Gulielmi Occhami, ... Summa totius logicae

발행: 1675년

분량: 579페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

421쪽

h6md. Sciendum est , quod ista est vera de speciebus condividentibus, xest vera de speciebus specialissimis mere absolutis: scd de pcci

bus quarum una est mere absoluta, Mal a respectiva vel connotativa, vel de pluribus respectivis vel connotativis, non valet. Non enim sequitur , Socrates est homo, ergo Socrates non est pater , tamcnpater est species specialissima. Et si dicatur, quod pater non est species specialissima, sed paterni

tas; lene sequitur, Socrates est homo , ergo Socrate sid est paternitas. Dicendum est, quod pater est species specialissima. C jus ratio est, quia ad aliquid, vel relatio est unum praedicamentum importans plures res, pro eis supponens ergo Species suae supponunt pro rebus, cies important igitur si paternitas sit species oportet

quod supponat pro re, sed non nis pro illo qui est pater, nec alliud signita cabit nisi consgnificandi; hoc Dciti pater ergo Si paternitas si species , pater erit species. Ideo dicendum est apud Aristot quod

pater: paternitas, vel erant nomina synonyma tunc est inani se

stum, uta si paternitas est species specialissima pater erit species specialidi ina vel pater significabit suum concretum, ita quod hoc

nomen pater erit paternitas , scut hoc nomen pater est relativum,

S ad aliquis manifestum est enim quod hoc nomen pater cum dicatur ad convertentiam, sit ad aliquid ' tune sicut ad aliquid non est praedicamentum, sic nec paternitas est species specialissima: ideo forte non est aliquod nomen impositum illi praedicamento nisi aequivocum, quia significat aequivoce tam res quae significantur per nomina inseris raresativa, quam illa nomina relativa. unde relatio signiscat haec ista ideo in uno sensu est haec vera, Pater est resatio militer ista, Socrates est relatio, sicut haec est vera , Socrates est pater minatio sensu haec est falsa, Socratest relatio. Habet etiam ista regula instantiam de speciebus, tam connotatiVis quam relativis quia non sequitur, Socrates est Pater , ergo Socrates non est Filius nee sequitur, Socrates linea , ergo Socrates non est superficies, secundum principia Aristot loquenda. Alia regula est, Ab assirmativa de uno genere, ad negativam de alio

genere non subalterno, est bona consequentia. Sicut sequitur, Socrater est corpus animatum, ergo Socrates non est corpus inanim tum Sciendum est, quod illa regula non est generaliter vera sed tamen est vera, quando unum genu universaliter removetur ab alio quando autem unum genus praeditatur de alio, uamvis particulariter solum, non valet consequentia , quia non est inconveniens idem contineri subdiversis generibus. Et ideo non sequitur, Socrates est substantia , ergo

Socrates non est quantitas, secundum principia Ari4otelis. Et si dicatur, secundum Philosophum primo posteriorum , haec est immediata, Nulla substantia est quantitas Muniversaliter quaelibet negativa in quavd m praedicamentum reae vetur ab alis est vera. Dicenda: est, quo

422쪽

A, illo 'eles false allegatur in illo passii, mi isto modo illo processu rq uia non facit ibidem mentionem , nec de substantia, nec de quaruitate, nec d/: aliquibus praedicamentis , scd zntum docet cuae negativa est im-

mcdiata.

Pro tota pnrte praecedente est notandum Primo , quod omnes praedictae res uiae intelligendae sunt, quando terni in supponunt erDoaliter Ret cativo; quia si termini lupponerent materialiter vel citer non tenerent. Secundo nutandum , quod multae regulae quae ponuntur de ervire consequentiis ex omnibus afῆrmativis , deserviunt etiam consequelitiis ex affirmativo & negativo e converso. Scie dum est et lain , quod multae regulae de praedictis non tenent in propcsitionibus de praeterito iuuiro. Sicut non sequitur , Socrates fuit albus, ergo Socrate non fuit niger nec sequitur, Socrates non fuit sanus , ero Socrates fuit aeger: cita de multis aliis quas longum csissit

pertractarc.

