장음표시 사용
71쪽
De hoc termino Siginficare. S sic ire multipliciter accipitur apud Logicos. Nam uno In odicitur sigi m aliquid signi cmpe , quasi is supponit vel natum est pro aliquo supponere, ita scilicet quod de pronomine demonstrante aliud , mediante hoc verbu , idem pomen tu dicatur: dc sic album significat Saratem haec enim vera est, Ille est albus , demonstrando Socratem : sic etiam rationale significat hominem, nam haec est vera, Ille est rationalis, demonstrando hominem: c sic de multis aliis c cretis. Aliter accipitur Ruisicirre, quando illud signum in aliqua propositione de praeterit , vel praesenti, vel suturo, vel in alia propositi ne vera de mcdo, potest pro illo supponere dc se albam non tantum fio nificat illud quod est album nunc , sed etiam illid quia potest esse album. Nam in illa propositione, album potest currere, accipiendo sui
rectum pro eo quod potest esse subjectum , supponit pro his inae possunt esse alba. Accipiendo significare primo modo, α gam sibi cor-xespondens, per solam mutationem rei frequenter vox metiam conceptus cadunt a suo signficati; hoe cst, aliquando cessant aliquid si r-niscare quod prius significabant. Sed secundo modo accipiendo sig/iis ire, signam sibi correspondens, vox vel conceptus, per solam mutationem rei extra , non cadit a suo significato. Aliter accipitur siguia sicare, quando scilicci illud dicitur significari, a quo ipsa vox imponitur re prim modo significatur per conceptum principalem Vel vocem principalem A sic dicimus quod album significat albedinem, quia albida sanificat albidinem , pro qua tamen non supponit hoc signum, albam sic etiam rationale, si sit differentia hominis, significat animam inici lectivam hominis. Quarto modo accipitur sig/iilicare communis si me, quando scilicet aliquod signum quod natum est esse pars propositionis, vel natum est esse oratio, vel propositio, aliquid importar, sive principaliter, sive secundari, sive in rectu sive in obliquo, sive dat antelligere illud, vel quocunque modo significat illud, sive affirmative, sive negative quomodo hoc nomen cae res si is cat visum, quia negative ,' hoc nomen, nihil, sive, sta aliquid significat aliquid negative de quo modo significandi loquitur AnselmY de casu diaboli. Suu care igitur, secundum aliquam sui significationem , competit universali cuilibet. Universale enim secundum D.mas in Logica sua 'p.48 est, Quod malia significat , ut hoc nomen, Animal omne enim universale vel significat plura primo modo, vel secundo modo; quia .mne universale praedicatur de pluribus, vel in propositione de inesse,
72쪽
errint di qi: dicunt, quid haec vox ο κ non senisicat omnes homines cum enita hoc universaleimst, secund::m p aefatum Doctorem, si nificat plura, non agnificat plures res quae non sunt homines, opstiet quod sagia ficet plures homines ecit plus unum quam alius iis nificat , igitur omnes homines scd universale qued est genus vel species, quia praedicatur de pronomine den onstrante rem quam retia sicat in q id , significat plura, primo modo, ves secundo modo accipiendi uis . . Alia vero universalia seniscant plura , tertio vel quarto modo accipiendo Ret care; quia i alia siqn scant aliq iid in recto, aliquid in obliquo sicut ratet de ra:iunali risibili , albo, sede consimilibus.
