장음표시 사용
91쪽
loquendo, substantia est aliquid contrariunt etiam tertio mado; sed primo modo substititiae nihil est contrarium. De priua modo Di.quitur Plii lassi lius in praedicamentis. Aliter vero loquitu alibi de
Q inta proprietas substantiae est, quod substantia non suseipit magii
minus: quae se inteli ecnda est, quod de nulla una substanti numero potest Veriscari aliquod commune de genere su tamiae cum iste adverbio M. A Postea cum hoc adrectio mimes; nec e converso. unde non est possibile qἀod illa duae , vel ccnsimiles, veriscentur successi e Merates est magis homo nunc quam priu, Socrates est miniuantula nunc quam prius unde de nullo termino existente in praedicamento Libstantiae potest aliquod t: te praescatum veri cari huc est magis litino , vel hoc est magis animal , nune quam prius , hoc est mia: M animal nunc qi,am prius: sicut de eodem alba contingit dicere vere, ioc est magis album nunc qinm prius. Sexta proprietas est, uta Subitantia, cum si una meadem numetri est susceptiva contrariorum successives; sicut idem homo numero est primu niger,' postea albus haec aut proprietas ita conteni sub
ltantiae, qizod nulli alii potest convenire, sciit dicit Aristot in praediis camentis de dicit aristot ibidem sic Maxime vero sub stantiae' dicitur esse proprium, quod chim sit una Meaden numero sit suscepi bilis contrariorum in aliis quidem non lubebit quod aliquis in
'ferat ouaecunque non sunt subitantiae, quod cum sit unum nainem , fidem sit si sceptibile contrariorum ut cum color sit: num numero, non
erit album liorum neque acito aliqua, cum si una eadem, erit praxa studio P smiliter autem in aliis quae non sunt substantiae. Substantia vero cum sit unain eadem ntinaero capax est contrariorum: ut quidam homo cum sit unus Midim, aliquando est niger, aliquando est albus aliquindicalidus, aliquando rigidus aliquando pravus, Sc iiudiolus. In nullis autem aliis tale aliquid videtur. Ex quo patet quod intentis Oistot suit, quod suscipere realiter contraria successire
loli substantiae convenit ita quod impossibile est aliquid illud a se
Ex quo, tanquam ex principio, sequuntur duo esse desinente Aristot., sive secundum veritatem snt vera sive salsa. Primum est, quod demente Aristat non est quod quantitas si suoddam accidens realiter distinctum a substantia, inivrrens realiter illi, realiter existens sub jectum qualitanim cor ratium; sicut multi moderni dicunt. Si enimitia esset, seqt: itur necessario quod aliquid aliud a substantia, ex stetititnunc idem numero esset susceptivum contrariorum per propriam vitationem ; quia illa quantitas recipiet primo unam qualitatem contrariam in postea aliam: imo immediatius recipiet contraria. priusquam ubstantia, cum substantia secundum eos non si subjectum immediatum quat latum contrariarum , sed mediath, nec per conse
quans sulcipit custraria nisi mediante quamitate. Irid
92쪽
Aliud sequitur esse de mente Aristat. quod nullum acc dens est Lia
jectum alterius a videntis, saltem accidentis habentis contrarium
enim sic esset, aliud a substantia susciperet Oontraria successive quo sequitur , quod est artra mentem Philosophi dicere, quoel intellectis voluntas sunt quaedam accidentia ipsius animae intelleciivae , in quibus primo recipiuntur intentiones & volitiones, di tales actus & habitus. Et eodem modo potentiae sensitivae secundum eum hon sunt quaedam accidentia recipientia aliqua alia accidentia. Seduitur etiam secundum eum , quod relationes non sunt quaedam res di4inctae realiter a su stantia, realiter existentes in quantitate & qualitate suae sunt accidentia realiter existentia in substantia unde intentio Arsatelis', quod omne accidens est immediate existens in substantia , ita quod inter sui mi atra aequcdcundu accidens suum nihil est medium in ratione se
unde Ariston ut magis explicaret intentionem suam propter dub ρ- eum remotionem , objicit contra seipsum per orationem ε opimonem.
