장음표시 사용
121쪽
iura Episcopalia tuebatur , omnium in consessarios eligendorum experieba fur doctrinam , probabat idoneos , simulque gradu aliquo , vel sapientia conspicuos tentabat , ct assiciebat honore . Ceterum si quis, etiam injuste, reprobetur , nulla ratione potest sacramentum Poeni tentiae administrare : siquidem damnata est ab Alexandro VII. pro potastio illa num. 3 3. Satisfacit praecepto annuae eonfessionis, qui confiteturrestulari , Diseoρο ρrres niato , sed ab eo injuste reprobato . Frustra lauia darentur modo privilegia Regularium amplissima , ut Constitutio Super eathedram Bonifacii vii I. Clementis V. Dudum , De sepulturis , &S. Pii U. Etsi meudieantes; cum suerint a Tridentina Synodo , necnon ab ipso Pio v. in Constit. Romani Pontificis revocata , expressis etiam s.Theol rugistris ordinum Mendicantium. Demum Episeopus confessii-riis approbatis, etiam Regularibus , facultatem , de qua disseruimus, coarctat e potest, revocare, ac suspendere , ex causa ad confessoves pertinente : quae causa an subsit, necne, non tenetur ipsis regularibus inodieere, sed tantum Sedi eapsollea , ubi eam sibi aperiri postulaverit.
Ita nimirum statuit in Brevi ad Episcopum Cordubensem UrbanusVIII idem confirmavit in Caula Angelopolitana Innocentius X. necnon saera Congregatio die g. Augusti an .l63o. Atque haec de Confessariorum approbatione, & examine . Legat autem, qui plura desiderat, Sua refium disput. 28. vasqueet q. 93. Merbesium dissert. i v. Valerium Re ginaldum lib. I. num. ι78. De Lugo disput . ai. & Rotarium in Theo LRestia. de Poenit. cap. r. puncto χII. Agendum deinde est de casuum reservatione. De hac primum Tridentina Synodus decernit sessi x iv. cap. 7. sa immis Patribus nostrix visum ego ad disciplinam magnopero necessarium , Ut atrocιora qua dam ct graviora crimina non a quibusvis, sed asummis duntaxat Sa-eerdotibus absolverentur . Ratio hujus rei manisesta consequitur ex supradictis: enim vero si potestas iurisdictionis confertur ab Antistit O , aut curam animarum, aut subdelegatam , ac singularem iacultatem
se .endi a peccatis , cui ipsi libuerit largiente ἰ certe idem Antistes potest iurisdisionem illam definitis limitibus coarctare. Quare sicuti an- solutio nulla ct irrita est absque potestate jurisdictionis; ita est manis& cassa , si absque Praesulum licentia impendatur atrocioribus illis sce- Ieribus, quae sibiliret reservaverint: ideoque ipsesum restrictio non
sciat ad extersam tantummodo politiam, verum etiam ad ualida peccatorum ahildutionum , ut recte stati icrunt Tridentini Patres canone eiusdem sessionis undecimo. Hinc sequitur posse illos peccata rete vare , qui aliis conferunt potestatem iurisdictionis : primo Romanus Ponti sex, qui cum habeat plenitudinem potestatis, nullius alterius Episcopi subiicitur auctoritati , sed ipse δ contra potest casus quorumcun
que Episcoporum sibimet reservare : deinde iidem Episcopi resperiu
122쪽
Libri Trigesimi quarti Pars altera Cap. V. H s
seriorum presbyperorum ἔ ac praeterea superiores regularium comparate ad eos , qui subjiciuntur ipsorum iurisdimoni . Sequitur etiam peccata venialia ex praxi Ecclesiae a Tridentino laudata , non esse reservanda,praesertim cum absque sacramento poenitentiae remitti possint.Q m- quam si potestas iurisdictionis attendatur, cum haec proculdubio necessaria sit, ut eadem venialia peccata solvantur absolutione sacramentali, quemadmodum dixi sit periori paragrapho , S extra Cmnem controveriasiam positum est; possent etiam venialia hoc sensu ab Episcopis reserva. ri, ut a tali, vel tali ministro, non autem ab omnibus saeramentaliter absolverentur. Atque ita docent Theologi praestantissimi, Dom. Soto dist. IS. q. 2. art.' SuareZ disput. 