장음표시 사용
281쪽
sequitur, Omae coloratus esse albi inpossibile is enigrum esseeoloratam est post bile: Omne nigrum esse album ea possibile: militer non sequitur, Omne animal esse homiue est Vibile : Omnem
asinum este animal est possibile ergo Omae nisi esse homine est stibile. Et ita ista regula est salsa, iramissae μοι possibiles; ergo cominelusi e s Uilbilis. Sed illa vera est, S praemis a sint posibiles compassibile coactasio est nune autem aliqualido praemisi,
postibiles sunt incompossibiles , rideo nunquam forma syllogistica uniformis ex illis polubilis tenet in sensu composito. Sed si illa de postibili sumatur in ense diviso vel alia aequivalens cujusmodi sunt tales, positiones, Umius homo poten esse albus Albia potes esse nigru,d hujusmodi tunc est illa propositio distinguenda penes secundum modum aequivocationis, eo quod subjectum potest supponere pro iis quae sunt, vel pro iis quae possunt esse e hoe est, quod subjectum potest supponere pro iis de quises veriscatur per verbum de praetentis vel pro iis de quibus veriscatur per verbum de possibili, sive denotatur posse supponere. Quod dico ad excludendum unam cavillationem; sicut si dicam sic, Omae albi potest esse homo , unus sensus est iste, Omne quod est an si potest esse homo ille sensus est verus, si nihil sit a tam nisi homo: Alius sensus est iste,Om q.od potest e se albu,potest esse bono, Schoc est salsu,sive tantu homo sit albus,ssve aliud ab homine. Ista distinctione visa, videndum est ex talibus quomodo potest sill gletari, quomodola n,& Primo in prima figura. Et est sciendum, quotl si subjectum majoris accipitur pro iis torpossunt esse , qualitercunque sumatur subjectum minoris, semper est 1yllogismus uniformis bonus, vi regulatus per dici de omni vel e nullo; .&hoc, servatis principiis communibus hilo iis de inesse ut sic arguendo, Omne album potest esse homo, hoc est, omne addpotestes alba, potest esse hama: Omnis asinus potest esse albas: ergo Omnis asim potest esse homo. Si autem subjectum majoris
supponit pro iis quae sunt tunc talis syllogismus uniformis non valet. Non enim uitur , Omne quod est albu potest esse homo: Omnis alianas pytes si albus et ergo Omnis assaus potest esse homo caulasini hil sit album nisi homo , praemisi, sunt verae .ccn lusio falsa. Eo dem modo non sequitur, me producens potest esse Deus omaus quis potest esse produceus ergo Ovinis ignispmeo esse Deus 3 quias nihil producat aliquid nisi Deus, quod est cisibile , praemii
essent verae, concluso salsa si autem major sit de p6ssibili in sensi composito, minor de possibili in sensu d vise , nulla sequitur con cluso, sicut non sequitur , rure homine es Deu est postibile cini-q ahamanitas potest esse i ci ergo Aliqua hamanita potest esse Deus, vel Aliquatum ruitatem Use Deum est pos tale si autem major accipitur insensu dixiso, primi insensu compulito, non sequitur
282쪽
quitur concluso, nec in sensu composito, nec in sensu divise nisi iano sit singularis. Sed si minor sit singularis , semper sequitur conclusito, si subjectum majoris supponit pro iis quae possunt esse ; sed Psup
ponat pro iis quae sunt, non valet.
