장음표시 사용
381쪽
368 De Theologicis Disciplinis
sertationibus eonfirmabitur ἔ ita debet sine cunctatione assirmari, III riim duorum ordinum initi tutorem atque auctorem suisse Dominum . Iesiim. At de ordinibus inserioribus sub lite res est: & qui Sacramenta
esse negant, consequenter asserunt habere Ecclesiasticam institutionem: qui autem illos Sacramentis adnumerant, debent quoque eorum origianem ab homine Deo, idest, a Christo repetere, nisi forte opinati nem alteram adoptarint, quam nos quidem rejicimus, dari inter Sa-eramcnta aliqua, quorum Dominus non sit auctor immediatur. Ergo Sacerdotium , quod in Episcopatum ac Presbyteratum diuiditur , institutum a Christo constat ex dictis cap. i. de Sacramenti Ordinis ex iis stentia,& ex infra de utroque ordiue discutiendis: ex quo scilicet Christus Dominus Apostolos suos constituerit Sacerdotes novi Testamenti, illis & consecrandi, S remittendi peccata dederit potestatem, eisque Ecclesiae suae commiserit gubernationem ς quae omnia absque spiritualis rotestatis charactere fieri non posse dictum est sepenumero . Diaconos etiam , cum in sacris litteris inveniantur descripti, horumque ordinationem peregerint Apostoli, nec praeter institutum ac mandatum Domini dieendi hi sint adhibuisse manuum impositionem , aliaque ιt strumenta gratiarum , tunc institutos fuisse quando Christus aut mortem subiturus, aut post mortem devictam cum discipulis commoratus,sormavit Ecclesiam suam, magnaque revelavit mysteria, sine ulla haesitatione.assirmamus . EO temporis alios Ordines institutos, nos , qui illis tribuimus Sacramenti excellentiam, cogimur assirmare. Ratio
nem a nobis seiscitanti, quoniam reddere firmissimam invictissimamque non possumus, csi haec enim in promptu esset, superiores duaStheses definite S absque verborum ambiguitate tradidissemus, ) re nimus huius institutionis indicium esse ipsoru in Ordinum vetustatem , cui nullum principium assignare possumus post aetatem Apostolorum ἔtametsi non semper per omnes gradus , separatim susceptos, initiati ascenderint ad sacerdotium . Addimus inverisimile esse ea, quae perti nent ad sacra ministeria S ad Ecclesiasticam Hierarchiam , non fuisset a Christo ordinata , ac disposita . Animadvertimus quoque cum Ma gistro dist. et . ipsum Salvatorem nostrum cujuscumque Ordἰn;s ossicia
implevisse. Primi quidem, quando flagello de funiculis sacto eiecit
ementes & vendentes de templor alterius, quando in medio seniorum aperuit, legitque in templo Isaiae prophetae volumen e tertii. cui daemoniacos sanavit, Sc. Neque opineris haec esse bI gistri commen D: similia enim habentur in vetustissimis I atinorum Pontificalibus, quae nongentorum annorum aetatem superant , Egberti Eboracensis apud Martentum tona. 2. pag. 4s. Anglicani pag. 7s . aliorumque Cons)ntit ex Graecis Simeon Thest alonicensis in lib. de Ordinat. cap. 1 a
ubi domo. istrat, Gripum CDia tinis usque gradus ordinationum p rfinum excrcoisse, apud Morinuni a. p. pag. i 83. Nil ergo absurdi, si
382쪽
Liber Trigesimus sextus Cap. V. 3c
dicamus ministeria, quae Dominus Sacerdos & Pontifex summus adimplere dignatus est, ab ipso Apostolis fuisse iniuncta , ct peculiari titulo viris Ecclesiasticis commendata. in his autem , in quibus divinationeis opus est , loquaculus S garrulus eta nolo .
priori inter majores Ordines , silicet , Subdiaconarii.
