장음표시 사용
351쪽
elesia Latinorum videtur asserere in i V. dist. 24. Magister sententiarum; haud repugnantibus iis, qui ct subdiaconatum , & minores Ordines a
numero sacramentorum expungunt: de quibus postea. Nunc enim . consilium mihi est experiri, num tam diversae circa numerum ordinum sententiae possint ad concordiam aliquam revocari.
PROP. I. Septem ab initio ad haec usque tempora ordines obtinuearunt in Ecclesia Latina . Demon liratur r. In Epistola Cornelii Romani Pontificis apud Eusebium lib. vi. cap. 43. pag. edit. Vales. 24 . describuntur clerici Eeclesiae Romanae, qui erant in urbe principio schismatis Novatiani , id praeter summum Pontificem connumerantur Presisteri quatuor ct quadraginta , Diaeoni Ieptem , totidemque Subdiuosi , Aeoldiibi quadraginta duo , Exoressae eum Lectoribus Ostiariis duo θ' quinquaeinta.
Scripsit autem Cornelius illam ad Fabium Antiochenum Epistolam anno as a. Caius item Romanus lyontifex , qui Eutychiano successit , M. Aurelio Caro II. & M. A. Carino Coss. idest, an . 28 3. constituit, ne per saltum clerici promoverentur, nec aliquis esset Episcopus, nisi prius esset ostiarius, Laior, Exo es ta , Sequeor, Subdis uus. Diacomus, Presbter ς ut habemus in Pontificali collecto, editoque ex vetusti ribus Catalogis ab Anastasio Bibliothecario tom. a. novae edit. pag. asci. De Silwestro etiam ibidem pag. Ioa. legitur : Hie eonfituit, si quis desideraret in Retelia miluaro , di' prosieere , ut esseι Lector, annos baberet Io.Aeobibus anno I s. Subdia uus annos s. Gustos ΛDrurum au. s. Dia reus ausos II. , 7. Presister as. I. Ubi tamen numeri sunt emendandi, nisi alii ad aetatem , alii vero ad ministerii tempus pertineant. Consimilia habentur in Synodo Romana eidem situ
stro adscripta prope finem to m. I. Conciliorum , ach. a. cap. I i. Olli riatus, qui hoc in capite desideratur, commemoratur praecedenti cap.9.
ideoque ea , quae in Pontificali , ct in dubia hac Synodo leguntur, doministerii tempore accipienda sunt, ct clericum jam initiatum supponunt. Colligitur idem numerus Ordinum ex liis , quae habentur principio Synodi: Ut presister non adversus Di opum, non diaeonas adversus presburum, non subdiatanus adversus diaeonum , non ambibus adversus diatauum, non exoresa adversur aeo thum , non lector adversus exores Iam, non ostiarius adversus Iectorem det areusationem es ' quain . Nil prohibet, si non probes Synodum, quin dicamus illius canones esse Exeerpta quaedam decretorum Silvestri : nam de hunc tit tum nraeses Tunt in collectione Isidori Mereatoris . Recensentur iidem
Ordines in Epistola Gelasii ad Episcopos Lucaniae, conscripta au. 494- cap. a. de qua etiam in decreto dist. 7 . capp. Siquis , &, Mosaebui. Supponit quoque ipsorum Oedinum distinctionem S. Leo Magnus in fine Epistolae ad Anastasiam Thessalonicensem datae an. - . ubi ait
mi Sacerdos, vel Levisa ordioauor es, per omnes curtealis o i
352쪽
Liber Τr es mus sextus Cap. IIc 339
8MAxes provehatur 4 ut diuturno discat tempore , editus O donor ipso
futurus est. In Sacramentario itidem Gregorii tom. I. novae edit. pag. et 19. habetur ritus septem hos ordines conserendi. Continetur &idein Ritus in antiquo Romano ordine tOm. II. Biblioth. PP. pag. 7οῖ. Secundo demonstratur propositio desinitionibus Conciliorunia. Concilium enim Carthaginense iv. celebratum anno Christi I93. sin-κillatim septem ordines laudat, a canone I. ustue ad io. Concilium
