장음표시 사용
601쪽
De matrimoniis haeretisorum, quae praesertim contrahuntur in Hollandia, ct foederatis Bestii provinciis , sique BENEDiCri XIV. Conquutione qua hac contro persis tandem finita es.
CIrea matrimonium Catholici viri eum muliere haeretica, vel εContra mulieris catholicae cum viro haeretico , omnes sere Theologi consentiunt , valida quidem esse , sed noxia ct illicita: ita nempe sentiunt innumeri illi auctores , quos laudant Sanchea Iib. 7. disput. 7 a. S Basilius Poneius in Appendice cap. r. aliique Omaes , qui
post horum tempora floruerunt. Et quidem haec matrimonia valid esse demonstratur, quoniam nulla prosus lege decernitur nulla & iris rita esse: non lege naturali, quoniam ut supra diximus, exemplicque Veterum Patriarcharum , necnon celeberrimarum mulierum Moninnicae ct Laetae confirmavimus , disparitas euitur non fuit olim imis pedimentum coniugia dirimens: non divina I e , nam quod Apostolus Paulus , multorumque Patrum traditio reprobet hujusmodi matrimonia, illicita quidem & flagitiosa ea demonstrat, non autem nulla : non demum Ecclesiastico jure, cum cap. Decrevit, De haereticis in vi. ubi agitur de non consistandis mulierum dotibus propter maritorum haeresim , firma & valida supponantur . Cur vero Ecclesia patiatur haee matrimonia subsistere, causas plures proserunt Scholastici, quas Wide apud Sylvium in q. s9. Supplem. art. I.& Eminentiss. Gotti q. 8. dub. item 8. Praecipuae causae sunt, quod haeretici inter Christianos connumerentur, sibjiciantur iurisdictioni Ecclesiasticae, atque ad fidem profitendam vi suscepti baptismatis teneantur . Adde quod matrimonium , de quo loquimur, Sacramentum sit, licet contrahentium sacrilegio pollutum . Sed vide prelaudatos Theologos, quorum unus alterum diligenter exscripsit. Videtur his opponi ca- non a. Trullanus: Nou Iisere virum orthodoxam eam muliere bais retica eonjungi, neque vero orthodoxam eam viro hareιio copulari:
sed er si quid ejusmodi ab ulu ex omnibas fusum apparuerit, irriιον
aevitas existimare, 9 ne νἱum eo uetum . At Sanchea respondet Trullanos canones nullius esse auctoritatis; Basilius vero inquit id quod priscis saeculis servabatur, permutatum fuisse contraria Consuetudine, aut haereticos eo in canone intelligi, qui nondum suscepere baptismum. Verum Trullanus canon de separatione fidelis couj igis a viro haeretico aecipiendus est. nisi cum illo habitare consentiat,
nam sequitur, di deli bomini placeat eum infideia eobabitare, ouν
602쪽
Liber Trigesimus septimus Cap. VIII. 3 8 r
e tantra , ue a se ἰnvisem separentur di ex divinἰ enim Pauli sententia. sanctis, eatus est infidelis vir in mallere, ct sancti ata est mulior. in
detis in viro. Immo ea Verba , -- ἔγ-- - γα - , κου α υμπσυ- - , quae latinδ reddita fuerunt, irritas nuptias exsi-
mare, ct nefarium eonjugium dioisi , nil aliud sonant, quam , D-
σveniens judieari eofugium, edi vetasdum restavi eontabernium . Hujusmodi autem matrimonia esse illicita demostratur primo . ex quo sacrae litterae inhibeant omnem cum haereticis consuetudinem, ut constat eX Ep. ad Titum Irr. io. ex ii. Ioannis io. & expressus a. ad Corinth. v I. r . ubi ait Paulus , Nolite iugum dueere eum insidelibur ἰ quae verba, tametsi a multis explicantur de vinculo consuetudinis & amicitiae , a Hieronymo tamen lib. I. adversus Iovinianum , &epist. 9 I. ad Ageruchiam accipiuntur de matrimonio. Qiiod etiam Apostolus ait de virgine r. ad Corint. v I r. U. Cui vult nubat , Ρι tum in Dom-o . Theodoretus, Ambrosiaster . S. Thomas, aliique interpretantur de viro tantum fideli et quamquam planior sit sensis . nubat quidem, sed juxta temperantiae praecepta, nec a Christiana r Iigione desciscens . Praeterea matrimonia , de quibus Ioquimur, illicita esse demonstrant canones Conciliorum , Lxvii. Laodiceni, unde depromptum est cap. Nos oportet, XXVIII. q. r. canonattem XIV.
