장음표시 사용
201쪽
Dicendii ni quod cum locutio inuenta sit ad exprimendam conceptionem cordis , ouandocunque aliquis loqui rur quoa in corde non habet , loquitur quod non debet: omne Hoc autem contingit in omni men- menda- dacio ; unde omne mendacium est ς,si ςit peccatum, quantuncumque aliquis
Ad argumentum di eundum, quM verba quae Iacob protulit , secundum aliquem intellectum veritatem habuerunt ; sibi enim primo genitura Dei elemone debebatur, dc ad illum intellemim spiritiis sanctus verba ordinabat, cuius instinctu & intellectu loquebatur; sive ipse illum intellecti m ex verbis acciperet explicite, siue implicite hoe significare intendens , ad quod . spiritus sanctiis ordinabat;
unde a mendacio excusatur. Et eadem ratio est de omnibus verbis, quae mendacium sapere vidcntur, ab illis viris prolata, in quibus me daeium concedere nefarium videtur. Lib. 3 38. G. I. απ. 3,bb. 3. senti ad Annibald. dist. art. 2. Idem locus explicatur su
Venieκt Hes tactus patris mei. Sati locum veniae non inuenit, L quia non vere poenituit . etsila chrymas exterius emiseri τε quod patet ex hoc quod dixit , venient dies luctus patris mei, de occidam Iacob fratrem meum. DF. 4. 'sent. 2. an. I. adsecundum, σῖ- p. q. ,6. I. XXVII. Vers. M. σ27'.. GENEsis Cap. XXVIII. , . c. Non accipies uxorem de uetabas
cepto patris possit com pelli ad matrimonium contrahendum vel non contrahe dum , dicitur enim fidi obedire parentibus Ῥobis per omnia. Praeterea Isaac praecepit Lacob, quod non acciperet τxorem de filiabus Chanaan: non autem praec pisset, nisi de iure praecipere potuisset. Dicendum cluddclim in matrimonio fit quali quaedam seruitus perpetua, pater non potest cogere filium ad matrimonium per praece plum ; cum sit liberae conditionis: sed potest eum inducere ex rationa.
bili causa. Et Tunc sicut se habet filius ad causam illam ; ita se habet ad praeceptum patris ; ut scili et si
causa illa cogat de neci stitate, vEI de honestate: oc praeceptum patrivisimiliter cogat, dias non. Dicendum ergo qubd verbum Apostoli , non intellimur in illis, in quibus est liber sui, sicut pater: & huiusmodi est matrimonium, per uod etiam filius fit pater. Itemicendum qubd Iacob tenebatur ad faciendum hoc quod mandabat. Isaac, tum propter malitiam illa-mm mulierum I tum quia semen Chanaan de terra quae semini pa- triai chariam promittebatur erat disperdendum ; & ideo Isaac, prae
202쪽
ridit in somnis scalam. I Acob vidit Angelos in scala G
Cendentes , quod pertineL: . adeontemplationem. , de dcscendentes quoa permet ad actionem. χχ, -- fecundum. GENE.s Is Cap. 28. ' Ego sunt Deus Abraham '
ΕXplicatur supra, Graissis 26.
