장음표시 사용
531쪽
sio De Τheologicis Disciplinis
posterioribus seculis nata est , atque ab hominibus adinventa Respondetur semper ab Apostolorum aetate ad hanc nostram C tholicae Ecclesiae persuasum suisse matrimonium inter vera sacram n tacon numerari , prout docet majorum nostrum traditio: sed quoniam haec , nemine veritatem oppugnante, praeter haereticos, qui nupti stanquam diaboli opus damnarunt, non obversabatur oculis scripto. rum omnium , perpaucos, ut Durandus, a traditione ipsa devios non rccte undequaque de hoc sacramento sensisse. Ceterum non est. cur de illorum perpaucorum numero glorientur heterodoxi . Primum quoniam Magister, & Durandus refutantur ampliori scriptorum numero, & auctoritate, non Patrum duntaxat, verum S Hugonis Victorini, SS. Bonaventurae ac Thomae , Scoti, & illorum Theologorum , qui hos consecuti sunt, unanimi consensione. Deinde quia Magister matrimonium saltim sacramentis adnumerat, & quidem sacramentis novae legis ἰ tametsi haec sacramenta dividens in ea, quae eontra peeeatum prabent remediam, er Dratiam adjutrirem eo erunt,
at baptismus, paenitentia , in ea quae in remedium μοι, ut eos giam , atque in eo qua gratia er virtute nos fulciant, ut sacramenta reliqua , videatur permultis denegasse matrimonio gratiae emientiam S productionem : ac Durandus item citata quaest. inquit: Tenendum est absolute , quod matrimonium es Saeramentam , quum hoc determinet Delesia , Extra , de baretieit, vita abolendam: ideoque nec Magistri Si Durandi testimonia suffragantur 'haereticis, qui contendunt matrimonium non esse sacramentum & signum rei sacrae . Praeterea Nagister ab Estio , imo Se a D. Thoma ita explicatur, ut ubi ait matrimonium institutum suisset remedium , scilicet, ad vitanda pecca ta , intelligendus sit de fine eiusdem institutionis, ad cuius tamen consecutionem necessaria sit virtus Sacramenti, idest , gratia. Addo Magistrum, ubi ait matrimonium esse sacramentum institutum in re.
medium , non possis intelligi de illa institutione, quae praecessit Adami
lapsum ς tum quia pro innocentiae statu non opus erat tali remedio ἔtum quia distinet. a. facta partitione illa Sacramentorum, immediate subjicit: Euit tames eοfugium ante pereatum institutum, nos utique propter remedium , nec ad Saeramestum, sed ad ineium t post pecca
rum vero fuit ad remedium contra earsalis eoneupiscentia eorruptelum. In connubiis ergo Evangelicae legis agnoscit Magister aliam institutionem, aliam rationem Sacramenti, Se alium fincm ab iis , quae sue- runt in conjugio primorum parentum . Quod attinet demum ad JCC. distinguendum est matrimonium ni est o iam natura. atque ut es Saeramentum. Cum autem si accipiatur priori sensit, plura tempor lia incommoda secum assurrat, cujus generis sunt uxorum , ct communium liberorum substentatio et nil mirum , si hac de causa fas sit pacisci de dote et quie nullatenus impenditur ratione sacramenti , ct spi
532쪽
Liber Τrigesimus septimus Cap. II. s
ritualis effectus . Hoc sensiu est accipienda Glossa decreti, quae loquitur de coniugio, ut initium habuit in lege natura , non prout tributo eoosolationem caelestis gratia. Haec enim verba leguntur ad praecit. cap.