SUbdiaconos, qvcs Graecis Davitae , hypodiaeonos passim vocant, I
aliquando μυλας, ariet impros, quod nomen occurrit in Synodo
Laodicena , antiquitus extitisse cx dictis perspicuum est . Hypodiaconorum quippe mentionem fecerunt auctor EpistGlae ad Antiochenos , seriptor Constitui. Apostol. lib. viii. cap. I p. & 28. Canon inter Apostol. 42. Epiphanius in expositione fidei, Cyprianus epist. 2 . laudatum
Concilium Laodicenum can. a l. Carthaginense Iv. canone s. Toletanum l. canone 4. Agathense can. 66. Dejubdiaeoni nomine nihil dicendum est: constat enim idem significare, ac submimser , ut Rabanus Amalarius, Ivo, Isidorus , aliique plurimi docuerunt. Subdiaconi onficium juxta Pontificalc Romanum est aquam ad ministerium Altaris praeparare, ministrare diacono, pallas altaris & corporalia abluere is, calicem , ct patenam in usum sacrificii eidum csserre , ct de oblationibus super altare ponere quantum populo possit sussicere . Apud Graecos hypodiaconus episcopo manus lavanti aquam fundit, templorum fores custodit, catechumenos introducit, ct educit eos , qui sunt in paenitentia , prout ex Scholiis S. Marii mi ad Dionysium , Simeone Thessalonicen si , Zonara, ct Balsamone tradit p. 2. pag. 219. eruditus Morinus . Pertinuit olim ad subdiaconos etiam tradere Catechumenis fidei rudimenta ἔ nam S. Cyprianus citata Epistola ad Clerum scripta , ait Optatum a se opodiaeonam ct dceiorem audientium fuisse constitutum Consertur subdiaconatus ordo traditione calleis S patenae, ut colligitur ex Concilio Carthaginensi, S: Florentino . Addunt utique Pont
scalia librum epistolarum ; sed communis est opinio subdiaconos olim epistolam non legisse : quod si verum est, haec postrema materia erit accidentaria , ct significativa hujus ossicii subdiaconis serius commais.
Junc ordinem esse Sacramentum negant sere omnes , qui a Sacca mentorum dignitate removent quatuor minores ς nam cum ea potissimum ratione nitantur , quod omnes Ecclesiastici gna diis , sacerdotio duntaxat S diaconatu exceptis , non merint in primitiva Ecolesia , de-hent necessario subdiaconatum inter Ecclesiae instituta connumerare . At quid momenti habeant prodiictae pro hac sententia rationis, ad exa men revocavimus paullo supra. Dicimus itaque subdiaconatus Ordia, em
383쪽
3 o De Theologicis Disciplinis
stitutum fuisse a Domino inde magna probabilitate colligimus . quod
illius meminerint Concilia, patresque antiquissimi, nec adversarii deis monstrare valeant, quando primb suerit in Ecclesiam intrusus . Im, Graecorum Euchologia & Pontificalia, quae negantibus subdiaconatui,& minori hux ordinibus institutionem Dominicam , prora puppisque esse solent, tradunt hypodiaconum orditari a Pontinee hanc Oratio.
gῆli, divi hii ebarismata tua , qui ordiser diversos Gelsa tua dosas, , 9 gradus ministerii is ea eonstituissi ad administratiose, faues
rum tuorum, impollutorumque mulariorum , ere. Videsiis Morinum p.R. pag. 83. Deinde in Ordinatione subdiaconi habentur materia Sc forma , quibus traditur potestas tangendi, Ac ad altare deserendi vasa sacra , ac proxime diacono ministrandi. Neque enim argumentum solvunt, qui aiunt etiam laicos olim Christi corpus manibus attreetisse , quod utique plus videtur , quam sacra vasa contingere . Aliud quippe est de altari communionem recipere; aliud ad altaris ministerium accediere enam participatio divinorum sacramentorum ad fideles omnes extenditatur ; sacrum autem ministerium ad Blos a Domino electos, ct in Dei sortem adscitos . Certe in cap. Saeratas, dis . a 3. deprompto ex decretalibus Soteri adscriptis , vel potius ex Synodo Laodicena, statuitur nec sanctimonial ibus fas essestera va a , veι sacratas panar eontingere . Praeterea in eadem ordinatione. cum nunquam iteretur , char cter