장음표시 사용
391쪽
cit, quis in occulto loquitur, qui coram tot hominibus' loquitur, praesertim si hoc loquitur paucis, quod per eos vult innotescere uviI-
Tettio modo aliqua doctrina est in occulto , quantum ad modum docen3i: dc uc Christus quaedam turbis loquebatur in occulto , Parabolis utens ad annuntianda spiri-rualia mysteria , ad quae capienda non erant idonei vel digni r-Q- :n en melius erat eis vel sic sub tegumento parabolarum , spiritualium doctrinam audire , quam Omnino ea prurari. et l II 'Harum tamen parabolarum apα- ram& nudam vcritatem Dominus
discipuljs exponebat, per quos de-ucoirex ad alios qui ellent idonei, τ .. secundum illud, Auae audisti a mei
in x. per multos aestes, hac commenda fidelibus bo imbus , qui idoneι erunt alios docere. Et hoc signatum est intcMu, ubiniandatur quod filii Aaron inuoluerent Vala sanctuarii. 'qitae Levitae inuoluta portarent. Ad i. R. quod non legimus Dominum solitum fuisse noctibus sermocinari, do ina tradidisse in tene is :sed hoc dicis, quia Omnis sermo eius carnalibus tenebrae sent, de verbum eius infidelibus nox est. Vel comparative loquitur, quia vi . delicet crudaibat eos in paruo Iu- . daeae loco respectu totius mundi, auqsto emet pec Apostolorum praedicationem doctrina Christi palicanda. IAd et. R. quod Dominus non om . nia pristi da; sine sipientiae sita dotar' eritia 'naniΚstauis non solametur- . bis, sed nec etiam discipulis, quibus dixit Adtac mdista habeo. Yolu
Sed tamen quodcunque dignum duxit aliis tradere de sua sapientia, non in occulto, sed palam propositit, licet non ab omnibns intelli
parabolis , Iuque tur non erant digni nec Monet nudatra eri- ratem accipere, quam discipulis exponebat. Quod aulcm dicitur quda sine parabolis non loquebatur eis, hoc dicitur non quia . nihil propriElocutus est sed quia nullum fere sem onem explicauit, ubi non per parabolam aliquid fgnificauerit, quamius in eo aliqua prurie dixerit. 3. p. q. q. . arn 3. f re NvMERORVM p. Non imponet ibi s , qui coctam
gnandam deuotio m mentis,iquae est necessata viseremibusS Metiam ad defigilandum odorem bo-.nae famae. . Nam ilius S pinsua esto& odoriferum. Et qiua facii ficui Zelotypiae non procedebat ex dehuotione , sed magis ex duspicione, ideo in eo non offerritur the.
Putrescere Iaciat lemur tuum . Y T Idetur quod ea quae praeteni ν' rationes seminales fiunt. Istmonuila minacula snt; in opus e mereatioris virtus 'seminalis isturae. non potest: nec tamen optas Creationis . miraculosarn dicinuq qu miracula iunt ad Imnifestationem gratiis,
392쪽
NUMERORVM CAP. V. Ves 23. 37s gratiae: ad quod creatio non est or- Admirabile autem in se id est, eu dinata, sed magis ad institutionem naturae; ergo videtur quod non sit ratio miraculi in hoc, qu bd praeter causas seminales aliquid fiata. Creatio animarum&iustificatio impiorum, cum frequenter fiat, miraculosa non est ; quia miraculum est aliquod arduum & insolitum, ut Aug dicit.&tamen isti eD sectus praeter rationes seminales producuntur , ergo idem quod prius. 3. Resurrectio mortuorum cum in spe fidelium sit, miraculosa non est; quia miraculum est praeter spem admirantis apparens ut Aug. dicit:& tamen resurrectio mortuorum per naturam steti non potest; ergo non omnia quae propter virtutem naturae fiunt, miracula dicuntur. q. Quaedam quandoque fiuntius causa simpliciter occulta est, ita etiam quδd in re est aliqua virtus secundum rei veritatem, per quam aluei debeat contingere. Huiusmodi autem sunt quae immediate a virtute diuina causantur, quae est cau- occultissima , alio modo quam se habeat ordo causarum naturalium: sicut qudd caecus sterum videat, dc quod mortuus resurgat , de huiu modi. Et haec proprie miracula dicuntur quasi in scapsis de sinpliciter
