장음표시 사용
361쪽
Osendis quomodo in eadere sesentia disseri demonstratio ema es a demonstratiora propter quid.
Ista limonstrati sive scientia gata, secundum Ar flat diribus modis
specialiter differt a demonstratione propter quid uno modo in eadem scientia , Alio modo in diversis latentiis. Propter quod est primo sciendiim, quia hoc nomen scierna duplicitet
accipitur ad praesens.uno modo signi heat collectionem multorum habi tuum principiorum4 conclusionum , ordinem determinatum haben .
tium I si accipit hic Philosophus scientiam. Aliter accipitur pro aliouo habitu uno & non pro aliqua collectione plurium habituum; sic Philosophus loquitii in diversis locis de scientia. Accipiendo igita scientiam primo modo , uno modo differt demonstratis quia Dd monstratione pia ter quid, in eadem scienti, scut scientia quia, a scientia propter quid & hoc dupliciter, secundum quod tactum est in praecedenti capitulo uno modo quia demonstratio qaia, licet sit per prius, non tamen per causam immediatam, hoe est, non est per medium convertibile Aliquando autem demonstratio Mia,esi per posterius, ita
uod in praemissis non acciritur aliquid importans causam quare fi esticut denotatur per conclunonem, sed magis e converso. Verbi gratia, causa quare planetae non sirintillant est, quia prope sim , tunc si argκitur se Planetae sint prope ergo non scintillant, est demonstratio propter qμid dis arguitur Sconverso, est demonstratio qicia. Et ita universaliter, quando proposito prior scitur evidenter per oe, quod praemissae posteriores sciuntur evidenter, est demonstratio quia, imo etiam suis cit quod una praemissarum sit posterior conclusione. Similiter quando demonstratur effectus nonae causam immediatam , sed per remotam tantum, est demonstrati Sed sciendum est, quod tali demonstratio semper est negativa, in secunda figura , ita quod assimative non contingit demonstrare di vocatur hic causa remota non alioua res quae est caula causae, vel causa plurium sed vocatur hieoula, negatio alicujus ex qua sequitur' atio alterius; non e con e so Sicut sequitur, Hoe non est animal, ergo Non respirat, sed e converso non sequitur in tale medium non potest esse medium nisi in secunda figura. Et eodem modo, sicut potest negative γllogietari in secunda figura , per talem causam non convertibilem chim effectu ita potest syllogizari negative in secunda figura, per effectum non convertibilem uitaque est demonstratio quia , non propter quid Oportet autem scire, quod scut in eadem scientia unus demonstrat
362쪽
alnis e creverso , demonstrat eandem causam per eundem effectum, Ahabet demostrationem quia ita idem potest primo demonstrare eundem per effectum is postea per causam, eo quod non est inconveniens, quod idem sit effectus unius is eius alterius Tamen pro modo loriquendi , oportet scires, liud nullus ilemonstrat causam per effectum, ere eonverso,ita quod causa extra vel effectus intrant demonstratione, cum demonstratio non cum natur nisi ex conceptibus seu intentionibutenimae, vel vocibus, vel scriptis sed ideo dicimiis causam dem 6nstrati per cffectum,vel e converso quia quandoc praemissu exprimunt causam quarc sic est sicut denotatur per conclusionesti,in quandoque eco Veno unde pro protervis oportet prompte scire aequivocationem hi ius nominis, Grusa, de qua bre iter tractatum est prius .amplius dicetur inferris.