quae non sunt substantiae,& tamen videntur recipere contraria. Eadem
enim oratio est primo vera, postea lilia Et solvens dicit, Mum si quis hoc suscipiat, tamen in modo susciplendi differt. Nam quae sunt in substantiit, ipsa mutata sunt susceptiva contrariorum frigi- dum enim de calido factum, mutaui Dalteranim est Mn 'rum ex albo; 4ladio ura ex pra ori similiter autem' in aliis unumquod vero permanet eadem Peum ero res fuerit mota, aliquando quidem vera, aliquando vero fata fit. Similiter autem si in opiniane. Qiii propter Irubstantiae tantummodo est proprium, quod secundum sui mu-' lationem sit susceptibilis coiittariorum. Ex si lutione illa patet , quod nihil aliud a substantia potest moveri ab uno contrariorum ad reliquum. Quod tamen sessum esset si quantitis esset firmediatum subaectum qualitatum , dc diuertet realiter a lubstantia. Et ideo quod oratio est vera aliiqbiando, aliquando salsa, oenon est quia illa oratio mutatvr , aliquando recipit realiter veritatem aliquando salsitatemn sed hoe est propter mutatibnem alicujus substantiae saltem localem unde ad evidentiam solutionis sciendum est, quediam hoc numen eontrarii quam hoc verbum βsciperes, accipiuntur aequivoce unde hoe nomen contrarii, scut di hi est prius, duapliciter acciritur ad praesens. Nam uno modo veriscatur de aliquidiis terminis pro ipsi rebus extrais ut dicimus quod albeso nigredo sunt contraria. Aliter accipitur ut veriscatur de aliquibus pro termia is si .eut dicimus quod isti termini, album , nigrum, sunt cisntraria unice dicimus quod da eodem termino particulariter sumpto possunt erifudari contraria, dicetas, Homo est albus Homo est niger. Quod bi rim
93쪽
non potest xerificari nisi de terminis tantum. Et coararia illo Odicta duplaciter accipi possum , cilicet prula tunc dicuntur contraria , quia significam res contrarias. Aliter large in tunc dicuntarilla 'contrarii liae non possunt de eodem , inui veris caci , Ita su cciiive Sinuliter ulcipere dupliciter accipitur, scilicet per ualem nexi lentiam , velis praedicatiouem. Accipiendo cora raria primo modo , fuscipere pximo, itides, oratio nullo mi do su ipit contraria: se Laccipitreo cilianaria ciuido modo , scilicet pro terminis, hocne, si scipere cciii do modo , sic or so suscipit contraria luc in
re, oratio non siiles tin se an Fam in subjecto aliqua contraria,
scd de oratione Icadicantur contraria sit:ccessives; non quidem contraria tu sunt res contrariae mur . eruci, sed termini qui non
si istant de eodem, iricodem, si mi ver scari, sed bene successive. iubstantia a victu suseipit realiter per inlla rentiam contraria in se tanquam in subjedo in quod subdit AND si quis Uc rccipiat,
Opiuio rem scilicet, Galbae di iis in tu sceptibilia concitariorum, sicilicet per c inlitarentiatu non est verum; quia oratio non ' cipit testic com raria. Et subdit. Gratio namque Mop:nio suscepti. bilia e miraricrum sis dicuntur per pr edi ovem , set icet non in eo . quod ipsa liqvud concitariorum iuscipiat, . uia e per realem inhaereri iam, sed in eo quod circa alurum aliqii palae facta sit nana in eo quod res est vel non est , dicitur oratio vera vel salsa non in eo quia
capibilis se contrariorum, amister autem oratio necue opinio movetur.