Chalcedonensis, xi . concilii Carthaginensis primi, xv r. Illiberitani, necnon epistola Stephani II . ad Carolum regem Francorum, qui uxorem duxerat Beriam filiam infiderii regis Longobardorum e de qua Epistola Baronius ad an. o. num. 9. Accedit apertissima ratio , quae petitur ex periculo sui, versionis, alteri coniugum , filiisque impendente et quam scite praelaudatus Basilius Poncius cap. 2. Appendicis urget confirmatque testimoniis Tertulliani lib. a. ad Uxorem cap. 3. Ambrosii libro i. de Abraham cap. 9. & Chrysostomi hom. 48. in Genesim . Verum qui probe novit quanta sit vis necessitudinis , quid Valeat usus indi Widuus, ct quot eximios viros deceperint mulierum illecebrae, alia non indiget probatione. ob memoratum subversionis periculum , quidam scripserunt
matrimonia catholicorum cum haereticis adeo esse illicita , ut jure naturali repugnare videantur , & nunquam permitti debeant ἔ inquam sententiam abiit Iuen in in Comment. dissert. X. q. 7. cap. 6. art.
3. Sed falsissima est haec opinio , ct penitus rejicienda . Nam invenimus matrimonia complura , non cum haereticis tantum , verum etiam
eum Ethnicis , non violato iure naturae , perstitisse , complura etiam valuisse ad fidei incrementum , & coniugum sanctificationem. De No inica, ct de Laeta dictum supra. Caecilia item, S Lucia paganis viris nupserunt, Saturus Arrianam sceminam duxit, Croti ldis sanctitate conspicua matrimonio juncta est Clodoweo ethnico , Ringundis
Recaredo Ariano, Brunichildis eacidem haeresim professa Catholico
603쪽
regi Chilperico. Mitto exempla alia quamplurima. Praeterea non semel Romani Pontifices in hujusmodi matrimoniis canonica Iege prohibitis dispensarunt , praesertim Gregorius XIII. Urbanus VIII. Re Clemens item VIII. atque aetate nostra cum scemina Pisana , quae nupsit haeretico Anglo, Benedictus XIII. Quod vero Iuenin respondet hane dispensandi praxim esse in Romana Curia Malde recentem , Romanosque Pontifices secutos opinionem , quae illis visa est probabilior, ex eodem auctore refellitur: superiori enim articulo recte scripserat matrimonia Christianorum cum infidelibus valida suisse usque ad quintum taculum , eodemque art. I. concl. a. statuerat nullum jus irritas secisse nuptias Catholicorum cum haereticis . Prohibentur ergo duntaxat juru Ecclesiastico, in quo dispensandi habet Romanus Pontifex plenissimam auctoritatem. Dummodo ergo causa hujusmodi dispensationis intersit, qualis esse potest spes conversionis conjugis infidelis, vel etiam si vir permittat uxorem filiosque vivere juxta ritum religionis Catholicae, potest Pontifex legum Ecclesiasticaruiri prohibitionem relaxare: quamquam hae dispensatione adhuc posita , si revera adsit subversionis periculum , non liceat matrimonium illud contrahere, ut suse explicat Poncius cap. 8. num. 6. eo quod quisque vitare teneatur periculum perditionis; de quo tamen Pontifices priusquam hujusmodi dispensationes concedant, diligentissime inquirunt. Ex his autem, quae superiori capite diximus de clandestinis coniugiis, evidentissimum est, haec matrimonia nulla esse, si in Catholicorum regionibus ubi Tridentinum promulgatum est, clandestine, & absque Brina ab codem Concilio