장음표시 사용
511쪽
ambieto, Album esse nigrum est possibiles, determ natur iste en ii
sic Haec est postibilis Album est nigrum. Et ita patet qucd tales orationes sive distinguantur secundum compositionem di divisunem sive sectandum amphobologiam, sensus non variatur.
Sid sciendum quod duae regulae praedictae non tantum intelligendae sunt de quatuor medis famosis, sed etiam intelligendae sunt de omnibus modis unde omnes tales sunt distinguendae , Omnem hominem esse animal est scitum a te, Album aedificare est per se verum , Omnem trianaulum lubere tres, Oc est demonstrabile sic de aliis. Tertio sciendum quod ultima regula non tantum intelligenda est, quando ponitur modus cum dicto propositioni. sed etiam habet locum quando conjungitur modus cum propositione mediante aliquo verbo hac dictione, quod unde omnes tales sunt prx dicto modo distin guendae, Scio quod omnis homo est animal, Possibile est quod album
y nigrum is huju modi, Scitur qued quilibet homo sit Socrates, Pota
sibile est quod nullum album sit,in hoc est necessarium: nam prolata tali propostione, Possibile est quod album sit nigrum, potest unus apprehendere talem sensum, Possibile est v d aliquid quod modo est album fiat postea nigrum. Et ita tales propositiones sunt distinguendae & quia tales sensus diversii possunt haberi sine diversitate punctuationis, ideo est ibi amphibologi , non obstanteqsiod ibi est composito vel divisio. Quarto notandum quod ad istum modum habet reduci distinctio isticus propositionis. Quicunque dicit te esse animal dicit verum, ut Unus sensus sit iste, Quicunque dicit hane propositionem, Tu es nimal, dicit verum & iste sensus est verus. Alius sensus est, Quicunque dicit aliquam propositionem ex qua sequitur, quod tu es animal, dicit verum & iste sensus est falsus quia omnes tales propositiones, Tu ea bos, Tu es catra xconsimiles, inserunt istam , Tu es animal α tamen non quicunque dicit eas, dicit verum, Et si quaeratur, quare tales propositiones sunt distinguenda de quibus dantur regulae praedi . Dicendum est,quod scat non potest dari ratio quare aliqua dictio est aequivoca nisi vo'untas utentium, ita noa potest dari aliqua ratio, quare oratio est ambigua nis voluntas utentium: Mideo quia divers ex tali oratione prolata diversos sensus concipiunt, ideo talis oratio est distinguenda seeundum amphibologiam cundum Laeti doctrinam in libro divisionum dicentis, In ambiguis, ut se est, auditor rationabiliter intellexisse arbitratur. Ut cum dicit aliq iis, Audi Graeeos vicisse Romanos vel Trojanos, unus potest intelligere quod Graeci Romanos vicerint: alius quo Trojani sive Romani Graecos. Ita est de talibus propositionibus, quod prolata hac pr6positio ne, Scio quod omnis homo est animal, unus potest intelligere quod scio de lutcunque homine quod est animal alius potest intelligere, quod scio istam propositionem, Omnis homo est animal,
Qtiinta regula est , quod quandocunque haec conjuncti , ut
512쪽
ai dicit inteis duos vel plures terminos, illa est d stnguendae qucd potest esse disjunctiva tunc disjungit inter propositionei vel potest