ALi modo differet demonstratio sis , a demonstratione propter quid , sicut scientia quia, diuert a scientia propter quid ; per hoc , quod scientia quia lubetur in una scientia , .scientii propter qui 2 habetur per aliani, quae se habent ad invicem , seu sci entia subalternans, scienti subalteritata. Ad cujus ev dentiana est sciendum, quod non ideo 4 cuntur aliquat scientiae subalternans iubalternata , quia eandem conclus6nem scit una scientia quia est,in alia eandem scit propter quid ; nunquant enim
nisi forte per accidens redem conclusim est scita inscientia subalternante, di subalternata monitus quam eadem concluti est scita in diversis sciaentiis ci ideo licui eadem e6ncluso potest est e scita in scientiis diversis distinctis demonstrationibus ita eadem conclusio potest sciri in scientia subalternantea subalternata, licet hoe non sit,quia una est subalternans, ei alia subalternata. Non er o propter hoc dicitur una scientia subaltei hans, cilia subalternata , quia una sest unam conclusionem quia, &alia propter quid sed ideo dicitur scientia sub alteritans, cilia subalia ternata, quia scientia subalternata cognoscit onclusicnem scientia subalternans scit sincipium universale conclusionis illius. Unde universaliter, quando per aliquam scientiana evidenter cognoscitur aliqui conclusio in non principium 3 per aliam scientiam evidentei scitur principium , non conclusio , tunc est una subalternans, cilia sub- alternata sicut Nauta multas conclusiones scit Mnescit princip a: e converso, Astrolo us scit principia e nescit conclutiones muta
E si quaeratur quomodo unum est principiunt , di reliquum eo
363쪽
clii sto, ex quo idem non potest cognoscere utrilmque, cum omn s conclusio possit per sua principia demonstrari. Dicendum est , cupitalis conclusio potest per tale principium demonstrari , sed non per illuni solum qui habet cientiam subalternantem , nec per illum qui liabet solum scientiam subalternatam, sed per illum qui habet utramq; scientiam. Oportet autem scire, uod cum scientia subalternan scientia subalternata sint quaedam collectio multotum habituum habentium ordinem determinatum, non est impossibile, quin aliqua scientia secundum unam partem subalternetur uni scientiae, non sedun ibim aliam partema acut Perspectiva secundum aliquam sui partem subalternatur Geonretri e non secundum omnem partem. Similiter hossibile est, quod utia scientia secundum eandem partem substernetur diversis scientiis quando scilicet una scientia se: tunum principium respectu unius consulicia s,& alia cientia scit aliud respere eiusdem cinclusionis. Est autem advertendum, quod imperis frequenter princip llm 'g'nitum in scientia subalternante est ex terminis universalioribus , d ex illo debeat quis demonstrare conclusonem scitam in scientia stibahernata, si velit propriissimam demonstrationem facere, non accipiat illud principium in sua communitate, sed addet alicui termino alium terminum, u&ompositum cistis duobus se minus quam prius rin hoc est, od uuli Aristot εἰ I incoliniensis, quod talia principia debent appr priari, quando ex eis demonstratur talis concluso. Scieridum est etiam , quod una pars unius scientiae potest subaltern riuni scientiar, Laltera alteri scientiae, sicut una pars Scientiae Naturalis
potest subalternari Geometriae, d altera Arithmeticae. Veruntamen una scientia talis non dicitur subalternata respectu alterius, ropter nam conclusionem vel paucas, nisi tota scientia ves pro majore parte iit sibi subalternata: propter quod unain eadem scientia non est lib. lternans
S subalternata respectu ejusdem quamvis non sit impossibile ucd una
pars unius naturalis scienti. ae sit subalternans secundum aliquam partem alierius scientiae natiiralis, cilia pars jusdem scientiae totalis si stibis alternata alteri parti alterius scientiae totalis.
Et est sciendum quod hoc nomen scientia subalterna et , similiter hoc nomen, scientia subalternata, dupliciter accipitur, scilicet large
Large potest dici scientia subalternans, et secundum se vel secundum
aliquam partem sui, quandocunque aliqua scientia totalis cognoscit principium universale alicujus conclusionis vel proprium, d alia scientia totalis cognoscit conclusonem , ita tamen quo scientiae non constituunt ii ham dotalem scientiam , per quod exclliduntur scieti ae dei r. inferiqrii per se superiori. Et sic iccutus sum prius de scientia subaltcmante iubalternata xsic vult Philosophus tiod Medicilia .u tum ad aliquam sui partem subalternatur Geometriae; qu. Medicini cognoscit hane conclusionem , Vulnera circularia tardius diuantur quam 2 a c.