29. Ei. g. vlvius in q. ao.Supplem. art. I. aliique permulti. VasqueZ quidem q. 9r-art. I. dub. a.docet oppositum ἰ propterea quod reservatio non solum limitat iurisdictionem, sed etiam obligat poenitentem , ut confiteatur pereata reservianti: quod utique fieri nequit, cum peccata venialia non sint materia neeessaria sacramentalis confessionis. Sed hinc non insertur, venialia peccata non posse reservari sensu explicato , nimirum, si Ecclesiae clavibus subjiciantur, S Iaeramentaliter sint absolvenda : ideoque Uas-quii Opinio est verborum liisus, uti animadvertit etiam De Lugo dinput. ΣΟ. sedi. a. Ipsa itaque actus judicialis , & potestatis jurisdilitonis
communis notio, necnon virorum illustrium consensus demonstrat posse
Episcopum ei saltem , qui delegatam tabci juriflictionem, praescribere,
ne sacramentali absolutione relaxet hoc, vel illud veniale peccatu nia, quod sibi reservandum esse censuerit. Tametsi haec reservatio inutilis viis deatur, cum peccatum veniale possit absque sacramento deleri, ut dictum est nuper.
Idem affirmo de peccatis mortalibus internis , quae posse reser i ab Episcopo demonstrat ipsamet notio iurisdictionis, confirmatque consensio Theologorum, quos laudavi, Solo, Vasquii, Sylvii, Suaresit, De Lugo, aliorumque complurium. Nec obstat, quod peccata interna non possint puniri Ecclesiasticis censuris; hae enim pertinent ad sorum Ecclesiae externum: sed peccata etiam interna , S quidem jure divino, in interiori foro enuntiantur, & iudiciali sententia solvuntur,& conMuenter sicuti Ecclesiasticae iurisdictioni, ita reservationi revera subiici possunt. Sed non expedit, ut peccata duntaxat interna reserventur; gravissimum quippe jugum esset iis, qui saepe iactantur anxitudine animi, num internis cogitationibus praebuerint, aut non Praebuerit assensim . Revera nec Romanus Pontifex , nec ullus Episcoporum hactenus sibi reserva Wit peccatum aliquod sola cogitatione patratum ς unde est communis diatrina , posse quoslibet consessarios absolvere E. G. ab haeresi , ut inquiunt, mentali, & a deliberata, sed ad rem non perducta Occisione; quamvis haeresis, S homicidium in reservatis
123쪽
Ex hisce principiis , qtib l reservari non soleant pepeata venialia , ct mortalia tantum interna, hoc eodem anno 3 44. quidam in dissert. iv essas reservatos Veneta diseesis, quorum octavus est, e libet ιλο- pudieitia eum moniaIibus perassita, vel quocunque modo attentata , inserebat eo in easu non comprehendi actus subimpudicor de se veniales, cuiusnodi esse aiebat, genas veliteare mamilias tangere, solum ex pravo fit , vel ex prava intentioπe mortales, hac producta ratione, ista nonnisipereata per externam malitiam mortalia, iuxta regulam ab ipse quoque auctore traditam, reservantur. Sed post muIta hinc inde acerbiori stilo conscripta , auctor assertionem suam retractavit, eamque Romana ct Universalis Inquisitio proseripsit die i6. Aprilis hujuς
anni & quidem jure meritoque. Praedicti enim actus non . niales dicendi sunt, sed mortales . Etsi enim S. Thomas q. rs . secundae secundae, art. 4. scribat, oscula, amplexus, tactus, posse quaπ-
doque fieri absque peeeato loquitur tamen de iis actibus inspectis δε-
eundum speriem , ut expresse declarat in resp. ad I. & in corpore illius articuli. At iidem actus peracti cum tali femina, nec urgente necessitate , inualis in chirurgo esse potest non seeundumsperiem, sed in individuo, ut loquitur schola , debent attendi. Immo auctor dumis impudires appellavit, sermonemque instituit de iisdem actibus cum moniali peractis , vel attentatis , eos utique in individuo, non secundum Beciem considerabat. Imperite ergo ad laxam illam doctrinam vindicandam productus est praecitatus articulus quartus sancti Thomae. Quoas Doctor Angelicus legatur q. xv iri. primae secundae, ubi