장음표시 사용
261쪽
test, attia illa non est in subiecto , lati iugo autem intentionis non eotest intelligi, nisi in ordine ad suDie-Sim , si enim sit extra subiectum , erit latitudo extensiva no intensiva. Que ratio est quide optima de materia prima, S de quacuq; re subsisteteri ne . Tamen de sermis sebstanti, libus materialibus, quae suo modo
insunt materiae, & de eius potentia educuntur , non procedit illa ratio, nam eo modo, quo sunt in materia, poterunt etia magis radicari in illa, vel magis e luet ex illa. Unde non defuerunt, qui dicerent,sermas sui stantiales elementorum esse intensibiles, & remissibiles. Ia.Nihilominus tamen veritas est, huiusmodi formas no poste intendi, re remittit alioqti in etiam effectus earum, seu composita ipsa reciperet magis,de minus. Sicut enim est magis calidum,quod intensiorem habet calorem, ita esset magis ignis,qui intensiorem haberet formam ignis . Ratio autem huius rei a priori est: quia serma dat speciem: ergo no P
test non consistere in indivisibili; si enim id , quod speciem constituit,
haberet latitudinem, vel tota illa latitudo requireretur ad constituendat eciem, vel sine tota p set species eonstitui, etiam si aliquid illius deussct . Si primum , non saluatur di-4iisibilitas in tali forma,siquidem conitituitur species per ipsam eius latitudinem, sed per totalitatem , &consumationem eius, quod utili in
diuisibilitatem dicit, ut patet. Ii stocundum,ergo sine aliqua parte illius latitudinis taluatur species,& sie illud sne quo saliratur,non spectat ad costitutionem speciei,neq; est praedica, tum quid ditatiuum, cum sine ipso quid ditas salvetur.
I3. De quantitate discreta ratio est euidens; nam cum non possit sustumere magis. & minus, repugnat esse intensibilem,& remissibilem. Unde se sermo argumentum: Formae , de quarum ratione est indivisibilitas, seu indivisibiliter participare,no possunt suscipere magis,A: minus: atqui de ratione qualitatis discretς est prς.
dicta indivisibilitas, nam si aliquid
addas, vel demas a numero ternario verb. yr.destruit illum: ergo quantitas discreta nequit suscipere magi S., 'Se minus; ac proinde intendi, & r mitti . De quantitate verδ continua probatur, quia intensio sit in eadem parte subiecti . quantitas autem coistinua hoc modo augeri non potest, quia . habet partes extra pa tes non correspondente eidem parti dubiecti ri ergo nota est capax intei sicinis,
Iq. Et denῖ'ue de relatione pro sic: quia si aliqua relatio susciperet magi & minuti maxime telatio si
militudinis inter duo alba, quorum, unum esset, ut Quatuor, lita ut sex,in quantum stilicet si hoc remitisteretur usque ad quatuor, fieret maialsissimila albo ut quatuor , qui iris
-festa, I. minotem probo; tauitai turain formae intensibilis est P
adtendatur absque motu in emonasi ad ipsam terminato e . atqui in exc--plo posito non da r motus inten- . sonis terminatus ad relationem in
. toris similitudinis *η inter illa duo
..alba intercederet,quippe motus t Gminatus adsentamentum qui solus in praesenti reperitur non cit inte-sionis, ted remissionis ab albedine vesex ad albedinem ut quatu ς ergo
262쪽
huiusmodi relationes non sindi intensibiles ,& remissibiles. ii Restat ut respondeamus argu mentis contrarib. Eh ad primum dico, substantias n6 πerari nisi me diis accidentibus, & ita fortior , de intensior modus operandi earum refunditur in aceidentia , seu qualit tes, ut in principium proximum, in substantiam vero , ut in principium radicale . Et ideo non sequitur, eam esse intra lineam subminitar intensibilem, & rem talibilem, sed esse radicem intensioliis, & remissionis aecia dentium. 1 Adsecundu respondeo, charitatem non ideo esse intensiore in uno iusto , quam in altero, 'tria unus habet plus de charitate praeci quam alter;scd quia in uno est magis, radicata in ea dem parte subiect qua in altero, quod non habeti irin qua . titate,& sie licet unum quatitum habeat pris de qliantitate,quam alterumo propterea crit intensius illo. F Et
ad tertium deniq; concesso anteceis denti, negatur consequentia; nam
quod album ut sex magis assimiletur
inerr albo ut sex,quam albo ut quatuor, non protienit ex intersione re.
