장음표시 사용
471쪽
Pro quo est sciendum, und quandocunque cum tali majore aecipiuntur sub minore aliqua non connotativa, nec resativa, nec duo etiam
ordinata secundum superius anserius, sequitur semper conclusio de inelsei de praesenti, scilicet quod non sunt idem realiter L per consequens quod non possunt esse idem realiter. Et ideo bene sequitur, Illud absululum , quod est scientia illius Onclusionis, potest esse sine absoluto quod scientia alterius eonclusionis, ergo illud abs lutum quod est scientia istius, allud quod est cientia alterius, insunt idem realiter. Sed si sumantur sub connotativa, vel retariva, clordinata secundum superius Minferius, est i equenter fallacia auraedictionis. Patet in exemplo de relativit; nam hie est fallacia seu edictionis, Quandocunque aliqua se se habent , quod unum potest esse alio non cxistente, illa sutit distinct realiter Sed Deus potest esse
creant non existente ergo Deusin creans distinguuntur realiter, vel
possunt non esse idem realiter quia praemissae sunt vera concluso existente silua me connotativis etiam patet exemplum, quod non tequitur, Quandocunque aliqua se se habent, O c. Sed homo potest esse musico non existente, ergo i cm64 musi us non sint idem realiter, vel possunt distingui realiter. Similiter de aliis ordinatis securi detro superius S inferius patet exemplum. Nam posito quod nialliana an malet nisi homo, non sequitur, Quandocunque aliqua sic e habent Oe, Sed animal potest esse nullo homineo istente , ergo H morat animal non sint idem te aliter , es possunt distingui re
Sciendum, quod aliquando sequitur concluso de possibili sumpto subjecto pro eo quod potest essit, es altero termino sumpto pro eo quod potest esse isto respectu huius praedicari, nolo idem reter ec aliquando respectu hujus disti virealiter. Sciendum ea und illa propositio. Quandocunque aliqua, Erc.
num intellectum potest habere,in malum accipitur tamen in proinposto secundum bonum intellectum, si re intellectus ille sit de virtute sermonis sive non ad praesens non eum.
Sciendum est etiam, quod aliquando sumendo sib eonnotativa vel relativa est fallaeia durae dictionis ' aliquando non . Quando autem Dic si, quomodo praedicta propositio debeat intelligi, di quando sequitur una conclusio & non alia, ostendetur quando tractabitur de fallacia figurae dictionis. Hoe autem suisiciat ad praesens scire, quod talis modus arguendi non valet, Possibile est quia album sit, cquod Nulla similitudo sit, reo Album similitudo distinputantur realiter. Possibile est quod substantia si, quod nulla quantita sit, reo Quantitas&substantia distinguuntur realiter Possibile est quod absolutum sit . quod nulla resatio sit, ereo Relatio cabselu tum distinguuntur realiter. Possibile est quc Deus sit, dum haec est vera creatio non e t ergo Deusin creationeri sum idem realiter. Sicut
472쪽
Slavi non sequ tu etiam secundum omnes, cssibile est quod album dum simila non est, huc est, dum haec est vera, Simile non est, reo Simile non est album per consequens non sequitur, ergo Album simile distinguuntur realiter Veruntamen ista conchiso sequitur, Hae est πρ bilis, album non est realiter simile; es e conversu, Simile cnest realiter album quod dico propter cavillationem quae posset seri. Et eodem modo ex antecedentibus aliarum consequentiarum sequunti et conclusiones, scilicet quod haec ist possibilis, similitudo non est album, vel e converso; quod haec est possibilis, Quantitas non est substantia, vel e conversi di quod hae est possibilis, satis non est ab clutum t qund haec est possibilis, Creatio non est Deus, ves e converso saltem si propositiones possunt esse talibus rebus non existentibus. Et ex isto antecedente, Possibile est quod haec sit vera, Album est, dum haee estrita, Nullum simile est, sequitur quod simile aliquid significat ves conia nutat, quod non eodem modo connotat ves significat album, es e cc verso e nam smile tam connotat qualitatem quam lubjectum, malbum non connotat eodem modo illud subjectum se illam qualitatem , quod patet ex definitionibus exprimentibus quid nominis albim similis. Ita ex isto antecedentes, Postibile est quod substant; ast,in quod nulla quantita sit, sequitur quod iste terminus, Quam las, aliquid significat es e notat, quod non signiscat vel non consignificat liue nomen, SMbstantia, eodem modes quod verum est. Nam hoe no-
merti antitas, connstat partes quas non con notat nee substamia nee
qualitas: propter hoc illa habent diversas definitiones tamen eum hoc stat , quod unum vere praedicatur de alio. Sicut homo Malbum diversas habent definitiones, Walbum aliquid eonnotat vel sienificat, quod non connotat homo vel signiscat.
