장음표시 사용
131쪽
unde si uit . ubi est convenienter respondetur,quod Est in civitate, vel in domo, ideo illas propositiones cum suis casualibus
tradimonem quia Deus destruat illain rem, sinatur, non destruendotat nec illud quod locam , nec transferendo locum vel locatum de
b d laeum Q 6 ficto, quaero aut illud corpus cst in hoc loco, aut stari horid, ei non labet talem rem, ergo locatum esti' loco
sine tali re et de consequens frustra ponitur: si non est in loco, et in hec loco, et non est corruptum, nec locus ergo aliquid est tm: ubi Incaliter, quod est contra postunt. Alii autem ponunt quod mas ad ri a Limiespectus sundatus in locato, nocedens ex lcumscriptione luci et quci locatum sundat talem respectum, et lacu
De fria camento positionis, ct de op η Atistes ebea ipsum.
Onum praedicamentum ponisi Pasitio,quae secundum opinionem Aristoc non gaviscat rem distinctam a rebus absolutis 3 ses si nigeat quod pittes rei sciet se ordinantiit, et uiuamur, et
' ζ. I, laedi ii histini silere pare, ita , secere, et
liuiusmodi ; et nihil in hoc praedicamento competere potest alicus,ris quando eius partes possunt diversmode approximari propter quam ill et Ialii approximationem diversa et contraria dicibilia, quae sunt in-c0mpossibilia, pussunt eidem siccessive competere. Isti utei praedi
Et urbe propter vocabulori:m penuriam. Alii autem tenent iis est.
iis respirius toti inhaer A ci partitiis, ita quod ex iocsu etit qui sedit, habet unxit rena in se quam prius non habuit, et unam aliam quam prius habuit perdidit.
132쪽
DEcimum praedicamentum ponitur habitus, de illo sicut de r iaribus dico ciuio Aristot non ponit quod5ignificet aliquam rem distinctam a rebus absolutis, sed significat quod una res sit. circa iliam mobilis ad modum psus , hisicontingat aliquod tripedimentum, qu et non est pars ejus nec suaul cam ea, sed loco & sui distincta ab ea. In quo praedicamento ponit talia, Armatum esse, Calciatum esse,&ic de liis. Tamen, Habere oecundum Philuscphtim multis modis dicitur scut in praedicamentis exposui. Alli auteni ponunt quod liabitus estris Ham respectus in ipso corpore contento Et ἡ: istis praedica trientis ista Deianz.
De suppositioη ct de varia acceptione ejud.
Dicto de gnificatione terminorum; restat d crete de suppost ora quae est proprietas conveniens termino . sed nimquam his ih propositione. Est autem primo sciendum quod suppositio accipitur di i re, scilicet large xuriete. Large accepta non aereia itur contra appellationim, sed Appellatio est unum contereum sub Supposi tibnes Aliter accipitur stricte secundum quod distir Itur contra sepellationem , se sic non intendo loqui de suppositione, scd primo modo tantum ' sic tam subjecium quam praedicatum supponit, muni versaliter quicqui potest esse subjectum propositionis, Vel praedicatum supponit. Dicitur autem suppositio, id est, pro aliis positio, ita quod quando te minus in propositione stat pro aliquo, utimur illo term notio illo scilicet de quo,sive pronon ine demonstrante ipsum, illa terminus, vel rectui illius termini v si obliquus , velificatur Et hoc saltem verum est quando terminus supponens significative accipitur. Et universalster terminus supponit pro illo de quo, vel de pronomine demonstrante illum per propositionem, depotatur praedicari si terminus supponens sit subjictum. Si autem terminus suppJncnsset praedicatum, den0tatur quod sibjectum subjicitur respectu illius , aut respectu pronominisci monstAntis ipsum , si pro isti sermetun scut per illam. Homo est animal, denotatur liod Socrates est animal, ita quod haec si Vera si Drnretur, Homo is animal, demonstrando SocrAIema per illam autem,
133쪽
ham est nomen, denotatur quod haec ror, homo, si nomen, idco in illa sipponit uomst pro illa voce. Si mi iter in illa, Album est animal, d notatur quod illa res quae est alba sit animal, ita quod haec si vera, homo est animal, demonstcando illam rem ques est alba propter hoc sub jectum supponit pro illa. Et sc proportionabiliter dicendum est de praedicato, nari per istam, Socrato est albus, denotatur quod Secrates est illa res quae habet albedinem in si nulla res haberet albedinem nisi Soci .ate , tunc praedicatum supponeret praecise pro Socrate. Est autem una rcgula generalis, quod unquam terminus in in
positione, saltem quando significative accip tur, supponit pro aliquo nis de quo praedicatur vere quo sequitur quod falsum est quod aliqui ignorantcs dicunt, qu0d concretum a parte praedicati supponit pro forma videlicet quod in illa, Socrates est alburi albis supponit pro albedine. Nam haec est simpliciter salsa , Albedo est alba, qualitercunque rem illi apponant 'ideo nunquam concre uiri tale supponit pro Orma tali significata per situm abstractum, ecundum viam Aristat. In aliis autem concretis de quibus di bina est , hocsst bene possibile. Eodem modo in illa, Homo est Deu bono lapsonit vere pro tilio Dea, quia ille vere est vimo.
