Jo. Barclaii Argenis, nunc primum illustrata 1

341쪽

3io IOANNIs BARC LAI IArgen idem sive indoles sua, sive industria amoris, facila Selenissam esse mutatam admonuit. Sed indignatione in aliud tempus submota, mollius hanc de Radirobanis amore mentionem re)ecit; scilicet majus opus ador se, illam anum, illam versutissimi ingenii larvam alia fraude pervertere. igitur cum aliquandiu flentium tenuisset ;Mihi quoque aegre est, Selenita, bene meritum Regem in spes incubuiste, quibus ille indulgeri non liceat. Sed de istis deinde viderimus. Laeta matrona, tanquam ju vantibus diis fallere incepissiet, virginem solam reliquit;

quae mox in fenestram reclinis, lacertoque mentum eXcipiens , coepit furiose dolere , arcanorum omnium sibi consortem timeri meruisse. In quam enim jam curas parrir

tur λ quis in dolorum . quis in gaudiorum arbitrium possut jam recipi Z Tandem risus imitatione perstricta, cogitavit nunquam sine mixtura aut propitios aut tristes deos esse. Satis autem eam lucem habuisse fortunae. Ferendum si quid grave deinde accidisset. Hoc ipsum pro numinum munere habendum , quod non de more, quae sibi contigerant, quaeque instabant, extemplo prodidisset Selenissae. Ea autem sic erant. Spatianti in luco nunciaverat Arsidas, Poliarchum esse in Urbe, & latere in Nicopompi domo ; conveneratque inter eos , ut sub noctem per posticum duceretur ad Regiam. Ergo puella, laetitiam quam sola non capiebat, properans in Selenissam effundere , maturius domum redierat.

Sed sub ipsa loquendi exordia, di fecisse ad Radirobanem anum expavit, siluitque de adventu Poli archi; quem impetus juvenilis, ad nova latendi pericula rursus

adegerat.

Cum enim rediisset in Africam Gelanorus, nec ut convenerat Clupeae habuisset Poliarchum , ad Regiam Hya-nisbes profectus, illic ex febre adhuc aegrum offenderat. Literas ergo & mandata Argenidis ferens, assi ictae praete

ea Siciliae statum exposuit, & quo in discrimine virgo es sit sub

342쪽

: 'ARGEur s. ῆ LIB. III. 3tiset sub Lycogenis prope certa victoria. Nec qijicquam dicere omisit, nisi quod Argenis vetuerar, nempe iniquiorem animum Meleandri. De Archombroto vero non siluit; nescio, inquit, quo e fastu Archombrotus sustulerim, nos jam illi viles sumus. Nec quid gravius, aut acerbius, quam eum amicitiae oblitu in credebat Gelanorus. Sed nihil est suspiciolo amore solertius. Statim poliarcho suspicio incidit, Archombrotum Argenidis forma captum , & a se tanquam aemulo dissidere. Nam quid prohibet, inquit, eum aliqua explorasse a me quoque ainari Ar genidem Θ Nihil agimus Gelanore, nisi in Siciliam mature transmittimus. Scilicet Argenidem, dum hic ignavus cesso, nihil illic inter bella aliorum virtus servet λ aut verius ; sinam alios esse quibus ipsa se debeat Anxio animo Gelanorus hanc domini mentem accepit. Nam infestum poliarcho Meleandrum metuebat, & praerepta ab Argeinde erat libertas admonendi. Fidem denique utique sic servavit, u i de Meleandri aversione nil referens, subinde tamem ostenderet, maxime intutum Poliarcho provocatae sertunae caput objicere inter tot hostes, & in ipsa belli licentia. Praestare in patriam navigare, collectisque militibus, Siciliam, nihil jam dissimulata majestate repetere.

