장음표시 사용
531쪽
se, propter quod quandoque deceptus credit quod similiter est arguendunt ei una d ctioiae,in ex alia potest iste mcdus subdividi . Ad cuiua intellectum sciendum est, cuta modi sign.ficandi non sunt aliqua res additae ipsis dictitinibus ad enientes eis; sed est metaphorica locutio escendo quod dictiones habent diversos modos significandi , quia per
talem crit.onem intelligitur ista oratio D verse dictisne diversmodest ri ficu; illa quae syniscant quia Aliquae dictiones proprie non significant, scd magis adjanctae aliis consonificant , es dant aliis supponere, vel determinato modo stare; iijusmodi sunt syncategoremata, cuia junctiones, pr.epositiones, S huj ismodi Aliquar autem signita eant res d terminatevirinita significatione, secundam modum loquendi putii ; cui nomina categor ematica, ct pronom ina, ὀ participia, hii justi di millorum quaedam sint num a mere absoluta, quaedam connotativa, sicut dictum est prius in primo tractatu. Similiter quaedam iunt propria, sicut nomina propria ira nomina: quaedamum communia, cum dio habznt diversum modum significandi, quia
unum fgnificat unum di non plura riliquum plura ignificat et res significare. ' sit sicundum prχdicta sub isto tertio modo principali possunt contineri tres modi speciales istius fallacia Primus modus potcst esse si cundum dictiones quae habent finitas lignificationes, quae non li; nefnita, spnificationes. Et penes istum mcdam peccant conseo uentiae ineuibus commutatur unus modus suppossendi in alium : sicut i arguatut si , Omnis homo est antinal, ergo Animal est omnis homo. Et ad evidentiam istius exemplum sibi similium, est primo sciendum, quod hie, itest ilignari fallacia figurae dicti nis, propter Ues, quod in antec dem una d Et o habet unam suppositionem is in consequente aliam ;quamvis haec non fit sufficiens causa, cui ostendetur is smilitudo dicitunum est causa deceptionis istius. Quia cnim in multis non refert se transponere dictiones, bene enim sequitur, Homo albus est homo , ergo Homo cst homo albus tam .liter sequitur , Ammal rationale est homo, erpo Homo est animal rationales propter hoc deceptus credere potast, quia talis modus arguendi vat at in omnibus, Hecipit ut per fallaciam D;urae dili onis. Et oritur haec fallacia ex diversitate modorum signiss- candi propter hoc enim quod F omata, non habet talem naudum significandi qualem habet album vel dictio talis, sed tantum consigniscat vel tacit terminum cui addo tur stare pro omnibus sui significatis, de Lot terminum mediate sequentem stare confuse tantuna, qualiter non stat in Gnsequentes: id: Ct fallacia figura dictionis, moritur ex simili'tudine unius d ct onis ad aliam dictionem. Et eu sciendum, quod non quae bet variati suppositionis eausat si laciam figurae dictionis tunc enim in demonuratione potissima esset salticia urae dictionis Sed generaliter, quando arguitur a termino: ante coactus tantum cia terminum Lanae determinates, saltem es
532쪽
thymematice, si sallica figura dictis Vis, si irca alium terminum ladi postionem ejus nulla penitus sit astatam o quamvis simul cum hoc sit fallacia ta Uequentis , scut est in exemplo proposito. Si tamen argueretur sic, O nnis homo e animal, ergo Animal est licino, quamvisa ima in antecedente supponat eoiisuse tantum , e in consequente determinate quia tamen lignum additum ad y bom in antecedente, non additur sibi in consequentes, non est ibi fallacia sigurae dictionis. Penes istum modum omnia talia snphismata peccant , in ni parte continui est aliqua pars minori, erga Aliqua pars est minor omni parte continui antecedens est verurn , quia quaelibet singularis est vera , cconsequens falsum , quia quaelibet sing lai se sal a & consequetitiam valet, quia pars in antecidente supponit consuli tantum, cinco sequente supponit determina e Sed in talibus est evi leni us fallacii consequentis otiam sallacia si uris dictionis ideo quando de' fallicia
