장음표시 사용
221쪽
le cenet ersi e propo sitio m de contingenti.
Post praedicta, de ad am est de conversione pro stionum de coatia
genti. Et est primu sciendum, quod in isto capitulo semper capi, endum estis uti eas ad utrumlibet, ut illa bla propositio dicaturcst itingetis, quae nec est necessaria, nec impostibilis. Et quia talis pro p isti habet duas conversiones, unam in terminis , Maliam per οἱ pQsitas qualitatis , adeo primo videndum est de prima conversione, cun is de s cunda. Est autem primo sciendum, quod propostiones de contingenti sumptae insensu compositionis, Meis aequi alentes convertuntur sicut sua de oes , quando suae de inesse convertuntur simpliciteri S hoc est, quia talis converso tenet per hanc reetulim , Si uaticia adertibilι est corristingens, O reliquam, quae semper est vera. Et ideo bene I equitur, Immiud esse albu est contingens, ergo Albu esse homiae s stati agetis. Similiter bene sequitur, Deum creare est coati, gens ergo te ante e e Deum ea costi gea . Et ita particularis firmativa fiun versalis negativa de contingent , surripta in sensu composio convertuntur pliciter , bene enim sequitur, Haec es co tingens, nullus homo est albos, ergo Haec est cortiaeens , nullu albu eu homo, & ita est de esiis. Sed quando illa de inesse non convertitur simpliciter, sed per accidem tam tum, tunc illa de coningenti in sensu eomposito non convertitur in terminis; quia talis converso non potest tenere nisi per hoc medium, si a uecede et est contriaeus, ct co sequeus est eoutiqeas, quod est M'pliciter salsum, quia ex contingenii bene sequitur necessarium Midco nun sequitur, Mae homine se alba est contingens, eres Aliquid sibi es eramine es t intingeos scut non sequitur, mue substantia caer te ite in acts esse Dei est contingens, ergo Dei Ge substantia. istente iactu es contiuens, posito quod ius substantia, nisi Deus;
quia antecedens est verum, consequens est falsum. Haec enim est contingens, Omnis substautia existeas iactu est Deus, quia potest eis: 'era,vc sal a , tamen haec est necessaria, Deus es substantia existeruia II3. Si autem illa de cout ingenti sumatur sensu diviso, vel aequi Valans ei oportet tunc, si illa propositio habeat pro subjecto term num communem , vel aliquid includens terminum communem , cujusmodi sunt talia, hoc anu, ille homo, iste asinus, es etiam habeat pro lubjecto participitiae, ve aequiva lancei, illa propositio est distinguena keo quod ubject im potest supponere pro iis quae sunt, vel pro iis quae continaunt esse. Si subjectum talis propostionis accipitur nimo modo, sive etiam sub ectum sit nomen proprium, re pronomen aen.onstrativum , sic
222쪽
tion convertitur in idem genus conti gentis sed convertitti ἰ illani
de in Τὸ in illam de pol ibili , subjecto consequentis sumpto cum
illa additione, quod ciui it esse. Primum patet, scilicet' ita none vertitur in idem genus costi egeati , nim non sequitur, Contingio Deum esse creaut , ergo creaste coliti git esse Deo nec etiam eis quitur, ad contingit e Se create , Cout iugi es Desm nam sibi rapugnans est vera ista scilicet, od continge uer creat necessario RDeus , ter consequens, non est conti iacenter Deus, secutidum sculicet quod convenitur in illam de res e praedicto modo. Patet , nani bene sequitur , Deus continge te creaas , ergo Ast 3id quod eo tingentes excreans est Deus Ista converso potest probari quia si haec sit vera, Deus est 'ut irie ter reaas, manifestum est, ctres uir que illarum est vera , demonstrando illud pro quo subjectum supponit,
