장음표시 사용
271쪽
mulitiis habet materig sub pauer is dinrensi nilus , ut colligiti rex
At illotele . physic. tex. 8 . R lib. 7. tex. II. sed definitiones istae coii-liciri uiat patetibus Christi in Eli- charistia existentisi ergo ibi liabent veram S: sermalem raritatem,& dc statem. Prob. minor; quia euidens est, olla eius plus materiae habere, quam carnem i Riecur plus quam san gainem, reliquas partes; de hoc ex proprio, ac naturali temperame-to , quod in Eucharistia habere,non potvit negari,cum habeant suum es-ic naturale partes istaec habent etiam
sub minoribus di inensionibus;quod sic probo. Partes ista sic existentes
sunt occupatiuae minoris loci,Sc minorem occupant in caelo, ubi habent localem extensionem: ergo minores habent dimensiones.Prob.conseque.
tia quia dimensiones per se primo
sunt maiores vel minores, non per actualem occupationem maioris i ci, sed per aptitudinem, quam euidens est non amittere,etiamsi actua. li ordine ad locum carcant, ex quibus sequitur,densiores esse alias,alias vero rariores, quia maioris loci sunt
lentice melius intelligatur, declarare oportet, quinam sint effectus formales harum qualitatum . Et breuia ter dico, effectum primarium raritatis esse , dilatare partes quantitatis in ordine ad se; secundarium vero in ordine ad occupandum maiorem locum E contra effectum primariisum dens talis esse, comprimere ac stringere partes in seipsis; lecunis daritim ver b in ordine ad occupandum minorem locum . Seuit quod
idem est essectum primarium haruqualitatum esse, constituere partes corporis magis vel minus explicatas,& dilatatas in ordine ad se; lacu dari. um vero in ordine ad locum .
I 8. Ex quo colligitur pri md id,
in quo decepti sunt attictores oppositae sentes uiae, qui ponentes Pro e L sentia raritatis maiorem extensione localem , vel maiorem praesentiam: consequenter ad hoc asserunt, rarefactionem de condensationem et semotus per se terminatos ad huiusmodi maiorem vel minore extensio.
nem, vel praesentiam localem. Nod suppositum a priori probo esse falsuboc argumento. Prius intolligitur,qnantitatem habere maiorem exten-gonem partium inter sese, maiorem. que magni trudinem Z molem, quam intelligatur habere maiorem Extensionem in ordine ad locum , malo.
remq; prs sentiam; nam haec ex illa
oritur, tamiuam effectus cx causa .
Ergo prius intelligitur . Sed ep ipso,
quod habet maiorem magnitudinesne additione noug partis , intelligitur rarefacta, quia non potest in. telligi habere maiorem magnitudinem in se, seclusi additione partis, nisi per rarefac ioncm : crgo raritas non consistit in maiori extensione locali, sed in alio priori. I9. Colligitur secundo, raritatem& densitatem posse esse in corPOrcnon extenso in ordine ad locum per potentiam Dei absolutam; quia extensio maior in ordine ad locum est effectus,quantitatis rarefactae, & distinctus ab ea ex natura rei:ergo po test ab ea separari, Ze separatur de facto in corpore Christi in Eucharistia, existenti cum sua raritate, redensitate naturali, & sine ulla cxten. sione ad locum .eto. Colligitur tertio, per raresectionem & condensationem partes
272쪽
DE GENERATIONE, ET CORRUPTIONE: 1 di
corporis fieri magis Se minus quo loco sic formari potest argume. tes, quia sic assiciuntur ab his qua- tum; Quod per secessum emittitur, litatio us . vi maiorem & minorem non transit in substaiatiam aliti. inexplicationem habeant. Quod cerrere licet in aere Se aqua, quibus si
duo vasa aequalis mentiarat eis repleantur, constat minorem explicationcm partium habere aquam, magitaque inter sese e iuncias , quam
Datisne ἐ2. HRima opinio nem, veram 1 nutritionem Ain iri ου-ntiabus. Qaam tenuist Muster umicis tiarum in a. dist. r. duobus vla,misparagraphis,ubi asserit, uiuens inim an acquirete nouam substantia , - cum ea,quam aecepit per mimagenerationem conserirari per meam vitam: cibo tamen, vel alimento inis disse,nct ud illud conumstae in m Uriam substantram, sed in sit ab Lm , vel foment in caloris natur lis , eirea quod operatuφ , ne amnSeirea propriam Minantia visentia ,
