Examen narrationis, quam, historicae relationis nomine insignitam, de colloquio Ratisbonensi, edidit Aegidius Hunnius praedicans. Ad norman historicae veritatis institutum. Authore Adamo Tannero Societatis Iesu theologo. In quo etiam non pauca, tum d

발행: 1602년

분량: 285페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

' Hunniana 2 tionis

ipse mea coistrate defensione nequaquam invigeat Illini tantum mirari lubet, si tam bene contra eumi .

Colloquio Badensi stetistis, si tam absurdus,viais,dinputatorest, cu contra eum syllogismus ille veste quatuor terminorum melius defensiis nonsierit3 Cur contra eum etsi tacito nomine initio statim tractationis Colloquishuius Ralisbonensis exceperitis Z Cue nullam ei disphitatio irem cum Illustrissimi tuiPrincipis.

consensu osteratis, qui toties ad disputandum vos in uitauit Adesdum Hur ni,& eum qui meris Sophisenatis tu ais, et Stam agebat, dialecticam doceas. Et quid trepida, quin te sistis miser,non aliter certe quam Themiogice dialectice pugnaturus,non aliterquamDie logicevi dialecticὰ expugnandus. Scireautem perquamdesiderat Ilvinmus,prim ta potueris o quia Christi se Aposto in asina Patram; cum hostibus Euangelicaeveritatuhas ita,cum memini, remis Iesuisic ut est, ni quam appareat, ad quaerendami νασωnemimitatu lucernam aerenda claro meridie. Sed ad hane Praedicantium vanam actationem alibi jam ame&P. i&iti responso i Iacobo Greisero tam luculenter responsum est, vis These, Hunniana, Jam non lucerna Diogenis in tam claro meridie sed oculis di1-.Cv. . taxat opus sit Praedicantibus, ut suam Vanitatem videant. Hoc tantum addes: Etiamsi Christus stoli Asiatoria simplicitate contenti, ut Hunnius loquitin Drmam Syllogii am non tam accurate per omniam seruassent, id menta dicantibusin dif*utando im dulgendum minimbesiecnon tantum quia nec Chri 'stus,nec Apostoli sunt, sed vel maxime, quia ad piscoloriam simplicitatem, seu potius ruditatem, adiunxeruntae eminam Iubricitatem, Thrasoauca impu-

92쪽

dentiam,asininam proterviam,ac pertinaciam, ita vonisii forma dialectica, quasi chamo fraeno maxillieorum constringantur, statim extra chorum fallitare, declamitare, euagari, tergiversari incipiant,ut huius Cobloqui experimento abunde comprobatum est. Nec est, Cur a nobis quaerat Huimius,an etiam Nma dialectica seschotistico more,quando in agone ultimo neces NotatiHann.sC.lse habebimusa sutare Sathana viare,dimicare et Emin. Non enim,ut existimat Praedicans necessum habeminin agone ultimo dissutare cum Sathana, quem nullo Colloquio dignamur. Tu potius videris, Hunni, qua forma cum illo tibiatis.1 disputaturus sis, qui necessarium ducis cum uti dissutare, nec tamen ullam formam habere potes, qua daemone constringas. Qua enim quaesis te,uteris' Iesiuiticam , nescis, in praedi Canti Ca multum te ipse,Velut in ea re Magister vester u pera . Otu ipse nosti quam mala cesserit eluta odi disputatio Luthero, qui cum UtUM, utiq; contra diabolum disputans,irma Vteretur, ab eo stiperatus est, missamq; abolere didicit, quam monachus ante tot annos Deo obtulerat.Itaqsic existimo siet oles cum Sathana in eo agone dissutare in formaRati bonae a te Pseria. pata,tum Sathanam tibi haud minin resonsurum in ea forma,teq; secum ad inferos abrepturum tu forma, ut tua in t verba

Illud vero perquam ridiculum est, quod etiam Roberti Beliarmini exactissimi disputatoris exactimamas disputationes, adium suorumq; demrmitatem excusandam adducit Praedicans, quasi vero Bellarmi

nus in suarum controuersiarum tractatione formam

illam dialecticam non obseruarii. Sed quid in eo quaeias desideras Hunnil Percurre omniain singula capita

