장음표시 사용
361쪽
designandam sanationem morbi; aqua viva ad emundandam spurci
Figuralis autem ratio erat, quia per duos passeres significantur diuinitas & humanitas Christi ; quorum unus, scilicet humanitas , immolatur in vase fictili super aquas Viventes; quia per passionem Christi aquae baptismi consecrantur. Alius autem scilicet, impassibilis diuinitas , vivus remanebat ; quia diuinitas mori non potest et unde &euolabat , quia passione astringi non poterat. Hic autem passer vivus simul cum ligno cedrino & cocco, vermiculo & hytapo, id est, fide, spe, & charitate mittitur in aquam ad aspergendum , quia in fide Dei
N. hothinis baptistamur. Lavat autem homo per aquam baptismi& lachrymarum,Vestimenta sua, id est , opera i dc omnes pilos, id est, cogitationes. Fingitur autem extremum auriculae dextrae eius, qui mundatur de sanguine de de oleo; ut eius auditum muniat contra corrumpentia verba. PolliceS autem manus dextrae & pedistinguntur , .ut esus acti Q fiat
nem pertinent , vel etiam aliarum immunditiarum , non habent aliquid specialc praeter alia sacrificia pro peccatis, vel pro deli s. D. q. IOZ. art. s. ad I ptimum. Idem locus explicatur supra
LEvi Tici Cap. XV. v. Ic. mr de quo egreditur semen eoitus, lavabit aqua omne corpuεsuum , πimmundus erit Ῥsque ad vesperunti
L E vi Ti e I Cap. XVI. v. 17.
V t roget profect pro domosea. Rguitur. sacerdotium ve- 'teris legis fuit' figura face . Q. - n dotii Christi: sed sacerdos: veteris legis non solum pro aliis, sed etiam pro seipso Sacri licium OL serebat , ut patet in textu ergoeetiam sacerdotium Christi non sbium in aliis, sed in seipso effectum
R. quod figura non potest adae- quare veritatem : unde sacerdos 'singularis veteris legis non poterat ad hane persectionem pertingere,ut Sacrificio satisfactorim non indigea reti sed Christus non indiguit . vnde non est similis ratio de utroque.
. p. q. 22. a t. a. ad tentum.
V1tulum cr hircum apportabunt foras castra. C Xplicatur infra V. 73. v. IIo
362쪽
L E v I T i c I Cap. 26. . 3 semel in anno.
Clitisti non permaneat in aeternum ; Nam Christus est sacerdos non secundum quod Deus, sed secundum qubd homo : sed Chri stus quandoque non fuit homo, scilicet in triguo mortis ; ergo Sacerdotium Christi non est in aeter-
Sed contra est quod dicitur, Tu es facerdo, in aeremum. Dicendum quod in officio sacerdotis duo poc diit considerari r primo quidem ipsa hutiis sacrificii. Secundo, ipsa sacri scii cola summatio i, quae quidem consistit in hoc , quod illa pro quibus sacrificium offertur , finem factificii consequuntur. Finis autem sacrificii quod Christus obtulit, non fuerunt bona temporalia, sed aeterna quae per et iis in*rtem adipis cimur. Unde dicitur quoden asstriens pontifex futurorum bonorum , ratione cuius Christi sacerdo tium dicitur esse aeternum. Ir haec qpidem' consummatio
oblatae permanet in aeternum I quia . ut dicitur,m a oblatione conssummauit in aetemum sanctificatos. Et per hoc patet R. ad argumentum. Vnitas autem huiris oblationis figurabatur in lege, per hoe qtibd semel in an- .no legalis pontifex cum solenni oblatione . languinis intrabat in . Sancta. Sed deficiebat figura a ve ritate in hoc, qudd illa hostia non habebat sempiternam virtutem: Mideo annuatim illae hostiae reiterabantur. 3. p. q.
