Examen narrationis, quam, historicae relationis nomine insignitam, de colloquio Ratisbonensi, edidit Aegidius Hunnius praedicans. Ad norman historicae veritatis institutum. Authore Adamo Tannero Societatis Iesu theologo. In quo etiam non pauca, tum d

발행: 1602년

분량: 285페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

ari Isinniana Raetitionu

i Nunquam enim mobabit, a me in Colloquio dictui esse, illo scripturae loco, non posse exmai argumem eum persesblidum,stapotius dii iei accidem,si desicet impiespernaturEMesiaeauthoritas, ve, Adesuersarijs spernitur,non posseinde exstrinargummi tum itidum. Deinde aliud est, argumentum esse lidum,&esse euidens. Non enim omne χlidum argumentum est euidens,ita ut intellectum cogat ad assensum. Neq;

vero debet Hunnius,m non Volente ii reo in lubricaterminos commutare.

Demum illud quo. hic obseruandumest,quὁd etsi quidem aliquando loca quaedamscriptura si seorsim Asingula perse consideretur, manifesta huidentia

.esserideantur,atqueadeo talia, quibus plane euidem tec quippiam demonstrari videatur. 1ilominus t men ex collatione eorundem locorum sinoriri obstiritatem &difficultatem,ita ut adverum sensum confirmandum opus sit infallibili aliqua Ecclesiae authoritate,scripturam sine error interpretantis,Vt Optime no-Valant. q. t. de fictauit Gregor de Valentia.

2-- 7-s tam tametsi locus ille scripturae pro paedobaptis ino planum euidentem sensum face videatuata, si per se sp ectetur,attamen adhibita collatione , cum alijsfripturae locis,non . caret omnidissicultati, neconinemdubitandi ficultatem adimit,ut ame quos in Colloquio demonstrarum. x. Impiaemi θω--nim, inquit plenus pudoro Maiis. in eo 3 Hunnius eposita Ecclesiae otiaritate, nullam, nultam, nullam haeres uisse unquam e ripturasivsscienter refutatam, quomodo vo resiqui Ponti μν cxce urasuis kis VFrobas ii, quo-

242쪽

Exam. Cap. XXI. 'tris

ori vos Gnodo contradictionissitu explicaturi,perlibenter quiadem videbimin. Sed quid ita res haec tibi noua videa- tu Hunni,nisi quia caecus es, quod alioqui in omnium oculos ac aures incurrit, tibi iam inuisum inauditum apparet. Sed pergit Cum enim hactenuspim misi essitis riati, Lutheranam haeresin cur enim huius emblematis eos pudeat exempluralia madestiis cantefide. vel si Iacobi loco capite a refutarieuidentis λCum imprimis Pistoris insuu scriptis thrasmice glorietur, de euidentiates o-niorumscripturae. qui haereses Lutheranorumfunditusscilicet

euertat eccehane omne oriationem Num hicDoctorculis an-nerin uno velut ictu deifcit.

Sed bono esto animo Hunni, meum illud pronunciatum, quod tuum quoquo est debet , si tuus ipse es, Catholici longe quam tu aequioribus auribus accipiunt. Interim dum fmgulorum sententias, e quiris, quid hac de re sentiant, ego tibi facile phantastrucum illum contradictionis nodum dissoluam: Utrum- quo igitudia verissimum est,nec ullam haeresin ex sola scriptura iussa cienter refutatam , seposita in fallibili

Ecclesiae authoritate ,, t a me supra euidenter demonstratum est, ex fundamentis a teips concemis, & nihilominus tuam haeresiit autheranam multis modis exscriptura se uidenter hactenus a Catholicis refutatam: at quom Ο8Seclusa ne authoritat Ecclesi scripturam ipsam proponentis. Nequaquam. Nullus Catholicus tam arrogans ne dicam stolidus est. Quin etiam ultro libenter fatebuntur,omnes Catholici in haereticis condemnandis , interueniriaquo-

243쪽

mnniana Retitionis

que quaedana scrip ete loca per se confiderata uideu-tia videantur,cum alijs tamen collata difficultatem .habent,& dubitandi ansam ingerunt,ut supra dixi. Quid enim,si verba, aut verborum connexionem*estemus,emdeliritus:Hoces corpWn et . Et tamen Catiuinistis, dum eas humanae mentis iudicio cum aliis co- ferunt, maximam obscuritate prae se ferre videntur,adeoq; minime significare id, quod verba primo intuitu per se proprie significant. Deinde quid euidentius esse potest, si verba ipsa per se praecise spectemus, ad trinitatem persenarum de

. - 3 unitaten essentiae ih diuinis statuendam illo scripturae tesLimonio Tressunt quitestimonium dant in caelo.Pater,me o Spiritin Acthi tres unum sint. Et tamen Trinitarijs magnam semper hiClocus visus est habere obseuritatem. Quia nimirum id,quod verba prima fronte ostentane alibi negari eis videbatur . Ideoqueta Vnitatem V luntatis', non natura ibidem significari existim

bant.

