장음표시 사용
371쪽
habens pro subjecto aliquid comm inius quod sit subjectiam primum talis pastionis , est syllogizabilis per primum subjectum tanquam rixanc dium , per conseqtiens est demonstrabilis potest dici , quod duaelibet talis est demonstrabilis , large accpiendo demonstrationem. Si tamen dicatur , quod nulla est demonstratio, nisi itando major potest prius tempore cognosci quam conclusio , ita quod maj0 potist esse nota , concluso potest ignorari, tamen apprehetidici putest dici, quod aliquae tales propositiones sunt demqnstrabiles, d aliqnae non puta quando passiones sunt demonstrabiles de suis propriis sibiectis tunc sum tales propositiones demonstrabiles quando auten pasi Iaes non sunt demonstrabiles de suis subjectis primis , tura non iunt de . monstrabiles ut ista mal sectivum est vel potest esse , demonstr. arinon potest et sed tantum scitur per experientiam, sine syllogi imo in quo major potest esse nota concluso apprehendi Liseisiati.
Os fissit idem esse esse rei cum re.
ET quia tactum est de esse existentiae, aliquantulum .sgrediendo
considerandum est, qualiter se essentiae se habet ad rem putrii naeti messeri ex stentia rei sint duo cxtra animam distincta inter se. Et mihi v detur quod non bunt talia duo, nec esse existeotia aliquid significat distin him a re. Quia si sic, ut eis et substantia, in ut accidens, tin accidens, quia tunc si existentiae hominis esset quantitas vel qualitas, Oc quod est manifeste falsum, scut inductive Patet nec potest dici ques substantia, quia omnis substantia est 1-teria, Vel forma, vel compositum , vel substantia abstraeta sed manifestum est, utid nullum illorum potest dici esse, si esse sit alia res
Item si essent duae res, Aut facerent per se unum , ut non Sisc, oportet qucd unum esset actus reliquum putentia, ter 'ns quens unum esset materiain aliud forma, quod est absurdum. Sion ronon facerent per se unum , i tu faciunt unum aggregatione tantilin, Vel facerent unum tantum per accidens, ex quo sequitur quod unum erit accidens alterius. Item si essent duae te non esset contradictio, quod Deus conservarctentitatem in rerum natura sine existentia, vel e converso existentissim sine entitate , quorum utrum ue est impossibile. Ideo dicend cim cst, quod entitas Dexistentia non sunt ditae res, sed illa duo vocabula, it si , idem eadem sionificant, sed unum nominaliter, Maliud ex baliter, In opter quod unum noli potest convcnienter poni li)cs -- terius, cui non habent eaden cisicia. Aa a uide
372쪽
unde elle test poni inter duos terminos sic dicendo, Hon insuesse animal ε non est lic de hoc nomine res vel entitas unde se si niscat ipsam rem sed entitas significat cau am primam simplicem quar do dicitur de ea,non significando ipsam ab alio dependere; cuando autem praedicatur de aliis significat ipsas res dependentes,4 ordinatas ad priniam causam in hoc, quia illa res non sunt res, nisi sic sint dependentes ordinatae ad causam primam scut non sunt aliquando. Unde quando homo non dependet, sicut tunc non est, ita tune uota eII hamo , ideo non est plus imaginandum, quod essentia est ind.fferens ad esse non esse , quam quod es indisfcrens ad essentiam ion essentiam, quia sicut esse alia potest eis, non esse , ita esse potest esse essentia nun esse essentia. Et ideo talia argumcnta , Essentia potest sed non esse, ergo esse distinguini ab essentia, Essentia potest esse sib opposito, ergo est nua distingititur ab esse , non valent : scut nec talia valent, Et stati potest non ess essentia, iotest esse essentia, igitur essentia distinguitur ab essentia Essentia potest esse sub opposito essentix, piistii cs entia