Faciam, retulit Poliarchus ; sed scis pene per ipsa Siciliae

littora viam esse ad patriam. Ego autem tu in salutata Argent de terram illam praeteream Z Pigere me exhaulti periculi diceret ipsa, niti in novum succederem. Ubi littus attigero, mihi crede, coinmenti alicujus ratio me ad illam commode perducet. Atqui , ait Gelanorus, prius eXequar mortem, quam te in haec pericula reducem videam ; his saltem hoc impetro, te, ubi in Siciliam perveneris, ἡ ulli salutem nisi Arsidae commissurum, priusquam colloquaris

Arge

343쪽

pus , acri quadrana pertinaciter concussum .; quam etiam novorum consiliorum magnitudo & anxietas ita a xit, ut

quae nox sequuta est remissius quidem inhorrens, longiori quam antea aestu saevierit. Neque prorsus Gelanoro ingrata mali viperat, certiora pericula differentis, At Po-liarchus medicinae impatiens, quae viribus per jejunia subductis, imoi hvm jubebat domitari; eorumque exemplis pd memori mosatis, quos audiverat a se febrim depulisse insolenti vini potu, idem genus remedii experiri constituit. Nihil mirum est, inquit, si me ex praecepto memdicorum exlimsis.&moriente, febris simul peribit. Adhuc dum vires simi, malo cum ea decernere, & curari meo ductu. Ambiguum quidem in perniciem salutemve erit hoc facinus. Sed satis est auod non lente repraesent bit quicquid pine fata decreverint. Nam hic starus est rerum , ut sit acerbius aegrotare quam extingui. Ira si malam Menwm, Don preces, non lachrymae Gelanoriboc discrimen abominantis stexerunt; non invocata Ar- genis, non matris amicorumque memoria. Ipsa denique Regina F yaniabe frustra oravit. Ergo consilis sui s reluctus, cum post viduum febris eκ.constituto jam rediret,isco admotus tremorem membriorum frigentium excepit uetqrrimi vini haustu; quod multo violentius suum ignem fundebat in sobriis venis,& mero non assuetis. Negavere

mqdici adesse se mile admoventi sui riebant sibi mortem. Ah subriden Poliarchus, si ili abirent, sialtem' medicum

Nen iniscata Metenis. J Iurando hilarare , fouere corpus frigidum , hu-pereius Genium , ut supra per Genium i midum exsecare. Vide vincent. Caris Poliarchi. tari in Baccho τ Solant sapiu/pagantaea Midicum Bacchum.J Bacchus hic fecta Galeos medicum Bacchum aceeMops' vino simitur μ έονι ιικω , vinum i re , erito utique non inito a maxime an febri . tem solat levare curas, mentem eas. l cymu a.

Fidi hominis solicitudinem non aspernatus

344쪽

A a s E N I s. L r B. I I I. gi Bacchum uti eum inae vates Pythia appetilis adfuturum respondit. Simul in febris rigorem pugnare mulinvino pergebat , donec sanguine calefacto, paulo aliusquam qui ex morbo fervor est, trementia membra composuit. Hinc cum diu consudasset, diligenter detersus est. Iamque sibi validior videbatur. Mirum diistu; cum ite rum hau se lucta in morbum comparavisset, juventus , at que Delicitas, & quae plurimum Medicorum incertamn siti fortuna nobilitat, exegere incommoda febrim.

ARGUMENTUM. .:

Reparata vale die Potiarahsu in Aiatiam trafuit. pepto Aresem broti victoria rumore , quasi fulmina atterisuri. Armas Pilarrhum

HYANIsBE, ut temeritatem remedii habuerat in doloris maximi causam, ita postquam conspexit in columem, nullum laetitiae modum adhibuit, donec ali 2

riga Arsidam etina hospite venire iubet.

aegritudine vis gaudendi suppressa est.. Ferre enim non potinrat discessum Poliarchi. praesertim curti in vultu ad bucrinarent vixdum submoti morbi vestigia. Nam ille paucissimis diebus ad confirmandam. valetudinem chnin simplis discessum pertistae me ornavit. Et Regina ut amoris in eum pene materni erat) Holismi s omi nibu' ad litum p sequuta abeuntem, nihil amplias oravit. 'quam ut hospito littore uti prometitoro, si ais in viciniam

si igantem retulisset. ni . o A ausi i Sta posteaquam intravit contactam a Gelanoro navem , dei ductusque in altum est, tota citare semiges, ae urin

