장음표시 사용
251쪽
C A P. v. τι reeusis quibus ostenditura discursus regulatur per
dici de omni, vel dici de nullo.
Quando autem syllogismus non retulatur per disi de omni, vel δε
millo, tunc non oportet, quod discursus valeat, sed est fallacia accidentis , es aliqua alia fallacia. Ad videndum autem quando discursus nis regulatur per dici de omni , nee de nullo, inteli genda sunt hae regulae ad praesens ilista scriptae. Prima est, quod qualidocundu minor habet aliouam exponentem negativam, talis discursus non potest regulari per dici de omni, vel de nullo. Et ratio est , qui , sicut dictum est prius, per majorem non denotatur , nisi quod de quecunque dicitur lubjectum de eodem dicitur praedicatum , vel ab eodem removetur: ergori in minore denota
tu subjectum remoVeri ab aliquo alio , vel aliquid aliud removeri ab eodem , nullo modo repulari poterit per dici de nullo, vel diei de omni quia in minori nod debet denotari, nisi quod subjcctum prima' propositionis dicitur de aliquo. Et ita patet mani stila , quod quando
minor habet aliquam exponentem negativam, poterit syllogismus regulari per dici de omni, vel de nullo. Per hane regni siexcluduntur propolitiones exclusivae, excepti a , c quaecunque alia ouae habent exponentes negativas, ne possint esse Minores in tali syllopisum. Et ideo discursus talis non valet, Omnis homo est animal Tantuar is bile st homes ergo Tantum risibile est animal Nee talis, Omne album est corpus: Omne animal praetet corvum est album , erilo Oinne animal praeter corvum est corpiis. Nec ille, Omne ridens est homo Socrates incipit esse ridens ergo Socrates incipit esse: mo. Nec talis Omne sentiens est an male sinus dcsinit esse senti isen, tW Asinus desinit esse animal omnes alii lubentes consimi- lem desectum non valent. Alia regula est, quod quandocunque in minori propositione denotetur praedicatum dici de subjecto , cum aliquo modo determinante com-p.stionem non expresso in ma)ore, qui modus positus vel non positus Variat propositi0nem quantum ad xeritatem vel falsitatem, talis di cursi: n.3n regulatur per dici de omni, vel de nullo et modi autem tales sinthiijuiscdi , uicesiario, contingetiteri , per se, velociter bene,n ala, ἐκ lxijusmodi. Nam haec est vera, Homo est albas, et falsa, mo necessario ess alba, s militer haec est vera, Homo est arbus, haec salsa, o per se est albus re ita de multis aliis. Et ratio regulae est, quia per propositionem universalem majurem nori denotatus, nisi quid de quccunque dicitii subjectum , de eodem dicituT
252쪽
dicitur praedicatum , vel removetur; non denotatur, quod de trocunque dicitur subjectum cum aliquo modo, vel adverbio determi nante compolitionem quod de eodem dicitur praedicatum cum eodem modo vel in verbio & ideo accipere in Minore aliquod tale adverb um non est regulare talem syllogismum per dici de omni, vel de nullo. Et ita tales syllogismi non alent, Omni homo malbus Socrates nee esimo est homo Dergue Socrate , ecesium est albus. Nec ales, O n-nis creauis Deus: aelibet peisona ivinit ungenter est creaus: ergo libet persona divina conti gento est Deus. Similiter, Omne curreus est homo Soerate es velociter currens : ergo Socrates velociter o homo. Et est diligenter animadvertendum , an in Mi nore accipiatur aliquis terminus includens aequivalenter talem determinationem adverbialem, vel aequivalentem, quamvis non exprimatus; quia
si sic, nc erit syllogismus regulatus per dici de omni,vel rici de nulla.