364쪽
obiunget; cometria cognoscit principium universale illius conclusionis, scilicet, quod Circulus est figura cujus latera secundum omnem dimentionem maxime distant. Et isto modo non est inccnveniens,ina Looica metapli1sica secund im aliquas paries subalternant sibi aliquas partes sciensiarum particularium. Scientia subalternans Stricte accipitur, quando principium scitur per anam scientiam & conclusio per aliam, csimul cum hetes, subjectum unius est per accidens inferius ad subjectum alterius, d aliquod subjectum unius importat partem significatam per subjectum alterius: uic accipit Philosophusi Lincolniensis scientiam subalternantem scientiam subalternatam; sic sorte Logica nullani aliam scientiam sibi substernat, nec sorte etiam Metaphysica.
O sendit ad quam scientiam perthient conclusiotes constia
tutae ex prini Pretentionibm secundis. Juita praed. cta poterit aliqualiter apparere , quid dicendum est
conclusionibus, tam primas intentiones quam secundis labentibus
pro terminis, ad quam scientiam debeant pertinere cujusmodi sunt tales, Animal est penus, Homo est species, Rationale est distercini h qued sciatoir ista propositi γ, Rationale est disterentia hominis, nisi sciaturque anima intellectitu: est pars hominis; ier consequens n.si sciatur qucd homo comp0nitur ex anima intellectiva corpore. Similiter in possibile est, quod ista sciatur, Sensibile est differentia essentialis .ominis, nisi sciatur quod sensibilitas est pars essentialis hominis S se de aliis S per consequens tales persecte sciri non possunt, iustiatur perfecte natura hominis sic de consimilibus. Sequereturetis m, quod si tales propositiones per se ad Logicam pertinerent, quod Logicus non possit persecte scire L gicam , nis cognosceret naturam
omnium rerum imo etiam nisi cogn0sceret omnes conclusiones, re
omnia principia omnium scientiarum quia impossibile est aliquam conclutioncm , vel aliquod principium in aliqua scientia reperiri, quin excitata pendeat notitia alicujus propositionis compositae ex illa intentione prima, & illa latentione secunda.
Propterca dicendum est, quod de talibus propositionibus non se habet Logicus inromittere , nisi sorte gratia erempti. Putest enim Logicus de talibus bene exemplificare in tradend n litiam Logicae, sed non pertin' ad Ligi cum scire eas. Sicut autem 1 uia per se pertinent ad ι-zgicam, ita tan crtinent per se ad aliam Scientia: i,articularem
365쪽
quia aliter scientia particulares non sollim dependerent a Looica, sicu ab instrumento usitato tantum in aliis scientiis particularibtis sed etiam aliae scientiae particulares dependerent tanquam ex principiis ex pr positionibus demonstratis in Logica quod negat Cunimentator I ptino Metaphysicae, & primo posteriorum. Ideo dicendum est, ouod tales propositiones vel pertinent ad Meta-Drsicum sub cujus consideratione cadunt tam primae intentiones quam secundae, quae dicitur LNica, secundum quod Logica est ni dus sciendi. Etiam accipiendo propositiones consideratas in Logica, vel tales pertinent ad aliquam scientiam specialem , ita quod aliquae pertinent ad unam scientiam si alem, cilia ad aliam, quae quodammodo subalternamur tam Uticae quam aliis scientiis particularibus; quae tamen scientiae in distinctis tractatibus non sunt traditae a Philosophis, sed sine omni dissicultate, nota Logica, notis aliis scientiis, tales propositiones sunt notae. Scit enim Lo icais cognita peri henatura hominis, statim sine dissicultate, supposita vocabulorum stitia, scituram rationale si differentia hominis, vel non & sic de onutibus propositionibus consmilibus, propter quod non est multum necesse de talibus heri distinctos tractatus.