eam eoniumae. Per operationem V
in ealcteis naturalis aitὶ illud e uem erementa, quae Per virtutem expul am eiusdem viventis a
a. Fundamentum huius opinionis primo desumitur ab auctoritate nam Chrillus Domirnis Matth.s di
cit. Omne quod in os intrat, in ventre
vadis , se in scesium emissitur, ex quo transitu nutritio consistiti sed omne quod in os intrat, Si in ventre vadit, emitthur per secesium: ergo nihil est in alimento, per quod animal nutritur. Secudo an incouenienti ; quia si alimentum transiret in substantiam aliti,quidquid in anim, ii deperderetur,restaurari posset, sumendo tantum de alimento, quantum de animali fuerit deperditum ratui hoc est manifeste falsum t alias enim animal posset per sumptio emalimenti contra mortem se petuo tueri: erigo. 3. Nitu hominus dicendum est primo,dari in viventibus veram nutriationem. Haec concIa est adeo ee t ut contrariam irrationabilem v εet D. Tiri l .P'. 1 ria2.nam euiis
clami cxperientia constat, hominem& c era animalia,partem substA , in qua genisa sum, deperdere per
contis viam actionem caloris naruis ratis,quod praecipue ostenditur,dum grauem aliquem pariunisu morbia et necesse est cinci rubstantiam depe ditam aliquo modo reparari, vel citri consumia tum estantem medium exositabile, quo potis nepararii is ruraliter praeter conirer inem M. menti insibistiam es quae vete proprie est nutritio deminecinsario adnutemida est. ' Conis matur quoniam quando animal exestu, acquirit nouas parteaAbstantiae, vel m. go praedictae partesi adueniunt ili per creativirum nouae substantiae , vesper conuersionem iamenti trion per creasionem nouae substantiae, ut patet,quia paries ills ab ammati na, turaliter acquiruntur: em per Couisum item alimenti in substantiam
273쪽
aliti, in qtia si ibstantiali conuersione nutritio consistit. q. Dicendum est secundd, nutriationem coiis stere ita conuersionesti bstantiali, per quam alimentum delinit esse , & materiae eius unitur substantialiter anima. Unde definiri potest, mutast uόstantialis, per qua
materia alinienti transit eY priuatione fornmo viventit ad formam ν ε m.
I. Dicendum est tertio, nutriti nem esse distinctam actionem ab augmentatione . Hςc conclusio est communis inter Philosophos, ut testatur Ruuius hic tract.ae augment. q. 2. Probatur autem sic t illi termini, quorsi untis non intenditur propter alium , petunt distinctas realio ter actiones: sed termini nutritionis & augmentationis sunt huiusmodi, nam natura alia intentione intendit restaurare partes deperditas , ne scilicet animal pereat, &alia intentione intendit maiorem quanistitatem , scilieet ut animal exercerepo, Ite perlaeta suas operationes: erisgo mutatio & augmentatio sunt distinctae actiones. y Co firmatur quia
animal semper nutritur, non tamen semper augetur r ergo augmentatio non est intenta propter nutritione, nec nutritio propter augmentati nem : ae proinde terminus unius no
potest habere rationem termini secundarii respectu alterius. Restat ut respondeamus ad senis damentum primae opinionis. Et ad testimonium ex Euangelio dico,sen. sum illius propositionis non esse , quod omnes cit,i,qui in ventrem vadunt, secundi im omnes suas partes
emittantur in Reestum; sed quod
ex quocumque cibo at i quid emitta.
tur, nempe terrestre illiad atque ima purum , quod relinquit cir cκ ciboni Concotione, atque cxpurgatione iastomaho facta. Itaque viri uersalis est propositio ex parte ciborum, sed iaordine ad partes eorum cst indesini. ta . Et haec expositio verborum co.
gruit intentioni Christi Domini di.
centis, ea solum coinquinare Imminem,quae exeunt e corde , ut forni. cationes, adulteria, &c. non vero e quae intrant per os; cuius rationeta reddit,quia omne quod intrat coin quinat nominem,hoc est ratione ales cuius impuritatis totum aute quoi habet impuritatis cibus intrans peros, cijcitur,atque adeo non coinqui.