esse de dis)ancto extremo, tunc disjungit inter terminos, tunc est categorica unde ista, Omnis homo est sanus vel aeger, est isto modo distinguenda, Unus senses est iste, Omnis homo Et sanus, vel o mitis est aeger, qui salsus est alius lenius est, De quolibet homine dicitur hoc praedicatum, sanus vel Ver. sexta re ut est, Quando haec conjunctio, Et ponitur inter duos terminos, illa propositio est distinguenda eo quod potest esse copulati- , es de copulato extremo Sicut haec est distinguenda, Isti sunt Socrates Plato, demonstratis Socrateis Platone linus sensus est iste , Isti sunt Socrates Disti tum Plato iste sensus est falsus alius sensus est, Isti sunt isti l omines Miste sensus verus est. Septima regula est, quando haec conjunctim, ι, ponitur inter duos terminos, illa est distinguenda eo quod potest esse conditionalis, vel de conditionato extremo bicut ista eu distinguenda, Omne animalii est rationale est humo, unus sensus est iste . Si omne animal est rationisti, omne ani sal est homo; alle sensus est verus Alius sensus est iste , De quocunque dicitur hoc totum, Ammal si ' rationala, de eodem dicitur istud praedicatum, horna iste sensus est salsus nam de asino praedicaur hoc totum conditionatum , Asima si est rat ale: tamen de asino non praedicatur homo. Et per hoc possunt solui talia argumenta, omne verum si est necessarium est verum, Te esse asinum est verum si est necessarium, ergo Te esse asinum est verum , quia major est distinguenda,eo quod potest se conditionalis,& tune est vera, sed discursus non valet, quia ex tali conditionali hali calceorica non sequitur conclusio categorica ves potest esse major de conditio nato ub-jecto, hunc consequentia est bona , sed tunc major est salsa. Octava regula est, Quando haec coniunctis, qui , poni iti inter duos terminos, illa est distinguenda eo quod potest esse causalis, vel de causali extremo Nena regula est, quod quando aliquod adverbiuni temporale ponitur inter duos terminos illa propositio est distin endrueo quod potest si temporalis, vel de tempora i extreaeo. Uec maregula est, Quando aliquod adverbium locale ponitur inter duos terminos illa propositio est iistinguenda secundum amphibologiam eo quod potest esse localis, vel de locali extremo. Sciendum est quod orationes de quibus dantur ex ultini e regulae a multis ponuntur esse distinguendre secundiam Compositionem e Divisi 1.. nem: ive dictum eorum si verum sive salsum non obstat quin sint distinguendae secundum amphibologiam. Et quicquid si de illo dicto, Dico quodd. stinctio illarum secundum amphibologiam est maniustior quamdistinctio secundum compositionemri divisonem, tua dissicile est in talibus conciper diversos sensus propter solam diversam punctu rione e rund tu dictionum sub eodem ordine prolaxaruae. Ideo
513쪽
Ideo sciendum est pro isto modo amphibologis pro equent bus .cuud in asi nando diversos sensus alicujus orationis multiplicis secunduamphiboldi m non debent asJenari ni sensus lub eisdem dictioniari, sed sub diversis. Jo per additionem, vester diminutienem, alit per trinpositionem, aut per divisiunem, sicut docet tuum bradi υisimum. Per si itineri, ut cum dicitur, Audio Troianos vicitae Griaeco et potest sic sensus assian ri per additionem, Audin Tro)ano v cisi: Grecs vinci: Audio trujanus vinci, Graecos vicisse. Per ι- mi otiorem vero sic Audio Trojanos vicisse. Per transmutationen sic idio cu'd Graeci vicerunt Tr0janos, vel Audio quod Troiam vincunt Graecos. Por diυsodem, Graeci incunt , totam victi
Et sicut sensus istius propositionis multiplicis, Audio Graecos vicisse Trojanos, poCunt d. vcrssis dis praedictis assignari, ita aliae orationes multiplices secundum ampli bologiam possunt omnibus praedictis modis vel at quibus illurumasi; enari ideo non semper juidem orationis multiplicis ambiguae sensus sub ei dem verbis assignamur, quamvis div.r assienationes idem gn ficent. 6 Midi de Boetio prop:er cavillationes quae pussum fieri contra ea quae dixi in diversis opusculis. Praeter aurem istas decem regulas possunt dari multae aliae deservientes primo modo amplissi ologiae de quibus propter brevitatem pertransea.
