장음표시 사용
421쪽
. Quicunque facit quod de iure secere non potest , peccat: sed subditi nori peccant vovendo , quia hoc nunquam inuenitur prohibitum ; ergo videtur quod de iure
possint vovere. Sed contra est qudo in textu manis
datur, quod si mulier in domo patris sui te adhuc in puellari aetate,
aliquid voverit ; non tenetur rea voti nisi pater eius consen sciit. Et idem dicit de muliere habente virum ; crgo pari ratione nec aliae personae alteriuς potestati subiectae, possitiat se voto obligare. Dicendum quod votum est promisso quaedam Deo ficta : nullus aurem potest per promissionem se firmiter obligare ad id quod est in
Potcstate alterius 8, scd soliis ad id quod est omnino in sita porestate. iniicunque aulcm cst subiectus alicui quantum ad id in quo est sub. Iectus, non est suae potestatis facere quod vult, sed dependet ex voluntate alter us. Ft ideo non potest Per se votum firmiter obligare in his in quibus alteri subiicitur, sine consensu sui superioris.
Ad i. R. qu bd stib promissione Deo facta non cadit nisi quod est
virtuosum: cst autem contra virtutem ut id quod est alterius, homo osserat Deo. Et ideo non potest omnino siluari ratio voti , cum quis in potestate alterius constitutus, vovet id quod est in potestate alterius, nisi sub conditione ; s ille ad cuius potestatem pertinet, non
Ad i. R quod ex quo homo Venit ad annos pubertatis, si si libe-Iae conditionis , est suae potestati quantum ad ea quae pertinent ad
suam personam; p ita quod obtiger C A p. XXX. Versse religioni per votum , vel quod
matrimonium contrahat. Non autem est suae potcstatis, quantum ad dispensationem domesticam, Vnde circa hoc non potest aliquid vovere quod sit ratum , siae consensu patris. Seruus autem qui est in potestate Domini, etiam quan-ttim ad personales operatione non potest se voto obligare ad religionem , per quam ab obsequio Domini sui abstraheretur.
Ad 3. R. quod religiosus subditus
est praelato, quantum ad suas operationes , secundum professionem. regulae. Et ideo , etiamsi aliquis ad horam aliquid facere possit, quando ad aha non occupatur a praelato; quia tamen nullum tem pus est exceptum , in quo praelatus non possit cum circa aliquidi occupare I nullum votum religio-
si est firmum , nisi sit de consensu praelati ; sicut nec votum fuellae existentis in domo , nisi tit de
consensu patris; nec uxoris nisi sit de consensu viri. Ad . R. quod licet votum e rum qui sunt alterius potestatii subditi , non sit firmum sine consensu eorum quibus subiiciunturi,
non tamen peccant Voliendo, quia in eorum voto intelligitur debi-
la conditio , si placuerit , vel
22. 8 ου'. an. 8. 9. ad tertium.
Mulier si quippian e euerit. Non repichenditur' mulier in puellari aetate coiistitiita , si voveat abnque consensu parentum. Potcst tamen rcuocari a parentibus et cx
quo patet quod non peccat v uendo. Sed intelligitur se voto obligare quantum in se cst, absque praeiudicio.
422쪽
ipsam voluntatem ; vel quia moueret' rationem : vel quia .mouerct appetitum sensitiuum s voluntatem autem interius mouere non potest nisi Deus, qui non potest esse causa peccati.