praeseripta celebrentur . Quum autem quaestio de haereticorum conjugiis universim per tractata ad hunc modum se habeat; dissicillima foret, & pene inexotricabilis controversia de matrimoniis, quae coram Magistratu, ab sente parocho, contrahuntur in Hollandia , Zelandia , Frisia , aliisque foederatis Belgii provinciis , nisi maturo consilio, maximoque in Christianam rempuhlicam studio controversiam insam componerQSc definire curasset Pastor totius Ecclesiae vigilantissimus, BENEDICTUS XIV. Theologi enim, qui ante hunc Pontificem Maximum. eamdem quaestionis partem attigerunt, toto inter se caelo discissi sunt. Et permulti quidem irrita matrimonia illa dixerunt, quod in iisdem provinciis Tridentini Concilii decretum promulgatum fuerit an . Is 63 . Opera Margharitae Parmensis, quae tunc temporis pro Philippo i I. Belgium regebat. Atque de hac promulgatione haesitandum non esse scribunt Huygens , De-Cocq , Zypaeus , Neusser, Reintan studi, aliique cum Historici, tum Theologi, quorum permultos laudat vol.
pag. 46s. Aurelius noster Piette. Neque auctoritati decretorum concilii opponi potest inobedientia & pervieacia impiorum haereticorum: quippe, ut ajebat prope finem Commentarii in dist. 28. lib. I v. Sent.
604쪽
Liber Trigesimus septimus Cap. VIII. 183
eruditissimus Filius , de praevaricatoribus, qui Ecclesiae leges contem nunt, usurpare possumus illud Apocalypsis ultimo , in sordibus i. sordeseat anue . Atque haec eadem verba pronuntiabant, cum primum haeretici jugum Iegitimi Regis excusserunt, Catholici animarum pastores , matrimonia ritu haereticorum contracta , tanquam nul-Ia , ct tanquam sornicantium consuetudinem condemnantes . Bellar-
minus quoque doctrina aeque ac purpura insignis , in litteris an. I 6oo. conscriptis ad Nuntium Apostolicum Episcopum Tricaricensem , nec non sacra Cardinalium Congregatio in datis anno I 6os. ad Sasboldum Vicarium Apostolicum per Hollandiam , matrimonia illa coram haeretico Magistratu inita, esse prorsus nulla , evidentissime assirmaverunt . Nec deesse videtur aperta ratio; quum Ecclesia omnes baptis mate regeneratos , etsi haeretici sint atque apostatae , statutis suis decretisque constringatia Thooως eamen alii bene muIis, haud negantes istiusmodi matrimonia suisse irrita initio revolutionum, quando Parochi adesse poterant: tradiderunt tunc rata extitisse , cum iugo rei igionis excusso , politici tantum , & haeretici Magistratus vigeret auctoritas. Huius vero sententiae praecipua momenta sunt, quod Iex a Tridentino lata in . provinciis, de quibus quaestio instituitur, servari non possit, immo& perniciosa sit, cum haeretici, si noscerent matrimonia sua haberia Catholicis illegitima, non tantum quemlibet alium contrahendi modum , verum etiam qualecunque religionis exercitium ipsis Catholicis interdicerent. Accedit quod iidem haeretici, necnon Catholicorum plurimi, qui continere non possent, damnatis nuptiis in profundum turpissimarum libidinum pelagus immergerentur. Rursus si nulla ex catholicis seminis nuberet viro haeretico, intercluderetur hujus conversioni aditus: si nuberet autem, communionis & ab lutionis foret incapax, nisi adulterina coniugia rescinderet. Praeterea serma illa matrimonii ab haereticis constituta nequaquam adversatur scopo Synodi Tridentinae: cum enim S praemittantur denunciationes , Sc coram Magistratu maritale foedus jungatur, jam nec mulier adultera pro legitima uxore , nec filius spurius pro ingenuo potest in trudit quod