ralis iapidem, fundens oleum desuper. Xplicarire supra: Genes 4. insGENE srs Cap. 28. v. m. Ait Otum dicens, sifuerit Deus
tantum de meliori bono; quia illud quod est tincestuaris , non re pluatur bonum melius, sed comisit une bonum : sed de eo quod XXVIII. Veis D. O i 3 393sne quibus non possumus salutem consequi ; sicut uini praecepta ad quae alias tenemur. Et talis necessitas non excludit omnino votum: inuenitur enim quandoque largε accipiendo vorum , esse de his quae sunt sub tali necessitate. Sed excludit talis necessitas votum proprie dictum : de ideo si votum accipi rur secundum propriam sui rationem , est proprie de bonis illis ad
quae non omnes tenentur, quae supererogationis sunt: & ideo dicuntur meliora bona , qui is superadduntur illis bonis sine quibus non est salus Et ideo votum propriὰ acceptum dicitur esse de meliori
Ad argumentum ergo dicendum,qubd illa Iacob promissio , magis fuit recognitio, quaedam obligationis , quam obligationis causa: Mideo non potest propris , sed largo modo votum dici. Vel dicendum iqnbdi votiun Iacob non fuit de eo , quod erat necessitatis, sed de sp ciali modo inlius per altaris constructionem , & decimarum exhibitionem : oc ideo fuit de me ii bono. Lib. M. flent. Dist. quaest. M
motum vovit. Videtur quod votum neeessitatis, pate esse votiun ἔ-de necessitate non obligar. Volum . Iacob vovit MM esset sibi Domi- enim quandoque sit sub eondulonus in Deum; ergo non oporte quod sit de meliori bono. - Dicendum quod duplex est necessitas ; una abaluta, de talis necessires omnino excludit votum ; λcut si aliquis voveret se non moriaturum, ves ea quae omnino non sunt in potestate eius, nullum esset ivotum. Alia est necessitas conditionata ex seppositione finis & se inest nobis necessitas iaciendi illa,
ne, ut patet in textu: sed tale votum non obligat conditione non extante , ergo non omne Votum de . necessitate obligat. Sed eontra est quod dicitur, Dou . 'Cum votum Toueris Dorino Deo tuo, αν v. 1 non tariabo reddame..DicendumquM votum est quidam promissi nis contractus inter Deum de limminem. Vnde cum contractias bonae fidei liuer homines sinus Alse Bb Diuitia By Cooste
203쪽
gct ait necessariam obseruationem, mu Ito fortius votum quo homo Deo aliquid promittit; in his duntaxat ad quae votum se extendit: in illis autem ad quae votum non se extendit , obligatio voti non habet locum. Et ideo qui votum ritS δε- etum praetermittit, mortaliter peccat ; quia fidem quam cum Deo iniit, stangit. Ad argumentum dicendum,quod illud quod sub conditione vovetur , non vovetur sina pliciter ; de ideo non obligat nisi illa conditione extante. Lib. Dist. 38. q.
Votum vovit. Arguitur , idem Deus eth qui colitur a iustis quacunque mundi aetate: sed ante legem datam iusti absque peccato moriali colebant Deum qualit Cumque eis placcbat. Vnde & Iacob proprio voto se obligauit ad
specialem cultum I ergo etiam mo-
db nullus Dei cultus est pernici
R. Q bd ante tempus legis iusti
per interiorem instinctum instrue-Dantur de modo colendi Deum, quos alii sequebantur. Postmodum vero exterioribus praeceptis circa hoc homines sunt instructi ; quae praeterire pestiferum est. 22. q. 93.
p. XXVIII. sto. et 22 ptum datur de personalibus deci mis, quae scilicet soluuntur de his quae aliquis acquirit ex proprio actu, puta de mercationibus vel de militia ergo de talibus decimas nullus soluere ic tur. 2. De male acquistis non deis bet fieri oblatio e sed oblatione quae immediate Deo exhibentur, magis videntur pertinere ad diuinum cultum , quam decimae quae exhibentur ministris , ergo etiam nec decimae de male acquisitis sunt soluendae. . Non mandatur solui decima
nisi de frusibus & pomis arborum,& animalibus quae traseimi sub virga pastoris: sed praeter haec sunt quaedam alia minuta, quae homini proueniunt , sicut herbae quae nas. cuntii r in horto, & alia huiusmodi; ergo nec de illis horis decimas dare
6. Homo non potest soluere nisi id quod est iu eius potestate : sed non omnia quae proueniunt homi. ni de fructibus agrorum aut anima lium remanent in eius potestate, quia quaedam aliquando subtrahuntur per furtum vel rapinam , quaedam verb quandoque in alium D msserunttia per venditionemr
i dedari etiam alis debentur , si
cut principibus debentur tributa,&operariis debentur mercedes , ergo de his non tenetur aliquis decimas
cunctorem quae dederis mihi, decimas eram tibi.
