장음표시 사용
181쪽
semper ilia talis modus veri scatur de propcstione illius dicti ; sint per istam omnem hominem esse anim.il est necessarium, denotatur quod ille modus secessarium, trificatur de illa propositione muis homo es animati cujus dictum est hoc quod dicitur omnem hominem est animes r ilia uictum propestionis dicitur quando termini propustionis accipiuntur in accusativo casu verbum in modo infinitivo. Sed sensus divisus talis propositionis semper aequivalet tali propositioni acceptae cum
modo sne tali dictu ; scut in istas em hominem esse a limes est ne cessarium, in sensu divisio aequivalet isti m vis homo de nece ἰitate, et necessario es animal. Similiter ista in sensi diviso Socratesm est animii est scishm, aequivalet isti Sacraus scitur se ammi,' sic de aliis. Unde de . talibus modalibus acceptis in sensu composio Primo aliqua pauca sunt dicenda: Secun aliis.
Primo igitur sciendum. sicut dictum est, quod semper per tales
propositiones denotatur quod talis modus verificatur de tota protostione correspondente dicto. Ex quo sequuntur aliqua, Quod talis universalis de nece imo terit esse necessaria & vera quamvis tamen quaelibet ejus fui lara si contingens vel salsa sicut liare est vera necessaria in sensu composito omne verum coatingetis esse verum est necessarium; ε tamen quaelibet singularis est falsa nam lurc est falsa Hoc verum .antingens esse verum est necessarium, quocunque demonstrato , quia huc verum contingens potest m. falsum per consequens nullo modo est necessaria, haud tamen denotatur per talam singularem. Similiter haec est vera ec necessaria Omne falsum adtingens ege fals m β ne cessarium tamen quaelibet ejus singularis est falla , cui patet imductive. Similiter aliquando est talis propositio universaliis impossibilis o tamen quaelibet singularis est possib iis, contingens, scutpatet de ista utrμmque istorum ege veram est verum, demonstratis duobus contradictoriis contingcntibus. Similiter patet de ista Godlibet illorum epe verum est eram, demonstratis omnibus futuri falsis contingentibus tamen quaelibe sngularis est contingens.
Sed ad ista omnia potest dici nod nulla talis propositio est ianiveis salis, scd quaelibet talis est ingui et u quia in omni tali subjicitur una proposito singularit, vel siliquod supponens pro propositione singulari.
Dicendum est ad hoc, quod sue proprie , sive de virtute sermonis i quendo talis proposito si universalis, ves particularis, sue quaelibet ς singularis, non est multum curandum ad praesensu quia salten, Aristot vocabat tales propositiones particulares muniversales , sicut postea osten etur millo modo loquor in proposito utrum autem Ariston loquitur ex intentione; sive strictein proprie non multum curo. Et dico quod propositio tunc dicitur Moersalis, quando si icitur dictum propostionis universalis , respcctu compositionis minus principalis ita tamen quod respectu compositionis minus principalis sub liciisi terminus communis cum signo unixerati sicut in ista omnem hominem
182쪽
ho demisisse mal est nec a m lice totum Omnem hominem esse animal, subjicitur respectu verbi indicativi, quod est,est tamen
respectu compostionis infinitivi modi sc.υ esse,supponit sic terminus h ma cum signo universali; hoc incit ad propositionem umversalem. Et ideo qui vult tenere quod tales sunt proprie uiυersales, potest leviter diceres, quod suscit quod terminus communis subjiciatur respectu verbi infinitivi modi. Ex istis patet quod suscit scire quἰd requiritur ad veritatem taliumropositionum , in sciendo quid requiritur ad hoc quod aliqua propositio necessaria, ad hoc quod sit contingens , vel vera , ves impossibilis vel scita, vel ignota, ves credita sic de aliis, de quibus omnibus nimis longum esset pertractare. Tamen de propositione necessaria sciendum est , quod propositio non dicitur propositis ecessarii, quia semper sit verari sed quia est vera si sit,is non potest se faba Sicut propositio ista in mente De se est necessaria; non quia semper sit vera, quia si non est, non est vera: scd si sit, est vera, ion potest esse salsa. Similiter haec propositis in voce Dem est , est necessiria,
tamen non semper est, nec ruit vera o quia quando non est , non est vera vel salsa si autem sit prolata est vera, ion potest esse salsa, nisi terminus aliter instituatur ad fgnificandum. Et proportionabiliter debet dici de propositione impossibili, Quod est illa quaeri sit est salsa,
non potest e Illa verari non tamen est falsa nisi sit propositio. Et ita pro ortionabiliter debet dici de propositionibus contingentibusis possis
ilibus. Sed ad hoc quod propositio sit scita, Meredita , Ic de aliis requiritur plus 3 sed quid requiritur pertinet ad librum posteriorum.