Hoc ess Deus, Sc.Hoc est coatingeatei creaas nune autem sequitur perhilogismum expositorium, Hoc est Dess, Hac e coatiueucer creass. ergo Aliquid quod est contingeater creaus est Deus; per consequens cum ista, Deus est o ali gester regas, non stat opp0sta istius, Aliqaid quod It Oettinge uer creras est Dens: per cons quens illa sequitur ad primam , cita converso ista probatur per ullogismum expositorium,in scut illa probatur per syllogismum expositorism, ita multae aliae priores quarum probatione, sunt dimissae, eodem modo Tobautur. Est autem probatio sussciens, q:ii syllogismus expositorius est ex se evidens, nec indiget ulteriori probatione; ideo multum errant, qui negant talem syllo ismum in quacunque materia, nisi possent ibi ostendere Eallaciam etsi vocationis , vel araph uiae, vel compositioris, vel divisistris, vel accide itis, vel Rurae E ZAοπιs, vel f caodam quid ad simpl citer, vel goracliameterebi, vel petitio 'em priui ii Nec pol Tibi esse fallacia accide ui sciit navit dicunt. Et
cuia syllogismi ex storii qui sunt ex se evidentes frequenter negantura modern s Tleologis ideo contra allis non est disputandum , cinnDe n per se nota. Id aliqualiter dierediendo a proposito ponam ex .llii'. in quibus non est isti legismus expositorius , quamv s vide
Unde lite non est sylkgismus expost ortus, Hoc avi miles canis, Hoc animal est Lydus Aeste, re oda caeleste est canis hoc quia
in liter hic non est syllo ismus expositorius, Isti vestent se accipere pug otes, Isti vellera inceres, ergo si vellent, tacere vellent se
acta tr pugnantes; nam major est d stinguenda penes am bibologiam, sicut IIbi pathbit. Simit ter luc non est RI .smus ex fit riu ,
tu es algos est filli. Haec tu es a ivss est vera, si est neces arra, ergo Aliquod o si est arcessarium est falso; nam taut major, an conclusio est distinguenda secundum compositinae Uisione. Similites laic non est δἰ ictaeus e positorius, Ut raroiit peddere,
223쪽
Similiter litesnon est y looismus expositorius , Socrates est albus, Socrate is a ri rat ergo Asima est albui; sed si luc fallacia figuraedictis is , imi lucr nec hic, peiora uod est albπs, Iste homo est si v utra ergo Aliqua substantia naa est albus. Similiter nec hic, Socratos es albus cmodum de iten, Socrates est niger, ergo Aliquod
nigri Ut altim scd est saltui secundu quid ad si inpliciter. Simialiter nec hic Soc'ater non is filius Platoris, Socrates est Pater, ergo A io is pater voles filius, sed effigina uia elencbi. Nec est hic syllogisnuse, positorius, Prodac υus Socrates est calidus,Socrates est prodi clivus calom , ergo Proauctivam caloris est calidum; quia est ibi petati principii, ideo non probat , quamvis illatio sit bona. Et sicut est de istis, qua videntur esse syllogismi expositorii, .non sunt, quod est in eis magis desectus propter fallaciam accide itis ita est des si saunde sciendum, quia regula generalis est, Quando propositiones summere de inisse, di de praesenti dis inuntur in spura sine omni additione, vel diminutione ad subjectum, & praedicatum, quod nunquam est in tali discursu lallacia accideotis. Sicut nec in discursu disposito in primo modo prima figurae potest esse sallacia accidentis, scuta servis ostendetur. Eodem modo quando aliquis discurius potest reduci ad syllaeismum expositorium , vel per conversionem, vel per impossibiles, vel per propositiones aequivaleates assumptas non est fallacia acci