tradit quo modo exterior actio fiat mala ex fine, ex obiecto, ex cimumstantiis, S quaestione vicesima, ubi per varios articulos docet pravitatem eX terna rum actionum non pendere in istiusmodi actibus duntaxat ex pravo affectu, sed in his aliam esse malitiamfeandum ordinem ad em, aliam vero seeundum materiam er Hreumstantiare si, inquam, haec legantur, apparebit quam imbecilli, fractaque ratione praecitatus auctor inniteretur , dum aiebat actus subimpuditas non comprehendi in reservatione casus illius , R elibet impudieitia eum monialibus peracta, veι quoeunque modo attentata . Atque haec est, ut arbitror, dirimendi, ac refutandi hesternam illam commentationem via planior, & expeditior. Cassis Romano Pontifici reservati sunt primum ii, qui continentur in Bulla Guae Domini, edita a Sixto v. anno Is86. juxta vetus'seanones , & processus Gregorii XI. anno i 3 o. ad Petri sedem evecti.
Atque hos casus , quoniam ob oculos omnium Confessariorum versan. tur, superfluum est recensere . His addendi, quos ex speciali mandato Clementis VIII. Sacra Congregatio Episcoporum & Regularium anno 16o a. die 26. Novembris recensuit, nimirum, Violationis imm .
124쪽
Libri Τrigesimi quarti Pars altera Cap. U. I I
tam finem. Protoeantium cr pugnantium in duello juxta deereram sericineilii Tridentini, ct Constitutionem fel. retardationis Gregorii Papae XIII. iueipientem, Ad tollendum . Injieientium violentas manus iis elericos, juxta eanonem, Si quis suadente, xv II. 4. ae juris dispψ sionem . Simonia realis menter contracta, atque etiam eonfidentiae beneficialis. Iuxta Clement. Religiosi, de Privit. incurrunt etiam excommunicationem sedi Apostolicae reservatam regulares , qui sine luentis paroctialis presbieri clericis, aut laicis sacramentum extremae Unctionis , vel Eucharistiae administrant, aut solemnigant matrimonia. De hac tamen excommunicatione nulla fit mentio in praedicto Clementis VIII. decreto, quicquid scribat Franciscus Henno disp. v I l . q. 8. aristic. a. Excommunicationem pariter reservatam summo Pontifici incurrit , qui audet excipere sacramentalem consessionem complicis in pe
eato anquo turpi, atque inMuso contra sextum meatui praereptum eommisso, cuius inlaper ab luendi omni iurisdictione ac facultate privatur , ex Constitutione BENEDICTI XIV. quae incipit, Soeramentum
Poenitentiae, edita Cal. Iunii, anno I I. Quam autem sancte ac pro- sui de Constitutio ista prodierit, apparet eX cap. ex cap. Omnes, quos in paenitentia , XXX. q. I. num. 8. &. I . In istiusmodi casibus, quibus annexum est excommunicat nisvinculum , quisquis a culpa indulto Apostolicae Sedis absolvitur, censendus est etiam ah excommunicatione solutus . Rursus in quibuscunque concessionibus & facultatibus , etiam Iubilaei, aut quavis alia occasione factis, casus Sedi Apostolicae reservati cnisi aliud expresse significetur intelliguntur excepti, ut constat ex cap. Es Dominici, in ExtraVagant. Commun. lib. v. de poenit. p. s. idemque decrevit de a solvente complicem in constitutione paullo ante laudata summus Eces
sae Pontifex BENEDICTUS . Si ceteri casus Papae reservati sint Oeeuhi, ex definitione Tridentini Concilii sess. xxtν. cap. 6. potest Episcopus in soro conscientiae absolvere quoscunque sibi subditos, vel per se, vel
per visarium ad id speetaliter deputandum , excepta tamen irregularitate , qua oritur ex bomisidio volu utario; necnon ex Bulla in Coena. Domini, S ex declaratione Gregorii XIII. etiam occulta haeresi, de