imprimitur, ideoque habetur sacramentalis effectus. Quod autem respondent iuniores hoc argumentum nullum esse , proptereaquM nec tonsura, nec templorum consecratio repetatur; id probationem hanc corroborat, non e Uertitia Morinus enim , ex quo fere omnia exscripsere, sentit tonsuram fuisse pridem in collatione cujusque Godinis repetitam : atque ex consecratione templorum scholamci bendi multi inferunt sacri ordinis characterem , quoniam si semel consecrata iterum non consecrantur,e quod chrisma tribuat permanentem consecrationem: non alia ratione semel ordinati iterum non ordinantun anisi quia ordinatio conseri signum aliquod indelebile , atine ut Augustini utar verbis, ordinati nunquam carent faeramento Domiπὸ semei imposito. Lege caput eta. libri xxx. Dicendum denique in iubiliaconiordinatione conferri gratiam ad hoc ministerium digne obeundum οῦ quoniam unus saeramenti essestus , ubi non desit suscipientis dispositio , non est ab alio seiunctus. Magna ergo prohabilitate cnon tamen CDnstanti firmissi naque assertione) affirmamus hypodiaconatum esse pro prium legis Evangelicae sacramentum. Theologi autem, qui propugnarit
384쪽
Liber Τrigesimus sextuo Cap. V. 371
t nant contrariam opinionem ducuntur iis momentis, quae praecedenti eapite producta S soluta fuerunt, & quae sunt numero quidem plura .& novitate plausibi Iiora , sed vitrea , arundinea, ficulnea . indubitatum quoque est subdiaconatum esse ordinem sacrum: nam Tridentina Synodus sed . xx Ir. cap. a. Subdiarenarus, inquit, ad ma-iον es ordines a Patribus,'saeris ciselliis refertur. Uuando vero ad hanc dignitatem evectus fuerit , admodum ambigua res est- Recentio res communi sere sensu tenent per duodecim priora saecula, plus minus, subdiaconatum in classe minorum ordinum suisse Iocatum , atque inde eximi coepisse, quando a Romana ad alias occidentis Ecclesias lex pronianavit, ut subdiaconi castitatem Elemni voto profiterentur. Atque eidem sententiae adhaeserunt Monardus in notis ad Sacram. Grego xii, Bona lib. l. Rerum Liturgicarum cap.xxv. n. I 6. Auctores adnot.
ad Epistolas Gregorii lib. i. Epistola 49. pag. novae edit. s38. Thomas
sinus lib. I. de Veteri Sc nova disciplina p. l. lib. 2. Map. 3o. num. I. Norinus Exercitatione X tr. cap. s. & noster Lupus dissert. Prooemiali I. p. in Decreta S canones Synodorum pag. 26. Atque his innumeri subscripsere Theologi. Haec autem sententia argumentis proximis communitur . Primum est: Innocentius III. cap. I multis, in I. decret.
tit. xiv. decernit etiam subdiaconos posse in Episcopos eligi, quod i mipsorum ordo inter sacros recenseatur, Cum hodie inquit subdiaconatus intersaeros Ordines computetur, S ibidem laudat verba Urbani II. c quem falso edita decretalium volumina Hicunt primum θ in
Synodo Beneventana declarantis duos tantum ordines, praesbytera tuni & diaconatum , tu Gelesia primitiva sacros suisse. Illa Beneven tana Synodus anno Io9 I. celebrata suit, & Innoeentius III. summus Ponti sex renunciatus anno II 98. Haud multum antea subdiaconatum ad sacrorum ordinum classem translatum fuisse scripsere circa annum Iioo. Ivo in decretorum collectione: eodem sere tempore Gratianus cap. δε ullas in Episcopain, dis . 6o. Petrus item Cantor, qui vivebat anno i i97. aliique ejusdem saeculi plures. Argumentum alterum peti tur ex Concilio Laodiceno, quod canone et r. vetat subdiaconis ingredi diaconicum , idest, in sacrarium , cuius cura diaconis com n issa erat, necnon tangere sacra vasa. Non oportet, inquit Concilium
illud, incerti quidem, sed tamen antiquissimi temporis , ministros se
etim habere in dioeonico , ct Dominiea ossa eontingere, si υπηρῆται οῦπτlam διασπειαν σκευων. Similia habentur cati. 66. concilii Agathensis an . sc6. Tertium argumentum est .