teneantur. homines decimas dare; ilutio enim decimarum videtur esse ex veteri lege introducta:
sed in veteri lege nullum praece- scd contra est quod dicitur intextu, omnia enim quae homo habet, sunt ei data diuinitus ; ergo de omnibus debet decimas dare. Dicendum quod de unaquaquere praecipue est iudicandum secum dum eius radicem: Radix autem Q-
204쪽
crNEs Is CAR XXVIII. Vers. 21. quo seminaruibus spiritualia, de- , ager sit emptus de usura de
bentur carnalia , ut dicitur ἔ si nos i fructu eius tenetur usurarius decii mas dare ; quia fructus illi non siinrex usura, sed ex Dei munere. Qisdam vera dicuntur mal Eacquisita, quia acquiruntur ex turpi causae, sicut de meretricio de histrionatu, di aliis huiusinodi, quid non tenentur restituere. Vnde de talibus tenentur decimas dave secundum modum aliarum pers natium decimarum. Limen Ecclesia non debet eas recipere quandiu vobis spiritualia heminauimas gnum est si earnalia vestra metamus 3 Super hoc enim debitum, fundauit Ecelesia determinationem solutionis decimarum. Omnia autem quaecumque homo possidet, sub carnalibus continentur , & ideo de om
nibus possessis decimae simi sol
Ad i. R. quδd specialis ratio fuit quare in vereri lege non fuit statum praeceptum de personalibus deci- j sunt in peccator, ne videatur eorum secundum conditionem O- l peccatis communicare t sed postquam poenituerim possunt ab eis duhis recipi decimae. Ad R. qu bd ea quae ordinanturi' finem, sunt iudicanda seeund mi quod competunt finii Decimarum
puli illius ν quia scilicet omnes aliae tribus certas possessiones habebant, de quibus poterant susscienter prouidere Levitis, qui carebant posscssionibus ': non autem interescebatur eis quin de aliis operibus hone- l autem solutia est debita non prostis lucrarentur, sicut & alii Iudaer. pter se , sed propter ministros; Sed populus nouae legis est ubique quorum honestati non conuenit ut per mundum diffiisus , quorum 1 etiam minima exacta diligentiare, plurimi possessiones non habent, i quirant. Et ideo lex vetus non de- sed de aliquibus negotiis vivuntnqui nihil conferrent ad subsidium
ministrorum Dei, si de eorum negotiis decimas non soluerent. Ministris etiam nouae legis amet ius interdicitur ne se ingerant negotiis liὶcratiuis , secundiam illud; . Nemo miti tans Deo impurat δε ρε- . ra laribus negotiis. Et ideo in noua lege tenentur homines ad decimas personales , secundum consuet dinem patriae & indigentiam ministrorum.
Ad a. R. qudit aliqua malὸ acquiruntur alipliciter : Uno modo quia)psa acquisitio est iniusta , puta quae acquiruntur per rapinam,
aut furtum , aut usuram; quae homo tenetur restituere , non autem
de eis decimas dare. Τamen si ali- terrainauit rut de huiusinodi minucitis rebus decimae dentur i, sed reliquit hoc arbitrio dare volentium; quia minima γε si: nihil compu
Vnde Pharisaei quasi persectam
legis iustitiam sibi alcribentes, etiam de his minutis decimas soluebant. Nec tamen de hoc reprehenduntur a Domino ; sed sollim de hoc qubd maiora, scilicet spiritualia piaecepta , contemnebant. Vnde & nune de huiusmodi minu istis rebus non tenentur homines decimas dare, nisi forte propteri coli. suetudinem patriae.
. Ad 4. R. quod de his quae furto
vel rapina tolluntur, ille a quo auferuntur decimas so luere non te- necur micquam recuperet nis for-
205쪽
19s RENEsIS CAr. XXVIII. it. v. I propter culpam vel negligentiamiqui4n semen viri, aut in menstruum suain damnum incurrerit; quia ex convcrritur, est potentia caro & os . hoc Ecclesia non debet damnifi- Lib. sent. Dist. ΑΟ. q. I. art. I. crcari. supplem. q. 64. a . l. ad A. Si vero vendat triticum non decimatum , potest Ecclesia decimas exigere Ecclesiae debitas ; & ab emptore, quia habet rem Ecclesiae debitam a venditore, quia qua tum est de se Ecclesiam defraud .etiit. Uno tamen soluente alius non
Dcbentur autem decimae de se ctibus terrae , inquantum troueniunt ex diuino munere; & iaeo decimae non cadunt sub tributo, nec etiam sunt obnoxiae mercedi operariorum. Et ideo non debent prius deduci tributa, & pretium operariorum , quam soluantur decimae: sed ante omnia debent decimae solui ex integris fructibus. 12. a. 87. art. 2 Idcm locus explicatur utra.