Alia regula est,utior quandocum ue per majorem non denotatur pratis dicatum vere assirmari , vel vere negari de pronomine demonstrante
quodcunque quod est realiter idem cum significato per subjectum
tune accipiendo sub aliquid tale, non erit syllo ismus regulatus per dici de omni, vel de nullo. Et ideo talis discursus non regulatur per dici de omni, Omnis egentia divi a communis tribus personis: Patero sentia di inc ergo Pater I communis tribus personis; quia per istam, Omnis egentia diuiuae communis tribus personis, non denotatui , quod quaelibet res quae est realiter essentia divina sit cummunis tribus personisa sed praecise denotatur, quod quicquid est realiter ac formaliter divina essentia est cmmune tribus personis 3 ideo accipiendo sub essentia, latrem nisi accipiatur sub essentia sic, Pater est realiter O formaliter egentia, non arguitur per dici de omni Sicut est hic Omuis omo eurrit Album es bassiori ergo Album canit. Nam per illam, Omnis bovi currit, denotatur,' :Od quicunque est homo realiter, quod ille currat, adeo accipiendu sub Ast est homo , sequitur quc salbum currit. Sic autem non fit per istam , Quis eseetia diυiua et cocimunis tribus personis muta non denotatur, quod quicquid est essentia divina, quod sit commune tribus personis hoc enim salsum es et Et ita patet satis ex denter, suppoclito quod essentia divina unica S simplicissima sit tres personae, . tamen quod una non sit alia, quod ille sillogismus non egulati: per dici de omni: videlicet omnis essentia diυina est commlinis irrba spei sania: Pater e re sentia divina: ergo Pater est communis tribus dissonis. Et tamen ille regulatur per dici de omni Omsi homo canit, Album est homo, ergo Album currit. Est autem sciendum, quidquamvis propter rationem dictam, ut Ius discursus, ubi persona accipitur sub essentia vel e converso, regultur per dici de omni, vel dici de nullo tamen multi tales valent ectenent inulti non valent. Quando autem talis discursus alit,
253쪽
quando non, non potest sciri, nisi quando in Scriptura acta,vel ex declaratione clesiae, vel ex eis mcdiante syllogismo evidente, habetur chi , praemissae sunt verae , conclusio sali a Sicut oportet credere,
qu dismata esseatia divio est Pater, siquod Filius est essentia di-; tamen haec est falsa , Filius est Pater et ideo iste discursus non valet , in iis egeati est Patera Filιus est sevila: ere Filio la uer. Sed sic nun est de isto discursu , Om- egeutia divina est scitia hilh b d esse ira talis r Pater est essentia divitura ergo
Tater scitur a phιlosopbis se immortalis non enim habentur praemissae in Sacra Scriptura, vel exd: Haratione Ecclesiae, cum opposito conclusionis mec illa consequentia equitur ex illis evidenter. Ideo talis discurses est ccncedendus, nisi polii inveniri in Sacra Theologia, vel ex declaratione Ecclesiae, vel ex iis quae evidenter sequuntur ex talibus, quod missa sint verae cum oppetito conclusionis: adeo talis discursus increaturis nunquam debet negari hia inter creaturas impostibile est , quod una res numero simplex . singularis , si reali'tc plures res dist laetae. Alia rcgula est,mitando in minori propositione ponitur aliquis modus, qui denotatur competere toti propositioni, si iii majore hoc non d notetur, non semper talis discursus regulabitur per dici de omni , vel
dici de nulli sed quia hoc tangit syllogi: mos ex modali ideo de
liue ad praesens si per scdeo. Alia revula est , quod nullas terminus in praemissis, vel in conesi si ne uniatur equivoce , si enim aliquis terminus, sive in praemissis, sive in conclusione sumatur aequivoces, non poterit regulari discursus
per d.ci de omni, vel per dici de nullos ideo talis syllogismus, Onnis cauis carrit , catille Odus es caηis , ergo bilus caeleste canit, nun reetulaui per dici de omni, id canis sumatur aequivoce. Nam per illam propositionem, Omais cauis currit, quando canis supponit pro animale latrabili, non denotatur, nisi quod de quocunque dicitur lio subiectum catis quando supponit pro animali latrabili , ilia cieetidem dicitur praedicatum non plus x deo accipere postea, quod sydus coeliste est caesa, accipiendo pro b dere coelesti, ton est argu re per dici de omni in sicut est de isto, ita est de aliis. Alia retata est , quod nullum syncategorema, nisi sorte signum univertate vel particii lare , additum subj et , addaturis austratur in minore vel conclusione praeter illa quae sunt in majore. Et si aliquoritate syncategorem ponitur in malare, si in illa sit determinatio praedicati, oportet quod in illa propositione in qua debet poni sit determinati . praedicati si autem ut in illa determinatio compositionis debet etiam esse in alia determinatio compositionis, quia aliter non regulat ut per dici de omni,in dici de nullo. Et ideo tales syllogismi non valent,
omissima II ta4tum adimat, Socrates est homo,ergo Tantum Socra
254쪽