qua Concilium indulserat, ut ab Episcopo, non tamen ab eius vicario posset abs bivi. Illud praeterea notandum est juxta Romanorum Pontificum Constitutiqnes confirmatas, atque explicatas hoc anno i 44.in Bulla prae- laudati BENEDICTI XIV. quae incipit. Apostossea Iudasta, γε licata die x r. Augusti, in unoquoque indulto Apostolicae sedis , cujuscunque generis illud sit, in quo concedatur alicui facultas eligendi sibi consessarium ex πρrobatis ab ordinario, a quo ab lui possit a criminibu , vel censuris alioqui reservatis, necessum esse , ut idem const*M ius approbatus sit ab Episcopo dioecesino i di ab Ordinario illius lo-
125쪽
118 De Theologicis Disciplinis
ci, in quo excipitur sacramentalis consessio; nec sussicere quamlinei alia in approbationem , quamquam foret Episcopi, qui olim fuit , sed jam non est , ejusdem loci ordinarius : hoc de confessariis omnibus , tam saecularibus, quam Regulari hus absque ulla dubitatione tenendum esse : consessionem factam sacerdoti , quisquis demum ille sit, non ha, hente ab Ordinario loci approbationem potestatemque iurisdictionis . nullam Omnino fore , irritam, & invalidam: hac lege obstringi per .
senas omnes , adeo, ut nec Regulares Apostolico indulto uti gau dere possint, si consessario a proprio superiore , & non ab ordinario loci electo , atque approbato confiteantur ἰ cum aequum sit ,& ratio. ni consentaneum , ut quisquis frui indulti beneficio νoluerit, omnino servet conditiones in ipso induIto praescriptas, inter quas connumera tur ipsemet approbatio confessarii per loci ordinarium facienda. Al: lege Benedicti nam Constitutionem dilucide omnia explicantem . De casibus ab Episcopis reservandis nulla aequior regula tradi potest, quam ut animadvertant enormiora illa delicta , quas laudabili consuetudine consueverunt alii ejusdem dioeceseos Pastores hoc reserva. tionis repagulo cohibere ς studeantque ea tantum crimina a confessas
riorum jurisdictione secludere , quibus plurimum disciplina Ecclesiae
suae labe fiat: quorum primum habetur cap. Inter eunctas, Extr.Com. de Privileg. alterum in decreto Clem. VIII. & S. Congregationis anno i 6o a. de quo supra. Reservari autem solent rerum Ecclesiasticarum rapinae , homicidia , divinationes , incantationes, & invocationes daemonum , crimen falsariorum in iudicio, gravis, S levis etiam Per cussio parentum , incestus graviores, turpioresque luxuriae species, abortus procuratio, incendium malitia excitatum, oppressio tenellorum infantium, violatio sanmmonialium, ' quaevis alia crimina atrociOra . Quae autem reservari sibi valeant superiores Regularium , connumerantur in decreto Clem. VIII. an. 3y93. die 26. Maji, & Urbani VIII. an. I 624. die ar. Septembris; a egi pinunt in notis ad caput 8. primae partis nostrarum χnstitutionum pag. 3φNon posse regulares quemquam Episicopo subjectum absolvere Deasthus e iuem Epistopo reservatis , insertur ex natura potestatis jurisi dictionis, de qua supra. Idem praeterea statutum est cap. Dudum, in
Clement. lib. I. de sepult. cap. Rellais, ibidem lib. v. tit. V. cap. IV ter cunctas, in Extrav. de Privit. Accesserunt constitutiones Romano Tum Pontificum , Gregorii XIII. die io. Sept. is . Clem. VIII. die 9- Ian. i6ol. Pauli V. die . Ian. i6i . Innoc. X. die 9. Decemb. I 647. at que , ut mittam alios , Alex. VII. a quo die a . Sept. anno I 666.Pro
scripta suit proposito 4. Praelati Regulares posunt in foro confitent Mabsoletere quineunque saeuiares ab har Oeetista, ct ab excommunicariove propter eam ineursa ἰ ac propositici ia. amplior, Mendieantes possunt absolvere a esibus Episeopis reservatis, non orienta ad id Episcopo
126쪽
Libri Τrigesimi quarti Pars altera Cap. V. II
rum facultate. Idem praeterea fatentur eximii Theologi ctijuscunque Instituti, ut Soto in iv. Scn . dist. ι8. Miranda in Man. Praelat. to m. i. q. 46 Suare et disput. 3O. se l. 3. Isambertus de Poenit. art. 4. Nat. Alex. p. s. art. 9. regula 27. Vanroy ea P. 1 i. q. . Rotarius cap. I. punctos. num. 9. omnes denique probi, sanique scriptores .