Σαωquid invisibilis. i' opp. r. Nequit Pauli ad Ephesios Epistola hoc Theologicum aD
sertum fulciri: eo namque loci matrimonium dicitur sacramenta amplissima significatione, idest, ut extat in Graeco, μι-ήριον, υρυ-rium. Nec aliter Apostoli verba possitne accipi; quum ille sermonem instituat de matrimonio Adami & Evae, quod etiam inter paganos contrahitur. Hinc enim ista necessario consequuntur, primb matrimonium non esse signum re areae a Gripo insitatum, cum institutio conjugiorum ad mundi initium sit reserenda et secundo non esse Rutimeonferent gratiam, quum matrimonio jungantur etiam pagani ct infideles alii, qui sanctitatis gratia destituuntur: tertio rationem signi, quae matrimonio inest, habere significationem humanam duntaxatae naturalem , quisquis enim contrahentes matrimonium ' ceremoniam ritumque nuptiarum spectat, statim percipit quid rei geratur .. ac videt duo homines, marem , ac steminam simul jungi; quum in
aliis sacramentis menti intuentium illorum ritus occurrat occultu aliquid S arcanum . intur tandem matrimonii sacramentum esse
s num coniunctionis Christi , ct Ecclesiae ζ nequit hinc inserti alicuius gratiae collatio: quum sit perabsurdum asserere commixtione corporum, quae nunquam est absque libidine , ac turpitudine, spiritalem gratiam atque Canctitatem consurri.
Resp. a multis non infimi subsenti Theologis ultro concedi catholicum dogma . quod propugnamus, non demonstrari ex Paulina ad Ephesios Epistola, sed ex Ecclesiae definitionibus universali traditioni subnixis. Nos vero illam ex Apostolo probationem haud reprobantes distinximus supra in matrimonio duplicem conjugatorum unionem, secundum animum , ct secundum carnem : quam duplice in unionem agnovit quoque dist. 26. Magiiter scri bens; υι enim i,ter unges eonjunctio es secundum confusum animorum,oseeandum per missionem ramorum : ste Deum Gripo copulatur istantate oe natura,
quia idem uuis eum eo ς 9 ipse formam sumsit de natura θοωinis. Copulata es er θουasponso spiritualiter, ct eorporaliter, idest, eari ate,
ct conformitate naturae. Hajus utriusque costula Agura es tu eο0ugio . Eadem ergo distinetione supposita dicimus in conjugso , prout est institutum lege naturae ad ossicium, haberi symbolum duntaxat cono Christi & Eeelesiae secundum consertium naturae; ct prout est secramentum legis Evangelicae, inveniri ulterius signum conjunction S secundum naturam ct gratiam: prima ratio signi est communis con Iugiis omnibus , tam credentium, quam infidelium ; sed altera pro pria est matrimonii Christiani: si attendatur prima, quadraat APO
533쪽
s et I De Theologicis Disciplinis
stoli .erba cuilibet matrimonio ; si alia spectetur, conveniunt tanatum modo Christianorum coniugiis : juxta priorem significationen quae lihet matrimonia sunt sacramentum late acceptum , quia fiunt signum rei sacrae, ut dictum est propositione prima ; Re juxta sirenifieationem alteram matrimonia tantum fidelium sunt secramentum pro- mih dictum, quia sunt signum caritatis &gratiae. Hinc diluuntur oppositiones, quae possunt ex Pauli verbis depromi: necnon rationes in contrarium illinc deductae. Nam ad primam dicimus institutionem matrimonii, quae repetitur a mundi primordiis, esse matrimonii iaquantum est ossicium naturae , non in quantum ad veri saeramenti dignitatem