Sancti Thomae Aquinatis doctoris angelici, ordinis Praedicatorum Biblia siue Collectio et explicatio omnium locorum Sacrae scripturae, quae sparsim reperiuntur in omnibus s. Thomae scholasticis operibus, ordine biblico. Tomus primus tertius ... Labor

발행: 1657년

분량: 516페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

CAPUT I. m. XIV. oe XV.

Si de auibus holocausti okatio fuerit Domino, de turturibus

aut pullis columbae ; ogeret eam Sacerdos ad altare, σretorto adcollum capite, ac rupto vulneris loco, decurrere

faciet sanguinem super crepidinem altaris.

R G v IT v R , si animaliai Deo in Sacrificium non osserebantur nisi occisa, nulla videtur esse differentia qualiter occidantur , inconuenienter igitur determinatur modus immolationis, praecipuε in auibus , ut patet in textu. Ad argum. R. quod specialis modus occidendi animalia immolata determinabatur in lege , ad excludendum alios modol, quibus idololatrae animalia idolis immolabant. Vel etiam lex elegit senus loccisionis, quo animalia minus a sigebantur occisa: per quod etiam excludebatur & immisericordia offerentium , dc deterioratio anima

lium occisorum. I 2. q. IO 1. art. . ad isextum.

Idem locus explicatur supra Exo

crificis Domino , Italia erit

eius oblatio.

EXplicatur supra Exod. 13. vers

LEvi TIer Cap. II. Omnis oblatio quae offertur Domino absque fermento fiet, nec quidquam fermenti ae mellis adolebitur in s enisicio Domino. MEt non offerebatur in sacrificiis Dei, tum quia conseriterat offerri in sacrificiis idolorum; tum etiam ad excludendum omnem carnalem dulcedinem & voluptatem ab his qui Deo sacrificare intendunt. Fermentum verb non on ferebatur ad exeludendam corru-l ptionem. Et fortε etiam in sacrificiis idolotum solitum erat offerri.

In oblatione seres sal.

SAl offetebatur , quia impedit

corruptionem putredinis: sacrificia autem Dei dedent esse incorrupta. Et etiam quia in sale significatur discretio sapientiae a, vel etiam mortificatio carnis. i 2. q. Ioι. aim 3.

352쪽

3 LEVI TICI CAp. III.

IN Gerificiis hoc generaliter

obscivabatu quod sanguis &adeps non veniebat at neque in usum Sacerdotiuri, neque in v sitim offerentium : s cd sanguis effundebatur ad crepidinem altaris inhonorem Dei, adeps verb adurebatur in igne. Cuius ratio uua quidem fuit ad excludendam idolola-yx υ.18. triam z idololatrae enim bibebant de sanguine victimarum , dc comedebant adipes, ut dicitur. Secunda ratio est ad insermationem humanae vitae , prohibebatur enim eis usus sanguinis ad hoc quod horrerent humani sanguinisellationem. Esiis verbadipum prohibebatur, cis ad vitandam laici-

rtia vero ratio est propter reuercntum diuinam qii ix sanguis est maxime necessarius ad vitam, ratione cuius dicitur anima esse infan-giniae: Adeps autem abundantiam nutrianenti. demonstrat. Et ideo ut ostenderetur quod a Deo nobis est& vita, & omnis . bonorum sussicientia , ad honorem Dei effundebatur sanguis , dc adurebatur Quarta ratio est , quia per hoc . rabatur estu fio sanguinis Chtiai. & pinguedo charitatismira, per quam se obtulit Deo prvino S. Iaia

tiae sacramenti sunt con-ttitio 3c confessio & satisfactibi sed ante Christum temporulegis Mors praecipitur contritio,

Scindite corda vestra. Et confessio, Sui abscondit selirasua non d/rigc- v. t ν. tur; qui conssus fuer. t, ω' reliquent Pro ea, misericorditam corsequetur. Et si, rs

tisfactio in textu , ubi praecipitur quid pro quolibet peccato offere dum sit , ergo poenitentiae Sacramentum institutum fuit ante Clitusti aduentum.