Cire DdMaiorem, quae ponini una species argumenti, est primo sciendum , quod Inductio est a sngularibus ad universale pio
Ad hoc autem , qued fiat inductio, requiritur quod tam in singillaribus quam in universali sit idem praedicatum solum sit variatio a parte subjectorum uno modo ponendo in singularibus praecise pronomen demonstrativum a Iarte subjecti, sic arguendo, Iste curtit, Iste currit, ergo Omnis homo currit. Aliter si ponendo θ parte su lecti pronomen demonstrativum cum subjecto propustionis universalis, sic arguendo, ec album currit, Illud album currit, Te de singulis, reo Oamet album ckrrit. Similiter fit ponendo nomina propita
473쪽
yria in singularibus pro subjecto, si nomina sint i r si a , se arguendo
Socrates currit , Plato currit, ic de aliis , ergo Omnis homo cur
His vis videndum est quomodo diverta propositiones universalici ducuntur ex suis singillaribus; quomodo tales inferunt singularea primo de illis de inelsed de pix senti.
Et est sciendum, Quod quandociue tales universalos habent singuli res, Quand0que non habent singulares. Quando enim subjectum erificatur de aliquo, tunc habent lingulares. Et ideo si nullus homo esset abbus, ista, Oinnis licino albus est litimo, non haberet aliquam singularem quando autem aliquis homo est albus, tunc lubet singularem ; it, est de aliis , ideo etiam aliquando eadem universalis potest inferri ex suis singularibus, scilicet quando habet singulares Laliquando non potest induci ex suis singularibus , scilicet quando non habet sim
Sunt ergo istae regulis. In est, Quod quaelibet univellis: aTrma . a vera de praesenti, non aequivalens propositioni defuturo ε de inesse, habet aliquam singularem veram. Si autem sit falsa, non oportet quod habeat aliquam singularem salsama sed lassicit quod nullam singularem habeat, 'amen denutatur habere. Sicut per istam , Omnis chimaera est, denotatur quod: cieat aliquam singularem veram ct non habet, ideo est salsa. Alia regula est, Si omnes sintulares alicujus propositionis snt cris, universalis est utra. Et ista regula est generalis tam deas armativa quam de negativa. Alia repi: la est, Si universalis assirmativa sit salsa, oportet lita aliquasngii ris sit falsa scut si liaee sit salsa, Omne animal est asinus, oportet quod aliqua singularis sit salsa si ad veritatem universalis negativae non oportet quod aliqua singularis sit vera, cui non puriet quod hinb at aliquam singularem sicut si nihil sit album, haec est vera, Nullum album est coloratum, tamen nulla singularis est vera. Et s dicatur quod hic post haec est vera, Hoc album non est e locratum, demonitiato quocunque cendum , quod quamvis talis stvera , illa tamen non est singularis alicujus universalis , quia non est universalis hujus , Nullum album est coloramin. Nam ad hoc, quod aliqua singularis sit singularis alicujus universalis, requiritur quod sub jectum universalis praedicetur de subjecto singularis sic autem non est in propositi liaec enim non est vera illo positi, Huc album est album, demonstrato cuocutique Et si dicatur, quod quaelibet singularis est sm-pularis licujus univer alis. Dicendum est, quod hoc non est verum. Unde ista . Iste homo est animal, demonstrando asinum non est singularis alicujusin. versalis sed quaelibet indutiris in qua demonstratui aliquid de quo non falsiscatur terminus communis sic additus est singularis alicujus universalis, non sic autena est hic, Huc album est co
474쪽