Est tamen advertendum, quod ad syllogismum expostorium non sussicit arguere ponendo pro medio pronomen demonstrativum, vel proprium nomen alicujus termini singularis ; sed cum hoc oportethim illa res dem0nstrata, vel importata per tale nomen proprium non sit realiter plures res dist nctae. Et propter hoc non est hic syllogismus expostatus, Haec es eatia demonstrando Divinam est Pater, Haec essentia est Filias , ergo Filius est Pater hoc quia liare essentia est plures personae distinct e wideo in tali paralogismo est magis fallacia consequentis quam accidentis. Cum ergo in illo syllo'gi mo, Hoc est Deus, Hoc est contingenter creans, ergo siquid quod est contios eis e crear est Deus. 0 posset ostendi aliiniis deiectus, manifestii est iplum esse evidentem syllogismum expolitorium ope consequens probatum est sussicienter quod ista , Deus contingeuter creat, convertitur in istam, siquid quod contingenter creat est Deus. Ex quo etiam patet quod convertitur in illam de possibili, Aliquid quod contingentei creat pote i esse Deus , quia semper illa de inesse formaliter infert illam de ossibili. Si autem subjectum taIis propositionis
de contina ni sit prononien demonstrativum, vel nomen proprium,
tunc convcititur Ecut prich ilicet in unam de incile,& de possibili. Sed
224쪽
s subjectum talis propostionis de contingenti sumatur pro iis quae contingunt cile, sic convexcipi in idem genus cui tingentis, una pio subjecto consequentis pro eo quod contingit unde bene sequitur, Contisci aliqu e homia currere , ergo coatingit aliquod curreus esse ha- ne, si subjectum utriusviae lumaἰur pro eodem quod contingit , ut iste sit sensius, Aliquid quod contingenter est currens contingenter est homo jam oppositum cons quentis non stat cum antecedente, scilicet, Nilii quod contingenter est currens contingenter est Iomo. Nam si haec est vera, Aliquid quod contingenter est homo contingenter currit,sit illud A, tunc utraque istarum erit vera, A contingenter si homo;
limiliter ista , a stati genter cinit. Ex istis arguo sies, Alo ri euter est homo , A co tingenter carit , ergo Aliquid rod O tiage iter carrit est baino , quae est contradictoria prioris S ergo pristnon stat clim ista. Et ita videnter sequitur, Aliet id qιod corti uenister e limo cortingenter currit; O ita ista consequent i est bona , 5 ais hamo coeti gesto cinit . igi ρ Aliq ad currens cartinge cire. est homo , subjecto utriusque accepto pro eo quod contingit. Et si dicatur quod tunc sequitur meri coati Teate V speras, ergo Ali and creans contingenter est Delia; quia seqaitur, A caatingenter est
Deus, a coctingenter creat, ergo ut οβ a Iod coati Venter eat, conti gester est Deus, Hae similiter arguitur sicut in priori exemplo. D ce tim, quod iste ultimus syllogisaeus est bomis,non an enlr at ista conversionem λ hoc quia per istam, Deus contingenter creat non habentur tales propos ti nes, A costinle te est. e s A co tingenter creatri quia ad veritatem istius non requiruna: aliquae tales duae scut ad verit te istius Aliqais homo contingeuter Morrit, requiruntur talesta iaci si subjectum si matur pro iis quae contine inta ideo per unum syllcgi, mum expositorium una conversi suiscienter probatur per alium
non pr0batur alia unde quando subjectam istius de contingenti est
pronomen demonstrativu vel proprium nomen, non convertitur in idem penus continaentis,nec subjectum potest ubere talem acceptionem, sciscet pro eo quod contingit. Sciendum tamen, qutd praedicta distinctio de propositionibus de conia tingenti,de postibili de praeterito, d de suturo, debet sic intelligi, quod si subjectum accipitur pro eo qucd est oec vel dinotatur accipi pro eo quod est tali us quod contingit esse tale vel sui Oc unde linihil stalbuni, in ista . Aliquod ribuis ρ:esi esse bam subjectum non potest
accipi pro eo quod est albi cum nihil sit album potest tamen de notari accipi pro eo quod est album id adeo si nihil sit Ibum, illa est salia cum per illam denotatur falsum quia per illam in illo Ensi dω--ntur aliquid esse album , cum tamen nibi sit a bum. CAP.
225쪽
GELIEL MI OCCA AMIC A P. XXVIII.