consequentis agetur, diversa exempla adducentur. Similiter arguerdo termino stante determinate vel confuse tantum, ad etandem terminina
stantem confuse& distributive est fallacia satirae dictionis quamvis etiam si fallacia enia sequentis: sicut hie, Tu dubitas aliquod verum, ergo Tu nescis aliquod verum . inde si arguatur se , Illud quod a dubita si non scis, Tu dubitas aliquod verum , ergo Tu non scis aliquod verum , est fallacia figurre dictionis, cui in antccedente stat utrum determinate in in censequente stat confusea distributive. iisibiliter' es, Illud quod non est aliud ab illo differt, Socrates non est
omnis homo, ergo Socrate ili omni homine differes: nam in antecedente ham stat determinate propter negationem praeecdentem , crineonsequente tit confiise Histributive. Oportet autem scire' a d non tantum contingit facere fallaciam figura dictionis propter varium modum supponendi ejusdem termini sed etiam propter diversum modum
supponendi diversorum terminorum, ita quod alius terminus coer 'o 'dens non mutetur unde hie est fallacias urae dictionis, Omnis homo est animal, ergo Substantia est omnis homo & ita de cnnsimit bus. Non stilum autem tertius modus acc dit ex vario modo significardi te mini categorematici rn categorematici sed etiam accidit ex diversis modis ignificandi incomplexorum in diversis prvd camcntis. Quando enim propter hoc , quod si arquatur ex omnibus terminis ejusdem praedicamenti erit honum argumentum, creditur propter line quod similiter arguendo ex terminis diversorum praedicamentorum fit' eonveniens arat mentum, tamen non cae, tunc accidit fillacia figuriae dictiun se creditur enim propter militudinem dictionum quod simi- li e cortingit arguere ex istis terminis sicut ex illis de tunc fieret deceptio per fallaciam Durae dictionis. Est autem primo sciendum qu d non semper umdo ars uitur exterminis divertorum praedicamentorum est illacia figurae dictionis
quia universalitet quando praemissae sent mere de inesse lae praesenti
533쪽
categoriciae, dispositae in nodo figura, non est fallacia purae diactionis, qualescunque sint termini nec plus refert quod omnes termini sint ejusdem praedicamenti quam diversorum unde ita valet ira. 1 lineismus , Omnis homo est animal , Album est tomo, ergo Album est animal ita universaliter de consimilibus scut iste , Omnis homo est anima , Socrates est homo, ergo Socrates est animal. Et idco ad assii nandum fallaciam spurae dictionis non se scit diceret, quod commutatur unum in reliquum ted oportet dicere rationem magis spe
Est autem sciendum, quod quamvis syllogistice arguendes, ita conis
tingit arguere ex termini, diversorum pradicamentorum, scut ex ter minis ejusdem praedicamenti . tamen interdum tenet ex terminis ejus
dem praedicamenti modus arguendi, en non ex terminis diversorum praedicamentoriim. Et hoc multipliciter contingere potest uno modo potest contingere propter diversitatem signorum distributivorum. Ad cujus evidentiam sciendum est , quod sicut diversis praedicamentis congruunt div rsa interrogati a , ita quod ad diversi interrogativa per inccmplexa diverserum praedicamentorum sit respondendum. Nam si quaeras qualis est homo , 0nvenienter respondetur ques est albus vel musicus. Et si quaeras ubi est homo, convenienter respondetur quod est in foro vel in campis. Et si quaeras, quid est homo con enienter res 2 det ut quod est animal; sic de aliis. Sic diversis praedicamentis cor respondent diversa distributiva scut praedicamento subitantiae corroe.
spondent, quicquid, quaelibet, hujusmodi.
