장음표시 사용
141쪽
illorum duorum eorporum in eodem spatio. Et secundilm hane rationem mutua causalitas inter aperitione se nem adi,& introductionem aeris, peditinet ad materialem,&formalem,non ad emetentem. ao. Restat, ut respondeamus ad ratione in principio positam pro parte
negativa. Dico ergo axioma illud, quod e a ea se ef eaus causat intellisi de causis eiusdem generis, nodiversi. Et si aliquis peteret , quare ualeat in causis ejusdem generis, & no in causis diversi generis 3 Respondeo rationem esse, quia in diversis generibus hoc ipso qubd mutatur modus causandi,mutatur etiam ratio essendi quae in causa supponitur ad effectu .nt consequenter quod est eausa suae causae , non est causa ejus secundum id, quod habet a sua causa, sed secuis diim aliud, ut quamvis finis sit eausa sui efiicientis, non est eausa ejus secii- dum esse existentie, quod ab illo habet, sed ut appraehentiam . At vero si
in eode genere causae duo se mutuo emcerent, unum causarct aliud secudum illud me tesse, quod ab illo ha
s aret seipsum. Ad Confirmatiquem respondetur, nihil obesse, quod idem sit prius, de posterius secundum di
Vtrum Mem effectur procedere possis a pluribus eausir totalibus ejus dem generIs ejusdem ordinis 2 I.π oquimur He de causis totalui bus, idest, quarum quaelibet habet sufficietem uirtutem ad alique effectum, & illam eum altera causa non attemperat; si n. utraque causa
no uteretur tota sua uirtute, nulla est difficultas , quod idem effectus procedere possit a pluribus eausis, ut patet in auobus hominibus portatious eundem lapidem, quem auilibet si, lus portare poterit. Unde causa io talis illa dieitur, cui ita eorrespondet effectus, ut sine consortio alterius ab ipsa eode modo fieret. E contra causa partialis ea est,sine qua idem effectus eodem modo non fieret. 22.Similiter loquimiu de causis to talibus nusdem generis,quia certum est, quemlibet effectum posse proce dere, & de facto procedit a pluribus causis totalibus diversi generis 3 ad
producendum enim ignem u. g.quatuor causae concurrunt,essiciens,finalis, materialis, sermalis, Ac quaelibet ex his in suo genere totaliter : cumessiciens praestet ad equale id,quod actrationem causandi essicienter requiritur a Materialis verὼ totaliter id uod requiritur ad rationem causani materialiter, & sic de caeteris. Dis ficultas ergo est de causis totalibus musdem Eeneris ρ An scilieet duplex forma substantialis possit simuF informare eandem numero materiam
An duplex materia possit simul recipere eandem numero sermam noperans respectu ejusdem operationis possit habere duplicem finem p Eean duo agentia possint simul produ
Posuimus etiam in titulo parintieulam illam ejusdem o AD , quia nulli dubium est, posse eundem est, ctum procedere a pluribus causis to talibus nusdem generis , sed diversi ordinis, & eatet in genere eauis emiseientis, ubi ide numero effectus pro cedit a eausa prima,&secunda; a cau. sis liniversalibus , di particularibus AHis positis.
142쪽
et . Dico primo, Non esse nee naturaliter, nec supernaturaliter possibile, duas formas substantiales infor
mare simul eandem numero materia.
Assertio haec quoad primam partem
est communis;& ea latis indicat corruptio forme praeexistentis, quando de nouo aduenie alia: sin. duae forme substantiales essent naturaliter compossibiles in eadem materia,non esset ratio, ob quam una expelleret aliam. Quoad seclidam vero partem negatur a Suareet tom. I. met. disp. 13. sect. Io. Italiis suae societatis; eam tamen tenent omnes Thomistae, &expressὰ docet S. Th. I. Part. q. art. 3. Si q. Item opust. 33, & quod- lib. I. art. 3. ubi sic alta. impuratis est,
as. Hanc secundam conclusonis partem Complutenses disp. playsic. quaest. s. probant sic: implicat non sequi effectum , posita causa , eiusque causalitateaergo implicat poni forma,
qtiae est caiisa ; eiusque causalitatem , scilicet informationem materie, Rr nosequi ipsius effectum r atqui essἹctus forme substantialis est expulsio cujus ilibet alterius iarmat substantialis ab
eadem materia r ergo implicat, quod Ponatur noua sorma substantialis in materia,& quod praeexistens non expellatur .