Quin etiam in hae re non modo cuiusque prudentis cordati, sed tuam etiam ipsiuequantumuis impudentis &vecordis hominis constientiam cotest .an si nunquam hactenus in Ecclesia, per mille sexce

tos 'annos, nec ab orthodoxo, nec haeretico,nec Christiano,nec gentili, neq; Doctore, neq; discipulo scripto vel voce auditum fusiset, Deum esse trinu in persenis. unum in essentia, sud potius contrari u semper omnib. fuisset persuasissimul ,inqua tu,vel quisqua alius, ta audax fuisset,lamq; suo iudicio praefidens,vt..pplers ias Scripturas Propheticas, ut Apostolicas, veteris aue

244쪽

novi Testament . primus ipso tibi illud dogmita

constanti iudicio persuadere,alijsque suadere in animum induceres, etsi contrarium prius docuisse uniuersa,ta noui quam veteris Testamenti antiquitas. non potius tunc conaretur quisqv ea locata, quibus

alioqui Trinitas personarum in Diuinis satis claro astruitur, di luere , &in alium sensum interpretari Equidem ita sentio, si eo casu quisquam in medium , se proferr auderet ,remque non modo peta, se adeo abstrusam, reconditam,humanaeque rationis captum excedentem sed etiam,Vt ex hypothesi pontismus,insolitam,nouam ac inauditam aliorum auribus inferre,talem mox Conspirantib. sententijs,ab omnib. explodendu esse nec immerito posita supra dicta condition Quis enim sibi persuaderet , Vniuersam hactenus Ecclesiam ignorasse, erras .& nouitiu uenia clam Adae filium iam primum , tam secreta mysteri hactenus a nemine cogitata 6in Scripturis reperisso Pateo ergo etiam indo Cis Scripturae euidentissimis oculos mentis ab ECclesiasticae traditionis intuitu Euertendos nequaquam esse,patet etiam illam Catholicorum gloriationem a me nequaquam , deijCi, in nihilum conuerti,patet nihil me aliis obstrepere Catholicis,vo insulse obstrepit Hunnius, cui etsi Tann rus nouus Doctorculus appelletur,adhuc tamen Hu nium tantum scilicet Doctorem timere a non didicio. Sed ait hic Mosaicus Doctor, hinc consequens esse,ut Lutherani sufficienter damnari non posssint, nis prius Ecclasia nostrae authoritatenis concedant , t.

qu adeo , nisi primis castra Pontificiorum transeantSed misere fallitu Lindoctus Hunnius. Iam enim supra uendi.

245쪽

tendi, nimis stultum est existimar , neminem suill cienter a legi tu o magistratu damnari, nisi quietus authoritatem prius agnoscat,& confiteatur,au transfugam militem, a suo legitimo Duce prius Condemnari non posse,quam in eius castra sponte Iedeat. O in .s r. Locum istum .Pauli ex quibus est Christasecundum tamem qui est superomnia Dem benedic insecuti,eludere coem Tannerin, inquit Hunnius, impiastropha,c dicere nonprobari uidenter ex iis verbis, Christum esse verum Deum. At Bella minus, Erasmum Rhoderodamum ob hanc ipsam deprauationem

Rei Η .sol. 3. a Tanntro siurpatam, Arianae haereseos bis insimulat: primo quiae in Praefatisnescundae controuer egeneralis,de hunc vero eri capite o .lib.I.de christo..

Sed respondeo breuiter, Humium ter aut quater improb mentisi. - primo. quando ait, me conatum esse eLι re locum illum,cum tamen nihil ex mea sententia dixerim.