Hie tamen sciendum, quod talia distributiva aequivalenter conveniuncoinnibus nominibus mere absolutis, se illa significant substantias, sive qualitates, sive res quascunqtie. Praedicam ento autem Gaiuitam correspondent ista distributiva Otumcunque loca quorum nominum poniturarantum &riliorum. Praedicamento autem
Dalitatu correspondent haec distributiva, qualec qite, qualiscunque, Sc. Et praedicamento uoi hoc signum, ubicMq e. Et praedicamento. 'ua dilice signum, quandocunque; se de aliis, nisi sorte nomina nobis deficiant. Dissert autem distributivum sub taritiae, sive distributivum correspondens nominibus mere ab istutis ab aliis quia quam doque contingit assumere nomina connotativa vel respectiva scut m inin i mere ab lut 1. Unde aeque bene valet iste modus arguendi Q lic- quid est homo est animal, icubitum est homo, ergo Bicubitum est animes sicut iste, Quicquid est homo est animal , Socrates est homo, iret Socrates est animal; loc quia talis major aequivalet isti, omnis hcm est an. mal. Sed de aliis distributivis non est ses quia sub aliis ἡistributivis contingit, servando debitum nodum arguendi, umere solum illa inconi plexa aequivalentia talici stributivo itupri sibi Pro per quod arguendo ex talibus nec sie est scire naturas praedicamentorum,
κ.licet quid gniscant, quomod fgnificant, de ques non omnia
534쪽
pra dicamenta significant unum, sed multa oriam significant ptiira, quamvis non omnia univoce nec eodem modo significandi: qui libescit prope est videre verum in multis, ecundum Philoseph in in libro
Sciendum est ergo, quod ii andocimque simpla majore habente hoesgnum, quaatumcunque, vel q oti cuoque, sumatur sub aliquod ii cumplexum per quod non contingit respondere ad qua uisnem factam p; quantum vel quot est fallacia si 'iuae dictionis, propter distributionem praedicamentorum hoc, quia si assumeretur solum aliques incomplexum per quod conventcnter respondetur ad talem quaestionem, non edet aliqua allacia. Et id cessi aliquis credat quod sim ne c0ntingit sub in minore accis cre unum terminum sicut alium , sicut contii git in multis aliis , , decipietur per sellaciam figurae dictionis, sicut hic, Quantumcunque est A tantum est est lignum , ergo B est lignum. Et tamen si loco istius termini suom ponatur iste terminus tricabitum esset bonum argumentum, sic arguendo, Quantumcunque est A tantum est B, Tricubitum est A, ergo Tricubitum est B. Similiter sepost illud signum , qualac uque, in majore, accipiatur sub in minore aliquod incomplexum , per quod non respondetur ad quaestionem se ham par quilla est sallacia figurae dictionis: si accipiatur sub incomplexum, per quod convenienter res hondetur ad quaestionem factim per quale erit argumentum bonum. Sicut hic est fallacia
feturae dictionis, Qualecunque currit disputat, Socrates currit, ergo Socrates disputat: riam n hic est bunum arptimentum , Qual cunque currit disputat, Album currit, erga Album disputat.
Simit: tera est fallacia figura dictionis, tuandocunque est a cidens est suum subjectum , Accidens est inhaerens, ergo Subjectum est inhaerens sed hic est bonum argumentum, Quardocunque accidens est subjectum est, In hoc tempore est accidens, ergo In hoc tempore est subjcetium. Similiter hic est fallacia figurae dictionis, Ubicunque est sub tantia ibi est quantitas , Angelus est substantia, ergo A et Ius est quantitas sed non hic, ubicunque est sub tantia ibi est quantitas, Sed substantia est in hoc loco ergo Quantitas est in hoc loco. Et sc contingit arguere in iliis, ubi ponitur signum distributivum correspondensistetrogativo, ad quod contingit convenienter respondere per incomplexa alicujus praesicamenti, mon per alia Tamen de diItributivis lubsitantiae est dissicultas pecialis. Pro quo sciendum est, quod quando distribilli vim substantiae ponitur in propositione mere de praesentiis mere de incise non refert quod- mque subjectum accipe te sub in minores ideo talis modus arriendi valet, Quicquid emis comedis, Carnes cxudas emis, ergo Cariac set udas comedis: Quicquid est substantia corporea est quantitas, Corpus Christi est substantia corporea, ergo Corpus Christi est quantitas; ec ita in aliis ita tamen quod in minore non accipatur 2 iqu determi-
535쪽
natio compositionis quae 6 accipitur in majore , simul eum ire uod non commutetur unus numerus in alium , quia si alterum illorumeret accideret fallacia figurae dictionis , sicut ostendetur unde pluribus modis, ouando non accipiuntur praemisse disposita in modo nec inrigyra , nec aequivalentes talibus , accidit fallacia figurae dictionis, etiam sumendo aliqucd nomen per quod res indetur ad quaesti nem factam per q id est de re una. Quandoque veto hoc accidit arguendo ex propositionibus de praesenti , quandoque ex propositionibus de praeterit , quandoque ex propositionibus de futuro. Si autem arguatur ex propositionibus de praesenti md inesse, hoe potest contintere vel addendo aliquam determinationem perquam potest saltem partia siter respfnderi ad quaestionem factam Ieriliud interroga tivum de re una quet per quaestionem quid est licui si reuatur sic, Quicquid currit est corp: is , qmo currit velociter, ergo Homo, lociter est corpus, quia in minore letur 9 velociter , per quod re spondetur aliquo modo ad aliam quaestionem , quam ad quaestionem factam per quid est , ideo est a lacia figurae dictionis. Et tamen si po
natur haec determ nati realite , erit bomim argumentum , sic a fetiendo, Quicquid eurrit est corpus, Homo currit realiter ergo Homo realiter est corpus.
