Jus naturae methodo scientifica pertractatum. Pars prima octava ... Authore Christiano Wolfio .. Pars sexta de dominio utili, in specie de feudo, accedit doctrina de interpretatione, de iure ex communione primaeva residuo ... Autore Christiano L.B. d

발행: 1746년

분량: 809페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

32 Pars VI. Cap. I.

tu emphyleusin non contraxisti nisi ad decennium, decennio elapso tibi amplius competere nequit.

I. g s. oando Si emphyteoss conceduar pro cenas per semis, his omnibus ex-- ibo ensis tinctis S i a extinguitur. Etenim si emphyleusis conceditur ad cerras Pro certis ipersonis, evidens est, constituentem non modo personas re- voluisse, ut ea, cum qua contraxit, persona emphyleusin hamicta ex- beat, Verum etiam in personas alias, quae nominantur, suc- ιιMaatur. .cessiVe tranSmittatur. Quamobrem primus acquirens non modo sibi eandem acquirit, dum cum constituente contrahit j. I a. s.; Verum etiam ceteris, quae nominantur, persisnis, in quas ea successive .transmittenda, quemadmodum contractum fuit. Quoniam vero uItra personas nominatas nemini Jus quoddam. acquirere potuit primus acquirem I. 38a .ρart. s. Par. nat. ι Ii emphyleusis conceditur pro certis persionis. his omnibus .extinctis .& ipsa extinguitur.

i E. gr. Si emphyleusis acquiritur pro te & omnibus descentibus tuta; emphyleusis successive transmittitur ad deisn- dentes, quamdiu tales existunt. Quodsi ultimus descendentium moriatur, cum Remo amplius sit, pro quo emphyleusin. acquisiverit primus acquirens ς ea cum ultimo descendente ex- , . t tinguitur. Quodsi emphyleuss contracta tantummodo pro deisndentibus masculis, cum ultimo masculo ipsa extinguitur: s promiscue pro omnibus deisndentibus, non extinguitur. - ... quamdiu sceminκ a Primo acquirente descendentes supersunt. - 3 g. 46.

manda Si empluteusis inperpetuum sim Aiter conualitur; pro omni-empore si Las personis contracta intelliguar, at quas jus acipuis m re ab ac- st ociter quirente transmitιι stores, nec extinguitur, quamdiu tinus aeter-- perZer 'sem extat. Etenim .si cmphyleusiis in perpetuum simpliciterum contra contrahitur, cum ccretae personae non nominentur, pro quibus ritu ex-- contracta esse debeat, neque ad solam personam primi ac-

62쪽

De Dominio utili ct ejus Speciebus quibusdam. 33

quirentis ea restringatur; necesse Omnino est, ut pro omnibus personis contracta intelligatur, ad quas jus in re, quale est emphyleusis g. 43. ab acquirente transmitti potest.

od erat unum.

Quoniam itaque emphyleusis vi co ractus emphyteutici ab acquirente siu cessive transmittitur in eas personas, in quas jus in re ab ipso transmitti potest β. ti. rs. ; ea ex. tingui nequit, quamdiu persona istiusmodi extat. αuod e

rat alterum.

Jus in re, quod habemus, transmitti ad personas alias, ri . bis mortuis, suo ostendetur loco, quando de jure hereditario acturi sumus. Quoniam vero de hoe jure nondum agere hiscuit, principiis, a quibus dependet, nondum demonstratis; ha redum quoque mentionem facere noluimus, in quos transmi titur jus omne deiuncti, quod ex dominio descendit, nec mere personale est. Sussicit itaque hic supponi transmissionem jurium in re in personas alias, nobis mortuis, tanquam possibilem, etsi suo demum loco constare possit, hoc recte sumi. Facile autem patet, si tanquam nota supponere velis, quae alio demum loco demonstrari possunt, propositionem praesentem hunc habere sensum, quod emphyleusis in perpetuum simpliciter contracta transeat ad omnes ab intestato haeredes, nec ex- , tinguatur, quamdiu haeres ab intestato existit, qui cognatione Primum acquirentem quocunque gradu attingit.