De conversion propositionum de contingent per opposita
qualitates. SEquitur videre de conversione propostionum de contingenti per oppositas qualitates. Et est sciendum, quod quaelibet propositio de
contingenti ad utrumlibet , si sumatur in sensu divisionis , conve titur per oppositas qualitates, hoc est , Assirmativa convertitur in Negativam , is converso et sicut sequitur , coiitingit B est A, ergo Cauti it B Ista esse Aci similiter sequitur, Omm homo continget tercarpit ergo Omnis homo cortingenter non currit. Et est advertendum,quod quando proposito de contingenti convertitur per oppositas qualitates, in utraqu-ropositione modus debet si assi marivus, non negativus. Et ideo non sequitur, Omnis homo con tingenter currit, ergo Nullas homo contingente currit 3 nee sequitur, Nullus homo cantitae ter Arrit, ergo Omnis homo con 'ingenter currit: sed bene sexu r,omnis boaeic utingenter currit, ergo Ometis homo contingenter notrcinit. Similiter non se uim . Omnis homo coati gente a currit,ergo Nallas hoci contingenter currit. Praedictato versio patet, nam sequitur formaliter, Immo eoettingeuter cuni , ergo
Immo te currere. Similiter sequitur, Homo eortingester currit, erio Noa necesse est omne homrae currere et qua sequitur ista , Allia quis homo potest non currerea nunc autem ex istis duabus Aliquis homo potest uoacarrere. Iste potest currere , sequitur quod liquis amo conti genter ioa currit ergo ex prima sequitur illa per illam regulam, adicetiiid sequitor ad cassequens bonae consequentia sequitur ad aut eedens ejusde quae semper est vera Propter autem protervos est scier dum, quod quandocunque dico tales pro stiones, Homo contingeater currit manico tingenter notcsrrit , intelligo talem, Coutiu-gitio hin cumere , Contingit homine non currere ne potervi a re rent contra me dicendo,quod sequitur, Homo conti genter carrit ergo
Homo currit. Sic igitur manifeste patet, quod quaelibet talis propositio de contingenti in sensu diviso. aequivalens et , convertitur per P stas qualitates sed talis propositio in sensu composito non convertitur per oppositas qualitates. Nam tunc argueretur per unam illarum re putatii m. Si una coatrariarum est contingens, O resiqua est canti gem: Si una sub coatrariarum es contingens O reliqua, quae falsae sunt. Et ideo non sequit ir, allu existens esse homine est tontingens, ergo Om- se existe et esse homiae est contingens nec sequitur, Omne existeas esse Deum est contingens,er o Nulli existens esse Dey est contingens.Simi-liu non equitur, Aliq4od existens esse homine excoliti eas, exeo
226쪽
, liquod existetis Ma esse bomiae est coirtingeno quia in omnibus praedicitis exemplis antecedens est verum, con equens est salsum rasinnantur propositiones in sensu cumῖosnionis.
De conversione propositionum modatiis qua ne ab omnibus conceduntur modales. DIcto de conversione prepostionum modalium quae ab omnibus
conceduntur esse modales, restat dicere de conversone propositionum modalium quae non ab omnibus conceduntur esse, ,.
