장음표시 사용
481쪽
De inductione propossionum universalium deronti gehit.
CIrca illas de On:inaciati est sciendum 'iiud singulares de con
tingrati non inistrum universalem de cuntingentio quia illa regula non vile , S ngulares sunt contingentes , ergo universalis est contingens Qvvlibet enim singularis illius universas se contin' gens , Omnis propositio vera cyntingens est vera; 4air en uni ex salis est necessaria. Similiter ista est impossibilis, quilum verum contii sera est verum tamen quaelibet singularis est tintingens. Et ita talis inducti non valet, Hanc propositionem veram ccntingintem esse veram est contingens, astam prop istionem veram contingentem, S sic de aliis , ergo Omnem propostionem verana contingentem esse veram est contingens. Simillic non sequituri converso quia regula
ista est salsa, univcrsalis est cuiuingens ergo Quaeli, singularis. Peristam pater, quod ambae illarum regularum sunt falsae, Omnes sngulares sunt impossibiles, ergo universalis est impossibili. Universalis est immiti bilis, ergo Omnes singulares sunt impcuibiles sicut per praericlicta petet.
Et eodem modo raro aliae propositiones modales universales , sumptae in sensu composito, inserunt suas inputares, sumptas in eodem sensu. Sicut non se lititur, Omnem hominem esse risibilem est primo verum, ergo Hunc hominem esse risibilem est primo verum; tamen se ouenter est bona inductio ex singulatibus ad universalem. Unde bene laqu tur , Hunc hominem esse animal est se verum, astum hominem, O c. sic de aliis. ergo Omnem h6minem esse animal est per se verum ita est de multis aliis. Qiland autem hoc sit, 'uando non , potest faciliter sciri per ea quae dicta sunt; sciendo uic, e
ciuiritii ad hoc, quod talis propositio modalis sit vera: adeo ad prae Ien, de inductione ista sussiciant:
482쪽
L OGIC E Pars Tertia. 73C A P. XXXV 1. Te regulis Vibus potest probari aliquid esse a quivocum.
Post liare dicendum est se regulis quibus potest probari aliqv d esse
Et primo ponendae sunt regulae quas ponit Aristat prima vi.
Est autem regula sua talis, Quod contrariatur diversis est aequivocum. pro ista regula, & aliis sequentibus, est primo notandum in generali, quod aequivocrito, cum non sit nisi nominis quae est vox ad placitum se nificativa,ac per coniequens non est aliqua aequiuscatio nisi ad placitum, non potest sciri quae vox est aequivoca, ct quae non 3 nisi convincend6 ex dictis Authorum, qui utebantur una impositione nominis vel pluribus. Hue autem non potest sciti nisi per hoc, quod in uno loco attribuebant aliquod praedicatum nomini, in alio loco attribuebant eidem aliquod repugnatis primo. Et Ier lio potest haberi aequivocati ideo quando aliquid contrariatur pluribus, ita quod invenitur in aliquibus
unum contrariari universaliter, di in aliis reliquum contrariari eideniuniversaliter sumpto, tunc manifestum est illiad aequivoce accipi. Et ideo si aliquando invenitur illa propositio Omni acut contrariatur grave δε aliquando illa, omni acuto contrariatur obtusum, manifest timest quod taliter utentes hac voce, acutum, aequivoce utebantur. Quia si acutum non esset aequivocum, manifestum est quod utraque propusitionum praedictarum erit salla; si enim acutum non esset aequivocum, acuto in voce, acuto in magnitudine Gaaec esset salsa, omni acuto contrariatur grave, pro multis sin illaribus, sicut manifeste pateta . similiter patet manifeste, quod alia esset falla. Et ex quo authores tales universales concesserunt, oportuit eos vel mentiri, vel aequivoce uti voce eadem si autem posuissent tantum indefinitas, quae non
inserunt praedictas uni ersales , non posset concludi istam vocem esse
Aliud est notandύ,quod Philosophus vult hic quod illud quod est a qui.