Hoc unum in hoc paragrapho addendum est , in mortis artieulo nullam haberi reservationem . ideoque omnes sacerdotes possunt eo in easu absolvere quotliber ραπii ηιei a quib0vis peccatis, eensuris , prout sess. xiv. cap. 7. tradidit Tridentinum; ita tamen , ut si adest sa-eerdos jurisdictione pollens , non debeat alius in sacramenti administrationem sese intrudere, prout habetur etiam in Rituali Romano Pauli v. in I. praenotatione tituli, De sacramen o Paeuitentiae .
De prudentia tandem Consessarii dicturus, prudentiae nomine i telligo scientiam recte agendi, peritiam, atque sagacitatem. Et quan tum ad scientiam pertinet; necessum est, ut probe noverit quae postulat ipsius offici uin , ac minitterium . Caveat spiritualis judex inquit cap. mi vult consseri , de Poenit. dist. 6. urseat non commisit erimen
nequitiae , ita non careat manerescientia. Oportet enim ut sciat eoqπο-
seere quidquid debet iudicare : judiciaria enim potestas hoe expostutit, ut quos debet judieare discernat. Tenere itaque debet quae de hoc sa-- cramento litteris mandarunt accurati probatique moralis Theologiae tractatores, eaque maκime, quae nos huic dissertationi, praeter quae-
tiones Scholasticas S MIemicas, inseruimus . Praeterea quae peccat sint genere suo mortalia, quae venialia : quae itidem restitutioni famata pecuniae, & damni annexa sunt: qui contractus usurarii sitit, qai simoniaci, aut quavis alia ratione illiciti : quaenam excommunicationes &graviora scelera, quorum solvendorum caret auctoritate : propositiones infit per ab Apostolica sede damnatas, ct virorum, quos recensui capite a. in explicatione a. coudis/oars , monita siluberrima . Accedunt quae adversus confessarios ad turpia & inhonesta solicitantes, decreverunt Romani Pontifices , Gregorius XV. die Io. Augusti an. i 622.Alexander VlI die et . Septi i66s. S BENEDICTUS XIV die i Iunii anno i 4 l. inorum constitutionibus denunciandi sunt haereticae pravitatis Inquisitoribus, vel Ordinariis locorum lacerdotes , quicunque ii sint, qui pinnitentem , sive in actu sacramentalis confessionis , sive a to vel immediate post confessionum , sive occasione aut praetextu con sessionis, sive etiam extra occasionem confessionis in con monali, aut alio in loco ad audiendas confessiones destinato, cum simulatione ibidem confessionem audiendi, ad inhonesta di turpia solicitare , vel provocare , aut verbis , aut signis , aut nutibus', aut tactu, aut per scriptum, vel tum , vel post legendum tentaverint, vel illicitos & inhonestos sermones, vel tractatus temerario aula habuerint: ab hoc autem
127쪽
onere de nunciandi sillicitatum nequaquam eximi, si sollicitanti consi-tea ur: immo consessionem hanc fore nullam, atque sacrilegam, Sce ,ns ssarium , qui confessionem hujusmodi a complice factam exciperet, iniiciviarum iri vinculo majoris excommunicationis summo Pontifici reis
servatae; ut dictu in est paullo supra . At de scientia Confinarii hale
Sagaeitas vero debet potissimum enitestere in dignoscenda poenitentium affectione , in rudibus interrogandis, in danda, vel suspendenda alis 3lutione , atque in satisfactione injungenda . At quoniam infra de Absolutione . ac Satisfactione prolixius est disserendum ς hoc in praesentia adverto , decem Potiora esse indicia pravi animi. adhaerentis peccato . & sedulo corrigendi. inorum indiciorum primum est, si poenitens ad consessarium accedat non praemissa discussione conscientiae, ut cone. in 4. m. Quadrag. docet S. Thomas a Villa nova . Alterum, si assirmet Libenter se confitem: .peccata , sed ah his se non posse abstinere, ex cap. 2uod quidam , V. decret. tit. 38. num. s. Tertium , si celera alia depuret , aliis anhelet, juxta cap. Pinuitentiam, de Poenit.