distingititur ab essentia, adeo non plus sunt eged ege setia duae res, quam esscntia Messentia. Et haec est sententia incolate sis, diei secundo posterio 'ram Omne dicti: m de causa prima non probat, nisi i pnna essentiam 'causae primae omnino simplicem esses dictum vera de aliis non probat, nisi ordinem lac pendentiam eorum ab ente primo quod est per se in haec ordinatio vel dependentia nisil multiplicat in essen: ia dependenti ab ente primo , νe quaeratur de ente primo, sue de re depcndente ab ente primo, sit, haec quaestio non ponit in numerum. Causa autem, quare sanctia alii dicunt Deum esse ipsum H, et non creaturam, est quia Deus sic est esse zod non potest non esse,imo necesse est esse Mab alio non est et Creatura autem se est esse , quodaronesi necesse esse, cui nec necessario eli res, S ab alio est res effect ve Mides non diis ruat quid est auo es in Deo, quia non est aliquid aliud a Deo quo Deus est; sed in creatura differunt, quia
dillud qui est cicatura , quo e sunt distincta simpliciter , aint
A P. XXVIII. Ostendit quomodo terminatur crinestis quid est 'gratis
cujus ponit saraas distin dione definitionum. Viso uomcd terminatur quaestioli est, videndum est quom dot trio natur quaestio quid si , hoc est , quomodo potest eviden te cognosci propositi in qua praedicatur u finitio de de-
373쪽
Est autem sciendum, quod desinitionum Quaedam est desin tio expr mens quid nominis, et Quaedam est definitio iud rei. Ddfinitis exprimens quid rei est illa, quae non est necessaria disputanti scienti se-nificatum vocabuli sicut ad hoc, ouod aliquis sciat quid si nificat hoc
nomen homo non est necessarium scire, quod humo componitur ex tot partibus, vel ex talibus partibus unde iii libet potes di putare climatio, quamvis ignore des titionem exprimentem θ', id rei, sed igno 'rata definitione quid nominis exprimente, non potest quis cum alio dis putare. Et ideo quando aliquis addiscit saniscata terminorum , tunc addiscit definitiones exprimentes quid nomi uiri, quamvis non ad scit definitiones exprimentes quid rei mon est igitur definitio exprimensq id rei necessaria disputanti, qui talis definitio non tantum cxprimit quid nomea sigiti iciri, sed exprimit etiam ii id res est. Talis autem definitio duplex est, Quaedam enim defini in talis est, ax nihil importat extrinsecum rei alio modo quam importat rem vel partem rei et talis definit o vocatur definitio propriti fune dicta, quae non potest esse nisi substantiarum vel nominum substantiarum; quia talis definitio non potest esse nisi compositor si tanquam illorum quoru esu n-tia exprimitur per orationem, cujusmodi composita per se uua non siminis substantiae:tali est definitio, Adima nitiarale, cum sit animal genus et racionale differentia , quia animal import1t totum homirum , et rationale importat partem hominis, sicut suum abstractum. Alia est definitio importansalia disci, quae simul cum lioe quod imporcit rem immportat vel O primit aliquid aliud quod non est de es Sintia rei sicut est desinitio animae quae est ista, A lima es arct ι corporis by sic orga ici,
edic ut habetur insecu ido de asina, quae importat animam et corpus, quod nun est pars anima nec anima et ista vocatur definitio per addi tamentum , et tales definitiones importan es .id rei convertuntur cum nominibus mere abiblutis affriarativis. Aliae sunt desinitiones importantes sid nominis, lure non sunt nisi orationes exprImentes quid nomina significant et tales definitiones propriissime sunt nominum negativorum et conuatati votam et re ets-υοruci sicut ista definitio, habens albedinem, sive in m matum ia
374쪽
Te definitione exprimente quid rei.