Vnu reiniquitur qudd nihil cxterius Potest esse causa peccati, nisi
vel inquantum' mouet rationem, sicut homo Vel daemon persuadenS
Idelut quod peccatumii psccatum Vel sicut inquens appenon habeat causam exte- l ritum sensitiuum , licui aliqua sen-riorem ; peccatum enim l sibilia exteriora mouent appetitum est aeris voluntatius : voluntaria i sensitivum. Sed neque persuasio
autem sunt eorum quae sitiat in no- exterior in rebus agendis , ex ne-bis , S: ita non habent exteriorem l cessitate mouet rationum , neque causam; ergo peccatum non habet res exterilis propostae ex ne- n-- Ecssitate mouent appetitum sensitiuum, nisi fortε aliquo modo dissipositum : & tamen etiam appetitus exteriorem causam. 1. Sicut natura est principium interius , ita etiam voluntas : sed peccatum in rebus naturalibus nunquam accidit, nisi ex aliqua interiori causa , ut puta monitivosi partus proueniunt ex corruptione alicuius principii interioris mineque in moralibus Dicli continia gere peccatum nisi ex interiori cau- .ra , non ergo habed peccatum cam
3. Multiplicata' usa catur effectus : sed quando p a.
sinat S: maiora exterius inducentia ad peccandum ; tanto minus ad quod quis inordinates agit, ei. Putatur ad peccatum , cigo nihil exterius est .causa peccari. Sed contra est quod dicitur intextu. Dicendum quod causa interior peccati est & voluntas , ut perficiens actuna peccati, & ratio, quantum ad carentiam debitae regulae; & appetitus sensitiuus inclinans. Sic crgo aliquid extvinsecum triplicitcr posset usse causa peciensitivus, non ex necessitate mouet rationem & voluntatem. Unde aliquid exterius potest esse aliqua caura mouens ad peccandum , non ta- . me susticienter ad peccatum indu sed causa sussicienter com
im ii Mesemer & ex nec cilitate indutant ;requitur quod remaneat mnobis peccare, & non peccare.
ponitur interior causa peccati, non exesuditur exterior non enim
id quod est exterius, est causa peccati, nisi mediante causa amcriori, , ut dictum est. Ad R. quod multiplicatis exterioribus causis inclinantibus ad peccandum , multiplicantur actugpeccati, quia plures ex Illis causis, .& pluries inclinam ad actus pec FFL
423쪽
cari r Ied tamen minuitur ratio i
mino promulgata est , nubant '
424쪽
ID S T v R qim numerusLm p aedestinatorum non sit certus ἱ numerus enim
Luini leui pothst, seti additio, non est certus: sed nudiero praede stiriatorum potest se i additioravi
patet in textu 3 ergo numerus prae destinatorum non est certus.
2 Opera i5 1 e 1 est perfectior quam operi ncturae: sed in Ope tri ' naturae sonum inuenitur, ut lin ρHiibus , antein & u 2- llum ut in paucioribus. Si igitur a accidit ut in pluribus , & deficit ab Deci instimererere numerus taluan- hqc bono, ut in pauctaribus. Sed dotum saluandi' , b unit quod excedit communem quatsi iam rem', HLebntrari uti, i statu in itaturae, inuinitur ut in pausaluandi sic enim Deo certus est 'etiam numerus guttarunt pluuiae reaceuxanaris I sed ratione, electionis& dissini mus. cuiusdam. Ad i. R. qupit textos est intelligendus de illis qui sunt praenoti l Deo respectu praesentis iustitiae:
tionatum. communi statui nati arae
floribus. 3c deficit ab hoc borio utili pluribus. Sicut patet quod plures hon ines sunt qui habent susti- scio leni cientiam ad regimm vi sum ;i 'Illuciores autem qui , hacn ψηρ ednil est in pta ordi i sciun canent k qui moriones vel meus Q ino uini eriis i sultiundo- stulti dicuntur: sed paucissimi sunt . i respecto aliorum, qui attingunt ad . . Direndunt' quod numeruς p - laabordami Rofundam , scientiam desti sudorum' est certus Deo, non irielligi uli uiti rerum solum iacmaliter, sed etiam mate- l l Ciunligitusibeatitudo retetna inrciliideo 'so s/-hr unduae si vii s vii M. Delii consistens , i excedat numeru, Edilhi avibrum loHeus f omnia nevi: stvirtis naturae Peri dieitur non sitam rationdie praecipue secundum quod est gra-gnitionis'; sei hcetistit quo sine i eia destitutari corruptionem Ori
425쪽
DE UTERO NOMI Iginalis peccati ; pauciores sunt qui l
saluantur. Et in hoc etiam maxi- .lme misericordia Dei apparer quod jaliquos in illam saltitem erigit, iqua plurimi deficiunt sectindum Communem cursum & inclinatio-
DEVTER. Cap. 4. v. II. Tuli demestris tribubus virossipiente cr nobiles, or constitui eos principes. -
ΕXplicatur supra Exodi cap.. IS.