26. Nec refert inquiunt si dicas, expulsonem serme praeexistentis noesse effectum primarium, sed siaundarium . qui impediri potest a Deo. Nam contra est: quia liscis uandoq; Deus impediuerit, possit semper impedire e siectus seeundarios positi-Uos; tamen non potest impedire enfectus secundarios priuati uos, cum
sint ita intimi, At ita eonnexi eu primariis, ut primarii dari non posunt, nisi illi consequantur;ut patet in forma cadaueris , quae non potest dare effectum suum primarium cadaueris stibiecto, nisi sequatur effectus ipsius secundarius, scilicet expulsio forma
viventis r atqui expulsio formae prae- existentis, est adeo connexa cum e
sectu formali primario fomae ad Uenientis, ut sine tali expulsione talis effectus formalis a forma aduenient tribui non possit ergo . Minorem ci tati Auctores prosant ex eo , quia quelibet forma substrati alis est actiis
primus materiae, non potest auteni rationem actus primi exercere, nisi
expellatur alia forma substatialis,quq in materia preexistebat;cu non polIit id,quod est primu in aliqua ratione, non inuoluere , ut nihil reperiatur, quod ipsum in tali ratione, uel prς-
cedat, uel comiteturi unde sicut materia, quia primum subiectum est,n5 admittit aliquod seelim, quod simul cum ipsa suo iectat, uel ante se substantialem formam subiectet:ita quia forma substantialis est actus primus
informativus materiae,no potest admittere secum aliquod , quod simulctim ipsa, uel ante se materiam informet .
27. Uertim rationem istam pariam efficacem existimo,& ficise solui p
test ab aduersariis. Nam licet uerissim lim sit, forma informante, debere necessario dari effectum primarium ,& secundarium. posito quod sine si
eundatio effectus primarius non posset haberi r tamen adducta ratio non probat g sine expulsione formae substantialis pra existentis non posse litaberi effectum sermalem primarium formae aduenientis. Nam sorma substantialis ideo dicitur actus primus, quia
143쪽
uia immediate actuat materiam, cubrmae accidentales in sentetia S. Th. non in materia subiecteiuiir, sedi in
tot,constituto ex materia,& formati Aduellarii autem non uolunt, mat
Nam ut actuata una forma subiectatare aliam formam, ab eaque informarii sed sollim uolunt , materiami, quae actuatur una forma,posse actitari alia forma, adeo ut utraq; forma,seu sinia gule ex iis formis actuent immediatὰ eandem materiam; &sic opeime salia uant, quod exercere possint erga illam, rationem aetus primi. 28. Dices in fauorem Compluten. sum. Materia adluata per priore foramam , ad aequate, di secundum se totam,est informata ab illa, ita ut nulla pars materiae sit, litae a forma illa noinformetur; alias daretur aliqlia pars materiae line forma , quod implicat: ergo for nia de nouo adueniens non
reciperetur immediat E in maretia, Dd in toto com posito, seu in ea ut actuata priori forma. ac proinde non
exerceret erga materii ratione actus
primi y Resp. negando utra rnquec sequentiam;& habeo instantiam manifestam, nam locus adaequatὰ repletur ab uno corpore, & noc non obstante per diuinam potentiam simul repleri potest ab alio corpore; ergosidii liter licet materia se adaequate uata ab una forma, non propterea per diuinam potentiam non poterit etiam immediatὸ afluari ab alia . Σ' secundo alii probant,quia soriam a substantialis tribuit materiae esse simpliciteri hoc autem praestare non posset, si non subsequeretur expulsio sermae praeexistentis , siquidem materia illud iam haberet per inf*m
tionem prioris tarmae ; unde a forma subseqtiente, seu de nouo adueniente
solum liaberet tale uel tale esse, & sie
non esset forma substantialis, sed i ei dentalis. y Etiam haec secunda r tio uidetur in edicax , quia hoe quod est, tribuere esse simpliciter materie, iam haberetur a qualibet earum so