DLfinitio et primens quid rei, non data per additamentum , semper
continet pro prima parte aliquod e euae definiti, iro alia parte vel aliis partibus continet dissereat iam . ,sserentias essent ales, vel aliqud obli illos significantes per se primo partes rei Mime partes sunt diver de , Nam genus importat totum, aliae partes s nif-cant set important partes determinatas rei, sive partes distinctas. Prima yir desinitionis, puta genus, nec a priori, nec a posteriori potest demonstrari de desinito sicut, quod Homo sit animal, demonstraritidii dich; sed propositio talios se syllogismo acquiritur, mediante notitia intuitiva. unde istis conceptibiis existentibus in ntellectu malicius homine viso, statim scitur quod homo est animal non quod isti conceptus praecidant notitiam intuitivam hominis; sed iste estir cessus, ouod primo homo cognoscitur aliquo sensu particulari deinde idem homo cognoscitur ab intelle hi , quo cognito habetur una notitia generalis, d communis omni homini illa cegnitio vocatur conceptus, intentio, pastio, qui conceptus communis est omni homini, quo existente in intellictu statim intellectus scit quod homo est aliquid sine discursu ἔ deinde apprehenso aliquo animali, alio ab homine vel aliis
animalibus elicitur una notitia generalis omni animali,& ista notitia generalis est communis omni animali,& vocatur passio, seu intentio animae, sive conceptus communis omni animali,quo existente in anima potest imtelle tus componere istum conceptum cum conceptu priori, quibus comis
positis ad invicem, mediante hoc verbo est, statim intellectius assentit illi complex sine omni syllogismo, mita quaelibet talis propositio in qua praedicatur genus de definito propriigime dicto habetur sine syllogismo. Et hoc est universaliter verum de omni genere respectu speciei quae est mire absoluta quia talis propositio statim scitur cognitis terminis perfecte. Sed sorte d. ces, quod hic est Φllogismus ex prioribus, Omne animal est substantia, Omnis homo est animal, ergo Oc ergo haec demonis stratio est a priors. Praeterea, sicundiim dicta, quaelibet talis propositio esset per se rata. quia i tuaelibet talis propositi cognosceretur cognitis terminis secundum istum processum ita ista esset per se nota, Homo est animat,in ista, Albedo est qualitas,in hujusmodi. quod videtii falsum cum multae tales sunt multum dubiae. . Praeterea, viso al qcro Premstis potest ignorari, An sit animal, post- ex sine uberiori experientia potest certificari, Quod est animal, ergo Quod homo est animal potest demonstrari.
375쪽
Ad primum istarst dicendum est , quod non omnis syllogismus eae prioribis est demonstratio, quia non quilibet talis syllogi linus facit se ires: d hoc, quia conclusio non potest esse ignota postea per illum hilogismum tanquam petr causam escientem fieri nota, quod requiri iuria demonstrationem 1 Iic est in ipsi sim, igitur ille syllogismus non
Ad secundum sciendum est, ouod quaelibet talis propositio me ualuis in qua subiiciuntur iraedicantur talea conceptus Mere absoluti, est per se notas quia statim sciuntur cognitis tinninis tamen non quaelibetit positio acalis est per se nota. Nam ex quo ucce signiscant ad placitum, voces mere abiblutae possint imponi eodeni modo diversisIgm sicatis lamibu habemu vel alii habent, tales vel talescisceptus in tunc aliquis qui talas conceptus non babet potest sciressignificata vocabulorum, Καmul cum hoc potest nescire ea, eo quod alios conceptus ineatales non hambet sed habet conceptus mentales plures, quorum aliqui si componanti rad invice totu resultans ex eis erit eonvertibile cum illa voce D& ita talis propositio vocatu non erit per se nota; illa nori quaelibet notitia, qua
scitur quid termini signiscant, sussicit ad sciendum talem propositionem. Ea sicut illa propositio vocalis non est per se nota , ita illa meutriis qum componitur ex conceptibus commis non est per se nota, quia potest habet quamvis nesciatur unde se modo de facto scio quid significat