A P. XXIII. E desciretia propter quid, demonstrat e propter quid,
de diversis generibus Minonum.
Post scientiam Memonstrationem quia, sequitur, dere de scient a& demonstiatione propter quid. Ad cujus notitiam habendam oportet Primo scire, quod omne demonstrabile est , per consequens ira. ile cnon e converso, omne dubitabile est d manstrabile nec per consequens, omne quaesbile est demonstrabile. tit autem sciatur quid est demonstrabile demonstratione propter quid,
quid non oportet primo scire, quot sunt dubitabiliai quae sibilia adaemonstrationem pertinentia.
Et est sciendum, secundum Aristot. quod quatuor sunt aenera quaelibissum sicut quatuor genera vere scitorum , hoc est evidenter cogni
Omnis enim demonstrator, dubitat aliquid quod debet scire, aut cubitat de aliqua propositione in qua praedicatum importat aliam rem, vel eandem rem alio modo ab illo quod importatur per subjectum sciit potest dubitare de tali propositione , Luna est eclipsabilis, S tunc potest
tripuciter qu erere circa talem propositionem. Primo enim potest quae-
ζx an talis propositio sit vera Secundo potest quaerere, supposito quod certum apud eum quod est propositio vera, Quod est medium per Zet a quod
366쪽
potest fieri notum , quc propositio illa est vera. Et istos dura mod is uxr iid con pieheud tὰς istot sub quaestione, Aia. est , ita quod saec coniunctio , quia, non est ibi nota quaerendi , ita cuod perlaanc conjunctionem fiat quaestim sed magis est nota terminandi respondendi. Scito autem quod tunc propositio est vera , sicut scito uod Luna eclipsatur, icito quod est aliquod medium per quid ςert ficari potes qu6d Luna, clit isatur, iscito quod est illud medium, utpote scito quid est aliquis cinctus vel aliquid aliud per quod certificari potest quod Luna eclipsatur, contingit ulterius quaerere qGarein propter quid Luna octipsa ur unde potest aliquis scire e v denter quod Luna eclipsatur, Wper consequens habet al od mcd una per quod scitur quod Luna ecl. piattir tam in potest gnoi h causam quare Luna cclipsi-tur, di ita potest quaerere propter radius eclipsaturuis tunc est aha quaestio scillcet propter aid& tuncqtinitur propriissimum medium per quod potest sciri quod Luna eclipsit ut , mista est alia quaestio scilicet propter qui . Et istae sunt duae quaestiones ponentes in numerum, quia, delicet quaerunt de rebus d versis, quia subiectum & praedicatum important diversas res, vel saltem eandem rem alio modo. Alit cr potest demonstrator dubitare de aliquo Aa sit, utpote dubitat, an Deus sit vel se possit; tunc quaerit an sit medium deveniendi in notitiam hujus,in quod est medium deven endi in notitiam hujus Hoc autem scit , quaerit ulterius quid est, sicut scito quod Deus est, quaerituit rius quid est Deus j tunc quaeritur medium propriissimum persa d sciri potest quod res est. Et istae duae quaestiones non ponunt innumerum , quia subjectumis praed catum non significant res distincta, distinctis nolis.
Ex praedictis patet, quod omnis quaestio vel quan it, Si est medium deveniendi in notitiam prius quaesiti, sicut quaestio q*ia, de haestio si e=: vel quaerit id est illud medium; scut quaestio ei id est , de quaestio
propter q id est. Ex quo patet, quod omnis quaestio est quodammodo quaesti medii. Sed sciendum est , quod medium non accipitur hic pro medio fhil gistico, sicut dicit Lincolniensis sed vocatur hic mediuta, em ne illud per quod decurrit ratio in notitiam prius ignoti; ita experientia potest hic vocari medium , quia quandoque aliquis per experirentiam cognoscit illud quod prius ignoravit.