345쪽

314 I o AI N N a s B A R E L A I Igere non cessavit; tempus quoque destinans, quo si terram

Siciliam monstrassent, merces eorum geminaretur, Lucelli spes segniciem abegit, votoque damnatus Poliarchus illis monstrantibus insulam agnovit. Tunc porro diversissimarum rerum contemplatione inhorruit. Quae mala, quae gaudia , illa tellus habereti illic sibi foeticitatem esse vel exitum. Quo periculo inde evaserat i quid si iterum eadem tempestas insurgeret Mox discrimina omnia speciesque Ortunae. terribiles, ubi Argen idem cogitatio obtulerat, laetiori audacia diluebantur. Modicus pomrus erat, & praeterquam piscatoriis casis incelebris, duodecim millibus ab Epeirete. Illic applicato navigio in arenam descendit; humilique diversorio, tanquam sali j ctatione aeger, celati instituit, donec misisset ad Arsidam. Cum vero stabularium, ad quem diverterat, inter Caetera roga sset, ubinam ageret Meleander ; nondum,retulit ille, discessit ab Epeircte ex quo Lycogenes victus est. Tanquam augustiori ob victoriam loco, excipit civitatum Ο-ratores, quae certatim ad eum de poenitentia sua mittunt. Victus ergo esti Lycogenes ; subjicit Poliarchus. Omnino, inquit caupo. Dedit poenas meritissima morte; eaputque ab summa aliquindiu arce ad spectaculum pependit. Sed janaifcrtur Rex Symoulas commigraturus, qub Sardiniae Regem per praecipua Sicilia: ornamenta circumducat. Quaerente Poliarcho unde in Siciliam advenisset Rex Sa Gnix; nescis ergo ,mualle, SardiniaeRegem cuni ij scitu suppetias tulisse Meleandro; &ejua fortitudine resti tutam pacem Siciliae Zlobticuit Posiarchus , mutata Siciliae sorte, omnia sibi perplexa auguratus. Adventabat post discrimen ; alii, di peregrini, juverant Meleandrum P de quod incolumis esset Argenis ,rben elicium Sardiniae erat Relicto igitur caupone , t Gem 6re, inquit, fac ut sciam quis hic terrarum orbis sit; id est,an salus adhuc mea

cum hac rerum mutatione conveniat. Adhuc habebat capillamenta , quibus olim dolo Timocleae mutaverat Vul

346쪽

ARGENI s. LIB. III. 3rstum. Horum unum Gelanoro cum rustica veste tradit.jubetque sub noctem Epei reten intrare, & monere Arsidam se in pelagi ora fortunae varietate lassatum in utramlibet sortem ultima expectare. Dum iret Galanorus, quidam ex vicinis oppidis in via oblati sunt, qui& ipsi Epeir-cten petebant. Quamquam concinnam induerat larvam, tamen illorum consortium fugisset, nequis fraudem deprehenderet; sed in angusta via divertere non licebat:& illi priores salutaverant. Ergo necessaria audacia, tanquam advena ignarusque Siciliae, de proximo bello qua rit, & victoriae ratione. Ii omnia ambitu referebant, quo solemus in prosperis res nostras apud exteros commendare. Duos potissimum celebrabant, Radirobanem,& Archombrotum. Nam Archombrotum in Lycogenis capite praecidisse quicquid in aegra Sicilia ex morbo tumebat; Radirobant autem hospitalis auxilii Zc fortitudinis praemium fore Argen idem . ita enim rumor tulerat, quodque isti credebant, bona fide apud Gelanorum pro fitebantur. ille, ubi potuit ab iis diversus, inter acerrimi doloris suspiria agitabat, an res esset domino referenda. Verebatur ne sub tali nuncio vita deficeret; rursusque sperabat, nondum coalita mala, si mature nunciarentur, illius genio & seelicitate posse rescindi. Sed ante omnia conveniendus Arsidas erat. Iamque Epeircten habebat in. conspectu , cum ' puerum videt maculis oneratum , loris . que venaticos duos canes ducentem. Et agnovit de Arsidae familia esse. Ac utinam dii, inquit, hujus venationis beneficio Arsidam mihi darent. Quod si occurreret, tamen nec solus veniet, nec temere erit Coram alii S compellandus. Se itaque comparabat, ut si quid tale accideret, fortuna uteretur. Ecce autem commento ViXdum.

commode instituto, aliae plagae, & alii canes , neque Pro-, cui cum aliquot ex Sardiniae Proceribus Arsidas venit.