Sinde seritate propositionum modasium sine dicto.
Circa propositiones modales si edicta pro stionis, nar omnino
aequivalent propostionibus sumptis cum didio in sensu divisionis. est dicendum. Et est sciendum quod tales non convertuntur cum primis, imo potest una illarum esse vera sne alia , Me converso sicut, secundum viam Aristot liaec est vera in sensu compostionis, O nem bomiuem se animal est necesilarium is tamen haec est salsa Omnis homo de neces,itate est arum Similiter secundum viam ristat haec est vera omne verum esse verum est neclarium δε tamen hae est falla Ora e verum necessari ιβ verum iis ita de multis Propter quod est sciendum , quia ad veritatem talium propostionum requiritur quod praedicatum sub propria forma competat illi pro quo
subjoctum supponita ita scilicet quia modus expressus in tali propos
183쪽
tione, vere praed cetur de tali propos iune desinisse, in qua ip imia et praedicatum praedicatur de pronumine demonstrante illud pro quo sui 3ectum apponit Proportionabiliter, sicut d:ctum est de propositionibus de praesent , ita dicendum est de propositionibus de praeterito & de suturo , sicut ad veritatem istius omae erum de necessitate est verum, requiritur quod quaelibet propositio sit vera in qua hoc praedicatum rum praedicatur cum modo necellitatis de quodlibet pro quo litie sub l1ectum verum suppi onitu ruta quod quaelibet talis sit vera Necessario hoc est veram, demonstrato quocunque pro quo , , subjectum supponit Et quia non quaelibet talis est vera, ideo haec est smyliciter selsam ueterum de reces itate est verum.., militer per istam creans potin nos esse Deus , non denotatur qu dhaec sit possibilis creans nan est Deus, quia tunc haec esset vera de posssibili S scid notatur quod laec sit possibilis H)c nos est Deus, demonstrato illo pro quo creaus supponit in ista creas potest a gerem δε ista est impliciter impossibilis, quia creas in ista creans pote' nstu si Deus, supponit pro Deo certe haec est impcssibilis Hoc non est Deus dea onstrato Deo. Similiter per istam Crea snecessaris ' Deus, denotatur quod haec si necessaria Hoc es Dein, demonstrato illo pro quo supponit creaus in si aedicta propositione de necessaria: hoc est verva ;& ideo illa propositio de necesiario est vera, pon tamen necessaria, sed est cumitigenter vera; quia posito quod De iis cessaret creare , tunc esset sal, sicut sua de inese est falsa , harescilicet, creans est De vi nec est aliquia inconvcn ens quod propositio de necessario sit contingenter vera , sicut in exemplo praedicto. Et scutpropositi vera de tepatio potest esse adtingens , ita propositio de per se potest esse vera pti accidens, d contingens sicut Baec est vera crear per se est Deus, tamen est per accidens vera , contingen iter Ss ita est de multis aliis, Tamen non obstante quod tales sint vera I tamen tales sunt salis. Doc nec moest cream Sc talas verae, Deus conti Keater es o e-ens, Deo potest non se cremis , Delta potest esse no creaas , hujusmidi et hoc quia nulli propositio in qua taedicatur hoc praedicatum crear de pron mine demonstrante illud pro quo hic terminus Deus supponit est necessaries, sed cntingens, quia quaelibet talis est iii gens se. Hoc et creans demori iurando hum, Hoc est non creans. Similiter dicendum est de talibus propositionibus, Deus poteβσμsumere suppositu chamanum, Deus potes uniri supposito humas Deus potest se solo facere actum merit/riua Deus potest facere at bum sis albedine, hujusmodi quae omnes sunt falsae, quia quae' libet propositio in qua praedicatur aliquid praedicatum praedictorum de pronomine demonstrante illud pro quo subjectum supponit est simpliciis ter impossibilis sicut ista, suppositum est assumptum. Nam sequitur Dr