evectum est. Ad alteram dicimus in coniugiis infidelium adinveniri priorem tantum rationem signi, ideoque concedimus eadem conjugia non cra sacramentum , aut signum essiciens gratiae. Ad tertiam respondemus in matrimonio Christiano praeter insolubilem unionum corporum , significari internam conjunctionem animorum per ca- itatem S dilectionem Christianam , quae est essectus supernaturalis ,& Vinculum carnalis necessitudinis superexcedens . Ad quartam diei. mus sacramentum , in quantum gratiam confert, non coli sistere in
earnali copula, quae peragitur obsequente libidine , sed in contractu& conjugiim consensione ς in qua cum sit sacramenti essicientia, datur ipsis coniugibus gratia , ut christiana caritate sic diligant, atque in matrimonii usu dominanti concupiscentiae non serviant. opp. 3. In matrimonio aliquando desiderantur illa tria, quae ad
saera meatum constituendum a catholicis requiruntur, idest, materia , sorma, & intentio: non ergo est sacramentum. Prob. ant. Matrimonium enim contrahitur solo viri mulierisque consensu , nullo elemento , nullo materiali signo adhibito. Interdum quoque initur per nutus, nulla facta expresione Uerborum : ac licet contrahatur absque intentione faciendi quod facit Ecclesia Christi, ratum erit tamen atque firmissimum . Praeterea quae adfubstantiam matrimonii pertinent, ab Ecelesia interdum mutantur ἰ quum Ecclesiae definitionibus irrita sint clandestina coniugia , & quae in certo consanguinitatis gradu contrahuntur : ea autem, quae ab Ecclesia immutantur, habere nequeunt institutionem ac determinationem a Christo Domino auctore sacra
Resp. neg. ant. materia enim Iauius sacramenti sunt actus eontrahentium exterioribus signis expresti, quemadmodum in sacramento Poenitentiae materia sunt actus poenitentis; forara vero sunt vorha , quae pronuntiantur a legitimo ministro sacramentum conficientc : ij I quo si desit intentio, de qua supra, nec erit sacramentum. Uerum de
his omnibus infra . Ad illud autem quod subjicitur, dicimus Ecclesiam damnando clandestina conjugia , ct statuendo matrimonii impedimenta non immutasse sacramenti Iubstaσriam, sed declarasse , ac determina siet
534쪽
Liber Τrigesimus septimus Cap. II. sis
quid opus sit, ut contractus sint rati, ct personae legitimὸ contrahant: quoel itidem in subsequentibus explanabitur. Opp. 4. Matrimonium nullam producit gratiam. cuius e arx bia
snam sit. Igitur non est sacramentum veri propriique generis . Anteeedentis proserri possunt probationes multae: ac prima est illa , quoaeoniunctio Christi cum Ecclasia , sive secundum humanae naturae conis sortium, sive etiam secundum caritatem , cujus conjunctionis, ut in. praeeedentibus diximus, matrimonium est symbolum , nequaquam ipsius matrimonii virtute S ess citate producitur. Altera , quod matrimonium non conseri gratiam , nec secundam e non primam, quoniam hanc emciunt duntaxat c saltim per se duo sacramenta moris tuorum, baptismus & poenitentia ἰ non secundam, quoniam virgo exornata sanctificantis gratiae decore, si contrahat matrimonium, non ampliorem virtutem nanciscitur, sed potius illius , qua pollebat, patitur detrimentum, scribente Apostolo in priori ad Corinthios vii