Prinatim, scilicci quod non sequitur conclusio in sensi composito, patet. Nam istae praemisIae sunt erae, me quod potest e, verum cor tingens ad utramlubet totest esse falsum: Omne verum contingens ad utrumlibet, ege verum eoati eus ad utramlibet est possibile, de tamen iis confusio est talis , Omae veri contingens ad utrumlibet
esse falsii est nisibile , ipsa accepta in sensu compolito. Quod etianation sequitur conclusi insensu diviso, patet. Nam istae praemissae sunt verae, mae' od potest esse album potest se coloratum: Omuem subflautiam cresam esse albam est op bile: tamen haec est falsa, Omnee ad potest esse sub lautia creata potest se coloratum et nam Angesus
potest esse substantia ereata tamen non potest esse coloratus. Secundum , scilicet quod si minor sit singularis sequitur concluso, patet. Nam bene. sequitur , Omne verum contingens ad utrumlibet
potest se falsum: Hoc veram esse verum contingens ad utrumlitet ea possibile et ergo Hoc verum potes esse falsam sed non sequitur illa de possibili in sensu composito, Hoe verum esse falsum est possibile. Ratio autem quare plus sequitur talis conclusio de possibili , quando minor est singularis; quam quando minor est universalis ei quia senape sngularis de ossJbili in sensu composio inser singularem de
possibili in sensu divito, quamvis non e converso nisi is ectum sngulare sit praecise pronomen demonstrativum, es nomen proprium a tunc enim sensus compositus & sensus divisus convertuntur. Per idem patet , quod si minor fuerit particularis, sequitur conclusio particularis in sensu diviso, nam particularis in sensu composito semper infert particularem in sensu diviso sequitur enim Haec est possibilis
Homo eg Deus: ergo od otest esse homo potest ege Detrari quamvis Non sequitur semper e converso. Non enim sequitur, Quod potest esse arbu potest esse et ruri igitur haec est possibilis, Alba est nigru Nee sequitur , sd potest esse suppositumi maetam potest si assumptu a persona divina igitur liae est possibilis, Suppositam bum ess sumptum a persona divina.
Circa istam generationem in prima figura sunt duo intelligenda. Pri-inum, ques quamvis aliquando sillogismus teneat uni sermis de possibilu, sicut in talibus casibus, de qui diis dictum estu non tamen omnino in illis semper sequitur confusio indirecta , quae scilicet differt a conis clusiqne directa per trampositionem termincrum. Si a non sequitur,
Omne quod potest esse falsum torvosbile , pote se impo ibile:
Aliquod verum potest esse falsum non-possibile' ergo litui quodi ρά ibile potest esse verum. Et tamen illa conclusio directa, A iq;id quod V ver iη potest esse impossibile, bene sequitur, quamvis
283쪽
eon lusu directa sit convertibilisqitaliter debeat converti, dictum est
Notandum est etiam, quod sicut in illis de inelle non refert an ima rst universalis vel singularis; sic in illis de possibili non refert. Unde ne syllogistius est bonus, Socrates potest esse AAs: Omnis subgantia potest esse Socrates ergo Omnis substantia potess esse alba. Sed oportet quod subjectum minoris&conclusionis uniAnniter acci fatur; quia si in minore accipitur pro iis quae sunt, in conclusione pro iis quae possum csse, non valeret. Sicut non sequitur, Socrates potest se pater Plato tis Omnis amo qui est potas esse Socrates ergo Omnis, mesia est potest esse pater Platouis '
I secundi fetura, slubjecta utriusque supponant praecise pro iis otiae
sunt, syllopismus non valet. Non enim sequitur , insta periaca divin.:ρo:s Maesae creans: Pater potest esse creans ergo Pater
patest no et esse persutia divin. r. Nec sequitur, Omnis persona dioia potest non esse creans: Omnis homo Di est potest esse crearis i ergo Oreuis homo qui est Olcst uod es e perse a di ina. . Quia ponatur, quod titillus homo sinis Christus illo post praemisse suit verae, ac conclusio falsa. Si auten subjectum utriusq; accipitur pro iis quae πssum csse, sic non tenet svit pisimus. Nam n0 sequitur, O mis potest noa esse a bus Omae risibile potest De album ergo Omηe risibile potest nos esse homo. Sicut non sequitur, Omars persona divina potest noli esse creaus Ovidis perso a produim potest esse creans e ergo omvis perso ra pro ua et potest ηon esse perso a divina. Et ratio est , quia neu lixa de possibili non convertim in negativam de poss-bili; nun enim sequitur , Albet perso a diviva ates non se reaus ergosmue