In suhdiaconatu conserendo apud latinos non adlliberi manuum im positionem , quae est sacrarum orsinationam materia ; apud Graecos au tem h podiaconatu in consurri extra Sanctuarium , aut in diaconico, autvnte portas , quas uicunt δεααι, Deciosas, chorum a narthece dividen
tus . Etiam in Ecclesia latina subdiaconatus oli in eum minoribus ordiui A a a a bus
385쪽
3 et De Τheologicis Disciplinig
bus Si extra sanctuarium conserebatur , neque hoc ordine initIandi sese cum diaeonis S presbyteris prosternebant ante Litanias , quae sacris Ordinationibus praemittuntur.Ouartum denique argumentum est istud: Patres in Oedine iserarebiso videntur tantum locare Episcopos , Presbyteros , S Diaconos. Ignatius quippe in Epistola ad Smirnaeos ait Laicos diaconis subiici, diaconos presbyteris, presbyteros autem Episeopis , nulla ibi subdiacouorum mentione facta. A Hieronymo in Epistola ad Evangelum , atque ab Augustino in ca , quam scripsit ad I aisterium Episcopum Hipponensem , iidem tres Ecclesiastici gradus singillatim recensentur , Sub taeouis inter alios Clericos, tanquam in communem S infimam elassem rejectis. Inveniuntur etiam Epistolae Syn diear Conciliorum ad Episcopos, Presisteros, ct Diaeouos dircitae ,
in quibus proinde Θpo iacοπi ab Ecclesiae Hierare lita , ct sacro priasiis a tu excluduntur.
Haec quaestio videtur mihi ad hune modum distinguenda . Si Or- Gnis Deri ratio , petatur a solemni caelibattis proseisione , verum est suhdiaconatum non fuisse semper in Ecclesia Latina saeram Oindisem , praecedens sententia a nemine debet resutari . Sed caelibatus non ad sacri ordinis substantiam , sed ad solam condecentiam speetat: alioqaisarerent Graecorum Ecclesiae sacris ordinabus . Ouamquam advertendum est, nec apud Graecos hypodiaconum posse nuptiali iure mulierem sibimet copulare, nisi eam duxerit antequam hoc initiaretur , ut constat ex 6. canone Trullano, atque ex Cap. multis , paullo ante citato. In Ecclesia itidein Romana loneu ante Urbani II. tempora sibiliaconi caelibem vitam ducebant, ut constat ex praecitata Epiliola Gregorii Magni, atque ex capitulo illinc depromto , trie iam, dist. xxx r. num. I. Immo Innocentius III. citato in loco proseri haec
verba Llabant II. Duheseaut impii. intelli aut eos, qui is fueris Ordinibus . Presisterata. Diaconatu , S' Sub Laeo vatu sunt positi ,
si case nou vixeνint, exeIudendos ab Oinui eorumdeω graduum duui rare : dditque, Sieut est iu sexta SInodo constitutum , ere. ubi βψ.σΘuodi nomine intelligendus est praelaudatus canon sextus Trullanus . Ex quibus non obscure colligitur, ante Urbani II. tempora subdiaconos continentiae legi fuissb obstrictos, quamquam non ubique priscia saeculis obtinuerit Romanae Fcclcsiae coniuetudo . Sed de coelibe sacrorum ministrorum vita ali hi dissertandum . Hanc ergo assertionis nostrae partem comprobat argumentum primum depromptum ex Urb ni II. Innoc. III. Gratiani, Petri Cantoris , aliorumque Scriptorum undecimi. aut duodecimi saeculi testimoniis. Rursus si Ordo Sacer , er Hierarchicus accipiatur, quaten las Confert in Ecclesia juriclistionum aliquam, ' principatum, subdiaconatus non est inter sacros Ordines computandus. I l primum demonstratur poliremo ex quatuor praecedeatibus arguinentis. Rursus cx Constit.