Vuli dicere, quo liqua nivis illaconisaria primm siccessive ver ficentur de ea dem tard. ione , sicut ilia oratio , tu sedes, manens eadem nundi ro est pris 3 vera, postea salis, tamen illa oratio nona cipiti iuraria r litera quia per hoc quod a. oratio est veta vel salsa nihil est realiter in oratione illi magis quaera prius uic silex hoc prae-c:se dicitur falla nunc , dc non prius , quia nunc significat aliter esse a
putere quam est , di prius significavit a pari rei ita esse scutibi , unde nunc significat te sedere,in tu non fides Mideo est salsa, di prius fuit vera, quia priu sedisti, di ita fuit scut illi significat: tamen illa
oratio nilii Precipit in se, nec mutatur in alicuo. Propter quod subdit Aristo: Quapropter non erunt lusceptibilia contrariorum cum nulla in eis p*mo nat, sive facta sit. Ex isto processu .nter patet quia de intentione sua cn est, quodu citasin falsitas pro stionum sit quadam qualitas propositionum, in ii rens ei. si enim ita essct sequere ut, quod illa propositio, quae alia qualetl est vera, aliquando falza, suscipcret contraria. Et sequeretur etiant, quod quandocunque aliquid movetur, postea quiescit, clyta una qualitas nava essct in anima cujuslibet torminiis talem propositionem, hoc movctur, alia depcrderetur. Imo sequercvir, quod propositio scripta vere alteraretur per hoc quod Musca v ilat quae omnia sunt a
suid in simpliciter falla. amo, dctu quod inalicologia esset haeress
94쪽
1manifesti. Nam si veritas falsitas propositionum sunt tales qualitates propastionum, sicut albedo nigredo sunt qualitates corporales tune quandocunque aliqua veritas erit, haec erit vera, Haec veritas est sicut quandocunque albedo erit, haec erit vera, Haec albedo est. Et eoden, modo de qualibet falsitate. Tunc accipiendo fallitatem istius propo. tioni: Drus de novo aliquid creat, per illam opinionem est una qualitas propositionis inhaerens sibi, ter consequens est alia res a Deo. Tunc quaero ut ista res potest creari ames, es non stestu si non,
ergo est aliquid aliud a Deo, quod a Deo creari non potest quod est
contra Eva elistam Jo. aetern dicentem prini cap. 9mesa per ipsum fracta sunt, me ipso fictum est vi l. Si potest creari a Deo de novo,
natur inesse tunc erit haec vera, ae salsitas de novo creatur; sinae falsia3 de novo creatura Deo , ergo aliquid rectu de Deo; eultra, ergo haec est vera , Aliquid creatur cle novo a Dei patet ero
quod falsitas non est qualitas talis propositionis. Quid ergo in ver fove falsiit in Dico quod in lat diceret, cuia veritas 'salsitas pro
positionum non sunt distinere realiter a propositione vera vel salsa; ideo nisi illa abstracta,veritas &filsitis,includant aliqua syncategoremata , vel aliquas dictiones aequivalentes, haec est concedenda, Veritatest pro suo vera, Falsitas est propositio falsa, Falsitas erit veritas. Sed nunquid argumentum praecedens procedit aeque contra sun modum po mi in veritatemi falsitatem, scut contra priorem licendum quod non, quia posto taed haeces et vera, Veritu est pro ritio vera, di Falsitas est propositio falsa, quanil unque haec salsitas erit, Ilaec erit vera,
Falsitas est propositio fallux mconcedendum esset quod haec falsitis istius propositionis, Deus ereat novo aliouid potest a ne creari de novo haec tamen est vi possibilis, Haec falsitas creatur a Deo; scistlv c est vera, Album potest esse nigrum, haec tunen est falsa se impossibilis, Album est ni rum. Et ratio quare haec opinio potest sic dicere, non praecedens est ista , quia huc opinio habet dicere quod ira n6mina veritas Halsitas non sunt nomina simpliciter ab oluta, sed con- Iactativa prior autem habet dicere quod sunt mere absoluta, sicutal Hirti redo, calor frigus. Secunda autem opinio est de mente Ar Jot.; sicut de opinione sua est, quod nulla res realiter per inlia rentiam suscipit u cunque contrari , nisi sula substimia. inde iusse capituli de Libstantia eoncludit, 'inare proprium substantia est,
cum si una eadem numero secundum i mutationem susceptibilain
95쪽
sia LIEL MI OCCHAMIC A P. XLIV.
D praedicament. Vna1r tatis , cr quod quaηtiti. It ιι si,cta a subflautia vel qualitate.
