Examen narrationis, quam, historicae relationis nomine insignitam, de colloquio Ratisbonensi, edidit Aegidius Hunnius praedicans. Ad norman historicae veritatis institutum. Authore Adamo Tannero Societatis Iesu theologo. In quo etiam non pauca, tum d

발행: 1602년

분량: 285페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

. III IIunmanae Relationis

niseidumscripturae Ionamtriliguntur non bene, e quodin eis novhene intelligitur,eliam temere. audacia asseruor. Et hoc ipso plane haereticus ab errante fideli distinguitur, quod si quando fidelis, pro humana fragilitate, errat in aliquo fidei dogmate, contumaciter non errat, sed paratus corrigi doceri ab Ecclesia, quam agnos ,reta, etsi usitamnam orsirmamentum veritatis, Cui as etiam judicio suam sententiam penitus sub ij cit Haereticus autem, quia inscripturis explicandis,suum mei caput pro suprema regula,&magistro habet, ideo sanctorum Patrum atq; Ecclesia authoritatem, si quando suisuccretis aduersiari intelligit,facile rei jcit ac contemnit. Hinc sicut veteres illi Patres, qui verum Christianitatis spiritum, quasi ab ipsis Apostolis sin medio suxerunt,Εcclesiastica authoritate siue traditione, in robus fidei,tu nil pnus: Ita ipsi e contrario: haec mea sententia est, hoc pla-

Theophylact tum meum, ita me autho rescripturata, intelligenda

est, it ille dicebat: Sic volo, sic jubeo, sit pro ratione voluntas Psibilergo quaeri ampliuου. Satis ergo patet, nonnisi meram esse calumniam, quod Hunnius aio, eo pronunciato haereseon patroci , nium a nobis es susCeptum, ut interimis taceana Λ,id pronunciatum tale esse, Ut ab ipsis quoq; Hunnione .cessario recipiendum, & defendendum sita , Ut supra ostensum est. Sed mirari lubet, cur Hunnius interia aIios haereti, cos, quorum patrocinium susceperim morta, etiam numeret Caluinistas,cum tamen in Sess 43 asseruerimatq; etiam ostenderim, n Caluin istas quidem sum cienter condemnari posse, si quidem praeter scripturam,itia aduersarii dicebant,non sit alius judex visibi-

232쪽

li, Si in falli bili, in terris susscienter, inquam, ita, ut citra contumaciam in sua sententia , nequeata persister Quosan tam , alto silenti nom. Obscure significat Hunnius, se jam cum Caluinistis societatis fraternitatis dextras junxisse, quandoquidem eos inhaereticis, quibus ego fauerim, non . numerauit, numeraturus haud dubie, nisi eortim ipse amicitiam aut foueret, aut ambiret. Et quid mirum,amicum aut socium Calui- nisi arti esse Hunniti, qui tam amica eis secta dogmata,de infantibus absq; baptismo fatuis, de internis cri-tirijs,e quae scriptura Canonica cognoscatur, defendit. CAPUT VIGESIMUM

primum.

DE CONTRADICTIO, Lbus,quas Catholicis Collo toribus fata impingit Hunnius.

VLTis verbis exaggerat verbosus Praedicans, ii tiliquamsede,Vtair, Papistisic omistreri modo interse R.lah. Muta ial. Mupunmt sed ab aliis quoi Pontificiis Doctoribus imo ab , , ..ipse Besiarminodi eant. Sed Hunnium vanum etiam in hoc,ut in alijs,esse calumniatorem, mox planu faciam. Interim ita calumniari Hunnium nihil miror. stit hoc haereticis non insuetum,ut quando CO.'tra , a tholicos stare se non post aduertunt,ipses proprijs quibusdam dissensionum contradictioni vinculis implicare conentur. Ita enim Iulianus ille Pelagian' August inosinctum Chrysbstomum ob ij cit, quasi eius sententiae oppositum docuerit Seda t,inquitAugusti hum sis nus , absit hoc malum de tanto viro credere , aut Hoere . Iulian.

233쪽

Hunniana Retitionis

i Uuinquam, ut Constantinopolitanus Ioannes de baptismate paruulorum,eorum a paterno Chirographo liberationeper chrissum tot ac tantis Coepiscopis suis,maxime uomano In centio, CarthaginienseCypriano, Cappadoci Baslio Gregorio Qian sino.