utique movit Tridentinos Patres , ut matrimonia clandestina proscriberent . Tandem cum Romani Pontifices no i ignoraverint decretum
Tridentinae Synodi in foederatis Belgii provinciis a multis annis non observari, ac siluerint, & matrimonia illa celebrari passi sint; videtur ibidem eadem lex silentio, atque indulgentia legislatoris ,
necnon diuturna ct contraria consuetudine vim suam amisisse . Dum ita haec controversia penderet, probique theologi optarent, ut Ecclesia illi etiam malo , quod pervicacia haereticorum invexerat, aut explicando definitionem Tridentini,aut novum condendo decretum
occurreret; BENEDICTUS XIV. divina providentia ad Petri solium evecti Dissiligod by Corale
605쪽
evectus , eausam hanc sedulo ex; endendam commisit . ad praeclarissimis viris, Guid bono Cavalchini tunc S. Cong. Coitellii a secretis , Ioachim Besezzi Monasterii Cisteretensium S. Crucis in Ieruis salem Abbati, & S. I iq. G. Consul ori, qui duo nunc vaticana purpura fulgent, necnon Thomae Sergio Piorum operariorum , itemque S. R. Inq. Consus tori , viro optimo atque integerrimo , ac praeterea duo. bus S. I. Theologis celeberrimis, Dominico Turani, & Aegidio Mais rite Giulii. Horum primus produres variis S. Congregationis Concilii
decretis, ct controversiae statu accuratissime exposito, eam sentenistiam ampleXus est, quod matrimonium Catholici cum haeretica, aue haeretici cum Catholica , coram politico Magistratu contractum, si Parochus vel Episcopus adesse non valeant, validum & ratum sit, modo etiam testes adhibeantur, idque ex decreto S. Cong. die a . Martiian. i 632. Matrimonium pariter haeretici cum haeretica validum pronuntiavit, eo quod hi Catholicum parochum non agnoscant, nec talis parochus possit eorum coniugiis interesse , ac praeterea pro illis Concilii deeretum minime latum fuerit, producto altero ejusdem Congregationis decreto die 6. Martii an . t 694. At matrimonium duorum Gotholi eorum coram ministro haeretico Amstelodami celchra tum, nullum ab eadem Congregatione die i. Decembris an. I 696. declaratum
suit. Videtur quoque Cardinalis amplissimus in ea sententia , quod in tota Hollandia & Frisia decretum Concilii non fuerit sussicienter promulgatum, quum anno Is 63. quo primum Romae promulgatum est, usque ad an . is a. quo foederatae Belgii proWinciae ab Hispaniarum Rege, & a side Catholica defecerunt, Mitionibus, gravissimisque bellis exarserint. Verum quid hac in re sit asserendum , facile ex dictis supra. atque ex postremo S. Congregationis decreto an. i 696. inferri potest. Ioachim Cardinalis Besoari matrimonia, de quibus agitur , valida pariter existimavit, quod fieri non possit, ut iuxta