7. Ad secundum respondet S.Th.
274쪽
materiatis habeat partes ρ 'Irca hanc posteriorem dissi, cultatem, ex cuius decisione pendet resolutio prioris,aliqui Tho, mittae volunt,substantiam materialem intra propriam lineam subita 'tig nullas habere partesin conseque-ter Megant terminum nutritionis esse subitantiam partialem vitientis . Ita
inter alios Complute ses in log. disp. 13.qita st 3.&lib. I.de gener. disp. .
9. Hate tamen opinio semper mi is hi visa est difficilis ue unde eum eom muni sententia dico primo. substa
pressὸ docet,lotu in genere substatutiae costare ex partibus integralibus. U Io RespondentComplut D.Thoumam in hoe loco i iii iuxta sente-ltia probabile alioru, non aute iuxta, sententia propria. Sed hec responsiolabsq; fundamento ponitur,na qia a P.T utitur sententis aliorum vim ligitur,vel ex ipso Aontextu, ves ipsi expresse fatetur, & neutrum intestimonio allato inuenitur . Adde quM si admittatur hie modus er plicandii testimonia D. Thomae, nullum erit
firmum ad ostendendam eius men '
II. Prob. autem conclusio ratio
sic. Quod est diuisibila, habet partes a sed substantia materialis est di uisibilis; quando enim diuiditur panis ver.gr. non solum diuiditur eiu quantitas, sed etiam substantia ad diu uisionem quantitatis r ergo si stantia intra linea substantia' habet partes . F Confirmatur quia illae res ,
Parum una non est alia, inter se di-inguuntur: sed in animali ver. gr. substantia quae est in capite, non est substantia quae est in pede: ergo in animali substantia quae est ii, capite.& substantia Quae est in pede, sunt.
duae partes suostantiae totalis eiusdo animalis inter se disti irinae. Probatur min'r,abscisso pede, abscinditur sub. stantia illius; sed non propterea abstinditur λόstantia capitis : ergo is animali sebstatuta quae est in capite non est eadem cum substaηtia, 'uae est in peder quando enim duo identificantur, ablato uno aufertur, &aliud. , la. Vices; Ex hac ratione, S: co-rirmatione seqiii Iolum, substantiam materialem habere parier substantiales, non tamen ex se , sed ut subest quantitati. Ita Matthat in libris de anima disp. . sectis. I. Sed contra. pis substantia. prout actualiter. substat quantitati, nihil habet, quod antecedenter ad illam non haberet,imi emictum formalem eius: sed habere partes intra lineam substantiae. noti est effectus formalis quantitatis:
rgo si tunc habet partes eas habe
'ita nq'am essectus formalis illius, t
275쪽
Fribere partes intra lineam substantiae non cst esse Rus formalis clitantitatis ἱ νM.C6firmatur supponendo, priris,
lubd Deus separare possit: substantiam in aterialem a quantitate, &ea sine quatilitate conseruare quod ne mo rati 'nabili the negate potest,fieri
poss. a Deo. Nam si Deus in Sacramento Eucharistis conseruat q ua. titatem sine substantia, quomodo negara poteli posse consertiare substati tiam sine' quantitate8cum multo maia tot si dependentia accidentis a Iu stanti a quam substantiae ab acciden te Hoc autem posito sic argumentor . Auferat Deus quantitatem a subitantia oceani , & etiam auserat quantitatem a substantia formicae,
re conseruet utramque substantiam reue lubitalia occani esset quid plus, si ibitantia formi eae quid minus, e Patet: ubi autem datur, plus & mi ni s . datur distinctio partium, quia quod habet plus excedit illud, quod habet minus in ali 'tio reali ricrgo plures partes sultantiae habereti su
Rarat a Meani, ac habet substantiamrmicae atqui eas non habet sormaliter a quantitate,quia utraq; substatia stipponitur sine cruantitate: eFD. I . Dico secundo , substantiam habere Marios intra propriss lineam', prouenire ex eo , quia est radix partium V alit itatis. Haec concluso s.cut & praecedens est Magistri Dida- et Ortia in log. tract emas a P batur autem sic : substantia totalis, quia eth radix quantitatis totalis ,
in totaliter substantialiter distin stati qualibet alia substantia totali: erso quia est radix partium quantitatis,liabebit partes substantiales partialiter distinstas. A ntecedens pro modo
supponitur ut certum , nam in meo
taphysica ostenam principium Incli. uiditationis es, quantitatem radica liter prae habitana in materia. Consequentia vero prob. a paritate, na m siqua illas totalis praehabita ut in ra.