Toletanum I. celebratum anno oo. meminit canone I. presbyterorum & diaconorum; ean. a. & 4. agit delectoribus &ostiariis, eodem can. 4. & s. memorat & subdiaconos . Ostiariorum , lectorumque fit mentio in Synodo Tarraconensi an. si 6. Concilium Aquisgranensean. 8i6. lib. r. de Institui. Clericorum per omnes septem ordines accurate percurrit. Florentinum Concilium de singulis Ordinibus pur- tractat in Decreto unionis . Tridentinum verb , ut diximus supra , Ordines omnes extitisse declarat, ab ipso Gelasiae initio . Idem praeterea demonstratur unanimi scriptorum consensu . AeInterim missis Patrihus, qui modb unum , modb alterum ordinem laudarunt , S quos recensebo sequenti capite quarto, septem ordines enumerant , explicantque S. Isidorus Hispalensis lib. vi i. Origin cap. I 2. pag. edit. Sonnii 9 . lib. a. de Divinis ossiciis pag. s 96. & seqq. &Epistola ad Laudefridum Episcopum Cordubensem tom. ν I. Concit. pag. t 9. Alcvinus de Divinis Ome. pag. Rom. edit. 6 i. Rabanus Maurus lib- r. Instit. Clerie. cap. 4. pag. ejusdem edit. 266. Hugo Rotomagensis Archiepiscopus laudibus S. Bernardi & Petri Venerabilis celeis herrimus lib. 2. dogmatum Christianae Fidei prope finem tom. xx I r. Bibliothecae PP. atque, ne singulos prosequar, Hugo Victorinus lib. I. Eruditionis Theologicae cap. 32. S lib. 2. de Sacramentis p. 3. cap. s. s septenarium ordinum numerum tradidisse ex doctrina Maiorum lacile ex supradictis potest in serri. PRop. II. Hunc septenarium numerum ordiuum, nec quorumdam aliorum recensio, nec dissidium Theologorum potest firma aliqua
Explico autem, simulque hane propositionem demonstro . Con numerantur apud antiquos etiam Psalmistae, seu Cantores, ac Fossarii. De Psalmi istis agunt Concilium Carthaginiense i v. can. ro. Laodicenum canone 23. Chalcedonense can. 14. Rabanus lib. 3. Instit. Clericorum cap. 48. Sc Isidorus Hispalensis citat. epist. ad Laudesridum, S lib. 2. de Ecel. Ossic. cap. iet. Fossariorum, qui & Copiatae , Vespilliones , & Grae s κοπιαται, - -πι ς , meminerunt avitor Epistolae ad Antiochenos inter Ignatianas , Epiphanius in Compendio Docte. Cath. Hierony mus de Muliere septies icta , ct in Epitaphio Fabiolae, Acta Proconsularia recitata ab Augustino lib. i M. adversiis Cresconium cap. 29 p SI, epist. 62. alias a I. Codex Theodosianus l. i. de Lustrali conlat.
353쪽
3 o De Τlleologicis Disciplinis
quae est Constantii, I. is. de Episeopis, quae Iuliani, &I. re. de V teranis , quae est imperatoris Honorii. Iustinianus itidem Novella 43.& sq. de quibus legendi sunt eruditissimi viri, I. B. Cotelerius ad
PP. Apostolic. p. a. pag. tra. & Du-Cangius in Glossiario v. Fossariat, ct , Copiata . Verum Psalmistae peculiari ordine mini md inaugurantur. Iloc enim nomine in Ecclesia Latina vel intelliguntur ii, qui sola tonissura initiati ad psallendum in Choro admittuntur cum aliis Clericis, vel hi etiam , qui absque ulla clericali initiatione funguntur cantorum ossieto. Priori sensu Durandus Mimatensis Episcopus lib. 2. Rat. cap. I. Psalmistatas , inquit, quandoque tonsuratur vocatur, sicut eonst. D. noe. III. extra de Re judic. eap. Cum inter. In alio sensu Concilium tu.