386쪽
Liber Τrigesimus sextus Cap. V. 37
Apostolicis lib. H. cap. i6. lib. VII. cap. 32. & lib. V M l. eap. 4s. vhi presbyteris & diaconis, non autem hypodiaconis tribuitur laicorum regi iamen , & cura: idem colligitur ex Tertululano lib. de Fuga in Persecuti eap. m. ex Epistolis Cypriani ad presbyteros, ct diaconos Romanae Eeel siae, & istorum vicissim ad Cyprianum , datis vacante per Fabiani mortem Apostolica sede: ex canono I s. ct 16. Nicam is , ex Optato
Mileuitano Iib. I. adversius Parmenianum, atque ex iis, quae subjiciam proximo cap. de Di amnis . Ex quibus tamen nemo inserat trium I iis roreb eoseum ordinum iurisdictionem ac potestatem suisse parem : enimvero Episcopi semper Primum ac supremum locum tenuere, proximum presbyteri, atque his accesserunt diaconi, quorum arrogantiam, si 'aliquando presbyteris se aequiparare ausi sunt, Synodi ac Patres acriter compressere , ut apparet ex Syn Odo Laodicena can. 2 o. ex Arelatensi i. ct Nicaena can. 18. ex Hieronymi Epist. ad Evangelum, alias ad Evavi strium, atque cx Gelasio I. In Epistola ad Victorem cap. Confulair, dist. 4. n. 9. Igitur Episcopis, Presbyteris , ct Diaconis, in suo euique gradu , 2 Lbordinatione servata , semper competit plebem regere , sacramenta aliqua ministrare, praedicare verbum Dei, ae benedicerer quod eum excedat potestat in Subdiaconorum, ego quidem ultro fateor subdiaconatum non esse Derum ordinem , si ordo sacer ita accipiatur, prout est idem , az Ordo Hierarebieus iste vero idem
fit , ac habens iurisdictionem o terum si Ordo Deer dicatur, quatenus tribuit spiritualem saaeultatem propius , quam faciant minoribus initiati, in serviendi in m iis ni sterio altaris , in illo collocandi oblationes, facra vasa proprio , sibique commisso munere contrectandi; arbitror a sui institutione sub diaconatum sacrum semper , unumque ex majoribus ordinibus . Id primum eommonstrare videntur praecitata Tridentini verba , Nam subdiaconatus ad majores Ordiues a Patribus, ct saeris Conciliis referis
tur : quae verba dum recentiores referunt ad Concilia, & ad Patressaeeulorum posteriorum tantummodo, hujus interpretationis nequeunt aptam aliquam rationem proferre; quum potius phrasi illa Tridentini exprimi videatur vetus, & universalis traditio. Deinde inter Apostolicos canones , qui plurium seculorum aetatem praeserunt, quocunque tempore collecti aut labricati dicantur, num. 8. I 6. I . so. 3c 62ωIeitur , Si quis Oiριρus, prerbuter, diaconus, vel ex faero catalo. go , ere. ac deinde, insertorcs Clerici communi vocabulo describuntur. Quinam vero sunt ii εκ- ταλυου --, classis inter diaco in nos & clericos mediae , nisi θ podiaco si Postremo sacra illa munera , quae recensui, etiam sacra vasa tangendi, & ad altare deserendi, competunt subdiacon sui officii sit: in Constitutionibus quippe A stoli
Cis lib. viii. cap. 2 r. appellantur hypodiaconi ν ήγι- σμυοῦν sfacrorxm vasorum custodes : ordinantur apud Latinos a vetustis saeculis
387쪽
traditione saeri calicis, ct patenae, ut constat ex antiquissimis Ponti. sealibus , & ex t v. Carthaginensi Concilio ς atque ex duplici cap. αγο Iieeat, dist. 2 3. n. 3 I. & 32. manifestum est, ordinatos ab Episcopo in