lationis,sed ex eo quod album ut sex diuelsam relationem in indilii sibili consistentem sortitur respectu alterius albi ut sex , ac respectu albi ut
, is: Pro 4ntelligentia huius solii-- tionis noto,albimae ut sex triplici r Iatione specie distincta reserti ad eptem alba. sendata in egentia 'albedinῖ , per quam ad omnia ita,
sue alias intentadiue remissas emi- Seeanta Fundata in conuenientia in gradu, perquam assimilatur cunctis albis ut seκ, 81 non aliis. Et teis a fundata in eodem gradu v tsex, colino cauti caeteris albis magis
vel minus intensis, quae eadem relatione dissimilitudinis respicit. Ratio huius doctrinae est quoniam sicut ad relationem similitudinis fundatam in ipsa essentia albedinis , requiritur omnimoda conuenientia in essentia illa, sta ad similitudinem gradualem quatenus talem, desideratur omnimoda conmenientia in gradu r und/uemadmodom ob illam rationematur duplex resatio specie distincta, una similitudinis.& alia dissimili tu, dinis in natura: ua ob eandem ratione dabitur duplex alia relatio .ecie etiam diuersa, una similitudinis, Malia dissimilitudinis in latitudine graduali. Et fleui relatio dissimilia
tudinis in natura est una, & eadem respectu omnium, a quibua talis m tura differt, dicet plus ab uno,quam ab alio disci imineturi ita una,ce
dem relatio dissimiliuidinis in gradu terminatur ad omnia alba non habentia praedictum Fradum, licEt ma- is vel minus ab illo distent . Ex is habetur iam solutio ad argumem tum, Ze intelligentia nostrae respo
sionis. . . IP.Sed contra hane doctrinam uta gent tria argumenta .. Pr is, quia is repUnat, mures relationes eiusdem
speciei in eidem subie 20: ergo
. in albo ut sex non daturduplex r latib similitudinis. Fecimoto, quia si per eandem relationem dissimilitudini, album ut sex emae dissimile . albo ut colamur, albo ut quatuor,&amo ut Quo, eadcm relatio dissimilitudinis susciperct magis, & minus: nam album ut sex est magis dissimi ei albo ut duo, quam albo ut quatuor; minus dissimile albo ut quinque, quam aliis albis. Et teνtD,quia relatio in indivisibili consistens, petie. tumulum indivisibilem : ergoalta,
263쪽
ut sex neclint indisii sibili diissimili itidi nisi elatione esse dissimile omnibus,ac in si altis albis in grada
I 8. Resp. Si ad primum concesso antecedenti negatur conse entia quoniam praedictae relationes eonueniant in ratione generica simi. litudinis, differunt ramen in ratione specifica, clim una fundata sit in natura , Si altera in comaenientia graduum s idem: eidem subiecto inesse possunt. 3 Ad secundum n gatur sequela, ad cuius probationem dico relationem illam dissimilitudini sino
respicere album ut quinque, album ut quatuor, Si album ut duo, tormaliter, ut quinque, ut quatuor, de viduo. sed tantum vi quid dissimi G: magis autem, vel minus dis limite de materiali se hibet ad talem respectu; ideoq; no suscipere magis, S: minus. F Ad tertium Genique respondetur, album ut sex eadem dissimilitudinis relatione respicere omnia illa alba non conuenientia in gradu per na 'dum unius termini incituis bilis, quieit sedissimiae: quod autem in mul tis talis terminus reperiatur, de materiali se habet. Sicut eadem indiuisibili telatione paternitatis Pater reia picit plures filios per modum unius
indivisibilis, qui est esse filii ; quod
quidem esse de materiali est, quod a pluribus participetur. I9. Quaeres: Maenam qualitates sint capaces intensionisZRespondeo, solas qualitates primae, & tertiae speciei: non vero qualitates secundς,&Qtrartae,nis quatenus aliquid ex alijs speciebus participant . De quarta
specie, scilicet figura, ratio est cui dens; quia figura est auidam terminus ctuantitatis:'unde esi quantitas non fascipiat intensione, lita figura
illam suseipiet emamme cum termi nos 'ut sie ρostulat indistisibilitatem. In h ae specie ponitur etiam forma . seu pulchritudo,quae potest intendi,& remitti inquatiun constat est Iaa passibili qualitate, ut albediae, Vel alia simili. De potentia, ut intelIoctus, voluntas, sensus, & similes,ide patet,quia he qualitates sunt iii trin. seta manantes ab essentia substantiali, ita ut non possint aliter fieri, &ideo participant indivisibilementi.