A P. X.

De regulis deservien ibi consequentiis conit uis ex ante-ceuente ct consequem de modo. Is de repulis deservientibus conseqtientiis & propositionibus de

iuge , nunc dicendum est de quibusdam deservientibus consequentiis ex propcstionibus de modo. Et primo , quando tam antecedens quam consequens sunt de eodem modo. Secundo quando altera propositionum est de inesse, & reliqua de modo. Tertio quando una est de uno mcdo, Malia de alio modo. Circa primum, primo dicendum est de consequentiis ex propositi nibus de neci simo circa quas cst una regula talis, Ab inferiori a s perius sine distributione, tam a parte subjecti, quam a parte praedicati, affirmative est bona consequentia. Sicut sequitur, Socrates de necessitate est homo, ergo Socrates de necestitate est animal Homo dei cessitate est substantia, ergo Animal de necessitate est substantia. Sciendum est, quod sere omnes regulae praedictae prius positae sunt antelligendae circa propositiones de necessario , quando sumitur in sensu diviso, s sint consequentiae sinplices ex illis de inesse si autem sint consequentiae ut nunc , non oportet quod teneant: adeo quamvis sequitur, Omne ens est in actu, ergo Omnis homo est in acti non tamen sequitur, Omne ens esse in actu est necessarium, ergo Omnem hominem esse in actu est necessarium. Sciendum est etiam , quod quamvis a superiori sine distributione ad inferiora sub d sjunctione sumpta sit bona consequentia , arguendo a parte subjectici non tenet tamen talis consequentia a parte praedicati. Vnde bene sequitur, Corpus de necessitate est coloratum, ergo Hoc cCrpus

423쪽

sus de necessitate est coloratum, vel Illud corpus,in sic de singillis: non tamen sequitur formaliter,Corpus de necessitate est coloratum,erg0Corpus de necessitate est album,vel Corpus de necessitate est nigrum, d sede aliis. Sicut secundum opinionem Aristot non sequitur, Mate riade necesssitate est sub forma ergo Materia est de necessitate sub hac sor'ma, vel Materia est de necessitate sub illa serma, & sic de stipulis. Veruntamen talis consequentia semper vel frequenter bona est secundum veritatena, nisi praedicatum aequivaleat in significando duobus contra dictoriis, Ex isto patet qucd praedicatum in tali particulari de ne cessario suppetnit confuse lautum quia scilicet non contingit de scendere ad inseriora , nec per disjunctivam, nec per sputativam. Circa consequentiam ex una de necessar o sumpta in sen se composito , vel ei aequivalente, & alia de necessario sumpta in sensu diu se, vel ei aequivalente, Est sciendum, quod semper Ab illa de neccssario insensu composito , vel ei aequivalente, ad aliam de necessario in sensu diviso, vel ei aequivalitate , est bona consequentia E conver es; si tam antecedens quam consecuens sint angularia de stibJecto quod sitis me proprium, vel de subjeisto quod sit praecise pronomen demonstristivum S cu bene sequitur, Socrat de necessitate est homo, rgo Hec est necessaria, Socrates est homo e converso. Similiter bene sequitur, Homo de necessitate est animal, quocunque demonstrator ergo Haec est necessaria, Homo est animal Me converso. Sed si in tecedens sit universale vel particulare, vel de subjecto composito ex pronomine demonstrativo termino communi, non valet consequentia. Sicut non sequitur, Omnis homo de necessitate est Deus, ergo Haec est necessaria, Omnis homo est Deus; nec sequitur Haec est necessaria, Oniae verum est verum , ergo Omne verum de necessitate est verum. Et ita ista ex particularibus non sequitur,sicut non sequitur, ille creans de necessitate est Deus, ergo Haec est necessaria, Ille creans est Deus tamen in illo ultimo casu bene sequitur Ista est necessaria, Ille creans est Deus, ergo Ille creans de necesssitate est Deus. Et libesemper est verum , arguendo ex assirmativis. Si enim argueretur ex negativis non valeret consequentia. Non enim sequitur, Haec est

pecessaria, Hoc album non est nigrum , ergo Huc album de necessitate non est nigrum. . .