R. quod in lege Moysi erat aliqua consessio , quia in generali profi- i '

tebatur peccatum sirum oblationem Moysi. in lege faciens pro peccato staturam. Non aurem in speciali, sicut est in noua lege. Nec iterum fiebat sacerdoti hes tui claues. quae consessio est sacramentalis. Nec sati factio erat secundum arbitrium talis. Sacerdotis. Nec contritio cum . proposito ratis consessionis & sati fustionis. Et ideo aliqua poenite tia erat tunc, sed non quae nunc est

Sacramcruum. I b. A. bent. dist. 12. q. λ. art. q. 2 2. ad tertium. alma vivae peccauerit per ignorantiam. Arguitur, in veteri lege maxime immolabatur hircusPro peccato principis, vel capra pro peccato alicuius de populo , vel vitulus pro peccato Sacerdotis , ut patet in textu: sed Christus nulli horum inparatur, scd agno , secu ndum illud Ego quas aguus mansuetus quipo tur Disiligini by Corale

353쪽

Hisrem. illud: Ego quasi agnus mansuetus qui ι-v. ' portatur ad victimam ', Ergo videtur qubd eius sacerdotium non sit ex- piatiuum peccatorum. R. quod licet diuersa animalia inveteri lege offerrentur , quot lilianum tamen sacrificium quod offerrebatur mane & vespere, erat agnus, ve habetur. Vnde significab..turqubd oblatio angi veri,id est, Clui- sti , esset sacrincium consumma-Ioan. I. tiuum omnium aliorum. Et ideo v. 29. dicitur ecce agnus Dei qui tollit

peccata mundi. 3. p q. δα. art. y ad tertium. Et 34. arti T. Anima quae peccauerit. Arguitur,

per sacrificia veteris legis homo satisfaciebat pro peccatis suis. dicitur enim in textu. si peccauerit homo,

offeret hoc vel illud pro peccato

suo, & remittetur ei.

R. qubd illa sacrificia 3e oblationes non operabantur remissionem totius poenae , neque quantum ad quamitatem oblati, neque quantum ad deuotionem hominis 3. p. q. Ty. απ. D ad secundum.

.Anima quaepeccauerit. Sacram em

ta veteris legis erant satisfactoria quoad opus operans , non quo ad

opus operatum. Lb. 4.sent ad Annibald. I. an. ad tertium.

Idem locus explicatur supra Ex.

cem iurantis , test que fuerit quod oti e vidit, aut conscius es ; nisi indicauerit portabit iniquitatem sua

Idetur qubd homo non tenea-xur ad accusandum et nullus enim excusatur ab impletione diuini praecepti proprer peccatum; quia iam ex suo peccato commodum reportaret: sed aliqui propter peccatum rodduntur inhabiles ad accusandum, sicut excommunicati, infames, & illi qui sunt de maioribus criminibus accusati, priusquam innoxii demonstrentur i, ergo homo non tenetur ex praecepto diuino ad accusandum.1. Omne debitum ex charitate dependet , quta est finis praecepti: inde dicitur , Nemini quicquam de- Rom. 13. beatis, nisi ut inuicem diligatis : sed ν illud quod est charitatis , homo debet omnibus maioribus & minoribus, subditis & praelatis t, cum ergo subditi non debeant praelatos accusare nec minores suos maiores ; videtur qudd nullus ex debito tenea

tur accusare.

3. Nullus tenetur contra fidelitarem recre quam debet amico; quia non debet alteri facere quod sibi non vult fieri: sed accusare aliquem quandoque est contra fidelitatem, quam quis debet amico ; dicitur

enim aeris ambulat fraudulenter Nue- Prox. latarcana : qui autem fidelis est, celat 1i. v. I . amici commissum; ergo homo non tenetur ad accusandum.

Dicendumqubd haec est differentia inter denuntiationem &accusationem, quM in denuntiatione attenditur emendatio si allis; in accusatione autem attenditur punitio criminis Poenae autem praesentix vitae non per se expetuntur I quia non est hic ultimum retributionis tempus ; sed inquantum sunt medicinales , conferentcs vel ad emendationem personae peccantis, vel ad bonum reipublicae ; cuius quies procuratur per punitione peccan

tium.