Ded si orasuppositismi in si pristionem simpsicem, perm
ratem, ct materialem, desinitionἀm ear dem. Est autem primo sciendum quod suppositio primo diriditur insurpositionem simplicem, personalem, Ematerialem. Suppcinio perso salis universaliter est illa Quando terminus supponit pro suo significato , si e illud significatum sit res extra sitimam, sue vox,sive intemio animarinive scriptum,sive quodcunque aliud map nabiles, ita quod quandocunque est subjectum sive praedicatum pro stationis supponit pro suo sign scato ita Quod sqn ficative tenetur, semperest uppositio personalis. Excni plum dicendo sic, Homo est animal, di hamo, supponit pro iis significatis, quia non imponitur ad significandum nisi illos homines , Non proprie enim significat aliquid commune eis, sed ipsosmet homines secundum Damasi e tum Exemplum secundi sic dicendo, Omne nomen est pars propositionis, i nomen, non supponit nisi pro vocibus, quia quando irnponitur ad significandum , imponituet ad sigili candum illas voces. Exemplum tertii sic dicendes, Omnis species est iani ersale,vel onmis intentio animae est in anima, utrumque
sibj ct in supponit personaliter, quia supponit pro illis quibus imponitu ad fgniscandum. Exemplum quarti ne dicendo, Omnis dictio scripta inci: tio, Subjectam non supponit nisi tu significatis suis, puta pro scripti,
134쪽
scriptis, deo supponit Asonaliter. Ex quo patet quod sussicienter describunt suppositi ouem personalem, dicentes in i Suppositio personalis est quando terminus supponit pro suo significato tenetur significalix Suppostri simplex est quanis terminus supponit pro intentione ani
mae, Ied non tenetur significative. Verbi eratia dicendo sie, Humo est species, ille terminus bHm , supponit pro intentione animae , quia illa intentio est species,, tamen proprie loquendo ille terminus homo, non sgnificat illam intentionem , sed illa vox, illa intentio Minyae sunt tantum signa sub ardinata in gnificando secundum, , tum ita expositu Ex hoc patet salsitas opinionis communiter dicentium quod
duppositio simplex est quando terminus supponit pro suo gnificato.Qgia suppositio simplex est quando terminus supponit pro intentione
animae, qua proprie non est significatum termini, quia talis terminuasignificat veras resin non intentiones animae.
suppostio Materialu est quando terminus non supponit significative, supponit vel pro voce, vel p. scripto, sicut patet hic , H mo est nomen ibi di homo, supponit pro seipso, tamen tio significat stipiti m. Similiter, Homo scribit, potest ibi csse suppositio materialis, quia te minus supponit pro illo quod scribit. Et sciendum est qu0d scut illa triplex suppostio competit voci rota , ita potest competere dictioni seriptae unde si scribantur illae quatuor propositiones, Homo est animal, Homo est species, Homo est vox disyllaba, Homo est dictio scripta , quaelibet illar*m poterit veriscari tamen iaci nisi pro di verus, cui illud quod est animal nullo modo potest esse species, nee o disi ab , nec dictio scripta. Similiter illud'n sc species non est animal, nec qx diss1llaba, c. xsic de aliis & tamen in duabus pro positionibus ultimis habet ille terminus supp sitionem macerialem, licet illa pollit se distingui nuud potest sup ponere pro voce vel roscripto , Messent diveris species suppositionis si essent nomina impurua quem admodum distinetuitur suppositio pro voce, pro gnificato, vel pro
significato, pro intentione. unde sicut talis dirersitas supposition potest competere termino vo eali& scripto , ita posset competere termino mcntali, santcntio possit
supponere pro illo quod significat,&i; se ipsa, pro voce, pro cridor
quarum unam vocaremus pers. alem, alliam simplicem, aliam
ι . Est etiam sciendum qucd non dicitur si spusti pers, ab eo quod supponat pro persona, r.ec simplex quia supponit pro simplici, nec ma tot lis, quia supponit pro materia ; sed propter caulas dictas, i ideo
isti ternami, Nateriale. αρυ , ρεrsonale, eo uiusce usitantur in Logica in aliis scientiis, in Logica tamen non usitat tu fitqucmor niti cura
135쪽
C A P. IXV. uad termini in quac t que propositione ponatur, pust
habere suppositionem personalem.