Circa universalem de praeterito sunt regula intelligendae sicat de uni veritali de praesenti. Sed circa inductionem propositionis univerialis ssutar est primo sciendum , quia dicendum est eodem modo de inductione propositionis de futuro necessariae ampossibilis, sicut de illis depraesentia de praeterito. Sed circa inductionem propositi ni universalis de futuro in materia contingent , aliter dicendum est secundum 'eritatem & fidem is aliter secundum intentionem Aristot. Et oritu cista diversitas .hoc, quod aliter dicendum de virtute propositionis contingentis de suturo secundum veritatem fidem, Maliter secundunt opinionem Aristot. Nam Aristo: ponit quod nulla propositis contingens de futuro est vera , nec aliqua contingena de suturo est falsa ita quod secundum intentionem Aristot una pars contradictionis no est magis scit a quocunque intellectu, quam alia. Quia quod non est magis verum non est magis scibile is propter hoc non posuisset A ristot suturum contingens esse scitum a Deo, cum nullum tale se cundam eam sit verum, .nihil est scitum nisi verum. Sed veritas fidei poni: quc contingentia fututa sum scita a Deo ita quod una pars contradictionis est scita a Deo, alia non est scit. Deo. Sicut Deus ab aeterno scivit istam Beata Virgo est salvanda; nunquam scivit istam, rata Virgo non est salvancla, vel nunquam scivit istam, Beata Virgo est damnanda: propter hoc , quia una pars contradictionis est scitari non alia, tina pars est vera, puta illa quae est scita, Malia non est vera, quia non est scita a Deo. Secundum igitur intentionem Aristot univers,lis assirmativa desu- ro poterit esse vera, quamvis nulla sirgularis sit vera; sicut ista universalis secundum eum est vera , Omne suturum contingens erit, imo secundum eum est necessariaci damcn secundum eum nulla siηgularis ejus est vera; quia demonstrato quocunque haec nen est vera secundu in ipsem, Hoc suturum contingens erit; quia inseri istam, Hoc est futurumi Mntingens, quae nec est vera nee est falli, secundum eam. Similitet fecitndum eum universalis de suturo poterit esse salsa , quamvis non ha beat at quam singularem falsam scut haec universalis est falsa , Nullum suturum contingens erit,is tamen non habet aliquam singularem falsam ε quia, quocunque demonstrato, Hoe futurum contingens crierit, secundum eum proptet causam dictamitin est falla. Et sicut aliquando talis assirmativa est sera, 8 nulla talis singularis est vera ita aliquandis patiicularis affirmativa est era, tamen nulla singularis est vera secundum eum. Et per hoc Iolvuntur talia argu mema. . Probatur enim quod haec est vera, Socrates em cras, si haec est vera in aliquo instanti, Socrates erit, quae ribet concedi secim lumeum pusio uud Socrates sit quia ponit quod nun est dare ultimum reti permanentis: si ergo haec sit vera in aliquo instant , Socrates crit, sit illud instans in tune haec est vera Socrates erit in A Ze ultra,
te metit in aliquo distanti post A, detur illud, di se e multra ut
475쪽
prius, ergo erit in aliquo histanti post B, elut illud, sic is se
tandeua devenietur adla em crastinum. Diceret ad hoc Philolophus, quod haec est vera, In aliquo instanti erit Socrates, sed nulla ejus singularis est vera; ideo non est dare illud instans in quo erit unde secunduar eum illa est vera , In ali io instanti erit Socrates , tamen nulla illarum est vera, In A erit Socrates, In B erit Socrates, Ic de singulis; ideo nulla statum est danda. Et eodem modo dicendii inest ecundam eum ad similia argumenta. Sed secundum veritatem fidei talis universalis assit maliva , si sit vera & scita a Deo, habet aliquam singularem veram: loe, quia semper altera pars contradictionis est vera scita a Deo. Tamen ad utriendum , quod aliquando aliter nixersalis vel partici 'laris est vera, aliter singularis aliquando enim secundum unam opinionem univertatis est neces aria,& tamen nulla singularis est necessaria;