354쪽

Qitoriam primum intenditur iii Et ideo Contra bonum eommune denuntiatione , secundum auteminullum sςcretum licet recipere. Nee proprie pertinet ad accusationem. Tamen Qmnino est secretum quod hi ideo si crimen fuerit tale quodlpςr susscientes testes potest proba-

vergat in detrimentum rei pubetica ,su. δ2- 63- art. l. V. M. q. 98. artitenetur homo ad accusationem, ad Te m. .

dummodo sit vicienter ν'ssit probare quod pertinet ad ossicium ac- LEUiTICI Cap. v. is cusatoris ; putἱ clim peccatum ali-

cuius vergit in multitudinis corru- ι .

ptelam corporalem seu spiritualem.i IIdetur quod sacerdos legii Si autem non fuerit tale peccatum V claues habuerit;clauis enim est quod in multitudinem redundet; sequela ordinis i sed ipsi habuerunt vel etiam si sussicientcm probatio- ordinem , ex quo sacerdotes dicenem adhibere non possit ; non te-ibanturὸ ergo habuerunt clauem sanetur ad intentanaum accusatio- cerdotes legales.

nem ; quia ad hoc nullus tenetur a. Claues sunt duae, scilicet selen quod non potest debito modo per-iria discernendi , & potentia iudi fidere. candi; sed ad utramque auctorit Ad t. R. quod nihil prohibet perirem sacerdotes legales habebant er- peccatum reddi aliquem impoten-igo habebant claues. tem ad ea quae homines facere te- 3. Sacerdos legalis habebat ali nentur, scut ad merendum vitam quam potestatem super reliquum aeternam , & ad assumendum Ec-'populum, non temporalem; quia clesiastica Sacramenta. Nec tamen sic potestas regia non fuisset dis. ex hoc homo reportat commodum, tincti a sacerdotali; ergo spiritua-

qiiinimo deficere ab eis quae ten item ἰ&haec est clauis; ergonab -ttir facere,est grauissima poena ; quia runt clavem. virtuos abus sunt quaedam hominis Sed contra , cIaues ordinantur perfectiones. ad Ueriendum regnum coelorum,

Ad i. R . qudd subditi praelatos quod aperiri non potuit ante Chri- suos accusare prohibentur , qui sti passionem ergo sacerdos legis

non affectione Eliaritatis , sed sua clauem non habuit. prauitate vitam eorum diffamare, & Praeterea , Sacramenta veteris reprehendere quaerunt. Vel etiamflegis gratiam non conserebant: sed si subditi accusare volentes fuerint aditus regni coelestis aperiri non criminosi. Alioquin si fuerint alias potest nisi per gratiam , ergo per il- idonei ad accusandum, licet subdi-ila Sacramenta non poterat aperiri, tis ex charitate suos praelatos accu- α sc etiam sacerdos qui ministersare. eorum erat, claues regni coelestis Ad 3. R. quM reuesare secreta in non habebat. malum personae, est contra fidesita- Dicendum qubd quidam dixerunt,tem; non autem si revelenturpr lqubd in veteri lege erant claues pler bonum commune, quod sem- apud Sacerdotes , quia erat eis co- Iur praeserendum est bono priuato. missumimponere poeua pro delicto Dissiliaco by Ci Oste

355쪽

LEVITICI C

vt patet in textu , quod ad clauespertinere videtur sed fuerunt tunc incompletae: nunc autem per Christum in Sacerdotibus nouae legis perse sunt. Vnde patet quod potestas illius Sacerdotii non se cxtendebat ad coelestia, sed ad figuras ecelestium. Et ideo secundum alios dicendum quia non habebant cla. ues, sed in eis figura clauium pra

cessit. Ad 1. R. clubd clauu regni coelestis consequitur ad sacerdotium, quo homo in coetustia introducitur; non autem talis erat ordo saccrdotii Levitici: & ideo claues coeli non habuerunt, sed clauex terreni tabernaculi. Ad a. R. qubd sacerdotes veteris legis habebant auctoritatem discernendi de iudicandi , sednon ut admitteretur homo ab. eis iudicatus in coelesti sed in figuras coelestium.