latena proportionatam essentiae .ao.Quod istem qualitates prime. diremiae species intendi possint , &remitti, probatur, quia in his qualitatibus inireniuntur omnia , quae ad hanc latitudinem intelisiuam sufficere possunt. Nam omnes illet fiunt, vel saltem fieri possunt per proprias actiones ; habent contrarium 3 &ex vi starum rationum essentialium no includunt indivisibilitatem huic latitudini intensivae repugnantem z
.nobiecto par T E extensione qualitatis ad di uersas paries tasidisti tertuest fieri per productionem,noui bea-du quia alia pars caloris producitur in manu, dum calasiti homo, &alia. in pede, vel in brachio. Dnbium est - de niensione, pera quam perficitur qualitas circa eandem partem subiecti, an fiat per: additione n qui gra.dus, vel notiae partis qualitatis, aut 1 solum per hoc, quod elle idcnY a. dus, es pare,quq prius fuit Producta,
264쪽
magis radicetur in eadem parte se. hiecit . . 22. Super ova disse ultate est duplex opinio, Prima tenet, intensio. nem fieri,non per solam radicatione, sed per additionem noui gradus, seu
Ergo vuli S. Doctor intensione fieti non peet selam radicationem,sed etiaser additionem nous qualitatis D rartrone 3 nam unio, & inhae, gentia qualitatis tion est diuisibilis, μd semper eadem, Quia naturaliter triueret subiecto,& sie intra ret quci potest, tota inhaereta ergo i)o 'vaset quomodo crescere possit is ainuae rentia sine additione Moriae qualitatis. πει ii quia intensio est na tua re liter distinctus a prima Produ.ctione Qualitatis,& est vera alteratio; ergo deuet prQducere qualitate rea,ter Allirctam a prima Patet consequentia,quia alteratio est motus ad qualitatem: ergo disti noli motus ab terationis Producunt distinetis qtia litates. Luarto, Quia virtus agendi in qιialitate est j et enitica qua initatis, ut virtus calefacitat in calore non est aliud,quam emitas ipsius caloris : ergo maior victiis agendi est maior entivas qualitatis.: sed qualitas intensa habet anaiolem virtutem agendi, quam Iemisia,cu inproducat
effectus persectiores, ut patct in calore intensor ergo habet plus civitatis superadditum per intensionem. , quia gratia sanctificans in- inditur in anima iusti her additionem notiae gratiae sanctificantis:ergo idem dicendu est de augmento in
tensi uo aliarum qualitatu, cuin eadesit ratio in omnibus . Prob. anteceis
dens : id quod aduenit iusto per augmentum gratiae, reddit illum obie ctum congruum maioris dilectionis diuitiae : ergo debet cile notia pars gratiae Ianctificantis,quia sola gratia sanctificans reddit hominem obiectum congruum diuinae dileetionis. Et et ii m ., quia si qualitas intensa,c eremissa solii in disserunt per maiore
radicationem in subiecto, sequitur quod si separentur a subierio per diuinam potentiam , non erunt ulla
modo distinctae,quod patet esse filium. Sequela probatur , quia sep ratae a si ibiecto, non possum retiuere modum actualis inhaesiotus, vel radu