diee in subitantia totali, dat tot Hem substantialem distinctionem,qon vi.
detur ratio distraritatis , ut ipsae Partex quatiuitatist praeliabitae lin cntitate subi antiς, noli eausent distraactio. nem substantialem partialem.
is. Ex dictis facilis est res olotio prioris difficultatis, stilicet, quis sit
terminus nutritionis, Dico enim es
se substantiam viventis prout intra lineam substantiae habet rationem partis. Ratio autem est ι quia in illo priori, in quo intelligitur terminus
nutritionis, non adhuc intelligitur quantita& producta per augmentationem,quia productio subiectiletn- per in .prior productione accidentis
in eo recipiendi: sed ita illo.pricci
substantia viventis terminans nutri.
vionem est partialis ; non enim est totalis,ergo partialis tergo habet rationem partis non fori si es a quartitate , sed intra propriam linea pravi est radix quantitatis partialis. in
posteriori naturae producendae per
rem& dicunt terminum nutritioris esse substantiam meque ut totalem fineque ut partialem intra propriam lineam , sed ut est potens recipere aquantitate hoc quod est, esse partialem. Sed contraritam substantia illa, quae intra propriam lineam substan diae ut terminat . nutritionem dicitur potes recipem a quatitate hoc quod est esse partem, realiter distinguitura sitbstantis. qiue praeerat in nutrito;quia substantia illa ante nutritionem non erat, substantia praeri existens
276쪽
existens ecter sed non distinguitur die a siligini re,non delim expsicari de
tanquam totum & totum intra eamdem lineam, ut patet,alias enim nutritum lion unum, sed Hultiplex esset. c Ko sanquam par pars: ςrgo terminus nutritionis erat lubstatuta prout intra lineam substantiae ha
ir Condita hast instras tinnianes opponi sotimi aliqua sarynmema , 'orum inpri mimidesii tur ab auoctoritate , nam D. Tri. Itb . condigent. e. 67. docet, totam sobstantia esse sub tota quantitate, M tota sub qualibet parte. Et 3. part 'ari.
pus Christi ut sub speciebus panis & vini, dicit esse totum in toto Se totum in quai t parte δ cuius rationem di ddit,'quia est per modum substatutae, cuius est Mopvius praeductris mes s essendi lim , quantitate. Ergo D Th sentit, sobstantiam i tra sitam lineam esse indivisibilem enon habere partes
I8. Et si dicatiir, hoe testimonisisse esse intestis dum , quod tota substantia,id est, tota natura,seu spe etes illius sit soli qualibet parte, V. gilotae natura, vel speciei substantiae..19. I spondetur, quod quando D Th. est . totam substantiain te sigin toto , 5t 3n, al, ii parte, debee intelligi iuxta sautionem d
nis erat sub tota qua instate , & tota
sub qualibet parte; ita Co pus Christi secedens substantiae , est totum in tota hostia, totum ita ' ual ibet parte , naso si uisur modum illum ste cinxi, ' M sena tria pani; sub Da iuuantitate.Dii ferctas autem inter substat iam de quanistitatem is eo consistit, quda proprius modus essendi quantitatis est.