Carthag. can. io. Psalmisa , idest , Cantor potes absque seientia Tρiseoi, sola jussione presisteri ineium suscipere eautandi, dirente sibi
preth tero: Vide , ut quod ore cantas , eorde eredas οῦ ω quod ore credis, operibus eomprobes. Similia in Ordine Romano, & apud Gilis
bertum Lunicensem Episcopum in libro de Usu Eccl siastico . Apud
Graecos autem Lectorum Cantorumque idem censetur ordo: nam in Lectorum ordinatione praecipitur initiato, ut se canere se ut, est 'HAres sit. legat aliquid de Psalterio , ει δε απετῶ - ἀμυνω, Ponti LGraec. pag. 38. Lectorum simul ac plalle tium mentionem facit Iiber et. Constit. Apostol. cap. 6 l. pag. 262. Epistola Ignatio adscripta ad Antiochonos num, ra. & Concilium Laodicenum hoc κν. canone : Non oportet prater canonicoI cancores , qui
sanesum adflendunt, edi ex membraua legunt, aliquos alios eanere in Lelesia. Qui enim ἰωὶ - legebant, erant αναγνώrvi, leti res; ideoque recte Martinus Bracarensis can. 4s. ita Laodicenum canonem latine teddidit: Non sieeat in publieo texere , aut uallere, nisi iis , qui ab Episcopo lectores sunt ordinati. Insuper in utraque Ecclesia , Graeca scilicet, ct Latina Nastae , Cantoresque dicuntur, qui alternatim in Choro psallunt, sicut ex Epistola S. Basilii ad Neocaesarienses , eiusque Regulis brevioribus hum. Io . ex Chrysestomo
hom. 36. in priorem ad Corinthios, Ambrosio ad cap. is. Lucae, CRRsano lib. I. de Instit. Coenobiorum cap. 8. Eucherio Lugdunensi seriri. de Orat. necnon ex aliis Graecis, Latinisque Seriptoribus demonstrat as, Praecit. cap. 6 i. Const. Apost. Cotelerius. Sive ergo Psallentium nomine intelligas initiatos tonsura, sive promotos ad Ordiuem Lector tus, sive omnes divinam psalmodiam agentes: perspicuum est Palmistatum non esu distinctum , ε specialem Oriuem reliquis connumerandum . Atque idem de Fusorsis dicendum est . Principio enim non alia ratione Robsarii interdum nomine clericorum cohonestantur, nisi quia iisdem Gericis mandabatur, ut duiunctorum cadavera sepelirent ideoque scriptor de vi i. ordinibus in Appendice Hieronymiana, Cis
risi , inquit, in similitudinem Tobia sanoMsepelire mortuos admoneu
354쪽
Liber Τrigesimus sextus Cap. II. 3qr
rar : quod praesertim servatum fuisse in sepultendis corporibus martyriim , nullum est dubium. Deinde Carthaginense Concilium iv. can. 8 i. ossicium humandi mortuos committit publicam paenitentiam agentilius : quod utique non secisset, si ossicium illud pertinuisset ad miniis
steria Clericorum. Praeterea Fossarios, seu Cepiatas veros non esse Clericos constat ex praecitatis legibus Imperatorum . L. enim i. de Luia Brali Conlat. recenti indulto etiam Vespillones & Funerarii a novis collationibus eximuntur, quum tamen Constantius hanc immunitatem longe antea clericis fuisset Iargitus , L. 8. tit. de Episcopis r quare ubi legitur in Codice Theodosiano, Gerici, qui Copiatae appellantur , ICC. praestantissimi legendum censent, Curici, qui aptatae appellantiar: ita, ut alii fuerint Clerici, alii Fossarii, seu Coiatae.