93쪽

tilao, quae ad formam , dialecticania requiti diximus. M--ycv tum . ex parte argumentantis , tumi expari respondentis',& admono, si quida Bellaxmino deprehem ieris neglectum. A ille cum probandi prouinciam suscipitas institutum , non persequitur Pan cum argumentat duata est Syllogismoc,'nthymemata , Inductio ora, more dialectico, misceata concis non QOὶ Αα ad scopum, 'fixum non .e tamia opero,iproba quod exura . controuersiamina a singula ammenta separati . distincte, qua tum . in scripto dialectica disputandi ratio pati

tur, non proponiol Aut forte eopectas Hunni uti quemadmodum , in disputation . quae inter ira sentes', coramis, ore agnus instituitur omnium . , remsentientium judicio, ne vel respondentis vel audientium memori , argumentorum confusion o Digmata, argui'enta singula Neorsim& separati ,

proponi de no ita in in scribendo quot secundum, non proponatu , nisi ab Aduersario adiri inum, si req=onsum Z Velles non dubito Bessam humisti hocvno dialecticiana esse istaenim facilio tibi, uiuueBellaranuuinia oppugnandi otio.

Iam vero impingitis; quidem in . illum omnes. veluti ad lapidem offensionis, petram scandali, sed pars quidem, confringitutis,pars velu pila bene potalito lapidi illisa , refringitur . pans suo laboriimmori-Deind an quicquam quoad respondentiς

Diuitiae by

94쪽

Exam cap. VI

Imo insormiata, saepiainta formam redigio A breuiten, rotunde,& diserte ad singulata non respondeo 8Sed hoc sentitis nimis', quam verum sit . An argumentorum vimin cursum impertinentibus interrogationibus , obiectionibus retardao, abrum-pio, alio retorquetes ostendo, Hunni, tergiversa torem Bellarminum, & tet postmodum , laudabo disputatorem, jam qui , forte a in Schrami disci

plina , nihil proficie vel a Bella in dialecticam

disce . . t. iaci

Sedeonuincamus jammunmum, dum ait. dialecticam formam , veram illam ac legitimam in Colloquio seruasso falsitatis', vel ex proprije. verbi Vix enim tam cauta potest est mendacitas, quiria seipsam aliquando prodaO. Et priamo quidem huc faciunt illa munni verbata, quae magnifico clarissimo viro Doctori Albertomun - gero ad formam dialecticam adhortanti respondi . dum a di Nossuo loco Dudamu orprobamu Haucticam , o ogica praeceptiones,or usurpamm ita quamlumstis est adne Q y

rumexplicationem.

Vnde sic argumentari possumus misectica

illa forma, quam , Hunniuesuo Ioco lauda r iro . . ha , est vera degitima formari Sed huic ipsi r- mete, quam sito loco laudato probat , praedictis ver his repugnauio Hunnius' aperto significans in Colloquio Theologico eam novsqueadeo rigide exigendam nec amplius adhibendam , quam Praedicanti

hucuetis esse videatur Altera ratio sit ista: dialectica illa forma,quq ab argumentante exigit bonas cosequenti-πι, est vera dolegitima format Sed Hunius eam ipsam

95쪽

Hunnianae Relationis

formam, non semel detrectauit, quando sessione

Octava jussus facere Syllogismum seu consequentiam

ex obiecto scripturae loCo, dissertissimeprofessinisse nolle

amplimisutare nis colubeantur eiusmodsi interpessitiones ocTertio Christus Apostoli,&Lancti Patre non ita scru- pulose seruarunt veram ac legitimam formam, Viai Hunnius in suis notationibus : Sed Huiuum seruauit.

formam a Chrso sessalis se a Patribin obseruatam ut ipsemet de se, licet falso, actitauit in Colloquio: ergo fom .a. u. mam etiam Veram legitimam usqueadeo scrupulos

non seruauit. Quarto, forma, quam Hunnius Iesiuitica vocati est vera a legitima forma dialectica,non solum tot Academiarum Italiae, Hispaniae,Galliae, Germaniae. sed etiam omnium recte sentientium, &vel mediocriter peritorum judicio, qui ea, quae ad formam dialecticam Iesultarum judicio requiruntur, a me in Relatio ut par P ne declarata perpendere voluerit Sed Hunniusta tum abest,ut illam seruarit, ut etiam se non seruast glorietur,cum in suis notationibus ait formam sulticam Moisit. λι. a. fateor me se neglexisse , se neglecturum in aeternum. Et rursus: od D tica ormam neglexi,contentusforma veterigenuina Sathanae equiaemgratuormit, Quinetiam in Relatio no lataui. B. . aperte protestatur se passurum non esse,ut adiri u mam astringatur Ergo sane veram ac legitimam formam Hunnius non seruauit. Verum quonam modo Iesu iticam formam oppugnet Hunnius,jam videamu/.