SCiendum est etiam circa syllogismos per dici de omni repulatos vel
de miles, quod cum quatuor sunt modi quorum Picimus est ex duabus universalibus assirmativis inferentibus universalem assirm tivam per dici de omni Secundus est ex majori univeriali negativa, naisori universali assirmativa inferentibus universalem negativam per dici de nullo Tertius est ex majori universali assirmativa, minori particulari affirmativa inseremibus particularem amrmativam suartus est ex majori universali negativa minori particulari al5rmativa inserentibus particularem negativam: Istae conclusones praen inarae sunt primo sequentes ex praena si te mediate tamen, R ecundario semquuntur alia conclusones. Nam in primo modo praeter universalem conclusionem sequentem sequitur conclus particularis , conversa conclusicnis univer alis in ita tres conclusiones eununtur in primo
modo, dc ultima concluso punitur sequi in illo modo qui dicitur Bar. Eptjr. Ex praemissis autem dispositis in Secundu Modo sequuntur quatuor comelusiones. Prima universalis negativa , in qua negatur major extremitas de minore. Secunda, conversa illius universalis,&tim habetur alle modus qui dicitur celautes. Terti est pari cularis subalternata Primae universalis. Quarta est particulari sis negativa de terminis tr nspositis, quae est subalterna secunda conclusionis universalis. praemiis vero in Tertio Modo sequuntur duae conclusiones,scilicet
particularis direm, secundario conversa illius, tunc habetur ille modus qui dicitur Dabitis. Ex praemissis in Quarto Modo non senuitur,nisi una concluso, Scane, quia particularis negativa non convertinir sed illi eaden conclusio particularis negativa sequitur ex universali affrinativa de term ni transia positis ipsus minoris, Muniversali negativa conversa majoris ipsius, propositionibus t 1ns sitis concludentibus conclusionem indirect m. Similiter ex conversa majoris minoris, transpositis praemissis Min- directe concludentibus in tune habentur illi duo modi Fapes mi Fris morum. Omnia autem praedicta probantur per istas regulas quae semper sunt verae . . icquid sequitur ad consequens, sequitar ad aute edeas r uictui sequitur ad conseq:ιeque eum addita propositione , sequitur ad artecede ι c)m eadem propo itione. Tales autem modi non possint
accipi penes aliquos nauis per transrestionem propositionum. 3 na
255쪽
assit malivi non possunt reduci per conversionem in modos afrmativos pr6pter hoc, quod nec universalis a firmativa, nec univenalis negativa potest converti in unixersalem affirmativam. Et eadem ratio est, quare penes modum universalem non potest sum talis modus concludens in
'directe per transposui hem propositionum de terminis transpositis.
Solsis insta argimenta quae vi urbs contra prae avia.
PE praedicta possunt solvi multa armamenta quae viaentur esse contra
praedicta, sunt talia. Non videtur,quod iste syllogismus sit bonus, Omne antimal est sensi e est corpus animat is Lapis est animals est sensibi e ergo Letois est corpus animatis Nee iste, Omnia homo, vel asinus est ratio alia Iste si et e Lbomo , verasiuus ergo Iste asi uas est ratio alia Malii tales non videntur valere. Et est dia endum breviter, quod majo utriusque syllogismi est distinetienda secundum compositionem S divisi, em, vel secundum amphibologiam sicut in tractatu sequenti est declarandum unde major ptimi 1llopis iani est distinguenda , eo quod potest esse conditionalis is tuti in xera, sed discursus non valet , quia major non est caleetorica si sit de conditionato subjecto, tunc major est salsa, hildeilatiis est bonus, α regulatur per dici de omni. Consimiliter est dicendum de secundo discursu; cui si major si di junctiva, tunc major est vera , sed discursus non valet, eo quod major non est categorica si sit de disjuncto subjecto, tunc major est salsa; denotatur enim quod omne illud de quo dicitur hoc totum di junctum, homo vel siclus quod sit rationales quod est simpliciter salsum. Exscut dictum de talibus , ita proportionabiliter dicendum est de propositionibus, quae possum esse de copulato extremo, es temporali, vel de
Consimilist est dicendum, quando subjestim est compositum ex duobus terminis mediante hoc toto, qui est, vel quod e r scut sui eaiguas, mois homo qui ess albus, potest disgregare visum Socrates est homo ergo Socrates qui est albus, poteβ disgregare visum; si sit
Socrates niger praemita sunt verae, concluso salsa. Nam si hoc totum sit distributum, Homo qγi 'albus , tunc syllogismus non valet, cum non re letur per dici de omni,sicut manifeste patet: si autem homo tantum sit ὀistributum, tunc aequivalet tali copulatium, Omais homo Garibus, ct ille potest disgregare vis tune ille svllooismus ea nus, quamvis non syllogistilus categoricus, sed potest rcduci ad vis
256쪽
L OGICAE Pars Tertia. A P. VIII. Os Bo , quod major is prima figura etiam possit Osin .gularis affirmativa, vel Aegativa.