Non ut cm solum universale significat plura, sed etiam d v dilutin plura. Sed sciendiim est quod dividi multipliciter accipitur. Aliquid enim dicitur dividi, quando alicujus totius per realem liciiqnem una pars separatur ab alia ; sicut carpentator diu dii lignum. Aliter accipitur dividi, quando scilicet sub aliquo uno, cujus una pars ab alia non separatur, sumuntur plura; sicut si dividam lianc vocinacavis in sua significata,sic dicendo,canis alius est animal latrabiles, alius sydus caeleste , O c. hic non separo unam partem istius vocis canis ab dii, sed plata sumuntur ad quae illa est communis &sic loquuntur Logici de dividere. Sunt autem secundum Dama in Logica sua cap. r. octo modi dividendi universales, scilicet ut genus in species, vel diiserentias ut animal dividitur in rationale arrationales vel ut species in individua, ut homo in Petrum Joannem, elui jusmodi vel ut totum diu dilux in suas partes; hoc dupliciter, vel in similes, ut sint illae quae suscipiunt nomen de definitionem totius ut cum dividimus carnem in multa paries carnis a tinaquaeque enim pars dicitur caro, definitione et carnis suscipit vel in dissimiles, ut cum dividimus Socratem in caput, manum, di hujusimodi nec enim caput, nec manus suscipit dri-Ditionem, vel nomen Socratis Quartus modus est, ut aequi oca vox dividitur in se a significata Quintus mcdus est,quando subjectum, sive substantia dividitur in accidentia ; ut cum dicimus hominum quidams, , qu dam nigri. Sextus est, quando accidens dividitur in subjeista ut cum dicimus alborum haec quidem animata, .aec vero inanimata. 5nsmus est, ut accidens in accidentia, ut cum dicimus alborum aliud sccum, aliud humidum. Octavus mortus, cum fit diu si ab uti, ad
73쪽
licet in praedictis modis dividendi accipitur unum ab alio sine reali dixIlionei reali separatione unius partis ab alia, in aliquibus anaen illud quod dividitur imponat aliquid auod realiter potest dividi in illa quae importantur per dividentis scilicet in tertio 'uarto medis ;in aliis autem modis non sic. Est autem advertendum, quod quando dividitur substantia in accidentia, vel e converso. vel accidens in accidentia accipitur ibi hoc nomen accideas , pro praedicabili contingenter de illo, quod importatur per sabjectum, permanente in rerum natura. Et ita patet quod frequenter accipitur accidens , non pro aliqua re accidentali realiter inhan ente substantiae, sed pro aliquo contingenter praedicabili desii stantia. Si enim praedictus Doctor accepisset acciciens pro re inhaerente alteri debuisset dixisse, quod homo dividitur in albedinem, nigredinem sinon in homnes alboso nigros & consimiliter dibans et ditisse de aliis.
De hoc termis Totum, di aeceptiombi riuri
Tot m multipliciter dicitur uno modo dicitur totum, aliquid
complectens plures partes sine quibus in rerum natura esse non potest; sicut impossibile est quod homo sit in rerum natura sine anima rationali. Similiter impossibile est quod animal sit, quin sit tam materia quam larma impossibile est quod lignum sit, quin forma ejus sit. Et sie semper pars est de essentia totius ' non converso. Aliter accipitur totum, pro aliquo communi ad multa et desac genus dicitur totum respectu specierum: species respectu individuorum: Se tunc totum idem est quod communea i logici
Et quot modis dicitur totum, tot modis dicitur proportionabiliteae pars unde quaedam est pars de essentia totiusci quaedam ver pars non propter aliud dicitur pars, nisi quia est minus communis quam illud cuius dicitur pars milia vocatur ars subrectiva. , quae noriplus est de essentia totius quam e converso; sicut illa pars potest essesne tuto, ita converso totum potest esse sine parte is quamvis
aliis modis posset accipi tot m de pars , tamen isti modi ad prae lan assici ta
74쪽
L OG IC ita Pars tima. 63 A P. XXXVI.