quia tota commensuretur toti loco. de partes eius partibus loci eat substati abet alium modum essedi iam alligneauni inest ira proprius subia sub qualibet parte Muqel tota spe- stantistisi ut alter Cit Proprius quacies, seu tota natura aquae,non aute titatis a Itota entitas Ri Wiint Compi utentes sic : quia in hω quod tota diibastantia sit stib qualibet parte quantitatis, aliquid proprium substantia assignat D. Thoma prout subsanritia distinguitura quantitate at hi hoe,quod tota natura species subao. lob: a. Si substantia haberet partes substantis iter disti stat, non esses unum per se in genere substantiae; quia in tali casu vitent duo tot
substantialia , primum constans ex materia, R iis a substantiali, quod dicitur totu physicum εἴ aliud cor . stantiae se in qualibet parte conmeia stans eis .partibus. I 'dictis substannit substantia cilm quantitatresquia visiboa, quod dicitur tς mi titiadem tota natura , de species quamio truum duobus autophtotas csemia
277쪽
ximum ineonueniens e ergo, de ratione quamlisaratis en ordo pa at. Resp. pr.edicta tota non dia rium. νssinet ii realiter,sed sola ratione deteis I . . ni in ei titas materiae, Ze entitas soria Maae cum Vmone sunt ipsae entitates
reales, quae a nobis dicuntur partes substantiales, & illae sunt ipsa materia ,& forma, in quo sola distinctio
rationis interuenit, quatenus illudi leth realiter totum consideratur ut compositum ex materia, & forma,&se dicitur totum physicum,& consideratur ut eompositum ex illis paristibus substantialibus entitatiuis , &sic dicitur totum entitativum. 22. Ob: 3. Si substantia haberet partes, ante quantitatem Praesuppo-ireretur extensa : sed substantia sine quantitate non est extensa, sed extenditur per quantitatem: ergo sub stantia non habet partes ante adue- tum quantitatis .is Ad hanc obiec, 'ionem respondent aliqui, concedendo compositionem illam , quam substantia intelligitur habere ex suis partibus stibstantialibi is, esse exten si Onem, quia extensio partiti aiunt solam est, quod una non sit aliavid hoc habent partes substantiae ante aduentusa quantitatis: ergo subligalia asste aduentum quantitatis habet aliquan extensionein . Ee ad obie ctionem dicunt, extensionem, uam confert quantitas, in hoc consistere, uM res affecta tramitate, ex vi ilia his nata est haber extensione par
tium in ordine ad locum. Sed quidquid sit de hac solutione, melius re pondeo cum alijs, substantia habere
quidem partes intFranteS, non tamen partes extensionis: seu habere partem , & partem , non tamen partem extra partem , sed hoc pro. uenire a quantitate , nam Vt ait D. . I. par. quaest. Iq. arti 12. ad I.
ἰn instanti 23. Rima opinio asserit fierita in. ab L ,- stantii itavi tempore aliquo disponatur materia alimenti per alterationem successivam a calore nuturali, & in instanti terminatiuo illius temporis illa mrs alimenti,quae fuerit perfecte disposita, couertatur in substantiam alitii, tempore vero sequenti disponatur alia pars , R iainuanti terminatiuo eius conuerta
tur ἀ Et quia anima pollutat deter minatam quantitatem in maperiat
introduci possit, itaut in minori copo, sit,& materia sub illadς terminata
quantitate appellatur iminrini quod
sic, ideo istae partes alimenti, quq ia instantibus terminaqς iii temp.
alterationis conuςrtuntur, dicuntarminimai &ex hoc dicitur , nutritio. fieri in iii stantibus per minima. Ita Toletus lib I. de gener t. quae it Ii
a . ii prius quam probent,sip.
ponunt ex communi sententia.quod viventia terminetur termino intrinseco paruitatis, ita ut sub minoii anima in materiam introduci no pom Hoc supposito ita arguunt. Id,quod Producitur per nil tritioncm,est par tialis substantia vivens per introductionem animae in materia alimetus ergo petit determinatam materiam, itaut sub minori non possi intro- duei . Sed talis materia minimara
mul, Si in instanti debet esse complete disposita, & non una pars eiu prius
278쪽
DE GENERATIONE, ET CORRUPTIONE.
viii is alia, nam ire fieret, eum non possit introduci anima in parte illius minimi, daretur vli ima dispositu, in materia, in qua non esset introducta serma, quod naturaliter est impossi-hile r sequitur ergo dari necessario minimum alimenti, quod simul,&in instanti fit complet dispositu pro introductione animae, At non priris Vna pars eius, qua in altera. Sed vltimam dispositionem sequitur natu. xaliter ὐrma in eodem instanti: ergoc cedendum est, simul. in instati introduci anima in illa minima mais terra alimenti, de sta in instanti semper fieri conuersionem , & nutritio. nem in ea consistratem - 23. Secunda,& vera opinio docet, nutritionem seri successive, &nonis instant; . Ita D Th. 3 par. M.33.