marum, qxiae materiam actuarent; nicum quaebbet illaru actuaret immeis diate materiam, non vero materiam ut actuatam ab alia, quaelibet tribueret materi g esse simpliciter, per quod sine addito dici posset esse in taluit mn. forma accidentalis dat este tale,seu secundum quid, in quantum aduenielabiecto iam habenti esse: nulla allisi
ex eis formis aduenit materiae, ut habenti iam este, sed materiς ut sic;x idcirco talis materia haberet esse simpliciter ab una forma , & etiam esse
simpliciter ab alia forma : non vero
haberet esse simpliciter ab una,& esse tale, seu secundum quid ab aliae 3 o. Tertio alii sic discurrunta Foriama est una numero, quia subiectatur
in una numero materia; unde Ari
stotelea s. mei. cap. 6.tex. I a.dixit rL a tant unum numero, quorum mate
νῆα est una; ea veris diuersa , quorum
materia est diuersa . Ergo implicat ,
qu bd dus numero formς sint in una
numero materia Sed neq; ista ratio urget, nam si Deus separaret unam formam substantialem a sua materias a qua sumit indiuiduationem,&eam poneret in alia materi, actuata ab alia sema; in eo casu essent dupin mero sermae in eadem materias nam prior Elma haberet suam unitatem numericam per Ordinem ad materia a qua fuit separata: & altera haberet suam perorat nem ad materiam, qua actualiter informate ergo ex precim capite indiuiduationis non repugnat,
quod supernaturaliter duae formae substantiales possint esse in eadem
144쪽
3t . farid dehimst aliis probatur,
quia si eadem materia duabus formisio sermaretur, posset patrsmul com itraria, ut si forrnae, quibus inform retur, essent curri diuersis,& contrariis propensionibus; ponamus enim quod informaretur Hrma canis , Iorma ouis ; si ei lupus occurreret,in eo casu eade materia fugUteta lupo, Et simul lupum persequeretur ; nam ouis ex naturali inclinatione fugit a lupo, & clinis ex natur instinctii lupum persequitur: Atqui hee sunt im possibilia simul. ergo etiam est impost sibile , ut eadem materia in rmetura du, bus Grmis si anil. I Haec ratio in primis non est a priori.Deinde facile seluitur; na dici potest ab adueris sanis, quod in eo calia uita lupo se queretur sega, si virtus mΡtiua ni majoriri forma ovis, quam in formaeanis ς sequetetur vero persequutio, s virtus moriuasi e perfectior in secima canis,quam in serma ouis ά qua. eumque autem harum Armarum motus prouemat, semper proueniet debilio Uoiquia'altera Arma, utpote
inclinans inmotum contrarium, i, Ium retardabit ι It is I. 3 2. His igitur Micinis uera ratio
materia tantismin paritas ad uria Armam uesini esser ca pacitas ad pluresiarma H ettam esset capacitas. ad insibilitas, cum m ntit majon fatio de a. hus quam do tribus de quixumq;
alio numero. Forma autem non potest recipi in materia, si in ea non est capacitas:ergo dus formς nopossunt
esse simul in eadem materia. Et confirmatur; quia si duat serme epent simul in eadem materia, uel ex eis resultarent duo distincta comptata, Iunumpnon primum, quia obstat uniatas materio neque siccimauin , quia
obstat pluralitas sermarur ergo dii gsorms in una numero materia elle non possunt 33. Dices: Materia quantum extex se , habet potentiam ad recipiendas omnes formas; quppotentia nota destruitur per receptionem uniuS ergo ut informata una forma,est alterius: & sic prima ratio non sum, cienter probat.1 Resp. negando consequentiam , nam cum dicitur, materiam habere Potentiam ad omnes
sermas substantiales, sensus est , teriam cum omnibus istinis substatialibiis, non simul, Iedleorsim, unii ἰposse ad faciendum unu per se.Quo lautem hic sit legitimus sensi is probatur ; tum quia si materia haberet potentia ad omnes formas simul recipiendas, cum talis potentia esset illi connaturalis , posset naturaliter illis simul reciperetquod nullus uiri; modo. docuit. Tum etiam,quia materia est potetia ad formam, ut simul cum illa constituat unum compositum si ibstantiale rhoc autem conle-quitur materia a singulis formis , si succestiue eas singillatim recipiat , non vero si simul. -'qq. Dico secundo, neque esse po sibile , unam tarmam substantialem informare simul duas numero male. ias . Assertio haec quae eodem mo 'do intelligenda est , ac praecedens