Tridentini decreta contrahantur , addita tamen ea particula , In ratione saltim eontracturr quae recte ac sapienter fuit apposita ad evitandam quaestionem scholasticam de huius sacramenti ministro. Valida itidem censuit Thomas Sergius, permotus maxime ratione petita ex vi obligandi legum humanarum , quae pondus non habent, ubi inuotiles , perniciosae , ct observatu moraliter impossibiles evaserunt: id , quod paullo supra tetigimus, ct r. a. q. 96. ar. 6. traditur a D. Th
ma. Addit Sergius noluisse Concilium aliquid pro haereticis definire; tum quia declaravit decreto suo neminem obstringi, nisi post illius promulgationem in parochiis, quibus, si proprie loqui velimus, Cainrent haeretici; tum quia scopus Concilii fuit cavere, ne matrimonia in concubinatus evaderent, quod in foederatis quoque provinciis publica matrimonii cellibratione vitatur. At matrimonium inter partem Catholicam S haetaticam in Hollandia contractum Thomas Scr. gius
606쪽
Liber Trigesimus septimus Cap. VIII. 1 8 s
esus nullum asseruit, quod pars Catholica sit ad contrahendum inepta , nisi servetur forma Tridentini, cui subjicitur et quod tamen asserie in eo casu, quo Parochus absque gravi detrimento valeat ades , iuxta praelaudatum Decretum S. Cong. die a . Martii i632. Aegidius Maria Giulii nam Dominicus Turanus nil attulit peculiare, vel ha tenus non productum pluribus praemisss, rationem illam amplemiatur , quod Tridentinum decretum non obliget, nisi in parochiis fuerit ante triginta dies promulgatum, ut constat ex . cap. l. 1ess. XXIV. de Re m. mair. Negat autem vir doctus decreti publicationem factam fuisse in Hollandiae republica, quae modo extat ς cum no O regimine inducto , haeresi confirmata , dirutisque paraeciis, ibi diversus omnino coetus hominum coaluerit. Hinc ad concordiam revocare nititur diversa sacrae Congregationis decreta, asserens ea, quae nulla
huiusnodi conjugia declarant, referenda esse ad ea tempora quibus Belgium sub Catholico rese degebat, nec penitus. prima Reipublicae
facies AEuamis to cetera , quae eadem malia monia probant, respicere tempora posteriora et cumque varia suerit temporum, provi
clarumque Belgii conditio . Uementem XI. Pontificem Maximum Nuncio Coloniensi significasse, nihil generatim universe de matrimoniis ab Imretico & Catholico coram Ministro haeretico in Provinciis Hollandiae contractis adhuc statutum fuisse ab Ecclesia . Dum autem auctor iste valida ea matrimonia pronuntiat, agit & ipse de matrimonio in ratione contractus , quoniam de matrimonio considerato in ratione Sacramenti disputant in uitamque partem Theologi. Horum virorum perlectis consultationibus , atque ad eXamen revocatis aliorum Theologorum momentis, quorum speciem aliquam , summamque exhibuimus, ac sorte permultis aliis menti cius omnisciae obversantibus , Beatissimus Ponti sex BENEDICTUS XIV. Constitutione, quae incipii , Matrimonia, die 4. Novembris an. I 4 I. ad hunc modum gravissimam , difficillimamque controversiam definivit. Primum , quod attinet ad matrimonia ab haereticis inter se in locis foederatorum ordinum dominio subjectis celebrata, non servata somma per Tridentinum praescripta, negocio mature perpenso, omnibusque rationum momentis hine in is sedulo libratis , declaravit, statuitque , pro validis habenda esse , dammodo aliud non obstiteru ea nouleum impedimentum . Adeoque si contingat utrumque conjugem ad Ecclesiae Catholicae snum se recipere, eodem , quo antea, covjugali