ocum habet contrarium: ex quo patet, quod cum sola vox vel scriptura sit aequivoca ipsemet habet contrarium: ex quo vox talis non contrariatur alteri voci, tanquam sibi incompossibili in eodem subjectis, ron plusquam alteri oportet nccessirio quod Aristot aequivoce utatur hac
voce coalrmum, quod verum est. Sed quom0do hoc nomen contrarium est aequivocum, dictum est in libro praedicamentoris. Alia regula,st, est Aristotelis, Si nomini proposito sint plura contraria, quamvis contenta sub aliquestanti nomine, illud nomen est aequi ccum. Sicut album est aequi cum nam sibi coiitr riatu nigrum,
483쪽
quod est aequivocum ad vocemi ad colorem. Mund autem ista snt
aequivocas tetri quia sensibus diversis apprehenduntur. Notandum est, quod n0n ex hoc praecite, quod aliqua apprehenduntur diversis sensibus, contingit inferre, quod nomen commune eis est aequivocum tunc enim qualitas effet nomen aequivoctim , quod falsum est is quando aliqua apprehenduntur a diversissensibus, tunc nomen commune ei licui aliquando universaliter sumpto attribuitur apprehendi ab uno illorum senaeum,
miliquando eidem univeri aliter sumpto attribuitur apprehendi ab alio sensu , est aequivocum eis; ita est de exemplo Aristot. Nam aliis quando dicunt Authores, quod omne album est apprehensibile a visu, sicut Naturalec aliqzando autem dicunt , quod omne nigriim est apprelieasibile ab audiui , sicut Musci ita oportet, quod aequivoce utantur hac voce, albis,in etiam hac voce, nigrum; non sic autem i venitur, quod aliquando omnis qualitas apprehendit ut a visu , Malia quando ab auditu, uti alio sensu. Tertia regula est, Si nomen propostum aliquando habeat contrarium. aliquando non est aequivocum Sicut delectationi in potu est aliquid
contrarium, delectationi secundum scientiam nihil est contrarium: militer amare secundum animam est aliquid contrarium , et amare seis. eundum corpus nihil est contrarium Pergo tam Delectatio, quam Amare, est aequivocum. Notandum est, quod non ex hoc praecise quod unum contentum habet contrarium, et non reliquum , potest uendi quod illud conti mune est aequivocum tunc enim qualitgs esset nomen aequi vocum sed ex hoc, quod aliqui attribuunt aliquando habere contra .rium illi nomini universaliter sumpto , et aliquando negant , sequitur quid aequivoce utantur hoc nomine. Aliud notandum est , quod ista
quae dicit Aristot. de Delaetitione, et Amare, dicit tantummodo gratiae .mpli Quarta regula est, quod Si aliqua contenta sub nomise communi
rubeant aliquod medium,et alia non habeant vel si habent medium, non tamen idem medium , tunc illud nomen commune est aequivocum Sicut album et nigrum in colore labent medium , ut notum est; sed in voce vel non habent medium, vel habent aliud medium, scilicet raucum e et ideo tam album, quam nigrum est aequivocum. Ista regula est intelligenda scut praecedentes, quando scilicet tal bus universalita sumptis attribuitur habere medium, et aliquando negatur ab eis medium, vera, tribuitur allud med. ii N.
Qiginta regula est, Si aliqua contenta habeant plura medic, Malia
non , tunc nomen commune est aequivocum Sicut album & nigrum
in colore habent plura media, in voce duci ideo album migrum sumaeuuivoca. Notanduae, quod quando dicit Pliit sophus album colorem non loquitur proprie, sed improprie, ponendo obncretum pro abstracto, hoe est, album pro albedine quae est color. ςua Gula est, i unum contrariorum diei tui multipliciter, re i
484쪽
quum dicitur. Sicut multis non videre est aequivocum, ad non habere p3teatiam visum ad nouisti patentia visisa ideo videre est aequivocum scienduna est, quod ista regula, sicut quaelibet talis , Si unum contrariurum est aequivocum is reliquum est aequivocum Et si unum privative oppositorum est aequivocum ' reliquum est aequiv cum est intelligenda quando sbi opponuntur in eodem genere 'pontionis in utroque sensu si autem non tunc non oportet, quod sunum oppostorum sit aequivocum, quod reliquum sit aequivocum. Septima renita est una quae dicta est, scilicet, Si unum privative ἴ- positorum est aequivicum, reliquum est aequivocum Sicut ensibile sit aequivocum , quia aliquid dicitur sensibile secundum animam, puta quod habet animam sensitivaim; aliquid dicitur sensibile secundum cprpus, ut quod potest sentiri oportet quud insensibile sit aequi vocum patet prius, quomodo illa regula debet intelligi. Octava regula est. Si casus sit aequivocum iconjugatum erit qui vacima , i coaverso. Sicut quia Iuste dicitur aequivoce , similiter Iustum. Similiter, Sanativum dicitur aequivoce, ergo Sanati Vc. Qitaliter utem debeat cognosci, und easus vel conjugatum dicitur aequivoce, non potest sciri, nis per uiliores, qui aliquando attribuunt aliquid casui ves conjugato universaliter, aliquando diculi contra,