eales, quae tamen vere sum med ales , sicut dictum est prius; quia sim quasi innumerabiles, ideo non intendo dicere de omnibus in reis elati, sed vulo dare aliquas regulas generales. Est igitur sciendum , quod quando aliquod nomen modale potest e et scari de uno convertibilium sine hoc quod ver ficatur deaeliquo, inlis propositio modalis sumpta in sensu composito , vel aequivalens tali,
non convertitur simpliciter , quamvis sua de inesse convertatur smpli citer.Si autem talis modus pollet verificari de antecedente sine hoc quod veriscatur de consequente , talis propositio sumpta in sensu com sto vel aequivalens ei non convertitur m aecideus, nec simpliiciter, quamvis sua de inesse convertarer per accidens. Si aute talis mcdus non posset competere uni convertibilium , nis conveniat reliquo limpex talis proposito aequivalens ei in sensu composio convertitur simpulci'ter , si sua de inesse convertatur simpliciter propcrticnabiliter convertitur sicut sua de κesse i autem talis modus non potest compet re antecedent , nisi eompetat S conseqzenti, tunc illa rorcsitio cori. Ytatitur per accideus, sicut sua de inesse. Ex isto patet, quod ista converso est bona,Hominem turrere es versierio curreus esse homin es veru . Similiter ista, Omne homin citrre re est veru, ergo i quid currens esse homine est veru Nam prima renet per illam regulam, Si unum converii bissipes veri reliunii ess,e-τu. Et secunda per istam. Si antecedeη est veru conseqhρη, si veru , quae ambis sunt verae Similiti ista consequentia est bona,
Fulla homine currere ect falsum , ergo Nullu currem esse homi δε ιfalsum,qui, tenet per illam regulam, Si sinu convertibilitam est falsum, relliquu est fissum i Sed ista conversio non valet, Omne hoziae currori falsum , ergo Auiqua Ἀκrreas esse bo te est falsam , tila tenet per istam regulam S antecedens es falsam consequens est falsum quae est falsa. Ex istis pater, quod quando universalis assirmativa talis
IV n wnvertitur per accidens, frequenter tamen particularis nega
227쪽
p: istam regulam is causequeη est fessum, ergo O antecedens
Per praedicta primo patet, quod tales consequentia non alant, Nullis homiae cimere eu scitum , ergo Nauu currem si homine a est scitu quia ista regula non est generalit triera , Si unum o vertibilum e scitu ergo Reliquu scitu; potest enim unum convertibilium sciri quamvis aliud non sciaturi, imo quamvis de alio non cogitetur. Similiter tales consequentim non valent, Omne hemine esse animes est perfe
lino modo, ero Aliquod animal spe homi e est per se primo modo
quia non secuitur, Antecedens est per se primo modo ergo Consequens
est per se primo rod, ne valet Omne homine se, ibite est per se
fec- do modo ergo Aliquod risibile se hamine est per se secun o
modo. Et ideo in talibus semper aspiciendum est ad tales propolliones, usu convertibiliu es tale ergo eliquu est tales Aatecedias 'tale, ergo consequens si tale. Et per illa potest universaliter sciri quae pro Nitrio in sensu compiliae, vel aequivalens illi, eonvertitur scut sua de
Sed circa cdnversionem talium propositioni: m in sensu diviso eis aequivalentium cst scietidum, quod sempei vel frequenter convcriuntur scut aliqua propositionum modalium, de quibus dictum est prius in speciali. Sicili ista, Albo scitur se homine, non convertitur in istam, ergo Aliqua bomo scitur esse albin. Nam post quod sciatur Socrate es e hominem , quod sit albus, clamet ignoretur quod sit albus ;tunc haec est vera, Aliquod albu scitur a me esse homo, quia iste sueti rismus expositorius est bonus, Socrates scitur a me esse homo, Socrates est albis, erρ0 Albus scitur a vie esse homo; haec est falsa, si homo scit a me esse albus, ponatur quod nesciam quod aliquis homo est albiis Midco prima convertitur in istam, ergo Aliquid sod scitu res homo exa u. Similiter ista conversio non valet, Deus trinisso, as a philosophis scitur esse iminortalis, ergo Aliquod mortalescitur a bilasophis esse Deus tri ius o Maus 8, sed convertitur sic,
igitur liquid quod scit si a philosophis esse immortale est trinus
Et si dicatur quod haec est falsi , Deus tr naso unus a Ulosophis si itur se immortalis, quia impossibile est quc philosophi nitura.