Haec autem quandoque sunt supra naturam , quandoque praetcrnaturam, quandoque contra naturam. Supra naturam dicitur esse Mi a miraculum , quando i natura non culico in
potest in ipsam substantiam facti ; dita.-l sicut diuisio maris rubri, suscitatio mortui de huiusmodi ' Illa vel bdi- praeter rationes seminales , quae fa- i cuntur praeter naturam fieri, in quo cultatem naturae non excedunt; si- quidem natura potest quantum ad cui quod aqua conuertatur in vinum , ut factum legitur: sed miraculum est supra facultatem naturae apparens, ut Aug. dicit;ogo vidcturquod non omnia quae praeter rationes seminales fiunt,miracula sint. Dicendum quod admiratio ex duobus causatur , scilicet ex hocqubd alleuius effectus causa occulta est Sc ex eo quod aliquid in re videtur, per quod aliter esse deberet. Contingit ergo aliquid esse admirabile simpliciter , de aliquid, admirabile quo ad hunc. Admir bile huic est esse id, cuius causa occulta est sibi, de cui videtur secum dum suam aestimationem ruliquid obviare, quare non ita esse dis ret , quamuis in re nihil siti repugnans, nec causa in se sit nimis oc- substantiam , sed tamen praeter operationem naturae fiunt iustis diuino. Et qubd haec dicantur miracula contingi r ex tribus ; primo propter excessum dc singularem
quendam modum , sicut ranae productae in AEgypto in tanta multitudine sicut antea visum non fuerat Secundὸ propter hoc quod hora determinata contingunt ad inuocationem diuini nominis, sicut quod manus Ieroboam extensa contra
eius da visa. rinio quando aliquid uniuersaliter contingit, sicut in veteri lege de aqua Zelotypiae , quod post potum M lius venter adulturae diuino miraculo putresccbat, ut pa-
Contra naturam , autem dicitur
culta ; dc hoc pQtest dici mirum illi. t fieri, quando in te est aliquid con-
393쪽
trarium ei quod fit: sicut si graue sursilm moueretur, & qiidd virgo' peperit, vel aliquid huiusmodi; ita quod miraculosε sequatur actus
manente contraria natura , quae
scilicet est principium contrarii
Ad r. R. quod creatio propri Eloquendo non est opus miraculosum, quia deficit una conditio miraculi ; quamuis enim causam occultam habeat, tamen non est in re; unde aliter esse deberet, imo esse rerum naturali quodam ordine aptimo ente producitur ἔ quamuis non per necessitatem naturae. Ad i. R. qudd nec etiam creatio animarum, vel iustificatio impi Tum proprie miracula debent diei; quia quamuis sint praeter rationes seminales, agentes ad persectionem essectus; non tamen est praetcr eas dispositiones; dispositio enim cor poris ad reccptionem animae, de praeparatio voluntatis ad susceptionem gratiae, est per virtutem creatiirae collatam.
Si tamen sime tali praecedente praeparatione, vel anima infunderetur , vel gratia conferietur , &utrumque miraculum dici posset,vr patui in formatione primi hominis, in conuersione Pauli. Nec tamen sequitur ex vi rationis inductae; quia insoliti im quod in destinitionei illi ponitur, non dicit rarit sed excludit solitum cur , . ae. Unde si quotidie caeca . anuclarentur , nihilominus miraculum esset; quia praeter cursum natia. ' i, qui nobis est consuetus , contingevet.
Ad R. quod resurrectio miraculosa erit; quamuis enim sit se
p. V. Vers. 2I.er cap. s. v. supra spem naturae.
so aquae in vinum non fuerit supra facultatem naturae qu inrum ad se stantiam facti: tamen fuit supra eius facultatem quantum ad modum faciendi ; non enim potest natura aquam in vase existentem , subtili in vinum conuertere, sed per digestionem & maturationem uvae. Lib. 2. snt. dist. IS. I. art. s. Putrescere faciat femur tuum. MiraculosE mulieris adulterae computrescebat femur bibitis aquis . in quibus sacerdos maledicta congeia
serat. 12. q. Io 3 art. 2. ad tertium
Idem locus explicatur supra Exo
Nu MEROR vM Cap. VI. . 2. Vir siue mulier cum fecerint votum vesanct ficentur, orpe oluerint Domino Consecrare , a vino ablinebunt.