hoc nomen ea, scio quid signi scat hoc nomen aη-al tamen ignoro istam propositionem, Leo est aalmes , quamuli credam eam esse veram is habeo propositionem mental , cujus sibiectum est uetIn composivum ex multis notitiis incomplexis, quarum nulla est simplex propria leoni; sed propositionem naenialem, cujus subjectum est plex Mere abiblutum proprium leonibus non habeo 3 quia si talem propositionem mentalem haberem statim sine syllogismo sciretia eam. Sed nunquid propositio mentalis in qua subjicitur tale ccmpositum, &etiam propositio vocalis sunt demonstrabiles, ex quo sunt dubitabiles Potest diei quod large accipiendo demonstrationem tales sunt demn mabiles & hoc, ilia conclusio potest esse lamnari dubia, & postea scita propositione majore , in qua praedicatur idem praedicatum de conceptu mentali aequisito per notitiam intuirivam rei,' scita nunore , in qua praedicatur idem concepti de subjecto conclusionis, potest conia elusio fieri uora. Et ita talis propositio, large accipien demonstrationem , potest seri nota per demonstrationem, ex quo potest concludi hilogismo faciente illam conclusonem esse evidenter nutam, quae prius erat dubia vel apparuit esse salsa. Ad tertium concedo, quod vis aliquod remotis potest dubitari an sit animat,is potest per aliquos effectus fieri notum quod est animat,is tamen non erit demonstratio quia demonstratio non est de singularibus, una autem tantum propos ρio singularis fit tibi notaris posito, quod
demonstratio esset de singularibus, assitudinis esset demonstratio ibi propositionis
376쪽
sitionis mentalis habentis conceptum simplisem & mere absolutum proprium de subjecto sed esset demonstratio propositionis habentis unum conceptum composi tum pro subjecto undo de talibus dico proportionabiliter, sicut dixi alias de illa propositione, Deus est, quam soris matbeatus videns essentiam divinam,is de ista propositione quam cshstemus mcdo defacto quia sicut illae sunt distinctae propositiones, ita istae propositiones,quarum unam posset habere de leone ille qui videt ves idit substantiam leonis intuitiqe illa propositio quam modo desecto habeo de leone, sunt distinctae propositiones et . una est demonstrabilis large accipiendo demonstrationem, & Alia nullo mcdo est demonstrabilis. Similiter illa propositio quam format arcus il nati-αtate de coloribus, dicendo, Albedo est colori, est distincta ab illa quam ego sermo, vel mentalis in mente, dicendo quod Albedo est colat, una est simpliciter indemonstrabilis, S alia sorte est demonstrabili , large iccipiendo demonstrationem.
ostenil propositi Oxem is qua prae Datur sena Avolutum de specie absoluta non post caemonstrari licet bene immismonstrari in qua praedicata disserextia de specie.
Quamvis propositio, in qua praedicatur genu absolutum de speciemere absoluta, composita ex conceptibus simplicibus demonstrari non possit, nec a priori, nec a posteriori tamen propositio, in qua praedicatur dissere tia de specie tali a posteriori demonstrari potest. Nam differentia, sicut dictum est prius, importat unam partem in ob liquo cum igitur per effectus demonstrari potest talem rem habere talem partem, ideo per stectas demonstrari potest differentia talis de specie tali. Verbi gratia, si aliqui habeat notitiam propriam animae sensitivae, cper consequens sciat quod significat hoe voeabulum stabitivum,in videat
aliquod corpus, cujus habeat notitiam simplicem iropriam talibus cor .poribus,m tamen ignorat an habeat animam sensitivam, iste per at quos effectus, cuilibet tali corpori competentes, potest demonstrative probare, quod omne tale corpus habet animam sensitivam, ter com sequens quod est sensitivum. Et per talem modum probavit Aristat. per transmutationem & motum , quod in istis generabilibus4 corruptibilibus est materia distincta a serma; sex consequens quod sunt male rialia, cum tamen materiale sit 8 fferentia essentialis eorum. Per talem etiam modum demonstrative probari potest, quod in homine sint plures Drma , quamvis Arte hoe non sit facile multis , imo sorte quamui de
illi nulli stloe possibile pro statu isto.