De hoc termino opposit . Post praedicti dicendum est de oppositis. Et eiendum est quod
hoc nomen , opposita, signiscat iam res extra animam, quam in anima , quam syna renim sed omnes res extra animam, quae non sunt signi, si unt oppostae non opponuntur nisi contrarie , essecundum unam opinionem, aliquae res resative opponunnir. Hoc patet , nam aene res quae sunt oppostae, vel sunt res absoluta 'tunc inter eas non potest esse nisi oppositio congraria tantum , sicut inductive patet vel sunt res relativae, & tunc non pessunt esse oppostar
nisi contrarie vel relatives vel una est absaluta Malia relativa sic non opponuntur . unde quando aliqua sic se habent quod positini simul ciccedere in eodem subjecto, sed non simul esse in eo, si sint
formae absolutae sunt contrariae: tamen, scut dicetur inserius, in tali contrarietate sint gradus. Sed si loquamur de oppostione quar cst intersona rerum, cujulmodi sunt, conceptus, voces, scripturae sic,
secundum Peripateticos , hoc nomen , opposita , dicitur tam de complexis quam incomplexis. Complexorum autem oppositorum cie triplex mcdus assignari. Quaedam enim oppo mimur contradinorae; quando scilicet propositio ne aliquae habent idem subjectum Midem pridicatum, ri: na est assirmativa, alia negativa et sed hoc non sufficit sed oportet quod unas universalis N alia particularis vel indesnita, vel utraque sit singularii verbi gratia, illa opponuntur cortradictiori , Omnis cmo est animal , aliquis homo non est animal similiter illae, Omnis l:cino est animal, Homo non est animal &hoc, quia indefin ta quando subjectum sumitur signiscative, simper o nvertitur cum particulari. Et ideo universalis contradicit tam particulari quam indefinitae. Similiter contradicunt, Nullus homo est animal, inliquis homo est anima , sive Homo est animal e cistae etiam contradicimi Socrates est animal, Socrates non est animal. Aliquae pro sitiones opponuntur contrarie scilicet universalis assarmativavi universalis negativa ei hoc est verum quando subjecta sumuntur sgnificative aliterrasi oportet sicut illa non opponuntur contrarie, Omnis homo est termiruas communis signo universali determinatus, Nullus hcmo est terminus communis signo universali determinatus Tertio modo oppostationis non habemus nomen impostum. Est autem tertius modus, quando aliquae propositiones non sunt contradictoriae neque contrariae, sed anserunt propositiones contradictorias, vel una infert contradictoriam
alicrius, propter hoc nullo taceu cffuat simulasse trae: sicut ili
75쪽
propustiones opponuntur,m illum an niat currit , Aliquis homici: rrit,ncta contrarie . neque coatradictori , quia non habent idem subjectum, sed opponuntiat, quia illa , Aliquis homo currit, infert con radictoriana illius, tillum an mal currit quia sequitur , Aliquis homo currit, era Aliquod anim I currit. Ex praedictis patet , quod propositiones subeontrariae dos balternae iacti opponuntur, quia possunt stimul esse
Oppist nim autem incomplexorum' latus modi ponuntur: illa quaedam incomplexa sunt cantraria, scilicet illa quae significandi, qui cui si ni scant, positive, affirmative ioniceative hoc, quia inaesinit one exprinrente quid nominis eorum nulla negatio, nec aliquid aequivalens negationi , debet apponi xsimul cum hoc non pcssunt,ex lacari de codem pro ordem , sitrui , ted accessive vel significant res qua possunt succcssive inesse , non simul quamvis illi termini nen poli unt veriscari de ecdem , nec simul, nec successive Etemplum primi , sicut de albo nigro quia isti crminii ii seniscant neotive, tamen isti termini significative sumpti non post in ver sicari de eodem pro eiacm simul , licet bene successive verimtamen, sicut dicetur inscrtui in illesimodo sunt gradu Exemplum secundi , de albedine iis rod neci su a isti termitti significant res quae possunt successive eidem inesse, qui tamen nec simul , nec successive, possunt veri acari dectidem pro ccdem. at in isto modo sunt eradus scut in pri ri. Qilaedan autem ιr complexa sunt opposita. u babitus O privatio: A: sunt illa quorum unum an ficat ilicquid sonificat postive alterum