tur ad perfectionem religionis qu)d pauperras, continentia , & obedientia cadant sub voto ; disciplina enim perfectionis assumendae ex traditione Domini est accepta: sed Dominus dans formam persectionis dicit, si vis pers ctus este, vade, vende σmnia habes, π da paven ς, nulla Ma fh
mentione facta de volo; ergo Vid - y.D. M.tur quod votum non requiratur ad
disciplinam religionis. a. Votum consistit in quadam promissione Deo facta , unde cum dixisset sapiens, Si quid vom' Der, Eccla. F. nemorem reddere; statim subdit, disia 3
plicet enim ei iniuietis re stulta
394쪽
promissior sed ubi est exhibitio rei, non requiritur promissio; ergo sufficit ad persectionem religionis quod aliquis seruet paupertatem, votum continentiam, & obedientiam ab Min conria est quδd in veteri lectione Ae Naetaraei cum voto sanctifica- religio- bantur, ut patet in texti . Per cosm - autem significantur illi qui ad perfectionis summam pertingunt; ergo votum requiritur ad statum periectionis.
Dieendum quod ad religiosos pertinet qubd sint in statu perfectionis: nam ad statum perfectionis requiritur obligatio perpetua ad ea quae sunt persictionis cum aliqua
solamnitate. Vtrumquα autem norum competit religiosis , religiosi enim se voto astringunt ad hoc quod a rebus secularibus se abstineant,quibus licite uti poterant, ad hoc quod liberius Deo vacent, in quo consentit perfectio praesentis
Horum autem obligatio fit cum quadam solemnitate professionis: sed ad persectionem Christianae vitae pertinet paupertas, continentia& obedientia et nam per primum liaiquis affectum suum abstratiit a lrebus mundanis: per secundum autem retrahitur ab his per quae homo impeditur ne seratur totaliter in Dei seruitium , quod est carnalis copula. Per tertium vero instruitur& exercitatui homo ut perueniat
ad finem perfectionis quali discipulus sub magistro. Et ideo retiagionis status requirit ut ad haec tria aliquis voto obligetur. Ad a. R. qubd ad persectionem vitae Dominus pertinere dixit quod alaquis eum sequatur , non quali- CAP. Vris. 38is tercumque , sed ut ulterius retrb bl non abiret. Vnde ipse dicit Nemo Lura ν.
l piciens retro, aptus est regno Deio Haec autem immobilitas sequelae Christi firmatur per votum Et ideo Votum requiritur ad perfectionem religio-l nis.
l Ad i. R. quod persectio religio-
l nis requirit ut aliquis omne quod Vovit Deo , exhibeat. Sed homo non potest totam vitam suam Deo acta exhibere ; quia non est tota simul , sed successive agitur. Vnde non alitet homo potest totam vitam suam Deo exhibere , nisi per voti '
sie benedicetis filiis Israel, ore.
V Idetur qu)d in significatione
tur verba , dicit enim Aug. quid' sunt aliud quaeque corporalia Sal cramenta, nisi quasi quaedam ver-
ba visibilia ε & sic videtur quod ad-l dere verba rebus sensibilibus in Sacramentis , si addere verba verbis i sed hoc est superfluum , non ergo requiruntur verba cum rebus. sensibilibus in Sacramentis.1. Sacramentum est aliquid unum : ex his autem quae sunt di
uersorum , generuin . non videriar
posse aliquid unum fieri ; cum igiturres sensibiles & verba sint diuersOri)m generum quia res selisibiles
sunt a natura, verba autem a ratio
nc j vidctur quod in Sacramentis
non requiramur Verba cum rebus sensibilibus. 33. Sacramenta nouae legis sue- cesserunt Sacramentis veteris legis
quia illis ablatis ista simi institutau
395쪽
NvMERORVAL Cap. s. v. 17. Inuocabunt nomen meum siser filios Israel, σ-benedicam eM. . . is
lemnisetur per susceptionbin sacri ordinis, f& per prosilionem ad certam regulam , votum enim est promissio Deo iacta: ea vero quae exterius aguntur ad solemnitatem pertinentia, non videntur ordinari ad Deum, ad homines , ergo per accidens se habet, ad votum; non ergo salemnitas est propria conditio voti.