subdiaconos tangere ministeria, & saera altaris vasa portare, quae ibidem acolythi permittuntur tantum in secretario contingrat. Advertiis hanc , quam nos adhibuimus, distinctu nem , duo tam tum argumenta militans; secundum scilicet petitum ex a I. canone Laodiceno , ac tertium depromptum ex ritibus saerarum ordisationum. Ad quorum primum , sciendum est, Balsamonem aliosque viros doctis. simos interpretatos esse vasa dominico, ea, quae actu continent corpus aut sanguinem Domini, cum alias semper subdiaconi vasa sacra leti. perint , quod offcii sui munere praestant. Respondere ulterius potamus , Laodicenum canonem accipiendum de sacris vasis jam in altari locatis , ct ministerii tempore non contrectandis , id, quod perspicuum est in praecitatis capitulis. I sin tueat . Quod vero eodem canone prohibeantur hypodiaconi ingredi diaconisum , explicatum est hali nus a viris doctiis de Sacrario illo , in quo diaconi post mysteriorum celebrationem recondebant Eucharistiam : quem locum thalamam qu
que, & pastophorium appellaverunt. Dixi S ego de hoc loco satis multa
libro xxx II. cap. 12. th. 2. Censent autem duplex distanteum extiti
se , unum a dextra parte ab is , alterum a sinistra , in quorum uno Eucharistia servaretur, in altero ornaretur Pontifex sacris vestibus Asunt utrunque insinuatum a Paulino, qui epist. ra. ad Severum loco a dextris consistenti disticon inscripsit ,
Hie loeus es veneranda penur qua eosditur , ct qua Promitur alma saera pompa miniserii r a sinistris autem absidis hos versus; Si quem sancta leuet meditanda is lege volamas , Hie poterit residens saeris intendere libris.
vide Seorinum Binium in canones Laodicenos Volum. r. Concili rum . At priori inscriptione commonstrari sacrae supelIcctilis condito. rium dixi vol. I r. pag.33 2. Loeum ad sacros codices servandos selectum indigitat inscriptio altera . Itaque etsi pastophoria, thalamos, rur res , eolumbas , aliaque sacratissimae Eueharistiae cellaria in sacris aedibus extitisse me non lateat ἔ existimo tamen hujus generis non esse dia-onium illud , in quo commorari vetitum fuit Laodiceno, ct Agathensi canone hypodiaconis. Diaeonium locus erat Ecclesiae contiguus, destinatus sacrorum vasorum custodiae, S peregrinorum hospitio, cujus Ioei diaconus curam gerehat. Hoc significat illud 'υ εἶσιν Laodicenae synodi, quod idum senat, aesedem, o possessonem babere, non autem ingredi , ut imperite reddiderunt juniores Theologi, quo facilius subdiaconatum ab ordinibus Iaeris arcerent. Quinimo iidem The logi secum pugnant; dum in alia argumentatione inquiunt, hypodiazO-
388쪽
Liber Τrigesimus sextus Cap. VI. 37s
uos apud Graecos ordinari δεν diaconico, non autem in Sanctuario. Quois modo enim in dia nita ordinantur , si illuc ingredi nequeunt 2 At de priori argumento satis , sia perque . Nam aliud facillime expungitur: non enim negamus in ordιna tot e diaconi alios adhiberi ritus, &eon. se eri etiam potestatem, illa , qua pollent hypodiaconi, sublimiorem: immo impositio manuum a Graecis adhibetur etiam in ordinatione tam subdiaconi quam lectoris , S qui ordines istos sacramenta esse negant,
debent asserere impositionem manuum interdum esse ritum ac cerem niam .. at noα semper sacrae ordinationis materiam. Fatebimur uIterius hane manuum impositionem esse ad ordinem hierarchieum necessariam , hujusque classis Ordinem non esse hypodiaconatum e qui ideo extra sanis iuuarium S in Geonio aliquando conserebatur, quoniam eo in Ioco incipit subdiaconi ministerium , quod est sacra vasa deserre ad altare . Atque haec sunt quae nobis de subdiaconatu inter sacramenta , ae inter ma7ores orriser recensendo, probabiliora, oppositisque sententiis. conciliandis commodiora & adtiora videntur.
Pertractatur de sacro Diaconatus ordine.