I. 47. . Si empl)teusis pro certis personis constituitur et alienandi '' De aliena ι- restas conceditur; naturaliter ita convenira potes, ut ad αbena one e sitionem reqviratur consensus eorum , M quo transmitti aeue AEt, D eis pro emphytrata mortuo, vel ut eorum consensu non sit o F. Etenim certis persa quale jus competat emphyleutae in re alienanda, G contra nis con a

diu emphyleutico aestimandum cs. a 80. Quamobrem cum M. a voluntate constituentis pendeat, quomodo jus, quod erat . cino uJur. Nar. Pars VI. E suum,

63쪽

Pars VI. Cap. I.

Bum, in emphyleutam conferre velit . I r. par .3. Pr. naici consequenter num is sitne consensu eorum, ad quos mortuo emphyleuta emphyleusis transmitti debebat, an vero nisi cum horum consense alienandi potestatem habere debeat, nec emphyleuta acceptatione sua plus juris acquirere possit, quam in eum conserte vult constituens q. 3 8 a. 't. 3. Pr. nat. ἔ quin naturaliter ita conveniri possit, ut ad alienationem requiratur consensus eorum, ad quos emphyleusis transmitti debebat, emphyleuta mortuo, vel ut horum consensu ad eandem opus sit, si emphyleusis pro certis personis comstituatur cum alienandi potestate, dubitandum non est.

Civile adeo est, quod ad alienationem nunquam requiratur consensus eorum, PIO quibus contracta erat.

I. 48. uid in ca- Si de consensa eorum in alienationem, ad quos transmittenda se d is erat e breui, in confracta emphyleutico nihil expresse dictum In sumem natu aliter 'asu utιo es contra consensum , prasertim si aben- ω, di potestas ane confose domini emphyre eos concelsa. Etenim si ad alienationem requirendus est consensus eorum, ad quos emphyleusis transmitti poterat, constituens jus alienandi magis restringere voluit, quam si alienatio absque illorum co sensu permissa, quod per se patet. Quodsi ergo de consensu corundem ad alienationem requirendo nihil expresse dictum in contractu emphyleutico, nec ita constituens potesta- .vem alienandi restringere voluisse videtur, ut consensu isto ad alienationem sit opus. Quamobrem naturalitcr praesum tio est contra consensum- Σuod erat unum. Quodsi alienandi potestas sine consensu domini emisphvte eos concessa ; constituens quam minimum eandem restringere voluit, consequenter multo magis praesumitur,neci resttingere volutile eandem, ut conIcntu corum, ad quas

64쪽

De Dominis utili or ejus Speciebus quibusdam.

ab eo transmitti poterat, sit opus. tauod erat alteram.

Quomodo restricta esse debeat proprietas, mutuo consensu emphyleutae ac domini in contractu emphyleutico definiendum ,. 26. . Quod adeo voluntarium est, de eo expresse conveniendum, consequenter nec admittendae sunt restrictio- .nes, de quibus expresse nil dictum. Sane si tibi simpliciter conceditur alienandi potestas , libera tibi concessa intelligitur. ita ut domini emphyleustos ad alienationem consensu non sit opus: si enim velit constituens, ut sne suo consensu alienatio fieri non possit, id expresse indicandum. Eodem igitur modos alienandi potestas tibi conceditur, quae pro certis personis

contracta, libera tibi concessa intelligitur, ut harum consensu ad alienationem non demum sit opus. Quodsi ponamus funis dos steriles meliorationis causa in emphyleusin datos , aliae adis et . huc praesumtionis rationes dari poterant, de quibus tamen ut dicamus Opus non est.

. 49. Si emphteusis ad cerrum tempus conresa, mortuo emp sese ne emphrta transmittitar ad eum, qui in senis defuncti successit, es moraens reara mortis eam pro his rebuno in alium transferre potes in eventum mortis, ente autentui ob et jus tertii. Etenim si emphyleusis ad certum tem- tempus, ad pus contracta, antequam id praeterlapsum suerit, jus hoc em- quod emplet phyleutae auferri invito nequit . 336. pari. a. Jur. nat.), teusis cmo adeoque in bonis ipsius est . 4s i. pari. a. Far. Mat.). Qua essa. obrem qui succedit, emphyleuta mortuo, in bonis ipsius, is etiam si cedit in emphyleusi, seu emphyleusis ad eum trans.

mittitur. Euod erat unum. . 'Et quoniam emphyleusis ad certum tempus concessa . non conceditur pro certis personis, ad quas adeo emphyleuinta mortuo transferri debeat; liberum est emphyleutae, in quem eam in eventum monis transferre veli quatenus id sativo jure tertii fieri potest 93 o. para. I. Pr. nat.). Moria

65쪽

36 Pars VI. Cap. I.

in eventum mortis potest, nisi obstet jus tertii. Auod iras

acteram.