DE v TER. Cap. I- v. 17. im parvum audietis vr: methum , nec μrcipietis cui ruam' 'personam.
tudinis non possimi in legibus humanis dispensare; lex enim statur' est pro communi utilitate: sed commune bonum non debet intermitti pro priliato commodosialicuius personae ergo videtur quod non debeat dispensari cum aliquo, ut contra legem coitainil em agat,t i a. Illis qui super alios e constituuntur praecipitur , Ira ,pam audretis ut mapnum, ut patec in textu : sed concedere alicui quod consemuniter denegatur omibus, via tur esse acceptio personarum Scrgo
idem quod prius. Sed contra est quod dicit Apo-
CA s. I. ν f. t .stiuus , Dilicosatio mihi credita Dicendum quod dispensatio pro- r. ε .-l priὶ importat commensurationem alicuius comi uinis ad sirgula ; vnde etiam gubernator familiae dicitur dispentator, inquantum unicuique de . .familia cum .pondere . Aniensura Histribuit de operationes x necessaria vItae.. 1-Sin quacunque multituitae e* eo dicitur aliquis dita Pensare, quia ordinat qualiter aliquod commune praeceptum sit ἱsingulis adimplendum. Contingitauic . quandoque quod aliquod prRceptum , quod est ad commodum mulliqudipis ut in Pluribus, . non est conuenitens huIc per nae, vel in huc casu ; quia vel per b impecta bux aliquid melius.. i Mys etiam . induceretur aliquod ma-i Periculosi m aurem ς siet ut hae
bet regere multitudinem , habet potestawm disipensandi in lege hu-tanantiqvxs- aucto η ti innititura. ut scilicet in personis Hi in casibus, in qui bii lex fisis, liςentiam tri- , ,
buat ut praeceptum legis n*nscr. - . i
Si autem absciue hac ratione pro sola voluntate .centiam, tribuat, inon erit fidelis in dispe'satione . aut exit imprudeμs : ita 'lis qui'. . dem si non habet intcntionem, ad bonum commune , imprude --
426쪽
intentione ut ad bonum com- i quae ntelligitur quod quotiescuque mune proficiat. l aliquis peccauerit, est ei dimitten-Αd 1. R. qubd non est acceptio i dum ἱ ergo quotiese quiet aliquis
Iersonariim, si non seruentur aequa-ia in personis inaequalibus. Vnde quando conditio alicuius personaercquirit rationabiliter, ut in ea aliquid specialiter obseruetur; non est Personarum acceptio, si sibi aliqua specialis gratia fiat. Nota quod lex naturalis inquantum continet praecepta communia
quae nunquam fallunt , dispensationem recipere non potest ; in aliis Vero praeceptis quae sunt quasi conclusiones praeceptorum communium , quandoque per hominem dispensatur , puta quod mutuum lnon reddatur proditori patriae, vel laliqWid huiusmodi: ad legem autem diuinam ita se habet quilibet homo , scut persona priuata ad la-gcm publicam , cui sudiicitur. Vnde siciit in lege humana publica non potest dispensare, nisi ille a quot lex auctoritatem habet, vel is cui ipse commiserit,ita in praecςptis iuris
diuini, quae sunt a Deo, nullus putest dispentare nis Deus; vel is cui ipse specialiter' morteret.