xst etiam comm inis interThom istas. Et probatur duabus rationibus adductis pro praecedenti conclusioneina sicut in materia est tantum capacitas ad recipiendu unam formam, sic & informa est tantu capacitas ad actuandum nam materiam 3 & sicut ex duabus formis, Si una materia no potest fieri neque unum, neq, duplex comp tum substatui ale ι se nec ex duabus materiis una sermae ergo si ob has
145쪽
rationcs duae formae non possunt esse Aonem probant. In sententiis Th. simul in eadem materia propter easdem neq; due materiae possunt simul recipere eandem sermam. ς s. Diees: Eadem anima aliquam do informauit plures partes corporisinisticat,duo aecidentia solo numero
distincta posse esse in eode subiecto, eoquω accidentia suam individuiationem sumant a subiecto: ergo imis plicat, ut idem effectus producatur λdiseontinuas,atqiade3 duas portiones duobus agentibus, totaliter a singis- materiae, ut accidit in morte S. Di lis. Haec enim duo agentia nonnisinusii Areopagitae , qui dicitur suis per duasactiones totales e diu pro manibus gestasse per duo milliaria dueerent; cu ergo actio subiectetis caput a suo eorpore abscissum; neq;
n. credendum est, corpus non animaistum fecisse motum illum, aut caput gestasse non uiuum, sed mortuum. y Resp. concedendo historiam,nem
pἡ corpus S.Dion usii post abscisci nem capitis gestasse suis manibus caput per duo milliaria ; at undd habe
tur,caput gestatum,& corpus gestans ab eadem anima, qua prius, cum haecnniebantur in uno corpore,tunc in
formata fuisse Dico igitur quod tua ille fuit factus ab Angelo .
Decidisur quaerito quoad caifar I assis iter. i 6, Dico tertid, Non posse eundeefictum produci naturaliter a duobus agentibus,sed ad causis i talibus estieientibus eiusdem ordinis. A ssei tionem istam omnes communiter tenent, u no uel altero excepto. Prob. quia natura licui non deficit
in necessariis, ita non abundat in suis in passo, duae actiones solo numero distinctae subiectarentur in eode subiecto, in eme stu scilicet producto. y verum ratio ista no uidetur ciueax, tum qnia non est omnino certum in uia D. Th. quod actio subiectetur in passo, cum plures ex eius discipulis
doceant contrarium . Tum etia quia ex adversariis non desunt, qui admir-
tentes actionem subjectari in passis, negent assumptu; posito enim inquiunt quod duae causae unum esse
Mum producerent, Se singulae tot liter, nonnisi unica actione agerent. s. Quare hac relicta ratione,aliten conclusionem probo. Causi euiciens
id soliam producere potest, quod in
sua uirtute contineturr sed nullus eLfectus colentus in uirtute unius caris creatae, continetur in uirtute alte
rius cause creatae:eruo implica: x dus cause creates unguis adς axe,
producant eundem numero eriecta. Prob.minor; omnis uirtus cause creaserfluis et at duae causae efficientes t rod minor; omnis MITTO LMM3 ι ἀ-
tales respectu ejusdem effectus altera is est finita,& limitata: ergo enecius illarum est superfl 3 siquidem ab colentus in uirtute unius cau1ς cr*- una effectus sufficienter ,habet esse: th non continetur in uirtute alterius ergo ambae non possunt naturaliter causi errati concurrere ad producendum eundem essectum . T. Dico quart5. Neq; de potentia ab obita Dei produci posse eundem effectum a duabus causis erratis im z. Confirmatur, emetus secun cdum speciem , a causa determinata
secundu specie produci potest;& noa qualibet specie contenta sub eodem genere,ut docetAristoteles 3 .physici talibus eiusdem ordini Ita omnes teκ 3 ergo similiter effectus secum Tlioinistae, quoru aliqui sic conclu8 dum numerum determinato indi-
146쪽
viduo ζεe non a quolibet contento sub eadem specie produci poterit.