Cire 1oindum 'dum amphibolpetiae est sciendum , quia tune
est aliqua oratio multiplex penes Secundum modum, quando aliqua oratio proprievi ex propria seniscatione sui, seu impositione, tantum uno mcdo accipitur et sed impioprie decundario aliter potest accipi, t alium sensum liabere. Sicut ista, Lupus est in sabula,
oprie & primo sprefcαι, quod Fabula st de hipo sed secundatio
improprie i ii ficat quod In. inicus accedit. Similiter ista oratio Iste vendit oleum, primo a proprie sigiliscat quod lite talem vcndit aliquorema sed improprie feci indati signiscat quod iste adulatur. Et ita una cratio frequenter ponitur pro alia, quae s acciperetur proprie nul
lam traberet convenientiatia, nec quantum ad senificationes termini, nee quantum ad significationes ibi alium orationum talis sensus non contingit nisi ex usu loquentium ponentium unam oratione ira pro alia. Cunting t autem iste modu, secundum opinionem Arrhi frequenter in orationibus in quibus pcnuntur nomina verbalia quae secundum usum multorum octient. ἴ pro ei dem nti supponunt pro quibus supponunt par icipia , ves abstracta a numinibus syncategorematicis
514쪽
sormat, vel a pronominibus, adverbiis , participii , coniuncti nibus, propolitionibus, minterjectionibus, . pluribuscue diction bus simul junctis in quibus ponuntur verba infinitivi modi loco nu
unde omnes tales orationes in quibus ponuntur talia possunt' stingui, eo quod possunt accipi uniformiter pro aliis orationibus compusitis ex nominibus pure categurematicis, S uetbis vel pussunt accipi d iformiter pro aliis orationibus non habentibus, mina consimilia. Et ita ista oratio Calefactio est in agente, potest distingui. Unus senses est, quedaliquid unum ens distinctum ab agente sit in a me, ad modum Quo per istam propositionem, Albedo est in albo, denotata una res et se in alia: sic illa est falsa, Calcfactio est in agente. Alius sensus est, Agens calcfit, ut ista propositio, Calefactio est in agente, una ur loco istius, agens Cali fit xlioc sal seni est. Sed sub tali sensi haec est concedenda, Calcfactio est in calefacto. Aliter potest accipi, Calefactio est in agen te, ut ponatur loco istius, Calefaciens est agens tunc haec
Consimiliter tales distinguuntur, Motus est in mobili. Unus sensus est, Aliquid importatum per motum de quo veriscatur motus est inmobili, sicut res est distincta in redistincta; hoc est salsum secundum Anstot Alius sensus est, Mobile movetur, & hic sensus et verus. Similiter live est distinguenda , Creatio est in Deo unus sensus est quod una res distincta denotatur esse in alia & est falsus alius est iste, Deus creat; est ver s. Similiter ista est distinguenda, Totalitas S cratis est in sonate unus sensus est, Totalitas Socratis est una res crisistens in Soerate alius est,quod Socrates est quoddam ictum. Similitet ista, Haec entitas Socratis est aliqv d unus sensus est, quod Haec entitas quae est res distincta ab alia est aliquida alius senses est, Socrates qui est haec ereatara vel hoc ens est aliquid. Similiter ista est distinguenda. Negatio est in re vel a parte rei. Unus seesus est,quod Negatio est citi id distinctum ab omnibus aliis, Tit quaedam res Alius sensus est iste. Aliquid vere negatur ab ali, vel iste, Per hoc quod una propolitio negativa est vera non ponitur aliquid esse in rerum natura sicut per licequod haec est vera , Homo non est asinus, non sequitur quod Homo sit,
nee quod Asinus sit. Similiter haec est distinguenda, Aliqualitas, vel aliquidditas sive emitas est aliquid unus sensus est iste, Aliquidditae vel aliqualitas quae non est asiquid absolutum est aliquid alius sensus est iste, Aliquid est aliquid. Similiter ista, si aliquis utatur tali propositione, A quoitas est aliquid , vel sensus est quod denotatur esse existere vere praedicari de illo pro quo haec dictio quoitas supponit cilius sensus est iste, Aliquid est a quo est aliud. Similiter est de talibus, Per seitas est aliquid unus sensus est quod denotatur esse praedicari de aliquo pro quo supponit F perseitues alius sensus est , quod Aliqua propositio est per se. SimiL. t et de isth Necessitas tropositionis est aliquid minisTit senius
515쪽
ssensus est , quod Aliquid erificat ir de aliquo pro quo supponit lare nemo, nec esu.is cilius sensus est iste, Aliqua propositio est ne essaria ;& consimiliter est de omnibus talibus. Tamen intelligendum est quod secundum usum authorum frequenter talia abstracta ponuntur pro con