Non regula est, quod Quando alicua concreta sunt in diversis prae
dicamentis nomen commune eis est aequivocum. Sed sciendum est, quod illa regula, cui praecedentes, debet inteli gi , quando illi nomini sumpto universaliter, diversa praedicata non subord nata attribuuntur 'sicut Desicati dicunt, quia omnis cibus bonus est stectivus vqluptati , Nedici autem d cunt, quod omnis cibus bonus est effectivus sanitatis, c converso, ranifestum est, quod isti, milli, aluntur erui voce hoc nomine bomis. Similiter morales dicunt quod ille est bonus, quia est justus rei sortis ita patet, quod hoe nomine. bodus, aequivoce utu tu diversi. Et ita est de hoc nomine, album, loc nomine, acutum, S sic de aliis. Deciae a regula est. Si nomen propositum est in diversis generibus non subalternis ipsum est aequivocum. Nota quod istae duae regulae intelligendae sunt sicut praecedentes is simul elim hoc sunt intelligendae, quando illa genera non subalterna, sic non subalternantur, quod unum necessario rem c tur a reliquo universaliter sumpto si nimirum praedicetur de reliquo particulariter sumpto non oportet in per Iciλtet, quod per illis regulas non potest probari, quod idem n potet cm in diversis praedicamentis, aut in diversis generibus non subalternis, nisi
unum removeatur universaliter a reliquo, &hoc nec gario. Undecima regula est, Si unum contrario μm sit aequivocum, reli
D decima regula ςst, Quando unum attrib iitur vultis, d finienda
485쪽
sunt composita ex illis multis N illo uno multis illis ablatis nona
manet idem nomen, illud nomen erit aequivocum Sicut Album con ven t voci a corpori, illa duo composita Album4 Corpiis sunt definienda se Album corpus est Res informata tali colores di vox Albad finitur sic, galitas bene audibilis manifestum est quod illaeci finitiones non sunt eaedem, ideo album est aequivocum. liter potest dici in nielius, quod illud commune est d finiendum, ita tamen oecdilla quibus ccnvenit ponantur ibidem tunc si ab illis ablatis quod remanet non est idem , illud nomen erit aequivocum Sicut Naturalis sides niat album dicet ses, Album est corpus habens talem colorem Et Musicus definiet sic Album, Album est vox bene audibilis; Mani- fistum est quod ablati sits.s duobus, corpus, vox, quod remanet non est idem ideo albnm est aequivocum. Tredecima regula est, Si concreta non snt comparabilia secundum magi sin minus, nec secundum aequa, nomen commune eis est arqui- vocum. Et intelligitur ista sicut praedictae. Decim aquarta regula est, Illud nomen, quod est disserentia diversorum generum nun subalternatim positorum est aequivocum Sicut acutum est differentia vocis , S etiam differentia magnitudinis ideo Murum est aequivocum. Sciendum est, quod quamvis de eadem d fiarentianiunt praedicari diversa genera non subalteriistim posita , idem tamen non potest esse differentia divisiva talium generum diveriorum ;s eui dicit hic Aristat.
Decimaquinta regula est, Illud quod dividitur per diversa d Trentias in d versis locis est aequivocum Sicut color aliter dividitur in Netturali Philosophia, Mi Musica inmlictorica, de color est aequi uncum. Intelligendum est, quod non accipitur hi discrensia praecise pro differentia essentiali, sed etiam pro accidentali. Decimasexta regula est, Si idem nomen aliquando ponatur species
unius, et aliquando differentia alterius, nomen est aequivocum N . tandum est etiam, quod generaliter quando aliquod nomen , vel dictio qua cunoue secundum usum recte loquentium et intelligentium, attribbuitur alicui universaliter sumpto et alibi secundum usum recte loquentium, sive in illa scientia vel arte , vel in alia, sive etiam in illo idiomates, vel in alio, invenitur aliquid secundum vocem sibi attribui, vel ipsum alteri,c quo sequitur aliquod repugnans priori allud est aequi
Vocum, vel saltem accipit haequivzce.
Pro duo sciendum est, quod aliud est esse aequivocum, et aliud simiaerviet/.3ce. Nam illud est equi ocum ouod signiscat plura equivoce: d illud accipitur eouivoce, quod vel significat plura aequivoce, vel stat pro pluribus aequiusce Sed ista distinctio declarabitur insertur, quandam tibitur de fallacia equivocationis.