Quando de jure haereditario acturi sumus, ostendemus, qua tenus libera si in eventum mortis disponendi de bonis suis potestas. Aecidere quoque potest, ut moriens ex aere alieno laboret, neque adeo in praejudicium creditorum de emphyleusi etsi temporaria, disponere possit. Ne igitur sciolis cavillandianam demus, restrictionem addere libuit in altera propositisonis praesentis Parte. . s .

a lege E lytrara emphteusin bub ea lege alienas, Ab qua primu

empirteusis conIracta fare, vel in alsum transmittit, seu talus ahenatar auralienetur rrosmutisur emph reuor, qualem ex tontractu emphyremico ac vel transe quisi ιν primus alvu eas. Potes ramen in alienarione addiceremittamn legem, quar Priori, qua contracta, nan rontrariarurista eadem 6

va aviuι res. Ius enim tam emphyleutae, quam etaphyleu stos domini metiendum est ex contractu emphyleutico a T. , quo emphyleusis constituta & acquisita g. as . , seu contracta fuit. Quamobrem cum per se pateat, non aliud jus ab emphyleuta in alium transferri, aut transmitti posse, quam quod habet; emphyleusis talis alienatur aut transmi titur, qualem primus acquirens eu contractu emphyleutico acquisivit, seu lab ea lege alienatur, aut transmittitur, sub qua primum contracta fuit. Auoderar prammis.. Et quoniam domino emphyleustos jus suum, quod ex contractu emphyleutico sibi reservatum, auferri nequit 36. N. 3. ruri nat0; in alienatione emphyleuseos adjici nequit te quae legi, sub qua primum contracta fuit, adve

situr. Auod erat fecundum.

. . Quia vero emphyleuta de jure suo disponere potest pro suo arbiti io,quamdiu nil facit, quod est contra jus domini emphy-teustin. f. 13 QVI.Ii dis. 9a o.yarr. I. Iura radi dum e pM D. leusin

66쪽

De Dominis utili ct ejus Speciebus quibusdam. 37

teusin in alium transfert, seu alienat . 66 a. pari. a. Iur. nat. ei legem novam adjicere potest, quae priori, sub qua contra-

ω, non contrariatur. αuod erat tertium. E. gr. Si quis emphyleusn vendit, eam vendere potest subi pacto retrovenditionis, quia retrovenditis non est contra jus domini emphyleuseos. g. II.

Quoniam emphyleusis alienari nequit nisi siub ea Iege, De tempore, sub qua primum contracta fuit, seu talis, qualis ex contractu ad quoi eme phyleutico primum acquisita s. so. , Si empsyleusis adcemph te sis

rum tempus concessa, aura oud tempus in atiam transferri, vel temporaria transmirti nefas , consequenter temore isto ela 'novus emphy-abenuar. Mura ean em amitur s. 44. Nimirum emphyleusis temporaria alienando converti nequit in perpetuam nec ad certum annorum numerum restricta ad plu-Tes annos ultra extendi potest

emtracta, vel determinative pro cerris personis concesse s m pria emphte rastri casu simpluiter, in posteriori determinariis pro istasmoia perso- ραμ με, sim , quales nominata fuerant in 'ima ac qua sit Ione, alienatur, conis osteneror, sequenter m quales personas transmitti poterat a primo acqui- transmutarente, in rates etiam eodem praene transmuti porest ab emphtempsi si .

ra novo.

E. gr. Si emphyleusis contracta pro liberis cujuscunque se dus alienaturς a novo quoque emphyleuta transmitti potest in liberos suos. Quodsi illa contracta fuerit pro omni haerede ab intestato; ab emphyleuta quoque novo in eum transmittu. rur, qui ab intestato haeres ipsi existit. Nimirum emphyletas contracta m perpetuum fimpliciter, transmissibilis est ad quemlibet successorem ab intestato. Ea igitur etiam transfertur in alium tanquam transmissibilis ad quemlibet ipsus successorem.

. L 3 Similites

67쪽

38 . Pars VI. Cap. I.