38. 2u matrimonio juvit virginem suam , bene fuit et O qui nomiungit, melius facit. Tertia, quod a sacramento ejusque gratia nemo est repellendus; quum tamen a matrimonio contrahendo impediae Ecclesia sacras virgines, monachos , sacrisque ordinationibus initiatos. Resp. falsium csse antecedens : ad cuJus probationem priorem dicimus in conjugiis praeter conjunctionem Christi cum Ecclesia, e terno ritu connubii significari conjunmonem animorum in caritate a& dilectione Christiana, atque hanc esse sacramentalem gratiam, eoIIa tam vi sacramenti coniugibus , ut si procreandae proli dent operam , id non faciant subiugante libidine, ut susceptos filios imbuane optimis institutionibus . atique ita inter se nexu sanctae dilectionis
cohaereant , ut neque in caelesti Ierusalem ab invicem divellantur . Neque enim repugnat in sacramentis haberi multiplex symbolum, quorum unum ad Christum, alterum ad sacramenti gratiam reseratur :quum in baptismo si quaedam figura mortis & resurrectionis dominicae, atque ablutionis animae eorum, qui baptizantur, illorumque spiritalis renovationis : Eucharistia item figuret, contineatque corpus Domini pro nobis in cruce immolatum , & ulterius spiritualis nutritionis sit symbolum . Ad alteram haec sit responso : virginitatis S continentiae status est coniugali Ionge persectior, quum in illo non sit impedimentum Dominum obsecrandi, ct mulier innupta d. virgo nulla sollicit tidine placendi viro a pietatis studio arceatur, ct absque affectuum divisione cogitet quae Domini sunt: ut inquit ibidem Aposto-ius, Sc Nazianetenus in Carmine de Iaude virginitatis , T Irrenam vitam queis seruit Armas er ardent Visaeuitatis amor , mentes adsidera tollit. At hinc non sequitur, quod ii, qui a proposito servandae virginitatis Resiliunt, non egeant sacramento adjutricem gratiam conserento : immori L . Tte tequi. Di it tred by Corale
535쪽
sequitur oppositum; nam coniugalem statum sponte eligens multiplicionere gravatur, cui ne succumbat, indiget gratiae validiori praestiadio : quod eo loci Naaianzenus explicat hac aptissima comparatione :Utque per exiguam venti .is parvula puppim Deitat, expansis velis maria alta secautem, qui etiam remis impulsa , per aequora eurfu' Eertar ; at ingentem non fert levis aura earinam , tuae nisi praegravibus ventis agitata, quiessit: Sie etiam innupti , quoniam levioribus avum Trajieiunt pedibus, leviore videntur exere Igι minit aeterni auxilio, assataque miuore eis qui eonsortem ibalami. qui pignora cara Curat opesquesuas, re vastum uavigat aequor ἔArctitis ille Deo, quiet pluribus indiget, haeret
Dicam verbo , ApostoluS comparat statum cum statu et at non ait iis ..qui deteriorem statum eligunt, non conferri per Matrimonii sacramentum gratiae decorem atque virtutem . Ad tertiam dicimus nonnullos ab Ecclesia a coniugiiS arceri, non quod Matrimonii sacramentum gratiam non conserat, sed quia ut est Offieium naturae affert secum impedimenta Dominum obsecrandi, rerumque terrenarum curam atque solicitudinem ς & ex alia parte qui monasticam & cIericalem vitam eligunt ad quam nulla Ecclesiastica lege compelluntur) non indigent ea gratia ,. quae consertur conjugibus ad matrimonii onera pie sanctequα
opp. uytimb et NesIum sacramentum administratur absenti hus . . Matrimonium vero etiam inter absentes contrahitur . Respondeo hanc oppositionem proximo capite perlecto inanem nullamque apparituram ..