377쪽
scire, uod propos: o in cui praedieani differentia de
notitia distincta δέ persecta, itand scilicet siliit quod potest eo nosci latet cognoscentem, nullo modo est demonstrabilis; quia sorte talis notitia est notitia dcfinitiva. Sed quicquid sit de hoc, dico uod de talibus conceptibus specificis substantiarum, quales nos des o habemus, potest disterentia demonstrari posterim, licet non a pristi quod saltem venim est de specie cui primo comperit, sive possit demonstrari per ma-cium lumptum a causa ei trinseca de aliquo contento sub specie prima,
fixe non. Et illud quod dictum est de differentia, quae scilicet piaesi-eatur recta de specie, intelligendum est de illis quae pradicamur iaobliquo de specie, et significant partes sentiales rei unde sicut aio
steriori demonsitari potest, quod animal est materiale ita a posteriori demonstrari potest, quod animal componitur ex materia et lanna et ita da altis proportionabiliter dice um elici
A P. XXXI. - 'Osredit definitionem non posse demonstrari a rhr de ἐισὼ, to ct de diversis modis ino stigandi desinitionem.
EX praedictis patere potest, quod desivitis non potest a priori de
monstrari de specie defiuiua, definitio enim de nullo potest prius praedicari quam de definito in per consequens per nullum medium potest demonstrari de definito a priori. Nec potest etiam si s definitio demonstrari a posteriori de specie, quae si eonceptus meruis proprius simplex praeci e significatus per speciem muta quamv: una pars talis definitionis esset demonstrabilis a posteriori de Libjecto, tamen aliqua pars non est demonstrabilis de si subjecto, neque a priori, neque aposteriori. Ueruntamen de sufecto, quale nos trabemus de facto, non est forte inconveniens definitionem posse demonstrari, saltem large capiendo demonstrationem. Et per istum varium modum probandrpsssunt exponi multae authoritates Aristot quae videntur tam inter se .quam praedictis repugnare quandoque enim loquitur de uno modo dein
monstrandi, & quandocue de alio; quandoque loquitur de procis-eatione definitionis de delinito simplicia proprio , quandoque loquitus de praedicatione definitionis de definito compositois proprio tantum. Est ergo duplo modus deveniendi in talem definitionem unus
est per notitiam intuitivam pari iam illius rei. iii nim intuitive cognosceret partes rei, statim posset formare conceptus demonstrabiles, importantes illas partes in obliquo, importantes totis in recto. Sed adhuc non est necesse, cucd habebat delinitionem , quia deficeret sta genus, quod non potest haberi nis per notitiam intuitivam alicujus sin-
Patri , ct ejus speciei, vel aliquorcii singularium divetrarum speς enim,
378쪽
quo habito, potest intellectus illum conceptum praeponere aliis concepti. bus demonstrabilibus,, sic habetur desinitio quod si praedicatur de desinito, erit illa propositio evidens sine omni syllogismo , cita ita
monstrabilis erit. Si autem partes non omnes rei intuitive videantur,
sed totum videatur intuitives, non tamen videns possit discernere inter omnes paries totius, si tamen hoc sit possctibiles, tunc illa pars quae est genus accipitur per notitiam illam, per notitiam alterius vel aliorum singularium. Alii autem conceptus demonstrabiles a posteriori concluduntur de definito, cita accipitur definitio, sic qu0d una pars per notitiam intui. tivam, et aliae perissectus 3 et tunc istis habitis eli talis propositio nota in
qua taedicatur definitio de definito. Nec illud negat Aristot sed intendit tristos principalitcrine probare, quod per nullam h logismum ari ori potest seri videnter notum , quod talis definitio praedicitur de definito, et quod sussicienter exprimit essentiam desiniti. Et hoc idem intena: Liuoluis ilis quando dicit, demonstratio quae