Similiter secundum op nionem aliquorum ista est distinguenda, Deus facit peccatum, eo quod potest accipi proprie S tunc non plus den latii nisi quod Deus facit aliquid quod a peccatum tunc concem derent eam, qui ponunt quod Aliquis actus positivus est vere peccatum, sicut odire aliquid contra iraeceptum Dei est peccatum. Aliter potest accipi, improprie secundum cos, tunc aequivalet isti, Deus facit aliquid quod non deberet facere, resisti, Deus peccat, quae est sim pliciter talia. Et tenentes istam op nienem assignarent fallaciam amplaibologia in isto discirri es, Hoc est peccatum cummissionis, meus facit hoc ergo Deus tacit peccatum. Dicerent enim quod conclusio esset distinguenda, quia potest habere multos sensus unus est , Deus facit aliquid aliud est peccatum mistum sensum concederent , is concederent di curtum. Alius sensus est, Deus facit aliquid quod non deberet facere ; tunc conclusi est falsa, disclirsus non valet. Sicut non secuitur, Deus facit hoc, &J cest peccatum, ergo Deus saei quod non aeberet
facere sed magis sequitur , quia facit aliquid quc ipse ves alius non
deberet facere. Consimiliter in isto discursu assignarent sallaciam ampli bologiae, Hac est peccatum , Deus non facit peccatum, ergo Deus non secit hoc quia distinguerent minorem sicut prius, in uno sensu dicerent eam esse veram id. scursum non esse bonum: in alio sensud cerent eam esse falsamis discursum valere propter fallaciam amphi
Et si dicereti: contra ess, quod secundum omnes Deus non facit peccatum, sicut Deus non peccat. Respondetur quod ista, Deus peccat, in omni sensu est neganda. Similiter ista, Deus male agit,in ista, Deus sitit aliquid uiod non deberet facere is consimiles. Et pro tali oratisne semper Sanetiis alii utuntur ista orationes, Deus non secit peccatum , Deus non facit malum quae tamen orationes secundum eos post in lubere bonum senstin iis verum.
Et sicut dicunt de illa, ita dicerent de ista, Deus vult malum. Dicerent enim quod illa h1bet unum sensum verum, videlicet, Deus viritillud uucd est malum, ainc est, Deus vult aliquid, tamen illud est malum sed alium sensum habet falsum, istum scilicet, Deus vult alia quid malum quid non deberet velle, vel Deus vult aliquid male , unde ista, Deus vult aliquid male est in omni sensu salsa. Et per istum modum assipnarent fallaciam amphibologiae in isto discursu, Quicquid Deus inici jei vult vel potest velle, Deus intelligit malum, ergo Deus vii ies potest velle malum, quia conclusi est distinguenda quia unus
516쪽
sensus est , quod Deus vult vel potest veste aliqv d quod est malum, hoc
est, quod male sit ab aliquo alio, puta a creatura si: b isto sensu concederent conclusionem alius sensus cst iste, Deus vult vel velle 'test aliquid male in tunc manifeste patet quod discursus non valet Penes istum secundum modum ampliibulogiar ptis uni distingui innes propositiones ubi actus signatus ponitur pro actu ex rcito vel e converso quia quaelibet talis oratio potest accipi proprie, vel im proprie unde ista oratis, Definiti, definitum sunt idem, potest distingui , ilia potest accipi proprie sicut sonat, tunc importatur licddefinitio Ddefinitum sunt idem, hoc est, non distinguuntur, sed qu0d definitio est definitum 3 4 converso. Aliter potest accipi improprie pro ista propositione, Desinitio εἰ dcshitum important idem, vel luntc0nvertibilia, hoc est, praedicantur de se invicem universaliter: se est vera. Similiter ista potest distinoui, Aliqua distincta ratione sunt una res, quia s accipitur proprie est falsa si improprie pro actu signato ut aequivaletisti, De aliquibus terminis habentibus distinctas de anitiones praedicatur hoc praedicatum, idem re liter, sic dicendo, AN tam lom sunt idem realiter, est vera Similiter ista potest distingui, Stibstantia praedicatur de substantia extra animam , unus senses est iste, Aliuua propositio est vera ubi aliqua substantia extra an mam siti icitur& substantia praedicatur,m tunc est salsa : Alius sensus est iste,Talis propositio est vera, Substantia extra animam est substantia ubi tamen substantia extra animam non subjicitur nec praedicatur , sed signum d
Consmiliter tales sinat distinguendae Color est primum oblectunt victus, Homo est primo risibilis, Deus sub ratione Deitatis est subjectum Theologiae, Subjicthim potest esse sine sua passione, Species non potesteise sine genere, sed e converso species componitur ex genere sid. is rentia , Disterentia constituit speciem , Ens est idem realiter cum suis
passionibus, Subjectu mi pastio sunt idem realiter ωhujuinandi; innumerabiles hi Legica, Luetaphysica, R in Theologia sunt distinguendri
Et secundum opinionem Apisso telis in Philosophia Naturali tales
sunt distinguendae, Tantum sunt tria principia rerunt Naturalium, P tentia corrumpitur in adventu sorinae , Artisci alia distinguuntur a Naturalibus, aes est materia statuae, Statua componitur ex aerein figura, Mutus est actus entis in potentia motus aempus differunt, Actus Scpassi sunt idem motus, Materia est subjectum generationis, Astera vile est subjectum alterationis, Album per accidens aed scat, Potentiae animae distin uuntur, Anima habet plures potentias innumerabit spropositiones quas Aristat ponit pro aliis propositionibus, quae s essent explicatae nulla seret difficulta tibi nunc multi qui se reputant mae strQs
maenam patiuntur prolixitatem.
