장음표시 사용
151쪽
perar ,etsi forte Rex iubendo peccet, atq; adeo belli causa reipia , iusta non sit. Ergo viriustus, inquit ne se rege homineetiam sacri milua rectepotesilis iubenubin re sciuicae eo ordinemstruam, quo iubetur, Enon esse trairi ae pra- numest, velut si certumnon si ut 'nasre Ua tregem iniquit-imperandiam Mintem-
M- - se nonia calumniandi. Sed quidopus esthac in re iuro Canonico, quae ipso naturali rationis lumine euidendest,ut in Colloquio etiam demonstatum est. XV. Velut absurdum , refert Praedicans illud, quod a me Sess. II. dicturria est, quicquid 'iam in sacrisA- utisAr i. occurritolae historiasi lae historia minui sim altem pari cuti domve tamdogmatis obtinere,ctra riculum esse fidei: Oain. τάδε. quidem in*ecie ista:Mangeliui sancti Matthaties.se Matthaei siue Canonicum, sentem ascendisse de te
in qui irrigaret saperficiem territa Thobiam secum, duxisse canem; iHunnius, inrebus omnibus de cau damagis, quam de capite stillicitus,etiam caudam assiit sed quid tandem in eo pronunciato absitat,
absurde Praedicans3Dere nulla,de voce articuli omnis hic quaestio est.Εt tu exclamas, Absurdum, ita , late ac eipere articuli vocem.Εgo vicissimato, te tuiq; similes absilrdos, qui nesciant,vocem articuli ita late quandoque silmi, non tantum vulgi consuetudine,sed etiam doctorum usu. Dico igitur Articuli nomen dupliciter accipiposso seler primo strictri pro membro quodam quasi intem&praecipuo fidei, omnibus omnino absoluta necessitato credendo , quomodo Theologi placitumquo duodecim, aut quatuordecim
152쪽
articulo symboli Apostolici numerat. Secundo paulo latrus,pro qualibet fidei propositione implui salte.&quoadactus θα cationem necessario omnib' credenda, ita ut quisquis eam pertinaciterneget, haereticUs fiat . Et hac posteriore nominis usurpatione, quam ipsa res in Colloquio tunc exigebat,ut a me alibi ostensiam est, verissime dictum est, qualibet propositionem in scriptura, aut extra scripturamis diuinitus Ecclesiae reuelatam, fidei Articulum ess . Neq; vero vita imperitus Hunnius existimat, haec nominis acceptio noua, absit
da, a m primum excogitatata est,ri ab omni usii Io- quendi remota,sed Theologis usitata Audiat,quid hac d re Gabriel antiquus scholae Theologus, cuius studiosii esse intelligo Hunnium scripserit. Tertio Gyb distinct. dubitatur, in quat,quid it Articulus ei. Dimissis disseisi isti ''''bus,dico quod Articulin eis veritas reuelata in se vel o antecedentripertinens adreligionem. Et ita O MNIS veritas credenda,es Aniculiu et EldiciturArticulus ab Arctando, quia arctu nos adcredendum, explicite et implicite. Teneturenim quilibet elis implicite credere omnem veritatem fidei, quia tenetur credere principia, ex quibus quisbe veritas fidei infertur. Ita Gabriel, qui quando de modo solum loquendi sermo est, satis est potest, ad imperitiam vanitatem .&ineptiam Praedicantis redarguendam, qui eiusnodiloquendi modum tanquam , insilitum, inauditum ti absilrdum deridet. Interim de re ipsa si loquamur, satis credo meminit Praedicans, quam turpiter ipse cum suo collega,hac in re steterit, ita quidam ut aperte concedere debuerit,aliquid fide diuina infallibili necessario credendum esse, quod tamen nec scriptum sit, nec ex sola ia-
153쪽
crascriptura evidete deducatur, ut alibi a me declaratum est.Vbi etiam ostendimis canem illa Thobiae ita unio infestu misso, dc ab illo in eas plane angustias eΩ1 conje eia,ut nesciret,sid esset distinguere, a d negare.