uno quaelibet singularisia est vera , quod quaelibet potest esse sal a ,
potest nunqtiam fuisse vera haec enim est necessaria, Quodlibet verum contingens suturum est utrumum tamen nulla singularis est ita vera, quin potuit nunt uana suisse vera Similiter potest esse quod particularis sit evidenter vera , tamen quaelibet singularis est inevidenter vera
Min hoc est aliqualis similitudo inter opinionem Aristot veritatemsdei. Et sicut ictum est de propositioniblis de litur, ita dicendum de propolitionibus de praeterito,is de praesenti , aequivalentibus propositi ibus defuturo. unde sicut ista est vera , Iste salvabitur, & tamen possibile'nod nunquam fuerit vera; quia secuitur,Iste peccabit finaliter, ergo damnab tur , ultra, ergo non sal abitur; multra , ergo ista nunquam fuit vera, Iste salvabitur antecedens est possibile, mania sectum est, ergo consequens est possibile. Similitet ista est modo vera, Iste fuit praedestinatus ab aeternis in tamen possibile est quod iste numquam fuit praedestinatus; loe est, quia illa, Iste fuit praedestinatus ab aete3no, aequivalet isti de futuro, Iste salvabitur 3 ideo sicut una potest nunquam fuisse vera , ita possibile est quod alia nunquam fuit vera. Et ista est differentia inter propositiones vera de futuro is e sarcuivalentes, Qveritatem propositionum de praeterito: de praesentiq. an aequivalent uni de futures; quia si aliqua sit propa sitio vera de praetenti necessari semper erit verum postea dicete, quod illa propositio fuit vera Sicut si haec in modo vera, Socrates sedet, semper erit posteall.ec nec .ssaria, Haec fuit vera, Sociates sedet, a quod impossibile est quod tota haec propnsilio, Haec fuit vera , Socrates sedet, si postea umoviam falsa. Et smiliter est de propostione de praeterito. Nam si haeest, a vera Socrates fuit albus, hac erit semper postea necessaria, HX fuit vera, Socrates sui albus. Sed secus est de propositione desu 'iro. Nim quantumcunque hic modo sit vera, Joactae salvabitur,
iamia lim erit postea cntingens, Hare filii vera, da e salvabitur.
476쪽
Et per hoc potest patere, quod praedestinatio, vel reprobatio, vel alii id iuju iri ad , non potest esse relatio realiter inlinem creatur e praedestinatae vesciae probati, sicut aliqui dicunt. Nam si esset talis res, sequeretur quoa iste qui esset praedestinatus non posset damnat 3 nam si praedestinatio sit talis res, tunc isti erit vera, Iste est Ludestinatus propter talem rem sibi inhaerentem , sicut ista est vera Socrates est albus propter albedinem sibi inhaerentem per consequens erit postea neccslaria, Ista fuit vera, Iste est praedestinatus, si hoc, sequitur quedilla est modo necessaria, Iste salvabitur: nam sequitur Ista est nece, saria, Illa sui vera, Iste salvabitur, ergo Iste salvibitur. Et antecedens est necessarium, reo conlequens est necessarium is ei huc sequitur
quod illa est modo necessaria, Iste salvabitur. Per ista patet, quod propositione aliqua contingente existente vera in aliquo instanti, nullo nitido potest esse falsa in eodem instanti sicut si haee sit modo vera, Iste habet actum bonum , impossibile est quod in eodem instanti sit haec salsa, iste habet actum bonum. Cujus ratio est, quia propter positionem possibilis inesse nunquam est negandum necessarium, sed posito inesse quod ille peccet, negandum est hoc necessarium post illud instans, ista fuit vera, Iste habet actum bonum in A is perctinsequens ipso A existente, millo habente bonum actum in haec est impostibilis, Iste non habet actum bonum in A AE tamen aliquandosuit Disibilis , sed ex quo positum ibit in actu non est amplius possibilis.