dist. Proximum indietum est , si consessionem dividat ad bdipoeri tendens, ut habetur in cap. Consideret, ibidem dist. s. Quintum, si nolit deserere negocium, quod nequeat exerceri sine peccato, ex cap. Fuia sus, eadem dist. Sextum vero si odium serwet in corde, nee studeat s tisfacere osset, , aut Offendenti indulgere; uti constat ex eap. Fratret, ipsaniet dii l. Proximum , si rem alienam , propter quam peccaVit,cum reddere flossit, non reddat; quod pariter de fama , ct damno Coudum est, juXta cap. .Sι res, xiv. q. 6. Octavum pravi animi ind1- Cium erit, si proximam peccandi occasionem nolit deserere , eamque Virare neesigat, prout liquet ex propositionibus 6 I. & Da. damnatis dic a. Martii an. 36τ9. ab Innocentio XI. de quibus infra. Conlequens signuin est , cum poetii tetitiam agere detrectat, aut de uno crimine sis Iam peragit., Dretis aliis, ex praeci into cap. Fratres, de Poenit. distis. Decimum ae postremum , si stequenti, ac noxia mutatione confellarios deserat, nec velit se prudentibus & religiosis viris committere, ut monet S. Caroliis p. a. Init. cap. 6. & Coacilium Romanum S. Gregorii
Pro interrogandis rudioribus tradam pariter notationes quaiGarubrevistimas, atque auctoritate firmatas . Inquirat ergo primum, quam diu sit ex quo non est confessius, num praemiserit congruum eXamen squo dolore detestetur peccata, num sit solutus , vel conlugris, α ce tera , de quibus Toletus Instruct. Sacerdo t. lib. g. cap. 17. articulos fidei, & praecepta Domini, ac S. M. E. memoria teneat, ac praesertim mysteria Trinitatis, S Incarnationis; quaerans est incapax absolutionis , ex prop. 64. inter proscriptas a V Xl Quaerat insuper numerum, ae speciem peccatorum servato reet Dioilire
128쪽
Lhil ΤΗgesimi quarti Pars aItera Cap. V. I a r
dine , E. G. initium ducens a praeceptis decalogi, deinde S. Μ. Ecelesiae, rem a vitiis capitalibus , secundum methodum traditam a S. Carolo p.r. Inst. cap. lo. disturrat adhaee, per ea, quae admitti solent in variis statuum generibus, animadvertens quae patrare soleant patresfamilias,quae filii, quae mercatores , quM alii. ut Borr meus docet proximo cap. let. S 13. Caveat ne inquirat peccati complicem , nisi ob integritatem confessionis sit omnino rcvelandus, ut diximus supra cap. I II. condit. I. num. s. cum Thoma Aquiuate, Raymundo , ct Archiepiscopo Valentino . Multo minus quaerat Pinnitentium nomen , domicilium , aetatem, S alia quaelibet, quae ad confessionem non pertinent; inquit productis synodorum statvlis Praxi 6. Nicolaus Tombeur. In investigandis iis , quae spectant ad sextum decalogi praeceptum , gerat sese cautissime, atque ut ait Gerson in Arte Consess considerat. I . proeedat pedetentim a generalibus, O nullam, aut parvam videntur ineludere eulpam, non ea inquircns , quibus possit innocentior aetas apprehendere turpi-ιtudinem . Si consessionis initio , aut decursu audiat peccata , quae non potest absolvere , a reliquis audiendis prorsus abstineat, ut recte mciisnet cit. p. a. cap. lo. Gemma Praesulum Borromeus . In his demum vitandi sunt proximi abusus . Prior est eorum , qui consessionis initio videntur , ut inquit Gerson consid. 