Lasan dixit ad Iacob , os meum es
erat inter eos ergo talis propinquitas magis debet uitas , quam consangui
xime conuertitur in semen , est sanguis: & propter hoc vinculum quod ex propagatione carnali contrahitur carnaliter , conuenientius dicitur consanguinitas , quἱm carinnalitas. Et qubd aliquando unus eonsanguineus dicitur essc caro alterius , hoc est in quantum sanguis, a Nasis Cap. 29. v. IT. Lia lippis erat oculis.
V Ita activa faecunda dicitur unde per Liam significatur.
Mespere Liam sitam suam introduxis
INter Liam & Iacob fuit vetuo.
matrimonium : sed ibi suit erron ergo error non excludit matrimo
Dicendum qubd matrimonium quod fuit inter Liam 8c Iacob , non fuit persed tam ex ipso concubitis
qui ex errore contigit: sed ex consensu qui postmodum accessit. T men dc uterque a peccato excusatur. Lib. 4.sent. Dist. 3 .f. I. arr. ιν supplem. o. I. an. I. Eι ιL 4. sent. ad Annibald. Dist. 29. an. 1. Mespere Liam. Quod ignoratur, non est voluntarium. Vnde si quis accederet ad coniugatam alteriusquam putaret esse suam uxorcm ,
esset absque peccato ; sicut Lia sub- inducta est ipsi Iacob loco Rachelis. In quaest. Disp. q. 1. de mais
206쪽
C E NE sis Cap. X X X. v. l. Iacob accessit ad ancillas uxo suaruma
dentis & commendantis curam pastoralem, ac pa- storale ossicium. In quibus circa hoc ossicium tria ponuntur . scilicet assiduitas, patientia, solicitudo. lPrimum est quia sne intermissione debet curam gregis gerere. Vnde Ties dicit nocte-die. Nocte orando, qualita- die erudiendo. Vel per diem , id notiti' tempore prosperitatis, &pet
Secundum est quia maximὸ praelato patientia necessaria est, debet enim praelatus propter gregis salu-.tem omnia sustinere. Vnde dicit aestu, id est seruore instantis persecutionis. gelu , id est, timore su
Tertium est quia praeest in solicitudine, & hoc expellit somnum n Ibisc gligentiae. Vnde sit itur, Fugiebat somnus ab oculis meis. In prologo Ik-
per Epist. r. ad Timotheum GENEsIS. Cap. 3I. v. I . Deus Abraham iudicet inter nos. . XXX. V . sectio' is quia dicitur , Qubd qui cos. ntiunt Rom. r. male facientibus a nisuntmorte: sed μ 34. qui iurat per idola,peccat mortaliter ; qui autem ab eo iuramentum recipit, videtur ei consentire.
Sed contra est quod legitur de
zacob qui rccepit iuramentum Laban, qui scilicet per Deos suos i rauit, nec est dicendum qubd peccauerir. Nam sine quo non potest ordo iudiciarius obseruari, non videtur esse peccatum : sed ordo iudiciarius in multis casibus sine receptione iuramenti obseruari non posset; ergo recipere iuramentum non cst peccatum. Dicendum qubd sciat iurare non semper malum est, sed quandoque est licitum, quando pro necessitate citum. aliqua, & cum cautela iuratur 1, ita etiam tu ramentum recipere, vel exta gere ex causa necessaria, & aliis debitis sircunstantiis obseruatis, pol st esse sine peccato. Ad argumentum dicendum qubdille qui iurat per idola, peccat quidem quantum ad formam iuramen-ri, sed non quantum ad assertionem veri , vel promitsionem alicuius quod redunciat in bonum commune et & quantum ad hoc potest ei consentire sinc peccato, sed non quantum ad primum. Et ideo i ramento eius uti possumus quandoque sine peccato. Lib. 3. sent. Dist. 39. q. t. art. s. GENEsis Cap. XXXII. v. 3o.