Denique in eodem Codice l. ia. de Episc. asseritur occupatos defunctorum obsequiis Clericorum Poeabula sibimet usurpare , ideoque non esse in aliquo Clericali Ordine constitutos . Idem dico de aliis nonnullis Clericorum nominibus , praesertim ducustodibus Marorum, de quibus paullo supra in decretis Silvestri, Canonieis, Gorepse is , ct quibusdam aliis vocabulis seminarum , non stilum Diueonisarum , quarum in veterum scriptis frequens est mentio,
verum etiam Iubdiaconissarum, prerbieraram,/Epi Evarum . Nam custodes Martyrum , sive , ut dicuntur in a. Aurelianensi Synodo can. II. S a Gregorio Turonensi lib. I v. Hist. cap. II. Maroriarii, erant subdiaconi, quibus sacrarum reliquiarum committebatur custodia , ut constat ex notis eruditorum ad Volumen 2. Anastasii pag. 3o3. Canonici verb principio vocabantur, qui Ecclesiae inserviebant, S universm clerici omnes: aut quod ob eanone essent eonstituti, ut inquit Trullana Synodus can. 6. ac Toletana III. can. aut quod eaπonieam viaram agerent, ut Iegitur in Capitul. Caroli Magni lib. V. cap. s. Tumis
hoc nomine illi distincti sunt, qui easdem aedes colunt, sue sub Episcopi, sive sub unius Ahbatis, vel Prioris regimine: quorum illi μ-c Dre1, hi regulares appellantur; atque illi demum , qui in Cathc-dralibus & Collegiatis Ecclesiis ad divina ossicia persblvenda certis pri-Vilegiis , in senil, usque destinantur . Atque hi etiam non discrepantia ordinis, sed ratione vivendi, & ministerii iure ab aliis Clericis secernuntur . Chorepiseopi, idest , praecipui quidam sacerdotes Villarum , sc dicti, quasi j. . ,--, Diseopi raris, sive presbyteri Deo rint , sive Episcopi, de qua re alibi ad peculiarem ordinem nequaquam spectant. Subdiaconisae denique , diarena, preιθtera , ct Discopae appellatae suerunt a Concilio Turonensi II. can. 19. uxores initiatorum et tametsi Diaeonissae dictae quoque sunt mulieres quaedam. insignes integritate, ac pietate, quae obihant munia docendi denudandi feminas tingendas baptismate r de quihus iterum . Hi er-SO septenarium ordinationum numerum non pervertunt, ct mulie
355쪽
res maxIme, sacrarum initiationum omnino incapaces Neque adversantur eidem numero . qui aut Tonsuram, aut Episeopatum accensent ordinibu1. Cum enim Tridentini Patres for is Ordines commendant, quibus ad sacerdotium adstendimus : nil defianiunt de illa quaestione inter Canon istas, ct Scholasticos agitata , an ritus , quo initiantur Clerici tonsione capillorum , sit verus ordo: nee de alia, num Episcopatus sit sola sacerdotalis reara seris extensio vel Ordo presbyteratu sublimior: sed relictis his quaestiones bus disputantium arbitrio , hoc unum tenendum esse definiunt, Ordiuem esse verum. aeramentum a Christo institutum; & ad sacerdotium rite per septem stradus adscendi, quos Latinorum Ecclesiae semiant ex vetustissima institutione. Denique adversus praefixum numerum parum facit, quod nonnulli antiquiorum praeter Episcopos commemorent duntaxat presbyteros , & diaconos, ut optatus lib. 2. de Schismate Donatistarumnum. i4. R Hieronymus in cap. I9. Esaiae: & quod plus est , aperte quidam assirment, in primitiva Ecclesia duos tantum extitisse Ο/άῆnes, presbyteri, scilicet, ct diaconi, non Magister tantummodo, Habertus , ct alii, de quibus supra; verum & detrus Blesensis serm. ι . de sacerdotio, quem vide tom. XX U. Bibl. PP. necnon insignis Theolo astus ord. Praedicat. Ioannes de Ragusio in oratione de Communione sub utraque specie, quam an . habuit in Concilio Basileensi.