Oportet etiam scire, quod quandoque omnes istae quatuor quaestiones exiguntur ad aliquam conclusionem, vel terminos illius conclusonis d menstrabilis, de quibus non est necesse praecogncscere quia ex iis in illo casu verum est quod dicit incolae . scilicet quod quaerentes duo,
scilicet si est, e quia ess, non quaerimus aliud quam illud per quod fit discursu ipserens, scilicet medium syllogisti cum ordinatum in issse debito ad extrema. In isto enim casu omnes quaestiones quaerunt medium
sylloetisti cum per qu6d demonstrari potest conclusi Verbi gratia, si haec concluso se demonstrabilis, Luna eclipatur,in de Luna non potest esse
367쪽
esse duaestio, cum debeat praecognosci qma est, non potest seri uxstio, nisi utrum Luna eclipsatur, vel Si est eclipsis, ves Q i id est eclipsi: omnes istae quarstiones quaerunt aliquo modo mcdium, per quod demonstrari potest quod Luna eclipsatur. In illo se quaestio quid est , propter quid idem sunt militer medium: causa idem sun et deest, d finitio passionis explicat causam propter quana respondetur ad quo stionem factam per ρὶ opter' id, & ita tunc medium Meausa idem lunt, hoe est mcdium syllogisticum explicat causam propter quam ita est scutden latur per conclusioncm.
Verbi gratia, sit haec conclusio dcmonstrabilis, Luna eclipsatur, imeonclusoniis demonstrationi per quam demonstrari debet r. a supponendum est, ala est, & qaides de Luna; de Eclipsi praesepi'
nendum est , quid est quod dicitur per nomen unde praesupponitur ista definitio exprimens quid nominis , es ipsis est carentia luminis in aliquo receptivo, ex inter sitione corporis impedicntis corpus lumi pallam causare lumen in corpore suscept.vo luminis. Omnibus istis praeseppositis potest demonstrator dubitare an Esi si si in crumis tura, vel esse possit, hoc est, an carcntia luminis in aliquo receptivo, et cis vel ne possit certiscato quod sit per ex per entiam, quia videmus d sectum luminis in aliquo , ex hoc quod lignum vel paries interponitur inter candelam aliquod illuminabile. Hoc autem facto vesi0to, per aliam viam potest dubitare quid est carentia luminis, quod non est aliud quam dubitare cujusmodi est illad corpus quod impedit influentiam lucis notificato qu0d est corpus opacum ves aliquid tale, potest ulterius quaeri, utrum Luna sit eclis sibilis, Mostenso per experientiam vel petr liam viam ouod es, cita dato aliquo medio per quod ev denter cognoscitur quod Luna est eclipsibilis, potest quaeri quare Luna est eclipsabilis,4 cum sciverit quod Luna est eclipsibilis, propter hoc quod Terra potest poni inter Lunam Iolem . ccssat omnis quaestio circa
istam conclusionem, Luna eclipsatur.
Patet autem ex isto processu quod definitio exprimens quid nominis a sonis praesupponitur omni quaestioni, quod prima quaestio est quaestin Fest de passione, quae quaerit medium vel viam deveniendi in notitiam passionis quod est possib iis, hoc est, quod esse de ea possibiliter praedicatur. Secunda autem quaestio est quaestio quid est de passiiones, quia scutillud uti sua definitio exprimens quid nominis explicat in incrati, taquaestio quaerit in speciali, quod quidam quaesitum est generale ad illud propter quid Luna eclipsatur, quia corpus opacum est commune ad
Scit autem si est,is quid est de passione, quaeritur ulter iis an passio si praedicabilis de illo subjecto,in quod et medium devmiendi in notitiam illius, quo scito quaeritur in speciali causa propter qliam passio coni petitisti subjecto, cita quidis propter quid quaerunt id ἀ; scd quae-
suillud est de passione quaerit magis in generali , quaestio propicrquid
368쪽
quid magis in speciali. Et propter ista vult Plutosophus , quod in tali procist onaestio quid i S propter quid quasi idem sunt, quod medium & causa idem sunt; quia medium syllogisticum explicat causam
frequenter in tali proccssu propter quam ita est a parte rei sicut denotatur esse per conclusionem demoni trationis. In multis autem casi-hus non sunt ista vera, nec multa alia quae dicit Aristot circa illam materiam , nec in aliis vult ea intelligi generaliter.