I detur qubd non liceat iuramentum recipere vel exigere,
detur Fbd Deus in statu vice possit pcr essentiam videri ; quia dicitur,
207쪽
E . o. vidi Dominum sedentem. 2. Iacob vidit, ut patet in textu. 3. Iob vidit,
Iob. 42. . - , . q. auditu auris audi.ι te , nunc autem
Nu. I 1. oculus meus Ῥι det te. q. de Moyse div. 3. cstur , Palam CP non per aenigmata vidit Deum.
Sed contra est quod dicitur, Non videbit me homo iuet. Dicendum qubd edm beatitudo sit vitimus finis rationalis creaturae, status viae in qualibet rationali crea tura dicitur esse ille, in quo abeatitudine deficit. Beatitudo autem
cuiuslibet rationalis creaturae con
sistit in visione Dei per essentiam: operatio autem delectabilissima in qua beatitudo consistit , oportet qubd sit potentiae dispositae & perfectae ad dignissimum obiectum. Et ideo ad hoc quod creatura rationalis sit beata per visionem Dei in essentia sua , oportet qubd in hane visionem sit potens per aliquam dispositionem tibi inhaeret item, qua dicimus esse lumen gloriae. Sic autem nulla pura creatura in statu viae existens , videre potest Deum per essentiam : homo enim
per dispositiones omnes quas in statu viae habet, non potest in aliquid amplius , nisi ut intelligat quicquid intelligit per species aselisu abstractas ; quia phantasmata mi intellectui nostro ut sensibilia sensui. Intellectus etiam Angeli in statuviae, per omnes dispositiones naturales, vel etiam gratuitas; non potest in aliquid amphus nisi ut inteuligat omne quod intelligit per fommas creatas, ad quas naturalis facultas intellectus cius determinatur. Deus autem in essentia sua videri
non potest nec pet aliquam formam si sensu abstracham, nec per aliquam
Potest Per eia sentiam videri.
formam creatam. Vnde patet quM nullus intellectus purae creaturae in statu viae existentis potest in visionem Dei peressentiani, per aliquam dispositionem sibi inhaerentem. Sed contingit ali Fando diuina virtute quδd aliqua res miraculosε perducitur in aliquid, in quo nullo modo potest per aliquas disposit1 nes sibi in tentes , sicut qubd virgo pariat, qubd ignis in aqua comburat. Et similiter potest miraculose fieri qubd diuina virtute aliquis
intellectus creatus non habens nisi dispositionem viae, cleuetur ad viadendum Deum per essentiam: nec tamen ex . tali visione potest diei beatus si pliciter , sed secundum quid tantum , inquantum scilicet communicat in actu beati : sicut etiam aliquod corpus in statu grauitatis existens , potest miraculosὸ participare actum agilitatis , vel
impastibilitatis ; sicut de Abacuc legitur , & de tribus pueris. conseruatisin fornace. Nec tamen eorum corpora erant gloriosa. Ea autem quae fiunt miraculose,
non dicuntur possibilia secundum naturam in qua fiunt, sed secundum virtutem facientis tantum. Non enim dicimus proprie loquendo quod caecus pomi fieri videns, sed quM Deus potest eum farere vicientem. Et ideo dicendum gst qubd nulla pura creatura in statuviae existcns,potest Deum per essentiam videre : sed Deus potest facerequbd videat adhuc in statu viae ma
Ad i .R. qudd per hoc quod in scriptura dicitur , qudit aliquis sanctiis vidit Deum ut Esaias ; non est intelligendum qubd essentiam Dei vi derit : sed ..d ostensae sunt eis,
208쪽
aliquae forniae vel corporales vel imaginariae , per quas manuduc hantur in Dei cognitionem.
Ad 1. R. qubd visio illa Iacobfuit imaginaria, corporalis : Dicitur tamen vidisse facie ad faciem,
quia illa figura in qua ei apparuit Deus facie ad faciem , est ab eo
Ad 3. R. quod verbum Iob p etest intelligi de visione imaginaria& intellectuali. Si enim intelligatur de imaginaria, designatur profectiis Iob in gradu propnetiae , cum primo non fuerit ei Acta reuelatio nisi pet auditum loquentis , postmodum vero per visionem loquentis.