Alia Hiinni absurda hoc loco admissa, insisti.loco CAPvT DECIMUM QUARTUM
DE CAETERIS ABSURDITAE ribus M GHolicis ab G trisuit
Hunniuae. UODECIMA quoi Sessis inquit praedicans aliquot camurabsurditatum insit in omnino. Quia enim nisi catulos absurditatum mimai ab restatum Parens Hunniust Edae ergo nunc, quos reliquos habet,nesbiianretentopartu moriatur. H,inquit, est rem inprπι- ρο infra es m Bapti .actualem Amno consequantur,quianon possentasacrilegio exc-fri,dum bapti f. reluctantur, , ait Les Myomni vir bus,manibus, o pedibin Belgasneprobatio. Imo bellissi. Ina , qua a Catholicis controuerisirim tractatoribus'
absurdissimum illud Praedicantium dogma do fide actuali infantium egregie perstrin,tur si enim imsantes actualiter credunt labebunt utiq; Hiquam cog nitione Dei,cui edunt si comitionem Dei haben habebunoetiam aliquam cognitionem omni
reruni quae cimia se gem istur, sibi. adsit Enecesimilaesint ,si hoc habent habebunt etiam ipsius Bapispanatis cognitionem:quodsi eius cognitionem habent,&ei tamen tantoper resistunt, ut sane resistunt,tunc profecto a sacrilesio excusari non poterum, quando
154쪽
quidem absq; sacrilegio, tam sacroat necessario salutis
re inedio prudens ne natarctistere potest. Ergo si infantes credunt,dum baptizantur,ut Praedicantes aiunt, a sacrilegio certe violati secramenti excusari non .pΟ-
terunt. at quid in hooSorite, absurdeiraedicans, ah surdi est, imo quid uonfirmum, rationi quam maxume consonum. Retexe&dissolue,si potes. Sed aieHunnius. uodsi ras actualis es eum talibusnstibus, pissignificationem habent naturalis impatientiae, qui consestere: uomois igitur in ipsa morte Me actualis tribuendafuerit homini, quando manibu -υedibin totos corpore reluctari idetur
Deoper mortem euocantiugum,ex huius immundi mundi Cain D. Sed hic dum unum absurdum, sua opinione, Ins elatur Hunnius, duo admittit. Primumdum ita , t
quitur, quasi a nobis dictum fuisset , fidem cum impa-eientia consistere non posse, quod a dictis,& sententia nostra alienis limum est Secundum dum ait, mortis dolores mortemque ipsam naturaliter refugiente,videri Deo reluctari, sed cui hoc videatur, nisi absurdae me ta, nisi illi, qui Christum ipsum ob mortis, aliorumque im- Pondentium malorum exspectationem , tristem usq; ed mortem,Deumque Patrem, pro ijs auertendis, si fieri Possit, deprecantem,Deo resis oere blaspheme dixerita Alia ratio est eorum, qui prudenter baptisino resisturi Isti enim si baptismum absolute refugiant,recte cessentur Deo ipsi velle resister utpote cum eius praeeopta
absoluta voluntate auersentur. At qui naturaliter momtem refugit, aut non scit, hanc Da I voluntate
est , ut jam moriatur, aut si scit, non nisi hypothetica volutate, spoliibiles vel secundum quid mortem auersatur. Modsi Praedicans dixerit,infantes tantum secum
155쪽
secundum quid baptismum auersari, id tum demur credam,si probauerit, infantes non tantum fideles,sed Metaphysicos esse, qui a rebus concretis abstractos formare queant conceptus. Interim quando tanto cohatu ablutioni renituntuα, dubitari nemo potest, quin,si in eorum esset potestate,ipsi,non obstante prγcepto diuino dibaptistrio suscipsendo ,de baptistiu siseptione abseluArettidierent. Quocircaminino iacrilegi fiunt , si credunt,ue tamen simul tantopereo
baptisino renituntur,quem credunt. Sedde vestrita illa fide actuali infantium, in vestris absurdis fusius. Iam decimum sextum,hoc absurdum Hunni satis
discussum est. XVII. Ferre equo animo non potest hoc dictum Hunnius: Nonprius credendum,aliquem in infantia bapti l
Me esse consequutum,quam possit fadultis amfactus iecordari, Iet infamiaactualitercredidisse. Igitur absurdum hoc pii tati, Hunnius, sed ego tria Praedicantes falsum ocum. Ita enim hoc amejoco affectisunt,utiatis tamentat fulsi Praedicantes morderiseanimaduertemit. Cum enim alion Aduerari nec ullius striptime autoritate, i ecvllius scriptoris Ecelesiastici testimonis,necvllio
ut haeretici,aut Catholici, qui ante Lutherum, pacto mille quingentorum anorum, movet ab orbe Condito vixerinassertione,probare possint, infantes actualiter credere, quis obsecro paradoxum hoc, to jamLuthero cum sui sinerent , sin illa testificationα credaGa
' Deinde si tinnies credun euo etiam intelli uiri, Mintelligunt,ergo reminiscuntur,q omodo ergointutis millia Aiuiniantium, nullus hactentis inuentu
156쪽
shqui velin adulta,vel in puerili aetat auisuscepit baptismatis,aut habitae actualis fidei recordaretur: Vi des ergo,Husii,hoc no absirde,sed argut ictum esset Sancti Ioannis Baptistae exemplum, quod absit
dus Praedioans identidem inculcat , extraordinarium ess omnes sciunt, quotquot eo non , maiorem internatos mulierum fuisse sciunt Neq; vero mirum est. quod hic ipse sanctus Dei praecursor, jam adultus,Sauuatorem ad se venientem non agnouerit; quia nec in
utero quidem de facie illum nouerat,&si fortassis alio qui Messiam praesentem norit. V taceam interim, non deesse graues aut res, qui sentiant, exultations August EpisYs1M illam sancti Ioannis in utero diuinitus quidem accidis PM .ae,sed sine proprio illius sensu,sine cognitione sine a ' Hiali fide,inter quos est etiam S Augustinus. XVIII. aliud jam velut absedum obijest Hunnius, Relat. Humi. λι---mposside veritate,se efficaciasii baptisenatu denteresse'
certumn quia nemo ceram essepossitisintentione esuria quo ba tiadius est Agnosco hac in re prorsus Catholi Cum dogma,in duo hyCatholicis concilijs definitu, etsi absurdis haereticis absurdum videatur Sedhoc monstrum, inquit Coneis.Florent.