Gallo Hilario Mediolanense resistat Ambroso. Et addit, Alia sunt inquibus inter se aliquando etiam doctissimi at aptim reguia Catholicae defensores,saluode compage non consonant, se aliuπalis de nare melim aliquid dicit,or erius.oc. cita Augustinus Iuliano, ego Hunnio. Sed jam videamus Humnianas illas contradictiones. Primo igitur tertiu confissus, inquit Praedicans, nobis exhibuit confictum fraterculorum futticoruri, interse Cadmaeo praelio digladiantium ' Etenim cum alter ipsorum essonesecundapronunciasset, Pharisaeos adhuc dum Matth. 23 M-suisse insessibiam autoritatem, ut indocisin publica non errarent,en alter Isuita Collegam suum velut exprofesse re ut.iturω, eum veteretur scripturae testimani' asseuerabat consessu tertio,

exhibito Chrso summam illa udiciariam potesatem infallibilia

te docendio decernendi non ampliusfuisseepenes sacerdotes, praesertim cum inciperent agitare concilia contra christum. An non hic mirus plane conflictus est Iesu itarum Se di imprimis etsi hic diuersum quippiam a me sensisset . IacobuSGretserus, quantum id quaeso esset,ut intersed, dissensiones Collocutorum Papisicorum, propterea numerandum esse , ab Hunni, Nulla hic res fidei agituita,sed quaestionis,eius plane generis,in quo aliquando etiam do ctisimiais optimi reguia Catholicae defensor salua ei compage

non consenan Ut paulo ante ex Augustino diximus. Neq;

alio spectabat utriusque responsio, quam ad argumentuquoddam aduersiariorum dis luendum. Neq; tam imperitus,credo,esth unnius, quin sciat,hoc in genere,

234쪽

quando de argumentis aduersariorum, luendis agitur, absq; vlla reprehensione non solum , a diuersis, sed etiam ab eodem, diuersas, eiusdem , argumenti solutiones,recepta inter doctissimos consuetudine, adferri posse. Deinde respondeo,merum Hunnij figmentum esse,du ullam inter nos dissensionem fuisse asserit: sicut etiam in Colloquio hanc ob causam saepius a me de falsitate taxatus est. Dixit P. Iacobus Gretserus, habuisse Pharisaeos, sacerdotes Synagogae judices in fallibilem autoritatem,sed nonnisi quoadactum Scundae negative,ut scalucet in doctrina publiea seu definiendo de facto non errarent. referente ipsemet Praedicant 'sq; ad tempus Passioni dominicae vicinum. Ego veris quicquid si id hoc,respondi Pharisaeosue sacerdotes 3am praesenteo suo munere fungente Christo,non habuisse amplius infassibilentis autoritatem definiendi, non quoad actu secudu,quasi de facto ante tempus vicinu dominicae passioni errauerint in , definiendo,sed quoad actum quasi primum habitum,ita scilicet,ut

non modo de facto in definiend non errarent,sed neo possent quidem errari. Eiusq; rationem , apertamus reddidi, quia summa judiciari potestas,non erat amplius penes illos,sed penes Christum. Itaq; diuersum quidem aliquid diximus,sed contrarium nihil dixim'.

Et mendacium est Hunnij, me velut ex professio refutaturum dicta P. Gretiari. quem uto meum aliquando Praeceptorem jure colo quicquam dixisse sicut etiam

illud mendacium , est, quando infra ait Hunnius, me fassum est , , sacerdotes Ioann. 7 CX cathedra proiiunctando seu definiendo errarint .

Secundam contradictionem,&plane irreconcili . huci nectit Hunnius. Et quaenam Mal Contra messium,

inquit,

235쪽

My unniana Relationu

pereunt,-- habram originaleprerat m,quia Hemmo, talia reme praeter Baptismum, apertissime pugnant mmamrajgelio, eo sise Patribus,at Ecclesin iures consensu. Annon haec nianifesta contradictio est λImo annon haec manifesta stoliditas auo malitia Hunniit qui contradictionem. mniat aut fingit,ubi nulla est. Nos loquebamur docircumcisione,&Beliarminus loquitur Baptisino, itos defremellis&masculis veteris Testamentano circumcisi Bellanninus autem de infantibus noui tessit menti non baptietatis. Illos aliudsalutis remedium externuini, bili assim Hoc ipsum etiam

sieturam vero praeter baptisinum numinia aliud αγntis remedium habereas natBella inus,nos itida

cum illo contra Hunnium disertissime. Et nonne istae sunt foeda dissensiones,quIb Catholici colloquutores in Bellarmino dissident , ta Sed bene est quodHunnius ipsummet BelIarminum si e tiarium facit invia vero momi Lo-- ---κου - ἀ- noua famenn tale remia Miserit: Testamentipam. iungar,scripse Hiemurari - Vmmmimis inianus e , Hunni, dumomneseos

tuta repugnare,sbi, qui repugnant tibi. ioni, nam enim alioquin viruinque putaremineo supr;

ostendinius . Et qua ration tibi consentiremus Hunni)Αuo enim cicendunt essensim baptismo aluari infantos.