184쪽
etur , suppositim sta est scypo PMm in anaen implicaturisse suppositiam: g tu luec est impolisb. s, SuppositIn est assumptum. Simili ter haec est impossibilis Hac j unitum Upo uo, demonstrato Deo, Et ista similiter, Deusfacit se solo actum meritarium 3 quia sequitui; Deus fati se solo ac Iura meritorium, ergo Actus meritorius sit i solo
Deo, ter consequens non fit a voluntate, cujus est Multra igitur Noa est actus meratoris s. Et tamen hoc non obstante, nisi aliquis modus L picalis vel Grammaticalis imp dia' istae sunt verae , Appoyκm potest assismi a verba,
nasitum patest Miri verbo, Actri meritorias pote, fer a sola Deo;
quia per nullam istaru denotatur, si quod proposito in qua praedicatur praedicatum de pronomine demonstrante illud pro quo subiectum supponit si possibilis: & hoc est verum. Nam in ista propositione Suppositam potes assumi a verbes, hoc subjectum Ἀρρ sto supponit pro natura humana;quia natura humana ex eo quod non d pendet, ncc innititur alte ivere est modo suppositum δε ita I Vpositum supponit pro hac natura seu in illa Albuis carrit , albu vere supponi pro Socr.rte si Socrates sit albus sed demanstrando illam naturam humanam, haec propositio est possibilis Hac est assumptum a divina apposita; ergo haec est vera suppositum potest a 4m ,sicut laec est vera Album pol 'esse ierum. Similiter omnes illae sunt vera sub eodem sensu , Homo idust purii Causatum ab agente creato potest a Uiri a solo Dea, tum a Sacra. te a Platove potest videria solo Socrate, .hujusmodi; 41-men illa sunt impossibiles , Homo es assumptus, causatum ab age te creatica latur a solo ea, mima a Socrares a Platone vide' tu a solo Socrate; sic de aliis. Secundo notandum quod tales propositiones de modo consimiliter se habent ad suas sngularcs, sicut propositiunes de id esse δε ideo impose sibile est quod talis universilia sit vera, ves falsa, vel contingens, vel necessaris, nisi quaelibet si igidaris sit necessaria, vel contingens. Similiter sicut propositio de inesseditest esse imi ossibilis 6n obstante quod quaelibet singularis sit possibilis; sicut patet de ista utrumque il-zorum ess verum , demonstrantis duobus contradictoriis continetentibus; sic aliquando, quamvis raro, potest universalis de modo esse im- ssibilis; quaelibet singulari possiibilis, sicut patet de ista utrua. que illorum necess. rri est ei Amri demonstratis ist s Socrates fuit iit socrates con fuit is A, liaee universalis est impossibilis; Meu libet singularis est possibilis. Nam est haec possibilis Haec est necfario era, Socrates fuit min; similiter alia est possibills. Praedicta etiam sunt intelligenda de aliis propositionibus Malibus, sicut de istis, Omnis homo scitur a te ege animal it m ad veritatem illius requiritur quod quaelibet talis si veraci Ista est scita a te, Ille bo .ma est animal. O ille hamo est animal, de se de sinoulis; ideoliae est salsa de virtute sermonis Omnis tam oscitur a te esse adima ι
185쪽
& similiter lave est salsa nans homo ignoratur a te esses Bal di ita de multis allit.