Secundo nec illud quidem dixi, ex iis verbis non probari euidente Christum esse verum Deum. Haec enim fuerunta mea formaliae Verba Session cum Aduersariilocum illum produxissent,ut ostenderen sufficiente ,e solam scripturam damnatum fuisso Arium Hic ego Aris arissime resonderet:ugu quies mis Oenedictu superomma referri ad Deumpatrem, non ad Saram δε quidresonderetur il seposita a thoritateEcclesiae P. Tertio duplexetiammendacium Hunnirestiulud,quod ait Erasmum a Bellarmino, ob hane striam a fam , siue responsiongina me datam ιις insim flareha resoLPrimo enim ob meam illam assertionem,quam: paulo ante ex Protocollo recitaui,ne minimo quidem vecturi,

246쪽

Exam cap. XXI ros

verbulo taxat aut reprehendit Erasinum Bellarminus, ea ipsam utique sua , authorita confirmaturus, si in pus fore a Sed ideo merito taxat Irasmum , quod hic in eius loci tractation Ecclesiae authoritatem ita , temere seponat,absoluteque asserat,hunc Iocum no esse efficacem ad reuincondos Arianos. Deinde a nec ob hanc praecise causam, sed&ob lias multo peruersiores strophas quibus Arianorum causam occulte iuuat,Arianae haereseos fautorem faeit Erasmum ut clarissime patet ex his ipsis Bellarmini verrbis. Cum enim produxisset illum scripturae lo 2...c.' π.cum Exquibin est Chri secundum carnem, qui est per omnia

Deus benedictus insecuti rum est, inquat, aut non agat nrasmus quosnon vertat, quianon moliatur,viso telum dem nibus nobis extorqueat. Primum vocemDea senstitiam uis

videri. Deinde ait tunc locum non esse emacem ad reuimendos Arianos. Deni sic optime exponiposse docet, ut postasia verba, exquibu est Christus scundum carnem, interpositopuncto equitur actiogratiarum , peromnia Deu videscet Paterset bened ctu insecuna. Vnde hoc Epiphonemate iure perstringit Erasim si Re ilarminus .anpoterat, inquit, manifestius Arianorum Uamsi peredefendendam ' Quae verba cum in me im-Probe contra apertam mentem& verba Bellarmini co-vorserit Hunnius,quido acquin verso stylo, Munni, verbis paulo mutatis Hunnium is eodem excipiam- modo, Ute,Hunni, si una cum Pseudulo mercede conductusse sse , ad mentiendum poterasile luculentius mentiri Sed de contradictionibus seu potiuς mendacijs Hun nij,ex quibus suas illas contradictiones composuit hactenus salic

247쪽

Hunnianae elationu

secundum.

cuerunt Tradicantes.

'Taliquam gratiam Hunnio,pro sua liceo inani opera, quam in contradictionibus conquiren- dis,aut potius undiq; confingendis,posuit,res ramus,visum est operae pretium, aliquid ei in hoc genere sed maiore sinceritate & veritate reponer . Et possem hic quidem ei magnos hic contradictio nutria libros, quibus Pseudoeuangelici inter se,&rutherani a caeteris, extremo&implacabili odio dissentiunt opponere. Possem ab Hunnio petere, ut ex eadem Saxonia Antinomos Ams dorsa anos, cu Maioristis conciliaret quandoquide eo minus inter se conciliati sui. quo diutius in Colloquio Altenburgensi cociliationi studuerunt.Ρossem eidem ob ij cere dissensionem Suh- stantiariorum cum Accidentariis,Musculanorii vite-hemensium, hirtenbergensium cum Osiandrinis. Flaccianoru cum Maioristis, Synergistis, Adiaphori- msssit cuius est,Hunni,liber ille Uvitebergae editus, quitiationes Interim, a Christo ad litarist deficiut/oco tra quos editusΤNonne a Lutheranis contra Lutheranosi Cuius S contra quos est ille liber Magdeburgi editus, contra Interimistas, Adiaphoristasin alios Christi persecutores lCuius c5tra quos stilla necessaria ita admonitio edita Ratis bonae,contra errores Maioris laevius'

cotra quo est illa refutatio erroris Osiandrici Ilienae editat

248쪽

egita Quoru4 cotra quos sunt propofitiones de peegato originis,Cotra furores Manichaeo in pelagianoria/Cuius&contra quos est illud antidotum n contraia

impium dogma Illyrici A quibusea collecti sunt errores septendecim crassioresIacobiAndreae Cuius χύ- ita quo est liberisse,inscriptusseptem sectror, Manichaeorum discussio' Cuius contra quos est ille liber editus de error1b.Georgi Maioris i Quis&que,Vt infinita prope alia omittam, in eadem Saxonia, in eadem Civitato Vvittenbergensi,in eademAcademia,in eadem schola, ex eadem cathedra, eodem tempore ob doctrina fidei oppugnauit i Nonne Pseudoeuangelicus Pseudoeuangelicu Eiusde cofessionis Augustanae Proseu br,profeΩ reZLutheranus,Lutheranulcollega studioru collegaὶ Hunnius Hueberiar'Hos tu mihi,Hunni,inter se,&tecuillis concilia, tu ne adsico Iesiuitas dissensionis libe . re arguas .riequerenesint tina ne inum,dequibus his dis t tunsedis gravissimis doctrina Chrisiana capitibus, qua a Maioreo abissede deprauantur, ut ait vester Ioannes vigandus. Ide aperte canit vester quoq; ille Nicolaus Gallus. Sunt. V ig n. lax M