isti autem secundu meo amphibologiae deserviunt multi Trop iram-
517쪽
I Onia, Antiphrasis, Carientismos, nigrara, Paranomia, arcasmos, d . Antistros, ut patet in Alexaudra, propter quod pertralistb. Volo tamen de alicuibus orationibus declarare uomudo peties istam alia
cibm peccant. inde dico quod tales , Deus habet justitiam , sapientiam, di consimile , in quibus poni ur aliqua dictio notans distinctionem inter illud pro quo supponit subj ctuita, Siro quo supponit praedicatum, sunt distinguendae cio quod pomin accipi pristate, di ponuntur Ieco talium D us est ustus, Deus cst sapientia, .hujul modi is tunc sunt verae. Et distinct.onem talium innuit aselm scio capitulo, ubi vult uod non proprie .c tur, Summa Natura habet justitiare , scd estiui titia. . Et ita clim talis propcstiones, Sapientia est in Deo, Iustitia est in Deo, Intelligere telle sunt in D o,is hujusm di, sunt distinguendae , eo quod post in acc pi proprie S tunc sunt salsae, quia tunc important aliquam dist nctionem inter Deum & sapientiam is inter Deum isollea intelligeres sed Paccipiantur improprie, ut per eas intelligamur talis pr post ones, Deus est sapientia, Deus est intelligere, Deus est velle, se de aliis, verae sunt. Et istam distinctionem inruiit Beatus Augustinus in Lb. de Triaitate, ubi vult quod magis proprie Sapientia est Deus, quam dicitur Sapientia est in Deo. Et similiter secundum unam p. nionem, quae ponit quod Personae vinae sunt penitus indistinctae ab essentia uelationibus, istae sunt
distin endae, Pater habet paternitatem, Paternitas est constitutiva pati s Filiatio eli proprietas filii Essentia . p ratio passiva constituunt Spiritum Sanctum et innumerabiles tales: eo quod possunt accipi proprie, et tunc sunt falsae , eo quod denotatur ex prima significatione oristionum, Patream distingui a paternitate et ab essentia, et Filium distinguia filiati ne quia si huc non denotaretur, ita proprie posset dici quod Pater habet paternitatem, et quod Pater est constitutivus patris, sicut, Paternitas si constitutiva patris. De virtute sermonis ergo tales pr positiones videntur esse salsae multis sic opinantibus. Aliter positim tales orationes sic accipi improprie , puta pro talibus, Pater et paternitas, Pater est e Miltia, Filius est filiatio, et sic de aliis et sic sunt verae. Unde breviter secundum istam opinionem, Omnis propositoic quam secundum proprietatem sermonis denotatur Patrem distingui abessentir,
et initi est one , et sapientia, vel paternitate bet Filium distingui aDeitate vel Filiationes et Spiritum Sanctum d stingui abessentia, vel spirationei ictiva, salsa ei de virtute serintinis , quamvis pus et esse vera
si acc p atur improprie. Et si dicatur contra eos, quod tales propositiones inveniuntur in I bH Sanctorum qui proprie squebantur , ergo sunt concedendoi secundiam proprietatem sermonis. Faciliter potcst dici qucd tales admit
518쪽
se sum acrip endae es dictis Sanctor im probari potest, ut, detur. In