A P. XI. Est de propositἰonibus quivallentibus propositionibus D
potheti eis. DIcto de propostionibus categoricis quasi simplicibus, dicendum
est de propofitionibus aequivalentibus propositionibus hypotheticis. Et est sciendum quod quaelibet categorica ex qua sequum tu plures propositione categoricae tanquam exponentes eam,hoc est,exprimentes quid illa propositio de sua forma importat, potest dici propontio arquixalens propositioni hynotheticae Hujusmodi sunt sicut dictum est prius , propositioines excluR ,exceptivae, O reduplicativae &ἰ jusmodi sunt etiam omnes in quibus nuntur termini conaotativi ατ titio 3 sicut sunt illae, Aliquod album currit, Omne album est corpoa, mete agetis producit aliquid , meis quam ias est in loco, missimilitod est qualitas,in hujusmodi. Ideo de istis Primo est dicendum. Secundo de reduplicativis. Tertio de Et Quarto de exceptivis. Et Postea de aliis propositionibus etiam aequivalentibus hypotheticis. Circa prirnum sciendum est quod ille terminus proprie dicitur eoan rativus Arelativus qui habet quid nominis , hoe est, definitionem exprimentem quid nominis, ita quod non γtest sciri quid nominis ipsius, nisi habendo orationem quae significat aliquid primario; aliud secundario, sicut patet de istis, album, talidum nam desinitio albi exprimens quid nominis est, habens albedinem , vel formatum albedine, ita quod album supponit pro aliquo quod est significatum vel consignificatum ipsius Laliquid significat vel consignificat; pro quo tamen supponere non potest , neque distribu , etiam si distribuatur signo universili , t e virtute significationis ves distributionis. Et ita Quando aliquid c aliquem terminum connotatur vel consignificatur , pro quo
tamen talis terminus supponere non potest, quia de tali non verificatur, Semper talis terminus ves est connotativus, vel relativus ut ille terminus ibum, secundum unam opinionem ligavica principaliter albedinem tamen non supponit pro albedine, icut nee verificatur de albedirene, nam haec est falsa Albedo est alba in de ille terminus album est
connotativus vel relativus. Similiter, creans significat vel consi niscat creaturam pro qua non supponit, quia Ilaec est falsa creaturα est creans , ideo ille terminus cieans est relativus vel connotativus similiter est de , cava qua titate , hujusmodi, secundam Aristo: Omnia. enim ista connotiat vel important aliquo modo
186쪽
aliqua pro quibus non supponunt, 'antitas enim importat unam partem distantem loco & situ ab alia ; ec tamen pro tali parte, vescias satu, vel loco non supponi. si tamen supponit hoc accidit pro tanto quod quae- Iibet pars quantitatis est quanta. ae autem sit topria differentia inter nomen relativum couilotativum alias sorte dicetur. Istis supposivis sciendum est quod quaelibet propositio quae habet talem terminum, est hibens rapocleate exprimentes quid importatur 'rtalem Propositionem. Sed diversae pro postiones habent diver a exponeates propter diversos terminos connotativos vel resativos , ideo susscit dicere de aliquibus, ut pet illas sciri possit proportionabiliter de aliis, quomodo