347쪽

Gelanorus frontem omnium contemplatus, quia omne

ignotos sibi vidit, vicissimque speravit illos sui incuriosisssore, se audacius admovit Arsidae ; & ad te commodum

ibam, inquit. Ab Rhegio hospes sum ti salutemque re

quaedam praeterea affero quae ad te socer commisit dise denti. Tum ad aurem se sponse demittentis obiter admovitus; sum, inquit, Gelanorus; sed tantisper me nosse dissimula dum habeas solum. Turbatus Arsidas occursu insperato, Sardos placide ptaeire hortatus est ue cupere se paulisper percunctari de necessitudinibus suis. Sub hac larva secretb, sed breviter, cum Gelanoro loquutus est. Colloquii summa fuit, se, ubi incaluisset venatio, procul

omnibus aberraturum in nemore. & ad Poliarchum iturum. Neque mora ad Sardos lenis praegressos contendit. quos jubente Meleandro venatu obleditabat. Ipse autem Gelanorus tanquam Epeircten pergeret, ubi potuit A sdae comitatum latere, flexit iter per notos pridem caulas, & ad diversirium rediit. Eo vero adhuc cubiculum intrante. Poliarchus morae impatiens; quid, inquit, fers tandem Gelanore ξ Adventum Arsidae resert ille. Uenationem ineunti secretb loquutos sum, & ut diei tempus est confestim ad futurum coaj i-eio. Nihil ultra Gelanorus memorabat. Arsidam quippe. quam se, malebat tristia nunciate. Sed inquieto erat vuliam', neque sitis submovebat suspiria. Tandem saepius unis genti Poliarcho, minisque jam aspero, quae in via audierat, refert; pactam Radirobanoem Aigenidem. Non doluit taliarchus, nunsuccensuit, horruitque ad nuncium acerbi ssimae rei. Major erat is motus affectibus quibus nomen invenimus. Dumque jam non amplius tristis, aut cui adhuc possedi notete sottuna, in aemulorum ruina devicernit perite; Arsidas casam intrar, imponitque stabulaario, quas seram sequutus, & viarum imperitia illo dela

psus. Postquam autem secreti fuere, rigentemque Po-liarchum conspexit, nec exertis oculis imperantem; heu . l . quid

348쪽

A R O E N i s. L I B. I I I. 3i quid aspicio, egregie juvenia Z inquit; aut quid tantum

dolere incolumi Argenide potes At taliarchus ; Ualeo, Arsida; valeo, inquit; & me vivere Radirobanes vester eum sua nupta faxo intelligat. Sensit Arsidas errare Po-liarchum p veriusque cuncta expediens, Meleandri dc Argenidis vota longe esse alia monstravit, quam quae Opta bat Radirobanes, populusve jactaverat. Ita paulatim factus Poliarcho finis erroris est, coepitque in spem restit tus placide audire de statu Siciliae disserentem. Caeterum jubebat Arsidas, Poliarchum simulatione omissa ad Regem accedere. Fractos hostes memorabad, legationem

ad eum Timonidis, & praeter benevolentiam Meleandri, curam quoque Argenidis, & tot in se studia veterum amicorum. Quid ille formidaret inter tanta praesidia Z aut cur simulationi mallet, quam apertae virtuti vir militaria

confidere Sed obstabat Gelanorus, dominum subinde admonens fidei in Africa datae, nulli se prius quam Arsidae ac deinde Argent di locuturum. Ipse quoque Poliarchus se posse negabat incolumi dignitare prodire in publi-

eam. Navigandum prius in patriam ηd recipiendum cultum in quo vellet a Meleandro cerni. Unam esse Arge-nidem, quam juvante Arsida optaret con .enire. Attaltem, retulit Arsidas, consesentiam Nicopompi suspectam non habebis. Nam quid fidem illius hominis praedicem in te ornando totus est, & fidi ssimo affectu exultat cum laudaris. Apud eum nunc hospitor. nec fidelius potes quam illius laribus tegi. Haud aegre Poliarchus , Bee repugnante Gelanoro, assensus est ; igitur cum obiterquie vissent, iter nocte concubia ingressi, sub Auroram Epeircten perveniunt admissique ad Nicopompum, compulerunt hospitem ad gratantium lachrymarum laetitiam.