96쪽

EXCUTIUNTUR EA, O AS

nius. TMutinius ureas repudiatam .stendat iam dialecticam, ad quani in Colloquio ipso cum suo Colles toties extimulabatur, Dis Eucaeuelegitimae formae nomen illi abrog/ΠςRmψ δ' k.1. m. m

pellat formam salticam, seviticam sophisicam,nouam, heri & Notae sei. B. natameersonatam,nugigerulan ,materiae, lentum formaepeniatus expertem informe monstrum,aAlterinam,notham,meretrici am, comptam meretriculam, venustat ua Venere Verantem. Ita nugigerulus ' seminiverbius. Sed frustra prudentibus fucum facer conatuita, quando omnes totius Italiae,

Hispani Lusitani Galliet imo etiamGermaniae Aca demiae recte Constitutae,han aut litamΗ-Mjim peritiam ridebunt, aut insignem impudentiam execrabuntur,quae nullamni 'quamlasuitqinColloquio eXegerunt, quam Praedica, te in Colloquio detestati sin dialerucam sormam norunt. Et quid opus est nulliis Nec imperitarum qui dem, quivelscintillam rectae rationis habeant, judici-cium hac in re pertimescam. Iudicet enim quisquis' sani capitis essian non forma vere dialectica, genuina, maximeque ad veritatem indagandam accomodata sit, Uima ante omia pari conditione dilautantibus tuus

97쪽

HunnianaRetitionis

mim&ad probandum,& ad respondendum Iocus inisiverseruaturὶAn non argumentantis officio optimε tingatur ille quiri argumenta suaserim Syllogistica. seu alia i dialecticis probata argumentandi ratione locitercomprehendit ad praefinim seniper* pum colliniatiqvimhil prodii axisia Aduenatione gatum , qui nec idipsum quidem nisi sint illisam mentis separatim propositis probae, nemultitudini

argumentorum simul propositorum respondentissidi audientium memoria confundatur aut obruaturi e Deind vero respondentis partes quis rectius Qxpiat, quam, qui argumenta tab aduersario propolita sunt, mnia informa integre,&quantu fieri potest, immutata resumit, qui ad singulas propositiones concededo,negando ius distinguεdo breuiter respondet Gasq; distinctiones,seritata propositionis conexione , remuno,udistinctione indiget,applicat, si cursiimar humenti non moratur,necinterturbat,sed argume xanti partes integras seruat, nec ex ab in se in

quentiam negat,nisi cum ratione ut coisiuntatis.1 nibus nota, quando Enthymema seu alia quaedam imperfecta consequentia est, aut speciali ratione assigna ta,vitio formae demonsti ato,siperfectusSyllogitaui videatur esse propositus. d obsecro tali disputatione venustius quid Insenimius, quid jucundius, quid ad veritatem pateaficiendam aptius Eant modo informes istitenebri iles,mucem in tenebras , sursum ac deorsim vina me, omnia, gumentantis &respondentis partes consus

98쪽

proponant, nisi pro suo quandoq; arbitrio, nec in Gana resumant probent solerter, quod ab aduersarijs nunquam negatu est,negatum probare neopossint neqvelint, vix rotunde cocedere vel negare quicquam au- sint,nec dist inguere possint,nisi declamitando,&cΟncionando,suamq; interim distinctionem,nec termino, nec propositioni certae alicui applicent, ita quidem v nec ipsi sciant, quid distinguere velint, aut debeant, persuadeant quibus volunt,se formam Hasecticam genui nam, itimam,veterem Christio Apsolorum mare. Certe qui de Iesultae ad formam diale sticam, legitimam

praeterea, quae jam comemoraui; aliud nota requirunt Relat. par a.