Similiter emphyleusis contracta pro liberis cuiuscunque gradus transmissibilis est ad liberos cujuscunque gradus. Quamo rem etiam ut transmissibilis in liberos cujuscunque gradus tran fertur in alium. Facile apparet, si rem penitius inspicere Iibuerit, quando emphyleusis constituitur in perpetuum vel pro uolibet successore ab intestato, vel pro certis personis, velutiescendentibus masculis, aut masculis & foeminis simul, non intelligi praecise successeres, vel descendentes primi acquirentis; sed potius eos, qui emphyleutae morienti extituri sunt sucis

cessores ab intestato, vel ab eo descendentes In alienatione itaque lex, juxta quam transmitti debet ab emphyleuta morioenae emphyleusis in alium, minime mutatur. Atque hoc moindo intelligitur, quod in alienatione emphytruseos nihil eo mittatur ab emphyleuta, quod sit contra jus eorum, qui ipsi ab intestato succedunt. Quamdiu enim emphyleusis non alien tuti nonnisi spem conditio tam habent succedendi in eadem,s ante mortem ea alienata non fuerit, quae adeo non ante inius erigitur, quam emphyleuta mortuo & emphyleus non ali nata. Quamprimum vero ea alienatur, spes incerta, quam h

. . bebant, Manescit, nec jus suscitare potest. s. s 34MLM2-- Si embleuta mortuo em uteusis fransmiuisar in altam umsonem novus em Hreuta laudem tum solvere tenetur. Idem seri risis δε- ab eo, si adiac vivus e fleusin in eum trarimen, in quem post mom vi in emis rem psius transmisD Gbebat. Etenim in utroque casu novus

1 -υμ- emphyleuta succedit in locum anterioris, quod per se patet.

e. v. Quamobrem cum contractus emphyleuticus cum novo emisphyleuta sit re Vandus . 33.), pro renovatione autem

contractus emphyleutici solvendum sit laudem tum cI. 34.); in utroque etiam cassi propositionis prauentis laudem tum Blvendum. Aliud est, si expresse in contractu emphyleutico laudemium

ad eum casum fuerit restrictum, quo in extraneum transfertur

emphyleusis a quod fieri utique potest 0. 3 6. Disitirco by G 08 ς i

68쪽

De Dominio utili ct ejus Speciebus quibusdam. 39

I. y4. D emphyrensis alienata mori quocunque iserum ad te redeat; An laudem reuando eam denuo acquiris, laudemium solvere teneris. Etenim um smea

si emphyleusis quomodocunque alienatur, qui alienat emphy- dum, si em. leuta esse desinit, & qui eam acquirit, emphyleuta fit; quod photeusis msi vero ad eum, qui alienaverat, iterum redit, is jam rursus tienata sit emphyleuta j. 33. . Quamobrem cum mVus emphy- redeat ad a leuia laudemium solvere teneatur, quicunque fuerit f. 3T. benantem 33.); non modo is laudemium solvere tenetur, qui a te emphyleusin acquirit, sed tu etiam solvere teneris, si alienata quocunque modo ad te iterum redit.

E. gr. Ρonamus te emphyleusin vendere Titio cum pacto de retro vendendo. Quod si eandem a Titio rursus emis, ta demium solvere teneris, quemadmodum solverat Titius, cum a te emisset. Similiter ponamus re emphyleusin transferre ita filium tuum, in quem te mortuo transmitti debebat. Pon mus porro, filio tuo mortuo emphyretan ad te redire. Tu solvere teneris laudemium, quemadmodum solverat filius tuus, eum illam a te acciperet. Nimirum fi laudemium solvendum, emphyleusin vendere nequis Titio nisi sub hac conditione, uelaudemium solvat 3. 3 . , nec pactum de retrovendendo quic

tuam detrahere potest juri domini emphyleuseos, sed ejus re- pectu pro non adjecto habetur F. so. . Quodsi ergo emphyleusin iterum a Titio emis, quoad dominum emphyleustos perinde est, sive is ad vendendum tibi fuerit obligatus, s ultro faciat, & utrum tibi, an alii vendat. Quoniam itaque ipse tanquam emphyleuta emphyleusin alienare nequit, nisi sub conditione, ur novus emphyreuta, seu qui emphyleusin abeo acquirit, laudemium solvat 3. 37. ; tu utique laudemium solvere reneris. Similiter quando in filium tuum emphyleusin ransfers, in quem te mortuo transmitti poterat, si eam ad finem usque vitae retinuisses not. g. sa. ἔ in eum transferre ne quis, nisi sub hac conditione, ut laudemium solvat 3. 33.37. . Quodsi vero eodem mortuo emphyleusia in te tranamittitur,