SEquitur autem disicrere nunc de praedicamento quantitatis Circaciles primo sciendum quod hoc commune quantitas, est merx anima habens sub se multa contenta , ordinita secundum superi u et interius. Et aia ponitur communiter a modernis qued'uxti: quantitas est quartum res distincta realiterin totaliter a substanti Gqualitate ut ouantitas continua est unum accidens medium inter lubst3miam 'ualitatem, quae popitur esse subjective in substantia, sie subjectura qualitatum similiter ponitur quod quantitas iscret qquaedam res distindata substantilavi qualitatibus ris idem ponitu loco di tempore. Ideo primo de ista opinione scrutandum est. Vo igitur primo ostendere quod illa cpini caecontra mentem Aristat. ζ'cundo ponam aliquas rationes contra eam. Tertio recitabo opinissem
contrariare, cuae mihi videtur esse de mente Aristot. sive sit vera,'' rils14 ne eamolica, sive haeretica. mod autem illa opinio sit contra mentem Aristot crunsum est capitulo praecedenti; quia secundum eum, sicut dictum est ibi, nullas accidens distinctum realiter a substantia est susceptivum contrariu et e sui mutationem. Si autem quantitas esset subiectum accidenti ubjectum qualitatum , manifestum est quod mutaretur in recipies qualitatem is ita per mutationem sui reciperet in se contraria quo est contra mentem Arigat. Item de mente Aristot est 4 Phy. q. uas potist condensari sine mutatione omnium qualitatum,vel aliquaru unde quando aer condensetur non oportet quc perdat aliquam usi talem, vel saltem non oportet quod amittat omnem Oualitatem Q at ita it prius. Ex quo arguo sic. Quando aer condentatur, aut in satota quantitas praecedens in praecise illa quae prius aut non Π hii Ergo eadcm quantitas est nunc minor quam prius , hoe selum vii partes quantitatis propinquius jacent nune quam prius ergo cum par lubstantiae sint e E modo propinquius jacentes nune quam prius, pist Iter aliud non penitur quantitas,uidetur quantitas esse superflua.S non manet tota quantitas quae prius , ergo aliqua pars deperditur , cum ad corruptionem subjecti corrumpatur accidens ejus, sequi . 3 quod non omnis qualitas manet, quod est contra Aristot. Item
mente Aristor est quod omne accidens est in aliquo subjectipri ' ita quod sis accidem partibile, una ejus pars est in una pane jede, &alia in alia parte subjecti sicut tota albedo est in toto pore S una pars albidini in una pane corporis, et alia in alia.
96쪽
si e id iis ἰηdHisibile est in aliquo subjecto indixisbili primo. Ex
quo arguo se, quod Punctus non est alia res a linea, nec linea est aliares a superficies, nee superficies alia res a corpore , eadem ratione corpus non est alia res a bubstantiavi qualitate lecundum eum. Quod autem ex praedicto principio sequatur quod an non est alia res a vinea, probo sies: quia Si puncta est caccidens a clutum, distinctum a substantia, erit in aliquo lubjecto primm aut ergo in subflantia, aut in Enea. Non in substantia , quia aut in substantia divisibili, aut indivisit,ili. Non primum quia tunc pars esset in nite: & ita punctus esset accidens divisibili, quod ipsi negant. Nec contingit dare secundum, quia secundum Ari IIot in genere substantiae non estis si materia, forma. compositum quorum Wiodlibet secundum eum est dixi sibile. Sie ergo punctius non est accidens indivisibile existens. subjective in aliqua substantia tanquam in subjecto primo Nec est in litiea, nec in parte linea tanquam in subjecto primo, quia linea, Sc quaelibet pars lineae, est dixi sibilis; ier consequens non est subjectuna pr. inum accidentis indivisibilis. Sic ergo patet quod de mente Aristot est quod pinctus non est accidens indivisibile, absolutum, distinctum re, liter abnea. Et eadem ratione nectinea est accidens indivit bile secundum latitudinem, distinctum realiter a superiicie. Eadem ratione nec superinscies est accidem indivisibile secundum profunditatem realiter distinctum i corpore. Et Aristat non plus ponit corpκε, quod est quantitas, etsi distinc uim realiter a lubstantia quam ponit lineam, superficiem distingui a corpore. Propter quod mihi videtur quod de intentione Arista: est, quod quantitas non est res absoluta, realiterin totaliter dias incta e corpore. Et ideo contra illas communes opiniones moder irorum intendo aliqnas rationes recitare sue concludant, sive non va-1eant quod valere possunt. unde arceto sic. Primo, omnem rem absolutam priorem alia pote Dens conservare sine mutatione locali ejusdem, & rem posteriorem de ruere cum ergo, secundum communem opinionem, hoe lignum sit quaedam substantia habens varies, quarum una est sub parte quantitatis