Unde univcrsaliter quando in tali modo arguendi additur in minori aliqua determinatio ouae potest competere eidem, non competere eidem, eati atur fallacia figurae dictionis is alias non causatur sallacia figuraedi tinnis. Tale tamen signum posset in maj re accipi , quod non is ret ibi Allicia figurae dictionis ; ponatur enim quod j qualiter sit ii
terrogativum . ad quod convenienter respondetur per talia , cito, velociter, tarde, violanter is hujusmodi, & sibi correspondeat' signum qualitercu que tunc ille modus argnendi est bonus , Q talitercunque aliquis currit est corpus, Homo velociter currit, ergo H
Similiter hie est fallacia figurisdictionis , Omnis substantia materia- Iis habet partam distantem a parte , Corpus Christi in Sacramento altaris est substantia materis lis , ergo Corpus Christi in Sacramento altaris habet partem distantem a parte. Similiter hie, Omne corpus est circumscriptive in loco . Substantia corporis Christi est corpus in sacramento altaris, ergo Substantia corporis Christi est circumscriptive in loco in sacramento altaris. Similiter hic , Omne corptis est quantum, Corpus Christi est corpus in sacramento altaris , ergo Ce pus Christi est quρntum in sacramento altaris. Similiter hic secundum unam opinicnem, Omnis substantia materialis est quantitas, Corpus Christi in sacramento altaris est substantia materialis , ergo Corpus Christi in Atramento altaris est quantitas. Similiter hic, Quicquid est substantia est quantitas, Sed Corpus Christi in sacramento altaris ea
sibstantii ergo corpus Christi in sacramento altaris est quantitas. Et
536쪽
Et tamen se arguendi, ubicunque aliquid est substantia ibi illud est
quantitas, In sacramento altaris corpus Christi est substantia, ergo In sectamento altaria est quantitas,est bonum argumentum. Et ita patet
semendo hoc sinum , ubicunque loco illiu signi, quicqhid, non est salticia sumendo sub aliquid per quod respondetur ad uaestonem factam per ubi propter quod summe necesse est scire qualia , quae,in quin modo, significant praedicamenta, ad hoc quod sciatur de multis, an sit ibi fallacia figurae dictionis.
Ex praedictis patet quia hi nulla est sallacia , ubicunque habet aliquid quantitatem inhaerentem libi ibi est quantum , Substantia curporis Christi habet quantitatem inhaerent Ibi in sacramento altaris, ergo Substantia corpfris Christi est quanta in sacramento altaris. Nec hic, ubicunque aliquid habet latitudinem, longitudinem murosund talem inliaerentem sibi , est longum, latum , istulandum .sed Substantia corporis Christi habet longitudinem , latitudinem, iro finditatem, inlaerentem sbi in sacramento altarnu ergo Substantia corporis Cht isti is in Sacramento altaris longa , lata j profunda. Ne hie, ubicunque aliqua substantia habet extensionem inhaerentem sibi ibi est extensa Substantia corporis Christi habet extensesnem sacramento altaris ii itinentem sibi ergo Substantia corporis Christi
Aliter contingit peccare per fallaciam figurae dictionis in tali modo arguendi , commutando unum numerum in alium , utpote numerum s
gularem in pluralem. Sic, Quicquid est scitum est scitum per inventionem ves per doctrinam : Ista sunt scites, dei nonstrando unum scitum per inventionem , Walterum per do titinam ergo Ista sum scita et inventionem vel doctrinam. Similiter hie , Quicqv d est persona 8 vina est Deus , Paterin Filius sunt personae divinae , ergo Pater xFi lius sum Dii. Similiter lites, Quaelibet persona divina producens et principium Spiritus Sancti, Pater milius sunt persenae divinae preta centes , ergo Patervi Filius sint principi Spiritus sancti. Hie tamen est sciendum, Quod vix aut nunquam potest impcdiri talis modus arguendi, nisii ubi arguitur disjunctive, de ubi accipitur terminus significans aliquam rem communem quae et plures personae quomodo est de Deo, qui unus est Deus is tamen plures personae et Similiter unum principium Spiritus Saucti est duae personae.Tamen frequenter ar quendo enthymematice Mecmmutando numerumisi gularem in plurale, est fallacia spurae dictionis in aliis casibuscuam in illis,m hoc ubicianque terminus nun sagnificat plura. Sicut non sequitur , Sol est comvus', ergo Sules sunt corpora nec sequitur, Phaenice' animal, ergo Phaenices sint animalia is hoc rupter falsam implicationem in consequente. Et ideo is est tantum consequentia ut nunc, Humo sita O, Homines sunt aulaeaSa. Et tales consequentiae falis
