Sancti Thomae Aquinatis doctoris angelici, ordinis Praedicatorum Biblia siue Collectio et explicatio omnium locorum Sacrae scripturae, quae sparsim reperiuntur in omnibus s. Thomae scholasticis operibus, ordine biblico. Tomus primus tertius ... Labor

발행: 1657년

분량: 516페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

oo NUMERORUM CAῆ. XIX. Verset.

Sanguis hircorum cst sanguis imi uia teri lege ; nee simi nisi in ministris αθσμs inquinatos sanstificat ad

emundationem carnἔI.

Dicendum quod veteris legis intcntio erat hona inus ad timorem &reuerentiam Deti inducere, Sc a carnalibus ad spiritualia trahere paulatim : & ideo instituit multa impedimenta, qtribus homines alissu Ecclesiae, in quibus requiritur maxima idoncitas propter Sacrame torum sanctitatem rideo tales irregularitates non ita facile abstergum tui. Lib. senti Dip. I. q. I. art. - q, 3. Nu MEROR vM Cap. I9. v. Is illorum Sacramentorum frς' unxς s istas quod ,on habuit eoot rculum, im impcdirentur:& vllic magis Inre-l εnercntia habetrcntur , quia omne irarum charum: & sc etiam paula- ltim a carnalibus obseruantiis dis- l

ynundum erit.

ΕXplicatur supra Exodι cap. ra.

NvMEROR vM Cap. XXI. v. s. suescerent , quandoque totaliter abstrahendi in tempore grati. z. Et hae impcdimenta immundulae carnis dicebantur, quibus homo corporaliter accedere ad sancta id Fae serpentem aeneum , Cr pone eum

neus efficiebatur , & ab his carnis i pro signο-

immunditiis Sacramenta legis pu gabant.. Ad I. R. quod immunditiae illae non erant spiritualcs, quasi a pec- Cato causatae semper; sed quasi a Sa

cramcntis prohibentes. Ad a. R. quod sacerdos Iauabat manus, & vestimenta ό ne cum manibus sanguinolentis & cinerosis alia tangeret: & quia sacrorum ad communia non debet esse commistio ; unde etiam uncti chrismate manus lauant, & abstergunt. Immundus autem reputabatur propter tria : Pnm. ut saccrdotes

Idetur quod Sacramentum non sit sacrae rei si

gnum , nam omnes creaia

turae sensibiles sμι signa inuisibia Rom. Nilum diuinorum ut patet: nec tamen '

possitnt diei Sacramenta; ergo male dis itui Sacramentum sacrae rei signum a. Serpens aeneus signiam fuit sacrae rei scilicet crucis Christi: nee tamen fuit Sacramentum I ergo idem quoci prius 3. I riplex est signum scilicet de- Sigrnm monstrativum , quod est de praeessent sub onere, scut δc alii r SG l senti : rememoratiuum , quod est cundo ad tollendum superbiam sacerdotum de hoc, quda alios sanctificabant i Tertio ad fgnandum quod facerdos noui Testamenti Propter maximam sanctitatem sa- lcmscii , semper debet se idoneum i

re putare.

Ad . R. quod. in noua lege non lsum iri egularitates tot, sicut inve- de praeterito' pronosticum, quod est de futuro: sed nullum istorum

competit Sacramento, Cum quandoque recipiens Sacramentum gratiam non habeat, nec habuit, nec in posterum habiturus sit ; ergo non omne Sacramentum est 1iagnum. q. Signum contra causam diui-

412쪽

diuersa

ditur : sed aliquod Sacramentum

est causa ; ergo non omne bacramentum est si num.