Hunnius, antequamsere lucem asserit, aliquot argumenti πη- di As ins o Pater ipse mem quodexadamata forma tam infor tam ii. megenuissiportentumlaenaeoco in summonia se est Opii MaE secilii, mi Hunni,sic enim&parentem, dicatulos .absit ditatum simul eonesussis ipse tenes, si veri sintlloqueris. isint,&quis tibi inuideatὶCaue modo,
ut quos tenes,teneas; Mita uidem teneas, ne temo deant,caue etiam,vi quae bello coepisti mancipia, famene eneces Sed nihil magnopere a fame metuo tali-bm,siquos coepisti,captiuis omni enim absurditatu
157쪽
secundum quid baptismum auersari, id tum demum, credam,si probauerit, infantes non tantum fideles,sed& Metaphysicos esse, qui a rebus concretis abstractos formare queant conceptus. Interim quando tanto conatu ablutioni renitunturia, dubitare nemo potestiqviii,si in eorum esset potestate, ipsi,non obstante pr.
cepto diuino de baptisino suscipsendo, seabaptistisi susceptione abselute retraherent. Quocirca*mnino sacrilegi fiunt, si credunt, iameita simul tantoper baptisno renituntur,i, em credunt. Sedde vestrita illa fidi actuali infantiunia, in vestris absilrdis fusius. iam decimum sextum hoc absurdum Hunni satis
discussum est XVII. Ferre aequo animo non potest hoc dictum Hunnius: Nonprisu credendum,aliquem in infantia bapti l Me esse consequutum,quampossit adultioriam factas,recordari, Iem infantia ac alitercredidisse. Igitur absurdum hoc puta ' unnius, sed ego in . Praedicantes falsum ocum. Ita enim hocameloco affecti sunt, visitis tamen i sulsi Praedicantes morderis: animaduerterenti Cum enim aliosi Aduerari nec ullius stripturae autoritate, iiecvllius scriptoris Melesiastici testimonio,nec ullius ut haeretici,aut Catholici,qui anteLutherum, pacto mille quingentoruni asiorum, ino vel ab orbe condi to vixerit;assertione,probare possint, infantes actualiter credere, quis obsecro paradoxum hoc, to jamLuthero cum suis asserent , sin illa testificatione 'data Deinde si insentes credunt,ergo etiam intelliunt, si intelligunt,ergo reminiscuntur, quomodo e Mint
158쪽
est, qui vel in . adulta,veli puerili aetati,Mususcepit baptismatis,authabitae actuatis fidei recordaretur Vides ergo,Hun hoc n5absurde,sed argut ictum esset Sancti Ioannisa time exemplum , quod absumdus Praedioans identidem inculcat , extraordinarium
est omnes sciunt, quotquot eo non . maiorem inter
natos mulierum fuisse sciunt Neq; vero mirum est. quod hic ipse sanctus Dei praecursor, jam adultus, Sautiatorem ad se venientem non agnouerit; quia nec in utero quidem de facie illum nouerat,&si fortassis ali
qui Messiam pr*sentem norit. V taceam interim, non deeme graues aut res, qui sentiant, exust xion August. M ue ad illam sancti Ioannis in utero diuinitus quidem accidis Dud mae,sed sine proprio illius sesilia,sine cognitioni is ouilifige,inter quos est etiam, Augustinus. XVIII illud jam velut absidum obuot Hunnius, Relatis in. ALMmi posse meritate, isticanasii bapti an eoiden eresse
certums quia nemo certus esse Fit de inimtione eius,a quo ba ri tinest Agnosco hac in re prorsus Catholi Cum dogma, in duob'Catholicis concilijs definitu, etsi absurdis haereticis absurdum videatur. Sedhoc monsrum, inquit Coneil.Florenti Hunnius, antequa ere lucemas is,asiquot ar 'ς ἔ- Gai a.