Θιma camis in Ianguine es Rguitus , Animal onthis, carnis in sanguine Φt- patet in textu sed sangui, icum semine traducitur , praecipuὸycum sperma non sit nisi sanguis de- coetus ergo de anima eum semine et
R. quod quia anima est propriε
aetiis corporis viventis, vivere autem est per calidum & humidum, quae in animali Persanguinem con-
sacrisii christi praefigurabatur in i seruantur di Ideo dicitur quod ani- hoc apso quod pontifex legalis se- l ma est in sanguine, ad designandum
mel in anno cum sanguine hirci de vituli intrasat in sancta sanctorum, Ut patet in textu e cum tamen hircum de vitulum nqn immolaret in Sanctis Sanctorum , sed extra. Et similiter Christus in Sancta Sanctorum, id est, in ipsum coelum intrauit, & nobis viam parauit intrandi per virtutem sanguinis sui , quem pro nobis in terra effudit. Nota quod licet passo & mors Christi de caetero non sit iteranda, tamen virtus illius hostiae semel propriam dii positionem corporis, inquantum est materia perfecta per animam. In quaest. disp. q. 3. de po
L E viri c I Cap. XVIII. v. 4. Facietis iudicia nita, o pracepta mea penuabuis.
V di praecepta ad moralia reseruntur , iudicia vero ad iudi-Diuiligod by Corale
363쪽
eialis 3e caeremonialia. I 1.ss. an. A. ad ternum. LEvITI cI. Cap. I . v. q. 'diis liges meia atque iudicia, faciens homo vivet in eis.
dicitur vivere in eis, quia non incurrebat poenam mortis quam lex transgressoribus instigebat ; non vero quia iustificabant. u. art. I 1. ad secundiι-
L E vvet I c I Cap. 18. v. si Omnis homo ad . proximam sanguinis
inter propinquos ; quia ceriri
ea quae inter virum & uxorem aguntur, quandam naturalem 'cres undiam habeant, ab his mutubage'-dis, illas personas prohiberi. Opor- uit , quibus propter coniunctionem sanguinis reuςrentia debetur. Quae quidem ratio videtur in vete
ri lege inducta , pmptqr hoc quod i aliquis p rentibus sir subiectus ; e
igitur Iuli bonis moribus ut talis coniunctio legibus inhiberetur. Adhuc. Dele statio coitus maximucorrumpit aestimationem prudentiae; multiplicatio igitur talis delectationis repugnat bonis motibus: talis autem delectatio augetur per amorem personarum quae coniunguntur i, esset igitur contrarium bonis moribus, propinquis coniungi: quia in eis coniungeretur amor qui est ex. c amuniqne 9a iginis, coniunctione amoris concupisce0tiae;&. multiplicato amore necesse est
magis animam deluetiuionibus subdi. Amplius. In societate i humana hoc est in ximς nmcssarium, ut sit amicitia Ma hQmiqes , diun. Per--nae extrane* per matTimonia col-l liganturiconuenjens fuit igitur le-l gibus ordinari quod matrimoniai iatraberentur cum extraneis. Per-l senis, & non cum propinquis.1 Adhue Inconueniens est ut illispersonis aliquis socialiter coniungatur, quibus naturaliter debet esse iubiectus naturale autem, est quod
Leu. 3. dicituri, Turpit ἀμαν sotroris manon discooperies. . Et simis ter de aliis. Praeterea ad corruptionem bonorum morum pertinet quod homines sint nimis dedui voluptatibus coitus ; quia cum haec voluptas maximὶ mentem absorbeat, impc-go, inconueniens esset qudd eum parentibus. aliquis matrimoniuincontraheret, cum in matrimonio se quaedam coniunctio socialis.
omnuhomo ad praximo me re. Mulier facta est in adiutorium vito ad generationem , t sed nimia - propin diretur ratio ab his quae recte agen- quitas reddit perisnamsd, hoc ineda essent ksequeretur autem nimius piam unde personae piopinqua a voluptatis usus , si liceres ..homani . matrimonio erchidantvra Ni patet per coitum coniungi illis personis i in textu , ergo mulier non tribuit quibus commorandi habet necessi-ifieri cx uiro. Explicatursem: Μ' 2.
pinquis, quia talibus occasio coitus Idem locus explicariar supra Exo
subtrahi non posset et conueniens di M. v. l2. . I , , L. ca . i. v Π
364쪽
l nerea , nimia oppormnitas dareis
Lavi TI cI Cap. Is. v. T. Turpitudinem matris tuae non discooperies.
