Examen narrationis, quam, historicae relationis nomine insignitam, de colloquio Ratisbonensi, edidit Aegidius Hunnius praedicans. Ad norman historicae veritatis institutum. Authore Adamo Tannero Societatis Iesu theologo. In quo etiam non pauca, tum d

발행: 1602년

분량: 285페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

Hunniana Relationis

o. ovasiillud ex libris Regum,quod Dauid cum illis hucis,praeteri imo etiam primo intuitu quodammodo contra mandatum scriptum verbi Di vane prepositis nise/- L Vbi plura aliata, quae sparsimo incidenter ει-pe a nobis prolata , nec a Praedicanteia relata sunt Certo vel ex his satis pate HunnIumis est menti-mmis, acriaedicantes Valde alippis oculis scripturas a

us,clvesuemagnum probriam nobis exprobrat, mi

sua etiam tritissma testim--ss

Aduersarijs allegata fuerant iubilegerenturignorasse.Nam.&in hunc usq; diem necdum scire possumus, Vbi Pere ιν asi Aquouis temporeredisndam esse ratione dei, prout Hun- , Dius textum Citauerat. Item ubinam,&quando Christus dixerit: qui ιν abit vosMoses,prout Hailbrunnein scrip uracitauit c.Quodsi ea forte Ioca Hunnius interiminuenii tent proximaoccasione cem remia r . --iaeta Iam autem Ies-- ἀν----Mure Trans argumenta seqvuiatum iri sicripturae testimoni, , vix audisonomineseri mra,protinus .inibin peribum reluctatos se se Item, aara nauespendi viam ac scripturae authoritatem, ut ex ea res=oms me insemare At nobis abs forma' pondere, Hunnianas. sunt veritates,hoc est calumniosa mendacia is Dicere debuisset Praedicans, quando nos Praedicantes respondere ad Catholicorum argumenta refugiebamus,M

62쪽

eta, &conuentarespondendumnobis, nonargumem tandum erat, timcnosaCatholicis iure ae meritqob neglectam formam taxatos, non nus , quam acesi

ANTA VANITATE

tando formano Haucticam

seruasse

vus serpens contorqueat, ut ne accusarianobis just. videatur. Et initioiuidem te dum, aitPraedicans, nostnec Limum, nec germicum Cesioquium resemidare inuise tamen in ea planesntenstillet a Duce Basana Collitatum vova cula lingua celebrandum. Illud,quia ex decreto Praedia cantis ita uia mest,rem,licetnonvi articulum fid

sedutremis experimentocliuius disputationis ex ploratam,mmirum 'aedicantes nec lati ,1-Ο-- ενι- ων --, comi vado videlicet aliquod in .

63쪽

quandoque lepidis atq; exCynicaphilo phiata depromptis dicterijs,vL Luthero consuetum fueratis olim,et formidare: at vero interim Colloquium Theologicu. dialecticum,scholasticum, Cane peius langue odiise, ut ex huius Colloqui actis abunde patet. Tam parum autem Serenissimus Bauari et Dux Colloquium germ nicum postulauit, quam parum ipsiam Colloquium prior ipse postulauit,licet Praedicantes n5 tantum gemmanicPhahendum putarent, sed etiam peterent, Catholici vero latine potius habendu dicerent, eo quod dialectica forma in germanica lingua seruari comodo 'non posset. Itaq; calumnia est, quod ait praedicans,

Catholicos ideo germaiticum Colloquiu subterfugis se, Mne dogmatu 2orum ab urdita alijs quoi titina lingua alia

με ignaris innotesmi, tum sub titinis terminissam exercere

Isissent sophi eam. Nimirum , Catholici judicium in doctorumci imperitae plebis reformidabat,doctorum utem ieritoru ambiebant, facilius scilicet doctis, quam indoctis suas absurditates probaturi. absumdum Calumniatorcm riui111iuiu,sed redeamus adio Inam, aqua inepte digressus fuerat Praedicans.

Duo autem uniuersim circa formam dialecticania pronunciat, primum se formam dialecticam veterem. Veram, genuinam, legitimam, acceptasse iam in a gumentando quam respondendo seruasmea. Alterum, Iesuiticam autem formam nec acceptasse,nec serualle, nec unquam seruaturum,nec jure seruandam esse, nec passurum, ut ad eam adstringatur. Quae quidem prG- nunciata nunc Oidine examinabimus. Itaq; se dialecticam formam in argumentando seruasse,hac unica

quidear adfirma scilicet ratione probat Hunnius.