Videtur quod reuenentes: ab haeres sint omnino ab Ecclesia rςcipisndi. , dicitur enun e x persona
cit Dominus: sed Eccli siae iudicium est iudiciu Dei, ut patet in textu er Osi aliqui fornicati fuer ine per infictilitarum est spir/ .tualis sornic tio x, nihilcm assi'. int recipiendi.
peccauerit in haeresim relapsus, erit ab Ecclesia suscipiendus. 3. Haeresis est quaedam infidelitas : sed alii infideles volentes conis uerti, ab Ecclesia suscipiuntur . er go etiam haeretici sunt recipiendi Dicendum qiiδd Ecclesia lecun- - 'dum Domini institutionem, charitatem suam extendit ad omnes, non solum amicos, verum etiam mmi- Maιιλ eos, perseequentes ut patet: Perct riet autem ad charitatςm ut aliquis
bonum proximi & velit 8c operetur ut autem duplex bonum , unum , quidem seni tuale , scilicet salus animae; quod principaliter respicit charitas: Hoc enim quilibet ex . ritate debet alii velle. Vnde qua ium ad linc, ba retici reuertentes, quotlcscunque relapsi fuerint'; ab Ecclesia recipiuntur ad poenitentiam, perquam impenditur eis via
Aliud autem est bonum quod secundario ruspicit charisas , scilicet bonum temporale , scut . est vita corporalis , possessio mundana 3c bona fata , dc dignitas ecclesiastic siue secularis. Hoc enim non tenemur ex charitate aliis velle, nisi in ordine ad salutem aeternam de eorum, & aliorum. Vnde si aliquid de huiusmodi bonis existens in uno impedire possit aeternam salutem in multis ; non oporiet quM ex cha- ,ritate bulusinodi Unum ei velimus; sed potita ut vel abs eum illo carere, tum quia salus aeterna praeferenda est bono temporali tum quia bonum multorum praesertur
Si autem haeretici ' reuertentes.
427쪽
semper reciperentur, vς conteruarentur in vita,& aliis temporalibus
bonis ; posset in 'iiidicium salutis aliorum hoc esse: tu in quia si relaberentur , alios inficerunt Itum etiam quia si sine poena euaderent, alii sectatius in haeresin laberentur. Dicitur enim Etenim via non cito Vertur contra maloi Iententia, abseHaereti lari sitim=e diri fili' hominum pe petrant maia. Et ideo Ecclesia Primo ciuidem reuertentes ab haeresi non modo ' sollim recipit ad poenitentiam , sed mi pie- etiam conleniat eos in vita , & in tridum restituit eos dispensatiue ad Eectitasti eaqdignitates, quas prius habebant, si videuntur vere convers. Et hoe pro bono pacis frequenter legit ux esse factum. Sed. quando recepti iterum relabuntur, in citur esse signum inconstantiae it ethn elixa fidem. Et ideo vlterius redeuntes, recipiuntur quidem ad poenitentiam 3 non tamen ut liberentura, sententia mortis: i
Ad i R quod in iudicio Dei sem--
per reeipiunturi redeuntes V quia Deus serutari test cordium , es ve- Iu redeuntest cognoscit. Sed hoe Ecclesia imitari non potest: praesemit enim eos notu vere reuerti, qui cum recepti fuissξnt , iterum suiu relapsi. Mideocis vitim silutis non denegat sed a Periculo mortis eos
Ad L. R. qudd Dominus loquin Petro de pecca eo in eum commistb, iquod est semper dimittendum ut fratri redeunti pamatur. 'Non autem intelligitne ce peccato in proximum vel in Deum commisso; quod non est nostri arbitrii dimittere t sed in hoc est a lege modus sta-
Ad 3. R. quod alii infideles qui
nunquam fidem accepeIunt, conuersi ad fidem, nondum ostenderunt aliquod signum inconstantiae circa fidem , sicut haeretici relapsi. Et non est similis ratio de virisque. 22.