236쪽

Sed repugnat scriptura, repugnat orthodoxa antiquitas, repugnat Ecclesia Catholica uniuersa, cui repugna- Te,ut tibi consentiat , nemini consultum est. Au fatendum,infantes veteris Testamenti non . Circumcisos, sin omni externo remedio saluatos em ,ut tu asseris. Sed in hoc Mosaicum G Doctorem pret stas,magis ergata Iudaeorum, quam Christianorum infantes beneuolum, a quo proind consulto discedimus, vo Christiani maneamus. Aut dicendum es.set a infantes veteris Testamenti non circum Cisos est damnatos. Sed hoc sentir tu ipsi prohibe ς Itaq; tutoin magnata, omnium dictorum harmonia 4media via incedimus. Nam ut infantes, teris Testamenti non circumcisos fatuatos concedimus,sed non absq; remedio externo, damnandos, si eo non Vterentur . Irata, infantes Oui Testamenti saluariasserimus, sed nor abs'; remedio externo, damnandos utiq;, si tali remedio non iuuentur. Quareta autem nihilominus Catholici infantibus veteris estamenti aliud remedium a concedant , praeter circumcisionem . Infantibu autem , nΟ-ui Testamenti nullum , , praeten baptismum aut fluminis,aut Languinis, in promptu caus est. Cum

enim baptismus per se remedium sit facillimum, de maxime obuium, nec ex parte Dei ulla obstet lex, quominus aquolibet, quocunq; loco tempore, in neces state infantibus administrari possit,nonia erat necessari am, ut aliud remedium externum pro infantibus institueretur. At vero quia circumcisio&per se dissicile, nec uniuersales, pro omnibus infantibus remedium erat, nec etiam ipsi masculi,ex diuino praeCepto ante Octauum dieata eius capace ran , plane OPus eraO

237쪽

alio remedio,quo infantes saluarentur,ne alioqui D -us ipse causa perditionis infantum sine circumcisione morientium censeri posseta. Habes igitur,Ηunni,&Bellarminum sibi, de CatholimsBelluminohaci re Piacherrime consentientes. Sedpergit iniustertiam, quartam contra,

dictionemnectere,exilla RIacobi Gretieri dicto, quo vitronem in crucemrtyrenia,&baptisino minisa aptizatum fuisse asserie, ii quo Aellumino dissentia entem facit, sed sti et Vienim,Bellarminusimno tria hoc dici possenon negat,ita necGretierus proprie

oca se dictum asseruit. Et est quaestio ipsa totaia in . verbis sita,nec rem quicquam concernit . Vt taceam a

Bellarminum ex sua sententia nihildς ire .Seddet hoc modo loquendi supra plura...ti. --, Quintam facit Contradictionem. Hunius, quod

contende Gista, Aaronem nons in ummumsauristem se Mnfra in contrecumIJn SH - a- si rami sed ruinis insigniterimpudenses Hunn, qui contramamconscientiam Belluminum a nostrata sententiadistrahereconaris. Cum tamen apertissime.&ex instituto, nostram illam, sententiam tueatur,&

is: ' probet. ius enim haec sunt verbM: Adobiectionem adis uersariorum estondeo, Unfuisse Pontificem,e quidem summum se Aaronemaiore non quidem ordinarium, cui succedere μυου-munus tantum essepoterat, se iserat Aaron sedextra ortatio δε- a Deseriastercosi tu m. Et infra ait Here

238쪽

Exam. cap. XX. ais

tes inungitis initiat.Εt mox addit: uocirca Mosen proprie sacerdotem fulse docent omnes fere veteres Philo bλ3 devita Iss,extremo,Dion ev.f. Eccissast. Hieraria. Nahan' mrat. hasua, coram Gregorio'ssem Ams: μηπρε-'m . . M. in Iouis dre. Ita Bellarimnus, qui nostra sentemtiamluculentius tuerinon potuisset. Sexuimpudens