486쪽
De regulis generasibus consequentiarum.
Tunc ponendae sunt regulae generales Consequentiis deservientes,l quae sunt muliae.
una est, qu0d ex vero nunquam sequitur filsum. Et ideo quandocunque anteeedens est verum, et c ansequens fidium, consequenti non valet. Et haec est regula sussaciens ad proband in consequentianarum valere. Sciendum est , quod totum quod praecedit consequens vel conclusionem, dicitur antecedens. Et idco antecedens Aliquando et uua propositio categorica ; et Aliquando continet plures, ut patet in sylla-gilmon et tunc quamvis una illarum propositit num sit vera , conclusio
poterit esse falsa sed si quaelibet illarum sit vera, conesus non poterit e falsa, si sequitur ex eis. Alia regula est, i sole si si potest sequi rerum. Et ideo ista com sequentia non valet, Antecedens et falsum, ergo Consenuens falsum Sed ista consequentia est bona, Consequens est alsum, ergo Et ante- sedens ita scilicet, quod si consequens sit faelltim , oportet ut d totum antecedent sit salsum , vel quod aliqua propositio quae est pars antecedentis sit falsa sed non oportet, qu d quaelibet propositio, quae est paysantecedentis, sit salsa quia aliquando ex una proposition. vera, et alia salsa, sequitur conclusi salsa sicut patet hic, omnis homo est anima Lapis est homo, ergo Lapis est animal. Alia regula est , Si aliqua consequentia sit bona , ex opposito consequentis sequitur oppositum anteccdentis. Mutandum , quod quando antecedens est una catcgorica proposito senape si sit bona consequentia, ex opp0sto consequentis sequitur oppostionem antecedentis sed quando
antecedens continet plures propositioncs, tunc non oportet, quod ex opposito consequentis secuatur oppositum cujusibet propositionis, quae est pars antecedentis seloimrtet, quod ex opposito cor sequentis cum una propositione equatur oppositum alterius prop sitionis. Sicut bene squitur, Omnis homo est albus, Socrato et trimu ergo, Ota et tamen non sequitur , Socrates non est albus, ero Socrates non est homo sed bene sequitur, Omnis homo est albus, Socrates non est albus, ergo Socrates non est homo. Et ex opposito conclusionis et majore, equitur oppositum minoris , et non ex luto opposito conclusonis. Sicut bene sequitur, Omnis homo est animal, sinus est homo ' ergo Asinus est animal. Et tamen ex selo opposito ccnclusionis non sequi ur oppositum majoris. Nam non sequitur, Nullus asinus est animal, ergo Non omnis homo est animal. Sed ex opposito conclusionis cum minore, sequitur
oppostum majoris. Nam bene sequitur, Nullus sinus est anima
487쪽
Asinus est homo , ergo Non omnis homo est animal. Tamen disjunctiva opposta copulativae, quae antecedit , potest sequi ex opposito
consequentis. Sicut sequitur , Omnis homo currit , Socrates est homo , ergo Socrates currit xsequitur Socrates non currit, ergo S crates non estismo , vel Non omnis homo currit.
Alia regula est, Quicquid sequitur ad consequens, sequitur ad antecedens. Sicut equitur, Omne animal currit , ergo Omnis homet currit; quicquid sequitur ad istam , Omnis homo currit, sequitur ad istam , Omne animal currit. Et ex ista sequitur alia, scilicet Qiu qti id antecedit ad antecedens, antecedit ad consequens; quia aliter senueretur aliquid ad consequens , qued non sequeretur et amecedens. Non tamen quicquid sequitur ad antecedens, sequitur ad consequens. Nam sequitur , Omne animal currit, ergo Omnis homo carrit: tamen non sequitur, tunicas nus currit, ergo Omnis homo currit.