quod est crearis vel potest esse creans , potest non se perso ia divina. Et ita talis s*llogismus despossibili non potest reduci in primana figuram per conversonem , quia nullus syllogismus secundae figura reducibilis per conversionem potest reduci, nisi per conaversu nem universalis negativae. Quare autem non teneat talis syli ei us in quarto mod ratio est e, uia non potest teduci nisi per impossibile sed hoc patebit inferius Et si dicatur, quaa vis negativa de postibili non convertatur in illam de possibili, convertitur amrn in illam de inesse: siae, Omnis peffoua divina potest noe esse, ear igitur Aliquid, lod potest nos esse creaas est ei sora dioiri imo in illam de pusubili potest converti,
284쪽
liquit ad potest na esse creau potes esse persona disini igitur
per talem conversionem potest reduci in primam figuram. Dicendum, quod illud argumentum coaecludit oppositum. Nam unis
versalis negativa de usibili quamvisoaedicto mcd, si et converti in illam de inesse vel de possibili, pcundum quod sub)ectum alitera aliotccipitii in antccedentes tamen nunquam convertitur nisi in particularem. Quia bene sequitur, Aliquid Ood est persona divina oleo non esse creaus igitur Alrq;id hod potest non esse crea' est perriso a divi ia. Similiter bene sequitus, adlibet qho fotest se per- suo dipina potest non esse crea a igitur Aliquid isto potest non esse cre u potest persona divi ia, ita patet, quod universas. ne
pativa de possibili non ccavertitur nisi in particularem. Sci ut nessyllogismus secunda figurae reducitur per conversionem in prin asia ratii, semper conversa universalis negativae debet esse major uir ilias iura;& per Ansequens, si ars syllNilinus reduceretur an primam figuraga per conu sionem, conversa negativae quae est particularis esset major in prima figura , quod est impossibile. tunc non regulatur per dici de omni v lde nullo. Si autem altera praeirussar :m fumatur in sensu inposito, cilia in sensu divise, qualitercunque termini accipiantur, non tenet syllogismus, cita patet quod qualitercunque propositiones de possibili combinentur in secunda figura, nunquam valet inisermis
de possibili in secunda figura. Et ratio est , quia idem ab eodem potest removeri xaser naeti cum modo possibili; cita ei tali nugativa vel affirmativa non sequitur negativa ejusdem a seu sicut patet in exempli superius adducti . .
C A P. XXV. De eisdemi tertia figura.
IN tertia figurara utraque praem Tanim matur in sensu diviso, csub,ctum utriusque supponat pro iis quae sunt, sequitur conclusio de s cssibili sumpto subjecto pro eo quo potest esse. Sequitur entia', Omm h in potest e beato ιζ Aliqhis homo potest esse niger erpo od potest e in um, pates esse album. Similiter sequitur,' Quis homo potest se albus . Aliquia homo potest esse riger ergo Nigr-m potest esse album. Hoc probatur, quia d Etum est , quod talis . minor convertitur in istam de inesse sic, Aliquis homo potest esse vigor ergo liquod od potest si nigrum est homo. Nunc autem seduiturice syllogismum regulatum str dici de omni, omni, ni otest esse a bus: Abi quid quod potest esse nigrum est homo: er ' Aliquid qκod potestes e nix in potes esse aib M sc igitur talis 3 logismus prct tu per
285쪽
Sim:llic subje hi utriusque supponit pro iis quae zssunt esse, squitur conclusio de postibili, subjecto lumpto pro eo quod potest esse quia illa de possctibili, sumpto subj ct pro eo dod est, semper sequitur ad illam despui ubili subjecto sumptsi proco cuca potest eis, si fuerit universalis, iosita constantiari ubiecti consequentis. Sed uniformis exin quibus subjectum supponit pro iis quae sunt tenet generaliter igitur: ex ali s quia quicquid sequitur ad consequens, sequitur ad ani ced ns potest etiam probari per conversionem, sicut prior uniformis. Si autem subjectum in majore sumatur pro eo quod est,&in minore pro eo quod potest esse, & simil.ter e converso, tenet lyllogistis. Et uterque
probitur per hoc, quod ad illam de possibili sumpto lubjecto pro illo quod potest esse, sequitur illa de postibili, sumpto subjccto pro eo quod est. Sed conclusio de Osabili sumpto subjecto pro eo quod est, non sequitur. Sicuti ii sequitur, O mio ηο pote Lege albus O nuis homo
potest egeli ellige is igitur ad est atellige a poto esse albam:
quia si nullus humo esset inteli. gens, scd tantauia Angelu , praemissae erusciat verae, conclusio salsa.