unde sciendum est quod quandocunque ponitur in propositione co eruum cui correspondet abstractim importans rem informantem aliam rem,semper ad veritatem talis propositionis requiruntur duae proptationes quae possum vocari expolientes ejus is, una debet si in recto, cilia in obliquo. Sicut ad veritatem istius Socrates est albiu, requiritur quod Ilaec sit vera Socrates e β, quod lac sit vera Socrati in ' albedo, similiter ad veritatem istius Albam currit, requiruntur illa duae, Aliquid currit , allud habet albedinem , cita est de aliis. Similitet quando ponitur aliquod relativum in prop6stione, requiritur veritas pluriun propositionum 3 cui ad veritatem istius Socrates es simi is Platoni, requiritur quod Socrates habeat aliquam qualitatem, quod qualitatem ea iisdem rationis habeat Plato unde ex hoc quod Socratei est albus, Umiliter Plato , ne omni addito sequitur huc Socrates en similis Platoni. Similiter ad veritatem istius Homo est quantitas, requiritur quod homo habeat partes , &quod una pars distinguatur ab alia loco ritu. Seri dubitari potest an quaelibet propositio universalis habeat tales ex panentes. Videtur quod sic, quia quaelibet talis habet plures sing lares. Diceridum est quod proposito universalis in qua ponitur hoc signumnterqae , es ne ter de virtute sermonis aequivalet proicstioni , p theticae sed illa in qua ponitur omne, vel nulli, vel quilibet, non sic: quia quamvis habeat multas singulares, tamen hoc non est ncccsi trium a quia sicut demonstratum est prius, haec est vera omnis hae ix est, quamvis non sit nisi una Pliae nix. Proportionabiliter debet dici destiis propostionibus, Nasus est simus, Homo est si litudo , Nomo e
causa,& universaliter ubi comiotativa vel relativa ponuntur. Idem eti m potest dici de nominibus collectivis cujusmodi sunt, namerus, templis,mo: s, populus, exercitus,in hujusmodi , quia talia requinint veritatem plurium propositionum. unde est sciendum, secundum opinionem Aristot quod nullus talis
terminus, nec connotativus, nec relativus, nec collectivus, nec nega
tivus praedicatur per se, vel is quid de pronomine demonstrante a iquam rci per se pia G tamen aliqua istorum , vel omnia sum recies, c
187쪽
per se in generes seu numerus est per se in genere quantitatis. Et s strativo se locum termino communi unde scut i &r s. at similiter est de istis, fla similitudo
reie&stricte accipienti praedicari Di id,
mri d hi is i se nulli talis scies, homo, numerari huiusni praedicatitur , quid, Me pei se de aliquo niaxime in
se se, urendo se licet praedicatum non connotat aliquod ρο- taeum, nisi et Od 6nnotitu sub;ectum; sc tales propcsitiones
H do tu iris tudo; sic de aliis. Si inpliciter reo dicendum ubi unque ponit i terminus connotati is vel relativus, vel colle V, quaeliberialis pro ostio aequivalet alicui proristioni I pom
ilietici, dei est exponii; tales, p*imi Et si, libus roseositionibus sunt etiam omnes pro ostiones in qui
easu abi itivus absellitus 3 tibi ponitur numerus pluralis sic de multis alii de.qitibus seret modo ungum pertractare.
A P. XII. V e propositio m is quibus ponuηm termini r satis o
Non Alim alitim propositi6nes in quibus p6nuntur termini con tralatiυ vela elativi formulυ aequixalant propositionibus I- theticis; sed etiam propositiones in quibus ponuntur termini ea totalibi ritiativi O i esti sunt aequivalentes propositionibus b, theci, ' Et etiam omnes tales sunt vere coet oimor, eo quod in desilitionibus ex prinaentibus iatd nominis debetini aliquid in
recto, aliquid in obliti iii vel in rati cu g hqro re puta definitio hujus nominis materies est ista, Aliq
re terium. dr itio istius termini cum est ista, Aliquid carens est ista , Alium quodnoa est homo; se de abis. Et ideo quilibet talis terminus est Ie γε iotativus, quamvis non quilibet tali urminus sit relativss eo quod talis terminus at quando potest de aliquo veriti cari, quamvir terruinus obliquus non esset tred convenienter sibi addi.