Non n. est major ratio, cur ratione
diversarum disserentiarii constituentum d versas species sub uno gen re, possit haberi, ut productio unius effectus specifici non conveniat om vibus speciebus; Si ratione di vers
rum rationum individualium, constituentium diversa individua sub una specie,non possit haberi,ut productio unius estectus numerici non Conveniat omnibus individuis. M. Dicest Uiltus activa,qua homo. seu leo, producit hunc homine, seu hunc leonem, non est in producente qua hic homo,sed qua hic leo est, sed qua homo, seu quail eo cst:
haec autem ratio homo, leti leo, est in quocumqi homine,seu in quocumqι leone: erkσquicumque homo , se ii quicumq; leo, producere potest hue
hominem,seu hunc leonem. y Resp. hanc instantiam plus probare, quam intendit 3 probat n. idem posse producere seipsum, cu ipsemet sit unus homo, seu unus leo producibilis ab illa uirtute activa , quae est in ipso, qua homo, seu qua leo simpliciter est.
Hoc autem admitti non potest , ubim operatio implicat, necesse est etiaue implicet uirtus operativa et cum
igitur no potest aliquid habere op rationem productiva sui ipsius; quia haec exigit essentialiter distinctione reale inter producens, S productu, neq; potest habere potentiam, sed virtutem producendi seipsum. Dico agitur,quia sieut in quolibet hominei seu in quolibet leone, essentiali minis, seu essentia leonis, non est in tota sua amplitudinc,sed limitata per rationem propriam individuationis, a qua asticituri; ita S uirtus acti ita hominis, seu leonis cst in quolibet t
homine, seu leone, Re ldeo talis utratus non potest, nisi determinatos e fectus, illos nimiriim, qui sunt intra ipsius seriem, producere. q. Dices et Potentia activa n5 po test alium estectum producere, nisi illum, que respicit tanquam sui speeificatilium: atqui haec numero pOtentia v. g. calefactiva, speciscatura calore ut sic, no autem ab hoc numero calore; ergo haec numelo potentia calefactiva potest producere quemcumq; calorem. Prob. minor, quia si haec numero calisaeaIefustitia non specificaretur a calore ut sic,sed ab hoc numero calore,tat s causa calefictilia non poterit producere nisi
hunc nil mero calorem, omnis namqς
alius calor esset extra obiectit in specificativum illius: atqui hoc est conistra experientia, videmus enim plures numero calores promanare ab
uno igne: ergo. y Resp. breuitcr, causam calefactivam non attingere hunc numero calorem praecise quia calor est, uel quia hic numero calor est, sed quia est calor sub tali serie ca Iorum Ex quo sit , ut haec numero potentia calefactiva,neq; unum tu calorem possit cssicere, neque poisit omnes calores attingere, sed sol iuri illos, qui in hac calorum serie continentur r & bi tantum calores, & no alii, seu numerus iste determinatus tot calorum, & no aliorum,est obiciis ctum specificatiuum hujus numero potentiae activae. seu quod essentialiter respicitur ab hac numero potentia activa. 43. Dico quinto , Posse eundem
numero effecium emtienter caiisaria duplici causa totali, una creata, altera increata. Ita tenent C Tho- mistis Didaciis Niignez. 3. par 'II art.q.difficulta 1 .coiaci, vit. Fraucissetis
147쪽
vit. Prob prim h Idem CorpusChri. sti existens in Caelo generatum ex Virgine,de nuouo priaucitur a Deo meaio Ministro in Sacramento Eucharisti aer ergo potest idem numero effectus cssicienter causari a duplici
causa totali, una creata, & altera in- Creata. Prob. antecedens; Non potest aliquid ineipere esse ubi pritis noerat, nisi uel ibi adducatur,uel deno-u' producatur: Ergo Corpus Chriani non potest incipere esse sub speciebus Sacramentalibus, nisi alterutro ex his duobus modis. Sed no incipit esse in Sacramento Eucharistigper adductionem e ergo per nouam productionem. Minor subsumpta erob. Accessus ad terminunt per recessu a termino δ quoe ergono potest aliquid adduci ab uno loco in alium, nisi deserendo priorem l cum i sed Corpus Christi incipiens