Notandum est etiam, quia terminus, in quacunqtie propositione
ponatur, potest .liabere suppositio inperforale' , nisi ei voluntate utemium anfletur ad aliam : Sicut terminus aequivocus os acunque propositione potest supponere pro quolibet idniscat, nisi arctetus ex voluntate utentium ad signiscatum certum. Sed terminus non in omni propostione potest habere suppositionen snpG:em, i mrterialem; sed tunc tantum quando talis ternainus comparatur alteri extremo, quod respicit intentionem animae, vel vocem, vel scriptum Verbi gratia in hae propcstione Homo currit, I homo non potest habere suppositionen simplicem, nec materialem, quia curi per an respicit inten. ionem animaς, nec vocem, nec scribturam. Sed in
illa propositione , Omo est species , quia species fgnificat intenti6nem animae, potest supponere simpliciter est talis proposito distinguenda pepes tertium modum aequivocati is, eo quod subjectum potest Dabere suppositionem simplicem, vel personalem. Si eccindo modo, propositio est simpliciter falsa, quia tunc denotatur quod aliqua res ij piscatai r γ' io sit species , quod est manifeste falsii 3. Si primo modo, est vera, quia tunc denotatur quo Luna species animae , sive intentio animae, sive conceptus, sit species; e hoc est erum. Eodem modo sunt tales distinguendae, Homo praedicatur de pluribuis Risibile est passio hominis, II bile praedicatur de homine, tam a parIesubjecti quam a parte praedicati. Similiter illa est distinguenda. Animal rati nate est definitio hominis, qui 1 Si subjectum habeat suppositionem smplicem est vera, si personalem est falsa, sic est de multis talibus. Similiter est de istis, Sapientia divina est attributum Dei, Bonitas pra ditatur de Deo, Irascibilitas est proprietas patris, xlvijusmodi. Similiter quando termitius comparam ad aliquod extrentum respiciens vo. vel scripturam , est propositio distinguenda, eo quod talis terminus test habere suppositionem person, te vel materialem dc illo modo Iunt illae distinguendae , Sacrates est nomen . Homo est vox d gyllaba, Paternitas significat proprietatem patris. Nam si paternitas materialite supponat sic est vera, qui hoc nomen paternitas , significat pr0 pr etatem patris: Si autem supponit per onaliter se est falla, quia paternitas non significat proprietatem patris, sed est ipse pater. Et illo modo distinguendae sunt illae, animal ratio'aletagnificat quidditatem v mipis, rationalis significata instem hominis, bossi albi significat
136쪽
Potest ergo regula ista dari, utat Quando terminus potens habere istam triplicem luppositionem comparatur extremo communi v cibus prolatis sive scriptis, tunc propositio in qua penitur est distinguenda, quod talis terminus p*test ubere stippostionem personalem, et materialem. Quando vero comparatur extrem si nis cantiante ionem animae, est distinguenda,eo quod potest habere sippositionem personalem vel simplicem. Qilando vero comparatur extremo communi omnibus praeis dictis, tunc est distinguenda, eo qnes pote8 habere stippostionem e sonalem, simplicem, vel materialem sic haec est distinguenda, Homo praedicatur de pluribus, quia si Homo habet suppostioncm personalem, tunc est falsi , quia denotatur quod aliqua res significata per iunc ter minum homo praedicatur de pluribus. Si vero habeat suppositionein simplicem vel materialem, sive pro voce, sive pro scripto, est vera ' a. tam intentio communis,quam vox quam illud quod scrib tur, praedicat de pluribilia