Ex secunda huius catholicae thesis probatione, in qua diximus cur Dominus nuptiis in Cana Galilaeae celebratis adfuerit, insertur prohahilem admodum esse sententiam a pluribus Theologis propugna tam , tunc Matrimonium in rationesuerameuti suisse a Christo institutum . Cyril Iiis enim , aliique Patres praelaudati docent a Domino tune nuptias fuisse sanεtificatas, praestitutam gratiam nascituris , & aditum vid hanc vitam caelesti benedictione sumultum : quae commonstrant con nubiis gratiam fuisse additam. Amplectuntur propterea hanc sententiam recentiores, inter quos noster Aurelius Picite q. xi I. ac Tournely - 2. art. 2. Concl. 3. Ab eadem sententia minime nos abhorremus et nec
facit adversum nos obiectio illa, alioqui non multum habens ponderis, quod hoc sacramen tu in erat instituendum post baptismum , qui est janua sacramentorum aliorum ; siquidein S revera existimamus institu
536쪽
Liber Τrigesimus septimus Cap. II. FI F
etum fuisse baptismum ante nuptias illas, dum Christus haptizatus est
a Ioanne , ut diximus lib. XXXI. cap. 3. & praeterea non videretur incongruum , si sacramentum institutum ad sanetitatem nuptiarum . . quarum usu procreantur & nascuntur filii, praecessisset sacramentum aliud, quo filii nati secundum carnem, salutari lavacro regenerantur in Christo . Non desunt tamen e schola plurimi, qui putant sacramentum hoc fuisse institutum, quum Dominus ait Matth. xix. 6. Quod Deus eonjunxit, homo που aret: quam sententiam defendit q. a. de Natr. art. I. n. I7. Fridericus Gavardi Aegidianae Theologiae celebris Commentator . Atque hujus Opinionis fundamentum est, quod tuna Christus expresserit hujus sacramenti materiam & formam , scilicet mutuam corporum traditionem, & coniunctionem , ae demonstravexit quoque hujus sacramenti ministrum gerere vicem Dei, qui conjuges indi lubili vinculo smul unit. At non videtur ratio haec firma admodum, & quae comparari valeat cum praecedenti: siquidem ea verba intelligetida sunt de arctissimo benevolentiae iure, quod us ah initio inesse voluit connubiis; nec alia de causa videtur Dominuuverba haec protulisse , nisi ad repellendam Iicentiam eorum, qui uX res suas quacunque ex causa eX trudebant. Atque id obvium erit legentibus caput illud decimumnonum cum saniorum interpretum lucubrationibus. Nihil ergo illinc insertur, nisi Christum Dominum subis Iata polygamia abrogasse repudii consuetudinem, revocando coniugia ad arctum illud vinculum , quod habent ex primaeva Dei institutione. Cum lcimen haec de tempore institutionis quaestiost degenere illarum. in quibus fas est unicuique in proprio sensit abundare; nec definiam . quod ambiguum ct in controversia positum est, nec addam quod foret Iuperfluum, inane, atque ineptum
Agitur de proxima hujus sacramenti materia , ides,
de contractu matrimoniaia. SIcut in sacramentis reliquis,. ita in Matrimonio assignari debet re
terιa tum remota, tum Broxima . Materia autem remota Matri
monii sunt personae ipsae diνem sexus , & nullis obstrictae impedimentis , quae tradunt sibi invicem suorum corporum potestatem , sive haec eadem potestas , mutuumque dominium: ac materia proxima lant actus ipsorum contrahentium , sive contractus legitimus , quo per mutuum consensum exterius manifestatum jus in propria corpora transferunt,
ct actu in illa, quantum pertinet ad usum coniugii, dominium potestatemque sibi invicem tradunt. Id a Sylvio in quaest. 42. Supplem arti Tit a ex Diqitiam by Gorale