esse in Sacramento Euclaaristiae, non desinit esse in Caelo : ergo non incipit esse in Sacramento Eucharistiae per adductionenissed per noua productionem . Nec valet dicere, quod
c orpus Christi ibi ponatur per converrionem , na conversio cit species
productiqnis: ergo implicat,aliquid
esse terminum conversionis, & non esse terminum productionis . Prob. secundo, Deus potest mediis duobus instrumentis totalibus eundem effeetu producere: ergo
etiam poterit simul cum causa secuda eundem essectu adequale causare, uel effectum a musa secunda productum, iterum saltu sub nouo modo essendi reproducerc. Antecedens est
plures Ministros, simul proferentes uerba Baptismi, posse baptizare unu
numero hominem, S: conficere una numero Sacramentu. Et Ecclesia itanet, Praesbyteros recenter ordinatos ualide eum Episcopo eandem nummro hostiam consecrare. Consequentia vero prob.,quia eadem ratio mi
litat de duobus instrumentis, ac de duabus causis principalibus; ira sicut causa totalis principalis totaliter tri..buit esse erictui in suo ordine , ficetiam causa totalis instrumentalis lix suo: ergo si hoc no obstante possunt plura ii astrumenta Dei per distinistas iactiones totales producere eundem numero effectum s quare no poterie Deus eundem effectum cum causa creata totaliter causare p aut effectu ia causi creata productum , itcrum
sub nouo modo essendi reprodiicere Θ , 67. Prob. tertio , ideo due cause . creatς non possunt singule adsquat E producere eundem e ctum ,
quia nullus essectus continetur ii 'virtute utriusque . At quilibet estectus contentus in virtutemus' creatae,continetur etiam in virtute caussincreate, ideoq; Deus ipse soliis producere botest quicquid producit cacausis secundis, exceptis actioiribtis uitalibus,de quibus est specialis sita ficultas: mgo nulla uidetur implicitia, quod unus essectus emedhiuὰ
procedat a duplicii causa totali, una ιCreata , ct altera increata.
48. Dices: Persena diuitia continet totam perfectionem,quae est in persona creata ad terminandum natura, tamen eadem naturaiterminari
non potest simul a persona creata, di increata et ergo si militer licEt virtus
causae creatς contineatur in cause in creata , non propterea poterit ide innumero efiectus totaliter esse a causa creata, increata. 1 R espondeo negando
148쪽
gando consequentiam; nam persona
increatam terminare no posse natura suppositata protria pcrsonalitate
creata, non provenit ex defectii continentiae perfectionis, sed aliunde, quia natura terminata propria perso. sonalitate in sic, Si per se existit, ter- mi nata vcrd personalitate aliena existit in alio, S per aliud existere autein se, Si per se , de existere in alio.&per aliud,pugnant inter se, ut patet. Quae quidem ratio non militat, si plures personae divinar terminarent
eandem naturam creatam', quia natura illa non existeret in se, sed in
divinis personis,qu. e omnes per una eandem existentiam exitiunt.Ratio autem sundamentalis nostrς aiasitionis intelligitur per se, set licet si
aliunde non repugnat, continentia virtutis quantum est ex se,sumciens
est ad produccdum illud idem,quod
per talem Virtutem caula creata pro
dueit. Unde quia genus caust soris malis dieit imperfectione,licetDeus cotineat totam perfectionem formae creatae, tame ejus desectum supplere
Non potest. Deciditur qu.sHἰο quo adcaifam
40. Dico sexto, Voluntatem in nulla sua operatione intendere posse absolute,& simpliciter diros ultimos
sines adaequatos , Sr totales . Probatur,quia sinis ultimus est ille,qui a p. petitur pr ise propter se, δr omnia alia aliquo modo appetiatiir propteria isto I distinctionem suis livet