id de lege se angeli de iusificatione quonis operibus, desacra. HI mentis se usu Caremoriarum,quae quidem eoire mail flare haud p M.Nec id dissimulare potest David Chytraeus, qui

lamentabiliter conqueritur, Euangelicos, Ut aiunt,Doca res immaniussere ac turbulentius, quam barbaros mitites intersta

obsitari.Αt fortasscte dices, per vestram illam Bergensε concordiam omnia haec dissidia esse sublata tVerum aliud testatur illa Noua Nouorum,seuVbiquisl ica noua, quae ab ipsismeo Protestantibus scite&silia arus xcollecta, 's Ira edita sun .

249쪽

ta Hunniana Relationu

sed omii γ ista,qua iuriiusleni ab aliis alis pro 'MEiraminis i tantiun breuiteritan tradictiones alia notaturus, quibus nostri Pisu euangelici in

quutores, ves sibi ipsis , vel dyssus nunystis ,

pugnarunt.

In his igitur pristitii est, quod que edisium

intim reliquo venerabili collegio Praedicantium , qui Colloquio adfuerunt, thesibus quoque Pseudoeuangelicis subscripserunt, verbum Dei scriptum consti

tuerunt unica normam fidei Christianae. At Se1sione II.& 4.tandem sui veritatis adactius, aperte com

fessus estissimus,aliquid diuinaue infallibili fido,di Eadem quidem illa,qu stinosin Trinitatis aut In ruod tamenn in script ima exim nudi in 'Meuidenter deduisituri i: i ILL Eadem Sin. i. sinsecunda-Ηunniuxta iijsdem suis Symmystis asseruit, verbum Dei scriptu es.se Iudicem MNIVM controuersiarumReligionis. Sess.autem Io.tandem fassias est, esse controuersiam a liquam Religionis,quae sola scripturaiudice diriminop sive etiam su praediXimus. III. Sessione i Hunnius nostris si ex ratione ,

collata est,cum ipsemet ad rationem confugeret. I, inquit, ratio, conm-is. Sed merito etiam ipti cum sua ratione hic iussus est facessere.

iv. Et Pomodo alii Pseudorans ici Φ o illud

250쪽

Exam. cap. XXII aso

illud Mosaici Doctoris excipient, quando Sest 3 tam a diserte pronunciabat, velut in ipsa am cathedra Moysis collocatus,cathedram Moysis non esse temporaom sedate

nam Certe, Hunni, parens tuus Lutherus multis in .

locis tibi contradicit. aius enim haec sunt verba Mopsi etesatin es,suum ficium se doctrinam suam non diutiuis Luth in praene. Graturam,quam ad Christi aduentum. at in illa concione, qua modunia explicata legendi Moysen auidnobis,inquit,se Mnsi' nihil adnos attinet illim ministerium vocatio, quae isti ad umpopulum Israeliraditas, nec ut manere ev maestatem edtantum et Lad risum. Neq; sane alteriatis quam Lutheri aut Lutherani cuiuspiam , sunt illa ,

ratione suum dictum conciliar velit Hunnius, ipsi

viderit. V. Ses r. Hunnius cum suis collegis pertinaciter defendit, Aaronem fuisse autorem, &sua remis Idololatriae. At Simierus dicit violentia ac timor mortis a populo inductum fecisse,quod feci , ut supraostendi. VL AEadem Sess a. Iacobus Hailbronnerus dixit,Aaronem tunC, quando commissa est Idololatria a populo,suisic jam a Deo constitutumo conse Cratum face dotem. Quod quidem dictum curas scripturae euia denter repugnet, nescio quam aequis auribus percepturi sint alij edicantes Certe Staterus Tiguresis alij commentatores negant. VII. Quam belle sibi constat Rungius,dum Sessa. fatetur populum, incitas &instigas D Aaronem ad Idololatricum scelus,sed Aaronem tamen nonpopu

lum eius sceleria sutile authorem.

SEARCH

MENU NAVIGATION