9. austeri, rigidi, ac difficiles. Alister , quem reprehendit S. Carolus laudato in loco cap. I 2. illorum, qui audientes graviora peccata, aut poenitentem perterrefaciunt, aut continere nequeunt gestum aliquem corporis , vel nutum capitis. Tertius agentium , praesertim cum seminis, prolixiora colloquia , de quibus legendus S. Antoninus 3. p. tit. III cap. I9. Quartus aegre serentium, aut rcprchendentium eos, qui comit petendi gratia alios adeunt; quod S. Ioannes a Cruce in Flam. am. cantu I. versu 3. num. la. appellat ΠΟ-XIam zelotypiam , animorumque tyrannicam oppressionem . Abusus denique significantium se munusculo aliquo delcctari, adversus Conciliorum canones laudatos lib. xxxi. cap. I a. num. 8. Atque haec est nostra de confessariorum dotibus scriptio brevis , ac tripertita.
Laudavi paullo supra, nimirum pagina ri . beatissimi ac sapientissimi Pontificis BENEDICTI xIU. constitutionem , quae incipit, S
cramestum Paenitentiae, editam anno I I. qua innodatur excommunicatione Summo Pontifici reservata quisquis excipere audet consensionem sacramentalem complicis in peccato aliquo inhonesto, ac turpi, contra sextum Decalogi praeceptum commisso , atque insuper privatur omnino juri lictione & facultate ejusdem peccati absolvendi , adeo, ut hujusmodi consessio, & ahBIutio nulla prorsus sit ac sacrilega , prout rursus affirmavi pag. igo. Cum autem hae lucubrationes typis commit- To.VIII. O te- Diqiligod by GO le
129쪽
terentur, anno nempe i 4s. die omo Februarii, edita est Constitu ito altera ejusdem Pontificis , quae incipit, Apostolici muneris parte, ,
qua praecedens communitur , & r Oratur, atque praecipitur, ut i tegre , penitus , omnino , inviolabiliter, Sc inconcusse obseroturi eumque dubitatio exorta fuerit, quid agendum sit in mortis articulo, quando nullus alius consessarius adest, qui personam in praedicto turpi peccato complicem audire possit, illamque rite dispositam, S contritam absolvere; definitum est hac recenti constitutione, tali in casu sacerdotibus interdictum non esse confitentem complicem audire , & ah solvere , dummodo tamen non desuerit aliquis alius sacerdos: qui si adsit, quamvis simplex , & alias ad confessiones audiendas non approhatus . iste quidem, non autem conscius criminis, debeat personae in 'periculo postae consessionem excipere, eique absolutionem impendere:& si casus urgentis qualitas, S circumstantiae, quae vitari non possint, suerint eiusmodi, ut alias Sacerdos ad audiendam consessionem pers nae indicto periculo constitutae, vocari, aut accedere nequeat sine gravi aliqua exoritura infamia , Vel scandalo ς tunc alium sacerdotem perinde haberi, ct censeri posse , ac si revera abesset, ac proinde in eo rerum statu non prohiberi sacerdoti cio criminis impertiri poenitenti ab eodem quoque crimine abselutinem. Ceterunt eiusmodi sacerdoti complici sedulo animadvertendum , sore se re ipsia reum apud Dcum , qui irrideri non potest , gravis inobedientiae adversus praedictam constit tionem , ct latis in ea poenis obnoxium, si praedictae infamiae, aut scandali pericula sibi vitro ipse confingat, ubi non sunt: immo teneriricula ipia antevertere , mediisque opportunis adhibitis, quantum in se erit, removere, ut alteri sacerdoti confessionis absque ullius infamia vel scandalo audiendae aditus pateat: ac tantam si sacerdos criminis sociux nulla gravi necessitate compulsus, nec de industria congruis mediis adhibiti&, complicis in periculo constituti sacramentalem coa- sessionem excipere, & illi absolutionem largiri praesiumpserit, validam quidem futuram absolutionem , si ex parte poenitentis requisitae dispositiones nom defuerint; sed sacerdotem ausa hoc temerario latam in