Circa istas consequentias quae sunt ex propositionibus depo a brsi est sciendu, quod si gulare,de subjecto quod est nomen proprium vel praecise

pronomen demonstrativum sumptum in sensu diviso, infert ulam de possibili sumptam in sensu composito in e converso. Sicut bene sequitur, Homo potest esse niger, quocunoue demonstrato, ergo Haec est postibi. lis Homo est niger; Me converso. Sed si subjectum illisum propositionum fuerit terminiis communis , vel pronomen demon trativam

cum termino communi, tunc subjectum in illi de possibili in pta in

Gu dis se, uti aequivalente, vel sta pro es lita est, vel pro eo quod

424쪽

quod potest esse. Si stat pro eo ilia est , tunc praedicatum vel est terminus communis, vel proncmen demonstrativum solum , vel nomen proprium, Vel pronomen demonstrativum cum termino communi. Si praedicatum sit terminus communis, vel pronomen demonstrativum cum termino communi, sive nomen proprium, consequentia non valet ab una ad aliam. Sicut non sequitur, Hoc album potest esse n grum, ergo Haec est possibilis, Hoc album est nigrum nec sequitur, Haec est possibilis, Hoc album est Socrates, ergo Huc album potest esse Socrates, propter salsam implicationem in consequente multo magis si

praedicatum esset terminus communis , vel sumptus cum termino communi, non Valeret conseouentia. Si autem stet pro eo quod poteri esse,

ab illa in sensu divis id aliam insensu composito non valet cons quentia scut non sequitur, Album potest esse nigrum , ergo Haec est possibilis, Album est nigrum: sed e converse ex indefinita sequitur indefinita, &ex singulari siquitur singularisci sed ex universali non sequitur universalis. Bene enim sequitur, Haec est posissibilis, Album est dulce, ergo Illud quod potest esse album potest esse dulce. Et ista consequentia patet , nam sequitur , Haec est possibilis, Album est duace, ergo duae propositiones sunt possibiles, in quibus de pronomine demon strante illud praedieantur ista duo, Album, Dulce multra, ergo Duae de possibili habentes idem subjectum, scilicet idem pronomen demonstrans idem pro subjecto sumpto in sensu diviso, sunt veraea putatales duae, Hoc potest esse dulce, Hoc potest esse album et quia sicut dictum est, illa de possibili habens pro subjecto pronomen demonstrativum, sumpta in sensu composio, inter illam de possibili in sensu di i B; ergo Istae duae, Haec est possibilis, Hoc est dilice, Haec est possiibilis, doc est album, inferunt istas duas, Hoc potest esse albam, oc potest esse dulce Nunc autem sequitur moe putest esse dulce, de potest esse album, ergo Album potest esse dulce, sumpto subjecto pro eo quod potest esse ergo De primo ad ultimum sequitur, Hoc est possibile, Album est dulce, ergo Album potest esse dulce Sed universalis non infert universalem; non enim sequitur, Hoc est possibile, Omne album est homo, ergo Omne album potest esse homo ; nec potest talis consequentia probari sicut praecedens , eo nod per syllogismum expostorium, quamvis inseratur indefinita vel singularis , non tamen universalis.

Circa propositiones de contingenti sciendum est, quia illa de contino genti sumpta in sensu composito , secunda in sensu diviso convertuntur, si subjectum sit pronomen demonstrativum , es nomen proprium; scut istae convertuntur , Hoc contingit esse album, d Haec ei contii pens, Hoc est album sed si subjectum sit terminus communis, vel includens terminum communem , vel participium, non oportet. Non enim sequitur muc est contingens, hoc creans est Deus, ergo Hunc

creantem contingit esse Deum nee sequitur e conversu , Hoc album

425쪽

eontingit esse nigrum, ergo Haec est contingens , Hoe album est nigrum Ex quo patet, quod differentia est inter istas de contingenti,& de possibili, quantum ad consequentias inter eas. Nam illa te possibili, habens pro subjecto terminum communem , vel includens terminum communem, vel participium, sumpta in sensu composio, inseri illam' de possibili in sensu diviso sed sic non contingit in illis de contingenti. Non enim sequitur. Haec est contingens, Deus est creans , ergo Quod coni ngit esse Deum contingit esse creantem , nec etiam sequiatur, ergo Quod est Deus contingit esse creans.