Si autem major sumatur insin diviso, R subjectum supponat pro eo quod potest esse, minor sit de possibili in sensu composio, sequitarconclusi insensu d viso, non in sensu composito. Quod enim sequitur in sensu dis se, patet. Nam sequitur, Omne q ad O est esse homo, pote lesse album: Haec e possibilis, in libamae niger igitur .. li quia tior pite esse,igrum , potest es e album. Et ratio isti ascri ia semper ista de possibili sineti laris in sensu diu so in sensu com polito convertun ur, si in praemissis supponat pronomen demonsi 'ativum tri nomen proprium quia quicquid sequitur ad nodcunque singulare silicujus particularis cum aliquo, secuitu ad illam particularem cum ccd:m per illam regulam Gicquia i quitur ad quodlibet a necedens si reui:ι corsequeatis, seqaitur ad IAd consequens: Et virtute illidis regul tenet probatio syllogismorum, quando probimur per syli' ismutaea positorium de quo dictum est prius. Et ita in illa probatione non arguitur per illud medium, Quicquid sequitur ad si putare sequitur ad particu re, quia est salsum; scd per illud medium, Quicquid sequitures quodlibet anticeiens alicu, consequentis, sequitur ad illud conse curias. Probatur ergo talis syllogistaeus, Omne quod potest esse homo, potest esse album : Haec est iis tibilis, Aliquit humo est niger erga in liqv d quod in nigrum, potest esse album. Quia si haec si possibilis, Aliquis homo est niger, aliqua sngularis erit uilibilis, sit illa A, tune sic Haec est sessiibilis A est nigrum, ergo A potest esse nigrum scut dictum est prius. Nunc autem ille syllogilinus est bonus A potestes. nistruma A potest esse album ergo Nigrum potest eis album: ergo primus syllogismus fuit bonus. Similitcr si major sumatur in sensu composito,in minor in sensu d viso, bene soluitur per eundem modum
corcluso de postibili in sina diviso.
286쪽
1llogismis ii ambabus de conii/gem non necessari ru
Irca inisormem generationem syllogismorum de eontingenti non necessario , Est primo sciendum , quod di nulla fietura est talis
unisortiris generatio conveniens omnespropositi sumantur
in sensu composito , vel si omnes sint talibus aequivalentes: loc, quia argueretur per illam regulam, praemisiae sunt conti Ventes erro conclusio ; quae re ut falsa est, quia ex contingentibus potest qui, tam necessarium quam impossibile. Sicut sequ uir, lura album e hasidi s Om is homo est albus ergo culi υ μοδο est asia a, ubi praemige sunt contingentes, concluco necessaria. Similiter sequitur, O nne animal est homo: Omnis asiam est animal ergo Omnis si us est boma, ubi praemissae runt contingentes, .conclusis ampossibilis. Tamen sciendum est , quod nunquam possunt praemissi esse contingentes, concluso impossibilis, nisi pi emissae replenent sicut patet in exemplo praedicto sic ergo patet, quod unishmis generatio de contingenti in nulla figura tenet, si omnes propositiones sumantur in
sensu composito. Et ideo dicendum est de aliis: primo de primasgura . . ubi cicndum est, ito sicut illa de possibili liabet duplicem a
ceptionem 1 ita eccilla de contingenti. Potest enim subjectum accipi pro eo quod est, vel pro eo quod contingit esses scut in illa , Co itingit arbum esse haminem, si nullus homo sit albus, tune lacec est salsa, Co
tingit album esse bomiuere , subjecto sumpto pro eo quod est sicut haec est salsa, Aliquid, ad est album contingit esse hamiae , quia
quaelibet singularis est falsa. Si autem subjectum sum tu pro iis quae contingunt, vera est haec enim est vera , Dd cantingit esse album es urigit esse hominem.