confudit desinitionem de definito non facit nos cognoscere orationen
definitivam in quantum illa est definhiva explicans quid est res sed facit nos cognoscere solam illam desinitionem in quantum ipsa est praedicati a quod hoc est bos quamvis acolnie uti de tali definitione non intendit, sed de ea de qua dicetur inserius. Sic ergo apparet per quem modima pars definitionis scitur de definito, et per quem modum definitiuscitur de definito. Et ad istum processum multum siciunt renula datae in octavoto iis eorum: per istud tamen non habetiit ars definiendi, sed ars definiendi accipitur per divitionem. Unde quamvis aliquis sciat evidenter omnes propostiones, in quibus praedicantii partes definitionis de definit, si tamen nesciat illas partes in una oratione rem ordine ordinare, ne cit finire nec babesbit definitionem unde qui sic ord nare partes des-nitionis hominis, Nationale animes mortale, non haberet desinitionem. Est erro ars desialandi per quam partes definitionis debite ordinantur,x hoc est per divisionem ut prius ponatur genus, deinde lividatur genus et accipitur illa differentia uti v sciti: competere definito, quan vis hoc nesciatur per divisionem , sed aliquo modo praedictorum med rum, deinde adhuc ii ividatur, et sc procedendo ct addeiado quoulque
perveniant ad urationem convertibilem.
Duobus autem mcdis contingit se di visive procedere. Uno modo, ut Primo dividatur genus 3 Secundo accepta d Terentia quae competit definite, dividatur illa differentia vel genus convertibilet cum illa :fferentia ; deindela vi latinia Ita .fferentia vel aliud genus et ita quc semper sicut divisiones sunt diversae, ita divisa sunt diversa. Sicili posito, quod homo sit substantia, et homo debeat definiri div
datur subitantia per eortioreum et incorporeum , et addatur corporeum
Sab tantiae, et dicatur se iιb lautia corporeau deinde dividatur hoc
379쪽
totum, substantia corporea, vel corporeum,vel hoc genus corpus, scilicet, eorpus aliud animatum , aliud in animatum , addatur ista differentia animatum substantiae, sic, Substantia corporea animata deinde dividatur corpus animatum sic , aliud sensibile aliud insensibile, Daddatur toti orationi praecedenti ista differentia sensibile deinde dividatur ni mal quod est genus convertibile cum sensibili, dicendo, animalium aliud rationale, aliud irrationale N addatur praedictae orationi haec differentia rationale ,- tunc habetur haec definitio hominis , Sub lautia corporea adimata sensibilis rationalis haec est completa definitis hominis. Aliter contingit per divisionem procedere, ut semper idem dividistur,in non diversa. Sicut s debeat definiri ternarius , Maccipitur primo genus ternarii, mani erus , dividitur numerus prius sic. Numerorum alius par, alius impar, addatur ista disterentia impar isti generi merus, sic merus impar deinde dividatur idem genus scilicet numerus, d non hoc totum numerus impar, nec aliud convertibile, sic , Numerus alius utrobique primus, alius non uir
bique primus , O c., addauit ista differentia utrobique primus isti toti numerus impar, labebitur ista oratio , numerus impar atrobiaque primus , quae est convertibilis cum definito scilicet cum te
Sic ergo patet, quod duobus modis contingit definitionem per di
visionem accipere. In Primo processu non solum oratio tota est convertibilis cum desinito, sed etiam una disserentia est convertibilis cum definito; de tali modo accipiendi definitionem loquitur Aristot. . Meta. In Secundo processu nulla pars definitionis est convertibilis cumdcfinit , sed quaelibet erit ia plus m tota oratio erit convertibilis. Sed hoc generale est, quod nihil scitur de definito per divisonem, nisi dicas quod tota oratio nunc scitur de desinito per divisionem, propter hoc, quod intellectus primus non componit tali propositionem , scd quicquid scitur de definito scitur per aliam viam hoc tamen habetur