537쪽
sis De Τheologicis Disciplinis
explicatur comparatione sacramenti Poenitentiae: in quo per nae imse , quae sacramentum suscipiunt, actibus suis exterius expressis materiam perficiendo sacramento exhibent ac subministrant. De mat tela itaque hujus sacramenti remota , quoniam de persenis ad matriamonium contrahendum idoneis disserendum cst infra, necessum non est instituere modo disputationem . At de materia proxima quaestiones
illae omnes agitari possunt, quae circa contractus matrimoniales peris tractantur a Theologis, sacrorumque canonum studiosis . Inter eas haud exigui momenti sunt, quae versantur circa consensum in comis mercium , compleXumque Carnalem , unde pendet quaestio altera de
matrimonio inter purissimam Dei Matrem, & sanctissimum illius sponis sum Iosephum: tum disputatio alia de coniugiis, quae ineunt filii familias, horum parentibus invitis ac reluctantibus: ct alia insuper di-
heptatio de matrimoniis inter absentes contractis, de quibus ambigitur , ct in utramque partem disputatur an sint , vel non sint sacramen iata . Haec autem omnia in tertio , in quo versamur capite, distinctis postionibus dirimentur. Pκον. L Certissimum est non pertinere ad matrImonii substa etiam , ut coniuges actu se mutuo cognoscant carnali commercio . Prob. I. quoniam ex decreto Eugenii l V. in Florentino Concilio matrimonium perficitur tanquam causa emiente per mutuum eoassen. sum verbis de praesenti expressum ς atque ex Trhlentino sese. xxiv. Mecnon ex communi Ecclesiae traditione, matrimonium aliud est raram, aliud eoUummatum ς atque illud firmum est, quamvis coniuges se mutuo non tangant. Valdensis quoque Tom. II. de Sacramentificap. 3 o. recenset inter errores V ielefi , quod ad matrimonii substantiam necessariam dixerit conjunctionem illam , qua vir S niulier gignendis filiis dant operam. II. Possunt coniuges post initum matrimonium unanimi es bola castitatem vovere; nam S. P. Augustinus epist. 4s. nunc Ia . gratulatur Armentario S Paulinae, quod consensu & voluntate communi continentiae votum emiserint, illos ad votum reddendum hortatur, ac prope sinem cpistolae , Sit oester eou-
sensus, inquit, oblatis adsuperuum altare Creatoris , ct victa concu-pbeentia tanto sortius, quanto sanctius vineatam earitatis . Libro item a. de serm. Domini in blante cap. I 4. n. 39. appellat beat ora conjugia, sive filiis proerectis , sive etiam ista *mena prou eontempta , eoπtia arentiam imor se pari eonsensu servare potuerit: & de Bono Conjugali c. s. n.34. scribit: Costinentes vel mares , qui defunctis uxoribus vel fim minae qua defunctis viris, vel utrique, qui pari eonsensu eontinentium Deo τιverunt, hiantsibi quidem mercedis amplius deberi, quam cori gasis eastitas pomi. IlI. Idem confirmant exempla sanctissimorum conjugum, qui post nuptias ab omni carnali complexu abstinuerunt, &incontaminatam virgiuitatem servarunt, ut Valerianus S Caecili , o Jul: Diuiti co by Coral
538쪽
Liber Τrigesimus septimus Cap. III. s a
Iulianus Antiochenus & Basilissa, Henricus II. imperator Sc Cune-gunda, Boleslaus Polonorum rex & uxor Cunegundis item dicta . aliique complures: inter quos eminent beatissima Dei Mater ejusque sponsus castissimus, quorum matrimonium ratum Iegitimumque fulgo negantem Iulianum , quod Ioseph eam non cognoverit, refellit lib. v.
contra eumdem haereticum sapientissimus Augustinus cap. X I. num.