Ad a. R. quod habebant spiritualem potestatem, qua per Sacramentalia legalia non a culpis , sed ab irregularitatibus hominespurgabant; ut ad manu-factum tabernaculum aditus purgato per e pateret. Lib.

q. r. art. I.

erra μo delicto suo. Videtur quod peccatum omissionis sit grauius quam peccatum lxansgressionis ; delictum enim videtur idem

estu quod derelictram ; M sic per

consequens videtur idem esse ominsioni di sed delictum est grauiusquam peccatum transgressionis, quia maiori expiatione indigebat, ut patet in textu ergo peccarum omissionis est grauius quam peccatum transgressionis. a. LIaiori bono maius malum omponitur: Sed facere bonum cui opponitur omissio) est nobilior pars

A P. V. Vers M. 34 iustitiae quam declinare a maIb cui opponitur transgressio ) ergo omissio est grauius peccatum quam transgresso. 3. Maior poena est poena damni, scilicci carentia visionis diuinae, quae debetur peccato omissionis; quam poena sensus , quae debetur peccato transgressionis r sed poena proportionatur culpae , ergo grauius est peccatum omissionis quam transfressionis Sed contra est, quod facilius est abstinere a malo faciendo quam implere bonum , ergo grauius peccat, qui non abstinet a malo facie

do, quod est transgredi, quam qui non implet bonum, quod est omit

tere.'

Dicendum qubd peccatum in-

tantum est graue, inquantum a virtute distat 1 contrarietas autem est maxima distantia; unde contrarium magis distat a suo contrario, quam . simplex eius negatio: sicut nigrum

plus distat ab albo, quam simpliciter non album, omne enim nigrum cst non album , .sed non conue titur.

M anifestum est autem quδd trans.

gressio contrariatur actui virtutis; omissio autem importat negatione. ipsius. Puta peccatum onaisitoliis est , si quis debitam reuerentiam, parentibus non exhibeat et Peccatum autem transgressionis, si con tumeliam vel quamcumque inruriam eis inserat.

Unde manifestum est qubd simpliciter & absoluteloquendo transigi essio est gravius peccatum quam omisso, licet aliqua oimilio possit

esse grauior aliqua traui ressione. Ad i. R. qudd delictum coinna niter sumptum signific. it quamcuu

356쪽

que omissionem. Quandoque tamen stricte accipitur pro eo quod omittitur aliquid de his quae pertinent ad Deum ε, vel quando icienter Sc quasi cum quodam contemptu derelinquit homo id facere quod debet. Et sic habet quandam

grauitatem . ratione cuius maiori expiatione indiget.

Ad a. R. qudd ei quod bonum est

facere, opponitur & non facere bonum, quod est omitteret, & facere malum , quod est transgredi. Sed primum contradictorie, secundum contrarie quod importat maiorem distatutam: δc ideo transgressio est grauius peccatum. Ad 3. R. quod peccato transgrensionis respondet & poena damni, propter auersionem a Deo: & poena sensus , propter inordinatam conuersionem ad bonum commutabile. Similiter etiam omissioni, non solum debetur poena damni, sed etiam Matth. p na sensus, secundum illud, Om-nιs arbor quae non facit fructum bonum excidetur, cir in ignem mittemri Et hoc propter radicem ex qua procedit, licet non habeat ex necessitate actualem conuersionem ad aliquod bonum coinmutabile. 22. q. 79. art. 6.L E v i Tr C i Cap. VII. v. IS. Nec remanebit ex eis quidquam que mane.

ARPi x , Omnes hostiae

pacificae unius generis esse videntur , non ergo debuit poni ista differentia , quod quorundam pacificorum carnes non possent vesci incrastino, quo V. Vers. I s. rundam autem possent, ut patet intextu. Explicatur supra. Ex. 1A. v.

L E vi Ti c r Cap. VIII. v. a. ructionis oleum.

EXplicatur supra Exodi 3 o. vers

Cumque sanct casset eos investitu suo. ARguitur, Sanctificatio non fit niti per gratiam r sed per S

cramenta veteris legis homines sanctificabantur, ut patet in textu λergo videtur quod Sacramenta vete inris legis gratiam conserebant. 2. Sacramenta nouae legis habentessicaciam ex fide passionis Christi: sed fides passionis Christi fuit in veteri lege, sicut M in noua sicut ergo Sacramenta nouae legis conserunt gratiam, ita etiam Sacramenta veteris legis gratiam consere

bant.

Dicendum qubd Sacramenta Vereris legis non conserebant gratiam iustificantem per seipsa, id cst, propria virtute ; quia sic non fuisset ne

cessaria passio Christi, secundum illud, at ex lege est iustitia , Christus GaI. M

gratis mortuus est.