in entis toti, Milia 1ε lubstantia ligni est sub alia parte quantitatis , illa substantialis re et prior natura illa quantitate inhaerenteibit, poterit Deus sine mutatione locali illius substantiae conserv1re eam, cdestri ere illam quantitatem. Quod si sit possibile ponatur inesse. Quo facto, quaero an illa substantia habet parte mesistantem a parte, aut nen. Si sic ergo est quant sine quantitate addita per consequens superfluit illa quantitas a Si non habet partem distantem a parte, prius distis bant illae parte 3 ergo sunt mutatae loealiter . quod est contra hypothesim utem omne quod per seipsum .per partes suas intrin ecas, est praesens alicui quanto et, ita quod totum est praeliens otio partes partibus per semetipsum partes suas intrinsecas habet parccm
distanem a patra etano instar ut per se, ter sartes tuas est quan-
97쪽
tum Sed substantia materialis per seipsam in partes suas, est praesens alicui toti quanto , nitem illi quantitati informanticiana , si sit talis ouantitas informans cani: Ergo per seipsam, partes fias, liabet partena situaliter distantem a pari: igitur per seipsam sc parte svar, est quantae. Item quod quantitas non sit tale accidens medium inter substantiam ocqualitatem, quae si subjectum qualitatiun potest probari per Sacranae
tum altaris. Quia si sic, qualitates remanentes in Sacrament altaris G
sint inquantitate subjective quod falsum est, ut naultis videtur igitur antecedens:falsitatem consequentis probo, uia tunc illae qualitates notae essent per se subtillentes, quod est contra magistrum sense aliarum ib. distinctione to capitula primes qui loquens de se re colore & lauauia modi qualitatibus, dicit, Quia talia accidentia sunt sibi subsistentia per se. Similiter si quantitas ellet subjectum illarum qualitatum, illa qua titas vere esset ponderosi, alba , sapida ; sed consequens est contra glossam distinct.one nona uber illud capitulum. Si per negligentiam, ubi dici glossaqliod ponderositas remanet ibi cum aliis accidentibus, tamen nihil est ibi potHerosum. Istae rationes probant quod quantitas longa ita, εc refundar, non est res distincta a substanti siqualitate. Quod autem linea non sit res distincta a superlicie probo sic quia si linea sit aliqua res talis continuans superiicies adinvicem, dividatur illa superficies qua divisa, quae
ro aut est aliqua linea nova, aut solum illa prior mane, Si est aliqua linea noxa , erunt infinitae Ova , quia diviso corpore erunt infinitae superficies habentes infinitas lineas , ergo divis sit perficie erunt infinita puncta terminantia insinitas lineas. Si nulla sit linea nova, ergo solum remanet linea quae praesuit non magis cum una parte superficiei quam cum aliau ergo vel remanebit per se , vel remanebit in distinctis locis cum utraque superficie quorum utrumque est absurdum , ergo
Item si linea se alia res a superscies, iunctus a linea; ergo Dem
terit conservare lineam destruere punctum quo acto, quaero aut linea est finit, aut infinit, non infinita, manifestum est ergo finita, ct tamen sine puncto; er frustra portitur punctus terminans lineam. Similiter, Deus posset conservare lineam , destruere omnia pancta quo Dim, adhuc linea esset linea, & per consequens quantitas; lonquantitas discreta; ergo quantitas cortinua ergo vere esset comina , quamvis non esset aliqua alia res a partibus lineae copulans partes ad anuicem Frustra ergo pinuntur talia punis a distincta a linea. Eadem ratione frustra ponuntur lineae distinctae sepsficiebus; iaclam a tione superscies distinae a corpuribus.