Et silviliter ista regula est salsa, Quicquid antecedit ad consequens,
antecedit ad antecedens, propter idcn Ex istis sequuntur aliae regulae, scilicet, Quicquid stat cum antece dentes, stat cum consequente. Sicili quicquid stat cum ista, Omne mims currit, stat etiam cum isto consequentes, Omnis homo eurrit: sed non quicquid stat cum consequente, stat cum antecedente. Nam cum cum isto consequente Omnis homo currit, stat ista, Aliq iis asinus non currit smen non stat cum ista , Omne animal
Alia regula est, Quicquid repugnat consequenti, repugnat ante eedenti; Sicut quicquid repugnat isti, omnis homo currit, misti i ane animal currit: sed non e converso. Quia aliquid repugnat a teccdenti, quod non repugnat O,sequenti ut ista repugnant, Taim tum homo currit, illud ab homine ourrit sed ista non repugnanti H mo currit, illud ab homine currit. Et ideo tales consequintiae sunt bonae, Oppositum consequentis stat eum antecedente, ergo G sequentia non est b0na. Oppositum consequentis repugnat antecedenti, ergo Consequentia est bona. cd sciendum, quod consequentia poterit esse bona iunMo, quamvis oppositum consquentis posset stare cum antedente; sed s oppofitum consequentis stet vel posset stare, cum antecedente, nin'poterit esse consequentia simplex. Alia regula est, Quod ex necessario non sequitur contingens. Et
alia regula est, Quo se possiibili non sequitur impossibile. Et istae dux regulae sunt intelligendae de consequentia simplici; quia ex necessario non secuitur contingens, nec ex possibili secuitu imp Sibile, em equentia mplici tamen consequentia ut nunc bene poterit secui. Sicut bene sequitur, Omne ens est , igitur Socrates est tamen antecedens est necessarium, & consequens contingens. Similiter bene sequitur, Omne coloratum est homo, ergo Omnis asinus est homo ;
tamen antecedens est pcssibili, consequen impossibile, di ma sequentia
488쪽
sequentia stilum est bona ut nunc. Et notandum est , quod quamvis expuisibili non sequitur consequeutia simplici impossibila , tamen aliquan' proe e positionem possibilis conccdendum est possibile iis negandum est necessarium sed hoc nunquam est faciendum , is in argu- .mentatione obligatori , dc durante tempore obligationis, de qua aliquid inserius dicetur. Aliae regii lae dantur, Quod ad impossibile sequitur quodlibet de Quod necessarium sequitur ad quodlibet. Et de sequitur, Tu es asinus, emo Tu es Deus msequitur, Tu es asinas, ergo Deus est trinus unus. Sed tales consequentiae non sint formalec; ideo illae regulta non sunt multam uetatae.
Quoniam Logicus circa obliga: Iares , Insolubilia spretales facit
dissicultates ideo ad istius summae complexionem, quae de omni modo arguendi generaleat tradit notitiam , sunt alicua fericrutanda Primo disserendum est de oblipationibus. Est autem primo sciendum , quod obligatio sic definitur a multis Obligatio est praefixi enuntiabilis secundum aliquem statum. Quando ciuicet aliquis ex consensu proprio obligatur ab arguente ad aliquid in disputatione, ad quod priι non erat obligatus, &tunc fit ob-Jiratus a
Obligationis autem multae species assignantur. Scilicet, institutio; Petitit, Positio, Depositio , Dubitatio, ait verum. Institutio est alicujus vocabuli nova imputas pro tempore disputatio nis non ultra duratura. Et putest ex ista institutione accipi utili , tas; quia per talem institutionem , Quandoque si brevior locutio Quandoque enim debet fieri disputatio de re ignota, dc tune utile essdii putantibus pro tempore disputasonis sibi certum nomen imponore Quandoque autem fit instituti talis a Sosiistis ad decipiendum respon' dentem, ad obviandum eis rationabiliter respondendo. De ista specie dantur aliqu e regulα una est, quod nunquam par pote: significare totum cujus est pars. Sed ista repula capit instamiam, nam in ista propostione , Omnis propositio est vera, subjectum significat totam propositionem. Similiter , Idem potest pniscare se,
ergo Pars eadem ratione potest fgnificare totum antecedens patet, nam ioc nomen, vox fgnificat omnem vocem , it consequens se-ιpsam Similiter hoc nomen, nomet , fgnificat omni mina; quia
489쪽
dicendum est , quod quamvis pars posset significare totum, culti est
pars , tamen talis institutio non et semper admittenda quando enim pHr illam instittitionem partis habentis eandem institutionem totum sigi scarum mutaretur a veritate in falsitatem, i convertori tunc non est
talis inuitutio admittenda r per hoc solvitur hoc sophisma. Quia significeta praecise hoc totum A fg ilica falsum; tunc quaeritur, an significat verum , an falsum. Si verum, ergo Cum A non sit aequivocum, Haec est falsa, A fgniscat falsum δε institutum est quod, significet hoc istum, A pnificat falsum si igitur' significat salsum ergo Haec est vera, A significat falsum significat hoc, ergo A si mificat verum. Respondendum est, quod illa institutio'qneyadmittenda pro eo, quod haec oratio, insignis in fessum , quae est falsa, quando nihil significat, mutaretur in veritatem n prae eis imponitur ad significandum hoc totum, nihil aliud. Et si dicatur, quod hoc est pusssibile, quod A significat hoc totuma
sed omne postibile est punibit ponatur ergo, credit araumentum. Dicendum est, quod differentia est inter Positionem , Instituti
nem unde quia pollibile est, quod A signi icet hoc totum, A D nificat falsum , ideo est ponibile , in ideo isto posito non accid: in possibis unde quando accipis, Aut A significat verum aut salsum respondίndum est quod neque verum neque saluum lignificat. potest respondiri , quod tam verum quam fallam significat; quia illo,csitostante, utrumque potest esse verum Quia si polito stante, tecti A si nificare praecise hominem; tunc dico quod neqtie eit verum neque fallum sed tunc A lubebit suppositionem personalem S supponit praecis pro omnibus hominibus i poterit et gna 'lignificare idem qu id ruptisuit in tunc dicendum est, A significat tam
verum quam falsum, quod non est inconvenienS.