Et Arsidas ubi provectior fuit dies ad Argen idem ivit,

sed occupatam cum parente, & deinde cum Cleobulo, habere

r Ist M iaribis.J Eadem domo; sunt enim lares Dii domestici. intonym.1 Nisi

349쪽

habere secretam ante non potuit, quam illa Radirobanem fugiens ad lucum divertit. Ubi autem advenisse Poliarchum reserente Arsida scivit, oblito tot malorum, nec aestimato utriusque periculo plusiquam pro incerta si brevi Delicitate exuitavir. Sed utcunque festinanti expectanda Vespera erat, ut is extra discrimen duci posset ad Regiam. Ero, inquit Argenis, in illa porticu mea unde ad hortum est aditus. Erit una Selenissa, quae tibi & Poliarcho aperiat. Vade, mi Arsida, & tempori adsis. Hinc gaudio turgens ad Selenissam pergebat, tanquam compari secretorum largitum elicitatis partem. Sed labefactatam fidem agnovit, Radiro h me ab ipsa commendato. Cum igitur hanc quoque elusisset, facta spe mitigati ia Radirobanem animi; nixa fenestrae est quae in hortum patebat. Tum verb duo gravi iasima occurrebant, adventus Poliarchi, & Selenissae perfidia. Ita mens iracundia & gaudio variata nihil satis consulebat. Sed maturato opus erat, ne Selenissa Poliarchum deprehenderet ad constitutum venientem. Ea nocte adficta negotia anus ablegari non poterat: nec consultius

quicquam fuit, quam Arsidae per servulum nunciare, se picturis inspectandis quas sub vesperam afferri praeceperat, vacare non posse. Ueniret ad Regiam Arsidas primo mane, sed non cum illo artifice. Facile Arsidas intellexit. intervenisse quae morarentur virginis cum Poliarcho colloquium ; idque palam non auiam nunciare, hoc depicturis deque artifice esse commentam. Versus ergo ad solandum Poliarchum , quem haec mora conficiebat, etiam Nicopompum adhibuit. Laeta sermonum & mutabili serie, mulcebant, nunc suas, nunc

Argenidis virtutes non aegre audientem; aut si quid ludicrum Radirobant sinistrumve contigerat. Sed huic ossicio

haerentes rurbavit adventus amicorum. Quippe ea ve

350쪽

& Hieroleander, eum comitabantur e quibus fores intrantibus , cum doleret Nicopompus a Poliarcho se aveseli ; ac ne Arsidam quidem cum tanto hospite perseverare posse snam dc illum Dunalbius ad coenam quaerebat P liarchus utrumque solatus est. Irent seduld, nec perf-ctorio Coenarent ne subolere Dunalbio posset aliquid essa arcani quod hilaritatem moraretur. Ipse ducente Nicopompo substitit in conclavi ad triclinii latus, unde convivarum sermones excipi possent. Coenantibus varii sermones fuere, sed plerumque vulgares, & quos a familia, quae convivis ad obsequia aderat, notari non obesset. Ubi vero sublatis epulis soli fuerunt, Nicopompus mentionem Pollaerchi excomposito injecit; ut ille in proximo latens de suci fama rectissime judicaret; cum isti de eo simpliciter dicerent, quem abesse arbitrabantur. Non parcebat tant um juvenem laudare Dunalbius. Omnes ejus virtutes meminerat; & Antenore atque Hieroleandro

suas loquoendi vices implentibus, nunc illius fortitudo, nunc comῆtas reserebatur ε, tum in hil iri ac juvenili animo vis matura ingenii, & caetera bona propter quae senectutem laudae mus. Arsidas vero, quia compererat aemulationem P oliarchi in Radirobanem, seriem colloquendi deduxit a d civile in Lycogenem bellum, cujus initia P liarchus prosperrima Regi pugnando effecerat. Inde paulatim ad Sardos , & Radirobanem venit, coepitque familiariter de ejus ineptiis ridere. Nam & ille Rex superbis.

simae erat inter suos consuetudinis, multaque passim exciderant , quibus deprehenderetur vanum ingenium, fictaeque virtutes. CAPUT