praedicta constitutione majorem excommunicati nem . eodemque pia ne modo, quo ibidem decernitur, incursurum. Hanc ergo recentistimam sanctissimi Patris declarationem , cum Opportune prodierit, dum postremum hoc volumen sub praelo sudaret, huic capiti subiiciendam
Aratur de tempore fusipiendi sacramentum Poenitentix
ras. V Is rΛRr Elei in Seholis , an statim post Iapstim in grave ali
a in quod crimen , illud peccatores confiteri teneamur ; an ver
130쪽
Libri Trigesimi quarti Pars altera Cap.VI. ra 3
usoue ad tempus Pasthatis possint confessionem disserre, jure divino non
violato. Quaeritur etiam, num praeceptum Ecelesiasticum annuae conissessionis impleatur ab iis , qui Regularibus , & non Parocho confitentur. Rursus, an tali praecepto satisfiat Consessione Grilega . His tribus , si addantur duo , unum scilicet pertinens ad disciplinam , ac alterum ad consuetudinem eorum , qui semel in vita faciunt consessonem peccatorum suorum generalem ἰ erit positionibus quinque dissertatio haec circumscripta. PRop. I. Danda est opera in grave stelus prolapsis, ut quampri
Nihil hae thesi definio, quod non sit probis omnibus persuasum , nec variis Theologorum placitis confirmetur. Communior quidem . opinio est, non teneri hominem adfatim confitendum , quamvis perieulinum sit differre , ut q. 6. Supplem. art. s. ait S, Thomas; ac posse Iaicum rationabiliter expectare tempus Quadragesima , quod est rempuι
paenitentia , ut inquit in I v. dist. I7. p. I. art. a. q. 2. S. Bonaventura. Excipiunt tamen omnes mortis periculum , necnon si conscientia dicteteonfitendum esse: s ex consessionis dilatione evenire soleat, ut peccator scelerum suorum obliviscatur, aut ea frequentius committat ἔ ac si obeundum sit illi munus, quod non potest in peccato exerceri, cujusmodi esse administrationem sacramentorum diximus volumine V l. pag. s2. itemque volum .vr l. pag. 392. Dominici corporis communionem;
de qua vida in quodam hymno in Eucharistiam ,
Vita piis e/it, atque eadem mors sontibus esca ;υπο eodemque suus fluet, atque e foute venenum. Hisce autem momentis communior illa opinio fulcitur . Primum , quia praeepta assismativa non obligant ad statim, sed ad tempus determin ιam; quo momento utitur eo loci S. Thomas. Alterum ibidem productum , quod non est major necessitas constssionis , quam baptismithune autem diu misse dilatum , M aliquando Ptiam ad mortem usque , constat ex nostra dissertatione de dilatione baptismi, S de catechumenorum classibus lib. xxxi. cap. 2o. Tertium, quia nec praeceptum contritionis obligat statim ac peccatum commitam est , ut fatetur etiam Iuenin dissert. v i. de Sacram. q. . art.6. l. l. Postremum , quoniam Ecclesia praecepit duntaxat fidelibus, ut semel in anno confiteantur. Quidam e contra tenent statim a commita precato mortali, debere peccatorem illud detestari ac retractare , praesertim si occurrat memoriae prout est orinia illata Deo; ac proinde disserendum non esse consessionis propositum, atque istud implendum , cum primum seri pos-st. Tenent hanc sententiam praeter Alexandrum Alensem in V.p.q. 7. membro 4. art. I.&Guiliamum Parisensem in tract. de Poenit. Ioannes Maldonatus tom. a. de Sacram. cap.3. Leonardus Uanroy de Poenit. Cap.