V Idetur quod incestus non sit
species determinata luxuriae; incestus enim dicitur per priuationem castitatis: scd castitati uniuersaliter opponitur luxuria, ergo videtur quia incestus non sit 6ecies luxuriae , sed sit uniuersaliter ipsa
i. Illud quod de se non importat
aliquam deformitatem, non constituit aliquam determinatam speciem vitii: sed accedere ad consanguineas vel affines, non est secundam se deforme ;' alias nullo tempore licuisset ; ergo incestus non est determinata species luxuriae.
inueniri determinatam speciem luxuriae , ubi inuenitur aliquid repu- gnans usui debito venereorum. In Vsu autem consanguinearum vel affinium inuenitur aliquid incongruum commistioni venereae , triplici ratione. Primo quidem quia naturaliter homo debet quandam honorificenriam parentibus, M per consequens aliis consanguineis, qui ex eisdem parentibus de propinquo
originem trahunt Manifestum est aurem quM in actibus venereis ma- 'ximb consistit quaedam turpitudo honorificentiae contraria; unde de his homines verecundantur. Et ideo incongruum est quhd talis commixtio venerea fiar talium persona
Sccunda ratio est, quia personas sanguine coniunctas necesse est ad- inuicem simul conuersari; unde si non arcerentur a commissione vetur hominibus venereae commisti
nis: & sic animi hominum nimis mollescerent per luxuriam. Et ideo in veteri lcge, illae personae specialiter videntur prohibitae esse , quas necesse est simul commorari. Tertia ratio est quia per hoe impediretur multiplicatio amicorum:
dum enim homo uxorem extraneam
accipit , iunguntur sibi quadam
speciali amicitia omnes coni anguinei uxoris , ac fi essent consanguinei siti. Ad t. R. qubd abusiis contancharum personarum maxime induceret corruptelam castiistis, tum propter' opporiunitatem , tum etiam pro-l pter nimium ardorem amoris , uti dictum est: & ideo antonomasticε abusus tabum persbnarum vocaturi incestus.
Ad E. R. quod in commistione personarum coniunctarum aliquid est quod est secundum se indecens& repugnans naturali rationi; sicut quod commissio fiat inter parentes,& filios quorum est per se dc immediata cognatio: nam filii naturaliter honorem debent parentibus. Aliae verb persenae quae non coniunguntur secundum seipsas, sed per ordinem ad parentes, non habent ira ex seipsis indecentiam. Sed variantur circa hoc decentia , vel indecentia secundum consuetudinem dc legem humanam vel diuinam : nam usus venereorum,quia ordinatur ad bonum commune , subiacet legi. 22.
365쪽
LE v ITIes Cap. tr. v. s. iTurpitudinem uxorispatris tui non reueiabis.
Videtur qubdassinitas matrimoniuiri non impediat i nihil enim impedit matrimonium , nisquod est illi contrarium: sed assinitas non contrariarur matrimonio, cum sit effectus eius; ergo non impedit matrimonium. a. Uxor per matrimonium esciatur res quaedam viri r scis consanguinei defiuncti viri se edunt in rebus eius ; ergo possunt succedere
in uxore, ad quam tamen manet assinitas.
Sea contra est quod dicitui intextu , nam illa est taniam assinis; ergo amitas impedit matrimo-i
Dicendum qubd assinitas praecedens matrimonium impedit contrahendum & dirimit contractum e dem ratione qua de consanguinitas. Sicut enim inest necessitas quaedam cohabitandi consanguineis adinuicem, ita & assinibus i & sicut est quoddam amicitiae vinculum inter consanguineos , ita, inser assinest sed si assinitas matrimonio superu niat, non potest ipsum dirimere., Ad i. R. quMassinitas non contrariatur sio ex quo camsatur; sed , Aatur mareunonio
ruod cum assine contrahendum es. et , inquatituis impediret multuplicationem amicitiae, & concupiscentiae replessibnem , quae Per matrimonium qu eriintuta
Ad x. R. qubd res possessie a viro non essiciuntur aliquid unum cum ipse viro ; sicut uxor incitur una caro cum ipse. Vnde sicut consan-XVIII. Wrs. 8. ω- . L. 3s Iguinitas impedit matrimonium, vel coniunctionem ad virum feeundum carnem, ita de ad uxorem viri. Lib. . sent. dist. 4 I. i. art. a. Supplim quaest i . art. .. er lib. ad AnnibaU. dist. O. are. 2. Turpitudinε uxoris, me. Si infideles Coniunα inueniantur in gradibus i liue diuino prohibitis, non permi runtur c6manere altero vel utroque conuerso ad fidem. Pernutiuntur autem si inueniantur coniuncti in
gradibus per Ecclesiam selum prohibitis ; quia infideles non sunt iastricti statuto Ecesesiae, sed tuti dia
uino , contra quod verum matriamonium inter eos esse non poterat. Lib. ad Annibald. dilham. . ad fecundum. Lavi TICI Cap. 18. v. . Turpitudinem si roris tua non reuelabis.