vero spia scat aliouid c scive, δἰ illud idem quod suum oppostum significat Grinatives, ipsum sanificati gative. Quod patere potest exd sinitione exprimente quid hominis ipsius quia in cfinitione ejus negatio praecediti.'bitum oppositumibi se se habent j v sus , 5: νzrcitas ι nam 9 victus , quicquid significat , anarmat ve sigia sicat quia in riclinitione cxprimcnte quid nominis ejus milia negat o debet poni sed j caecitas, secaecus syn scat aliquid affirmative aliquid negatives quia si caecus d. finiatur, definietur sic , Caecus es ille qui nis habet visum , qui natus est habere: ubi aliquid praeia ponitur ne ationi , quod est signum illius quod importatur astarmative per j caecum Et aliud sequitur negationem δε est lignum illius quia
importatur per caeci m negative. Si autem illud idem per sequentcm particulam dicatur importari firmatiye, non curo, susscit quod negati ve imp rtetur nec est inconveniens idem c idem imi irtati assar
malive legative sicut dictum est prius, quod idem per idem potest seni sicari in rectoi in obliquo. Ista autem quae dico, scilicet significare affirmatives negative , insinuat An Umus de casu diaboli cap. II. ubi sic d cit. Constat,quoniam haec, X,scilicet bit, nullatenui d ffert ab eo qu6d dico, urn aliquid. Nihil quoque hoc Hrtius, quam que hae vox, scilicit no i iliqvid, uta acta rem peni rus,
76쪽
omne quod est aliquid intesiectu, nec nonin omne quod est in sensu, removendo, sua senificatione constituit sed quoniam remotio alicujus rei significari nullatenus potest sine significatione illius cujus significatur remotio, nullus enim intelligit quid si ni sica non homo nisi intelligendo quid si hon , ideo necesse est quod haec vox, non aliq-id, destruendo id quod est aliquid significet aliquid. Et sequitur Sidi nificat aliquid removendo, monssignificat aliquist constituendo. Et sequitur: Hoc itaque modo malum nihil Me dico malum nomen esse lanificativum; I sic, aliquid significat perimendo,ut nullius rei
sit constitutivum. Ex his verbis, ciliis pluribus duae ibidem scribit Anselmus evidenter habetur, quod alique i incomplexum aliquiis nificat removendo, perimendo, negando aliquc incomplex vim aliquid significat affirmando, di constituendo. Ex quo sequitur, quod privatio non est aliquid in re eatra animam, distinctum quocunque modo a
quocunque positivi sicut caecitas non est a parte rei in oculo, dicente Ansem ubi prius: 'Multa dicuntur secundum Ormam quae noti se cundum rem ut timere secundum v0c sformam dicitur activum, cum sit passivum secundum rema ita quoque caecitas aliquid dicitur secun- dum formam locuendi,cum non sit aliquid secundum rem sicut enim
dicimus de aliquo qui liabet vilum, v sus est ne, ita dicimus, qui habet caecitatem caecitas est in eo ; cum hoc non sit aliquid. sed potiuas non siquid Et hanc habere, non est habere aliquid imo carere eo quod est aliquid. Caecitas enim non est aliud quam non visus, vel ab i sentia victus, ubi victu, debet esse. mcn visus vero, vel absentia visus, non magis est sic uid ubi drbet esse visus, quam ubi non debet esse visus modo non visus, vel absentia visus, in lapide, ubi visus non de te esse, non est aliquid in lapide. Ex hac authoritate patet, quod caecitas non est aliquid a parte rei existens in oculo; per conlequens nullibi est a parte rei & ideo illa quae sunt extra animam non opponilntur rivative sed signa rerum, quorum unum fgnificat aliquid aTrmative is aliud idem negative, opponuntur privative.