64쪽

uia argumenta nostra, inquit proposivimus in Sylligi iram, aamformam. Nec plura addit. Quis ergo non credat iquis non ilico acquiescat An ergo ausit quispiam, dubitare,Hunnio nihil dubitante, qui tunC solum dubitat,quando nemo alius dubitat; tunc sibi certus esse videtur, quando alij vel maxime dubitant. Et postem quidem, lunni, tuae eiusmodi nudae inhrtioni nudam

etiam tantum negationem opponere , tantum prΟ-culdubio, aut etiam plus momenti habituram apud prudentes rerum aestimatores, quantum illa tua assi matio,quamquisq; vel ex Protocollo intelligere potest falsamesse; sed quia semel tuis vestigij insistere occepimus, prosequendum est coeptum iter. Et primurn quidem nosse debet Hunnius, notia omnem eum, qui argumentasia in Syllogisticam redat a formam proponit, dialecticam formam in argumentando seruare. Quid enim,si interim suo muneri non insistat, quando solutiones ab Aduersario datas refutare non potest,mo contra praescriptas conditiones in respodentes transformet,& cupiat ab ALDerfario probari, quod ipse refellere quidem non p0test, sed debes Quid si probationes ad praefixum scopum non , collimenes Quid si quaestionis se atum Aduersarius peruertat aut confundata Quid si anxie pro-abet,quod nemo negarati quid si multitudin ue coα fusione obiectionum respondentem obruat,nec ei iustum respondendi tempus & copiam concedat 3 An talis formam legitimam in argumentando seruam ullius aequi iudicis sententia censeri potest λά queadeo informis es, Hunni,ut ad formam legitimam argumentandi tibi spectare uonvideatur,quid quo ordia

65쪽

n uid. probetur,dummodo probationes in mima syllogistica proferantur. Itaque si tibi in Colloquio pro. ha1sem, Deum Creasse caelum terram, esse carnis turrectionem, esse vitam aeternam, esse insemum, qui haereticis meritas poenas aliquando exacturus sit, an formam dia Leeticam in argumentandoseritasserita videri posse fisiamsi ergo argumentatuat urnam Syllogisticam redacta proposuisses, non tamenide

ritim, inam dialae icam inaugum senseriposses,qua in quae communi omnisi densae consenti,a, Amram, inam recte argumentandi spe stant,tam turpiterneglexisti,ut neglexis. se te ex Protocollo liquet,&alibIa me abunde comprobatum est Sed esto, hac unica re ossicium assi '' ''mentantis circumscribatur, in eoq; forma dialectica mice consistat,Vt argumenta omniavi singulain Sylim sisticam redacta formMT proponantur , neq; sic tamen de violatione eiusforia aestis purgare posses nam enim,quaese te, argumenta in Syllogistic mimaproposuistis LM hoc imburespondetHunnius. rudent, tollimis ammiri,. iii Sod quo εις eausus non QΗunnius. sine mam . bore seo, μι-CMegaeramnomine, pala faciunt Praedia

eantes Neuburgenses, in illa sui Protocolli appendice, cum aiunt: Argumenta nostra omnia ,singula,mpraeseripto B-gis quarta Syllogismo , vel alia in oscisprobata argumentanusi formapropossimus. τc.Nec dubitamus quis numerare ψίω, ἀμ

66쪽

tofimili ration a tuosq; a violatae in alumen, tandosorinaedialecticae probro tueri voluisses Veriuria hoc Theologoriam Neuburgensium, dictum tam crassumvi deform mendaciuii ea , eum unicui qui vel lippientibus oculis Protoeolium inspecturus sit, manifestissimum sic nulla , egeat rem . latibne Imprinusvem percurrat Ses itata er timata,&-ua, in quibus uer j varia exsi

is noui Testamenti contexebant argument , rem merentur Syllogismi in quos probationes suas rede .gerunt Praedicantes at si1 usque adeo argumenta . omnia &singulata, in formam Syllogisticam reda ta .saiata Praedicat1tibus,cur Hunnius in Sessione octaua iustus a me conficer Syllogiunum , ex obiecto

d latare, nistratio illa Ahistica, via Di bato, coerceatur. Cur Hunnius insuet , Relation Doctorem Pistorium,ub

sed ut unum tamen vel alterum exemplum eius, modi argum entationis syllogisticae exhibeamus, ecc quampreetclare de informaSyllogistica probetHunnius negatamis illam , propositionem, quicquid Propheta es inpostoli docuerunt o praedicauerunt, id rapti traditum M. Gnfirmo, inquit Hulinius,per eos zionem locorum pos

67쪽

mnniana Relationis

arguendum, ad corrigendum, aderudiendum in iustitia, perinfectinsit Dei homo,ad omne opus infructin Hoc loco Paulusprimis, ne quidem membro commen, da refectionem siripturae Prophetica wdexuti Timotheins Mnterem potuerisia uetem. Im

inviol/-re,opersem --ere A. Ecce pulcherrima in exemplar llogismi Praedicantici, qui insitinsocar do,an inBoccallo,nemo facile dixerit,nec velOedipus,

diuinauerit, quenam in eo sint prςmissae, quq CIusio. Sed fortasse inam emor legis, ita de tormiter declami-tabat Praedicans. Verum nec monitus resipuit,jussus enim a me secere Syllog mum,ecce quam pulchre fece- tit Ita enim habent verba Prot0colli. D. Hunmψίσις'

indoia,apuerasiaras littera oc me et siripturae rapuer i m temporeinfantia Timothei non extabant scripturae