Enimverb Patres aliorum quoque Orisum meminerunt, ut constat ex prop. I. & ex capite quarto proximo , neque necessum erat, ubi. eunque de sacris Ordinationibus pertractarunt, Ordiues singulos recensere. DuoS Praeterea commemoraverunt, quorum ministerium . proxime spectat ad Eucharistiam , quam sacerdotes consecrant, dia. eoni autem olim ministrabant sub vini specie ς Optatus enim tum citato in loco, tum lib. I. num. 13. alios Ecclesiae ministros generat i appellatione commemorat: atque hac ratione explicandum esse Magistrum sententiarum asseruit in oratione de si herK praedicat. Uerbi Dei Theologus alter Concilii Basileensis, Henricus Kalteisen . Et quidem Magister dist. 24. ait, Christum Iesum septem ordinum officia in se metipso exhibuisse, eosdem ordines reliquisse corpori suo, quod est Ecclesia,. observandos; atque septem esse 'ropter septiforme is grotiam Dei, cuius gratiae amplius donum percipiunt qui ad ipsos ordiaei promoventur. Nil demum repugnat, si am ramus in Ecclesiae primor diis propter exiguum fidelium numerum plura Ecclesiae ministeria Dia' eonis fuisse commissa; quae postea distincta fuisse , & quidem antiqui tus, apparet ex dictis supra de Actis summorum Pontificum Cornelii, Caji, & Silvestri . Videtur autem postremae hujus sententiae S. Thom
PROP. III. Etsi gravia sunt momenta, quibus praeclari Theol gi
356쪽
Liber Trigesimus sextus Cap. II. 3 3
permoventur , ut asserant apud Graecos ex quatuor minoribus solum ordinem Lectoratus existere et asserendum est tamen, inter utramque Ecclesiam , Graecam, Latinamque hac in re parum, aut nihil interesse discriminis . Theologorum momenta haec sunt . Primum apud Graecos ordinem esse Lectoratum , atque inde initiatos ad Hypodiaconatum promoveri, omissis Ostiarii. Exorcistae, & Acolythi gradibus, constat
ex Archieraticis , ct Eucliologicis eorum libris . In Archieratico enim Haberti pag. 37. priorem locum obtinet- V ἄνο-οῦν ψαλ- τω, ordinatio Le Horum ,-Cant rum et S immediate sequitur ταξις εχ ειυ Υποδι iis , Rittis ordinationis Et odiaeoni. Idem habetur in Euchologio Goarii pag. 233. Deinde quatuor tantum ordines , horumque ritus tradunt Auctor Constitui. Apostolicarum lib. VIII. cap. 16. S seqv. pag. 4o6. Canones . qui dicuntur Apostolici, Liturgia adsci ipta Marco, Concilium Sardicense canone lo. Synodus vii l. quae Photium exauctoravit Act. x. can. s. Praeterea a LectoriS gradu ait Hypo liaconatum CIericcis adsccndere scribunt Graeci omnes , ac praesertim S. Ioannes Damascenus initio Dialogi contra Manichaeos, Elias Cretensis ad Orationem r9. Nagia reni, Georg us presbyter in Vita S. Theodori apud Surium die a a. Aprilis, Nicetas in Vita S. Ignatii lyatriarchae Constant nopolitani, R Simeon Thessalonicensis in Dialogo de Sacramento Ordinis apud Morinum a. p. pag. 128. Iandem nec aliae Orientales Ecclesae conferunt Ostiariatum , Exorcistatum , &Acolythatum: non Ecclesiae I. cobitarum , ut constat ex illorum Rituali edito ab Athanasio Xirchuro, apud eumdem Morinum pag. sos. non Syrorum Nestorianorum, ut apparet ex horum ordinationibus , de quibus Morinus ipse pag. 4o a. non denique Syrorum Maronitarum, quorum Ritus destri hit idem prs stantissimus Auctor pag. 384. Cum itaque hae omnes Orientalium Ecelesiae, tres paullo ante recens toS O diser non agnoscant et perspicuum videtur nunquam ilIos apud Graecos, quibus in pluribus assent itin tur , obtinuisse. Haec argumenta collegerunt ex Morino, Goario , Haberto, S Martento, ac testimoniis omnibus productis exornarunt Carolus I itasse pag. 3 i. ct Auctor librorum de Re sacrament. tom. 2. pag. 29s.