Sed nec potest dici quod ex pas

sione Christi virtutem haberent conserendi gratiam iustificandi; nam virtus Pallionis Christi copulatur nobis per fidem & Sacramenta, differenter tamen : Nam continuatio quae est per fidem, fit purachum animae , continuatio autem Diuit tred by GOrale

357쪽

LEVITICI CAp. VIII. est per Sacramenta , fit per lusum exteriorum rerum. lNihil autem prohibet id quod est Posterius tempore , antequam sit, mouere secundum quod praecedit in actu animae ; sicut finis qui est

posterior tempore, mouet agentem

secundum quod est apprehensas &desideratus ab ipso. Sed illud quod

nondum est in rerum natura, non mouet secundiana usum exteriorum rerum. Vnde causa efficiens non

potest esse posterior in esse, ordine durationis sicut causa finalis. Sic ergo manifestum est quδd a passione Christi, quae est causa humanae iustificationis, conuenienter derivatur virtus iustificativa ad S, cramenta nouae legis , non autem ad Sacramenta vereris legis: & tamen per fidem passionis Christi iustificabantur antiqui patres sicut denos. Sacramenta autem veteris legis erant quaedam illius fidei protestationes, inquantum significabant Passionem Christi te etactus eius. Sic ergo patet quod Sacramenta veteris legis non habebant in se aliquam virtutem , qua operarentur

ad conferendam gratiam iustifican- . tem , sed solum signa erant fidei, per quam iustificabantur. t Ad i. R. quod illa sanctificatio erat figuratis: Per hoc enim sanctificari dicebantur quod applicabantur cultui diuino secundum ritum Veteris legis, qui totus ordinabatur ad figurandum passionem Chri

sti.

Ad i. R qubd antiqui patres habebant fidem de passione Christi

sutura , quae secundum quod erat in apprehensione animae , poterat

iustificate. Sed nos habemus fidem de PassioneChristi praecedenti,quae

s rL. potest iustificare etiam secundum realem Vsum secramentalium rerum. 3. p. q. 62. ari. 6.LE vi TICI. Cap. X. v. Iy. se modo potui placere Domino in caeremoniis mente lugubri '

VId vr quod caeremoniae

veteris legis habebant virtutem iustificandi tempore legis ; nam per eaeremonias aliqui Deo placebant ut patet in

textu.

1. Ea quae sunt diuini cultus m gis pertinebant ad animam quam ad corpus : sed per caeremonias veteris legis mundabatur leprosus ut dicitur ; ergo multd magis caeremoniae veteris lepis poterant mundare animam iustificando. Dicendum quod in vereri lege duplex immunditia obseruabatur, una quidem spiritualis quae est immunditia culpae: Alia verb corporalis quae tollebat idoneitatem ad cultum diuinum : sicut leprosus dicebatur immundus . vel ille qui tangebat aliquod morticinum : de sic immunditia nihil aliud erat quam irregularitas quaedam. Ab hae igitur immunditia caeremoniae veteris legis habebant virtutem emundandi; quia huiusmodi caeremoniae erant quaedam remedia adhibita ex ordinatione legis. adtollendas praedictas immunditias exstatuto legis inductas. Ab immunditia vero mentis quae est immunditia culpae, non habebant virtutem expiandi. δc hoc ideo quia expiatio a peccaris nunquam

fieri potuit nisi per Christum. Et V u iij

N. L.

358쪽

3 4 LEVITICI CA

quia mystcrium incarnationis &Pissionis Christi nondum erat realiter peractum, veteris legis caere-IN Oniae non poterant in se continere realiter vi mitem profluentem 1

Christo incarnato & pasta , sicut

continent Sacramenta nouae legis.

Et idco non poterant a peccato

mundare.