23 Seeunda vero opinio quam pro conclusione statuo docet, per urtensionem non produci noua partem qualitatis , sed pra exiliemem qualitatem magix radicari in eadem parte subiecti. magis autem radicari ibit aliud est, quam magit tauri dei,stentia rius,& perfecti ab eo paruticipari Excinpli gratia calor in manu remissus, si intendatur ab iglie,
intendi non est, risuum aliquem calorem illi a hienire, sed selibri quod
antiquus masis radicatus sit in eademanu , magis eductus de potentia
eius, sertiaque aut firmius ei inhaereat. Est expressa S.I h. in pluribus suae doctrinae locis ut in I dist. ID
265쪽
Mazriotta qu. II. sin. a. Philippus Sanctiss.Trinit qu. I I .art. F.Maissiat disp. 2. sect. a. be caeteri Thoinistae, aliique plures. L . 24. Probatur primo, quia multiplicatio entitatuna, quanto minortiterit,itanto est conuenientior natuis rae, quae seniser abhorret suDerflua rergo si non fuerit impiissibile, quod
sine additione nouae entitatis fiat inthiistis,asserendum est, intensionem
ita fieri de facto sed impossibile non est , quod eadem qualitas sine addia
.rione nouae emitat is magis vel misnus communicetur subiecto , di per hoc quM-vel minus communicatur si minos antenditiar ''qremiuirureremo intentior de la ita fit. Prob. minor aliquibus exem.
inlisimim videmus qubd sorma suba lalis animae sine additione nougaentitatis lait ' se diuerso modo. e sileare, Eevnire materiae aduenienti ped nutritionem , & in una parte AEnuax essectum praebere,in alia altu. Similiter in Matia videmus, quod Nnita uni subiecto, cxplicat aliquem aestastum, v. g. siceretilium adoptiomum , quem in alio subiecto , ut in Christo propt/r incapacitatem personae secere non potest. Item species visibilis in aere no reddit subiectum .insermatuni intentionaliter, sed staram inritatiuὸ,in oculo vero etiam
intentionaliter informae ' sine ulla additione emitatis. Et similia multa alia exempla suppetunt , quae mani. fistὸ ostendunt, eande formam sne additione entitatiua Posse explicare diuerses effectus formales , vel eumdem diuersis modo:Eiso nulla est ropugnantia, quod eadem qualitas di uerio modo sibivium actuet, & diis uerso modo se explicet in illo secudum latitudinem quam habet .a . Prob. secvi do, cilledendo intesionem fieri non posse per additio
nem nouae qualitatis, ne consequenter fieri debere per maiorem radicationem praeexistentis ira subiecto sic Intensio fit in eadem parte subiecti,
ad distinctionem augumenti extensiui, quod si in ditiosa parte subici: ctitergo fieri non potest per additionem nouae qualitatis . Prob. cqnkquentia, quia eum Miademia indi
uiduentur a subiect imposibila est, duo solo numero distincta mul in eadem parte subiectit
intensio 'ualitatis v. g. caloris fieret, per additionem novi caloris, iaciduo accidentia selo numero disti cta, nempὸ dicti duo calores, emat
simul in eadem parte subiecti: ergo impossibile est,intesionem fieri laepa . Probatur minor, calor deno.