SEd contra praedi ' potest objici multipliciter , primo sic. Haec est
vera, sino est dignissima creaturarum , quaero quam suppositionem habet 0 homo. Non personalem, quia quaelibe singularis est Alsi , Ergo inbet suppositionem simplicem sed si suppositi simplex
esset pro intenti ne animae illa esset selli , quia intentio non est dignis sima creatura creaturarum ergo suppositio simplex non est pro inten tione animae. Praeterea haec est vera, Color est primum objectum visas,in quaelibet singularis est falsa ergo habet saepticem suppositionem; sed si supponerς pro animae intentione illa esset falsa, ergo suppositio simpl: non est pro animae intentione. Similiter haec est vera Homo est primo rationalis, id pro re singulari, nee pro intentione animae, ere pro aliqcio esto. Idem potest argui de istes, Ens est primo unum, Deus est pristio Persones, quia quaelibet talis est vera,' non pro si gulari, nec pro intentione animae; ergo pro aliquo alio tamen subjectum habet suppositionem simplicem, ergo suppositio simpli non est pro intenione animae. Praeterea vox non praedicatur de voce , nec se tentio de intentione,sula tane quaelibet talis prsp sitio, Homo est animines, Sacrates est homo, esset simpliciter falsa. Ad primum istorum dicendum, quod opinio dicentium quod si in illi Homo est dignissima, ct c. subjectum Habet suppositionem simplicem, est falsa. Immo habet tantum suppositionem terso alem, nec ratis rum alet, sed est contra eos. Nam probant sic, qui si haberet sup-
p sic acta pei omitem quod tunc illi sala , quia quaelibet singularis
137쪽
est salsa sed illa ratio est conti a ipse quia si Homo stet simplicite'
inilla , sed non pro aliquo singillari , ergo pro aliquo alio, ter conis sequens illud esset dignissima creatura creaturarum , scd ioc est falsum quia tunc esset nobilius omni hos ine, quod ea manifeste contra eos; quia nunquam commune vel species est nobilius suo singulari , imcundum eos diserius includat tuum superius , secundum modum i quendi eorum, plus ergo illa forma communis cum pars istius
Dominis, non est nobilior illo homine; cita si subjectum in illa Homo est dipnissima, ct c. supponeret pro aliquo alio ab homine singulari, illa esset simpliciter falsa. Ideo dicendum est quod Homo unponat pensa taliter , est de vi tute sermonis falsa, quia quaelibet langularis est falsa , tamen secundum intentionem Nnentium eam est vera, quia non intendunt quod homo est nobilior creatura universaliter, sed quod sit nobilior omni creatura alia quae non est homo hoc uni versaliter verum est inter creaturas corporales, non autem in substantiis separatis verum est. Continat enim frequenter quod propositiones authenticae, magistrales sunt falsae de virtute sermonis,m verae in
sensu in quo funt et hoc est, illae propositiones quas intendebant per eas sunt verae: cita est de praedicta. Ad secundum dicendum est, quod omnes tales, Col g est primum ob 7ectum visus, Homo est primo risibilis, Ens est primo unum, Homo est
primo animal rationale, Triangulus primo habet tres angulos Oc. Sunus est primum, adaequatum objectum auditus, caetera tales hae sunt sinapliciter salsa de virtute ser*onis , tamen illae quas interm debat Philosophus per eas sunt verae.