188쪽
Sicut eues Angelus est immate lis tamen non oportet quia ali i cujus ut immaterialis, vel alicui immaterialis, Ic de aliis. Quaelibet autem talis propositio in qua ponitur talis terminus, duas ad minus habet exponentes, maliquando plures que faciliter patet videndo definitionem exprimentem quid nomiais ipsius termini. tunde quaelibet propositio in qua ponitur terminus infinitiis duas habet expolientes unam assirmativam in qua ille terminus aliquid in singulari ves plurali, vel aliquis alius terminus aequivalens tali subjicitur,
vel praedicatur unde ista eg non hamo, aequivalet isti Minus e laliquid, e nus non es homo. Similiter ista Angelμ est im- materialis, aequivalet isti Angelas aliquid en , habet materiam Et hoc intelligendum quand galis terminus nihil significat negative, nisi quod terminus oppositus significat assirmatives ouod dico ad excludendum illam instantiam , quod illa copulativa, sentia divina esso liquid, o non eII genita non aequivalet illi gentia dioina est ingenita. Ex isto patet quod id de virtute sermonis est neganda Chimaerae LMn homo quia habet unam exponetuem Disam, scilicet istam cha maera est aliquid. Similiter si nullus homo sita bus, haec est neganda de virtute sermonis Homo albus non est homoa quia aliqua expoaena est falsa, scilicet Immo albus est aliquid. Si dicatur quia alterum contrad Acriorum dicitur de quolibet. Si igitur haec est salsa, Chimm a est nos homo haec erit vera , Uimaeras homo. Dicendum est secundum Aristot intentionem, quod non de quolibet termino significative sumpto ilicitur alterum contradictoriorum sicut de hoc nomine CP aera significative sumpto, nec dicitur homo, nec non homo e tamen de omni termino significative sumpto , nc ii cladente aequivalenter aliquin friacategorema, vel aliquam alian i literminationem de quo praedicatur vere eas vel ali tulit , dicitur .rit rumcontradictoriorum unde si hiaec sic vera, Chimaera est aliqud; albrera illarum esset vera, Chimaeia est homo, Chimaera est nou homo. Et ideo cincedendum est quod non de quolibet signiscative sumpto dicitur alterum Gntradictoriorum tamen hoc non obstante de quolibet tali quodlibet en vere assirmauir, vel vere negatur: hoc interdit
Aristot quando dicit, De suolibet syrmatio et negatio, de natiocorum ambo. unde quamvis nec hom, nec non homo, dicatur de chimaera Homo tamen vere affirmatur, vel vere nigatur de Chimaera ili de altera illarum est vera chimaera est homo, Chimaera non est homo. Et sic de istis, Homo albm e homo, Homo albus non est homo , Homo alb-s sva limo, Homo albus non est non homo. Q iod autem neutra istarum est vera, Homo albuis homo, Homo albus eue nou homo , Osioqucdmissus homo sit albus, potest sic ostendi. Nam si haec sit vera Hema albus et non homo, cum sit affirmativa, oportet quod subjectum suppo .
189쪽
concipiti, cum supponat fgnificative, non materialiter vel simpliciteri ergo supponit pro aliquo per consequens ille terminus homo albas, significative sumptus praedit;retur de pronomine demonstrante illςd pro quo supp'ni. mper consequens haec esset vera , Homo est οδο albus , quin est manifeste salsum. Quia si sit vera, aut demonstratur ens , aut non ens. Si ens , ergo Aliquod ens esset homo albus, quod est centra positum. Si si non ens , igitur aliquod nonans esset homo albus, ter consequens esset album , quod est manifeste falsum. Et ita patet quod haec est falsa Homo albas ea non homo , si nullus homost albus: Si per eandem rationem possunt probati consimiles esset
aenivi lenus termivis in initis. Quamvis propositiones in quibus ponuntur termini insniti, vel tis
aequivalentes, non habeant nisi duas exponeate 3 tamen propositiones assirmativae in quibus ponuntur termini privativi, qui non sunt aequivalentes terminis, insnitis plures habent exponentes quam duas.