uo superadditus realiter distim tur a praecedenti, cum ei ueniat,& potest prior esse sine posteriori: atqui non distinguitur Epecie,
quia omnes calores sum eiusde γciei: ergo solo numer et s. Nec valet, si respondeas, eueduci accidentia partialia eonflatituvnum totale . Nam xontra hoe est, quod sicile aecides totale indiuidua tur a sit biecto totali, ita accides pantiale a subiecto pati tali: ergo sicut propter hanc indiuiduatic nem implicat
266쪽
plicat duo aceidentia totalia esse si mel in eode subiecto totali,ita propter eandem indiuiduationem impli- Cabit,duo accidentia partialia esse simili in eadem parte subiecti; seu in eodem subiecto partiali . 27. Confirmatur Qualitas den tio adueniens non potest intenderepra existentem, nisi ei uniatur in ea.dem parte subiecti. atqui ei uniri non potest:ergo intensionem fieri per assiditionem nouae qualitatis est imposisbile . Prob. minor, nam vel unitur ei sicut actus potentiae; vel per notinuationε, sicut una pars aquae unutur alteri r non primo modo, quia duo indiuidua eiusdem species non possimi se habere per modum actus re potentiae inter se: neque secundom o,quia uniri per continuatione est proprium quantitatis:emor .a8. Ex dictis facilis est responsio ad argumenta contraria . Et ad pHanu desumptu ab auctoritate dico , quod augeri secundum essentia apud D. Thomam, non est augeri per additionem, sed per maiorem inhaes nem in subiecto, siquidem ad hoc
intrinsece ordinatur essentia formae, ve subiectu insermet. Vnde Ioc. est. ex 2. I. art. q. ad Rostquam dixit, rubd ignorant propriam voeem,quii eunt charitatem non augeri secum diim essentia Subdit: quia nihil aliud ore eam seeundum essentiam augeri , quam eam 'metir inesses biecto, quod an magis radicari ἰn 63iacto . 1 Adsecundum respondeo, inhaerentiam qualitatis habere suam latitudinem; Meum dicitur,qubd inhaeret naturais liter & quantum potest, distinguo, imantum potest iuxta exigentiam sibiecti Si dispositionem, concedo, quantum potest absolute ex vi AGmae, nego. Modus autem maioris
radicationis non se tenet ex parte
sermae, ita quod illi addat noua vim informandi, ut aliqui vobriat, suta vis informativa non ost aliquid sit. peradditum sorinae , sed ipsa entitas formae , non enim Arma informat, δε causat essectum suum Armalem per aliquid superadditum , sed per communicationem suae actualitatis& entitatis . Sed est applicatio de nouo illius sermae , qua modo De sectiori se mmmunicat subiecio , sine quai applicatione serma non darulum effectum se alem perfecti rem . , qui antea praehabebatur iii forma , quia tota ibi erat. sed none 3lieata totaliter in subiecto. y Ad tertium eoncedo , intensionem esse motum realiter distinctum a prima productione quaIitatis , dequbd per se terminetur ad qualitatatem tanquam vera alteratio; non
tamen ad qualitatem entitatiuὸ, sed ad qualitatem ut explicatam magis,& communicatam subiecto; &inhoedi fiere intesio ab alio motibus, quia in alijs acquiritur aliquid distinctum ab illo, quod inhaerat, ut
in augmentatione noua pars,in m tu locali nouum ubi, in intensione ver, qualitas, quae prius inhaerat,
tam radicatur magis, magisq; inhae-ἰret subiecto . I Adquatum, Se quininum dico essetius eorrespondere formς ut subest tali communicationi& ideo ut aliqua virtus causet nouose us,non requiritur additio nou pentitatis, sed iusticit eadem entitas diuerso modo communicata. y Et ad ultimu respondeo in eo casu qualitates illas esse diuer sis propter oldinem ad
267쪽
De rarefactἰone , se condensatisne .
r. Q Vpponimus primo , rarefa-o ictionem de condensatione esse in rerum natara , quod euidens ex. periclitia nobis ostendit , nam vid mus rarefieri aquam,& vaporeS co densari, dum illa maiorem extet sionem acquirit, quam prius habebat, Se vapores minorem diim in
a. Supponimus sectando, per rari refactionem iton acquiri noua subiastantiam, nec per coadensationem deperdi. CuiuS ratio est, quia compus, quod rarefit , vel eondensatur, solum mutatur accidesalitεr per ne uam aliquam extetasionem, vel quid' simile . bolum ergo pia test dubitari,
an mutetur circa quantitatem , ita ut dum rarefit, maiorem acquirat,
quam prius babebat, & dum cci deiisatur aliquam deperdat , & ad minorem reaucatur. Et de hoc eshdubium praesens. t. Cirea quod est duplex opinio.