. matrimonium non tinpedian , nihil enim impediti matrimonium nisi quod contrariatur alicui matrimonii bono : sed consanguinitas non est huiusmodi, imb mMis via detur iuuare, quia inter propinquos est melior & firmior coniunctio; ergo consanguinitas matrimonium . non impedit. R. qudd sanguinitas impedit bona Mae supi matrimonio annexa, nempe foedus amiruta inter homi- .nes ampluuinum, .scalia huiusvo- .di. Lib. ad Annibal ... HL
366쪽
terminatis quando sunt canae r in- naturalis autem quando inordin tE & quasi continue ex aliqua infirmitate fluxum sanguinis patiuntus. In fluxu ergo menstritorum innatu-
VIdetur quod liceat mulieri l rati non est prohibitum ad mulie-
menstritatae debitum petere; i rem menstruatam accedere in lege scut enim in lege mulier menstru . , noua , tum propter infirmitatem; ta-erat immunA .ua &vir fluxumis quia mulier in Q statu concipere seminis patiens: sed vir semimfluus t non potest ; tum quia talis fluxus est potest debitum petere ι ergo pari perpetuus &diuturniis λvude Opo . ratione & mulier menstruata .. t reret quod vir perpetub abstinea. Maior infirmitas est lepra i Vcr. ., dquam passio menstruorum, & ana- l Ssd amando paturaliter mulieriorem vi. . videtur , corriiptioncm l patitiis fluxus .menstruorum, potest . eausat in prolei sed leproin potest i concipere , & iterum talis si ux, debitum petere; ergo. t non durat nisi ad modicum tempus. 3. Si menstruatae non licet petere t unde prohibitum est ad talem ac debitum, hoc non est nisi ratione i cedere ;& similiter prohibitum est desectus qui tenetur in prole: sed . mulieri in tali fluxus debitum pe- si mulier sit sterilis , vos timetur : tere. ι . . Ad i. R. qubd fluxus seminis in, talis defiMus ; ergo videtur qubdialtem sterilis menstruata possit
Dicendum' quM acccedere ad menstruatam 'in lege 'prohibitum erat duplici ratione , tum 'propteriminiinditiam , tum propter nocumentum quod in prole ex huiusmodi continistione frequenter sequebariar. Et quo ad primum praeceptum' '; erat eaeremoniale , sed viro ex infit inte procedit, necamen sc fluens est aptum ad generationem. Et praeterea talis passo estidiuturna, vel perpetua sciit lepra; unde non est similis ratio. Et pet 'hoc etiam soluitur etiam secun
Ad R. qubd quandiu mulier amoistrua 'tatur . non potest esse , certum eam esse sterilem, quaedam squam dira ad seeundum, erar mora- enim in iuuetitute sunt steriles, quae ite, quia cum matrimonium sit udi procesia temporis sunt Recundae, bonum prolis principaliter ordina- & c conuerso Lib. itum, ordinatus est omnis matrimm I. an. a. q. R.
rvi usus, ouo' bonum prolis impenditur: de ideo h praecin una obli-Dicthun in noua lege propter secundam rationcm, etsi non propter primam. Fluxus tame menstruorum potest esse natur tu innaturalis: naturalis quidem, quando scilicet in licrcs patiuntur temporibus de-Lr o, i ci Cap. XIM v. 2. Sancti estote quoniam Sanctussum.