Sciendum est et ima, quod scut arguitur evidenter ponendo talem universalem assarmativam vel negativam, pro majori in prim figura et ita etiam sequirur evi miter, si maior sit si agas assirmat va, vel negativa. Bene enim sequitur, Socrates est albus: mansham e t Socrates ergo Omnis homo est albus. Similiter bene sequitur , Socrates imis urit Omnis homo e Socrates ergo Nullus hstino currit Et ita sequitur, Socrates nos turrit Aliquid album ea Socrates ere' AliqMd albis nou currit. Et ratio illorum est, quia qitando propolitio singularis est vera, si sit a fretativi se jectum non potest dici de aliquo, nisi de quo dicatur praedicatum: Si abntgativa, num .est removeri ab aliqui, nisi ab eo removeatur praedicatum. Et ideo talis hilogismus est bonus, sicut ille qui regulatur per dici de omni, vel de nullo hoc, quia subjectima viversesi supponit a baaliter pro omnibus suis significatis ita etiam sublectum si 'g dare supponit pro omni suo significato cum non habeat nisi urum regulae quae diyae sunt prius, quando major est universalis, sunt etiam servanda quando major est singularis. Et propter hoc talis discursus non valet, crates auimal notum homo est sacrates ergo Tantum bomo est
animal Pater distinguitur a filio : Essentia eue Pater ergo Egentia distinguitur astio , lice, quia per illam, Pater distingat ist assio,
non denotatur quod omne illud quod est pater distinguitiit a filio. Et sicut est de istis ita est de aliis proportionabiliter, sicut est declaratumib dem. ultimo dicendum est, quod ea quae dicta sunt in istis cani lis de uniformi ollogietatioue ex propositionibus de inesse, Se de praesenti, sunt intelligenda , quando omnes propositiones sum in rc Io, non ia obis
liquo. Nam illae quae sunt in obliquo specialem habent dissicultatem, de quibus dicendusa est in sequenti capitulo.
257쪽
Crca syllotismum de abii tus est sciendum, qued quando major est
de obliqua, minor de recto, semper sequitur conclusio e ob Douo,in regulatur per dici de omni vel de nulls dummodo ob- Iiqilitio d1 a parte ejusdem ere emi in conclusiones, a parte cujus cadit in 1jore ita quod si subjectum majoris sit terminus obliquus, oportet quod subjectum conclusionis si terminus oblicuus. Unde omnes tales syllogismi regulantur per dici de omni , vel dici de nulla ; omnem haminem idet Minus Socrates est hamou ergo Socratem videt agetus. Cujussibet hominis est asinus Socrates est homes ergo Socratis est asinus. Oc is homo videt asinum Socrates est homo Dergo Socrates videt asinum. Nullum asinum videt homo Brunsius est asinus ergo Brunellum non videt homo. Nullus tonio est asini Socrates est homor ergo Socrates non est asini. Sciendum est etiam , quod variis modis esse potest ternes nus Obliquus in syllogismo qui aliquando utraque praemissarum est desit quo: aliquatius altera tantum. Similiter aliquando utriusque subjectum est terminus obliquus aliquando praedicatum utriusques aliquando sub jectum unius est terminus obliquus aliquando praedicatum alterius. Et aliis modἰ possunt fieri combinationes , quas longum oret enar
Hoc tamen sciendum est, quod praeter praed ctos motos regulatos per dici de omnι, vel de nullo, in quatuor casibus est bonus discursus , elabi aliqua praemissarum est de obliquo; non in aliis. Primus est, quando major est universalis negativa , cujus subjectum
est ternonus oblicuus, minor est aflarmativa ha ns terminum pr dicatum obliquum; tunc sequitur c0nctus de recto, non de obliquo. Bene enim sequitur, Nullum hominem videt Unus: meter bile videt hamine, ergo Muti risibile est amas. Similitethene sequitur, miliasi minis est D s: Omne, bile est hominis et ergo allum risibile est Ur quia impossibile est quod conclusio sit
salsa, si praemiss e sunt verae. Sed talis modus arguendi ex Sarmativis non valet; et enim sequitur, Oinuem hominem idet assus Omnis equus idet homineri ergo Mais erum o siet: s. Secundus casus est, quando inajor est universalis negativa hab&s praedicatum obliquum, minor est assarmativa habeni subjectum obi quum, tunc sequitur conclusio de recto. Bene enim secuitur , Nullio asii: ε idet bore inem: Omne risibile videt a laus ergo Nullam ri
bile est bino. Sed straeatissae sunt astmativae, non sequitur conclusio s
258쪽
non enim sequitur , Omnia homo videt asium , Omnem equum iiderhomo , ergo Omais equus es asinus. Tertius casus est, quando major est univertilis Armativa de recto,&minor est affirmativa habens stibjectam obliquum, tunc se luitur conclusio habens subjectum obliquum. Sicut bene sequitur, omnis a ta currit, Socratis e t Asiam, ergo Socratis es curreas. Bene etiam sequitur, Omias homo est animal, Socratem videt homo ergo Socratem videt auimal Sed si major sit negativa non sequitur; non
enim sequitur , Nullus eqvra es asinus , cujuslibet hominis est equ:s, ergo Nullius hominis est asinus.