De Aductione propositionum universalsum de modo.
CIrca inductionem propositionum universalium de Modo est primo
sciendum, quod si propositiones universales accipitinnir in sensu diviso vel aequivalentes eis, eodem modo inducuntur sicut universales de inesse. Et ideo omnes tales inductiones sunt bonae, iste homo contingenter est animat,in Iste homo contingenter est animal, Scsie de sinstulit ergo amis homo contingenter est animal. Iste homo non de necessitate est animal, Iste homo non de necessitate est animal,
sic de aliis, ergo Nullus homo de necessitate est animal. Et est intellicendum quod licut in illis de inisse, ita in talibus de modo, ad veritatem inductionis non resert in singularibus pro subjectis ponere
pronomina demonstrativa solum, vel pronomina demonstrativa cumlubjecto propositionis universalis, vel nomina propria signis atorum illius termini communis unde sicut omnes ista tres inductiones sint bonae, Iste homo currit,in Iste homo currit,in sic de aliis, ergo Omnis homo curri, Iste currit,in Iste currit,in sic de aliis, ergo Omnis homo Oo a surrit,
477쪽
rrit; socrates currit, Plato currit, e sic de aliis, ergo omnis hen currit; eodem modo est de quacunque universali de inesse ita omnes tales inductiones luntri onae, Iste contingenter est anima in iste contii genter est animal is sic de ali s ergo Omnis homo contingenter est animal; Iste homo contingenter est animal iste homo cuntingenter est animal, dic de aliis, ergo Omnis homo contingenter cli animal; Socrates contingenter est animal , Plato contingenter est animal sic de singulis , ergo Omnis homo contingent: est
Ex isto patet, quod omnes tales inductiones sunt bonae, Hoc per se est animal, demonstrato aliquo albo , allud per se est animal , sic de aliis , ergo Omne album per se est animal. Et ex illo ista regula quae vera est , Quando sngulare su scienter sumpta inserunt aliquam universalem, una singularis per se sumpta infert particulareminindefinitam illius universalis, Sequitur, quod omnes tales consequentiae sunt bonae , Ille per se aedificat , demonstrato aliquo homine qui in veritate est albus, ergo Album per se aedificat. Illo demonstrato, Deus necessario est Deus; ergo Crean necessario vel per se est Deus, quando ereans est Deus. Illo demonstrato, Filius Dei per se est Deus, ergo Homo per se est Deus. Imo generaliter , ex tali singulari, in qua su jicitur pronomen demonstrativum per se , vel prpnomen demonstrati-xum sumptum cum quocunque termino communi, qui praedicatur de illo pronomine demonstrante illud quod prius, vel etiam in qua subjicitur nomen proprium, ad talem particularem est bona consequentia. Et ideo omnes tales conseqqentia sunt bonae, Haec res per se aedificat, demonstato aliquo qui in rei veritate est album,ergo Album per se aedificat: Iste homo non est aggregatum per accidens, demonstrato aliquo homine albes, ergo Homo albus non est aggregatum per accidens: Iste homo albus est aggregatum per accidens, ergo lismo est aggregatum
Hic tamen advertendum est, quia tales consequentiae non sunt sem per βηplices; sed frequenter sunt ut solum unde ista consequentia, Socrate per se est animal, ergo Album per se est animal, non est consequentia simplex, sed tantum ut nunc quia nunquam alti nisi dum Socra es est albus; quando enim Socrates non est albus, tunc non valet. Similiter ista consequentia , Filius Dei ne necessitate est Deus, ergo Homo de necessitate est Deus, est solum bona ut nunc , cuia non alet nis dum Filius Dei est homo tunde ante inca riationem non valuit. Similiter si Filius Dei deponeret naturam aia sumptam non valeret. Similiter talis consequentia est bona ut nunc, Haec res potest assum a Verbo, demonstrando natura humana quae est Ioasaes,ergo Suppositum potest assumi , quia per istam,Suppositum potest assti iri, non plus denotatur, nisi quod illa res quae est modo appos