Ista distinctione posita, sciendum est, quod si subjinum majoris sumatur pro iis quae contingunt uniformis est bonus respectu conchisonis
de contingenti, subjecto eodem modo sumpto ficu sumitur in minore quia est syllegismus regulatus per diei de omni, vel de nullo unde bene sequitur, Omae quod o tingit esse homiuem, coatingit esse album e Omne quo contingu esse nigrum coutingit esse hominem ergo Omne quod Ontia it esse nigrum 'eontingit esse album. Nune iste syllogismus non indiget aliqua pr0batione , sol est de se evidens. Similitie natet, quod syllogismus valet si subject iam tam in minore quam n ouesuadne sumatur pro ii quae sunt: eodem modo patet, quod a valet
287쪽
ussit syllosi mus ut d ma r est .uni malis negativa de contingenta.
Si: n lire si B.,lectum ininoris supponit pro iis quae sunt subjectum conclussenis pro iis quae contineunt, uniformis non valet. N in enim seqil tu . rho, rnem contingi esse iubis minuem sub lautiam erea n 'utingit esse hominem ergo Omnem sab--
factui cr i teli furiem coetiuit Ise albam quia esitoqu0d aomo si intest gensin nullus Angclus sit, conclusio est salsa,
Ehes a ri. nduni , quod itando uniformis talis generatio de contingenti e t momnes propositiones sumamur in sens diviso , con- unai arguere ex negativis & ex una negativa alia assirmativa, sive minor tuerit affirmativa sve negativa. Et ratio est, quia tales ropositiones convcrtuntur per oppostas qualitates Mideo quicquid γquitur et Irin viva sequitur ex negativa , t e converso. Et ded st bonus syllis litis, conti it nullum hominem es, album Cou-
sinit nullula igium esse bovijuem igitur ContiVit illam nigrum
Si autem Major sumatur in sensu composito,in Minor in sensu divisosyllo ismus non valet. Nam non sequitur, Omnem hominem esse Deau
G c ingens: Gamlibet personam dioinam contingit esse hominem: cr mi:bet persaliam diuinam contiagit esse Deum, nam pron issae sunt verae,in conclusio falsa si enim nullus homo esset nisjChristus, tunc est vera , O nuis homo est Deus , Rimc modo DI S per consequens est contingem. Similiter, si major accipitu in sensu diviso, &mihor in sensu composito non valet. Non enim se ritur, Othnem humaurtatem tantingit assumi a fer ora diυini: Hὰ est contingens, omnis binos hamanitas ergo Contivit omnem hominem sum a perso a divina nam praenaissa sunt verae, conclusio falsa. Quo en m major sit vera, patet quia omne quod potest esse es est humanitas, potest assum a persona disina. nod etiam si minor vera i patet et quia falsa , auis homo es humanitas, potast eis vera, quia sui vera ante incarnationem verbi secundum spinionem Aristot sicut alias ostensum est' di eadem ratione pisset esse vera, ergo est contingens. Quod autem conelusio sit salsa, patet, quia si in ista, couli git om era hominem assumi α persona divinat hamasupponatit , iis qua sunt, sic habet unam singularem salsam, illim scilicet, I lam hominem , demonstrando verbum, Covitag. frunii. Iste
enim homo, cum sit filius Dei, non potest assiimi a verbo, sed ab ipso est sumpta immanitas sua.