in fine, quod scitur quod linc orati est definitio at s definiti non tamen per huc scitur, quod liare deisti Rui cative sumpta praedicatur de desumto significative sumpto. Et hoc vult Aristot quando probat, quod per diu sionem non γ
initatur nec demonstratur desnitio de definito in quantum explicans quid est definitum , secundum quod eum exponit incolarensis unde per artem definiendi non cognoscitur desinitio de dcfinito significative sumpto, inquantum scilicet explicat quid est res, sed hoc potest praecedere artem definiendi; sed per artem definiendi partes definitionis debite ordinantur per hoe scitur quod talis oratio est definitio talis definiti. Et hoc intendit incolnieasi quando dicit methodus dei
nitiva concludit orationes tales, Animal rati0nale mortale est delin:tiolium nisi&liaee est oratio composta ex secundis intentionibu non
est haec orati , cratio dinoitiva solum explicans quid est bonam, d
380쪽
haec moratio praedicativali lias iecuridae intentionis definitio , deque definit.one , Animal rationale mortale Propter quod , Ari tot &Lincolite etsi volunt , quod nunquam definitio potest demonstrari de definito perci finitionem definitionis: quia per tale mediuna non potest
demonstrari definiti significative sumpti sed semper praecise de propria definitione , supponente pro se s non pros. Ra cato.
De desivitione data per additamentum
D Esinitio data per ad litamentis non solum explicat essentiam
rei, sed etiam simul cum ioc explicat aliquid aliud a re et loc, vel negative , vel assirmative 3 ideo talis definitio non solum componiturix aliquo praedicabili per se primo modo , sed etiam componitur ex aliquibat praedicabilibus secundo modo, quae sunt passiones itfiniti. Et de ad sciendum quonaod definitio talis scitur de desinito, vide nil imis a quomodo diversae partes diversimode sciuntur de eodem. unde illa pars quae explicat essentiam rei , quae est penus, non potest
jus rei tantum .si ut dictum est prius. Alia autem partes desilitionis d.versm de sciuntur de diversis definitis, secundum tacd diversae passiones diversmode sciuntur de diversa substantiis. Sicut quaedam assiones demonstrantur de subjectis suis primis; quaedam non possunt demonstrati de subjectis suis primis, sed tantum possunt per experientiam sciri de subjectis , ita quodpa tecta lis dcfinitionis possunt demonstrari vel demonstrative probari de definitis, quaedam non p5ssimi demonstrari de eis; sciit quaedam passiones pussunt demonstrari a priori de subjectis,in quaedam a posteriori, ita quaedam partes talis definitionis nil unt probari de definitis a priori, quaedam a posteriori.
Verbi gratia, si haec si definitio Albedini, color disgregativus
visus , Prima particula quae est genus albedis nullo modo potest demonstrari de albes ne , sed tantum potest fieri evidenter nota per notitiam intuiticiam tun per 3 llogismum Secunda autem particula potest seri non per experieitiam si enim nullus experiatur albedinem disgregare visum, nullus sciret, an albedo elici disgregativa visus Similiter si haec si definiti Angeli, Sub antia incomiptibilis, Prima pars non potest demonstrari de Angelo, Secunda pals potest aliquo modo demo strari sic, omne carens parte, e Omne simplex est incorruptibile, Angelus est sinaplex, ergo Angelus est incorruptibilis, vocando in corruptibile illud quod non potest des nere esse per separationem unius
parti ab alia. C0nstat itaque ex praedictis, quod nulla dGniti alicujus