Relative autem opponuntur nomina relativa, quae non possunt de e
dem, respectu ejusdem, ver sicari: loc verum est, sive res extra animam aliquae opponuntur relative, sive non Nec propter hoc, quodd eo nomina relativa, nego relationem extra animam ; quia relati xuia
potest dici tam de nomine rei, quam de re. Quod enim sint aliqua nomina relativa patet Per Grammaticos, qui ponunt nome relativm esse unam speciem nominis. Incomplexa auitem contradictaria sunt illa quorum unum significit aliquid vel aliqua assirmative, aliud praecise illud vel illa negative, nihil sarmativeignificando finiteis determinate et sicut homo significat omnes homines assirmative, di nρη-homo significat eosdem homines negative, nihil determinate, finite, affirmative sign ficando quod ada propter cavillationem quae posset fieri dicet d0, vita ποτ- homo
77쪽
saniscat asinum, ex quo supponit pro asino, sic dicendo, Asinus est no homo. Et est sciendum quod quodlibet istcruna oppositorum est vere in se quodd1m ens positivum absolutum , S de quolibet illerum pro se sumpto veri sicatur iis reale. Unde si in illa, Non-ens est ens sub jectum supponat pro se vera est quia illud subjectum vere est ens, cum sit subje tum N pars propositiunis nulla autem propositio est conapus a ex non-ent bu . Et si proterviatur, quod tunc unum oppositum praedicaretur de reliquo. Dicendum est, quod non est inconveniens unum oppositorum praedicari de reliquo non syniscative, scd smpliciter sive marerialiter , sumpto sic enim talis sunt verae, N0im dictio estri cito, Nan-incomplexum cst incomplexum, Non- pars et pars es sic de ii ultis aliis scut haec est xtra quando profertur, Non-vox est vox, si subj fium supponat pro se I nam certuna est quod triae vox quam proin scro, nori vox est vox. Et ista de oppos is sulsciant, cuia multa hic cini: si a super bro Praedicamentorum cxp0sui.
REstat nunc de uno vocabulo, cu0 Logici tractando de domonstra tione frequenter utuntur, .llircres, scilica de hoc vocabulo pasto. Et est sciendum quod quamvis multipliciter accipi possit, sicut dixi supra, tamen, secundum quod Logici loquuntur de passorie, sciradum cst quod passio non st aliqua res extra animam, inhaerens alicui cujus dicitur passii scd a io est quoddam praedicabilementale, vocale, vel scriptum, praedicabile per se secundo, o de fulta iecto cujus dicitur cis passio quam v s stricte, proprie loquendupassio non si nisi taleirmicabile mcntale, Sion vocale neque scriptum: secundar o tamen cim propr en , cve scriptum potest dici passio, eo modo quo dicimus quod si illi propcsitione prolata , Omnis homo estr sibilis, praedicatur pasti de suo subjecto.
Qil diu tem pastio non sit res cxtra animam , quae non est signum
praed cabile, patet 3 sui secundum Philosophos passio praedicatur per selectine nando de subjecto sus 3 sed solus conceptus, vel vox , vel sex
ptum , pr dicaciar; quia propositio x talibus compcnitur, c non ex rebus extra animam distinctis ab aliis: rgo res extra animam non est passio. Item secianduin Philosopi .um , omnis passio est alicujus universalis, scd nulla res extra nimam est Pssio alicui universali inlio rcns , et tur, C c. Item Entis sunt passiones, sed illae non inhaerent illi communi, ut manifestum est ergo, t. t na de Deo praedicantut stiones propriae sibi, sed Deo non inhaerent aliquae aliae res ergo
passis iaci cst tal 1 ros intia rens sus subjectu Dicendum est ergo, quod passio
78쪽
passio non est nisi duoddam praedicabile fecunda God dicendi per sed si subjecti; adeo passi nun potest eis pars propositionis; per consequens talis passi non est res extra animam inhaerens suo subjecto. Ex quo sequitur, quod non est impossibile subjectum es in rerum natura sine sua passione nec est impossibile pastionem esse in rerum natura sine suo iubjecto. Et ideo quando dicunt authores, quod subjectum non potest esse in sita passione , exponenduai cst qucd nihil aliud intendunt , nil quod pastio non potest vere per propositionem ne- Qtivam amoveri a suo subjecto , maxime siles existere Caedicatur de illo subjeeto unde illa propositio est impossibilis, Deus non est crea
Est autem sciendum quod passio semper supponit pro illo eodem pro quo subjectum supponit, quamvis aliquid aliud ab illo significet aliquumodo, scilicet in recto vel in obliquo, assirmative vel negative. lnde etiam quaedam past:0nes vocantur positivae, quaedam negativae E praedictis potest pater , quomodo binum est passito entis, et distinguitur abilliente cujus est passio, scilicet a communi conceptu entis .et tamen si nificat idem quod ille conceptus, licet alio modo sicut patet per des nitionem exprimentem quid nominis unde generaliter verum est, quod subjectum et sua pasJo non sunt idem realiter, quamvis bippo nant pro eodetin, et quam v s praedicatio unius de alio necestiris.