duri itaxat, quae ad illum cotidire sint. Sed si voluntas appeteret duo, quorum unum non esset finis altrinis,sic cti,ac repugnat
Propter ipsum: ergo neutrum illota haberet rationem ultimi finis. Ergo implicat,quod voluntas in aliqua sua operatione intendat duos fines ultimos adaequatos, & totales. o. Dices : Gentiles,qui colebant plures Deos , sicut omnibus divini talem attribuebant, sic in quolibet eorum constituere debebant finem ultimum, cum ratio sinis ultimi ad divinitatem maxime pertineat;essio idem homo plures ultimos fines habere potest.y Respondeo caecos gentiles , de si plures adoraverunt ut Deos,no tamen eos ut primas caiisas totales rerum omnium credidisse, sed statim veluti partiales ; cujus signum est,qu3d Iouem vel Saturnum Cclo, Mari Neptunum, Infern Plutonem, de sic de aliis,presidere autumabant: unde conseque ter illos no trabebrat ut fines ultimos totales , sed veluti partiales diversarum rerit m .st. Dico ultimbi Nullam esse re pugnantiam quod volutas in aliqua sua operatione in tedat duos ultimos fines,unum esticaciter,& alium inenficaciter. Ita ConχaleZ. 8: Marti ne Equos citat,& sequitur Mag Lao l. 2. l. I art. 3. disp. s. dub. s. num o 2. Probatur quia non repugnat, qii bd 'homo simuI habeat volitionem cisis cacem unius obiectj8 .nolitionem inesticacem ejusdem ob ecti:ergo si-lnuliter iisque repugnabit, quδd simili velit duplicem finem ultimum, imum efficaciter , & lium inefficaciter. Antecedens patet in eo , qui tetraphstate urgente sit utiliciter vult Iinereest in mare projicere, de secundit in 'quid non vult. Conseqtientiave 5 probatur; non minus repugnati tutilitio simul, Id n blitio et iis de objecti,ac repuma at volitici duplicis ulti-
149쪽
mi sinis. go si uolitio inemeax uni. taliter, practice iudicat ultimii fine iis objecti non excludit contrariameiscacem ejusde obiecti; neq;uolitio inessicax unius finis ultimi excludet uolitionem emcacem altorius ultimi s. 1 Confirmatur.Homo in Pe Cato mortali existens potest hanere hunc a ctum dilectionis Dei, uellem .n omniatis Deos Leere; sed iste actus ex natura sua tendit in Deum ut ultimum finem : ergo potest idem homo pro eodem tempore habere duos ultimos fines,unum efficacem,& alium inesticacem, 32. Dices di impossibile est , quod homo simul aperaehendat duos ulti mos fines: ergo impossibile est,quod appetat illos, etiam si unum appetatine caciter. Consequentia est bona, quia nihil potest este uolitum.ctiam inefficaciter, quin sit praecognitum. loco, tempore; & libro qui trio de
xl antecedens probatur,quia de ra- termino motus, ejusq; unitate,&di tione ultimi finis est,quod concipi Versitate. Quem ordinem ob taciti tur ut summum bonum satians apin rem doctrinae nacthodum aliquan- petitum;&quod ad illum omnia alia tutum immutabimus gentes pii mo
ordinentur: sed co ipso quod conci- de motii quoad omnia , deindE darincs, neutrum illorum c5- infinito, tertio de loco, & ultimo deesse bonum commutabile, & speculative esse Deum: ergo iam appraehendit duos fines ultimos . Cu ergo ad uolitionem inemcace sulticiat coisgnitio speculatiua,hinc est,quod homo,cum possit hasere iudicium pra.cticum de aliquo ultimo fine,& sp culatiuum de alio , quod possit Labere duos ultimos fines, unum enicaciter, alium inessicaciter..
A Git Phylosophus libro tertio de
motu, & insinito ; libro . decipere possum ut bonum perscctu , ct plene satiatiust appetitvs,ad quod
omnia alia rcferantur, ut patet:ergoa inpossibile est, quod homo simul
appraehendat duos ultimos fines . Respondeo distinguendo antecedes : impossibile est,qu5d homo simul appraehendat duos ultimos λ
nes , apprehensone practica tantum .