Dicendum quod Sacramentum secundum proprietatem vocabuli videtur importare sanctitatem acti-ue, ut dicatur Sacramentum quo aliquid sacratur I sicut ornamentum , quo aliquid ornatur: sed quia actiones activorum dicuntur csse proportionatae conditionibus pal-siuorum , ideo in sanctificatione qua homo sanctificatur, debet esse talis sanctificandi modus , qui homini competat secundum quod rationalis est; quia ex hoc est homo: inquantum autem est rationalis, habet cognitionem a sensibilibus ortam

unde oportet qubd sanctificetur hoc modo , qubd sua sanctificatio sibi innotescat per similitudines sensibilium rerum.

Et secundum hoc inuenitur diuersa accepito Sacramenti : Aliquando enim bacramentum importat rem qua fit consecratio : & sie lpassio Christi dicitur Sacrameu-rum, Aliquando vero includit modum cor secrationis qui homini competie , secundum quod causae sanctificantes , de sua lanctificatio

per similitudines sensibilium sibi

notificantur: & sic Sacramenta nouae legis Sacramenta dicuntur; quia& consecrant, & sanctitatem signant modo praedicto 1 oc etiam primas salictificationis causas significant ; sicut baptismus significat, S: puritatem designat, & mortis Chriasti signum est.

Aliqi iando etiam includit tantum significationem praedictarum consecrationum, sicut signum sanitatis dicitur sanum. Et hoc modo Saci menta veteris legis Sacramenta di- CAP. XXI. 4o Icuntur, inquantum signant ea quae in Christo sitiit gesta, etiam Sacramenta noua legis. Relicto ergo pruno modo, SacrR-mcntorum non porcrit alia communis diffinitio assignari, nisi ut dicatur, Sacramentum cst sacrae rei sigmam rusi quod oportet ut sub intelligatur talis modus significandi, qui est per similitudinem rei sensibilis, ut scilicet eius similitudinem

gerat.

Adi. R. quod res sensibiles non sunt signa diuinorum , ut sunt Sacramenta , sed ut sunt in seipsis sacra : Sacramentum autem debet

intelligi signum rei sacrae , ut est sacrans ; & ideo non oportet quod omnes res sensibiles sitit Sacra

menta.

Ad i. R qubd quamuis serpens

aeneus esset signum rei sacrae sacrantis , non tamen inquantum sacrans est actu ; quia non Ad hoc adhibebatur ut aliquis sanctificationis enectus perciperetur , sed so lum effectus exterioris curationis. Et similis est ratio de imagine crucis , quae ponitur tantum ad repraesentandum.

Ad s. R. qubd Sacramenta nouae legis tria signant , scilicet causam primam sanctificantem , scut baptisinus mortem Ohristi: & quanti,n ad hoc sunt signa rememorativa Item signant effectum sanctificationis quam faciunt : de haec significatio est ei principalis ; 3c sic sunt signa demonstrativa. Nec obstat si aliquis sanctitatem non recipit, quia non est ex defectu Sacramenti, quod quantum in se est, natum est gratiam conferre. Item signant finem sanctificationis , scilicet aeternam gloriam: dc

413쪽

quantum ad hoc iunt signa Prognostica. Sacramenta verb veteris legis erant totaliter signa prognostico.

Ad. R. quλd signum quantum est in se, impostae aliquid inani se- istum quoad nos , quo mant duci- .mur in cognitioncm alicuius oe- le : ti. Et quia ut frequentius esse- ssunt nobis manifestiores cau- ssis; ideo lignum quandoque contra scausam dividitur, sicut de anonstrario quia , est quae dicitiit csse per lignum a communi; demonstratio autem propter quad , cst per cau-

Lam.

mandoque autem causa est ma nifesta quoad nos, utpote caden sib sensu , effecti is autem occultus, vi si expectatur in futurum; dc tunc

nihil prohibet causam signum sui effectus dici. Lib. . fem. Dist. I. q.