Τοηῖ quasdem obiectisne coxtra praedicta.
Contra praedicta possunt multa seri pueriles obiectiones, quas excpedit solvere propter juvenes,, etiam propter protervos. Videtur enim primo quod non sunt tantum quatuor genera quaestionum, nam quaeritur est Socrates, fi alis est homo, tamen tales quaestiones ad nullam istarum quatuor sunt pertinentes.
Item videtur , quod non eadem sunt quaesibilia iere scit, quia nilii vere scitur nisi per demonstrationem cognoscitur ,sed non omne quaesibile est demonstrabiles, nam quaeritur propter quid Luna eclipsa
tur , tamen hoc demonstrari non potest. Item utrum omnis triangulus habet tres angulo; Oe est quaesibile, tamen utrum on nis triangulus habet tres angulos, Oc non est scibiles, quia non est verum.
Ad primum isturum dicendum est , quod tales quaestiones non pertinent ad demonstrationem , vel si pertinent habent reduci ad quaestionem quia verbi gratia, si quaeritur qualis est Luna, illa quaestio implicat multas quaestiones,videlicet utrum Luna si illum
nata, utrum eclipsita, utrum si perspicua , Ic de multis aliis quae sunt quaestiones quia est , si pertineant ad demonstrationem in ita illa quaestio quae implicat illas, ad quaestionem quia est reduci debet. Ad secundum dicendum est , quod omne qua sibile est vere scibile, non accipiendo vere scibile pro illo quod demonstrari potest, sed magis generaliter pro evidenter cognoscibili. Ad tertium dicendum est, quod utraque illarum , utrum cinnistri an ius habeat tres , Oc est quaesibile, utrum omnis triangulus habeat tres, Oc est scibiles, distingui potest secundum amphibologiam unus sensus est iste hoc totum est scibile 'uaesbile , utrunt
omnis triangulus habet tres, set Miste est falsus is iste sensus infert istam, utrum omnis triangulus habet tres angulos, oc est verum. Alius sensus est iste , aliquis potest quaerere .scire, utrum omnis triangulus habet, Oc. hoe est, potest scire istam , Omnis trian rulus habet, erc. Squaerere istam, inrtim omnis triangulus, Oc. εc sic
369쪽
non infert aliam si dicatur quod arguitur ab inser ori ad superius, ergo est bona consecuentia. Dicendum est , quc quamvis sit bona consequentia ab inferiori ad superjus, quando non est equivocatio, vel amphibologia, vel sillacia compositionis vel divisionis, o C; tamen
quando alicua praedictarum sallaciarum dotest assignari, non oportet quod consequentia sit bona, nisi iii uno enses, non in alio mita
est in proposito. Sicut est hic, Homo est species, ergo aliquod animal
est species, nam hic arguitur ab inferiori ad superius ' tamen sithemtistet in antecedente smpliciter non valet consequentia, sed sistet et D talite est bonaeonsequentia, sed antecedens est salsum et ita est in proposito, quia consequentia potest habere diversos sensus ex usu Ioquentium, sicut antecedens, ideo consequentia est bona in uno sensu,
di non est bona in alio sensu.
A P. XXV. Ostendit quomodo terminals quaesti si est.