46. his verbis et Iam vero de Ioseph, e us Mariam tepe Evangeliio conjugem dixi , malia diu disputar eontra sententiam meam, or eonaris ostendere, quia eooeubitur defuit, nullo modo fulse eonjugium, ae perhoeseeundum te , eum destiterint coneumbere eo ves, jam non erusseonjuges, θ' diportium erit ilia cessatio . IV. Accedunt rationes evia dentissimae; ac prima , quam hic insinuat praestantissimus Augustinus, nequaquam dissolvi coniugium inter senes, qui effeta aetate corpo ribus agere non possunt quod juvenes agebant: altera , extitisse ni trimonium inter primos parentes antequam procreandis filiis intenderent animum et tertia, dominium ab usu , & potestatem ab actu separari, ideoque non repugnare traditionem potestatis ac translati nem dominii in corpora coniugatorum absque usu , ct exercitio potestatis ejusdem. PROP. II. Ut validus sit contractus matrImonialis, non est necessaria in carnale commercium consensio.. Demonstratur primo : Inter Mariam & Ioseph verum intercessiteoniugium , S tamen beata virgo se voto virginitatis obstrinxerat, S: quidem ante desponsationem , nec sub conditione, ut quidam existim runt , sed ab lute. At cum tali voto nequit consistere consensus in concubitum S commixtionem carnalem . Talis ergo consensus neces.sirius non est ad contractus matrimonialis substantiam. Major probatur et ac primb beatissimam Virginem voto continentiae fuisse Deo dicatam docet demonstratque S. P. Augustinus in libro de sancta virgini tale cap. Iv. his verbis: Ipsa quoque virginitas ejus ideo gratur σaereptior , quia non eam eoneeptus orisas viro violaturo, quam eo
servaret , ipse praripuit: sed prius quam eoneiperetur, jam Deo die sam de qua naseeretur elegit. Me indicant .erba, qua sibi faetum annuntianti Angelo Maria reddidis . Ruomodo , inquit, sier Eius , quoniam virum non eognoseo λ mod profecto non Meeret, nisi Deo virginem se ante vovisset. Paucisque interiectis, Non quaes*set uςiqua promissum sibi um quomodo femina paritura esset, si eoueabitura nup-Μet. Elegantissime Augustinianam ratiocinationem expressit libro I. e Partu Virginis Iacobus Samaaarius, Mariae ad Angelum verba ito aestribens: Queeptar ne mihi tandem, parιassae futuror Sancte refert ὶ mene attactas perferre virileis
539쪽
sis De Τheologicis Disciplinis
Protinus ineonei. Jum 9 iue Habile votum Virginitas fuit unat nee est eur somere amata Iura pudieitiae eupiam, aut Me foedera rumpam Noe virginis votum non fili conditi natum, expressum scilicet ea conditione , nisi Deus aliter jusserit, tametsi hoc probabilius censuerint Magister in dist. Io. S.Thomas in eamdem dist. q. a. art. I. quaest. l. Sy. p. q. 28. art. 4. Gratianus dist. 27. q. g. cap. Beata Maria, aliique permulti , quos laudat ac sequitur Raymundus Capissiccus in Coniatroversiis selectis pag. perspicue demonstratur primo, quoniam si conditio illa in voto Virginis adfuisset, non habuisset locum admiratio , qua angelo annuntiante commota fuit: atque ex tali nuncio potius percepisset Deum aliter iubere , nec voti promissionem exigere. Praeterea quia hujusmodi conditio prorsus superflua est, atque .in omni voto includitur , cum nefas sit votum edere, editumque serUare Deo repugnante, shique factam promissionem rescindente atque ah- rogante . Insuper votum Deiparae periectius fuit excellentiori modo , quo fieri poterat, editum , necnon propositum ceteris virginibus in exemplum . At votum absolute emissum , utpote firmum
magis S tenax , , conditionato praestantius est ἔ huiusque generis est illud, quo virgines Deo consecrantur . Ulterius cum Virgo Maria sicut virtutibus ceteris, ita maxima humilitate polleret, in verisimiIeprorsus est illam cogitasse, dum se virginem dicavit, caelesti revelatione si himet significatum iri, an ei in proposito manendum foret, auab ipso proposito resiliendum. Tandem docet Anselmus in libro de Excellentia Virginis cap. 4. ct homilia in Evangelium , Intravit Pesurin quoddam eastellum , Mariam virginitate perpetua se Domino consecrasso, ct certissimc credidisse se nunquam virum cognituram et addit que S. Bonaventura in iv. dist. Io. q. a. certam quoque extitisse de S. Ioseph continentia: ideoque nil impedit, quin sciens nunquam supropositum virginitatis violaturam , illud nulla conditione apposita ediderit. Videsis Eslium in t v. dist. 3o. M. q. Sylvium in I. P. q, 28.