'art. I . in corpor.3r ad ψ.Marsi l. lib. r.
de generat. q I . solus lib. I. physicor q q. art. 3. Iandunus lib8. ph3 sic. q.7: Complutarie disp. S.q. 8.& omisnes iste communiter'. .am ut pro. bemus, duo sunt praesupponenda,ab
omnibus sero recepta. Primum est, quod agens naturale approxima uinpasso diuisibili, S: sibi contrai io, retias agat in partes eius sibi propinquiores, qui in remotiores, ut ignis approΣimatus ligno foetii s agit in partes stiperficiales eius, quam in prosundiores, quia proximiores sibi
sint illae , quam istae, & illis mcdijs
ealefacit has. y Secundum pia stipponendum est, quod licet viventia, quantum ad primam sui generationem postulent minimum materiae , in quo introducatur anima, itavi in minori parte eius introdissi n6 porussit: in mitritione vero non postula tale minimum, imo nec materiam sic determinatam, quia in quacumque
minori cuiuslibet minims introduci
possit anima. Et ratio manifesta est, quia anima in prima generatioue postulat determinatam materiam ad sui introductionem , quia cum sit actus eo oris physici, & organici, in quo diuersas debet operationes
exercere, determinata membra, cet.
taque ma itudinis postulat, pecquae tanquam per instrumenta, eas exerceat,nam adeo minima esse possunt, ut inepta prorsus sint ad exeniscendas operationes,ut per se est ma anifestum . Nutritio vero supponit animam iam introducta in eorpore sub debita quantitate, de proporti
ne omnium membroru eius, Ope rantem per eade membra,& est queadam extensio eiusdem animae ad no. Dam materia pro consecutione per secti status naturalis in ea : emo ir5 postulat determinatam materiam sqnna in qualibet minima , atque incius medictate introduci possit,quia quamlibet minimam , & minorem minima potest visponere calor naturalis, & in ea, introdiaci anima, quolibet minimum alimentum , minus minimo conuertere in sub statutam aliti, & quolibet minimo conuerso cilicere corpus maius. - 1 26.His duobus praesuppositis pro batur nostra,& communis sententia, primo testimonio Arist. lib. s. physic. p. P. Vbi docet, augmentationemene motum per se ad quantitatem . Ex quo ita arguo s Nutritio,& augmentatio apud omnes siunt sinit , hoc est, in cadem duratione, quin coipso,qudii producta est partialis substantia per nutriti'nem, consequit naturali ter quantitas maior, per qua vivens augetur: sed de augmentatione docet expresse Aritto es ,
qudd sit verE, & proprie motus, &-b quod sit successiva, &in tem
279쪽
porerergo uiem sentit ile nutritione.' Dices: hoc argumentum sol si probat de nutritione, quae comitatur augmentum, non de illa quae fit in statu , & decremento . Sed contra rquia ratio , quae per aduersarios obiastat, ne nutritici sit successiua , est quia sorma alimenti non potest successiuὸ corrumpi, nec forma siti sue. cestiue introduci. sed in nutritione,
quae comitatur uigmentum,hracto
tum fieri potesttergo nulla est ratio, quare in reliquis nutritionibus sic non fiat. Adde, quod omnis nutritio quocumque tempore sat, est si- nul cum productione nouae partis quantitatis , alias daretur pars subis stantiae s ne quantitater ergo si productio quantitatis est successiva etia& nutritio quocumque te rore fiat, erit successi ila. 27. Deinde prob. ratione ; quia
calor naturalis est naturale in strii. mentum animae, Si agit in alimentusibi dissimile, & contrarii , S prius ac fortius in partes proximiores illius,quam remotiores:ergo citius dinponit illas, quam istas: sed introdu ctio animae in materia alimenti se- qititor vltimam dispositionemrergo pridet introducitur anima in proximi orcs,qtiam in remotiores partes,&prius illae conuertniat tir in substantiam aliti,quam istae. Probatur consequentia , quia anima ad qtiam cunisque minimam materiam dispositam informandam potest se extendere,
postquam semel introducta cil per
primam gen rationem , ut probaui-nriis . sed ubi datur prius & posterius datur succeitio et go nutritio non simul, sed succc diue fit, Ct ira tempore
28. Vnde ad fundamentum opposite sentent te distinguendum est
suppositum nempe quod viventia