At in primis dico, si haec omnia a nobIs concedantur, nihil inde consequi, nisi quod complures Orientalium Ecclesiae tres minores Ordines neglexerint, per saltum clericos promovendo ἰ ut sortasse ante Cornelii tempora etiam in Romana Ecclesia aliquando agebatur ἰ non quod non darentur inferiores Ordines, sed quod ab his digniores aliqui eximerentur , statim diaconi , aut Lectores inaugurati. Tempore enim Cornelii apud Latinos septem ordines fisisse distinctos , fatentur ad Uersarii ἰ duo praesertim recentiores, quos nuper laudavi, Ie-Droinis
Vitassiuas. Eamdein yerb Romanae, S Africanae Ecclesiae seinpς suisse
357쪽
suis . doctrinam iidem docti viri consensunt , proseruntque canonei quartae Carthae inensis Synodi eumdem ordinam numerum ex majorum institutioni hus praescribentes . Et tamen S. Cyprianus Episcopus Carthaginensis, si fides habenda est Simeoni Metaphrastae apud Surium tom. U. pag. 3 ss. princinio praco, seu Lector , deinde hypodiaconus fuit constitutus , Sc auctore Pontio in eius vita num. s. ad osseium fa-eersitis di episeUatur gradum adhue neop tur, θ' ut putabatur novellus , electus est. Et quae de Cypriano apud Surium leguntur, affert V itassus ad demonstrandum apud Graecos primum ordinem esse Lectoris, existimans ibidem narrari res gestas ab altero Cypriano, qui
sub Dioclctiano martyr occubuit e nec animadvertit vir doctus , Cy prianum hunc ex mago Christianum fictum , cum Iustina, quam v nificiis corrumpere frustra tentaverat, Nicomediae subiisse martyrium. nulla sacra ordinatione initiatum. Quare si Cyprianus Episcopus &martyr ex lectore sibiliaconus iactus est, quamquam apud Latinos obtinerent aliorum ordinum gradus ἰ probari nequit ex ordinationi. hus per saltum non extitisse alios ordines : si autem haec reiicienda . snt inter alia Metaphrastis commenta; hinc docebimur viros etiam doctissimos interdum hariolari. Deinde affirmo inter minores CIericos alia praeter Lectorum monia a principio extitisse, quod nemo prorsus negare audehit. Auctor enim Epistolae ad Antiochenos Ignatio adscriptae, num. II. Saluto, inquit, sanctum presbyterium , soluto Derot diaeonos, fatiseo sub Deonos, lassores, cautores, Omarios, Irborsutes, exortastir , eoufesso
Synodus Laodicena can. 24. Iria oportet, inquit, sacratos a ρresis reris usque ad diaeouos, ct Miπceps quemlibet Delesiastiei ordinis usque ad ministror, vel lectore1, vel eantores, .el exoresas. .et om
- --xs, ἐ-M . Dionysius quoque de Eccles Hierarchia cap. g. pag. 284. praeter ministros , a quibus sacrarum scripturarum lectio recitatur, enumerat alios, quorum nossulli foribus templi assiquot, eeteri autem aliud quidpiam, quos sis ordiuis fui, agust, ς λειτοργοῦνδε ώι tala ες σι παρὰ τὰ τί ἰερου πυλας συγκεκλειμενας, οἰ-αλλα τι δ' τις εἰώέαι ταξιυς ωργῖ- . Etiam Epiphanius in Expositione fidei, quae extat post Haeresim Lxxx. num. 2ι. post Lectores enumerat Exoresylas, Copiatas, Iaσitores . Ioannes Episcopus Citri lib. I. Iuris orientalis apud Goariu in p. 237. memorat deputatos μετα λαμπαδων et συνευον ται, eum tam iuibus proedeπtes, ac de his Symeon Th ssalonicensis:
duui ct alia deputati, oe eeroferarii umia, quorum
358쪽
LIber Trigesimus sextus Cap. II. 3 s
furatio ante ordinationem Lectoris eelebratur et quae sane nescio eur nos exereetur. In Ecclesia veris nesalonicensium paulio ante tu σι erat , ct iis antiquis Ritualium exemplaribus seripta reperiebatur . Ita eo loci apud Goarium. Hi autem Deputati eereos gerentes quinam sunt , nisi hebbihi Z Denique Gabriel Philadelphiensis apud Morinum p. a. pag. sto a. Septem, inquit, funt ordines sacerdotii. Primus est Panitorum, o eobiborum. 2. Exoressarum. 3. Lectoris. Subdiaconorum .