liter sciant istam. Deu triuus , unus est immortalis , ergo haec non est rea, Deus triclus O unus a philosophis scitur esse immartalis. Dicendum est, quod illa st vera, Deus trinas ct unus scitur a plutosophisese minortalis j tamen isti nescit ni illam , imo negarent eam ecdicerent esse filsam e ciuia dicerent dii simplicat falsum scilicet Desie e trinu seruuli. Qiiod autem ista sit vera parci, quia per illam non plus denotatur, nisi quod de illo qui est trinus Munus quamvis nesciatur ipsum esse trinum Munum scitur a philosophis esse immo 'ralem, vel iiod est immortalis. Unde per istam eus trinus O tuus
scitaria Fhilosophis est inmortalι , in denotatur, nisi quod illa
228쪽
copulativa sit vera, Teus est trinus O unus, ta cie illo citur a philois sophis quod est immortalis, locist verum; quia uir qile pars istius copulativae est vera. Similiter taed iocessit vera patet: n m ista est vera, Aliquid quod scitara bilosophis 1 se in mortale, es Delis G P sudus quia I us qui scitur a pli ilusophis si Limn:crtalis , cst Deus trinus inus. Tunc arguendo se lyllogismum cxpositoruim , Dei se trivita .un G, eYs est aliquid quod scitur a b losopha I ei remortales, ergo Aliquid quod scicii 2 philosophis se inmortales IIDem tria id O anm, praemisi. v sint verae, ero xconclutis. Similiter
sequitur , Deus scita a philosophis esse immortalis meis est tri cis uvita ergo Trinas, una scita a phila sphis esse immortatu.
5 e ergo patet evidenter veritas pro sicionis acceptae , ta bonitas cun- versionis.
Similiter ista , tellictus cognoscitur esse a cima intellecti Oa, non converti ur in illam , ergo A ima latellei Ilva cognoscita es est ιtelle-LIuc; sed in istam, ergo Aliquid quod edgnoscitur esse iri aientantello I ss. Similiter, Aliquis veniens cog scitur a te esse cho, isca iron convertitur in istam, ergo baiiscus coitas citrer a te esse e leas , sed in istam, ergo Aliquis Oi cingetoscito a te esse horiscua est euicis. Similiter ista, sliquis homo per se et azrmal, non convertitur in istam, Aliquod auima per se ea homo , scd in illam, Aliquid quod per se e adivia esi homo. Similiter illa, A bu per se aedificat, convertitur in istam, Aliquid quod per si aedificat esIalbi2. Similiter illa, Deus craccideas est crearis, non convertitur in illam, Aliquod creans per accidens est eas 3 sed in istant, Aliquid quod per accide is re it Il
Et si cui dichim est de istis, ita dicendum est de aliis, ii d scircet
talis propcsitio convertitur, vel sicut proptistio de nccellari H, I depa sibili, vel de impolribili, vel de to itioge uti. Et serte ista' u ula quare ili losophus specialam tractatum de tal bus propost Onibus, idepro' etatibus earum, convcrsionibus earum non secit quia ex illis quae cienda stinescire propositiones de necessario, de pol ibili, de cos tingenti, di de impost ii, cum quibusdam paucis, potest faciliter sciri quid sciendum sit de istis modalibus, Mearum proprietatibus quarumtamen ignorant a sicuti ignorantia propositionum , dc proprieta Linearum, iacit multos m0dernus errare,& altercari in Thcologia, in aliis scientiis particularibus, tam speculativis, quam practiciuAd ev dentiam autem conversionum omnium modestum proposti num sciendum est, quod emit uniter propost dies modales in sentii diviso, R eis aequivalentes convertuntur sicut illae de lac se, ubi aliqua adverbialis determinatio additur verb0. Nam sciit in illis de i Esse adverbi is determinet o non est eodem mcdo addenda con pusulonis c copulativae in convertente in conversa, sed ita convor ente ex F i pum
229쪽
poni praecise a parte subjecti , sicut dictum est: ita modus in cor sequente debet poni totaliter a parte subjecti, sicut exenai lili atum
Se preps itionibus h potheticis, ct earum proprietatibus.