Non accipietis cuiusquam personam Videtur quod personarum acceptio non sit peccatum ; in nominσenim personae intelligitur personae dignitas r sed considerate dignitates personarum pertinet ad distributivam iustitiain ; ergo personarum aeceptio non est si catum: - 2. In rebus humanis personae sunt principaliores, quam res; quia res simi propter personas, dc non E conuerso : sed rerum acceptio non ςst peccatum; ergo multo miniis ac
3. Apud Deum nullat potest esset iniquitas , vel peccatum: sed Deus videtur possinas accipere 1 quia i 'terdunt duorum hominum; uniusiconditionis ,i unum a umit per gratiam, N alterunt helinquit in pe cato: Duo erunι in lecto, γnus U. Laua. sumetur, e alius relinquetur I ergo acceptiis Persenarum non est pec
Dieendii ni qudii per narum aeceptio opponitur iustitiae distributia inii aer consitit enim aequalitas distributivae iustitiae in hoc, quod Aue sis personis, diuersa tribi untur se eundum pro ortionem ad dunttet
Si ergo aliq uis consideret tillatriis proprictatem inersonae , D pNipterquam id, quod ei conferri'. incidebitum , non aeceptio 1 in sonae; sed eatiis i Puta si aliqvis siloi-
vutus , secundum quod cougrnitueat aliquem ad 1 nagisteraun3 pim
428쪽
temfitur causa debita, non Persona. Si autem aliquis consideret tu eo
cui aliquid confert, non id propter quod id quod ei datur, esset ei pro ortionatum, vel debitum; feci so-um hoc quod est iste homo sputa
Petrus , vel Martinus in hie est ac-ς ceptio personae quia non attribui - ρο ς- ψ tur ei aliquid propter aliqv mcain quae faciat eum dipn- o x simplicitet attribuituri ἐ
causam , dignus .fhoe dolio. Puta si aliquis Prom i. uepa aliquem ad praelationem vel , anagisterium,quia est diues vel quia l- a est consanguinens suus, est acceptio, personae I Contingit tamen aliquam condiationem personae facere eam dignam respectu unius rei, dc non resectu alterius : sicut consanguinitas facit aliquem dignum ad hoc , .qubd in-'stituatur haeres patriamnil non autem ad hoc quod conferatur ei prae-- Iatio Ecclesiastica. Et ideo eadem conditio personae in uno negotioi consderata facit acceptionem per- . A i sonae , in alio autem non facit. Sic ergo patet quod personarum acceptio opponitur iustitiae distributivae, in hoc quod praeter pr . portionem agituri nihil autem opponitur virtuti nisi peccatum. unde Consequens est quod personarum acceptio sit peccatum. Ad i. R. quod in distributilia iustitia considerantur conditiones personarum quae faciunt ad dignitatis, vel debiti causam : sed in acceptione personarum considerantur conditiones quae non faciunt ad causam , ut dictum est.
CAP. I. Wrst . e irtionantur dc dignae redduntur aliquibus quae cis distribuuntur, pro .pter aliquas res quae pertinent ad conditionem personae: & ideo hujusmodi conditioKec sunt attendendae tanquam propriae causae. Climauroin considerantur ipsae persona attenditur non causa , ut causa: de
ideo patet quod quamvis persor
sint digniores simplicitet , non tam incn sunt digni es quo ad hoc Ad 3. R. quod duplex eii datio: Vnai quidem Dertineos ad iustitiam, qua scilicet aliquis dat alicui quod
ei debetur, Et circa tales donationes attendatur perstinarum ac optio. Alia indat os ad liberalitatem pertinens , qua scilicet gratis Mintalicui quod ea tion debetur Et talis est collatio munerum gratiae, Per
quae peccatores assumuntur a Laco.