UIlis numero quaestionum, videndum est quomodo diversae quaest 'ones diversimcde possunt determinari,in quomodo illa quae per diversis itastiones quaeruntur diversimcde possunt fieri nota, quia sicut patet ex praecedentibus, quaestio Si id est prima quaestio, ideo videndum est prius de quaestiones est. Et est primo sciendum, quod quaestio si est tenninatur per hoc, quod evidenter cognoscitur si res est; uod fit sciatur propositio in qua esse existentiae per propositionem de inesse vel de possibili praedicatur de subjecto rideo videndum est quomodo talis propositio evidenter cognoscipdtest . Et oportet scire, quod talis proposito dubitabilis vel habet pro Lbjecto nomen mere absolutum firmativum , vel alicuod aliud
nomen pro subjecto, puta nomen negati v m vel co notativum vel rospectivum M propositio meatalis, vel vocalis tali mentali correspondens, in qua subjicitur nomen absolatum mere ali alioum nullo modo cognosci potest evidenter , nisi res importata per subjectum intuitives in se cognoscitur puta, si aliquo sensu particulari senti tur, vernis sit intelligibile non sensibi bile , ab intellectu videatur illo modo proportionabiliter quo potentia visua exterior videt visibile. unde m potest' iis evidenter cognoscere , quod Albedo est vel esse test, nisi viderit aliquam albedinem: propter hoc, quamvis credere possim narrantibus, quod eo est,is quod pardus est, lic
de aliis tamen talia evidenter non coinosco. Veruntamen ad latendtim evidenter tales prop0sitiones, ne oportet
scapprehendexe omnia significata per subjectum , sed quandoque cit unum tum api r:hcadere, x 2 andoque plura: S ita talis' i in o
370쪽
si est, non poterit terminati nisi per experiemi im, hoc est nitulamiensiuiuam que est principium ei perientiae δε de ali equitur 1 hiloliaphus cum dicit, ' tu ignorat quid est nescit si quemadmodum habemus quia est sic habemus quid est urde quantum aliqu; scit
de aliouo tali auid est, tantum scit si est; See converso. Verbi gratia, si aliquod compositum ex pluribus partibus, per notitiam intuitivam seu visivam in particulari sciatur quod una pars estin non alia, tantum scitur quod illa pars est pars quidditatis messentiae rei, non alia; quando autem sentiuntur omnes partes rei, tunc citur perfecte quod res illa est,is quid est illa res. Et si dicatur de De scinius quod est tamen nelcimus quid est. Dicendum est, quod nullam propositionem mentalem, in qua sublitur terminus omnino simplex Mere Volatus conveniens Deo vel supponens pro Deo, possumus pro statu illo haberes possemus enim
sic re de eo q id est, si sciremus si est i possumus tamen habere propoli
tionem mentalem in qua subjicitur terminu communis em aliis,
idio de aliquo contento possumus scire quid est, de si est; quantum se ii, si x tantum scimus quid est, Me converso.
Exin tibus patet, ouod talis propositio nullo modo potetit demoni trari nee d posteriori, nec a prior 3 nis forte clicatur, quod propositio particularis, large sumendo demonstrationem , dicatur posse demon-Itrari: sicut si haec sit nota praedicto modo, Omnis albedo est esse potest, Rarouatur sic, omnis albedo est vel potest esse 'liquis
color est albedo Persu aliquis culor est vel potest esse.
A P. XXVI. ostendis quomodo pro ti est de secundo diatente, quased que potest demo rari , quandoque non.
Si utem propositio dubitabilis , in qua praedicatur esse existenties
per demon rationem de inesse lae possibili, habeat pro subjecto nomen o rotativum vel re petitoum es negativum es unum cum postum ex multis nminibus talibus, uandoque putes demonse risii, in iidecli platur 4 ista, Calefactivum est, aequivalet isti, i quId est calefactivum ista, Habens tres angulos aequales duobus rectis et , qui valetisti, Aliquid est habens tres angulos, Oc. ideo sciit dictii est de propositioniblis quibiis aequivalent, quod sunt demonarabiles, vel non ita dicendum est de istis. Et si large accip.lando deuionstrativaetia, dicatur qucd quaelibet talis habens