367쪽
si aut Deo in Sacramentiv ι Η- pςr 'Itoi em sacramentorum, quantum opera charitatis 1 sed mali non pec' l est Ox parte ipsius licet Saeramen eant si ministrent Deo inopexibus charitatis, quinimo hoc est eis connas 4 sulendum , secundum illud,Confi
bum meum tibi placear, nccMa tua eliemosinis redime ; ergo videt :qubd mali non Oeccent Sacramen-: taministrando. a. Quicunque communicat aliis cui in peccato, etiam ipse inire Rom. t peccati, secundum illud DNnisunt: - . morte, non solumquὶ peccata facisnt, lsed eatam aut consentisnt facies tilavssi sed si mali ministri pectent Sacramenta ministrando: illi qui ab eis
Sacramenta recipiunt, eis in pec- csti communicant; ergo etiam ipsPeccatent, quo4 videtur inconueis
3. Si mali pecearent Sacrataenisi tradendo , essent perplexi , i quia 'euam quandoque peccarendisicia-:cramenta non traderent ; puta cui ieis ex ossicio incumbit mecessitas: I. r. dicitur enim Vae mὶhi si non euange-'- Iisamra necessitas enim mihi incumbit. Quandoque etiam propter periculum ; sicut si puer in periculo mortis existens. osseratur, peccatori baptismdus ε tergo vide tur quM mali non 'peccent Sacra menta ministrando. Dicendum quod aliquis in agenta secundum se ipsa incontaminab
lia sint in consequens est quδd tale
peccatum ex genere suo sit mor
Ad r. R. qudd opera charitatisnqn sunt aliqua consecratione sanctificata, sed ipsa pertinent ad iustitiae sanctitatem', sicut quaedam iustitiae partes : & ideo homo qui se exhibet Deo ministrum in operibus charitatis, si sit iustus, amplius sanctificaturi: si veris sit peccatot , pcrhoc ad sane itatem disponitur. Sed Sacramenta in seipsis sanctificationem quandam habent per mysti
cani consecrationem. Erideo praecogitur in nainistro sanehinas iusti tia , .ut congruat filo ministerio.'Et iideo incongrue agit de peccat si in . peccato existens , ad tale ministe '
. Ad ι. R: quia ille qui ad saera - ,
menti accedis, ,siastim Sacramei ita a ministro Ecclesiae, non in qnan- tum est talis persena, sed inquan- 'tum est miruster Ecesesiae. Et ideo quandia iis ecclesia toleratur iniresiasterio, ille qui ab in susci- pizSGrammarim, non communia cat peccato eius; sed communicat Ecesesiae, quae eum tanquam ministrum exhibet. Si verb ab Ecesesia
do peccat ex hoc quod operatur l non toleratur, pura cum degrad non sedundum quod oportet: con- l tur, vel ex communicatur, vias α' ueniens est autem ut Saςrament penditur . peccat: qui ab eo accipit irum ministri sint iusti; quia mini- ' Sacramentum 8, iqpia communicat 'stri debent Domino conformari, ut peccato ipsius.
Iatet in textu. Et i leo non est ὀari l Ad 3. R. quia ille qui est in peccatum quin mali ethibentes si mo . to mortali. non est perplexus sim inistros Dei & ecesesiae in dispensi- i plicitet, isi ex ossicio es incumbat i 'tione Sacramentorum , pecc4ht. a Sacramefita dispensare quia potest iEt quia hoc peccatum pertinet ad poenitere de peccato, de liciis mi irreuerentiati Des dc contariin nistrare.' Non est autem incon et i
368쪽
quodam, scilicet quod veli emanere in peccato In articulo tamen necessitatis non peccaret baptisando , in casu in quo etiam posset laicus baptisare , sic enim patetqubd non exhiberet se ministruin Ecclesiae , sed subueniret necessitarem patienti. Secus est autem in aliis Sacramentis , quae non sunt tantae necessitatis sicut baptismus.