pum potest assumi. Et hoc est verum , scut est verum quod album
478쪽
potest esse n grum ideo sicut livc est vera , Album potest isse ni
erum , non obstante quod haec est impollubilis , Album est nigrum risi liaec est vera , iis pusillum potest astumi, non obstante qu0d haec est impossib iis, Suppositum vinianum assumitur. Ita si haec sit vera, aedificator per se aedificat , haec est vera, Album per se aedificat, si idem sit aedificatur Ralbum non obstante quod haec citet per se, aedificator aedificat per accidens , Album aediscat. Aliud etiam advertendum est , quod omnes praedictae consequentiar consimiles sunt verae, quando termini supponunt personaliter Ionificative quia si aliquis terminus acciperetur materiali Ic vel simpliciter possunt deficere, scut di tum est. Et ideo tales conse .uentiae non valent, Huae albus sonificat aggregatum per acci lcn ,, ergo Homo sanificat agiregitum per accidens; quia antecedensi conlequens non
est verum sumpto subjecto vel materialiter ves simpliciter. Similiter non sequitur, De illo albo prae dicatur per accidens aedificare , ergo De homine praedicatur per acciden, aedificare. Et ita de multis aliis. Et ista de inductione propositionum universabum de modo sumptarum insensu diviso eis aequivalentium , ad prasim sussiciant.
Quomodo singulares de modo se habent ad universales de
ΙIs visis videndum est, quomodo omnes singulares de modo sumptat
in sensu composito is aequivalentes , se habent ad univer tales de modo sumptas in sensu composito, Meis qui valentes in quia aliis ter est de diversis, ideo de eis dicendum est e separatim is Primo circa illas de necessario. Et est sciendum , qucd semper singulares de neccssario , tales inserunt universales de necessario, nisi in singularibus subjiciantur pronu in nativa demonstrativa sumpta cum subjecto propositionis universalis. unde supposito quod quaelibet Persona divina assumpsit et naturam h manam, quod nullus alius homo esset existens, istario a laquentia non alaret, Istum esse Deum est necessarium, demonstrandum patrem qui in rei veritate esset humo, Istum esse Deum est necessa lam. demonstando Filium o Istum isse Deum est necessarium, demon- spiritum Sanctum , igitur omnem hominem esse cum est nccessarium uia antecedens erit verum illo casu posito, iconsequens fati sum. Tamen illo posito ista consequentia esse bona, Istum iaminem esse Deum est necessarium, demonstrando Patrem dc Istum hominina esse Deum est necessarium , demo rando Filium, Istum homi-pem se Reua est nece rarium, demonstrare Spiritum aristum,
479쪽
ergo Omnem hominem esse Deum est necessarium ex inductione ,
hQ si non possunt esse plures homines ubicunque enim possunt plura contineri sub subjecto universalis quam continentur in indiictione, non valet consequentia virtute talis inductionis. . Sic igitur patet, quod raro vel nunquam singulares de necessario habentes praecise pronomina demonstrativa pro sub7rctis sumpta in se se composito,inserunt universalam sumptam in sensu compcstor iudequia illa regula non est generaliter vera , Omnes singulares sunt necessariae, ergo universalis est necessaria. Similiter talis universalis de necessario non inseri tales singulares Whoc quia illa regulansn est generalis, universalis est necessaria, ergo in lares sun necessariae. Unde ista universalis est necessaria, Omne vetum contingens est verum , tan en nulla singularis ejus est necessaria, imo quael.bet est contingens quia quocunque vero contingenti demo strato , liue est contingens , Hoc enim contingens et verum , quia eo ipso quod est verum contingens potest esse falsum per eonsequens potest non esse