postulent terminum intrinsecu patiuitatis , nam in generatione Verum cst in nutritione vero aperte sal su misi quidem cum iam prςsu 'poaratur anima esse iturodueta in materia de. bitς magnitudinis, Si substantia 'e nita cum suis omnibus membris laci magnitudine proportionata in oriadine ad opera vite exercenda. indifferenter nutriri, & augeri possunt secundum quamlibet partem minumam substantis, Se quantitatis , lesub minori minima ,& sub medieta te minimae, ut probauimus. Se ideo successiud,& in tempore nutriuntur.& augentur , de non simul, vel per minima in instantibus terminatiuis
partium temporis. 29 Q Heres. An naturaliter repu-ynct , nutritionem fieri in instanti Respondeo a stirmative, quia agens naturale fortius agit in passum sibi contrarium , quti magis est ei approeximatum . Sed alimentum non potest naturaliter aeqiae approximari secundum omnes partes, sed necessa. rio debet esse magis a Dproximatum secundum aliquas, quam secundum alias; ergo, repugnat, calorem motui aLm uniformiter , & non dissor. miter agere circa Omnes,& cons quenter simul omnes dis nem aese,
conuertere in substantiam alici a sed necesse est magis approximHa Prius disponere, & prilis conuertere.Prob. minor , nam caetera per se patent. inodcumque alimentu uantum. liber partium , in angustissimis poris existens, est corpus naturale habenstrinam di incnsionem: ergo est diuis bile secundu profunditatem . V de sequitiir , quod etiam si secundum superficies extremas omni Ex Parte tangat extremas partes pori,
280쪽
repugnat esse aeque eis approximatu secundum profunditatem, nam cum haee sit iiivisibilis , necesse est partes eius minus profundiores esse etiam proximiores extremis superficiebus cuiuslibet pori, Ar partes profundio. res. Hie remotiores;& ex consequeti repugnar calorem naturalem in poris iesidentem uni riniter agere in omnes, scd necesse est, in proximim rescitius, & fortius agere , & prius. in eas ultimam dispositioneni intro-diicere , S animam ipsam , quod est prius has, Quam uincDnuertere, &1deo successive omneS.
po Ir Uplicem sensum habere potest titulus huius dubii .
Prior est , an a principio vitae usq; ad finem nutritio incessant et fiat, &absque ulla interruptione, 't emadmodum motuMoelial principio quo Coeyum est .vsque ad dic in iudieii, sie est contiimus. νι nam qua
Interrumpatur. Secumhis sensus est, IicEt interrumpatur aliquando, dum tamen fit , tempore continuo fiat Et d umulo in hoc secundo, sensu - 3 - Dico primis,nutritionem AEqeontimam. Et probatur, nam nutri4tio sequitur alterationem,&dispoλhionem alimenti,quici eo ipso. quodd ispositum esst,eomiertitur in subst vG tiam alitie Sed alteratio & dispositio
alimenti est continuarergo continua etiani eri vconuersita eius,in qua colis sistis Meestio . Probatur mi Ur,quia calor naturalis dio nens. alimentuper altera rem,est agens naturale:
sed ag/s naturale asit in passum sibi
approximatum uniformiter difforis miter , hoc est, non aequaliter in
omnes partes eius, sed prius, & ror. tius in proximiores , quam in magis distantes t ergo calor naturalis hoc modo agens in alimentum , motu
continuo eius partes disponit, itaut proximiores prius, posterius alias , di laecessive omnes. 32. Loquendo vero in priori sensu Dicta secundo, posse naturaliter viauens pro aliquo tempore in vita c6sctuarisine ulla conuei sione aliiveti, seu nutritione. Hoc est ita certumve probari possit euidenti ratione. tnam euidenaest, hominem in primo instanti, in quo generatur,nutriri no
posse, quia non dum sumpsit alime- tum , nec etiam si haberet approx matum, pollet illud in inflanti alte.
rare, atque disponere, quia alteratio fit successiue , ' in tempore δ ergo. indiget tempore sequenti adsumenis duin cibum, eumque alterandum,aedit ponendum , quo tempore etiam est evidetis nuntiri ullam comter fionem;& ideo necesse est coeedere, quod sine - operatione nutritioni
Dico tertio, Valde probabile esse, quod non semper fiat eonuersio
alimenti iace semper nutriatur vives,
sed pro aliquo tempore interrumpa tur nutritio. Et probatur, quia ad
conuersionem iduo requitu tur,: nepe calorem naturalem oti bene dispo, situm ad agendum circa alimentumsa Noe etiam alimentum aptum ad cCmiersionem, ei approxuuatum:scd utrumque potest deficere naturalitera ergo naturaliter petitest nutritio, in Urrumpi pro aliquo tempore Probi minor, quia calor naruralis no milaus. subditur morbi Hua estera membra& pM test eorporis: ergo sicut m--Ηrum quodcumq, pote tali morba astitat, ut motu eius onrnino i peἀdiatura