Quartus casus est, quando major est assirmativa de recto, Minoe habens praedicatum obliquum, et tunc sequitur concius habens pra dicatum obliquum. Nam sequitur. Omnis bρα es animal os est homi usa ergo Asinas est aut Malis. Similiter bene sequitur, Omnis
homo cauit Socrates videt hominem ergo Socrates videt carreatem. Sed si major sit negati a non sequitur non enim sequitur, Millum risibile β suus et Omnis homo videt, bile et ergo Nullus homo videt asinam. In aliis casibus non tenet proci si is, quando aliqua praemissarum est de obliquo sed semper servandae sunt regulae cluar in prioribus capitulis: propter quod talis discursus non valet, Oinnis homo
videt asinum: Pu tum risibile ei homo:ero' a' tum risi te videt asinum. Omilis no ecthasia s:omae album praeter Socratem est ρmo ergo Ora re albAm praeter Socratem est .asi ius iet hujusm di:sive argua tur ex ter is praecise myrtantibus res creatas , sive increata s.
Post praedicta videndum est , quomodo talis syllogismus insecarisasgura habet scire popos ionibus de recto. Est primo sciendum, quod temper in secunda figura altera pra
missarum debetissen alietia, nisi in duobus casibi is de quibus dicetur inferius. Cujus ratio est, nam secunda figura est quando medius terminus praedicatur in utraque sed nunc est ita , quod superius praedic tu univeri aliter de quolibet inferiori, ubi tamen unum inferius universaliter negatur de reliquor ergo per tale medium quod praedicatur de utroque , nunquam potest concludi unum extremum assismari de reliquo ere talem discursum praecise potest concludi unum extremit mnegari de reliquo in per consequens oportet quod iter praemissarum sit negativa , una ex Armativis nunquam sequatur syllogistice consus negativa.
bes undo scicndum si, quod in secui da fgura portet quod nurr
259쪽
su i versitis nam si maj6 esset particularis, V assimativa venegativa posset medium prim assirmati particulariter vel negari desii eriore i postea universiliter negari vel assirmari de inseriori ad illud superius in tune ne sequitur illud superius univerialiter nec particulariter negari ab inferi0ri. Verbi gratia, cum hoc quod anima Iparticulariter assirmatur de substantia , muniversaliter negatur a lapides non sequitur quod substantia universaliter es particulariter nega
militer ex hoc quod animal paniculariter negatur a lubrinua, universaliter affirmatur ab homine, non sequitur , quod Iubstantia ne Eatur particulariter de homine. Non enim sequitur, Alique substa Da nos en auimes imm homo e Panimal ergo Altq is homo maest substantia. Et ideo, causa , quare major in secunda fgura non poΜtest esse particidaris,est; quia unum inferius puta A, potest particulariter negari a suo superiori, nita a B: aliud praedicatum inferius, lici licet A, po est universaliter negari a G, quod est inferius ad B, universaliter assirmari dei, quod est etiam inferius ad B tamen illud superius, scilicet a nullo suo inferiori vere negatur, nec una:
er aliter, nec particulariter. Sicut atruma particulariter negatur a
substantia; 8 universaliter negatur a Lapide in uni liter praedi dicatur de hociive tamen substant a praeditaturae nanibus uis
Ex istis duobus etiam sequitur , quod in secunda figura non. lune his Maar modi combinationum utilium directe concludentium. Nam si ii raque praemissarum sit negitivi, possunt heri quatuor combinationes per universaleri darticulare, sed quaelibet erit utilis