ut alibi a me declaratum est, nec a Praedicantibus, quos adsuruandam formam dialectica urgebant, aliud exigebant. Sed quia Hunnius, mirum, quibus modis dialecticam formam a Iesu itis in Colloquio usurpatam&postulata exagitat,ut ita imperitis& rudibus i suadeat eam nouam,&indignam est , quae in disputation cui veritatis scopus praefixus sit, admittatuita, id nunc Paulisper examinandum est. Primo queritur indoctus Praedicans,per formam futticam, maiore Sylgogi propositione aliquoties ita verbis dubi sformatam,ut hau erinde constaret, essetne concededom ter 'ςlat. in eS. an vero neganda,an distingueda.Adiam ergo vasticia deuitanda, in quit insulsius Hunniti, resonianiafuit non puriter sed eu reseruata declaratione quidabud ubea furtim occubarid , prese Vum ucrit.Terribiles profecto suntIesultet, quinales possunt propositiones formare,quibus praedicates nec Cocedendo, nec negando,neq; distinguedo, queat satis

99쪽

31 Hunniana Relationis

subinde trepidεεc timide dicere;concedo,siquid latuerit,ego mihi reseritatum cupio subinde oro com do iacundum quid, nego secudum quid, cum interim sedillud secundum quid, ne quidem explicare si cundum quidpossenti liis is Et nontepudet Hunni,tam aperis tuam tuom imperitia hic prodere, cum diserte profiteris, te in eas quando. anmmas redactum, ut nescires amorierim anneganda, and inguenda esset propositio, quod minenetsi negares,res ipsa pro tedo queretur,Vt supra a me luculento exemplo demonstratum est. Vel hoc seno argument discent omnes, quant sit aut dialecticae formae, aut Catholicae veritatis viso energia, quaeriaedicantes in tantas angustias concluserit, quanta etiam

fuerit illius rumoris vanitas,qua Praedicantes post Nisequium victoriam identidem iactitabant,cum ex eo rummet confessione manifestum sit, eos in tantas ars esse coniectos,ut subinde nescirent, an concesenda, an neganda,an listinguenda esset propositio. Et hoc nimirrum est,ficile potuisse ad clatholicorum an mi M- ,- - re*ondere, ut Praedicantes Neuburgenses iactitarunt. Nec est quod phariseos,&scribas, huiue

artifici autores nobis ob ij ciat Hunnius, Cui meliori. jure Christum autorem dare possumus, utpote qui talibus propositionibus,vel ipsisinet Phari laetis silentium imposuit,ut in primis famam est illa quaellion Pymminuannas unde erat s e cais, auexhominibus' Secundo conqueriturPraedicans,quod λrmawῖ ,

100쪽

negetuta, quid Concedatu quid in controuersia , fit, quid non sit, ipseq; Aduersarius tandem, suamet con fessione constrictus teneatur. Sed quia nimirum hoc ipsum summae artis est,scire quid negar quid conc dere oporteat, ne postea quod semel negatum est,comcedere debeas,aut contrata, eamq; praedicantes hacte nus non didicerunt,ut paulo ante confessus estHunni-US; neq; ero in causa tam deplorata perdiscentunquam, m quidem suasore, nunquam posthac ad disi putandum dialectice sese offerent.

Hunnius,us quando Sylgogismumsuum repetitere qui noua membrasubinde infarciat. Sed falleris Hunni, hoc nec dialectica vetus, ne C illa quam tu sisticam Oeas,admittitised utraq; potius respondentem instruit, ut hoc

argumentanti ne concedat, ni prius fateatuta, prioris argumenti imbecilitatem,id quod vel Catholicorum, exemplo discere poteras, qui nouu tuum argumentia, sub prioris argumenti spe Cie propositum, reiecerunt. Id quidem semper integrum est argumentanti, Ut qu do propositiones quaedam in ahenurrissensum , arespondent trahuntuta, clarioribus subinde terminis seu Verbis, non tamen a prioribus, quo ad sensum, diuersis,argumenti vim explicet, quod a nobis quandoq; factitatum esse,non nego. Quartos ae,inqui Hunnius Iesiaticae non vltima Relat. an se.r. pars est,tudereperpetui altici,s,praecipuepetitioni principiscausa rum accidentis, dissecundum quid,addictum plicue ignorantiae elenchi erc. quas etiam dicit, euidenter asini P Ω-qui,cursi esse commonstratas. Sed respondeo primum, si

maxime fallacia qua dam sephistica a nobis in argu T

SEARCH

MENU NAVIGATION