537쪽
, pos in reduci ad primum m Hum, in quo oritur deceptio propter diversa accidentia Grammaticalia diversarum dictionum. Aliter accidit talis modus arguendi penes fallaciam figur ae dictioni , ar endo ex propositionibus de praeterito, de futuro hoc vel arguendo ex omnibus de praeterito, ves ex um de praesenti meodem modo proportinabiliter dicendum est de illis de suturo. Si primo modo, aut assumptum in majore ponitur a parte subjecti, aut a parte praedicati. Si primo modo resolvendae sunt pro posti nes in propositiones aequivalentes, quaeselliintvlisponi in medu&in gura utendum est arte quae data est de modo syllogizandi ex propositionibus de praeterito, desu: iro. Verbi gratia si arguatur sic, Quicquid heri emisti hocsie comedisti, Carnes criadas heri emisti, ergo Carnes erudas 'die comedisti relolvenda est maj0 in istam sibi aequivalentem, Omne heri emptum sui h die comestum a te , , nor in istam aequivalentem ibi, Carnes criida suerunt heri emptae , ὰ6nclusio in istam sibi ut valentem, Carnes crudae fuerunt liodie comestae te .su jeciis innidiis iis acceptis pro iis quae fuerunt, tenet jll0gismus sed si subjectum conclusionis sumatur pro iis qliae sunt, non valeb: sed est tam sal icia accidentis otiam tallacia fir curae dicti0nis. Si autem ponatur aia sumptum a parte praedicati semper eli fallacia figurae et ionis unde I, c est fallacia glirae dictionis, Quicquid heri emisti hodie com disti, Tu emi ti heri carnes cruda, , ergo Hodie comedisti carnis
Et multo magis est sallacia figurae dictionis si major sit de praesenti, minor de pryterito e de laturo propter quod cit hic sallacia figura diei unis, secundum illim opionem ae ponit quod quantitas non est alia res a substanti ais qualitate , iniicquid sui hcri est hod e Socrates sui heri bicubi talis quantitatis, reo Socrastes cst hodie bicubitalis quantitatis. Similiter, Qv cquid sui adhuc est, Socrates fuit triangularis figurae, ergo est triangularis figurae In omnibus enim talibus est fallacia figura dictionis. T1men accipiendo subjecta mere absoluta aio est aliqua sallacia tutQuicquid fuit est, Homo fuit, reo Homo est. Sed hic est bonum argumentum, Quandocunque illud itiit substantia , tune fuit quantitas. Similiter hie quicquid fuit est, Alb dosuit, ergo Albedo est. Et sina liter, Quicquid fuit eli, an ates sui homo , eri Socrates est. Et similiter , Quicquid fuit est, Haec albedo sui cstor, ergo Oc. Et tamen secundum illam opinionem , qua putri quantitatem iann esse aliam rem a subitantia, ualitate , ii est fallacia figurae dictionis, Quicquid fuit adluic est, Haec herba fuit quantitas, ergo Haec herba est quantitas sed hic est bonum argumentum, Quandocunque aliquid fuit sibstantia, tunc fuit quantitas, Huc substantia sui substantia, ergo Hxa substantia sui quantitas. Similiter bic est fallacia figurae di et ccii a
538쪽
el citis, Quicquid est sui post, A est post cum BG ergo A post fuit
smul cum B. Similiter si hic fallacia figuraeuictionis, Quicquid fuit adhuc est moe corpus tui conjunctum illi crpori, ergo F p cor. pus est adhuc conjunctum illi corpori tamen istud est bonum arguitientum, Quicquid fuit est , Albedo fuit, ergo Albedo est. Et sicut dictum est de propositionibus de praeteriti, ita proportionabiliter dic ndum es e propositionibus de futuro.