nota, in septem Ordiuum numero comprehendi quidem Episci posς sed ostiarios, ct Acolythos simul eoniungi. Invenimus ergo apud Graecos praeter Lectoratum alios quoque minores Ordines . Me non latet ad iraec omnia viros praestantissimos respondere, spuriam esse Ignatianam Epistolam , ct Dionysio etiam suppositum opus de Eeclesiastica Hierarchia; Simeonem autem Thessalonicensem iuniorem esse scriptorem . nec posse auctoritate sua infringere quod tanta aperte Euchologia, ct canones tradunt: idem vero judicium steendum csse de Gabriele Philadelphiensi . Hos, aliosque seriptores. dum nitores, Exoresat, eo dithor memorant, non de ordinibus proinprie dictis , sed de ministeriis in Templo exercendis , absque peculiaris ordinis initiatione, accipiendos esse, praesertim quum apud Gra, cos Exorcistae munere soli langantur presbyteri, ut Goarius testatue pag. 230. Id confirmari ex quo Laodiceni, & Antiocheni canones non omnes distincte ordines numerent et Epiphanius verb, ceterique etiam alios commemorent, quos nec Latini septenario suo numero comprehenderunt .
Verumtamen non sunt haec, ut putantur, firmissima. Ad primum quippe dici inus, Epistolam ad Antiochenos, cujustumque sit auctoris, non esse foetum posterioris aetatis; S lichi Hieronymo ct Eusebio fuerit ignota, deprehendi in ea tamen a viris doctissimis, ut Bellarininus ait, inpostolieumspirituω, immo S si tum Ignarii. Dionysii etiam
scripta non alio fine producta sunt, nisi ut appareat non deesse inter Graeco , qui praeter Lectoratum agnoscant quosdam alios minores Ordines : quod etiam a scriptis apocryphis potest inferri; quamquam detur talia esse Dionysiana , quod negant non infimi subsellii viri . Gabrielem verb Philadelphiensem apud ipsum Morinum citata pag. aoa proferre in confirmationem sententiae suae canonem 7. Antiochenum a S 4. Trullanum , praeter Iaudatam Ignatii Epistolam , quam ipse scriptam ait ad eAntiochum , δ monumenta alia , quae praetermitto. Ad alterum dico, e praelaudatis momentis inferri, etiam ostiariatum s ZOrcista um, δέ acolythatum peculiares esse ordines. Etenim in canozeri. VIII. X a quar
359쪽
quarto Trullano, de quo Philadelphiensis, legitur, Si quἰs Epistori.
En apertissime τυλωρὰ, O artur, a laicis distinctus , & in Ecclesiastico ordine constitutus. De Exorcista in canone Io. synodi Antiochenae an. 34 r. inuem canonem Philadelphiensis septimum dicit γ ha.
presbterum, sed tantum consituere subdiaeo nos , lectores, ct exorensas. Chorepiscopi enim minores clericos promovere poterant , non autem sacros. En ergo etiam Exorcistarum ordo apud Graecos et nec asella presbyteris exorcizandi munus adimpletum, ut aiebat Goarius, ct post Goarium Le-Droint pag. 239. tomi 2. Nec quemquam moveat squod Antiochena Synodus de Exorcistis inquit , constituere, non χωρογωῶν , ordinare ς siquidem hoc de Exorcistis ait, quod de hypodiaconis, ct de lectoribus . Praeterea apud Morinum p. a. pag. 82. habe tur quoque ordinatio deputati, seu ceroserarii, cum hac epigraphe, ἐυχῆ μῖ , oratio super eeroferario , dr destutato , quamquam infra pag. 22s'. scribat idem auctor hoc suisse ministerium , non tardinemr & manisestius in Euchologio para eta'. continetur. χη ἐπι- διποπάλι s , Oratio in Ordinatione Deputati ct Ceroferarii, nempe, aeol ibi. Simeon etiam Thessalonicensis loco citato Ordinationem ceroserarii appellat , ait celebrari antem Mationem Lectoris, ct miratur in desiletudinem abiisse, cum ante paucos annos vigeret in Thessalonicensium Ecclesia , ct adhue in Tab Iariis & Archetypis inveniretur descripta . Inquiunt, haec de ministerio, non de Ordise esse explicanda. At primum quid ultra ad ordinem praeter , ct verborum formam requiritur, aut quid aliud Eα-