Circa illam de imposibili sciendum est , quia quando subiectium

est pronomen demonstrativum, illa insensu composito, cin sensu diis vis convertitur sicut istae , re est impossibilis, Hoc est album, ergo Hoc non potest esse sed si subjectum sit terminus communis, vel

includens terminum communem, Vel participium, non aequivalent.

Unde non sequitur, Haec est impossibilis, Album est nigrum, ergo Album non inest esse nigrum et nec sequitur, Album non potest esse homo ergo Haec est impossibilis, Album est homo. amen sciendum est, quod quando accipitur de impossibili, in qua negatur modus possibilitatis, sciit hic, Album non potest esse nigrum, si sumatur in sensu divise, si suum subjectum non sit pronomen demenstrativum, nec nomen proprium, illa est distinguendi eo quod subjectum potest accipi pro eo quod est, vel pro eo quod potest esse. Si primo modo, se nee particularis inseri particularem, nec universalis inseri universalem. Si secundo modo particularis non inseri particularem , sed universalis universalem. unde non sequitur, Aliquid quod potest esse albuit non potest esse homo, ergo Haec est impossibilis, Album est homo sed bene se initur, Omne quod potest esse album non potest esse homo, ergo Haec est impossibilis,omne album est homo. Circa alias modales est sciendum, quc Quando subjectum estit nomen demonstrativum, vel smen proprium, in sensu composito. insensu diviso, convertuntur: scut tuae convertuntur, Hoc scitur esse album,in Haec est scita, hoc est album is istiusmiliter, Hoc creditue esse nigrum, Maec est credita, hoc est nigrum. Sed si subje tum sit

terminus communis, vel includens terminum communem tanquam paristem, vel participium , non convertuntur unde istae non convertuntur , Album sciuir esse homo, Maec est scita, Album est homes nee istae, Album per se aedificat, Maec est per se, Album aed ficat: nec istae,Album creditur esse homo, vel Socrates, maec est credita, Album est

homo, vel Socrates. Similiter istae non convertuntur , Creans scitui

esse Deus, & Haec est scita, Creans est Deus. nam una de istis sempetest vera, Malia salsa. Et ratio omnium istorum diis a est prius, videlicet quod per propomtionem de modo sumptam in sensu diviso,, per sibi aequivalantem, non denotatur , quod ille udus verificatur de sua praejacente cie quod

426쪽

veri sica itur de alia prop0sitione in qua praedicatum praedicatur pronomen demonstrativum, vel nomen proprium, subjicitur,in hoc verbum est sestertium adjacens. Sicut per istam, Creans de necessitate est Deus sumptam in seni diviso, non denotatur quod sua praeJacens, scilicet ista, Creans est Deus, si necessaria sed denotatur, quod ista sit nece sari , uoc est Deus demonstrando illud pro quo creans supponit in ista, Creans de necessitate est Deus. Et similiter per istam, Album nise aedificat, non delictatur, quod sua de inesse, scilicet ista, Album aniscat, sit per ses sed quod aliqua talis si per se , Hoc aedificat, en cnstrando aliquid pro quo album supponit in ista , Album per se aedis.