concedo ; non n. potest homo iudicare hic & nunc in una re esse sitam Beatitudinem, & ad illa debere omisnia alia ordinari; & ex alia parte hic&nunc esse aliam rem appetibhem, non comprehensam in illa,& no ota
mouis pI.I Rima conclusio.Motus in 1 entis in poseni in prout in x sent a. Ita definitur ab Arist.hic lib. . C. a. quam definitionem cuncti Phi-Iqsopbi recipiunt. Pro cujus explica tione notandum est ex D. Thm. phvscdect.I.,& II .met. lect.9.quqa antequam aliquid moueatur, est. snpotentia ad actum persectum,qui est
fi a a terminus motus,& ad imperfectum,
cimatam ad illam . Vnum apprehen- sui est motus sicut aqua antequ*msone practica, alium apprhenesone incipiat calefieri, est in potentia adseculai π , nego; nam peccans mota caleseri,& ad calidum cse cui avic
150쪽
ealest,reduestur in actu imperfectu, qui est motus, sed adhue remanet inpotentia ad calidu esse. Ex quo colligitur , quod res potest considerari in tripliei statu, Primo, in potentia tan Iu sine aliqua rediictione ad actu.
dio modo, partim in actu, partim inpotentia. .ando est in potentia
tantum, non dum mouetur: quado
est in actu persecto,sed ultimo,cessae motusῆ quando autem medio modo se habet, tunc est in moueri, & iri transitu de uno ad aliud. a. Ex his facit E explicatur desinitio tradita Primo enim dicitur acturqliasi loco generis, & sumitur actus, prout abstrahit ab actu persecto, uel imperfecto.Invenitur autem in mois tu duplex habitudo, altera respectu mobilis,sed subiecti recipi cietis mqvum, in quo convenit motus cit aliisse is,quae etiam reducunt subiectu de potentia ad actiim. Et ad hoc cicaplicandum ponitur seques particula antἰs ta potentia. Altera habitudo in motu est ad ulteriorem terminum ,
in quo distinguitura reliquis serinis, quae seiunx amant subiectu in qiratii in est in potentia ad immotus verbactuat subjectu non solum ut est in Potentia ad se sed ut est in potentia ad ulteriorem terminum,& propi x posita fuit ultima illa parti Ia , prout in potentia , quae stat loco di Sic ratis.
Dices: Fornis iespersectar re linuisunt subjectum in se otia se alias Brianas ad qu/s orainantur, ut Ar a eniinrionis relinquit mater a In potentia ad Arma persecta Equi in tamen huiusmodi sermς non siliat
motus . y Rcsp. quod cum motu tipsa actualis uia,&fluxus ad terminu
ipsu sequatur ipse terminus ς ae proinde mobile,quod motus actuat,debet esse in potentia omnino proxima ad terminum. Ceteru quam ui S materia intarmata Arma embriqnis sit in potentia ad sermam uiuentis, notamen proxime , sed remote , idest, post corruptione Armae embrionis .
Et sic est dispar ratio 3 S: definitio tradita in priori sensu intelligitur . .
. Secunda conclutio. Hac definitione definitur motus generaliter fu-peus , prout compraesendit instantaneum, & successivum . Est Arist. loc cit qui post traditam definitione exempli fleat illi in neratione substantiali ; undE D.Th. lect. 7. dicit r
ara'is n. his motum Aristot. eommuan ter pro muratione, non autem strictu
seundum quod dividitur eontra ge
. Prob. ratione: auia non selum mutationes iaceesstuc. sed etiam instantanegimpersectae sunt actus entis in potentia prout in potentia: cmgo praedicta definitio non solum eois uenit mutationibus successivis , sed etia mutationibus instantaneis.Prob. antecedens; quia huiusmodi mutationes actuant subjectum, ut in potentia ad terminum,ad quem prox m essentialiter ordinatur, ut serrimates acquisitiones, riseri nussientia Sicut n. calefactio ordinat proximti& hssentialiter aquam ad recipienta calore m,& est acquisitio,& fim ejucta caloris in aqua; ita generatio su stantialis in illo priori naturs,in quo
antecedit iarmam ordinat proxime, de essentialiter materiam primam ad
recipiendam formam substantialem, taliter, ut sit ipsum Mimale fieri, &acquisitio ejusdem Arms in materiar ergo . y Confirmatur, quia quando gencratio v. g. ignis intelligitur ita fieri