Asse Pateri eram veru quodexadamata a tam infor G-ic genuisse retentum,pararaebeo inseco conta si est. Opti me fecisti, mi Hunni, sic enim, parentem, dicatulos absuditatum simul concluses ipse tenes, si veri sintlloqueris Tuisint, quis tibi inuideat'Caue modo,
ut quos tenes,teneas; ita quidem teneas, ne temo deant,caue etiam,v quae bello coepisti mancipia, famene eneces Sed nihil magnopere a fame metuo tali-b u. AEquos coepisti,captiuis. Omni enim absurditatu V. Sen
159쪽
senem satis pinguia apud te suppetent pascua quibus
Mit,. i. α--a, Rem quod attinet, mendacium est prim. mirerii vingenuisse. Fuit enim non selum antequam ego tu, sed etiam priusquam fides tua esset.Secundo adamatam
ante λη m, quod significas gratum habemeoq; magis, quo clarius ita formam tibi exosam fuisse demonstras. Tertio tam verum est,pronunciatum illud a tecon messe quam quod Tannem aceo conelusi . Et quo ob1ecris
nodo nodos Praedicans,iaccum hunc conclusisti, quotam indissesubili nexu, quo argumento constrinxistit, Si de ijs loqueris, quae in Colloquio attulisti, ad pro diuul quod exsela scripturaeuidsiter nigatur,bapti etatos ab Mereticis no esse rebaptieta MincexProto lo,& eoru et disputationiinterfuerusitestificatione, visitatic c5uinceris, ei ex his constet,eaomnia amoi olloquio planissimε dissisluta fuisse,maximo
ditoru plausu,&Ρrςdicantiu probro,hac fero unica voce identidem repetita,nego Ad qua respon- sonem,cum non haberet Hunnius, quo dubiiceret, ad Sed ne dubitemus de quibus argumentis loqua- Tu videamuS,quaei sua relatione,ad pronunciatuma illud euertendum,adferat Hunnius,&quibus monstuid etiam in Colloquio,no utiq; lethali punctura, sum esse gloriatur Primo ait, dogma istud iacio noum, d missima totaimner, ipsem de arisnem in consilent' in Vmum risit in .sed respori Hunnisi de expugnando illo dogmate,si meliora mu'menta non hanet. Non enim ideo de erant Catholi, o quod cemere nonsterent se v v inhoc consistit
160쪽
spes,ut quis absoluta infallibilitate credat aut speret,scnulla re penitus obstante,justificatu eis vitamque aete
nam certissime consecuturum. Haec,inquam, non est Christiana spes,sed vanissima temeritas&psumtio. Et plane si h qc ad caelum semita esset,quam lataporta sesi tibia via esset,quae duceret ad vitamst Quae enim difficultas esse potest eius boni obtinedi, quod tunc obtine , i iii cur cum speraturq sed jam angusta porta,er arcta vias, qua ducit advitamAdeoq3, etiamcum metu es tremore operar sata phsi εν Lcjubemur.Haec ergo Christianae spei certa fiducia est,&in hoc cosistit, ut quisque confidat,se Certissime, quatu est ex parte ipsius Dei,salute esse cosecuturu, modo tamen interim, ex parte sua, nihil deesse patiatur, quod ad salutem consequendam ne Cessarium sit.
Secundo Verbum Dei,non desinit esse verbum Des, inquit Relat. Hunn.L. L. Praemicaris,necideo fine ax aliena intentione praedicatur.
Sed respondetur,discrime amplissimu esse inter verbuDei, seu alia verba quaeCunimere significativa,&inter actione, seu verba, qvim aliqua operandi habeant. Illa enim sua vim significadi habet retinent, a quocunq; quomodocunque, quacunq; ratione proferantur, siue ab homine, siue alica, siue ipsittaco, siue ab asino Balaa.
At verba illa, vim aliqua quippia essiciendi ha bano,
qualia sunt etia sacrametalia, eam vim no habet,nisi aboli qua certaisona, authoritate habete, cu voluntate id ipsum operandi, feri debet, proferatur.Frustra enim latroni dicit, se loculos donare, si potestate aut voluntate donadino habet. Nec in judicio V. G.firma est a solutio eius, si absoluodi potestate&volutate no habet. Itaq; cu verba sacramentorusint practica, instantUm vim significandi, sed etia ope 1 andi habent, necesse estuc cum a certae voluntat ac intentioneta proferantur, nisi Corale