Ex istis praedictis patet, quod tales sunt concedendae, secundum prinis i pia Aristotelis, Homo de necessitate est Deus, Album per se est animal, Creans scitur esse Deu in hujusmodi si tales sint verae, Filius Dei de necessitate est Deus, discator per se aedificat, Deus scitur esse Deus: hoc, quia subjecta istarumin illarum supponunt pro eisdem is idtodum suppopunt pro eisdem, si istae sint verae; converso dc hoc, quia de tota propositione in qua praedicatur praedicatum unius S alterius, demonstrando illud pro quo subjectum supponit, veriscatur talis modus quia eaden est illa py0 sitio, quamvis aliae sint diversi. Dicunt tamen aliqui quod ista est falsa, Homo de necessitate est Deus; quia per alim de necessari implicatur, quod aliquid sit necesssario homo; hoc est falsum, & ideo est salsa iri militer per istam , Album sciturcsse homo, implicatur, quod aliquid scitur cise assum. Sid illud non est bene dictilin, quia tales modi, e quod sequantur subjecta, non implicant subjecta cum tali modo veri scari; sicut nec ille modus cantia rea: er, nec ille modus per accidens is sic de aliis: adeo sicut scristam, Deus contingenter creat, non implicatur, quod aliquid se contingenter Deus, quod illud creat. Nec per istam, Deus per accident creat, implicatur, quod aliquid sit per accidens Deus, quod ille per accidens creat sed praecise ponitur, ouod alicuis est Deus,, quod ille contingenter se accidens creat. Ita per istam , uino de necemitate est Deus, non denotatur , nisi quod aliquis est homo, quod ille de necessitate est Deus, S hoc est verum. Similiter per istam , Albus iscitur esse homo, non denotatur, nisi quod aliquid sit album quid illud scitur si mi; quod poterit esse verum , quamvis nesciatur illud esse album. Et sub isto sensu concessum est prius, quod tales sunt verae, res personae sciuntur steo iis quia scilicet aliquis, puta curies tres persanae, aliud scitur esse Deus, quamvis nescitur illud e erres personae. Eodem modo est de ista , Pater scitur es e immortalis quia stilicet, Hoc est Pater, d onstrando Deum,4 Hoc scitur esse im-

an ortale.

427쪽

modo.

CIrca consequentia ex una de inesse ec alia de modo, est primo sciendum, quod illa de necessario , sive sumitur in sensu diviso, sive in sensu composito, semper inseri illam de inelse sed non e

converso, nisi forte interdum gratia materiae.

Et circa illas de Olbbia est sciendum, quod illa de possibili, si vo sumatur in sensu diviso, sive in sensu cum lito, non infert suam de inesse. Non enim sequitur, Haec est possibilis, homo est albus, ergo Homo est albus; cessequitur,momo potest esse albus, ergo Homo est albiis: si illa de inesse semper infert illam de possibili quia sequitur, M. crates est albus, ergo Hare est possibilis, Socrate albi missimiliter sequitur, Socrates est albus, ergo Socrates potest esse albus: hoc, verum , sive subieitam consequentis sumatur pro eo quod erisve pro eo quod potest esse. Circa illas de contingenti est sciendum , quodsilla de contingenti

sumatur in sensu composito, vel aliqua aequivalens ei, non inseressean de inesset nec e conver Non enim sequitur, Haec est contingens, Socrates est albus, ergo Socrates est albus nee sequitur , Deus est imis. mortalis, ergo Haec est contingens, Deus est immortalos. Similiter si sumitur in sensu diviso non infert suam de inesse ne e converso. Non enim sequitur, Contingit Socratem esse album,ergo Socrates est albus: nec sequitur, Deus est immortalis, ergo Contingit Deum este immor

talim.

Circa illas de imposιbili selendidi est, quod illa de impossibili in se,

si compost non infert suam de inesse , sal semper contradictorium suae de inesse. Sicut non sequitur, Omneni hominem esse asinum est imposibile ergo Omnis homo est alinus; sed sequitur, ergo Alicuis Itomo non est asinus. Illa autem de inisse non infert illam de impossibili. Similiter illa de impossibili, si lumatur in sensu diviso. . modus possibilitatis sit negativus infert suam de tesse, non e converso. Sicut sequitur, Humo non potest esse asinus, ergo Homo non est astius sed non e cunverso. Si 'utem ponatur impostibile, vel ejus adverbium, non infert suam de inesses sed contradictorium illius. Sicut non equitur, Socratem esse asinum est impossibiles ergo Socrates est asinus: nec sequitur , Socrates impossibiliter est asinus, ergo Socrates est asi nus sed sequitur , ergo Socrates non est asinus et e converso autem non sequitur, scut manifeste patet.