chologia servandum praecipiunt in Ordinatione Lectorum Z Ad haec singuli ordines ad ministerium spectant: Sc ex quo Ceroserarii ministerium exercuerint, nequit inferri minime ilIos fuisse initiatos . Queritur praeterea Thessalanicensis, aetatu sua hanc cessasse et ministerium verb deserendi cereos nunquam in Ecclesiis Graecorum cessa vitς ideoque aegre Simeon seri cessasse ritum ordinationis. Postrembnon quaerimus modo, an acolythatus , aliique minores Ordines sint divinae institutionis, ac sint sacramenta, vel ministeria duntaxat ab
Ecclesia instituta; id enim disputatur quoque de minoribus ordinibu
ritu Latinorum collatis et sed quaerimus, an ipsi ordiuer etiam apud Graecos extiterint, & sacro quodam ritu collati suerint. Ad tertiam
responsionem dicimus, c quod adversarii nostri sateri debent de oraei sarist
360쪽
Liber Τr esimus sextus Cap. II. 3
Rallanibus Latinorum a necessum non esse, ut ubicunque de ordinia agitur, sigillatim omnes enumerentur, praesertim eum universi clerici sepe communi sacrorum ministrorum vocabulo designentur . Tertili dico apud Graecos, etiamsi septem ordines non consura
tur sejunctis initiationibus, revera tamen existere, & Acolythatum , ct ostiariatum simul conferri cum Subdiaconatu, idemque servari apud alios Orientales ς Exorcistatum solum a Graecis recentioribus negligi, sed ab aliis Orientalibus tribui una cum Diaconatu , vel Psalmistatu . Hoc primum adstruitur iudicio ipserum orientalium, qui rituum suorum suerunt peritissimi, Abrahami Ecchellensis Maronitae, in adnotationibus ad canones Nicanos niim. I 8. Ioannis Maro lib. de Sacerdotio cap. it. & 26. Ioannis Dareni lib. de Hierarchia Ecclesiastica , Dionysii Barsalibi Episcopi A medensis : de quibus vide Vol. a. Concilio rum Lahbei pag. 4o9. ct Fausti Naironi Maronitae in Evoplia pag. a 26. Secundo idem confirmo ex Ritu, quo orientales initiant hypodiaconum. Nam Graeci, ut constat ex pluribus Codicibus collectis , editisque a Morino, in ipsa subdiaconi Initiatione , utuntur sormula, in qua praeter alia verba haec leguntur: Ipse Domine eonserva Illam in omnibus sine querela , ct reprehensione e da illi amare Bonefatem Odecorem domus tuae, assistere portir templi sancti tui , aeeendere Iumen
Naronitarum praecipitur, ut initiandus subdiaconatu circumducatur
per Ecclesiam , Et cum pervenerit ad eandelabrum , aerendat illud, o extinguat tribus vleibus ς postea perveniens ad portam Ecelesiae, cla dat, aperiat tribus viribus, apud Abrahamum Ecchellensem citc loco, S Morinum p.a. pag. 394. Euchologium Melchitarum Arabicum eadem prorsus habet, ac ea , quae recitata sunt ex Pontificali Graecorum . In Euchologio item Coptico-Iacobilico ita Episcopus alloquitur
hypodiaconum : Tui Umii es eustodire ostia domus Dei , quae es Delem , nee patiaris ingredi ad eam jumentum , vel canem, vel haretieam quempiam : S post pauca , Cave magπa diligentia eustodire ostia Eeclesia, quia tibi eoneredita sunt saera illibati ministerii vasa eustodienda. Quod ergo aiunt viri doctissimi, apud Orientales cum hypodia.
Conatu conferri ordines ostiariatus, ct acolythatus , id ex eorum Eu- Chologiis corroboratur . Tertio idem probo consensione adversario. rum . Si enim objicias Ioannem VIII. Romanum Pontificem in Epistola ad Basilium, Constantinum, & Alexandrum Impp. quae extat tom. IX.
Conciliorum, haec scribere, Volumus uisi primum Lector, deinde Aeοιν bus , postea Diaeonus, tum Presbter, pshae Episeopus, ideoque apud Graecos existere acolythatum : si , inquam , id objicias; respondent Pontificem nomine significasse opodiaconum et cui, ut