I. art. I.

Fac fremens ametim Arguitur, il-hid quod est in se bonum, si ex eo firmatur peccatii occasio, est abitis ciendum , sicut serpentem aeneum quem Moyses fecerat cx mandato Domini ad sanandum filios Israel, ut patet in textu , Ezechias combussi , quia ex eo sumebatur idololatriae occasio. Similiter etiam qua in is benedictio sit secundum te bona, tameis reprehenditur , sminor praesente maiore benedicit. Cum ergo aliqui inexercitati in praeceptis sumant Occasionem pe eati ex ingrclsu religionis ab ea recederares , quamuis religio sit se-cnndum se bona ὴ tamen videtur quod inexercitatos ad religionem jtidueere sit vitandum . . Ad argumentum R quod non solam illud quod est peccatum, praebet occasionem ruinae , sed etiam XXI. Wr . 8 er cap. 22. v. 28

illud quod habce speciem mali. Vnde dc Apostolus dicit

cie mali abstinete et os. Et quia serpens aencuς etsi secundum se esset bonus ex siti institiatione , tamen speciem habebat mali propter simi- Iitudinem idololatriae : ideo apud eos qui erant . ita idololatriam proni non erat dimiciendus, sed laudabiliter fuit subtractus.

Intromis aurem religionis nec est secundum scinatum, nec habet speciem mali. .Benedictio autem etsist de genere suo bona, tamen ad hoc quod sit actus virtutis, exigitur qubd sit vestita debilis circunta tiis , ut sit conueniciis personae,&loco, de tempori. Non est autem conueniens pcrsonae , quando minor praesente maiore benedicit , quia, sicut dicitur sine ulla contradictio isne, quod minus cst a maiore benedicitur. Euodlib. q. q. I 2. an. 23.

. emit Dominus os asina, G locuta est.

fuissὰ locuta, Angelo tamen bono operante. In quaest. Disput. q. 6. de porentia απ. F.

NuME no RVM Cap. 3S. Vadae cum istis,c caue ne aliud quam praecepero tibi loquaris.

Videtur quὀd Prophetae dae

monuna nunquam vera praedicanti quia omne verum a quocunque dicatur, a Spiritu Sancto est: I. ri g

414쪽

NvMERORUM CAP. XXII. 22. 4 3

est: sed Prophetae daemonum non rextu; licet esset Propheta daemo loquuntur a Spiritu Sancto; quia num, quia Deus utitur etiam malis α. ε. Aon eri conuentio Christi ad Belial, ad utilitatem bonorum. Vnde de ut dicitur; ergo videtur quδd talesiper Prophetas daemonum aliqua nunquam vera praenuntiant. Vera praenuntiat; ut credibilior fiatet. Sicut veri Prophetae inspiran- Veritas , quae etiam cx aduersiariis tur a spiritu veritatis, ita Prophetae testimonium habet; tum ctiam quia daemonum inspirantur a spiritu cum homines talia credunt , per, mendacii,secundum illud, Erudiar eorum dicta magis ad veritatem in-- ero stiriixs mendax in ore omniumlducuntur. Vnde etiam sybillae mul- Prophetarum eiM : sed Prophetae in- l in vera praedixerunt de Christo.

spirati a Spiritu Sancto nunquam Seduliam quando Prophetae dae-

loquuntur falsum; ergo Propnerae monum a daemonibus instruun- daemonum nunquam loquuntur tur, aliqua Vera praedicunt, quan- verum . doque quidem virtute propriae na-Sedeontra est qubd Balaam mul-iturae, cuius actor est Spiritus San. ta praenun:iauit vera , sicut est id , quandoque etiam reuelatio-ῖς - quod habetur, Orietiar stella ex Ia-ine bonorum Spirituum. Et scetiam .