unde sciendum quod sicut Plii lusiphusin multi alii accipiunt saepe
concretum pro abstracto, e conversea ita frequenter achim exercitum
V pro actui gnato,in e converse. Est autem actus exercitin qui impo latur per hoc verbum II ves aliud hujusmodi , quid non tantum significat aliquid praedicari.de aliquo, sed exercet praedicando unum de alio, sicut dicenda Homo est animal, Homo currit, Homo disputat, ita de aliis Actus autem signatus est ille qui per hoc verbum i dicari, importatur vel per hoc verbum, Difici, vel urificari, vel con petere, vel aliquid hujusmodi Verbi gratia, alma praedicatur de homine, Hic non praedicatur anse Ni de homines, quia ibi animal sit jiciturin non praedicatur, rideo est actus gratis Sion est idem dicere A ima priniicatur de hami e dc Homo est animal, quia una est multiplexo alia non sic- non est idem dicere, texta praedicatur de hoc communi homo, ct hoc commune homo est tenus. Nec est idem dicere, Genus praeti catur de specie, vel haec vox animal praedicatur dalaac voce hamo, Species est genus, et haec, cho est haec vot imes. Nam prima duae sunt verae 3 secundae duae sunt false, Et tamen hoe non obstante Philosophus accipit aliquando actum exe
citum pro actu signata . t 2 quandiu uariis, di ita sicivia multi
138쪽
ald in ioc facit multos incidere in errores; cita est in propcsto. Nam illa proposito, Homo est primo risibilis, accipiendo F primo. sicut accipit Philosophus primo posteriorum est salsa; sicut illa Homo est species s sed tamen actus signatus loco cujus portitin est simpliciter verus , sicut illa est vera, De homine praedicatur pri nocli ac pradicatum risibile , in illo actu signat tam homo quam risi ili supponunt
pticiter,&. pro intentione animi nam de hac intentione animae homo,
praedicatur prima risibile, non tamen pro se, cd pro singularibus Et debet ille actus sic exerceri, Omnis homo est i sibilis, S Nilii aliud ab homine Frisbile ubi in actu si anato homo supponit simpliciter iro intentione animae ; sed in actu exercito corresyondente , t homo sup ponit personaliter iro rebus singularibus, quia nulla res potest riderenis res singularis. Et ideo in actu signato bene ponitur hoc scomplexum primo, sed in actu exercito correspondente non debet ponit primo; hoc qui a b rimo, dies illud quc praedicatur de aliquo universaliter, di de nullo nisi de quo illud praedicatur tali a tui signato debesit con e*ofidere duo actus exerciti, sicut est de illa, onus est primum d adaequatum objectum auditus, nam tu falsa est de virtute sermonis , quia aut sonus ibi supponit pro re singulari, aut communi. Si pro reii gulari se est salsa, quia quaelibet singularis est falsa. Si pro re communi, tunc adhuc est salsa', quia secundum os nulla res apprehenditura sensi nisi singularis; ideo illa est simpliciter salsa de virtute se
monis. Tamet sorte secundum inmuniter luquentes tene intelligentes, intelligitur per illam unas actus tignatus verus qui est iste, De scio praedicatur primo esse appretunsibile a potentia aud tiva qui ciat sic exerce i, Omnis sonus est apprehensibilis otcntia auditiva, nihil aliud a seno est apprehensibile a potentia auditiva itaqucd in actu signato hoc commune sonus supponit simpliciter pro intentione animae, sed in Hii exercito supponit personaliter disio sngularibus, hoc est, pro suis suppositis sive sanificati . Exemplum pro praedictis est manifistum in Theologia. Nam lixe
conceditur esse vera, Substantia intellectualis completa non dependens
ad aliud suppositum est primo persona in eadem ratione haec conceditur, Homo est primo risibilis, quia eadem est ratio de una di de alia. Tune quaero aut subjectum istius propostionis supponit personaliter iro si gularibus, & tunc est falsa, quia quaelibet singularis in silla, patet incuctives aut supponit simpliciter ωpro Arma communi, & tunc etiam est salsa, quia Nulla forma communis, nec primo, nec non primo est persona, tisa omni communi etiam secundum eos reptagnat ratio per Ionat. Idem est de istis, Singulare est primo unum numero, Individuum primo distinguitur a communi, scde multis talibus quae sunt DCaecie virtute sermonis, tamen achis signati correspondentcs sunt xeri.