Postquam transcurrcndo de propositionibus categoricis, deproprietatibus earum est tractatum , nunc de propostionibus 1 theticis, proprietatibus earum sunt aliqua pauca addenda. Est autem primo sciendum, quod illa proposui dicitur hγi thetica quae ex pluribus componitur categoricis , mediante aliquo adverbio vel conjunctione conjunctis. Et potest non tantum unum adverbium, vel una conjunctio conjungere propositiones categoricas, facere propositiones hypotheticas, imo etiam plures conjunctiones, plura aue verbia. Unde illa est hypothetica, Socrates currit, vel Plato currit, vel Ioa ne currit. Similiter illa, Si Socrates currit, animal currit, est Plato disputat. Et secundum hoc , aliqua propositio hypothetica componitur ex pluribus quam ex dilabus categoricis. Posset tamen dici. quod non est propcsitis hypothetica ubi concurrunt adverbium ioci-junctis vel etiam duae conjunctiones natχ facere propositiones hyp ebeticas diversi rum specierum in similiter diri posset de adverbiis. Secundo sciendum est, quod propositionum i potheticarum quinque assignantur species, conditionalis, copulativa, di j uictiva laasatis, &temporalis. Sed videtur quod praeter ista sunt aliae propositiones' potheticae. Nam omnis propositio vera vel falsa, composita ex duabus categoricis est proposito hypothetica sed hujusmodi sunt multae praeter praedictas, ergo Oc. Major est manifesta, & minor patet. Nam haec est hujusmodi, Socrates est currens ubi Plato disputat. Sed advertendum est, quod quamvis sint multae propositiones II milieticae praeter praedictas , multae tamen quae videntur aliae a praedictis ad pra dictas reduci d bent unde ista, Socrates philosophatur ne sit ignorans, aequivalet isti, ia Socrates nost volt esse ignorau Sρ-
230쪽
LOGIC E Pars Secunda. 39 A P. XXXI.
De eonditionalibus. SEquitur videre de istis in speciali, sed quia condit onalis aeqv valet
uni consequentiae, ita quod tunc conditionalis est vera quando antecedens insertis0nsequens , non aliter, ideo disseratur usque ad tractatum de consequeutiis. Hic tamen sciendum est quod illa hypothetica dicitur conditionesis suae componitur ex duabus categoricis conjunctis, mediante hac conjunctione F vel tali aequivalenti, Propter illud ultimum dicendum est, quod ista est conditis talis, Socrates non legit nisi sit magister, quia aequivalet illi , Si Socrates non sit magister, Socrates nou legit. Et uni Iersaliter . quando duae propositiones conjunguntur mediante aliqua conjunctione , totum aequivalet uni conditionali, illa propositio dicetur hypothetica conditionalis. Et est sciendum, quia ad veritatem conditiovalis non requiritur, cita antecedentis, nec veritas consequentis. Imo est aliquanda conditionalis neces aria, quaelibet pars ejus est impossibilis, sicut haec,
Si Socrate cyasios Sociales es rudibilis.
Se copulat is, ct propristatibus earum.
Copulativa est illa quae componitur ex pluribus categoricis conjunctis mediante hac conjunctione , O , vel mediante alia parte aequivalente tali conjunctioni. Sicut illa est copulativa, Socrates cur rit O Plato disputat. S militer isti est copulativa , Socrates no e Lalbus nec uiger. Similiter ista , Socrates est tam albas qua calidus, quia Prima aequivalet isti, Socrates non est anu , Socrates noles niger: Secunda illi, Socrates e Lalbus. Sociales es calidus. Ad veritatem autem copulativae requiritur quod utraque pars sit vera di de si quaecunque pars copulativae sit falsa, copulativa est falsi. Et ad necessitatem copulativae requiritur quod quae libet pars sit necessaria. Et ad hoc quod sit possibilis, requiritur quod utr)que par sit possibilis, alteri non incompossibilis. Sed ad hoc qu6d sit impossibilis non requiritur quod utraque pars sit impossibilis. Nam haec est impossibilis, Socra:es sedet, ct Socrities non sedet; tamen utraque par aestio LP , sibilis.