Prima tenet, non posse rarefaetio ne fieri sine productione nouae Patatis quantitatis ; neque etiam condensationem, quin aliqua pars quantitatis praeexistentis corrumpatur. Ita Seotus in dissi a a. q. q. Marsi liiis I .degenerat quaest Iba eruetis quodlib.:a. q. I 3.Burri dari. 4.physic. ad tex. 8 . Toletus ibidem q. II. &alii. y Secunda vero negat, per ra-retactionem produci aliquam parte
qualitatis,aut per codensatione cor. rumpi: sed rarefactionem fieri docet per extensionem eiusdem quantita, tis prsexistentis ad maiorem locum, condensatione vero per contracti nem eiusdem ad minorem. Ita D.
art. I. ad I. Durandus in I. dist. I7. q. T. num. a. Ar in a. dist. 18. q. I. Capreolus in ψ. dist. I a. art. 3. ad φSoncinas 8. mei. q 27. & omnes alij communiter. Et haec tenenda est, quat probaur primo, quia si per ra-rinctionem acquiritur pars quanti,tatis. &per condensationem deperditur, idem eruat cana auSmenta
tioae Se duriinutione , quia per se
tem est contra Aristotelem, qui sem. per loquitur la this mutationibus, tanquam de diuersis L Et ratio euidens est, quia angmentatio ex Pro pria ratione se ea est coniuncta cum aequisitione nouae partis sab-shintiae, de di,uilautio cam demiax visne illius x secto vero ratatactis&
Prob. secutiata quia ex oppo sita sententia unum ex duobus sciquitur, nempe dari accidens sinesi. biecto, vel penetrationem corporu sed virumque est naturalite sibile: ergo etiam erit impomiae s. quod producatur per raresectionem Pars 'uantitatis . Probo seq lammaioris; quia non adueniente no parte substantiae, inquiro , GUM,
nam subiecto inlisceat pas tua Quam litatis de nouo productiata si Lic' in aliqua parte sibstantiae pratac stentis,sequitur dari penet rutam quia quaelibet pars substantiae habet suam partem quantitatis et ergo potest noua partem quantitatis pro ductam
268쪽
DE CENERATIONE, ET CORRUPTIONE. et 3
ductam in se recisaere, quin liabeat tutati fisescri,&calcficti . crgo etiam duas quantitates, datntut pene. condet lati, & ratescit . Natio earum. Si vero dico non re- 6. Ob: si pet rarefactionem n6cipi in aliqua parte suinantiae prae, ploduceretur alium noua pars qua- existentis;Muitur, ncm habere subi- titatis, quae per condensitione do e situm, quia nulla pars substanti rumperetur , sequeretur totam ipsa notio aduenit, in qua recipi reme. quantitarem esse simul in diuersis y. Prob. tertio, quia experientia Iinis, vel aliquas eius partes se pe- constat, species sacramentales vini netrare in eodem : atqui utriimque consecrati condensari posse, &c-- est fatui remo etiam est Alsium id, densari aliquando, postea vero ea. Hi quo equitur. Prob.Dquela, quia
refieri, &- rarefactionen i con- corpus per rarefactionem extenditinere sanguinem Christi, non m tur ad maiorem latum, R per con-nus, quam ante illam . Si ergo a densationem reducitur ad minore:r
quirreur noua pars quantitatis in ra
refactione, duo sequuntur inconu mentia, Vnum est, quod per ere tionem producatur, quia nullum est ibi subiectum , de cuius potentia edueahur, & sie fieret ex nihilo. Atiterum est,qubd des q-ntitas e subiecto, sim qua non continetur Christus, eontra communem m dum sentiendi Doctorum . Et probatur quia Christus non eontinetur,
nisi sub speeiebus cons ratis r sed
pars illa quantitatis de nouo creata, non fuit consecrata: ergo sib ea non continetur Christus : 8e Hed non potest dari sine subiecto, quia aecidentia vini Aldm remanent sine subiectis ex vi transubstantiationis,per quam desinit este substantia vini re uersa in sanguinem Clirasti, in qua inhaerebant; sed pars illa quantitatis non fuit unquam in substantia vini desinente, tanquam in subiecto e ergo ex vi destionis non potest pei manere sine subiecto . Ex quibus taquitur, qudd species Saerament,les
non possunt naturaliter rarefieri, a que condensari, contra communem
modum sentiendi omnium scholasti
eorum, contra veritatem ipsam .