art. 4. Fridericum Gavardi q. a. de Matrim. art. q. F. l. Sc. Emissum autem a Virgine Votum ante desponsationem , quamquam D. Thomas citata quaest. 28. artic. q. scribat: Mater Dei non ereditur , antequam
desponsaretur Ioseph, absolute virginitatem vovisse : sed licet eam iud Herio habuerit, super Me tamen Φοuntatem fiam divino commisit arbitrio: postmodum vero aeeepto sponso, seundum quod morer illius remporit exigebant. simul eum eo totum virginitatis emisit: nihilominus oppositum a viris doctissimis probabilius existimatur; & procul dubio traditur ab Augustino , qui de sancta Virginitate cap. q. Post verba superius producta inquit r Despousata est viro justo, non violenter ablaturo , sed potius contra violentos eustodituro quos illa jam voverat. Nec aliter sentiunt Patres alii, qui docent Mariam desponsatam suisse
540쪽
Liber Τrigesimus septimus Cap. III. s
vsto ad eumdlandam virginitatem ejus idoneo . Atque haec sententia, quam propugnant Scotus, S. Bonaventura, Eslius, aliique in praeis citatam dist. Io. & probabiliorem quoque censet Sylvius, quamquam Thomisti eae doctrinae prae ceteris addictissimus , confirmatur propterea quod beatae virgo ut demonstratum est , jam votum omiserae quando illi Angelus conceptum partumque nuntiavit: tunc vero Sanctus Ioseph caelestis mysterii nequaquam conscius, nondum virgini.
tatem voverat; uxoremque duxerat eo consilio, ut prolem eX ea ,
susciperet, quam spem tunc depolisit, quando revelante angelo vir ginem Spiritus sentii virtute secundatam esse cognovit: unde Hieronymus adversus Helvidium paullo post initium ait de Ioseph , Conveniendi desiderium uteri eoueeptione sublatum est : & S. Pater Augustinus lib. M. contra Iulianum cap. 12. alias 9. Neque enim eum eam vidisset iam virginem Iaeram divina se uditate donatam, ipse aliam quas it uxorem eum utique Oee ij His quaesisset, si neeefariam eoniugem non haberet et sed vin tam dei Gniugalis non ideo judieavit esse so
vendum, quiaDes commiscenda carnis ablata est. Non ergo unanimi consensu Maria & Ioseph post desivinsationem sese continentiae voto ob strinxerunt; sed illud jam antea ediderat Virgo,. quae noluit viro Pr positum suum Iudaeorum moribus repugnans manifestare, priusquainn civisset illud angelica revelatione , aut ratione alia cidem viro patem fictum suisse Accedit , quod si Virgini expectandus. fuisset consensus conjugis , non suis et ipsius de virginitate servanda propositum fixum, immobile ac perpetuum; ideoque certum cit Mariam Deo se virginem consecrasse, & quidem absolute, & priusquam viro despo
Iam vero inter Mariam & Ioseph verum intercessisse conjugium demonstratur ab Augustino lib. I. de Nuptiis S concupisc. cap. XI. num. la. primo ex verbis Angeli ad Ioseph : Noli timere aeeipere Mariam coniugem tuam, quibus recitatis inquit S. Pater : Conjunx vocatur ex prima fide desponsationis,. quam eoneabitu uec cognoverat, Ne fuerat euntiarns; nec perierat, nee mendax manserat eonjugis oppeia latio, ubi nec fuerat, nee futura erat alia earnis eommdxtio. Era/quippe illa Φirgo ideo ct Iunctius mirabilias jueandasuo viro, quia etiam fenuda sine viro, prole dispar, fide eompar. Id deinde S. P. confirmat ex quo vi hujus coniugii S. Ioseph appellatus sit Pater Christi, subjiciens : Propter quod fidele eonjugium parentes Christi vocari
ambo meruerant, er non solum ilia mater, verum etiam ille pater ejor, Aut conjux matris ejus, utrunque mente non carne. Sive tamen ille pater Iola mente , Ite ilia mater cir carne, parentes minem