R. qudd huiusmodi solemnitas pertinet non siliun ad homines, sed ad Deum. inquantum, habet 'aliquam spiritualem consecrationem seu benedictionem; cuius Deus est auctor, etsi homo sit minister, ut patet intextu. Et ideo votum Iemne habet fortiorem obligatio nem apud Deum , qllam votum simplex, & grauius peccat qui illud transgreditur. Quod autem dicitur Dbd votum simplex non minus obligat apud Deum, quam solem-ne; intelligendum est quantum ad hoc quod utriusque transgre rpeccat mortaliter. 12. qa est. 8 d. ara. 7. ad primum. Nu MEROR vM Cap. VIII. v. T. Levitae a pergantar aqua lustrationis, radant omnes pilos earnissime.
EXplic tur supra Exodi cap. 'bo'
Rguitur, dicitur Senorem I. Tim. ne increpaveris ,sed obsecra I. N. r. --γt patrem t sed sacerdotes& principes Iudaeorum erant illius populi seniores ; ergo videtur qubdnὀn fuerint a Christo duo inere
pationibus arguendi. ab , O . l
. Ad argum R. qudd illud verbum Apostoli est intelligendum de illis senioribus, qui non solum aer
late vel auistoritate, sed etiam h inestate sunt senes, ut patet in textu. Si autem auctoritatem senectutis in instrumentum malitiae vertant, publicε peccando sunt manifestE &acriter arguendi sicut & Danieldia
Conerua mihi Septuati xta. Vid tur quod non debeant plures ordines distinaui quanto enim aliqua virtus est maior ran multiplicata: sed Sacramentum Or- adinis est dignius aliis Sacramentis, inquantum constituit , suscipientes in aliquo gradu super alios e cum ergo alia. Sacramenta Ivin distin .guantur in plura, , quae recipi aut praedicationem , totius; nec hoc Sacramentum debet in plures ordines
396쪽
x. Si diuiditur, aut est diuisio i ii iis in partes uvegrales , aut in partes subiectiuas: noni autem in partes integrales . quia sic non reciperent pria cationem totius ; ergo est diuino in partes subicctiuas. Sed partes subiectivae recipiunt in plurali praedicationem generis remoti, sicut generis proximi ; sicut honu,& asinus sunt plura aninialia , 'Se plura corpora animata; ergo Sc sacerdotium, & diaconatus, icut sunt plures ordines , ita sunt plura Sacramema ; chin Sacramentum sit quasi genus ad ordines. iis egimcn quo unus ranssim principatur , est nobilius regimen Communitatis, quam Aristocratia
qua diuersi in diuersis ossiciis co stituuntur : sed regimen, reclesiae debet esse nobilissimum ; ergo non deberetesse in ecclesia distinctio ordinum ad diuersos achis ; sed tota potestas deberet apud unum reside-& se deberet esse tantum vn
. . Sed contra , ministerium noui Testamenti est dignius quam veteris : sed in veteri Testamento non svium sacerdotes, sed etiam miniastri eorum Levitae sanctificabantum, ergo &in. nouo Testrariento debent consecrari per ordinis Sacramentummon solum sacerdotes, sed mi nistri eorum ;& ita oportet qubd fim plures ordinus Dicendum quod ordinum multitudo est inducta in ecclesia propter tria : Primo quidem propter Dei sapientiam commendandam, quae in distmmone rerum ordinata maximὰ relucet, tam in naturalibus quam in spiritualibns Secundo ad stibueniendiim humanae infirmutata , quia per unum non poterant Ap. XL meis is. στ iroi omnia , quae ad diuina mystertat pertinebant, expleri , sinet magno gravamine : & ideo distinguuntur ordines diuersi ad diuersa ossicia:& hoc patet intextu. Terti. vi via proficiendi hominibus amplior detur , diuti plures in diuersis ossiciis distribuitntur ut omnes sint Dei cooperatores , quo nilist est diui
Ad i. R. qubd alia Sacramentae dantur ad effectus aliquos perm-piendos: sed hoc Sacramentum da riui principali et ad actus. aliquos agendos. Et ideo secuntam diuer isitatem actuum, oporoth qu bd Ordinis Sacramentum distinguatur, sicut potentiae Odistinguuntiu per
Ad L. R. qudd diuiso ordinis non,
est totius integralis in suas partes, neque totius uniuersalis ; sed rotius potestativi, cuius haec est natura , qubd totum' secundum completam rationem est in uno, in aliis autem est aliqua participatio ipsius .