- 'δ7 cob , 8c consurget virga de Israel;iillud Verum quod per daemones ergo etiam prophetae daemonum enuntiatur, a Spiritu Sancto est. Praenuntiant vera. . Ad L. R. quod verus Propheta Dicendum qu bd sicut se habet semper inspiratur a spiritu veritatis, bonum in rebus . ita verum in co. in quo nihil est salutatis , & ideognitione i irnpbssibile est autem in- nunquam dicit falsum. Propheta ueniri aliquid in rebus, quod tota- sautem falsitatis non semper instrui liter bono prinetur. Vnde etiamttura spiritu falsitatis; sed quando impossibile est esse aliquam cogni- que etiam inspiratur a spiritu veritionem quae totaliter sit falsaabsque tatis. Ipse etiam spiritus salsitatis admixtione alicuius vetitatis. quandoque enuntias vera, quando Dimo Vnde&ipsa doctrina daemonum, que falsa. qua suos Prophetas instruunt; alia Nota qubd propria daemonum didii. Continet, per 'uM rece- dicuntur esse ista quae habent a seip-ptibilis redditur. Sic enim intel- sis , scilicet mendacia dc peccata. lectus ad salsum deducitur, per amiQi autem pertinenc ad Propriam parcntiam veritatis, sicut voluntas j naturam, non habent a seipsis, sed a ad malum per apparentiam bonita- Deo. Per virtutem autem propriaetis: unde concessirin est diabolo in- nati irae quandoque vera maenun-

erdum vera dicere, ut mendacium t tiant. Vtitur etiam eis Deus adve- suum rara veritate commendet.

num non scin per loquiratur ex daemonum reuelatione, sed interdum

ex inspiratione diuina; sicut manifeste legitur de Baalam, cui dicitur Dominus esse locutus, ut patet inritatis manifestationem Iper ipsbs fiendam , dum diuina mysteriacia

per Angelos reuulantur. 12. ιγι

415쪽

NvMERORVM C Ap. XXIII. ys impossibile est igitur in diuina

gnitione errorem , sitie decepti nem, aut fallitatem esse. Praeterea , intellecti is in primis principiis non errat, sed in conclusionibus interdum, ad quas ex primis principiis ratiocinando proc Eus est veritas, nam veri- dit et intellectus autem diuinus nonias quaedam persectio in- l est ratiocinativus , aut discursitius; telligentiae est, sitie inteI- non igitur potest cile in ipso falsitas nec deceptio. Item, Quanto aliqua vis cognos. citiua est altior ηο NvMERORvM Cap. XXIII. . I9. Non est Desis Pasi homo ve

lectitatis operationis et intelligere autem Dei est sua substantia; ipsiuni etiam intelligere cum sit diuinum esse, non superueniente aliqua perfectione perfectum est , sed est per seipsum persectum; relinquitur igitur quod diuina substantia sit ipsa

veritas.

Item veritas est quaedam bonitas intellectus: Deus autem est sua bonitas ; ergo est etiam sua veritas.

Praeterea, de Deo nihil partici-ipatiuε dici potest, clim sit suum esse, quod nihil participat sed veritas est in Deo ; si igitur non dicatur Participatiue , oportet qubd dicatur esstatialiter.Deus ergo est sua

veritas. Hoc autem confirmatur

auctoritate Domini de se dicentis,

Ego sum via, veratas, er vita. Hoc autem ostenso , manife

stum est qubd in Deo est pura veritas , cui nulla salsitas & deceptio admisceri potest: veritas enim falsitatem non compatitur, sicut nec albedo nigredinem Deus autem non solom est verus , sed est ipsa --ritas a, ergo in eo falsitas esse non Potest Amplius, intellectus non decipitur in cognoscendo quod quid est; scut nec sensus in proprio sensibili: omnis autem cognitio diuini intellectus se habet ad modum intelle-

cognoscentis quot uid est;

prium obiectum est uniuersalius, plura sub se continens , unde id quod visus cognoscit per accidens, hoc senses communis aut imaginatio apprehendit sub proprio obiecto contentum : sed vis diuini intellectus est in fine sublimitatis ita cognoscendo; ergo omnia cognota cibilia comparantur ad ipsum, sicut

cognoscibilia propnE & per se. αnon secundum accidens. In talibus autem virtus cognoscitiua non eris

rat , in nullo igitur cognoscibili possibile est diuinum. intellectum

errare.