vinculo ipses Omsino teneri, etiamsi mutuus consensus coram Paro cho Catholico ab eis non renovetur ἔ sn autem unus tantum ex COMjugibus, sive mastulus , si ve semina convertatur, neutrum posse . si amdiu alter soperpes erit, ad asias nuptias transire. Quod veros, diat ad ea conjugia , quae pariter in iisdem foederatis Belgii pro-Vinciis absque forma a Tridentino statuta contrahuntur a Chatholicis To. VIII. E e e e cum
607쪽
eum haereticis , sive Catholicus vir haereticam feminam in matrimo ianium ducat, sive catholica semina haeretico viro nuhat ς Sanctitas sua Episcopos omneS. , vicarios Apostolicos , Parochos , Missonarios, & alios. quoscunque Dei ct Ecclesiae fideles ministros in iis paristibus degontes serio graviterque hortatur & monet, ut Ciathiateor striusquesexus ab b amori nuptiis in propriarum animarum ρernia elem ineundis quantum possint absterreant, easdemque nuptias omnἐmeliori mota intervertere , atque effieaeiter impedire salvant . At si Drte aliquod huius generis matrimonium ,Tridentini forma non serva ista, ibidem contractum iam sit, aut in posterum, quod Deus avertat . contrahi contingat; matrimonium hujusmodi alio nos eos xνente Ononteo impedimento , v. rhdum habendum esse, ct neutrum ex eou gibus, donee alter eorum s perti xerit, uuatenus posse sub obtentu dictae formae non servata novum matrimonium inire. Id vero debere sibi potissimum in animum inducere conjugem catholicum , sive vi rum . sive seminam , ut pro gravissimo scutore, quod admisit, poeis
nitentiam agat, ct Ueniam a Deo precetur, coneturque pro viribus. alterum conjugem a vera fide deerrantem ad gremium Catholicae Eccleissae pertrahere, ejusque animam lucrari, sciens de cetero , ut mori
dictum est , se istus matrimonii vinculo perpetuo ligatum iri . Idemi sanet tum dictumque intelligendum est de similibus matrimoniis extra. fines dominii eorumdem foederatorum ordinum contractis ab iis , qui addicti sunt legionibus , seu militaribus copiis , quae ab iisdem scederatis Ordinibus mitti solent ad custodiendas , muniendasque arces conterminas, vulgo dictas.ιώ βιrriera, dummodo uterque coniux ad easdem copias, seu legiones pertineat. Et hanc deela rationem a.
complecti etiam civitatem Mosae Trajectensis , a Republica foederatorum ordinum, quamvis non iure dominii, sed tantum Oppignora tionis , ut ajunt, nomine possessam . Tandem nihil de novo Sanctitas sua docendum vel declarandum duxit circa eonjugia, qua eo roban- ταν vel in regionibus Prineipum Catholicorum ab iis, qui in provise is faederatis domitalium Babent, vel in foederatis provinetis ab habeποι- has rimis lium in retioribus Catholieorum Prineipam. Hac itaque SS. D. M BENEDICTI XIV Constitutione nos tandem consecuti sumus quod diu complures Theologi , probique homines exopta
De his , quae praecedunt Matrimonii celebrationem , sponsalibus.
nimirum, atque denuntiationiblia.
Uoniam agentes de Matrimoniali contractu sere omnia attigi-mu ,quae pertinent ad sponsalia, istud caput breviter expediemus. Diqiti eo by GOrale
608쪽
Liber Τrigesimus septimus Cap. IX. 38
Sunt igitur sponsalia futurarum nuptiarum promissio, ut inquit cap.