Ideo est alia opinio quae mihi videtur de mente Ari Di sivest haeretica , sive cathulica , quam voloivite recitare, quam ii n0bmeam
asserere: adeo, quia istam opinionem posui quando scrips super Phi
98쪽
r, sitioni magis consonam , in milii videtur Meodem mcdo sine asia Icrtione nunc recitabo cana. Est igitur illa opinio quam nulli catholici ponunt , cilleologi cnent , c tenuerunt; quoa scilicet nulla qua titas est realiter distincta a tibstantia ec qualitat. sive ta es propos. tiones, Substantia est quantitas, Quantitas est qualitas, sint concedenda ,sive ron. Et de quantitate quomodo dicitur continua, cnetur perium c mcd iiij quia scilicet Gratitas continua permanens nillil aliud cir nis Res uita lubeus partem distantem silualiter a parte ita quint 'quantitas c tinua pirmancns , id illa cratis, aequivalint in significa do, tun termini convertibiles, nisi aliquis modubi aetategore-imaticut vel aliqua determinatio inclusa aequivalenter impediat e vertibilitatem εἰ praedicationem unitis de alio. Et ideo ci: in subflantia habeat partem si maliter distantem a parte , Imiliter qualitas alioua quantitas non erit alia res a substantia inualitate. Nec videtur multum consonum Theologiae diceres, ducit Deus non possit sacere illas parres substantiae distare stualiter, nisi aliam rem absolutam conjungate dem. Quod si potest facere, vere illa substantia habebit partem distantem a parte sne re absoluta addit eis; per consequens erit qiuanta sine re de novo addita. Et idem argumentum potest fieri de qualitate. Et ideo cum substantia possit esse quanta sine quantitit quae sit aliares iii militer qualitas 'alii res media inter substantiam qualitatem videtur omnino superflua. Propter quod dicunt,quod nulla quantitas est alia a substantia & qualitate; scut nulla res est habens partem distantem situ aliter a parte nisi substantia vel qualitas undecie Sacramento altaris dicunt, que , post consecrationem corporis Christi, ima quantitas quae praecessit erat eadem realiter cum sub stantia panis, Se illa non manet sed praeter illam manci una quantitas quae est eadem cum qualitate, in qua atrien quantitate non est aliqua qualitas subjective, sed omnia accidentia remanentia post consecrationem remanent simul cum Orpore Christi ne omni subjicio, uia sunt per se subsistentia. Sic ergo dicunt de quantitate conti tua. γ quantitate auten discreta dicunt, quod numeres nihil etliud est
quam res numerata . 'unde dicunt quod sicut unitas non st accidctis additum rei quae est una, ita numerus non est aliquia accidens, additum rebus quae sunt numeratae. Quod autem unitas non sit accidens
additum rei quae est unaci potest sc ostendi Quia si si accidens, cualdum omnes oportet quod si accideris absilutum , vel respectivam sed non est accidens respectivum, quia nullum terminum realem habereroeest unde allide quia aliquid sit uiatim, non oportet quid sit ali cujus unum, nec quod se alicui unum in sic de aliis casibus sub quibus dicitur aliquid ad allu L Nec est accidens absolatκm; quia tunc vel
esset qualitas, qucd patet est e salsum' vel quintitas, , tunc ves con tinua res discreta , quorum utrumque patet esse falsum. Relinquin:rsu quia unitas non est aliquod accidit lealltcr distinctum ab uno,
99쪽
additum sibi, eadem ratione nec numerus erit accidens additum risus numceatis. De loco etiamin tempore dicunt , quod noli sunt res aliae: sed lisc in lib. Pitys tractatum est. De oratione dicunt, quod non est nisi voces prolatae. Istis visis lubent postores lui jus opinionis ponere, quod punctus, linea, superscies, Orpus, et numerus non sunt res tota ster et realiter distinctis, nec inter se, ne a substantia et qualitate. eoruntamen secundum eos, non obstante identitate omnium illorum quaeam Triantur, omnia illa praeditabilia sunt distinctae species quantitatis. Aliqua enim praedicabilia habent eadem penitus fgnificata, et tamen in tantum distin untur quod praedicatio unius de alio est impossibilis rsicut isti terna ni homo et homines idem significant, et tamen laxe est impossiibilis, Homo est homines ita est in proposito, quod licet isti eisden ' res signiscet tamen sunt distinctae species, et distincta praedicabilia.
quibUdam hestionibus contra praediolam in omen'.