verum, cita non est illa prima necessaria. Similiter secundum intentionem Philosophi haec est necessaria, Omne album est coloratum, tamen quaelibet singularis est contingens; quocunque enim demonstrato haec cit contingens, Hoc album eri Ioratum, quia potest esse falsa illo destructo. Tamen sciendum est, quod aliqualis diversitas est inter univers Iem assirmativam negativam, nam ex hoc quod universalis affirmativa est necessaria, non potest inserri quod singularis desu rectis quae non sunt pronomina demonstrativa,sive aliae,sunt necessariae et Sed sin versalis negativa sit necessaria, quamvis non oporteat quod illae, singulares, quae habent pro subjectis pronomina demonstrativa simpla cum subjecto propositionis universalis, sint necessariae tamen illae sumptae cum pronomine demontrativo cum termino sunt necessariae. Sicut hia est necessaria, Nullum album est nigrum, tamen nulla fingularis est necessaria haec enim non est necessaria, Hoc non est nigrum, Illud non est nigrum, quocunque albo demonstrates nee aliqua talis, Socrates non est niger, Plato non esi niger: sed quaelibet
talis est necessaria , Ηος album non est nigrum, Illud albumidici digrum vi sic de aliis.
480쪽
LOGICAE Pars Terti, C A P. XXXIV.
Irca inductionem universalium de possibi est sciendum , quod ei
singularibus non sequitur universalis, quia illa regula non valet, Omnes singulares sunt possibiles, ergo universalis est pussibilis. Sicut non sequitur, Haec est postibilis , Haec propositio contingensast vera,&vixe est possibilis, Ista propositio contingens est vera , et sede singulis , ergo Haec est possibilis , Omnis propositio contingens est
vera. Et ita trequenter universalis est impossibilis , et tamen quaeliis
bet singularis est possibilis. Et ideo talis consequentia non valet, Istud lignum continuum esse actu divisum est possibile, et Istud lignum continuum esse actu divisum est postabile , et sic de aliis , ergo Omne lignum continuum este actu di ilium est posibile cclide accipiendo mnes propositiones in sensu composito ; nam si acciperentur in sensu divis concluso esset vera , quia ista est vera , Omne lignum contin Aim potest dividi. Et si dicatur, ouod sicut ex possibili non sequitur impossibile, ita ex possibilibus non equitur impossibile. Dicendum est , quod ei Diasibilibus et compossibilibus non sequitur impossibile tamen ex possibilibus bene sequitur impossibile et ita est in proposito, quia sngulares talium universalium ina possibium s snt possibiles , tamen sunt fimul cum lioc incompossibiles. Est tamen hie notandum, quod quandoque unius univer alis sunt I
Fodiae singulares Let quando se est , possibibile est quod universalis sit impossibilis , et qualibet singularis possibilis, et nullae duae singulares sunt incomposibiles ded tamen quaelibet una accepta est incompossibilis omnibus aliis simul sumptis. Quandocue autem unius univer alis sunt Finitae singulares, et tunc iuniversalis sit impossibilis necesse est
quod aliqua singularis est impossibilis, vel aliquae singulares iii certo numero snt incomposibiles. Notandum est quod illa regula non est vera, universalis est possibi I s, Ggo Suae singulares sunt possibiles. Sicut si, lius homo fit albus, et muli asini sint albi , liaec universalis est possibilis, Omne album est
homo, et tamen nulla sngularis est possibilis, quia quocunque albo demonstrato haec est impossibilis , Hoc album est homo , et tam ct ii uni,
versi sit possibilis oportet quod possit habere omnes sngulares possibiles sicut illo casu posito, ista , Omne album est homo , nullam habee sngularem possibilem , et tamen potest liabete, quia posito quod nihil esset album nisi homo, tune istius universali , Omne album est homo, sumeti sita luci ciem possibiles. CAP.