Amplius, virtus istellectualis est quaedam persee ' intς decius in

cognoscendos: se naum autem virtutem intellectualem non contingit intellectum falsum dicere, sed

semper verum. Verum enim dicere , est bonus actus ituellectus; virtutis autem est actum bonum reddere : sed dulinus intellectus perfectior est per suam naturam, quam intellectus humanus per habitum virtutis, est enim in fine perfectionis,relinquitur igitur qubdin intellectu diuino non potest essu falsi as. Item, si verum est bonum intelis

Iectus, ita falsum est malum ipsius;

416쪽

naturaliter enim appetimus verum cognoscere, & refutamus falsode acipi: malam autem in Deoesse non

Iotest; non potest igitur in eo emalsitas. Hinc est quod dicitur, Non

est Dres quasi homo ut mentiatar, ut patet in rextil. coκι Gentiles tib. I.

Dixit auAmr sermonum Dei, qui no uit doctrinam altissimi . crvisiones omnipotentu vidit, qur cadens aper. tos habet oculos , Nidebo eum.

Idetur bd PGphetia senaristatis . nam potior est eognitio vigilantis quam dormientis di sed doimientibus nae ruraliter contingit ud futura praeuideant, sietis patet in Hiuinacionibus somniorum ; ergo muli, sertius hiqubd Prophetia edet naturalis primo modo; quia dicebant animatu habere in se vim quandam diuina- tionis. Sed si hoc esset, tunc inpO- testate haberet anima quandocunque vellet futura praecognoscere, quod manifeste apparet esse falsum. Et praeterea hoc apparet esse falsum, quia natura 'mentis humanae nullius cognitionis naturaliter potest, esse principium, in quam non pos-i set peruenire per principia per set nota 'quae suur prima instrumenta intellacius agentis, ex quibus principiis in cognitionem futurorum Futuro- contingentium perueniri non po- Πι c. test ; nisi Art E per inspirationem Sm iv aliquorum' signorum naturalium; sicilis medicus praecognoscit sanitatem , vel mortem futuram ; vel astrologus tempestatem , vel serenitatem. Talis autem suturorum cognitio . non dicitur esse diuinationis vel Prophetiae , sed magis

Vhde alii dixerunt Fbd Prophe

vigilando aliqui naturaliter futurα i m est naturalis secundo modo; quia possint praeuiderer hoc autem est scilicet natura ad talem dispositio- Prophetae officium ; ergo aliquis nem potest hominem perducere, naturaliter potest esse setopheta, r Dicitur quM aliquid dicitur naturale dnplieiteo ;'vno modo quia eius plancipium amuum est natura; sicut naturale est igni ferri sursum. Alio modo quia natura est principium mspontionum ipsius, non 'quarumlibet , sed earum quae sunt lut erie in necessitate ad recipien- per actionem alicuius superi tis causae praescientiam futurorum.. Qihaequidem opinio.est vera de quadam Prophetia, non autem de' illa quae inter dona Spiritu Sanctis

computatur. .

Vnde ad earum distinctionem ha-- necessariae ad talem perfectionem; bendam, sciendum est quia latura sicut dicitur quod innsio animae ta- l contingentia in duobus praeexitionalis est naturalis , inquantum per operationem naturae corpus efficitur distositum dispositione, quae est necessitas. ad animae suscepti

-Fuit ' igitui opinio iquorumdamistunt,antequam sint, sciIicedin praescientia diuina.& iv catas creatis; quarum virtute iatura illa educum Funitatur in esse. in his autem duobus sustunt in

tura praeexistune diuersimodu

quantum H duo 3 Primo quintum bus.