Et hoc est quod Apost. vocat ea l. 4, vena em infirma elementa ; infirma quidem quia . non possitnt a peccato mundare : sed haec infirmi as prouenit ex eo quod sunt egena, id est, leo quod non continent in se gra

tiam a

Poterat autem mens fidelium ltempore legis per fidem coniungi . , Christo incarnato & pata , dcita, i ex fide Christi iustificabantur 2 cuius fidei quaedam protestatio crathuiusmodi caeremoniarum obseruatio, inquantum erat figura Christi. Et ideo pro peccatis oriretan tur Sacrificia quaedam in veteti lege;non qui psa sacrifici ad pecca-.ro emundarent, sed quia erant quaedam protestationes fidei, quae.a peccato mundabat:

Sciendum est tamen quM hoc ipsum quδd veteris legis caeremoniae a corporalibus immunditiis expiabant , erat in figura expetationis a peccaris, quae fit per Christum. Sic igitur pater quod Geremoniae in statu veteris legis non habebant virtutem iustificandi. Adi. R. qubd sacerdotes placebant Deo in caeremoniis propter obedientiam , & deuotionem, &fidem rei praefiguratae , non autem propter ipsas res secundum se consideratas. lAd a. R. qudd caeremoniae illis

ne leprosi, non ordinabantur ads tollendam immunditiam infirmii ratis leMae, quodpater ex hoc qubdi non a)hibebantur huiusmodi caeremoniae nisi iam emundato, ut di citur. Adhibebantur autem huius- L M. f. modi caeremoniae ad , tollendam immunditiam irregularitatis. ra. q.

ter igitur prohibui sunt ab esu quorumdam ciborum tanquam im mundorum, ut patet in textu.

t Dicendum quod populus Iudaeo

rum specialiter erat deputatus adicultum diuinum, di inter eos specialiter sacerdotes . Etscut aliae rex. quae applicantur ad cultum diui num aliquam specialitatem debent habere , quod pertinet ad honori-l ficientiam diuini cultus r ira etiam .l &.in conuersatione illius populi dat praecipuε sacerdotum , debuerunt

i esse aliqua specialia congruentia adicultum diuinitio vel spiritualem vel l corporalem. Cultus autem legis figurabat mysterium Clitatu : unde . Omnia eorum gesta figurabant ea quae ad Christum pertinent. E t ideo rationes harum obseruantiarum dupliciter assignari possunt : uno modo secundum congruentiam ad 'diuinum cultum ; Alio modo secundum quod figurant aliquid ci ca Christianorum vitam. Diuiti co by GOrale

359쪽

Ad argum. R. qubd duplex pol- i nes leonis & huiusmodi. Et eadem lutio vel immunc sitia obseruabatur s ratione prohibitae sunt eis auesiti l e t una quidem culpae, Per quaedam rapaces, quae sunt nimiae quam polluebatur anima , alia au-isiccitatis :& quaedam aues aquatitem corruptionis cuiusdam , pericae, propter excelsum humiditatis. quam quodammodo inquinatur Similiter etiam quidam pisces non corpus. Loquendo igitur deprima habentes pinnulas & 'iramas; ut immunditia, nulla genera ciborum anguillae & huiusmodi, propter ex immunda sunt , vel hominem in- celsum humiditatis. quinare pol sunt secundum suam Sunt autem cis concessae ad esum naturam. Vnde dicitur Non quo dianimalia ruminantia & findentia

Is v ri. intratin os coinquinat hominem, sed' Ungulam i, quia habent humores otiae procedunt de ore, Mec eoinquinant bene digestos, & sunt mediae com

hominem. Et exponitur hoc de pec-splexionis; quia nec sunt nimis hu-catis. mida, quod significant ungillae, ne-Possunt tamen aliqui cibi perac- que sunt nimis teri estria, cum noncidens inquinare animam , inquan- habeant ungulam continuam sed tum scilicet contra obedientiam, fissam. In piscibus ctiam concessivel votum , vel ex nimia concupis.centia comeduntur, vel inquantum praebent fomentum luxuriae , propter quod aliqui a vino & a carnibus abstinenta Secundum autem corporalem