UT autem magis pateat intentio sic opinantium, ponenda sunt aliquae objectiones propter quas Videtur quod praedicta opinio sit
contra mentem Aristot et suorum sequacium. Primo videtur Plai lusosvis oppus tum dicere in lib. praedicamentorum,ubi dicit, quod Album non e: quis una nisi per accidens;si tamen qualitas esset quantiatas,album est et quantum per se, imo stet per sequantitas. Item f. metti V detur dicere laena per hunc modum dicens, secundum vero accidens
dictuita quantoru haec qiari sic dicuntur sicut dictum eli, quod mu-- 'sicum est quantum, R album est quantum; quia per se quidem quantuat est cui insunt.Ex quo sequitur quod album inest alicui quod est quantum per se,ci album est tantum tantum per illud.Item ibidem Alia dicuntat secundum se quanta, alia secundum accideas Lut linea quantum ali quid secundum se est, u lsicum vero sidundum accidens. Item Arino. in pra dicamentis ponit, quod aliquae sunt quantitates habentes positi
ram qnarum partes copulantur ad aliquem terminum communem ἔscut partes lineae ad punctum , partes superficiei ad lineam . ia paries csrpuris ad superficiem sed paries alicujus totius non cotulantu a aliquam partem ejusdem totius Lergo punctus distinguitur a linea, et linea a superficies, et superscies a corpore. Item in lib. posterioruni dicit, quod Punctus est indivsibilis quod non competit linea nee sun sciet. Item vult quod unitas sit indivisibilis; et per consequens non es linea nec superse es, nec corpus ergo est 1llhuid praeter numerum, qui unitas non est mimerus. Item primo physicorum Philosopliui castra Parmenidem et Melissum probant, plura esse dicitu Si tu simila et quantitas sunt, duo sunt, in nunum, quod esset si
100쪽
Sed istis non obstantibus milii videtur quod raedicta pini sicut 'tur ex principiis tristat sive sit verasve falsa. Est tamen mei ligendum primo , quod Philosoplnis inta: versis locis aequivoce utituriae, vocabulis per se, et per accideas. Quantum autem ad praesens Iusticit, Aristot in locis allegatis non accipere per se, id per accideus, ita generaliter sicut accipit primo posteriorum sed illam propositionem dicit esse persi, quae vera est, et similiter cum huc praedicatum nihil connotat, quin aliquid onsimile consimili modo signissicandi con notatur per substantiam Lit quod evidentem contradictitinem incli dit illam pro stionem esse salsam simul cum veritate propositionis enuntiantis est de subjectes vel propositionem per se veram vocat illam praecise , in qua praedicatur pars definiticnis de definito, vel desin tio de definito vel idem de se , vel synon1mum de sync nymo. Aliam autem pro stionem vocat per accidens. Et per istud patet ad illas instantias. Quando enim Plii Asophus dicit quod album non est quantum, nisi per accidens intendit dicere, quod live est per accidens, Album est quantum, propter hoc quod hoc praedicatum quantum , connotat vel tonat
partem distare a patie', hoc autem subjectima albam, nihil tale si iscat propter qued hoc praedicatum, quantam, non debet poni indefinitione albi, nec e convers : cum hoe tamen stat quod album vere et realiter sit quantum et similiter , quod sit vere quantitas ut de Philosophus nun plus in endit quod album est quantum , quam quod album est quantitasu sicut ergo vere et realiter album est quantum quamvis per accidens ita vere et realiter, secundust intcntionem Pholosophi, album est quantita quamvis per accidens. Qi d autem loris intentio Aristot patet ubi plius. Unde post inquam ni aeravit species quantitatis, differentias earum dicit sic. Proprie autem quantitates sunt hae solae quas dicimus cilia auicin om nia secundum acc dens ad haec autem aspicientes, et alia dicimus quantitates esse ut multum album dicimus, eo quod superficies mul- tast. Ex quo patet quod de aliis ab illis ibi numetatis vere dicitur hoc praedicabile quantitas ut album vere dicitur quantitas, quamvis non per se, sed per accidens inde dicit Ad haec aspicientes, et alia dicimus quantitates esse igitur de aliis dieitur hoc nomen quantitas, quamvis non per se, sed et accidens. De illis autem dicitur proprie et per es; quia hoc praedicabile quantitas punitur in desinitione eorum r non se autem ponitur in definitione albi, nec musci, nec hominis, rec lapidis unde sciendum est, quod nunquam Philosophus facit d: itii ctionem quantum ad fgnificationem inter illa duo nomina, quorum unum est abstractum et aliud topcretum , quantis et quantitas; sed quicquid concedit de uno hoc concedit dereliquo, et indii Drenter ponit unum vel aliud unde apud eum sunt Φnbnyma, nisi sta te abstractum includat aliquod syncat orema vel aliquam aliam dictionem aequiva- lintem. Per idem patet ad secundam authoritaIem,quod quando uicitur