Et ita est hic; tota enim plenitud Sacrameti huius est in uno ordine, scilicet sacerdotio ; sed in aliis est quaedam participatio ordinis &hoc significatum est in hoc quod Dominus dixit Moysi, feram Num.
stentent tecum onus Impuli,dc ideo omnes ordines sunt unum Sacra
βd 3. R. qubdin rcgno quamuis tota potestatis plenitudo resideat
penes regem; non tamen excludum.
tur ministrorum potestates , quae sunt participationes quaedam regiae potestatis t & similiter est in ordine. In Aristo cratia autem apud nullum
residet plenitudo potestatis , sed
apud omnes. JUplem. q. LI. art. I.
397쪽
Idem locus explicatur supra Ex.
NvMEROR vM C II. v. II. Auferam de sepiritu tuo , tradamque eis.
Videtur quod gratia non sit ac
transit de subiecto in subiectivn: sed gratia de subiecto in subiectum
4 rextu. Et Spiritus . is. βια requieuit iuper Eliseum; ergo. R. quod gratia eadem ι umero
non transit de subiecto in , subie-ebim: sed talis modus loquendi intelligitur in scripturis propter similitudinem gratiae adsimiles actus in specie. Lui. a. stat dist. 16. q.
i , feram de piritu tuo. Viderm quod non debeant plures ordines distingui; quanto enim aliqua virtus est maior, tanto mihim est multiplicata : sed hoc Sacramentum est dignius aliis Sacramentis, inquantuin constituit suscipiores.in aliquo gradu super alios I cum ergo alia Sacramenta non distinguantur in plura quae recipiant praedic tio
ncm totius, nec hoc sacramentum
debet distingui in plares ordines. Dicendum quod ordinum multitudo ducta est in ecclesia propter tria, Primo propter sapientiam Dei commendaridam , quae in distin-
Omne ordinata rerum maximὸ et lucet tam in naturalibus quam in
i spiri libus . quod significatur in
bebat mitra spirisum , deficiens in admiratione sapientiae ipsius, decunia sit bueniendum humanae inmanitati ; quia per unum .nsim pol CAp XI Versi T. rant omnia quae ad diuina mysteria pertinebant expleri sine magno gravaminei & ideo distinguntur oe-dines diuersi ad diuersa officia Ee hoc patet per hoc qubd Dominus dedit Moysi Septua nω Senes populirn adiutorium. Tereid ut via profi ciendi hominibus amplior detur, cum plures in diuersis ossiciis distribuuntur; ut omncs sint Dei cOΟ-peratores , quo nihil est diui
Ad argum. R. qu bd illa Sacra menta dantur tia esset has aliquos percipiendos , sed hoc Sacramentum datur principaliter ad actus aliquos agendos. Et ideo secundum diuersitatem actuum oportet quod ordinis Sacramentum tunguatur, sicut potentiae distinguun
Notaqubd tota plenitudo huius sacramenti est in uno ordine, scilicet sacerdotio i sed in aliis est quaedam participatio 'rdinis. Et hocsgniti tum est in hoc qudd Dominus dicit Moysi in textu ,ec ide
omnes ordines sum unum Sacramentum. Lib. 40ent. dιst. λε. q. 2.
Auferam de Ipiritu tuo. Videtur quod hoc nomen Spiritus-Sanctus, non sit proprium nomen alicuius diuinae petrsonae , nullum enim non men commune tribus hersonis est proprium: alicui RS. personae a sedinoc nomen Spiritus, Sanctus est
commune tribus personis ἐ ergo noli est proprium alicuius diuinae.