Mnemhominis,ueladaternamnos, salutem traditionib- nonscriptit miraberis, lector,ubi sit Syllogisinus' Sed paululu exspecta iam sequitur.Sic igiti concludo, inquit Humus;Perse sesscitus dependetaperrecta caussalus drperfectio hominissunt sectus persectus,ergo dependent aperfecta caUM, non lucrotundus est Syllogismus, quantum inon Gepraecia declamitatione,quae edicantic : sicundiae condonanda est. Imo potius annon cest

aurasimam dialecti syllogis in struere,&aer ,

68쪽

verberar 8 probanduariis erat Hunnio, quicquid Prophera o A soli docuerunt bradicauerunt. Friptis traditum esse. &ipse sui muneris oblitus, proba salutemis&perfectionem dependere a perfecta causa,quod nemini negare in mentem Venerat. mabes igitur in hoc exemplo aperiam utriusq; demonstrationem,& Praedicantes non omniavi singula sua argumentata Syllogismo,vel

alia in gicis probata argumentandi forma prvosi i maxime propositissent,nonideo tamenari latae in argumsitando formaedialecticaeprobro immunes eime, quandoquitatam a proposit ena suis Syllogismis concludebant. N qui vero existimare poς sit,Ρrqdicantes circa finem primum earum sessionum, quae ipsis ad argumentandum concessierant,in defor me eiusmodi argumentandi rationem incidisset ,

Operae pretium fuerit, ex prioribus quoq; sessionibus, aliquod eius deformitatis exempInm Gmere. Viatur in primatastatim sessione , cum primi argumenti ab Praedicantibus propositi, minor propositio negata se .

bronnerinfit,in sorma miminam Syllogistica proba rminonprimo ex mandatis e T simonise sacras turae,in quib-... Deo ipse additis , detramo, in verbo suo et eo quidemscripto I eris eprohibetur Deut. . Deut. s. Deut Ia Proue .sau Enech. ao Hacpraeceptarinusio alis,quam fripto verbo explicam rur Euod a ut demininu orepraecepit, iam ei mandata

69쪽

s umniana Relationis

meritodebeat esse norma. Ita Iacobus Hailbrupter in forma. Annon vero haec egregia argumentatio in formata, est y sed fateor legisse me lebes iste omnes in dialecti probatos argumentandi modos,sed de hoc nihil umquam legisse Cupio igitur ab uniuersi, venerabili Prγ

licantium cartu,ut me ignarum doceant, in quanam fi-

suo& modo sithic Syllogismus, aut si forte Syllogic nus non est,quisnam alius silprobatus argumentandi nodusa Video quidem in fine ait quodEnthyrnemata,udin quo primo desidem,quod in conclusione minia iiiE inferatur quod negatum est, cum nulli Catholico

rumvnquam in mentem Venerii negat , se ris tum em

hum Dei merito esse debere normam,cum omnes Calliolici solummodo negent, esse mmam nisam,siam. Deinde quorsum tantus ille Testimoniorum cumulus, qui praecessit An forte tertiam Enthymemati

propositione dijcie, ut fiat Syllosilinus Certe quidequoad numerumpropositionum nihil deerit,cum pri . tribus facile inueni possis sex, aut octo Autforte totailla declamatio emciet Syllosimium cornutum Z Certε multa satis cornua habet, quibus egregie cxo nari possitne Praedicantium tempora Aut est inductio

70쪽

mpniis scripturae secundum se non loquor, sed de imeptis eorum citationibus. Aut forte est exemplum/S ne quidem optimum,ad demonstrandum, quam luculentum illud sit mendacium totius cohortis Praedicat ricae, quae Colloquio interfuit, quo in publico scripto,&eo quidem ipsinoto collo annexo, quasi magnamci Iucem allaturo, tam audacter pronunciare ausi sunt δε argumentasia omniae inguia Syllogisemo, et Halia in diaucticis probata argumentandiformaproposuisse Pudeat vos,o Praedia cantes,in publica vestra quasi Synodica epistola, comiunctis operis&sum agijs,tam splendide mentiri,sivssa vobis adhuc frons est,si ullus animo pudoris vllus co disensus Circumspectius profecto Hunnius locutus est, quando indefinite minit, se argumentasua in Sylgo si .cam redactas amproposuisse Quod etsi de uno altero duntaxat affirmari queat, non ideo tamen Hunnius mendacitreus agi queat. Sed sortasse quando omnia se gula argumentas informa Syllogistia a se proposita fuissa dicunt,loquuntur de tribus tantum illis principalibus argumentis, ad quae omnia alia ab Aduersarijs propomea referebantur, prout etiam in Relatione,tria tantum principalia Aduersariorum argumenta numerata ol ctor inueniet. Sed primum quis hoc modo verba AGDersariorum explicet,quando absblute de argumentis Duinibus Ungulis loquuntur. Nunquid juxta antia quum illud,2, r.etsint omniaZDeinde si hoc tantu volunt, nimis certe parum dicunt,nec ideo se a probro violat formς,& coditionis siue legis illius de argumetis informa,ppo nodis vindicabunt. Quis enim tam stolidus si v legem illiam , d principalibus selumodo eius.

modi argumentis interpretanda existimet caeter

3 rcunq; se habeant, nihil reserre. Aut quis formam

SEARCH

MENU NAVIGATION