Si autem intelligatur de visione, intellectuali ρ, tunc ostenditur H ofectus eius de cognitione fidei in intellectum diuinorum; qualis hic Ier conte*plationem habetur danctis , quae quidem viso dicitur: ia sevi videndo aliqua cognoscimus , ab ipsis rebus accipiendo; ita sancti in contemplatione accipiunt lumen ab ipse Deo, per quod
diuina altius caeteris contemplantur : sed audita cognoscimus assen-itiendo eis qui ab ipsis rebus species acceperunt, dum nobis referant seividisse. Et turiliter per fidem adhaeremus dictis Apostolorum &Prophetarum , qui fuerunt diuino lumine illustrati. Et sic non oportet. Ponere quod Deum per essentiam viderit. Ad 4. R. qudd duplex eminen-- i. tia visionis Moysi ascribitur : una, ubi dicitur qudd locuebatur Dominus Mosi facie ad faciem , scut lo-- qui solet pomo ad amicum suum. . Ex quibus tamen verbis haberi non
XXII. Vef. Is viderit et quod patet ex hoc qubdpetit dicens , ostende mihi gloriam tuam quod ei tunc concessum non est, unde dictum est ei, faciem meam
Alia eminentia visionis Moysi ostenditur, ubi Dominus de eo di- Nu. yr ἰxit ad Aaron & Mariam, ore ad os loquor et , quod in Exodo dictum non fuerat quia visio Dei per essentiam non fit mediante aliquosiaperiori spiritu; sed ipse Deus -- mediate se ostendit: Sc hoc est loqui ore ad os. Haec tamen visio qua ante mortem Deum per esse tiam vidit, non fecit eum beatum
simpliciter ; unde nec semper illa visio in eo permansit. Lib. q. senti
Dominum facie ad faciem claudicabat pede, quia post contemplationem necesse est ut debilitato amore seculi conuales at aliquis ad amorem Dei . Et ideo post agnitionem suauitatis Dei, unus in nobis pes simus remanet, atque alius claudicat. Omnis enim qui uno pede claudicat, solum illi pedi in-l nititur , quem sanum habet. 2M q.
GENE sis Cap. XXXIV. . Ia. Augete dotem, munera postulare.
ET , si se μxerit quis virginem. Exod.
eam, ον accipiet eam in Diuiti co by Corale
209쪽
nm. Hic doctor explicat quid sit dos , de an dari debeat sponso vel
ne fraterna non debeat ex necessitate praecepti admonitio secreta praecedere denunciationem in operibus enim charitatis tabcinus Deum imitari: Deus. autem interdum publice punit hominem pro peccato , nulla secreta admonitione praecedente λ ergo.
r. In gestis sinctarum inuenitur facta publica denunciatio peccati occulti , nulla secreta monitione Praecedente, ut patet de Ioseph intextu. Et, Petres Ananiam & Saphiram occulte defraudantes depretio agri publies denuntiauit,
nulla secreta admonitione praemissa. Ipse etiam Dominus non legi- tur secretb admonuisse Iudam, --requam eum denuntiaret,ergo. 3. Non videtur esse probabile oudd ea qnae subi in comi ni consiletudine religiosorum, sim contra
praecepta Christi : sed consuetum est in religionibus quod in capitulis
aliqui proclamentur de culpis nulla secreta admonitione Praemisia ;
. Religiosi tenentur suis praela tis obedire: sed quandoque praelati
praecipiunt, vel communiter Omnibus ε, vel alicui spccialiter , ut siquid sit corrigendum eis dicatur; ergo non est de necessitate praeceptivi secreta admonitio praecedat publicam denuntiationem. Dicendum Dbd circa publicanii denuntiationem peccarorum , distinguendum est : Aut enim peccata sunt publica, aut sunt occulta. Si sint publica, non est tantum adhibendum remedium ei qua peccauit ut melior fiat; sed etiam aliis , in quorum notitiam deuenit, ut non scandalizentur. Et ideo talia peccata sunt publice arguenda se
cundum illud, Peccantes coram om- I m. nibus argue, ut σ carer, timorem ha- . . ID. Mant.