Et si dicatur, omnia ista stant simul, A significat lice Onim, Asigniscat salsum , et nihil aliud significat quam hoc totum et omnia possibilia simul possunt esse verari igitur possunt poni. Potest dici quod illa stant simul; et ideo possunt poni sed istis positis, ceandum est omne repugnans eis. Et ideo illis positis, si arguitur, Ationificat verum vel falsum. Respondendum est, nec concedendo, nec negando, neque dubitando, neque distinguendua sed respondendum est, quod propositum non est verum nequ*6lsum. Sicut aliquo posito, si raroponitur, Homo et asinus, et petatur responsio. Respondendum es , quod nec est respundendum concedendo, nec negando, nec dubitando , nec diis sing endo, neque alio modo propti accipiendo reipontionem. Et si dicatur, quod illis positis, haec est vera, A significat verum et falsum ergo Illa propositio est concedendaci et per ei equens at tera est concedenda. Dicendum est, quod ista, A significat verum
ut salsum iste est vera ibi silla, illis positis. unde isto cala
490쪽
posito, ad quamlibet talem propositionem res radendum est, aerii non esset propositio vel oratio significati a. Et per consimilem es dum potest responderi ad multa alia Sophismata , quae dissicilia sunt non ei ercitriis in arte obligatori ; quia non sum multuna stata in litot gia, ideo pertranseo.
A P. XXXIX. 1 e petis οὐ secu*da specie obligat is.
ALia species obligationis assignatii Petitio, quae obligat ad ali
quem actum pertinentem ad ossicium respondentis exercendum
ab eodem. Sicut si Opponens dicit, et quod concedas primam propositionem proponendam a mea quae petitio recipienda est, quia non obligat ad impossibile Respcndentem in potest esse regula in ista specie obligationis, Quod nulla petitio est admittcnda nis cui re spondens satisfacere potest durante petitione, 'uaelibet talis is admittenda. unde in ista specie obligationis potest concedi salsilm, impossibile, bene respondendo Puta spetas, quod concedam hominem esse bovem, & proponas istam in tempore obligationis, Homo est irrationalis , tincedenda est, quia petita est consequenter. Et hae sui sciant de ista specie obligationis, eo quod non habet magnum locum in scientiis particularibus.
De ostione tertia specie obligatyonis
TZrii species obligationis vocatur Positio. Circa quam sciendum est, quod desert a casu; quia a usi, non obligat ad iuscipiendum aliquid tanquam verum unde quandoque casus S positio sunt respectu oppositorum. Sicut si Socrates in re veritate est albus, ponatur ista, Socrates in niger tunc enim est casus quod Socrates est albus , postum est quid Socr.ites est niger: illa positis obligat ad sustinendum istam tanquam cran', Socrates est niger & casu tunc non obliniat ad sustinendum illam tanquam eram, Socrates est albus. Item casus semper debet esse de re particulari, sed postio potest esse unius propositionis indefinitae vel par ticularis. sicut Aelim tibi nnere casum, op debeo dicere, Homucurrit; sed debeo certiscare respondentem, puta , Iste humo currit vel iste 3 ita quod A currat, ita quod A sit nomen proprium isti os sed in politione possum tibi ponere istam, Humo currit, vel Aliquis homu