aliis enim locis ponunt, quod non es d. stincti in D. v nis , si inter generatisnena processionem, di quod tres crsonae sunt tura essentiri una divinitas, una sapientia. Ex quibus4 multis aliis videtur multis, quinimentio Sanctorum est,inac Pater non distin uitur a pater tale vel essentia. Nec videtur inconveniens dicere u dri ncti rec:ue incol qu bantur improprie; hoc enim dic t Beatus Aligis in I bruilifer odum, ubi dicit, quod Multa loquimur in proprie pauca autem proprie. Et ita sic opinantes dicunt, quod omnes propositiones otia i sonant aliquam d. stinctionem inter Personam divinam vel Personas, minteressen- trina vel citatem, vel inter Pirsuras vel relationes, tiae sunt realitrress .ntia, alij sunt secundum proprietatem sermoni , quamvis vcte sun , si accipianui secundum quod lant de mente Sanctorum. Et consimiliter dicerent, quod omnes tales alsae sunt secundum pro prietatem sermonis, Vcileis intelligere divinum sunt operationes clicitae, O eratio elicita in divinis praesupponit suppostam , Essentia div na est in intellectu divino principium conosccndi, Intelledius divinus prius intelligit essentiam suam quam creaturam, Essentia est prior productione Filii , Pater prius intestigit stentiam quam pr0ducat Filium S alipe tales sunt salsae quamvis multae earum ad bonam intellectum reduci possitnt. unde talis propositio, Deus per suam potentiam absolutam potest aliquem acceptare sine gratia sed qn per po entiam ordinatam, multiplex est. Unus sensus est iste, quid Deus per unam potentiam Cyest absol ita non ordinata esset acceptare aliouem sine gratia, per unam aliam potentia quae est ordinata non absoluta non potest ac eptare eum Lita quclissent duae putentiae in Deo peritiarum unam pelicthoc nun per aliam Miste sensus est salsus. Aliter accipitur improprie, ut ponatur talis prop0sitio pro ista propost one, Deus potest a ceptare aliquem sine gratia informantes; quia haec non includit contradictionem tamen nunquam ordinavit quod esset acturus: iste sensus est Verus. Similiter tales propositiones, Creanita ut iri Dcd est idem Deo Asnus ut in Deo est vita, Lapis secundum esse suum in Deo est aetcrnus, Letp s in esse objectivo est aeternus,in hujusmodi distinguer de sunt: qui a s accipiantur proprie falsae sunt. Nam creatura nullo modo est Deus ubicunque lacrit. Impossibile enim est v d idem sit Deu, lacreatura sic est dicendum de aliis proportionabiliter. Sed si accipiantur Metproprie, scilic t pro talibus orationibus, Causa efficiens erca- iurae est eadem Deo, Causa creativa asn est vita 0gnitio qua Deus cognoscit lap dem est aeterna, Cognitio qua lapis coeno citur a Deo staeternari sunt omnes verae unde nulla creatur e sunt in D O nili quia Dciis cognoscit creaturas , est author earum sicut icit Magister
Spit iam libro primo, Di 3inatoae. 6. ubi ita sedlentiis suis ici
519쪽
potest , quod Creaturae nec sunt in Deo, nec in cognitione Dei, quas med. a quaedam inter Deu n cognitionem Dei , illas creaturas extra productas quas primo sit Deus, deinde cognitio sciat quaedam resal. quo modo distincta , eadem tamen realiter cum Deo , postea creat irae realiter distinctae a Deo ; scut muli imaginatur. Sed quicquid imaginabile estis potest esse , vel est Deus simpliciter, nullo
modo creaturae, nec distinctiim aliouo modo a Deo vel est creatura Dei, vel potest esse creatura Dei; cui antecesistus quamvis modo non si creatura Dei, tamen esse potest.