Si vero sinr peccata occulta, sic videtur habere locum quod Dominus dicit , si peccaverit in te frater tuus.
Quando enim te offendit publicE F coram aliis, iam non solum in te peccat, sed etiam in alios quos tu bat. Sed quia etiam in occultis peccatis potest parari Droximorum offensa; ideo adhuc videtur d=nguendum esse. Quaedam enim peccata occulta sunt . quae sunt in nocumentum proximorum , vel corporale , vel spirituale ; puta si aliquis occulte. tractet quomodo ciuitas tradatur hostibus; vel si haereticus priuatim homines a fide auertat. E t quia il-le qui sic occultὶ peccas, non soli in te peccat, sed etiam in 'alios, oportet statim proeedere ad denuntiationem, ut huiusmodi nomin en . tum impediatar : nisi fortὸ aliquis . . firmiter existi inaret quod statim per secretam admonitionem posset hil-iusmodi mala impedire. Quaedam veri, peccata sunt, quae solum sunt in malum peccantis, de eius m quem peccatur ; quia a pec-- cante solus laeditur, saltem ex notitia: εc tunc ad hoc solum tendendum Diuit ipso by GOrale
210쪽
dum est ut si atri peccanti subueniatur. Et sicut messicus corporalis sanitatem aegroto confert , si potest, sine alicuius membri abscissione; si
autem non potest, abscindit membrum minas necessarium, ut vita totius conseruetur : Ita etiam ille
qui studet emendationi fratris , de
bet si potest ) sie emendare fia
trem , qualuiuu ad conscientiam, ut fama eius conseruσur , quae quidem est . utilis: primo quidem ipsi eccami, non sollim in temporalius, in quibus quantum ad multa
homo patitur detrimentum. amissa farna ; sed etiam quantum ad spiritualia , quia prae timore infamiae muIti a peccato retrahuntur. v nde quando se infamatos conspicium , irreseaenath peccant. Secundo debet conseruari fama fratris peccantis , tum quia uno infamato , alii infamantur. Tum etiam quia ex peccato unius publicato, alii prouocantur ad pecca dum. Sed quia conscientia praeferenda est famae, voluit Dominus vis alieni cum dispendio Emae, statris conscientia per publicam donuntiationem a merato libererur. Vnde patet de necessitate praecepriesse quod secreta admonitio publicam denuntiationem praecedat Adi R quod omnia occulta sunt Deo nota. Et .ideo hoc modo se habent occulta peccata ad iudicium diuinum , sicut publica ad humanum. Et tamen plerumque Duus peccatores qua&ecreta admonitione arguit , interitis inspirado vel vigilanti vel dormienti, secundum illud , persemnium in visione nocturna, quando inruit sopor seperhominesSinne
tas in bruit disciplina ; ut avenat ho-. XXXVII. Vers. 2.minem ab his quae fecit. Ad 1. R. qu bd Dominus peccatum Iudae , tanquam Deus , sicut publicum habebat , unde statim poterat ad publicandum procedere: ramen ipse non publicauit, sed obscuris verbis eum de peccato suo admonuit. Petrus aulcm publicauit peccatum occultum Ananiae de Saphirae , tanquam executor Dei,
cuius reuelatione peccatum c gno uit.
De Ioseph autem credendum est qubd fiat res suos quandoque admonuerit , licet non sit scriptum.
Vel potest dici quod peccatum Pu
blicum erat inter fratres : vncle clicidpluraliter, accusauit fratresfos.
clamationes quae in capitulis rcligiosorum fiunt , sunt de aliquibus leuibus, quae famae non derogant. Vnde sunt quasi quaedam commemorationes potitu oblitarum culparum, quam accusationes vel denuntiationes. SI ess)nc tamen talia de quibus stater infamaverui, Contra praceptum Domini ageret , qua pur hunc modum p c tum frutis publicaret. Ad. ει R. quod praelato non est obediendum contra praeceptum di- uiuum , secundum: Illud, obedire Act.
Erideo, qi tango praelatus praecipicut sibi dicatur quod quis sciuerit
Gorrigendam. . intelligendum est praeceptum sane , falito ordine se ternae coircpuoaris: siue praecoptum fiat cotnnuin iter ad omnes, suci