Aliter contingit fallacia si urae dictionis ex diversitate prael camentdnim in propositionibus. Sicut sic arguendo Q licovid Deus potest sacere mediante causa secunda potest facere se solo: Sed Deus potest facere actum meritorium mediante causa secunda essiciente: ergo Potest se stilo facete actum meritorium hic est fallacia figura dicitionis , quia si acciperetur sub nomen mere absolatum esset bonum argumentum. bdcut hic est bonum argumentum , Quicquid potesticus facere me' diame causa secundat test sacere e solo, Sed Deus clest facere ignem mediante causa secunda , ergo Oc. Et ideo s propter sinii tudinem dictionum credat quis nuta unum argumentum est bonum sicut aliud, decipitur per fallaciam fi uraedictionis Veruntamen sciendum cst, quod si astum merito, iam poneretur a parte subjecti non esset fallacia figuraedictionis ut hic, Quicquid Deus potest facere mediante causa secunda potest sacere se bio, cd omnem actum meritorium potest Deus aceren ediante eatis secunda, ergo Oc . quia conclusio est era si praemissae
sint verae. sive subjectum accipiatur pro iis quae sciit, sue pro iis
S militer hie est sallacia spuro dictionis, Omnem rem potest Deus sescere sine alia re totaliter distincta, Album est alia res ab albedine, eius Deus potest sacere album sine albedine atricii Ela conclusobsie sequitur , Deus album potest facere sine albedine e quia illam rem Quae est alba potest Deus facere sine albedine , tamen huc est im-pbstabilis , Album sacit Deus sine albedine. Similiter hic est fallacia figurae dictionis, Deus potest crear omnem rem possibilem quae none Deus , veritas illius prop6stionis, Deus nihil creat, ut est esse, est Deus potest creare critatem hujus propositionis Iropi: hoc, d id iste terminus , Heritas istis propositiovis, non est incon)plexuui
Oportet autem sc re, quod non solum iste aetatis fallaciae se irae diata6nis est in talibus discursibus compositis ex talibus praemittis, sed etiam accidit in consequentiis cininxi me malibus. Quia iste modustion est tantum ex hoc, quod unum praedicamentum mutatur in aliud,
lide est, qu dirimo in maiore accipitur signum d stributivum correspondi iis uni praedicamento, postea accipitur incomplexum sit rius prae dicamenti; quia nunquam dicit Philo ortuis quod figura dictionis est ex commutatione inius praedicamenti in aliud : sed dicit quod di cisa sunt praedi camenta, si easdem res di erfimiae tu: feant, ideo re-
539쪽
quenter pessunt consequentiae bonae ex incomplexis aliquorum predi- eamenterum. Et tamen si loco illorum ponerentur incomplexa alterius praedicanae micissent consequentiae bonae Sicut liaec est consequentia
bona momo suit animal, ergo Animal fuit homo. similiter Albedo fuit nigredo, ergo Nigredo fuit albedo , Similiter hic , Albedo potest esse color, ergo Color potest esse albedo. Similiter tales consequentiae sunt bona , Albedo celsat esse albedo , ergo Albedo cessat esse: Homo desimi esse homo , ergo Homo desinit esse quae ideo sunt bonae, quia termini ex quibus componuntur non significant aliquid in rectes, . at iquid in obliqui, nec ignificant aliquid primes principat ter is aliis quid secundario nec sign ficant aliquid aistinative Malia uidistgative sed eidem modo omnia sua significata significant. Quod secundum, principia Aristot non est verum nisi de incon plaxis in genere se . si antia , cie abstractis in genere qualitatis, quibus corie spondent concreta supponentia pro distinctis rebus ab illis pro quibus supponunt abstracta in ideo tales consequentiae ex tal bus terminis sunt bonae, ionaliae. Propter quod, si aliquis credat quod conseciuentiae consimiles valent ex illis terminis , licui ex talibus, decipitur per sallaciam figurae diactionis.