quia certum est,posse ab agente naἀergo si permanet eodem quantitas , quando si rarefactio illa eadem ocia eupabit antiquum Iocum, & etiam mmiim,ad quam extenditur:8 qua do fit con satio, occupabit mino rems quod Mon videtur intelligibile, nisi quaedam partes reducantur ad iocum aliarum e quod patet non esse possibile , ni si se penetrentur. . T. Resp negando sequelam ma. toris; & cum cicitur, quantitatemper raretietionem oecupare maiore locum, concedendum est, sed nε. gandum quod ex eo infertur , nem. pe sngulas partes quantitatis oceu pare duplicem locum , videlicet aliatiquum & nouum, ad quem, se existendunt 3 hoc. n. sequeretur, si raarefactio fieret sine ulla mutatione loci, ita ut quaelibet pals corporii
immutata prorsus occuparet nouam partem , SI antiquam loci: non tamen ita sit, sed quaelibet cxtenditur ad nouam partem loci , deserendo antiqua Quomodo autem hoc fiat, explieabitur soli trione sequentium
urgumentorum, R eo explicato c5- stabat, ex raresectione se condensi.
tio e non sequi, qudis partes eorporis sint in diuersis locis simul, vclse penetrent in eodem .
269쪽
S. Ob 2. cxtensio partium inor. dine ad locu ,est propria passio quantitatis: ergo repugnat ex alia cause prouenire,quam ex eadem quantitM te: Ied corpus per raretactionem acquirit maiorem extensionem in ordine ad locum: ergo acquirit maiorem quantitatem Prob.c5sequentia,quia
sicut extensio non potest procedere, nisi a quantitate, ita maior extensio
non potest procedere, nisi a maiori
quantitate. 9. Resp. concedendo, extensione
partiu in ordine ad locum esse propriam passionem quatitatis, & quod non possit prouenire ab alia causa, nisi a quantitate sectindum diuersos modos, quibus potest se habere in ordine ad locum; & ideo secundu incos potest correspondere maiori vel minori spatio . Itaque quantitas ex se habet aptitudinem, ut sit actu existensa in loco, & etiam habet aptiti dinem , ut sic vel aliter assiciatur in ordine ad locum,de secundum diueris sum modum quo allicitur , diueribetiam modo se habet ad locum et per raritatem vero ita assicitur, ut partes eius magis sint inter sese distantes,&ideo maiorem habent extensionem in ordine . ad locum , Ze maiori loςo correspondent,& per condensatione ex opposito sic assicitur ut partcs eius magis sint inter se coniunctae,d: minus distantes, & ideo minori Ioco vel spatio correspondent. Ex quo intelligitur, non tenere argu mentum factum. Io. Ob.3. Causa essiciens vel se malis in uariata , non potest habere persectiorem effectum e sed extensio partium in ordine ad locum,proc die a quantitate, & ab ea sola,tanquaa causa efficienti vel formalbergo repugnat, corpus habere maiorem vel
persectiorem extensionem, inuaritita quantitate eiuS. II. Res p. concedendo, quod immutata vel in uariata quantitas non possit habere maiorem, vel minorem
extensionem ad locum : sed dupliciter variari potest, vel secti tu additionem partium, vel secundum diuersu modum se habendi secundum easde artes & ita potest ex utroque capite variari actualis extensio eius iaordine ad loeum lue procedat ab ea
tanquam a causa esticiente, suetamquam a causa formali:quamuis exi sio partium Ut se, proueniat ex quia litate secundum se considerata , hoc est abstrahente ab his duobus. Ex emisplum esse potest in calore secundum probabilem opinionem , quae dicit, persectiorem posse effectum producere,si sit in materia densa, quam in
materia rara,quam hiis eundem habe. at gradum entitaris in utraque. Quo posito no sequitur: ealcfacere proum