Circa alias uiolatus sciendum est, quod raro vel nunquam illae de io'

428쪽

esse insertim illas de modo. Sicut non sequitur, Homo est albus, ergo H rc ei per se , homo est albus Η0m est albus, ergo Honio Icitur esse albus: Homo est animal, ergo Homo per accidens est animal. Tamen frequenter illae de modo inserunt ill)s de incsse: Sicut se quilia , Homo per se est animal, ergo IJonao est animal Album sese tu esse itumo, ergo Album est homo δε sic de muliis aliis. Aliquae

tamen sunt , quaesion inferunt suas de inesses sicut non sequitur , So- Ora resar ditur es ealbus, ergo So lutea est albus; nec sequitur, crates opinatur hominem esse album, ergo Homo est albus.

Ad sciendum tamen quando talis conlequintia est bona quando non utendum est ista redula, ino si sit tali nnodus, qui non potest con 'tere, nisi propositioni verae, consequentia est bona ab illa de modo ad sitam de inesses Si autem sit talis modus, qui possit competere propositioni falsae, consequentia ab illa ad suam de inesse non valet: hujusnaodi sunt tales Cr ditum, opinatum, Concessum, Dubitatum & hujusmodi.

C A XII.

De consequentus compositis ex propositiora biu diserso=utu

modorum.

Post me videndum est de tonsequentiis ex propositioniblis diverso

rum modorum.

unde sciendum est , Primo, quod illa de nectis ario semper infert illam de possibili ita scilicet quod sinibae sumantur in sentia composco, vel ambae in sensu divise , vel aequivalantes talibus. Unde bene sequitilr, Omnem hominem esse animal est necessarium , ergo Omnem hominem esse animal est,in ile. Similiter bene sequi ir, Omnis homo de necessitate est animal, ergo Omnis homo podest esse animal. Sed e converi non sequitur, sicut non sequi uir, Omnis hcino et test esse albus, ergo omnis homo de necessitate est albula Secundo sciendum est, quod illa de necessario non inseri illam de contingenti, modo coni ngenti. et manente alfi malivo, nec e conver sua sed inseri contradictorium illius de contingenti. Sicut bene icquitur, Omnis homo de necestitate est animal, ergo Non contingit omnem hominem esse animal Similiter bene sequitur, omnem: nainem esse animal est necessarium, eri omnem hominem esse animal, non est contingens. Sed non sequitur e conversu non enim sequitur, Omnem hominem esse asinum non est contingens , ergo Omnem hominem est asinum est necessarium 'nec sequitur, Non contingit Deum esse albedinem , ergo Deil de necissitate est a be Q. Tenio

429쪽

Tertio sciendiim est , iiod illa de necessario infert contradictor timili vis de impostibili. Sicut sequitur , Omnis homo de nectilitate est animal, ergo Omnis sum non impossibiliter est animal. Similiter bene sequitur, Omnem homine n esse animal est necessarium, ergo Non est impossibile omnem hominem esse animal le tactinverso non

sequitur.

Qt arto sciendum est, quod trulla propositiones de aliis modis inferunt illas de necessario sed non e converso. Sicut sequitur, irinem hominem esse risibile est demonstrabile, ergo Omnem homni m esse risibilem est necessarium. Aliouae autem inseruntur ex illis de I rccssario, R non e converso sicut sequitur , Omnem hominem esse animal est necessarium , ergo Omnem hominem esse animal est scibile, rete accipiendo scibile aliquae autem non inseruntur ex illis de necessario, ne inferunt eas , sicut non sequitur, Omnem hominem et se animal est necessarium, ergo Omnem liominem esse animal est evidenter

notum a te in etiam e converso non sequitur.