417쪽

NUMERORVM C Ap. XXIV. Vers

ad hoc quod omnia quae . praeexi- istunesti causis creatis , propexistunt etiam in diuina praeicientia sed non E contierso ; cum quor*ndam futurorum rationes Deus in se retinuerit, rebus creatis eas non infundendo , sicut eorum quae miraculose sint sola diuina virtute. Secundo quantum ad lioe quδd sutura quaedam praexistunt in causis creatis mobiliter , eo quod virtus

causae quae est ordinata ad talem effectum inducendum potest alia quo euentu impediti Sed in diuina praescientia omnia futura Tum immobiliter ; quia futura subduntur diuinae praescientiae, non soli

secundum causiruin suarum ad sa, sed etiam secundum exitum ordinis vel euentum. l 'raecognitio igitur futurorues potest causari in mente humana dupliciter: uno modo cx hoc quod futura praeexistunt in mente diuina

& secundum hoc Prophetia donum Spiritus-Sancti ponitur. Et haec non est naturalis : illa enim quae

sunt diuinitus ime causis naturalibus mediis, non dicuntur esse naturalia , sed mi iaculosa. Huiusmodi alitem futurorum reuelatio fit labsque mediis causis naturalibus,

cum non hoc modo reveletatur prout rationes futurorum sunt in

causis creatis, sed prout sunt in mente diuina, a qua derivantur in

mente Prophetae. Alio modo ex virtute causarum creatarum, prout scilicet in virtutem imaginatiuam humanam possunt aliqui motus' fieri ex virtute coelestiunt corporum in quibus prς-vxistunt; quaeaam fgna stiturorum quorundam; & secundum quod intellectus humaous ex iliumin

tione intellectuum separatorum vi pote insertor,natus est instrui, de ad alia cognoscenda eleuari: & haec Prophetia modo praedusto potest

dici naturalis

Di Dit autem liaec Propheti a naturalis ab ea, de qua nunc loquimur in tribus et mmo in hoc quod futurorum praeuisioneim habet immediate a Deo illa , de qua loqui, mur , quamliis Angelus possit esse

'minister, prout agit in virtute diuini luminjs naturalis verb eo propria actione causarum secnndarum.

Se undo in hoc quod Prophetia naturalis non se extendit, nisi ad illa futura, quae habent causas dcterminatas in natura: sed Prophetia de

qua loquimur, indifferenter se ha

Item in hoc qAM nMuralis Prophetia non infit libiliter praeuidensed sicut praedicuntur illa quae sunt vera ut in maiori parte.Prophetia verb quae est Spiritu Sancti donum, pramidet Masallibiliter: unde dicitur esse diuinae praescientiae si- num; quia secunduin illam in talia ibilitatem praeuidet , secundum qu nifutura sunt a Deo praescita. Sed quantum ad hoc quod Pro 'phetia est de rebus necessariis vel de scibilibus, manet duplex differentia , scilicet prima de secunda; quia per Prophetiam naturalem non accipit homo immediaὰ Deo cognitioncm illorum scibilium, sed mediantibus causis secundis, & per

operationem causarum secundarum in sua virtute naturali agen

tium.

Nec iterum ratis cognitio ad omnia necessaria se extendit, sed soldmad illa quae possunt esse nota per prima principia, quia ultra illa vir-Disiligod by Gorale

418쪽

Dan. o. Na

NvMERORUM CAP. XXI v. mos Ic. c cap. 2s. I tus Iuininis atellectus agentis non i Propheticam diuinam. Vnde de se extendit , nec naturaliter in alia i somnium dicitur es Ie pars vel casus

eleuatur , sicut i iophetia diuina eleuatur in quaedam quae sunt supra naturalem cognitioncm , utpote Deum esse trinum & unum, oc alia huiusmodi. Sed tertia differentia remo Iur. in hac materia, quia utraque Prophetia ita immobiliter le certissimε facit scire huiusmodi scibilia necessaria, sicut si scirentur per principia