69쪽

Pars VL Cap. I.

tu ad laudemium solvendum obligatus es s.f3. . Neque transferri potest sub hac conditiuae, ut si ad te redire continisgat emphyleusin laudemium, non denuo si solvendum, cum tale pactum alienationi adjici repugnet . so. . Equidem non ignoro, dissentire inter se quoad propositionem praesentem interpretes Iuris civilis; sed cum lege postiva nil fit definitum, standum est eo, quod naturali ratione constitutum. adeoque verior est eorum sententia, qui nobiscum sentiunt.

. I s. Si emphoteusis finitur, siti nemo amplius est, cui ea competere possit, dominus empsi seos i rei, qua emplareutica fuerar, pons jure dominus. Etenim quando emphyleusis constituitur, ea

vel eonstituitur ad certum tempus, vel in perpetuum, sive simpliciter, adeoque pro omni 1uccessore, vel determinative pro certis, quae nominantur, personis g. a 9.), & tempore elapso, vel nullo successore existente emphyleusis extinguitur I. 44. & seqq. . Quamobrem constitui nequit nisi ea lege, ut, quando emphyleusis finitur, dominium utile, quod in emphyleusis constitutione separatur a directo s. ia. 3.), non amplius separatum esse debeat. Quoniam itaque dominium utile continet jus utendi fruendi cum parte quadam proprietatis s. r.), directum vero partem proprietatis reliquam plenum aulcm dominium jus utendi fruendi ac omnem proprietatem continet I I3 6. para. 2.yur. nat.); quando emph3 teulis finitur, qui crat dominus directus, adeoque par- tem tantummodo proprietatis habebat I. 4.), dominium plenum ipso jure habet, consequenter pleno jure rei, quae emphyleutica fuerat, fit dominus.

Proprie dici nequit, jus emphyleutae coniungi cum jure domini emphyleuseos, quoniam illud extinctum est, ac ideo quia extingultur, dominium, quod erat divisum, plenum iterum est, quodque divisum in duobus subiectis existebat, jam indivisum in uno sub ecto subsistit. Acquiritur vero plenum domini

70쪽

De Dominio utili or ejus Speciebas quῖbusdam. 4x

um ab eo, qui directum habet, ex lege constitutionis. Quodάemphyleusis non extingueretur, sed subsisteret, nullo successore existente, nec ea esset lex constitutionis, ut, qui domin, um dilectum habet, jam pleno jure fit dominus; emphyreuia evaderet res nullius, quemadmodum suo loco constabit, quam do de successione ab intestato acturi sumus: quod tamen dici haudquaquam potest. f.

Quoniam emphyleusi finita dominas emphytra eos fit rei, Euate Im,quae emphyleutica fuerat, pleno jure dominus β.s s. a idem ad rem --

fas condia raram ad rem e fuaticam hiara Pierio jure res en-ph euratamdam, a at si mauu spem rem emphytruricam Pleno jures idendi, habeat d quae empsteasi simia in iss erigitur. minus -- Non repugnat, ut dominus emphyte eos habeat Jc jus in phte eante, & simul jus ad rem: jus enim in re habet, quatenus ipsi

competit proprietas, etsi restricta, in τe emphyleutica, jus umro ad rem, quatenus eam pleno jure possidere debet, emphyleus finita, seu plenum dominium rei, quae emphyleutica fumaeat, ipso jure acquirere, quod dominium directum. quod jam habet, absorbet. Ius autem hoc normis conditionatum est. cum suspendatur a casu, quo nemo mistit, cui emphyleusis comis Petere possit.

sera ροέω ; consolidatio sit. Einnim si emphyleusis finitur, ut ,.

temo amplius sit, cui ea competere possit, dominus emph teuscos fit rei, quae emphyleutica fuerat, pleno jure dominus G. s s.), stu dominium plenum acquirit ex lege constitutio ''nis not. β. cit. . Quoniam itaque dominium plenum comtinet proprietatem Omnem cum iure utendi fruendi . I 36. pari. a. Dr. nati , eam quoque part m proprietatis, quam dominus empi inustos ante habebat, & in qua dominium

SEARCH

MENU NAVIGATION