Unde lite est allae a spura diistionis penes istum modum , Album desinit cras cis album , ergo Album des ni cras esse istus cessabit esse motus quando quiescet mobile, ero Motus cessabit esse quando quiescet mobiles sicut hic est fallacia ligurae dicti06s Q i ando quiescit mobile forma partibiliter acquisi cessabit esse partib liter acquisita, ergo Forma partibiliter acquis a cessabit esse quando quiescit
mobile. Similiter hic, Actum meritorium potest Deus facere sine, luntate essicientes, ergo Deus potest facere actum meriturium sne, limate efficiente. Similiter hic cistam veritatem potest Deus facere, demonstrando veritatem istius, Deus nihil facit; eris Po:est facere hanc veritatem. Similiter hic Homo ab aeterno sui Deus, ergo Deus
Et pro isto exemplo, se pro aliis priaecedentibus, est sciendum , quod quamvis hoc nomen, homo, secundum usum Philosophortiuisit nomen mere absolutum non plus significans unum signiscatua in recto quam aliud an obliques tamen secundum usum Theolbgorum non est ita mere absolutuma quia si sic esset Gnvertibile cum hoc nomine, tam nitas, tune sicut Laec est neranda, Filius Dei cst humanitas, ita haeeesset nee1nda, Filius Dei est homc quod si ictum est. Et ideo secundum
usim Theolo orum hoc nomen, bo a con notat vel consignificat saltem
Hiemias ter suppositum divinum, quod quamvis non esset homo, posset i me esse homo: propter de quando po ut multa exempla de hocilam n , o Vro, lociitus secundum usum Philosophorum. Stailiter hic
est is alia figurae dictionis, Filius Dei potest ne csse homo, erto Homo potest non es Filius Dei, μορος eandem ra uenem. Scire autem
540쪽
fluue In praeci istis est fallaci si urae dictionis non spectat ad Logicam, sta pertinet ad illum i ii persecte novit tam Logicam quam alcis artes suescientias speciales Mideo qui in omnibus argumentis novit assigilare sallaciam sgura dictionis, est prope videre verum in omnibu scientiis. Est etiam scien tum, quod quamvis tales eonsequentia liabeant talem d fectum generalem, tamen quindoque gratia materiae aliqua possunt te qncre: tunc ad ostendendum quod aliqua conse uentia tenent gratia linteriae, taliquae non oportet recurrere ad secundum modum pr iaciralem istius fallacie S ad artem ibi traditam et nee est inconveniens quod in eodem argumento aliquando concurrant duo modi ejusdem Aia
Ad istum etiam o lum Iobent reduci paralog smi, in quibus ar- 1isitur a praemissas liabentibus aliquam determinitionem , ad conclusi nem sine ista determinationes, quamvis nonnulli tales possunt reduci ad secundum modum principalem unde hic est sallacia figurae dies citis, Tu non hibes denarium cum tristitia, Tu das denarium cum tristitia, ergo Das quod non habes. Similiter hic. Tu das unum solum denarium, mon habet unum solum denari na, ergo Das quod non lib
Et causa quire in tal bilis est allacia figurae diction est ista , uia in tal b is praemissis loco illorum terminorum, De inium cum Itistitia, uisumfo ι deam se, ponerentur termini mire absoluti, non esset aliqua fallacia respectu ejusdem conclusionis. Sicut hic 'nuli, est fal-Lcia, Tuin habes animal rationale, Tu da nimal rationale, ergo Tu las quod non h. bes nec hic,Tu dasci rete Non habes bovem, ergo Da qued non habess. Sed nunquid est hic sallacia sigurie dictionis, Tu lis bovem is Non hetbes bovem at uni, ergo a quod non habes licendum est quod hoc are manatum est bonum,'nia non semper dimissio determinationis in Onclusiqne Dcit Lllaciam situra dictionis sed quAndo determ nat illa est in uno praescamento, tunc causet is quando est in alio, tune non causa fallaciam finire dictionis unde bene sequitur, Tu ciunum denarium , Non habes unum denarium, eret Dasouod non habes; tamen non sequitur, Tu das bovem in no loco , mon: hibes bovem in isto luces er vas duod non trabes. Nec potest dat a gula generalis quando tenet talis conlectientia, & quando non . Similiter potest accidere illacia figit rar dictionis, propter m qu dsi qui tim ni significant aliquid'cgat vel aliquid assirmative. Sicut in isto exemplo, Tu d sunum solum den trium, Mon habes unum solum denarim, ergo Das quod non habes unde propter hec duodbi tin sal m de artis , lanificat plura negativa, ideo alta ccnsequentia non valet.