a. Nomina diuinarum per αμ, tum ad aliquid dicuntur: sec. lio nomenSpiti iD Sanctus non diuit
398쪽
, prout importat quandam vim motium. Nulli autem creaturae com
petit esse principium respectu alicuius diuinae perlonae, sed e contierso: 8c ideo potest dici mater noster,& Spiritus noster , & non tamEn potest dici filius noster. I. p Τ sa
Si quis fuerat inter vos Prophc M. Idetur quod in visione pr
phetica nullae species in m in re Prophetae sunt; quia a sola viii ne intellectuali dicirur aliquis Propheta : sed visio intellectualis non est de rebus per rerum similitudiates , sed per ipsas rerum essentias; ergo in visone Prophetica nullae species in m vite Prophetae alat. a. Intellectus abstrahit a materia& materialibus conditionibus ; simitur in visione intellectuali quae tacit Prophetiam fiant aliquae smilitudines , illae similirudines non
erunt ad xtae inateriae vel conditionibus materialibus, ergo pereas ex aliis ipeciebus de nouo impressPropheta non poterit cognoscere ' sis; ergo non idetur quod aliquae XII. Vers. 6. 3 7 . Visio qua videtur diuina sentia, est potior quam illa qua videntur quaecumque rerum species: sed viso qua videtur essentia diuina non susscit ad accipiendam cognitionem de rebus quibuscumque; alias videntes diuinam essentiam omnia viderent ; ergo nec species quaecumque menti Prophetae imprimantur , poterunt Prophetam
s. illud quod quis potest propria
virtute efficere, non oportet quod' in Propheta diuina operatione sar:
1 sed quilibet potest rerum quarumi libet in mente sua speci cs formare per virtutem linaginativam , quae componit de diuidit imagines a reis
bus acceptas S ergo non oportez
quod aliquae rerum species in anima Prophetae imprimantur. c. Natura operatur breuiori via
qui oldinatius operatur uior via est', ut a speciebus quae inani Prophetae fiant,dueatur in rerum aliqualem cognitionem, qua iridc multo magis Deus
sed breis particularia, sed uniuersalia solum, quod est falsum. 3. Eardm rerum de quibus fit Prophetae reuelatio , hasent Pro phetae aliquas species in mente sua
species de nouo imprimansur. - . P. Prophetae utuntur similitudianibus rerum In quibus conuersati sunt: hoc autem non esset si eorum
visiones fierent per species de nouo Et sicut Hieremias qui prophetabat . impressas ἔ ergo non imprimuntur combustionem Hierusalem, in anima sita habebat speciem civitatis illius a sensu acceptam ; de similiter ignis comburentis quem frequenter videbat. Si igitur aliae species ea- Tumilem rcrum menti Prophctae diuinitus imprimantur , sequitur quod sint duae formae eiusdem rationisbia
eodem subiecto, quod est inconvc
i liquae species de nouo in animam,1 Prophetae, sed Qtum lumen Pro-l pheticii m. i Sed contra, visio imaginaria dci intellectualis sunt excelleritiorest corporalio sed quando fit visio corporalis supernaturaliter, tunc nouaeipecies corporalis videntis oculix exhibetur, sicut patet De manus. bemis in pariete ostensi 'di hasarn,
399쪽
ergo multb amplius oportet quod in visione imamnaria & intellectuali supernaturaliter factis, nouae sp
quaedam ui pernaturalis cognitio: Ad cognitionem autem duo requi-run lir , scillaei acceptio cognitorum , & iudicium de acceptis. iandoque igitur cognitio est supernaturalis secundum acceptionem tantum quandoque secundum nidicium tantum et quandoque secundum utrumque. Si autem sit secundum acceptionem tantum supernaturalis, non ducetur ex hoc aliquis Propheta ; sicut Pharao non est dicendus Propheta, qui sirpernati iraliter accepit tuturae
fertilitatis Sc sterilitatis iudicium, sub boum, de spicarum figuris. Si
verb habeat supernaturale iudicium, vel simul iudicium & acceptionem , ex hoc dicitur esse Propheta. Acceptio autem supernaturalis no i potest esse, nisi secundum tria genera visionis , scilicet sectandiim
visionen: corporalem, quando aliua corporalibus oculis diuinitus e monstrantur , manus scribenus Balthasariri dc secundiis imaginariam visionem , quando diuinitus aliqtiae rerum figuriae Prophetis ostenduntur, ut olla uccensa Hieremiae& equi, & montes Zaclia .riae : & secundum intellectualem, quando aliqua intellectui ostenduntur supra naturalem faculi
Cum autem intellectus humanus sit in potentia naturali ad omnes formas intelligibiles sensibilium
rerum, non erit rupernaturalis ac-