, Diaeonus Graece idem Latine ac Latine Mysister , a verbo δια-tis , ministro . . Antiquissimam esse diaconorum institutionem is sertur ex Act. Apost. cap. 6. ex Epistola S. Ignatii ad Trallianos, ex ες. Cypriani, atque ex monimentis aliis Ecclesiasticis bene multis. Auctor Constitutionum Apostolicarum lib. 2. cap. 44. diaconos appellat aures,. scutor , or, eor, o animam Epistoporum, propterea quod diaennorum sit Episcopis officia plurium ministeriorum impendere, Rqui fidelium pie ac religiose, quive secus vitam. traducant ,. per vesti gare . Est autem diaconorum munus persequi summorum Sacerdotum vestigia, eis conciones habentibus praesto esse, divinis operantibus &conficientibus sacramenta , ministerium ex lithere, in Misse sacrificio Evanget tum legere, atque cum eorum , qui praesent facultate, praedicare , baptismum conferre, St Eucharistiam distribuere . olim quippe dum usus calicis obtinebat ,. diaconi illum porrigebant communicantibus; ut late diximus lib. xxxi I i. cap. i I. prop. 2. Commissa quoque erat diaconis cura, ct dispensatio Ecclesiasticorum bonorum : ideoque de Archil evita Laurentio cecinit hymno Peri Stephanon a. Aurelius Pru dentius et ClauserisDerorum praeerat, Caelestis arcunum domus Fidir Rabernans elavibus, Notasqtie dispensans opes. Pertinebat insuper ad dia nos in concilium deducere adventantes Episcopos ς quare S. 4thanasius in Apolog.. a. reprehendit synoelos Arrianorum , quod in iis loco Diaconi Episcopos introduceret Carcerarius. Publica etiam acta in
389쪽
Conciliis Ietebant , ut secit in Aquileiensi, cui praefuit Ambrosius, sa-hinianus diaconus, & in Chalcedonensi Aetius et deserebantque di eoni ad ipsa Concilia querimonias clericorum. Assirmebatur ex diacono rum classe scriptoriim ad Ecclesiam pertinentium custos , Cartophylax in Orientali Ecelesia appellatus. In Ecclesia Latina ordinantur Diaconi impositione et rauum Epticopi, ct traditione libri Evangeliorum: apua Graecos autem manuum impositione, ct porrectione flabelli, quo apud Orientales sacra dona in altari posita ventilantur . At flabellum, quod
nulla verborum expressione porrigitur, non habet materia sacramen. talis rationem. In quibusdam Anglicanis Ecclesiis diaconi manus inera ordinatione inungebatur chrismater sed hoc alienum a Romanae Ecclusae consuetudine , S: a nemine antiquiorum suisse ultirpatum seriis psit Nieolus I. in Epitiola ad Rodulphum Archiepiscopum Bituricensem Quantum pertinet ergo ad Ordiuem Diaconatus , communis est Tllelogoriam sententia, illii messe vorum proprium lue 1 rcramentum ς aetatem quoque suisse Ordiuatiouem septem diaconorum,de quibus Act Q. Vos ad profanum duntaxat ministerium, stilicet, ut mensis praesidercnt, ct in viduas ac pauperes cleemosynas erogarent, ab Apostolis fuisse electos, sentiunt sere omnes haeretici. Toler. ibilis hae in parte sor et haereticorum ipsbrum error; ii alias sacras Ordiuationes, & ministeria AI-taris aditruerent: nam septem illos viros, quorum in Apostolicis Acti bus fit mentio , non fuisse sacra eliqua ordinatione , ct sit cramento in tiatos, etiam nonnulli Catholici interpretes tr adiderunt, inter quos in-cumenius , Beda , Caietanus , & Gabriel V asilue. , S: siententia Augu .stini Calmet, cui tamen non subscribo, duo etiam nobilissimi Patres, Hieri ronymus , ct Chrysostomus: immo se de Beda judicium aliud serendum est. Ex hac autem sententia , qtiae assirmat primos septem diaco- in os fuisse tantum cleemosynarios, mensarumque ministros, hoc sequitur incommodi , quod si eadem sententia probetur, nequit oris Diaconatus demonstrari sanctarum scripturarum auetoritate . Ad hasbentur nihilominus ad Ordiuem ipsum vindicandum comproba - - que momenta alia invictissima , traditio praesertim uni Uersalis α Pet - .antiqua. At sententia nostra est , inaugurationem illam diaconorum enarratam in Apostolica historia fuisse mysticam ct sacramentalem ceremoniam: ob hanc, causasque alias Diaconatum ad sacra inentum crι Πιι pertinere; nec esse tantum , verum etiam orciauem sacrum , ordinemque Hierarchicum . PROP. I. Septem diaconi, de quibus, Act. v r. non ad pro sanum .