demonstrationis. Per Prophetiam etiam utramque eleua ut mens hominis , Ut quo-sdam modo conformitet substantiis separatis intelligat; quae sicut principia, ita Se conclunones sinplici intuitu, siue deductione unius altero certissimε vident. Vtraque etiam Prophetia differt a somnio oc vi sione, ut somnium dicamus apparitionem, quae fit homini in dormiendo , visionem verb, quae fit in vigilando ; tamen hominea sensibus abstracto ; quia tam in somno quam in visione simplici, anima detinetur phantasinatibus vi sis, vel totaliter, vel in parie , Ut scilicet inhaereat eis, tanquam Ueris rebus , vel totaliter , vel in

parte.

Sed in utraque Prophetia , etsi aliqua phantasmata videantur in somno, vel in visione tamen anima Prophetae illis phantasmatibus non determinatur ; sed cognoscit per lumen propheticum ea, quae videt non este res ; sed similitudines aliquid significantes, de earum significationem cognoscit , quia in- ' religentia vin est in visione ut dieitur.

Et sic paret quδd Prophetia naturalia media est intet somnium &Prophetiae niaturalis: sicut de Prophetia naturalis est quaedam deficiens similitudo Prophetiae di

uinae.

Ad argum. R. quδd in cognitione duo est considerare, si ilicet receptionem de iudicium de receptis. ntam igitur ad iudicium de receptis, potior est vigilantis cognitio , quam dormientis ; quia iudicium vigilantis est liberum, sed iudicium dormientis, ligatum. Sed quantum ad receptionem cognitio dormientis est potior, quia quieucentibus sensibus ab exterioribus motibus , interiores impressiones magis recipiuntur, siue sitit ex substantiis separatis, siue ex corporibus

coelestibus. unde sic potest intelligi quod dicitur in textu de Balaam qui cadit scilicet dormiendo.& sic aperiuntur oculi eius. In Maest.

Numerorum 2. . v. IT. Orietur

stella ex Iacob. citatur supra num.

cap. 22. v.

N v MER. Cap. XXV. v. I . Phinees tu fodis ambos simuι virum scilicet π mulierem in locu genitalibus.

EXplicatur supra Exodi eapite c

419쪽

XXV Π.ν es s. ereap. 27, non obligat ad obseruandam ω- cui adhin institutionem legis humis nae ; quod esse videtur institutum propter mutabilitatem humanae voluntatis; ergo mulct minus simplex promissio Deo facta, quae dicitur votum, obligat ad obseruan

dum.

EXplicatur supra Exodi cap. 22.

NuMER. Cap. 27- v. I LProardeat Dominus Deus stirituum omnis carnis, homitum , qui sit supermuhirudinem hanc.

ΕXplicatur supra Exodi cap. I8

a os anniculos immaculatos

duos quotidie in holocausem sempitemum

3. v. 2. π Leuiti cap. 6.

NvMER. Cap. XXX. . 3.3i quis Ῥirorum votum Domino vo- uerit, omne 'uodpromisit implebit.

votum obliget ad sui ob seruationem; homo enim magis indiget his quae per alium hominem fiunt, quam Dcus , qui bonorum nostrorum non eget et sed

promissio simplex homini faω, i. Nullus obligatur ad impossibile: sed quandoque id quod quis uouit, fit ei impossibile ; vel quia

dependet ex alieno arbitrio . sicut cum quis vovet aliqdod monasterium intrare , cuius monachi nolunt eum 'recipere λ vel propter emergentem defeetum, sicut mulier quae vovit virginitatem seruare, &postea eorrumpitur; vel vir qui vo uel pecuniam dare, & postea amittit pecuniam; ergo votum non semper est obligatorium. 3. Illud ad euius solutionem est aliquis obligatus, statim soluere tenetur r sed aliquis non statim soluere tenetur illud quod uouit,praec puε clim sub conditione sutura vovet ergo votum non semper est obligatorium. Sed contra est , quod dicitur, effodcunq- voveris redde , multaqae 'metius est non vovere, quam postvotum promissa non reddere