288쪽
I secunda sintra uniformis generario de contingenti non valet ,
lio qualitercunti combinentur pro 'sitiones. Et potest hoc consimiliter probari , sicut probatum est prius, quod uniformis de pol sibili in secunda figura non valet ; quia universalis negativa de contingenti non est convertibilis in aliquam universalem, scd in parti larem tantum illo modo quo potest convertia quae tamen deberet Omajor in prima spiria, quod est impossibile.
Quod autem talis negativa de contingenti non convertatur, patet v et ileste. Nam non sequitur, Coui guam ema ominem non se albicirrerat tontingit omne albucinoat se hominem nam antecedens est verum, consequens falsum. Qued autem antecedinsit erum di ni festum est nam omnis homo potest em l : is, iotest non esse ala us. Falsitas consequentis patet: nam aliquod album de necessitate non est mnao, puta Cygure . Quod etiam talis uniformis generatio deis ni ingenti non valear, patet per instantiam in terminis. Nam non sequitur , Contingit omne
somne esse albula Cora: t allu egas esse albo ergo continget milleq u esse hom 'N.Et per eosdem terminos potest probari, quod talis uniihrmis non valit in aliquo mody, nec etiam valet, Contingit mo homine cfle albuti canti it Elu risibile se albuci ergo contingu Euri sibi e ebomine. Nec etiam sequitur , Contingist aura bet perso a divitia esse creante Cratingi t Patre non esse renate ergo coati Vt Patrem non es perso a divis 3 quia praemissae sunt veraeo conclusio falsa. Et per illos terminos patet, luod nulla sequitur comessio ex talibus praemissis, scilicet, nec illa de contingenti ne illa de possibili; nec etiam illa de inesse. Patet etiam, quod qualitercusque praem G accipiantur, sue in mucomposito, is in sensu divis, sive una in sensu d viso, Malia in sensu inomposito, qualitercunque etiam subjecta supponant, talis unilarinis generatio non vale, quia in praedicto exemplo pae sis sunt verae , ac conclusu salsa. .
289쪽
Ι tertia figula si ambae praemissae sumantur in sensu diviso. sub
jectum utriusque supponat pro iis quae sunt , sequitur conclusio de contingenti subjecto eonclusionis sumpto pro eo quod contingit,
non pro eo quod est. Nam sequitur, Omnem hominem contingit esse albuci me homine coatimi esse scientem Pergo Od contratu esse sciens contingit esse ribu Ised non sequitur ista eonclusio, doden scieus ea tingit esse ribu Nam posito, quod nullus homo aliquid
sciat , sed tantum a sus praemissa sunt verae, ionclusio falsa. Similiter posito , quo tantum equus sit albu, tunc sunt ista praemissae ver. , Omne r*bile contingit e e sominem : Omne risibile comistiηgit esse album sed haec conclusio est salsa, Od est albat canti git esse hominem , cum quaelibet singularis est alsa. . Similiter si subjectu utrius, praemis supponat pro iis quae contingunt, sequitur conclusio de continge mi, subjecto sumpto pro iis quae contingunt,non pro iis quae sunt: quod patet per exemptu praecedens. Similitet si subjectum in una supponat pro iis quae sunt, ct in alia pro iis quae comi nilunt, sequitur consimilis concluso sed si una praemissarum sumatur in ensu composito is alia in sensu divise , non sequitur conclusio: non enim sequitur, Omo homine esse Deu si canti gess Om e homue eo tingit esse humanitate Peret Aliqua humanitat contirgit emta xlaoc si subjectum minoris sumatur pro iis quae sunt. Nam praemissa sunt verae, conclusio salsa. Qi d enim major sit vera, patet , nam ista, Omnis hamo est Deus, est modo falsi; tamen potest esse utra. Nam si nullus homo esset nisi liristus, tune esset, eo e contingens, vera ens omnis homo est Deus ergo major est vera. Etiam poste, a natura assumpta a verbo esset deposita , tune minor esse vera quia tune omnis humanitas esset homo, quia suppono ad praesens, quod alias est probatum , quod haec est vera de virtute sermonis, Omnis homo et hamatitas, nisi humanitas includat aliquod syncategorema vel aequia
valens alicui tali propst quod falsificetur sed hoc non impedit postum, quia volo quod illud nomen , manitas semper sipponat pro
illa natura creata sine inclusione alicujus syncategorematis , sive ca-juscunque alterius deterii inationis; tunc patet quod minor est vera, tamen tunc erit concluti , falsa nam illa natura creata nullo modo potest esse Deus unde de facto quamvis homo sit Deus, tamen illa natura creata non est Deus seu quamvis album sit homo, tamen ista albida in serensa mini nullo modo est homo.