V Idetur quod non omne periurium ut peccatum morine; nam maius est iurare per Deum quam per Euangelium t sed non semper peceat mortaliter qui per rationem. Quibus aequaliter Deum iurat aliquod falsum 1, pura lunc inde politis, grauius est siquis. Vnde manifestum est quhd periuἰrium, ex sui ratione, est peccatum mortale. Ad argum. R. quod ille qui, iocosἡ periurat , non euirat inuinam irreuerentiam, sed quantum ad aliquid magis auget.. Et
ideo non excusatur a peccato mortali. Ille autem qui ex lapsu lingum falsium iurat, si quidem auertat se: Iurare , & falsum esse quod iurat;
nou excusatur a peccato mortali, sicut nec a Dei contempta: si autem hoc non aduertat, non vidctur habere intentionem iurandi , & ideo a crimine periurii excusatur. Est ergo grauius peccatum si quis so- ilemniter iuvet per Euangelium, quam si per Deum incon inuniaer- moue .hiret ; tum propxer scanda-ilum , tum propter maiorem deli- is ex ioco, vel lapsu linguae aliquis
tali .iuramento in commini sermone utatur; ergo nec etiam si. aliquis frangat iuramentum quod si lemniter per Euangelium iurar, semper erit peccatum. . Sed contra . , Omne peccatum quod contrariatur. praecepto diuino , est peccatum moriale: sed per- Iurium contractatur praecepto diuiano, V patet in Lextu, ergo est peccatum mortalc. .
Dicendum quod ea quae ex se sunt. peccata venialia , vel etiain bona ex genere , si an eontemptum Dei fiant, sivit peccata mortalia. Vnde multd magis quicquid est quod de sui ratione pertinet ad contomptum Dei, est peccatum mortale. Perlutium autem de sui raeto- per Deum iurans L periuret ἡ quam si periuret, iurans per Euangelium
LEvi Tic I Cap. 19. v. II Non facies calumniamproximo tuo.
Obinis fraus vel dolus commis in hix quae ad iustitiam. pertinent, potest intelligi esse prohibita in textu. Explicatur infrae
N vita ista est status merendi vel demerendi , unde compar rur
militiae , & diebus mercenarii , VP ne importat contemptum Dei ; ex patet, Militia est υita hominis seuper Iob. r. hoc euim habet rationem culpae, i te Am : er sicut meraenam dies esus.
qina ad irreuerentiam Dei pertinet.*Sed post statum militiae & laborem
369쪽
merematii , statim debetur praemium vel poena bene vel male certantibus , ut patet in textu. Dominus etiam dicit, Cito velocι ter re dam vicissitudinem vobu super caput lvestrum. Statim igitur post mortem lanimae vel praemium consequunti in i Ad I. R. qubd praeceptum dere-3sscet in peccato morari, sed quilibet tenetur peccatum statim deserere;& ideo quilibet tenetur statim restia tuere, si potest; vel petere dilationem ab eo qui potest usum rei concedere. vel poenam. Contra Gentiles lib. cap. 9t. Non morabitur opus. Videtur quddnon teneatur aliquis restitueru statim , sed licite possit restitutioncm differre ; praecepta enim assumati-tiua non obligant ad semper : sed necessitas restituendi imminet ex praecepto assirmativo i ergo non obligatur homo ad statim restituen
a. Restitutio est quidam achiis virtutis . scilicet iustulae : Tempus autem est una de circunstantiis quae requiruntur ad actus virtutum eum ergo aliae circunstantiae non sint determinatae in actibus virtutum, sed determinabiles scel)nduin rationem prudentiae; videtur qubdnec in restitutione sit tempus determinarum ut scilicet aliquis teneatur ad statim restituendum Sed contra esh, quod eadiam ratio esse videtur in omnibus quae sunt restituenda : sed ille qui conduci opera mercenarii, non potest differre restitutionem , ut patet intextu; ergo neque in aliis restitntiones iis faciendis potest fieri dilatio, sed statim restituere oportet. Dieendum quia sicut acciperet
rem alienam, est peccatum contra iustatiam , ita etiam detinere cara,
quia 'et hoc quod aliquis detine
rem alienam inuito Domino, impen
cundum formam sit assirmativit in implicat tamen in se negariumri pr*ceptum , quo prohibemur rem alterius detinere. Ad a. R. qtibd cuiuscumque circunstantiae omissio quae contraria-rurvi tuti, pro determinata est habenda ; & oportet illaro circunstantiam Obseruare. Et quia per dilationem restitutionis , commilitur peccatum iniustae detentionis quod histitiae opponitum ideo necesse est. rempus esse determinatum, ut statim restitutio fiat. 21. 62.