De sis terminis, ras, unum c divisioniblia entis.
DIcto de terminis quib:isdam secundae intentionis, Metiam de quitab isdam secundae impositionis , v dendum est de terniimis primae. intentionis. Primo tamen dicendum est de quibusdam communibus omnibus, sive sint res quae non .siena , sive sint res quae sunt signa cujusmcdi sunt j ens, M unum Circa b ens, primo sciendum est quod dupliciter accipitur uno modo accipitur hoc nomen , Ens, secundum quod sibi correspondet uns: conceptus communis omnibus reba' praedicabilis in quid primo modo , quoni0do transcendens citcst praedicari in quid. Quod enim si unus conceptus communi, praedicabitis de omnibus rebus, ex hoc perstaderi potest, qu Dum n sit aliouis talis conceptus communis, ergo diversis rebus sunt divors cnc nus ira unes; qui sun , B cstenda quod es au tu sccnc Zus communior tam quam prae scibilis de utroque, eode quocunque de quo potest praedicari quilibit illorum verbi gratia, deae quia sicut pzisunt formari tales propositiones vocales, Gesta, est A, C est aliquis ita in mente pulsunt tres propositiones sormari, quarum duaesiuit dubiae, et et ii sit scita manii Sibile est quod aliquis dubitet de
79쪽
utraque istarum,s est A, C est x et timen sciat illam, C est siquid equo dato argu sic Duae illarum propositionum sunt tibiae , et una
est scita illi tres habent idem subjc tum, ergo habent distincta praedicata: quia si non eadem propositio esset scita Ddubia , ex quo duae sunt dubiae. Si sunt distincta praedicata eret aliqued praedicatum est in illa, C est aliquid, quod non est praedicatum in aliqua illarum, est A, C est 3; per consequens est distinetum ab illis sed manifestum est quod illud praedicatum non est minus commune, nec etiam eonvertibile cum aliquo illorum4 ergo est communius quam aliquod italorum4 quod est propositum , scilicet quod aliquis conceptus mentis, alius ab istis inserioribus, est communis cuilibet emis quod concedendum est. Nam de omni ente, vel de pronomine demonstrante quodcunque ens, potest idem conceptus vere praedicari sciat eadem vox vere potest de u libet praedicari. Tamen non obstante quod se
sit unus conceptus communis omni enti, tamen hoc nomen eas est aeqv
vocum, quia non praedicatur de omnibus sibi si icibilibus, quando fignificative sumitur, secundum unum conceptum sed in diversi con-eeptas eorrespondent, sicut super Porph rium dcclaravi.