quia semper alteram praemissarum oportet sis assirmativam. si etiam utraquest maiietiit, possunt seri quatuor combinatio sic per universales particulare, sed quaelibet erit inutilisa quia dictum est, quod in secunda figura oportet alteram praemissarum si negat Vana , c ita habemus quatuor combinationis inutiles. Statuemum sitas, maliva, Ralia nigativari aut ergo maior est pranativa, & minor egativa aut e converso. prim modo, post messum quatuor combinationes per particulare inive alea quia aut traque est universalis Si tunc habetur secundus modus utilis, ae licet cameli es, in quo major est universalis assirmativa minCet universalis ne aliva: Aut utraque est particularis; tunc est combinatio
inutilis, quia dictum est quod semper major debet esse univerialis Aiatntajor est universalis astinati a & minor particularis negativa. turicen quartus mcdus et licet paroco : Aut major est particularis, hinoetan versalis; tunc est combinatio inutilis, quia dictum est quod.ma Iordebet esse universalis. Si autem sit e converso; scilicet quod maJor est gaziva,&minu asyrmativa,adhuc ullam feri quatuorcombinationes es
260쪽
per particularet universales quia aut utraque est universalis; in se jubetur primus modus secundae surae , ii quo major c universalis negativa minor uni ersalis amrmativa, scilicet Cesares aut utra que es particularis in tunc est combinatio inutilis propici causam sepius dictam et aut major est universalis minor particularis sic est tertius modus, scilicet Festino: aut major est particularis, in universalis in sic est combinatio inutilis propter causam saepius dictam. Si ergo patet, quod, cum non possint seri nisi sexdecim combinatim. res per istas quatuor disteretitias . universale , particalare , uegat υum, Uyrmativum, duodecim sunt inutiles, 'uatuor utile. qu rum exempla sunt ista Nullus lapis II aiumal Oaenis homo est a U-mal ergo alliu homo est lapis. Omnis inms est rationalis Nulluὸ snus es rationalis ergo Nullus asinus cst homo. Nullus homo est lapis: Quaedam substantia estipis ergo Quaedam substantia non est homo. Omnis immo est animal Quaedam substantia non est ania inal ergo Quaedam lubstantia non est homo. Exempla combinationum inutilium sunt ista. Omnis homo est animal Om usissimus est animal et ergo Omnis amus es homo , et hoee,emplum suiscit ad probandum , quod ex omnibus amrmativis, qua
Itercunque combinantur per universale et per particulare, non c0ntin git arguere in secunda figura ex quo, cum ambabus universalibus
assirmativis stat universalis negativaci et cum eisdem particularibus stati regativa de eisdem terminis. Pro ambabus ne alivis sit illud exemplum; I lauum animale ut albedo, Nullus homo est albedo,oc sat cum hoc, quod metus homo est amma et sic habemus octo combinationes inutile . Pro aliis ouatuor sunt ista exempla Quaedam substantia non eganimal, Omsis Mino G animal, et stat quod ciuis homo est subsantia. oddam animal est substa tia, Nullus lapis est auimal, et stat quia omnis lapι est Isu flantia. Et ista exempla sufficiant ad probandum quod alii duo modi, quorum uterque est ex una particulari a lamativa et particulari negativa, non valent. Et ideo sciendum est, quod quatuor praedicti modi ita tenent In terminis accidentalibus, scut in terminis substantialibus. Nam nihil penitus reis ad bonitatem syllogismi an termini sint substanti les, an accidentales et ideo commutatio unius praedicamenti in aliud vel quale quid , in hoc aliquid ; vel e converso non facit fallaciam figurae dictionis, nec accidentis, in praedictis, dummodo aliae circumst. I tire debitae observentur. Et ideo in talibus nulla est Lilacia. Omnis essestia divina intelligitur δ me: Nulla saρieotia di Ginai telligitur a me: ergo Nulla sapientia divisa est ese tia divina Omnis intellectu, divinus est principium producendi illum e ulla x luntas divina est principium producendi Filium: ergo Nulla voluntas divina est intellam divinus. Omnis voluntas divina est principium producendi Spiritum Sanctum: Nullum velle di inum est principium pio