strates, xxx. q. I. Nicolaus I. Ad illa idcirco neque interior animi coiseitatio , mentisque propositum, neque indeterminata ducendae uxo ris voluntas, neque unius duntaxat assensus iussicit; sed requiritur viri ac mulieris mutua promisso, aut verbis, aut aequivalentibus fgnis expressa . Eapropter Iure Ecclesiastico ad sponsalia septem annorum aetas requiritur, prout statuit Alexander III. capp. Litteras,&, feeum, in desponsat. impuberum . Si autem pro minoribus
septennio parentes contrahant, sponsi usque ad legitimam aetatem. expectare tenentur, & tunc initum contractum confirmare , aut rescindere; nisi ante annos pubertatis carnalis commixtio interfuerit, aut majores septennio facti mutua inter se voluntate consenserint. Vide cap. A nobis, De despons. impub. & cap. unicum in Sexto, eodemtit. Interveniente urgentissima tantum causa, sit in exemplo bonum
pacis , ct salus atque incolumitas Reipublicae , fas est parentibus
tinte eetatem legibus Constitutam celebrare natorum sponsalia , ex
Nicolao Papa cap. Ubi non es consensus , titulo praecitato . Cum ad sponsalium validitatem necessarius sit contrahentium assensus, sequiis tur ea Dormisdae verba , Potes autem Anum nondam adultum , volum ros euius discerni non potes, parer eui vult matrimonio tradere, postquam Diar pervenerit ad perfectam ara em, omnino debet hoe adia implere , quae verba habentur cit. Tit. cap. 72ta V, accipienda esse
de solo debito honestatis, ut inquit Glossa, ct colligitur ex Bonifacio VIII. cap. Si infantes, in vi. Enimvero pervenientibus filiis ad rationis usum, cessat in iis , quae liberi arbitrii sunt, patria potestas. cujus intuitu, θοUaliam quidem meorum pater memoram subibit, hoe enim non es meam, aiebat Hermio in Andromacha Euripidis 41 I. Dum verb adultus contrahit sponsalia, quod saciat aequum est Iarentibus annuentibus, oportet principio animadvertat, ut non uxuriae eausa , sed sola pseritatis dilectione quaerat uxorem , prout inquit Tobias iunior, cap. ix. 9. De uxoris eligendae conditionibus
meum non est pertractare . Norunt omnes adagium, Si vis nubere,
nube pari . Inferior quippe uxor despicitur, & superior facile despi-Git. De tempore itidem nuptiarum non agam , squidem S per Igati sunt ii versus Hexiodi, Iunge tibi uxorem , firmus dum adhue vigor adsit,
cinnos eam numeras ter denos, piusve , minusve,
tum es eouvium, decimo sed femina quarto
Ono ptibescit, nubat mox inde sequenti. Nemoria hoc in loco repetenda sunt, quae de impedimentis matri- E e e e a monii Dissiligod by Corale
609쪽
388 De Theologicis Disciplinis
in ii dishruimus. De uxoris ducendae dotibus pulchrε Auctor Pro. xxxi. 3o. Fallax graria, ct vana es pulchritudo , mulier timens Do- Uinumina laudabitur . Eccl. xxv I. 19. Gratia super gratiam mulier sancta se pudorata; Si eodem capite , Noli diseedere a muliere sensata dr bona , quam sortitur es in timore Domini; gratia enim verecundia illius super auram . Haud illepide quidam :
Θ tibi dueenda est , habeat P. quinque puella. Sit pia, sit prudens, putebra , pudiea, proba .
At dHesi femina Satyra i v. Poeta AquinaS :Rura avis in terris, nigroque similsima Veno. Inter sponsalia ac matrimonium debet aliquod tempus intercederia, ne vilem habeat maritus datam, quam non suspiraverit sponsus dilatam inquit lib. viii. Confusis cap. 3. sapientissimus Augusticius , itemque ut in statum , moresque contrahentium fieri valeat diligentior inquistio . Post sponsalia debct virgo quantum fieri potest, se
oculis sponsi subducere , quod libro de velandis Virginibus cap. II. comparatione Rebeccae , ct multiplici ratione docuit Tertulltanus et quare sponsos monendos esse , ne ante contractum matrimonium sub eoisdem tecto simul bubuest , docet sest. 24. de Resormat. Matrim. Syn dus Trideatina .