ulterius ciendum est, quod secundum Philosophum quinto Me tam Ens dividitur quia hoc quidem est secundum acridens, illud vero secundum e. Quae diviso non est intelligenda, quod aliquodens sit per se, Maliud secundum accidens , sed ostendit ibi diversum modum praedicandi unius de alio, mediante hoc verbo e L quod satis patet per verba Philosoplii , quia dicit, quod dicimus quod Musicum 1ecundum accidens est justum , musicum secundum aecidens est homo: similiter Muscum dicimus secundum accidens aedificare. Ex quo patet quod non loquitur nisi de diverso modo praedicandi unius dereliquo ita quod aliquid dicitur de aliquo per se, aliquid vero dicitur de aliquo per accidens. Quod enim nulla res sesens per se, & alia per accidens, patet quia nulla eis quin sit substantia vel accidens sed tani substantia quam acciden. An per se, ergo Oe. Similiter Philosophus dixissit Ens, septimo Metapi sicae, in enscia potentia xens iacia et quod non est intelligendum quod aliquid quod non est in rerum
natura, sed potest esse, si vere ens aliquid quod est in rerum natura sit etiam ens sed intelligendum est quod hoc nomcn ens pra Eleatur de aliouo mediante hoc verbo ess, mere de praesenti, non aeqv
valenti prepolitioni de possibili, dicendo se i Socrates est ens, albedo est eni de aliquo autem in propositione de pollibili, vel aequivalenti propositioni de possibili, sic dicendo Antechristus potest esse ens, sive Antechristus est ens in potentiae, scde aliis unde vult ibidem, quod aliquid potentiari acti, sicut sciens & quiescens; tamen nihil est sciens ut, quiescens, nisi actualiter sciens vel quiescens. De
aliis divisonibus entis pictit. Et isti causa invitati suisciant.
80쪽
LOGIC E Pars Prima. pC A P. XXXIX.
UN m autem est passio Emis , quia est praedicabilis de ente per sosecunda mado hoc quia siγificat ali quid quod non eodem modo significatur per eas, quamvis aliquo modo significatur scrNam ens quicquid signiscat, positive i assirmative lignific: t;
unum non significat quodlibet significatum per ens tam positive quam assirmative sed affrniative, negative, di remotive quod patet per desinitionem exprimentem quid nominis ipsus. urum tamen multipliciter dicitur,quia ecundum philosophum quinto Metaph. uum dicitur aliud securdum accidens, aliud secu rdum se. Quod se intelligendum , quod hoc nomen de aliq lib.is praedicatur per accidens , ita quod illa propositio est per accidens sicut ista est per accidens, iuriscus musicus sunt unum 4 militer ista est per accidens, justusac musicus sunt unum cum hoc stat ini:od tales sunt verae, choriscus domiscus sunt per se unum , Muscus Justus lunt per se unum. Et si inveniantur in author ibas tales prorijsitiones, Musicus&album sunt unum per accidens , Musicus est per accidens unus cum chorisco, deber exponi ut per illas intelligantur tales , haec caepe accidens Musicus Salbum sunt unum 1 haec est per accidens muscus docti riscus sunt unum quare autem illae l)ropositiones distinguuntur non
aequi pollent, ostendetur infer us usin secundo se est illud de quo, vel de quibus, icitur ι, , non per accidens sed per se. Et quamvis Philosoplius quinto Metaph. ponat multiplices modos
nitu per se, tamen ad praesens sulficiat ponere tres modos unitis quibus Logici utuntur requenter unde quamam dicuntur unam numer 'hoc est, de quibusdam terminis suppones tibiis pro eodem veriscatur hoc Praedicabile, unum numero sicut dicendo. Ille homo & Socrates sunt unum numero, Marcini Tullio sunt unum numero. Et ideo quod
dicit Aristot quinto Metaph. quod a rem Amerisum quorum materia est una intendens quod tunc de alicuibus nominibus veriscatur quod sunt unum numero , quando talia se te habent quod mn supponunt pro his quae sunt distincta secundum materiam vel sor mam. Quaedam diaciantur unum specie, quorum scilicet est eadem species ita quod semper quandocunque sunt unum species sunt simpliciter plura non unum numero, dicente Aristot primo Topici, aem θecis sunt quae cum sunt plura, ita,supple,quod non sint unum numero, lub eadem pecie continentur. Genere autem sunt unum, quae sub eodcm genere continentur.
ita quod quaecunque sunt unum genere sunt similiter plura species nu- nem unde quaecunque sunt unum numero, sunt specie, libere, dicente