tinde ista Ipe est caecus, habet istas exposeates, Iste est aliqvid se
est uatus idere,in Iste nunquam poterit,idere. De talibus autem non potest dari certa regula quia secundum varietatem terminorum talium propositiones in quibus ponuntur diversimode debent exponi. unde ista Socrates est caecus, habet illas expe- neutes quae dictae sunt ista autem propositio, Socrates est fatuAs,habse stat , So Mes est aliquid, Soerates uoa habet sapientiam hane Drtet habete cum hoc tamen stat quod potest habere sapientiam. Unde ista stant simit, Socrates est fatuus vel insipiens,, Socrates per naturam potest gesapiens sed ista non stant simul Socrates est cae us, Socrates per naturam potest esse videns. Et ita patet quod
alias exponeates liabet una propositio, quam ilia propostio . , tame*in utraque ponitur terminus privativus. Quomodo autem tales propositiones debent exponi, faciliter potest id ri si accipiantur definitiones exprimentes quid nomiiii ipsorum relativorum privativorum , ex eis formando expc Aeolei.
190쪽
De propositionibus i quis in ponuntur termini in
SIcut propesitiones in quibus ponuntur termini negativi privati,ilnSent plures expoaentes ita propolitiones ex quibus vel in quibus ponuntur figmenta, hoc est, in quibus pumintur termini ficti quibus nihil correspondet in re quale finguntur significare, plures habent eraponentes. Tales enim termini vere sunt connotativi, nec aliquod imaginabile per eos significatur; nec una res quae est in actu, ves potest esse , vel saltem potuit suilse, vel suit in actu. Urule sicut termini negativi vel privativi nihil significant, nisi quod significatur per terminos positivos o quamvis illud idem quod an ἀ-
eatur per terminum positivum affirmative, vel per terminum assirm
tivum positiveri construendes, gnificatur per terminum negativum vel privativum, destruendo vel negando, secundum modum loquendi Ausel. ita per tales terminos fictos cci jusmodi suntly bimaera , vel ν tragelaphas, vacuam, Finfinitis hujusmodi, nihil signiscatur, Mi
quod significatur per aliquos alios terminoso scut patet ex definitionibus exprimentibus τά nominis eorum. Tamen non eodem modo si nis- eantur res per tales terminos, sicut per alios quia sic significantur et
alios quod pro illis rebus alii termini supponere 6ssunt: isti enim te mini pro eis supponere non in stanc sicut nec definitiones exprimentes quid ρπιοι eorum unde non est imaginandum quod sicut senitalia entia significata per tales terminos, homo, animal album,4 hujusmodi ita sunt quaedam non entia, an possibili distincta realiter abentibus signicata per tales terminos, chimaera, hircocorvus, hujusmodi quas esset unus mundus ex impcssibilibus, sicut unus est mundus ex entibus sed quicquid imaginabile signiscatur per hoc nomen chimaera, significatur per alium terminum de quo in propositione de inseve de ossibili praedicetura tamen hoc nomen bimaera pro illo non potest supponere, propter quod propositio quaelibet Armativa, in qua subjicitur hoc nomen himaera, signiscative sumptum, de virtute si monis est salsa a uiae habet aliquam exponentem falsam unde illa lalsa de virtute sermonis, Chionera est uos ens, quaelibet confinitis; quia quaelibet talis habet tales exponeutes, chimaera est aliquid, Salludes no ras , quarum prima est salsa. Eis dicatur, nunquid ista est vera chimaera est chimaera dc videtur quod sit vera, quia praedicatur idem deseris Boetius dicit u d nulla est verior praedicatio quam illa in qua idem praedicatur de se ipso. Dicendum est quod de virtute vocis illa est falli Chimaera si bicibera, si terminus suppurat significativi, eo quod falsum implicatur.