Et in hac donatione non habeς lo- cum personarum acceptio ; quia quilibet absque iniustitia potest de sub dare quantum vult, & cili vult.
Non addetis ad verbum quia vobis
loquor, neque auferens ab eo. ,
Rguitur , sacra scriptura est tegula fidei, cui nec addere, nec siibtrahere licet, ut patet in textu ; ergo illicitum fuit aliquod symbolunt constituere quasi regulam fides, post sacriim scripturam edit 11.
Ad argum. R. quod verit' fidei
in sacra striptura ditiabe continetur A i& variis modis , & in quibusdam dii si obscut E ; ita quod ad elicicodum, ne, fidei veritatem ex sacra scriptiuare- ssitas.
429쪽
quiritur longum studium de exerciti uiri ; ad quod non possunt peruenire omnes illi suibus necessarium est cognoscere hcsci veritatem, quo rum plerique aliis negotiis occupati, studio vacare non possunt; ideo ,
fuit necessarium ut ex sententa, , Siacrae scripturae aliquid manifestum summatae eolligeretur, quod proponeret dis omnibus ad credendum;
quod quidem non est additum sacrae serapturae , sed potius ex sacra
scriptura sumptum. 21. q. r. an. s. ad primum. 'No addetis ad ' ρνAM. videtur quod in veteri lege inconuenienter trada
Mir prπcepta pertinentia ad scientia de intellectu; scientia enim & intellectus ad cognitione pertinentῆ c gnitio autem praecedit & dirigit actionem, ergo praecepta ad scientia&intellectum pertinentia , debent praecededere praecepta pertinetia adactione. Cum ergo prima praecepta legis tint praecepta decalogi , videtur Oubd inter praecepta decalogi debuerunt tradi aliqua pracepta ad scientiam& intelletium.1. Disciplina piae cedit doctrinam : prius cnim homo ab alio discit , quanta alium doceat : sed
dantur in v c teri lege aliqua praecepta de docti ina, & assirmativa, ut praecipitur eas filios, aut ne-pores tuos: dceliam prohibitiua , ut patet in textu , ergo videtur quod etiam aliqua praecepta dari debuerint inducentia hominem ad distacendum.
3. Scientia & intellectus magis Videntur necessaria sacerdoti, quam regi, unde dicitur Labia Aerd, tis custodiunt scientiam , o legem requι-rent ex ore eius. Et dicitur, quia res illisti scientiam , repellam ct te,
ne suerdotio funνaris mihi r sed regi mandatur quoa addiscat scientiam legis, ut patet ; ergo multd magis debuit praecipi in lege quod sacerdotes legem addiscurent. . Meditatio eorum quar ad seientiam & intellectum pertinent, non potest esse in dormiendo ; im-pς mir Graira per occupationes extrane - - ergo in conuenienter praecipitur, ι di aleris ea seden x in domo tua, mamo Iansiuisinere, don q,7'miens atque conso 'ε- . in conuenienter ergo traduntur ιν veteri lege praecepta ad scientiam& intellectum pertinentia, . Sed . eontra est quod dici ur, Dem. . Audienter. niuer' praecepta Lac di- v. 4.cant ἱ en populus sapiens π intelii-
Dicendum quod circa scienciain&intellectum tria postulat considerari: Primo quidem aeceptio ipsus;
Sec do usus eius; tertio verbconseruatio ipsius. Acceptio quidem scientiae vel intellcctus se per doctrinam Si disciplinam: & virum que in lege praecipitur:dicitur enim,
erunt verbae haec quae ego praecipio tibi Dous cin corde tuo; quod pertinet ad disci- v. 6.plinam : pertinci eniim ad disciplinam ut cor suum applicor his quae dicuntur. Qiod vero subditur, crnarrabis ea pilis tuis , pertinet ad doctrinina. Vsus vero scientiae vel intellectus est med iratio eorum qitae quis scit uci intelligit. Eiqii an tum ad hoc subditur, Et meditabem sedens in domo tua. Conseruatio autem fit per memoriam ,& quantum ad hoe subditur , Et abis ea