Et per idem patet, quod si major accipitur in sensu diu se minar
290쪽
r essent compost syllogginus non valet. Similiter P ubjectum
ptopost onis acceptae insensu dis io supponat pro iis quae contingunt,ntin valet hilogismus. Non enim sequitur. Omne quod contingit esse eos contingit creari : Haec est contrigena Omne eas est Dera: ergo De- η contingit crem. utrum aut illa proposcis, Omne en couti sit creari, posait de virtute sermonis abcre talem sensum , Omne hodcontingit esse eas contingit creari , non est mcdo curandum; quia illa foret magis dissicillias vocalis quam realis, eo quod voces significant ad placitum. Sic igitur patet, quod non e ntingit arguere ex illis de comtinetenti in crtia figura. Probat autem Aristot talem syllogismum in libro prior . per convcisionem minoris propostionis ut si arguatur se contingit omne Sesse a costingit omne B esse C ero' contingit aliq/ιο c esse Nam conversa minore sies: Contingit omne B esse C conticii assis quod cesse ν, erit uniformis in priuia figura , ses Contingit omne B esse in Contingit aliqvid dies ea et ergo Canti git aliquod Uie A,3 ita talis uni sormis in tertia figura de contingenti reducitur in primmam figliram per conversionem. Sed illudo detur repugnare prius dicto. Dictum est enim in praecedenti capituli, quod illa de contin-penti, subjecto si impio pro eo quod est, non conrettitur in illam de contingenti igitur talis syllogismus non potest praedici modo rebari latertia figura. Dicendum , quod Aristo per illam eonversonem non probat nisinisormem de contingenti in tertia laura, subjecto utriusq; accepto pro iis quae contingunt praecise , is illa de contingeti , accepto subjeho praeci e pro iis qux contingunt,convertitur in illam de contii genti su recto consequentis sumpt' odem modo. Et ideo probatio Aristot. est sussiciens ad intentum suum , nec repugnat dicto priori. Alii autem uniformes, de quibus dictum est quod tenent, non pr banti: illo modo : tamen ex supra dictis Philosopni isto loco,in in aliis partibus Logicae potest elicν probatio eorum. Ad cujus evidentiam est sciendum , quod propositio de contingenti potest habere uiplicem sensum penes acceptionem subjecti. Potest enim subjectum.accipi praecise pro iis quae sustu potest etiam accipi, tam pro iis quae sunt, qκam pro iis qaa conti gunt tertio modo pol st accipi praecise pio is quae eoatietunt utrum autem isti dolosis ultimisnt de virtute sermonis vel alie tantiim si alter eorum , quis eorum; non curo ad prageni tamen prius locutus sum,quando d.x uniformem valere secundum duos priores sensus. Et tunc quandu subiectum alterius, scilicet majori: accipitur pro iis quae sunt, probatur talis sillogi mus per conversionem minoris in illam de inesses; sc arguendo,, tinxit omnem homi dem es e albam contingit moem hominem esse scientem et ergo contii sit scientem e re albam. invertitur illa