Dis Ivuntur sponsilia primum utriusque partis consensu , cap. Proeterea, De sponsalthus . a. per matrimonium cum alia mulier Er verba de praesenti eontractum , cap. Si inter, eodem tit. & cap. Tua fraternitas , De sponsa duorum . p. si apposita conditio non impleatur , quod tamen intellige , nisi accedat consensius de praesenti, seu carnalis commixtio , capp. De illis, Per tuas, S , Super eo , Deconditioni b. appositis . q. per prosessionem monasticam, S per susceptionem ordinis sacri , necnon per simplex votum castitatis praecedens, cap. Rursus, tit. Qui clerici, vel voventes. s. per unius eontrahentium fornicationem, cap. memadmodum, de jurejurando. 6. si alter coniugum proficistatur in regionem longinquam , praesertim inscio altero , nec redeat praestituto nuptiarum tempore, cap. De illis astem , De sponsalibus . . si inter sponsos, vel eorum parentes graves inimicitiae oriantur, ut docent Panormitanus, aliique JCC. in caput Requisietit, eodem titulo. 8. si contrahentium alter abiecto pietatis studio sese in turpitudinem vitiorum immcrserit, aut ei summa paupertas & rnopia , vel leprae morbus, seu furor, vel insania ante maritalem copulam supcrvenerint, cap. Pastoralis , Dc excepti onibus , ct cap. Litteras fraternitatis, De conjugio lepros rum . Has solvendorum sponsillium causas Glossa in cap. De illis ,
lib. IV. decretal. tit. I. versibus hisce comprehendit :
610쪽
Liber Trigesimus septimus Cap. IX. s 89
Laesaque virgisitas, membri damnam, minor alas ,
Haeresis ae lapsur, fideique remissis prorsus Sponsi dissociaur , ct vota fatura retractans
Praeter sponsalia , celebrandis nuptiis praemittendae sint procismationes, faciendae tribus eontinuis diebus festivis inter Missarumδε- Iemnia , iuxta definitionem Concilii IV. Lateranensis can. s I . ac Tris dentini kss. xxiv. de Resormat. matrim. cap. I. Cum hae proclamationes praesertim fiant ad detegenda matrimonii contrahendi impedimenta; recte praecipit Rituale Romanum, ut fiant a proprio atriusque contrahentis Paroebo , fidesponsi ad diversam parochiam pertineant. Permittit nihilominus Tridentina Synodus , ut, si aliquando 'probabilis fure it Disteio matrimonium malitisse impediri posse , siror praeesserint denuceIationes , tune veι una tantum μι, vel saltem paroebo ,-duobus vel tribus testibus praesulibus matrimonium eele. fretur- emis Hinc climentationem solitis Ordinarii, idest, Episcopi iudicio committit, quod Gregorio XIII. approbante confirmatum fuisse a S. Congregatione ConciIii, stribunt celebres ICC. Fagnanus in cap.I. De clandestina desp. Gonetales ibidem mim. 7. ct Uan-E n p. 2. tit. La.
'Agitur de hujusseramenti Misi'ο-
THeologorum sere omnium antiquorum sententia fuit, ministros
sacramenti matrimonii esse contrahentes, sacerdotis autem b. nedictionem , ac verba esse saeramentale quoddam , ritumque ad sacramenti substantiam minime pertinentem, ut 3. p. q. 42. art. I. ait
S. Thomas , cui subscribunt alii Scholastici in iv. dist. 26. & fere omnes Iureconsulti cum Fagnano in cap. mod nobis, de Clandes . , desponsat. ubi inquit ille, sententiam oppositam esse perieulofam tu se . Solus Gulielmus Parisiensis ex vetustioribus oppositum sensisse dicitur a GDquesio disput. I. de Matrim. cap. 7. S a Tournelio q. r. art. a. tametsi Gulielmus de Matrim. cap. 9. vidcatur tantum ad sacramenti hujus virtutem requirere, Ut nuptialis benedictio non contemnatur, non autem huic benedictioni ad tribuere sacramenti essicientiam . Hinc Dominicus Soto citata dist. 26. q. a. art. I. asserit opinionem Gulielmo adtributam esse singularem, nul Iumqtie hactenus habuisse assertorem . Illam tamen postmodum amplexati sunt pIurimi, propugnantes minimstrum matrimonii, in quantum est sacramentum, esse sacerdotem, hujusque benedictione ad sacramenti dignitatem matrimonium ipsum attolli. Ita enim post Cardinalem Caietanum tom. I. usc. tradi. 12. quaest. I. DissilireQD, GOrat