Leptio , quaecunque species intelli-CAp. XII. 6H s sibiles in intellectu fiant; sicut erat
supetrnaturalis acceptio in visione corporali, quando inspiciuntur res quae non sunt secundum naturam
formatae; sed soli immodo diuinitus ad aliquid ostendendum ; & sicut
erat supcrnaturalis acceptio .n viasione imaginaria, quando videntur aliquae similitudines non a sensibus acccptae, sed per aliquam vim animae formatae. Sed tunc solum intellectus stipe turaliter accipit, quando videt ipsas substantias inistelligibiles per ossentiam stram, Utpote Deum & Angelos ; ad quod pertingere non potest secundum
virtutem naturae suae. Inter has autem tres supernaturales acceptiones . haec vicima excedit modum Prophetiae, unde dicitur in textu, Sa miserit inter orPropheta Domini , in somnio aut i--ne Aquar ad eum et at non tu is seruaes meus Moses , qui palam ,σηon per Rums cI Kηιgmata videt
videre Deum in essentia sua, tacui videtur in raptu, vel sicut videtur a beatis , aut videre alias substantias intelligibiles per essentiam suam, modum Propheti eae visonis excedit. Sed prima supernaturalis acceptio, quae est secundum corporalem visionem, est infra Propneticam acceptionem ; quia per hanc acceptionem non praefertur Propheta aliis qui reunque ι cuml speciem diuinitus formatam ad viadendum , omnes aequaliter videre possunt. Supernariiratis ergo acreptio quae est propria Prophetae, est acceptio in ginariae visionis. Sic ergo Omnis Propheta vel habet tantum iudicium supranaturale de his quae ab
400쪽
visis a Pharaone : vel habet acceptionem simul cum iudicio, secui dum imaginariam visionem Indicium igitur supernaturale Prophetae datur secundim lumen infusum ex quo intel eius robbratur ad iudicandum. Et quantum ad hoc nullae species praecxiguistum,
sed quanti iii ad acceptioncm requiritur noua formatio speciei uniri siue ut fiant in mcnte species, qllae pilus non fuerunt, ut pote, si alicui caeco nato imprimerentur species colorum ; siue ut species plaeexistentes ordinentur, & impon. amur
diuinitus tali modo, qui competat significationi rernm , quae debent Prophetae ostendi. Et per hune modum concedendem cu qu bd Prophetae eteuclauo non solum si se- eundiim lumen, sed secundum species ; quandoquc verb secundum
ta non dicatur nisi qui habet intel-kctualem visionem; non tamen ita visio intellectualis ad Prophetiam pertinet , sed imuginaria in qua species sermari possiant eonuenientes vitam ad singularium repraesentationem. Vnde patet sel: rio ad secundum. Ad R. quod illarum rerum quas Propheta vidit, non oportet ut ei denub species infundantur; sed ex speciebus reseruatis in the surro virtutis imaginatiuae fiat quaedam aggregatio ordinata conueniens
designationi rei prophetandae. Ad . R. qu bd diuina essentia quantum in se est, cupressus repraesentat rcs quaslibet , quam quaelibet species vel figura. Sed ex. hocqubd aspectus intuentis vincitur ab C Ap. XII. e. 38 se nentia illius ei se litiae , contingitqυbd essentiam videns, non omnia videt quae repraesentat. Species ve-ici in imaginatione impressae , sunt nobis proportionatae 3 unde ex eis in rerum cognitionem possumus
Adue . R. qucd sicut in eo qui ex
signis scientiam .ccipit, signo ruit cognitio est via duccns ad rcs ipsas; ita E conferso in eo oui signincat aliquid , cognitio rei signi scandae praestipponici ir ad 14rmationem signorum , non enim potest aliquis rei quam ignorat congrua sigila adhibere.
Qiuamuis igitur homo quilibet possit quaslibet imagines formare
naturali virtute, tamen quod sor--nhir conuenienter rei figurae signi licandae, non potest fieri, nisi ab eo qui retum illarum cognitioncm. habet. Et secundit in hoc formatio imaginariae visonis in Propheta, su-Pernaturalis existit.
Ad 6. R. qudd species illae liae
praemistunt in vi imaginatiua Prophetae prout ibi existunt, non suta ficiunt ad fgnificationem rerum futurarum ι & ideo oportet qpdd dia
uinitus aliter transformentur.
stentes in imagination et Prophetae,
sunt quasi elementa illio visonis
imaginatiae quae diuinitus osteliduntur, chara ex eis quodammodo com ponatur. Et cxinde contingit quodl ropheta utitur sivi ilitudinibi is eorum in quibus conuecsatur dis edula non semper per aliquas species: r reuelatio Prophetica , ideo ad rati rem in contrarium adductam respondere Oporret. Ad ar Mn. ergo R. qudd ex hoc