Circa propositiones de possibili est notandum , uia illa de possibilirion infert illim de contingenti, sed e converse. 'ne enim sequitur, Contingit Soccatem esse album , ergo Socrates potest esse albus4 iciae converso quia non sequitur Possibile est Deum e ,e, ergo Co tingit Deum esse. Et non solum illa de contingenti in ert unana depos ibili sed etiam duas, scilicet astirmativam legativam essed e converso non sequitur; non enim sequitur, Homo potest esse Deus, ergo Hominem contingit esse Deum. Notandum est etiam , quod illa de possibili infert oppositum illips de impossibili; sicut secuitur, Socratem currere est possibile ergo Socratem currere nun est impol sibiles vel e converso etiam sequitur, ostrinem currere non est ina possibile ergo H0minem currere est possibile. Item notandiim est, quod omnis propositio in qua ponini alius irro diis, qui non potest competere nisi propositioni verae , infert illam de possibili Sicut sequitur, Omnem hominem esse animal est scitum, ergo Omnem hominem esse animal est possibile side converso non sequiatur, nisi gratia materiae aliquanda Si auicni talis modus tas it competere proposititioni falsae, non infert illam de possibili quanax cecon veri aliquando sequatur. Non enim sequitur , intellectuntiis esse animam intellcct vana est op njbile ergo Intellectum non

esse animam intellectivam est possibilo sed e converso bene sequitur.

Ad videndum ei g Qv ando tales e sequentiae sint bon 'm ouando non videndiim est quomodo tales modi se habe alit ad inviccita se-

eundum praedicationem : utrum videlicet tales pro si toties si in vervvel saltar, Omne neces artum est obibit. Omnis proposito scita est propositio vera Omnis propositio demonstrata est pro stio O sibilis, Omnis propositio credita est propositio poSibilis Nulla pro-

430쪽

positio impossibisis est proposui possibilis Nulla prol siti per se nota est,rnaontio demonstrabilis. Nulla propositio per se est propositio per

accidens; isc de con milibus unde regula generalis est in propositione de uno modo ad propositionem de alio est semper bona cons

quentia , quando modus consequentis praedicatur de modo antecedet tis universaliter sumpto sed nunquam talis consequentia valet, quanis do modus consequentis non praedicatur univcrsal ter de modo antec dentis. Similiter sempera propositione de uno modo ad propositionem de alio modo negato est bona consequentia, quando modus ccns quentis universaliter negetur de modo antecedentis uide ista conloquentia est bona, Omnem hominem currere est necessarium, ergo Omnem hominem currere non est contingens quia ista pr ostio est vera, Nulla rupositio necessaria est propositio contingens.

Hic tamen est advertendum, quod oportet quod ambae propostiones ex talibus propositionibus modalibus sint sumptae in sensu composito, Vel eis aequivalentes vel quod ambae sumantur insensu diris , seis aequivalentes. Etiam ex istis potest elici, quid dicendum cst de consequentiis ex talibus propositionibus modalibus. Notandum est etiam, quod omnes regulae supra positae de modalibus intelligenda sunt, qu)ndo omnes termini sumuntur personaliser, inviscative quia si acciperentur materialiter vel in pliciter non valerent praedictae reis gulae ut autem hebeatur completus tractatu de illis modalibus, circendum est aliquid de aequi pollentiis earum.

A P. XIII

De aequipollent i ct repugnantiis modassim, O primo lagenerali de quibusdam iraenotandis.

Quia circa propositionum, alium aequipollentias repugnancti assent variae difficultates, ideo ad hujusmodi negotii completionem est de eis breviter tractandum. Oportet autem scire,quod modorum ludam sunt repugnantes quidam sunt secundum superius S inferius se habentes:quidam lunt impertinentes. Repugnantes sunt, sicut necessarium Limpossibiles possibile R. impossibiles necessarium Meontingens ad utrumlibet Limpossibile; necelsarium Minopinabile demonstrabile Mindemonstrabile; tales multi. Secundum superius Minserius se habentes sunt, sicut necessa rium .possibile; nam sequitur , Hoc est necessarium . ergo Est possibile ac non e converso. Similiter se habent necessarium xkibile sinecessarium lacmonstrabile. Impertinentes sunt sicut dubitase Dpossibiles; dc hujusmodi.s xv knciandum est, quod modorum repugnantium, quidam sunt

SEARCH

MENU NAVIGATION