immunditiam, quae est corruptionis gallinae, peirdices , aliae huiuscuiusdam, aliquae animalium car- modi. nes immunditiam habent , vel quia Alia ratio fuit in detestationem ex rebus immundis nutriuntur, si- idololatriae nam gentiles & praeci-cut porcus di, aut immunia conuer-spuE AEgyptii, inter quos erant nu- santu sicut quaedam animalia sub triti, huiusmodi antitialia prohibi- terra habitantia; sicutiat paedem ta , idolis immolabant ; vel eis ad . res& alia huiusmodi : Vnde etiam i maleficia utebantur. Animalia verbquendam faetorem contrahunt :yel l quae Iudaeis sunt concessa ad esum, quia eorum carnes propter supcr- l non comedebant ό sed ea tanquam fluam humiditatem vel siccitatem deos colebant , vel propter aliam corruptos humores in corporibus causam ab eis abstinebant ut nota- humanis generant. Et ideo prohi-itur articulo tertio huius quaest. adbitae sunt eis carnes animalium ha- secundum. bentium soleas, id est , ungulam Tertia ratio est ad tollendam ni- continuam, non fissam, propter eo- l miam diligentiam circa cibaria , Scrum terrestrestatem. ideo conceduntur illa animalia quae

Et similiter sunt eis prohibitae i de facili & in promptu habeti posi

carnes animalium habentium mul- sunt.

tas fissuras in pedibus ε, quia sunt i Figuralis autem ratio horum est,

nimis cholerica & adusta , Lut car- l quia per omnia huiusmodi animalia

sunt eis pisces sicciores, quod significatur per hoc quod habent squamas & pinnulas i, per hoc enim ess

citur temperata complexio humida piscium. In auibus etiam sunt eis concessae magis temperatae , sicut Diuitigod by Corale

360쪽

3 6 LEVITICI CAp. XI

prohibita designantur aliqua peccara, in quorum figuram illa animalia prohibebantur. Et pcr hoc

patet R. ad argumentum. n. q. Iia1.

Cum expleti fuerint dies purificationis, pro filio siue prosilia, deferet agnum. ΕXplicatur supra Exodι cap. II.

Hie est νitus leprosi

AR lxvr, illud quod iam

est mundatum non oporret iterum mundari ; incon enienter igitur mundata lepra

hominis vel criam eius domus , alia purificatio adhibcbatur ut patet in

textu.

R. quod per ritum legis leurosius

non emundabatur a macula leprae,

sed emundatus ostendebatur, & hoc significatur clim Fbidem dicitur de sacerdote ; cum irruenerit lepram esse emundatam, praecipiet ei qui purificatur. Iam ergo lepra mundata erat, sed purificari dicebatur inquantum iudicio sacerdotis resti- ruebatur consortio hominum &cultui diuino. Contingebat tamen quandoque ut diuino miraculo per ritum legis corporalis mundaretur lepra,quando sacerdos decipiebatur in iuvicio. Huiusmodi autem purificatio leprosi dupliciter fiebat. Nam primo Iudicabatur esse mundus , secundb

I. Vel . s. cficat p. 14. v. 2 autem restitucbatur tanquam muniadus consortio hominum & cultui

diuino, scilicet post septem dies.

In prima autem puritatione onserebat pro se leprosus mutidandus duos passeres vivos , & lignum cedrinum, & vermiculum, & Hysi pum hoc modo, ut filo coccineo

ligaretur passer & hytapus simuIcum ligno cedrino; ira scilicet qubdlignum cedrinum esset quasi manubrium aspersorii; hyssopus vero depasser erant id quod de aspersorio

tingebatur in sanguine alterius passetis immolati in aquis vivis. Haec tamen quatuor offerebateontra quatuor defcchius lepraernam contra putredinem offerebatur cedrus , quae est arbor imputribilis rcontra foetorem hyssopus, quae est herba odorifera : contra insensibilitatem passer vivus: contrδ turpitudinem coloris vermiculus qui habet vivum colorem. Passet verbuiuus aduolare dimittebatur in agrum; quia leprosus restituebatur pristinae libertati. In octauo veris die admittebatur ad cultum diuinum, & restituebatur consortio hominum. Prim. t men rasis pilis totius corporis &lotis vestimentis; eo quod lapra pilos corrodit, vestimenta coinquia

nat de faetida reddit. Et postmodum facrificium offerebatur pro delicto eius ; quia depra plerunque inducitur pro peccato. De sanguincautem sacrificii tingebatur extremum auriculae eius qui erat mundandus,& pollices manus dextrae dc

pedis, quia in istis partibus primum

lepra dignoscitur.& sentitur. Adhibebantur etiam huic ritui tres lia quores , scilicet sanguis contra sanguinis corruptionem; oleum addisignandalnDiqiti so by

SEARCH

MENU NAVIGATION