nit a calore secundum sed ergo persectius calcfacere Prouenit a perfectioi i calore, nisi forte sumas calo rem perfectiorem pro persectiori extensiuE, Si tunc eodem modost habet quantitas rarefacta. I a. Itaque dico,qubd sicut exten. so in ordine ad se, est effectus primarius quantitatis, in ordine vero ad locum, secundarius,ita maior aut minor extenso in ordine ad se, vel in ordine ad locum est eflectus maioris vel minoris quantitatis:quia tamen Vna qantitas dupliciter potest dici maior alia , primo emitoliue, quia scilicet habet plii res partes 'u titatis, secundo explicatiue, qui quamuis non habeat pili res partes quantitatis habet tamen illas beneficio raritatis magis dilatatas & explicatas ideo maior extulisio,scudilyt tio Disiligod by Cooste
270쪽
DE CENERATIONE,ET CORRUPTIONE. a v
eso partitina,quae fit in rerefactione, tensonem , maiorem vel minorem est effectus formalis quantitatis,ex- praesentiam localem habendam , vel plicatiue dumtaxat maioris, seu per acquirendam rarefactionem vero Rraritatem modificatae ct dilatataei& eondensationem esse motus alter se non est necessaritim, quod perr rcfactinnem quantitas sat maior emtitatiue sed solum explicatiuE.
Dratim ptionis per se primo tendentes ad has qualitates: maiorem vero minoro extensionem in loco & praesentiam consequi naturaliter rarefactonem&eondensatione Ita D.Th. I.de generat lect Iq.& 3. p.q. T. ut a. ad quem sequuntur omnes eius discipuit,& alij plures IS. Probat ur,nica & esticaci ratione sie: Raresectio & condensatio per se pri md terminantur ad rarita
tem & densitatem corporis, ut ex 13. oto, per raresectionem ata terminis ipsis constat: sed raritas, &quiri nouam extensionem densitas non sum extensio,vel loca, ad locum,3e ex consequenti nouam lis praesentia corporisaed distinguu- praesentiam localem Et ratio est eui- tur realiter ab iIlist ergo raritas, Ardens, nam corpus i)ost rarefactio in densitas non terminatur per se prionem maiorem locum occupat, quam mo adhas , sed tantum secundario , ante illam:crgo maiorem habet eκ- Mia ex varitate & densitate oritur tensionem ad locum, & maiori spa- maior , vel minor extensio, ac praeistio praesens est: sed non poti st habe. sentia corporis rari vel densi in orare maiorem extensionem ad locum, dine ad locum. Prob.minor, in m nec maiorem praesentiam localem , sterio Eucharistiae quaedam partes nisi destructis minoribus; cum eon. Corporis Christi sunt densiores alijs,
set maiorem extensonem ad locit, aliae aliis rariores, ut ossa densiora. & maiorem p rssentiam esse nouum, sunt carne,& humores rariores eo atque diuersum modum se habendi ne& ossibus, & tamen constat, non in ordine ad locum, vel malium,in- habere extensionem in ordine ad loecompossibilem cum minori r ergo . cum, neque praeseimiam localem, si Haerit ergo titulus, an extensiol cui nec eam habet ipsum corpus ecalis, vel loca impraesentia terminent ergo raritas de densitas reperiuntur rer se primo motum rarefactim is, s ne maiori extensione, ac maiori vel pcitius rarefactio per se primo praesentia locali, ac proinde realitereterminetur ad raritatem,quae sit qua- cistinguuntur ab illis. litas, consoqiienter vero S quas se- . I S. Huic argument res tondentcundario terminetur ad extensio' aduersarii , negando 'udd partes rem, vel localem praesentiam. Christi in Euchisistia existentes,l, I . Communis & vcra opinio do- beantraritatem vel densitatem. Sed cet,raritatem & densitatem esse qum immerito hoc negant e nam varum litatcs quasdam,s er quas disponatur quodparum ha3et Anasteriae stib us ad maiorem vel minorem -- metriis dimensonisurientiam vero, quod Di iligod by Cooste