quanignum in manu tua, ernn trauem mouibuntur inter ne vias tuos, Frabesque ea in limine π ostiis domus tui. Per quae omnia iugem memoriam mandatorum
430쪽
DEvT ERO NOMII. CAP. . IV. k eas a. inanititoriim Dei fgnificat Iea enim i non adeo est annexa regali officio: eontinu, sentibus nostris o quia rex constituitur super popu- currunt; vel tactu, sicut ea quae initurn in temporalibus, S:.uleo spe-
manu habemus vel visu sicut calcialiter praecipitiir ut rex instiuatur quae ante oculos sunt continue, vesua quae oportet nos saepe recurrere, sicut ostium domus a memoria nostra excidere non post ut. Et vix, Deut. 4 nifestius dicitur, e ver borum qua mArunt O li . oene e cida, de corde mo cunctis diebus υν- It tu Ea haec etianv abundamnas m Muo Testamenetii, tam in . do cialiter praecipiturvd rex instruatur
de his qliae pertinent aes legem Dci
Ad . R. quod illud piae ceptimi legis. non usti sic intelligendum, quod homo dormiendo meditetur de lege Dei ; sed quod dormiens, id
st, vadens dormitum, de lege Dei meditetur; quia ex hoc etiam ho-umam dormiendo adipucinatur me-ctrina Euangelica quam apostolic Phantasmatae, seraria diuit quod
πειιι Ad I. R. qubd sicut dicitur, ψν 10ὰpientia e inrauectu coram lpopulis: ex quo datur intelligi iubd scientia & intelle bra fidelium Dei, consistit iἀ praeceptis deos. Et ideo prim5 sunt propone M legis praecepta &postmiuum holnities ssint inducendi ad eorum scientiam vel intellectum. Et ideo prannista prae-cqua non debuerunt poni inter lyraecepta decalogi , quae sunt pri- l
Ad a. R. qubd etiam in lege ponuntur praecepta pertinentia ad disi lciplinam : expressius tamen praecipitur doctrina , quam disciplina; quia doctiina pertinet ad maiores lpericanseunt motus a vagitantibus ad . dinmientes . Similiter cliam mala datiu ut in omni actii suo aliquis. meduletur de lege; nois quod semper actu de lege cogitet i sed quisd omma quα facit. 1ecundum
c Non addetis ad verbum. Videtur qu bd nihil liceat addere verbis, in quibus consistit forma sacramentorum; non enim minoris sunt neces-
statis huiusinodi verba sacramen. talia, quam verba scripturae saerae, sed verbis siccae scriptiuαnihil licet.
addere vel minuere, ut patet in rcx- . tu. Et, cometor omni audienti ver
ba Mophetiae huius , Hap- vli v. qui sunt sui iuris , immediare sub posiserit adhae,apponet 'pere m Meus , lege existentes, quibus debent dari l plagia seri vi in libro xytoto si quis legis praecepta: Disciplina autem; auferet Deus partem eius pertinet ad minores, ad quos praea de libro mirae. Ergo videtur qubd cepta legis per malaetes debent per- : neque in krmis Sacramenrorum li-umire. . t cet aliquid addere vel minuerc. Ad 3. R. qudd scientia legis est a. Verba se habent in Sacrameli- adeo annexa officio sacerdotis, ut i iis per modum formae et sed in for- simul cum iniuntaone officii, in- l mis quaelibet additio vel subtrassio relligarait etiam & scientiae legis in- variat speciem , ficut & in nume-runctio. Et ideo non oportuit spoliis; ergo videtur Fbd si aliquid ad-cialia praecepta dati de inflauctione datur vel subtrahatur is forma Sa- sacerdotum. Sed doctrina legis Dei clamenti, no erit idem Sacramenti