Similiter talis proposito, Quodlibet attributum est idem realiter eum essentia divina , quia si proprie accipitur falsa est , quia nillil est attri butum nisi aliquod praedicabiliquod non est Deus: sed improprie con cidi potest , quia illud quod siqnificat attibutum est essentia divina. Similiter tales propositiones, Quaecunque sunt separabilia non sunt idem realiter , Quando aliqua sic se habent quod unum illorum potest esse reliquo non existente illa sunt distincta,& hujusmodi sunt distinguendae quia si accipiantur proprie , tunc non sunt verae , quia ex hoc ipso quod sunt iniqua, sue possint separari, sive non sive unum illorum potest esse sine altero vel altero non existentes, sive nona sunt di hincia. Aliter accipi possum improprie, pro istis orationibus, Quando de aliquibus terminis st-nificative sumpti, potest illud praedicatum signiscative sumptum et scari, scilicet sepirari ves sunt separata, tali modo exercendes, Albedo&dulcedo sum separata, de illis veriscatusnaa esse idem: Quando aliqui termini esse habent quod esse exigere potest veri sicari de uno significative sumpto quod esse existere
potest vere negari de resi qui de illis significative sumptis veriscatur hoc praedicatum non se idem , vel distinctari, tunc sunt adhuc saliae, quia aliquas singulares habent falsas. Sic enim se habent, Homo, S homo albas, quud ista potest esse vera, Humo est, ista existente falsa , Homo albus est tamen utraque est salsa momo :
Ia in albus sunt distincta, sive Homo & homo albus non sum idem. Tamen quando omnes termini sunt mere absoluti habent tales propositisnes critatem , tamen quaelibet est possibilis sicut haec est pollibi-I semes homo albus sunt distincta Q Homovi humo albus iton sunt idem. Item tales propositiones, una potentia habet diversos modos opera
di m versi modi essendi possunt eidem competeresne variatione rei εἰ hujusmodi quia si accipiantur proprie, intelligendo per modum aliquid distinctum a res, sic tales promstiones sunt falsae. Quando a :tem dicimus , quod Anima respeetu volitionis Mintellecticnis habet diversum modum optrandi , non intelligimus , quod sint aliqui 'medi distincti ab anima 4b actibus inductis , quasi essent qua dimmedia hoc enim est simpliciter salsum iis de sub tali intellectu sunt tales propositionei saltae. Alius serius est iste, Eadem res diversimode
520쪽
operatur, puta necessario icit intellisionem, e libere volitionem Similitet si dicatur, quod Alius modus essendi empetit corpori
Christi m 'viri' in Sacramento aliaris, non est in eoinandum, cu modus essendi qui competit corpori Christi in caelo si aliquod adveniens corpori Christi , distinctum ab uno alio quod ad enit cor riChristi in cramento altaris sed per talem propositionem non intestipimus, nisi quod corpus Christi est circumscriptive in loco in caelo, non in Sacrament altaris. Et si quaeras, quae est illa circumscrip tivitas. Dico quod est vox non significativa sicut buba, unde filio re talia abstracta de ad erbiis, verbis, proposition bus,m huiusmo- Π l lx rua e pruin occasio tamen aliquando utilix potest esse intelli pentibus, quia per tales fictiones frequenter brevius
Item omnis oratio in qua ponitur modus infinitivus pro subiecto. sicut lunt tales, egere est bonum, Currere est moveri, Calefacere est agere, 'ulul modi distingui possunt. Quia unus sensus potest est e per quem denotetur, quod praedicatum tale coinpetat alicui, quod nec est agens, nec patiens, nec ess ectus ita quod tales modi infinitivi immitarent res distinctas ab agente iatientes effectu, caeteris rebuscuae polliunt est e gentia, producentia, patientia, & effectus producti: α talis lenius est simpliciter fallus secundum principia Aristot Alius lentiis potest esse, ut tales propositiones ponantur loe crationii in quibus participium praedicatur de participio , es verbum de participio, vel duo verba correspondentia de eodem inde talis oratio, Calefacere est agere, habeat istum sensum, Quod calefacit agit, Me Calefaciens est agens ista, Legere est bonum, habeat istum Iensum, egens facit opus bonum, vel Lectio est bona, sive qui legit facit bonum,& hujusnodi a te istum modum evacuantur mulitae
Item frequenter pro postiones hypothetici e sunt distinguende, quia
frequenter in authoribus una ponitur pro allaci scut requenter tenap
italis ponitur pro conditionali, sicut ista, Omne quod est quando est necem est esse, de virtute sermonis est temporalis; tamen pon tuepro ista conditionali, Si aliouid est ipsum est, quae est neces is de ita de multis aliis. Et ista exempla ad praesens de amphibologia ulta
Est etiam selendum de isto secundo modo , quod nulla restula cena clari potest per quam regulariter possSit cognosci sufficienter, an sit iste modus amph. logiae z quia iste modus dependet totaliter ex usu locuentium, licui secunda modus aequivxationis.