Hunni, clies oculos vis eminem perge i uinti Musire. Tandem ero eriti tu vid inaniri cui credant haec nimirum est bonasdes esto in Bel

tarminum tractatis,ita , scripturam. Neq; vero opus est,ut Bellarmini verbis a te citatis adhibeatur explicatio Satis enim seipsum de Clarauit Bellarminus. VI Isuita, inquit Hunnius, contendebant, non Aaronem' Rintillana. I2m Hausioremveldireciorem, se approlatorem fuisse, cultin

etaliterconcedere, roria ni proprijs manibu&s in altarerimmitti, vitulum c. vel cer authorem sm approbatorem fuisse Idolo latrici cultus, tunc Hunnius liberaliter mentitulta. Nusquam enim hoc asserit Bellarminus sed quicquid is in m --

Aaron fecerit,respondit Bellarminus, eum a tunc non

fuisso summum, sacerdotem, , quod etiam nos diximus .

e vult Hunnius, Bellarminumstium conced M,Aaronem etiam disposuisse quaedam circae rem, quibus perabat, populum abIdololatri reuocatum irioisilperius explicatiunae' tunc mentitur Hun-

239쪽

nius id a nobis esse negatum, qui solum diximus, Αar riem non mille autorem , nec approbatorem sceleris, G2 3 φημ' nee per se plera feci me, nec omiaino fecisse quicquam Idololatrici cultus promouendi caua Verba stellammini sunt haec.

M. Hum ibid. VII. Pronunciabat Tmnemo, omnia qua in Biblys legantur esse articulos fidei quodayrmatum Belgarminus mιnime concesse rit,cum ait tib .de Verbo Der, cap. ra. Inscripturis pluram0unt,

qua exse nonpertinent ad fidem ere. Et nonne haec sibi magnopero contradiculio Bellarminus ait,in scripturi . plurima esse,quae nonpertinentia idemides , Quaeno ideo scripta sunt,qui necessario creden is muti sed nςcessario creduntur,quiascriptas e Tannerusoni

nes propositionesfidei tametii sese visellarininus loquitur,ad fidem non pertineant, ,enerali quadam ratione, ,sitata quo inter Theologos nominis a

Ceptione, vocavit articulos fidei. Et quis hanc com tradictionem componat 3 VIII. Padobaptismum euidenter exsriptura probariposita, ' negat multa Tannerus, inquit noster Praedican Syi , pr

240쪽

Exam. cap. XXI. ho

s edit taceamis, quodHunnius mendacitet, mihi tribuit,ame absolute negatum esse, paedo baptismum , Hunn menteuidenter ex scripturis probari posse,cum addiderim , semper limitationem, non posse videlicet deduci euti demerseposita Ecclesiae authoritate, etiam in alio Beliarminus dire Ae arguit mendaci Hunnium, dum alio loco Pae p.11. nis . iado baptismum inter traditiones no scripta memorat, rab.Dei. Car. ω his verbis: Decimo , inquit credere oportet,se credunt nobi cum Lotherani o Caluinistae contra Anabaptistas , baptismum paruulorum esse ratum. Mautem exsoli cripturis nec Catholici probant,nec Lutheran robare ullo modopossunt. se. Et infra ait Hinc videlicet Anabapti autheranos rediguntadmira angustias,se cogunt eos, velint nolint,adtraditionem, etsim Eccle libis ὀ B prusia recurrere Quod etiam alibi, Caluinistis serit. Vides ergo hic a Bellarmino diserte asseri, sep sta Ecclesiae authoritate,Vt vos facitis, non post Pae Hobaptismum exscripturis omnino euidenter probari, quod a me quoque assertum est. Licet admissa simul authoritate i Ecclesiae euidenteita quoq; ex scripturis'

colligi posse , quod Bellarminus asserit,nemo Catholicus neget.

Tannexus ex loco Ioannis tertio, nisi qui resem fieris it s. misi Levaqua sec.pro sabiliendo Padobaptiseno negat exstru06sta argu G. Tmenin quodpers solidumsit citra intuiti authoritatu Eccosia.

Testaminus; argumentum tractans Ib.I.de Sacram Papi cap. r.

scribit hoc argumentum perses reuera sobidum esse, nee Cacumistis verba Chris non inteligentibu de baptismo Isi in

primo hic rursus,solito more mentitur Hunius.

SEARCH

MENU NAVIGATION