Ideo dicenduim est scut prius quod suppostio simplex est quando ter-c nua suri it pro mentione animae , quae liquando est communis
139쪽
pluribus per praedicationem, aliquando verbae propria uni it ras huj is est, quia nillil est a parte rei quin sit simpliciter singulare. error illorum qui credebant aliquid eis in re praetcr singulare, di quod Humanitas distincta a singularibus est aliquid in in dividuis, de esse tia eorum induxit eos in illos errores, multos alios logicales. Hoc tamen ad I 0gicum non pertinet determinare, scut dicit Porphytii. in prologo. Sed Logicus habet tantum dicere quod suppositio simplex non est pro suo gnificat, sed quando est terna inus communis supponem simpliciter, habet dicere quod suppositissae plex stilo aliquo communi suis si nificatic utrum autem illud communes in re vestion, eum
Ad tertiit a dicendum est, quod vox praedicatui de voce, similiter intentio desintcntione, non tamen pro se, sed pro re. Et ideo per alam propositionem Homo st animal, quamvis v0 pradicetur de voce , vel intcncio de intentione, non denotatii Luctui a vox sit alia, vel quod
una intentio sit alia sed denotatur quod illud pro quo stat vel supponit jubjectu i sit illii diro quo stat vel supponit praedicatum. Si autem adluic objiciatur contra praedicta, quia haec est vera, Pipervid tu hic in mae, tamen nulla singularis est vera nisi secundum quod supponit impliciter non pro intentione animae ; ergo suppositio simplex libra est pro intentione antimae. Dicendum est quod illair positio, si sit de copulato extremo , est simpliciter salsa, quia quaelibet sin ut arti est falsa, etiam secui dum quod habet stirpisitionem simplicem, quia nullus vult emere illud commune Pipo , live esset res Itra animam sive in anima , si quilibet intendit emere rem singularem quam non habet D cd illa propositu est verassi si copulitiva, sicut illa, Pipetvrnditur lic, cliper venditur Romae, quia ambae partes sunt verae pro sngulatibu's 3 imile non plus haec est vera, Piper videtur hic: Tma, quam illa , Piper singulare venditur hic β 2 ιλ η . .
De sun sis e materiali insperiali.
PRaemissa di V sione suppositionis dicendum Et de membris in specia,
li, primo de suppostlione at riali Circa quam sciendum est quod suppopositi materiacis cuilibet qu0d potest esse pars propos-tionis competere potest, Omne enim tale intest esse ex remum proprisitionis et pro voce vel pro scripto supponere. Et de nominibus quidem manifestum est, sicut patet in istis est nomen , omo est meris, noularis. Hoc etiam idem patet de adverbiis, verbis, pronominibus,conjunctionibus, praepostionibu ,, et interjectionibus4 sicut patet
140쪽
patetic plum Illeis pronomen , Si est conjunctis, Ex est praepositio, Heu est interiectio. Similiter autem propolitiones et orati ne talam suppositionen habere possunt, quod patet in istis , Homo e a rimat, est propositio vera, Hom: currere est oratio vera, et sic de cor se milibus. Et potest illa suppositio non tantium competere voci sed etiam seripto,et parti propolitionis mentalis, sive sit pr pos :o, sive pars propositionis; et breviter omni complexo et incomplexo competere potest. .
Potest autem dividi Suppositio materiesis, quia quaedam est, quando vex vel scriptum supponit prias , sicut in istis, o moris Dore: en, Immiud est genit vi casus, Hamo est animal est propositio vera, Peneest adverbium, et hujusmodi. Quandoque autem vox vel scriptum vel conceptus non supponit pro se, sed pro voce vel scripta, quam tamenυρcem vel scriptum non significat. Sicut in ita pro posti ne v cali, Animal praedicatur de homine, haec vox 'mille, non supponit pro hac ce hamiae ised ibi illud incomplexum homine supponit pro hae ce homo , quia de hac voce homo , pta dicatur F animal sic dicendo, F cmo est animal. Similiter in illa , ominem currere est verum, illud subjectum hominem torrere , non supponit pro se, sed supponit pro illa propositione omo currit quam tamen non signissi cat. Similiter in talibus, Homo praelicatur de asino in oblictio , phoma supponit pro obliquo tali, hominis , vel hamina , vel hu-ausmodi , quia in illa propositione, sinus est hominis ,roia naedicatur haec vox homo, sed haec vox Hominis. Similiter hic, Qqalias bra dicaciae de subjecto in concreto , b qualitas supponit bro concretis praedicabit
Ostendis suppositionem materiali posse competere tam
Sicut autem cuilibet complexo, et incomplexo potest competcre sup posti malecialis 3 ita cuilibet complexo significativo, es consi ni ficativo, potest competere suppos i simplem Nam euodlibet tale sive sit mentale, sive vocale , sive scriptum test suppon re pro inceptu mentis, sicut patet inductive. Et sc quandoque supii sit omaterialis est pro illo quod supponit quandoque non pro illo u dsupponit, sed pro alio, quod tamen non syn scat.Ita terminus mentalissimiliter quandoque supponit pro se, sicut in illis, Homo est pecies, Animal est genus , et sic de aliis quando ue autem supponit pro illa
ament one animae, quam tamen non spn scat sicut in tali propos t. orieme mali, Hominea esse animal est pro stiti era. Et sic rutest dici de multis aliis.