Dicendum qubd ad fidelirarem, hominis pertinet ut soluat id quod

promisit. Maximὸ autem debet ho- Ereti 1. mo Deo fidelitatem, tum etiam ra- N. F.

tione beneficii suscepti. Et ideo maximὸ obligatur ad hoc quδd impleat vota Deo facta et Hoc enim pertinet ad fidelitatem quam homo debet Deo ; fractio autem voti est quaedam infidelitatis species. 'Ad i. R qudd secundum hon statem ex qualibet promissione ho

mo homini obligatur ; & haec in Diuili od by Go la

420쪽

obligatio iuris tiaturalis. Sed ad hoc qubd aliquis obligetur ex aliqua promissione obligatione ciuili,

quaedam alia rcquiruntur. Deus lautem etsi bonis nostris non egeat, 'ci tamen maxime obligamur: α ita lvotum ci factutu est maximὶ obli- lgatorium.

Ad a. R. qudd si illud quod quia l

Vouit, ex quacunque alia causia im- lpossibile reddatur i, debet hoc fa- lcere quod in se est, ut saltem habeat iPromptam Voluntatem faciendi quod potest. Unde ille qui vovitationasterium aliquod intrare, debet dare operam, quantum potest ut ibi recipiatur. Et si quidem intentio sis fuit se obligare ad religionis ingressum principaliter, &ex consequenti elegit hanc religionem, vel hunc locum , quasi magissbi congruentem; tenetur, si non potest ibi recipi, aliam religionem

intrare.

Si autem principaliter intendit se obligate ad hanc religionem, vel ad hunc locum, propter specialem complacentiam huius religionis vel loci; non tenetur alibi redigionem intrare , si eum recipere nolunt. Si veris ineidit in impossibilitatem implendi votum ex propria culpa , tenetur insuper de propria culpa praeterita poenitentiam agere: sicut mulier quae vovit virginitatem , si postea corrumpatur , non

solum debet seruare quod potest, scilicet perenuam continentiam, sed etiam de eo quod amisit peccando , poenitere.

Ad 3. R. quod obligatio voti ex protria voluntate & intentione causatur. Vnde dicitur , semel egressem es delabiis tuis, obstrua-

obligare se ad statim soluendum,

tenetur statim soluere. Si intcm ad certum tempus , vel sub certa conditione , non statim tenetur soluere. Scd nec debet tardare ultra quam intendit se obliga

re. Dicitur enim Cum votum υOueris Domino Deo tuo , non tardabis reddere , quia requiret uud Dominus Deus tuus. Et, si moratus fueris , π putabitur tibi in peccatum. 22. q. 8S. an. 3. 22. q. ιSy. - . 3.

N v M E R. Cap. 3O. v. 4. Mulier si quippiam voverit in aetate adhuc puellari, o c.

T T Idetur qubd illi sui sunt alte-V rius potestati sebiecti , non impediamur vovendo , minus

enim vinculum superatur a maio-ti : sed obligatio qua quis subiicitur homini est minus vinculum quam votum , per quod aliquis obligatur Deo ergo illi qui sunt alienae potestati subiecti, non impediuntur a vovendo. a. Filii sene in potestate patris:

sed filii possunt profiteri in aliqua

religione etiam Iine voluntate parentum ; ergo non impeditur ali

tuis a vovendo per hoc qubd est

ubiectus potestati alterius. 3 Maius est facere quam promittere : sed religiosi qui sunt subpotestate praelatorum, possunt aliqua facere sine licentia suorum praelatorum puti dicere aliquos palmos , vel iacere aliquas abstinentias ergo videtur FSd multb magis possunt huiusmodi Deo voven-ao promittet Ibi L

SEARCH

MENU NAVIGATION