Idem locus explicatur supr4 Exo
eris criminator , nec Isin in . populi σή
peccatum dista ictum Adetractione ; quia criminator idem vide
tur eme quod detra r. Dicendum quod sus gro & detra
ctor ut marcsia, cqn ni uti deeriam in forma, siue in modo loquendi quia utcrque malum Oc-- culte de proximo dicit , , propter quam similitudinem interdum unum pro alio ponitqς. P iserunt autem suciquia detractor intendit 1 'denigrare unianai proximi: unde iula mala de prouino praecipue pro' fert ex quibus proximus, infamari,
370쪽
possit, vel saltem diminui eius famat, susurro autem intendit amicit atra separare: & ideo susurro talia mala prosuri de proximo , quae possunt contra iptiim commouere animum audientis, secundum illud
Eta 18. peccator conturbabit amicos, πω. II. ιn medio habentihm immutetiηimicitiam.
Ad argum R. qubd criminator differt &a susurrone, &a detractore , quia criminator est qui publichcrimina aliis imponit, vel accusando vel conuitiando; quod non pertinet ad detractorem & susurro
L E v i Ti C I CU. 'I9. v. II. . e oderis fraιrem in corde tuo , fedpublice araue eum, ne habe severillo peccatum.
Videtur quδd diligere inimicos
non sit de perfectione consilii; quod enim cadit sub praecepto, non est de persectione consilii: sed dili gere inimicum, cadit sub praecepto M t -- illo videlicet, Diliges proximum tuum sicut testsium uenam nomine proximi intelligitur omnis homo ; ergo diligere inimicum, non est de persectione consilii.
fectione eoi filii dilectio inimicorum , quamlim ad exhibitionem familiaritatis & aliorum effectuum charitatis sed contra: omnem proximum tenemur ex charitate diligere : sed dilectio charitatis non cst tantum in corde, sed etiam in op ' .' , re: dicitur enim No di amus. Derbo, neque linrua ,sed omis π vrimam, ergo etiam quantum ad effectus charitatis, dilectionum,corum cadit sub praecepto. s XIX. res Ic. σi . 1. Dicitur , Diligite inimicos et e- Mati strer , σ bin faeite his qui oderuntios ; si igitur diligere inimicos 'cadit sub praecepto, S: benefacere eis cadet sub praecepto , quod pertinet ad effectus charitatis. . Ea quae perta neut ad pei sectioncm consiliorum , non fierunt Inveteri lege tradita, quia ut dicitur, Nihil ad perfellum adducit lex : sed IIebr. 7. in veteri lege fuit traditum qu bd ad δ' inimicos non soluin affectus dilectionis haberetur , sed etiam c&chus dilectionis eis impenderetur:
dicitur enim Si occur νis, bour in mici, aut asino erranti , seduc ad eum.
Et si gaώ sus pum ad ruinam erus
qui me oderat, exultaui quὸd inauemsset eum malum : non enim dedi
ad peccandum guttur meum. Etsi es Nerit inimicin tuus ciba illum, si 'i- uerit, dari aquam bibere; ergo diligere inimicum etiam quantum ad exhibitionem effectuum charitatis, non est: ὀe persectione consilii. . Consilium non contrariatur legis praecepto , unde Dominus perfecitonem nouae legis traditurus praemisit, Non veniueluere legem, sta adimplere t diligere autem inimicos videtur contrariari praecepto legis, quia dicitur, Diliges amicum tuum, ct odio me. Ergo dilectio
inimicorum non cadit sub pers ctione consilii. s. Dilectio habet proprium o lectum in quod inclinat: sed proprium obie m dilectionis non videtur esse inimicus, sed magis dilectioni repugnans ; ergo non est depcrfectione charitatis Fbd aliquis
diligat inimicum. . l- 6. Persectio virtutis non contra .riatur inclinationi naturae, sed magis per virtutem incliΡuo natum