sed ad sacrum ministerium electi , O saeram euiali ordiuatioue initiati
Id vero deducitur ex ipsis Apostolicis actibus; ubi enarratur Apostolos ad diaconorum ossicium non quoscunque elegisse , seci viroS industrios , aliorum testimonio probatos, ct ponas Spirit a Ilio 9 D-
390쪽
Liber Τrigesimus sextus Cap. VI. 377
plantἰa , ut legitur versu I. asseritur deinde illos totius multitudinis plausu & approbatione electos , ad Apostolos adductos , iisque manus fuisse impositas. Narratur subinde illos ordinatos Apostolicarum manuum impositione ossicia sacra pe isse: siquidem Stephanus illorum princeps, potens Verbo , signorumque virtute, tanta animi sortitudine Christum annuntiavit, ut a Iudaeorum synagogis lapidibus obrueretur, omniumque primus referret martyrii coronam , suo sibi nomine praenuntiatam et ac Philippus e septem unus, vi II. capite missus ab angelo ad imbuendum fide virum Aethiopem, huic Christum advenisse monstravit, tribunque mysticum regenerationis lavacrum. Atque ex hoc triplici eapite constat inaugurationem, de qua Ioquimur, sulci sacram . Cur enim tam insignis probitas , cur tanta litterarum sanctarum peritia , plebisque honestissimum testimonium in profanis mensarum administrisi Nec sponte oblatos , inquit dist. 24. g. l . Estius, viros tam egregie in fidei doctrina iustructos, ct proinde ad maiora id neos, ac necessarios, Apostoli prolanis ossiciis praefecissent. Adde , quod ad honum testimonium attinet, in iis , qui ad sacra munia eliguntur, requiri illud AB. xvr .a. R in r. ad Timoth. r Ir. 7. ideoque ex ipsa sacrae historiae narratione quales esse debeant qui eliguntur ad mi- , ni sterium altaris , insere sanctissimus Martyr Cyprianus paullo post
Iaudandus: quod nec ignoravit acatholicus Grotius , scribens in Q Verba, εξ- πυμμμου , ex vobis boni testimonii, Formam dat Eselesiae, ut qui ad ministeria eliguntur , testimonium babeant eorum , quibuscum vixere . Ipsa manuum impositio secrae ordinationis materia est, ut constat ex cap. r. hujus libri; praesertim cum huic manuum impositioni Apostoli preces adjunxerint, Act. vi. 6. ideoque GrOtius, quem rursus laudo in gratiam haereticorum , in verba, ονἀς τὰ , prosequitur , Rigod his fecere EApostoli, /dem Epia sevi postea tum in stresisteris, tum iu diaeonis ordinandis . Probatur eadem veritas Patrum traditione . S. enim Cyprianus epist. 68. pag. 2s6. quaerens cur in ordinatione diaeonorum Apostoli Plebem convocaverint, .nd utique, ait, tam diligenter er mare covet orata plebe tota gerebatur, ne quis ad altaris ministerium, vel o Deerdotalam Ioeam indignus obreperet . Eusebius Caesariensis lib. I IRE. Cap. I. pag. edit. Val. 38. postquam egit de electione Matthiae ,
Mox , inquit, septem speesatae virtutis viri per ρreeationem, manus que impositionem diaeoni ab G solis eonstrati sunt, qui Gelasius msenserium exhiberent. Quo in loco septem illi diaconi dicun
tur ri χωρῶ per orationem, er impositionem ma nuum. Chrysostomus, qui in contrariam partem citari solet, Hom. I g. in Act. pan. edit. Commel. s4ς. in ea verba , Imposuerunt illis manus, ait manifestum esse , quoniam opψιβ θοe rita septem inor segregaverinto multitudine , ἔτι - ,παν ἄ-ῖς ατο Κυ πληθας, addit, quod