장음표시 사용
401쪽
imaginaria dignior est corporali, lsecundum eas cognoscimus non soluin praeseiaria sed ab seruia, cuiatvisione corporali solummodo praesentia cernantur :& ideo in imaginatione & intcllectu reserua itur species rerum, non autem in sensu. . Ad hoc ergo quod vilio corporalis sit supernaturalis, semper oportet quod formentur nouae species corporales : non autem hoe requiritur
ad hoc qubd vilio .imaginaria vel intellectualis sit supernatutatis. In quaest. Disp. De veni. quaest. Q. an. 7. si quir fuerit inter vos Propheta. Videtur qubdin Christo non fuerit Prophetia ; Prophetia enim importat quandatu obscuram & imperfectam notitiam, ut patet in textu: sed Christus habuit plenam & apertam notitiam multo magis quam Moyses de quo ibi subditur quod Palam,
non per aenigmata vidit Deum; non
ergo in Christo debet poni Prophetia. a. Sicut fides est eorum quae non videntur,& spes eorum quae non
habentur . ita Prophetia est eorum quae non sunt praesentia, sed distant: nam Propheta dicitur quasi procul sans sed in Christo non ponitur fides nec spes ; ergo etiam Prophet toti debet poni in Chii-
. Propheta est inferioris ordinis quam Angelus: unde & de Moysequi fuit supremus Prophetarnm dicitur quod Locutus ej eum Angelo insolitudine r sed Christus non est minoratus ab Angelis secundum notitiam animae, sed solum sicundum conporis passionem ut habetum, ergo Videtur quod Christus non fuit Propheta. CA p. XII. Vey. g Sed contra est qstod de eo prae dicitur , Prophetam fusicitabit vobis Deus de fratribus ve iris. Dicendum quod Propheta dicitur quasi procul Dias , vel procul videns, inquantum scilicet cognoscit, & loquitur ea quae sunt procul ab hominum sensibus. Est autem consideran- duna quod non potest dici aliquis Propheta ex hoc qudd cognoscit de
annuntiat ea quae sunt aliis procul, cum quibus ipse non est. Et hoc manifestuin ast secundum locum M secundum tempus si enim aliquis in Gallia existens cognosceret ocannuntiaret aliis in Gallia existentibus ea quae tunc in Syria agerentur, Propheticum esset i, sicut Eliseus etd Giesi dicit, illa omodo vir descendebat de curru , . occurrebat er.
Si vero aliquis in Syria existcns, ea quae sunt ibi annuntiaret , nin esset Propheticum. Et idem apparet secundhm tempus , Propheticum enim fuit quod Esaias praenuntiauit quod Rex persarum Templum Dei esset reaedificaturus, ut patet. Non. autem fuit Propheticum quod Esdras hoc scripsit, cuius tempore factum est. Si igitur Deus aut Angeli, vel etiam. beati cognoscunt & annuntiant ea quae sunt procul a nostra notitia ; hoc non 'pertinet ad Pro
phetiam; quia in nullo nostrum statum attingunt: Christus autem ante passioneni nostrum statum attingebat, inquantuin non solum erat comprehensor , sed etiam viator.
Et ideo Propheticum erat quod ea quae erant procul ab aliorum viatorum notitia, & cognosccbat dc annuntiabat. Et hac ratione dicitur In eo fuisse Prophetia.
Adi. R. qubd per illa verba, non
402쪽
ostenditui osse de ratione Prophetiae aenigmatica cognitio, quae scilicet est per somnium & in visione; sed ostenditur comparatio aliorum Num. Prophetarum, qui per somnium &in visione perceperunt diuina, ad ' Moysen , qui palam & non per aenigmata Deum vidit , qui Propheta est dictus , secundum illud Non surrexit vlira Propbera in I EA ficut Mosis. Pot st tamen dici quod etsi Christus habuit plenam & apertam ΠΟ-titiam , quantum ad partem intel-nctivam ; habuit tamen in parte imaginatiua quasdam similituaines, in quibus etiam poterat speculari diuina; inquantum non solum crat comprehensor, sed etiam viator. - Ad a. R. quod .fides est eorum quae non videntur ab ipso credente;&similiter spes est eorum quae no habentur ab ipso sperante: sed Prophetia est eorum quae sunt procul a communi hominum sensu cain quibus Propheta conuersatur , &communicat in statu viae. Et ideo fides & spes repugnant persee ionibeatitudinis Christi , non autem Prophetia.
comprehensor , cst supra Prophetam qiu est purus viator , non aurem supra Christum qui fuit simul
NvMEROR v M. Cap. a. v. t. qt non talis femur meus Moses : ore enim ad os loquorei, π palam, oe' non per aenigmata, ct Ru-- Dominum videt.
Idetur qubd Moyses non fuerit excellentior aliis Prophe-
P. XII. Ur . c. rv. 8 ris , qtua maiora miracula sacta sentper Iosue, qui Feci stare solem- na , quam per Moysen. Et similiter per Esaiam , qui secie μ/em re-' Esi atrocedere , ergo Moyses non fuit 3 s. v. Prophetarum maximias.
λ. Dicitur de Elia, ini poterit tui Ece similiter gloriani , qvi Iustistim mor- tmem ab infirm ' dec. Et sic idem quod prius.
3. Dicitur de Ioanne, Inter natos Mati, mutierum , non surrexit maior , C c.
Ego nec Moyses fuit eo maior, Asic idem quod prius., Sed contra est quod dicitur intextu , & Non seurrexit Propheta ultrai, fael sicut Moses. Dicendumqubd inter Prophetas aliqui secun-ddm aliquid diuersimodE possunt
maiores reputari; simpliciter autem loquendo omnium maximas Moyses fuit. In eo enim quatuor quae ad Prophetiam requiruntur, excellentissimὸ sunt inuenta. . Pramo quidem visio intellectualis in eo excellentissima fuit, secun dum ouam tantum meruit eleuari, ut ipsiam Dei essentiam videret, ut patet in textu. Et haec quidem eius visio non est facta Angelo mediante, sicut aliae visiones Prophetales, unde ibidem dicitur , Ore ad os lo
SecuΜdo imaginaria visio fuit in eo perfectissima; quia eam quasi ad nutum habebat. Vnde dicitur qubd
quebatur i Nominus facio ad fa- Exori Wm , -- h a Flit loqui ad ami- hv cum suum. In quo etiam alia elux Aeminentia. quantum ad imaginariam unionem potcst notari, quM ipse scilicet non solum audiuit verba reuelantis ; sed vidit, non in figura hominis vel Angeli, sed quasi ipsum Deum; non in somnio, sed
403쪽
in vigilia; quod de nullo ahorum
Iegitur. Drt o eius denuntiatio fuit excellentissima, quia omnes qui fuerunt, ante eum , instruxerunt familias
sitas per modum disciplinae: Moy .sus autem fuit primus qui locutus est cx parte Domini dicens, Hae dieit Dominus ; & non uni familiari, sed toti populo et nec denuntiauit
ex parte Domini vi attenderetur dictis alterius Prophetae praecedentis; sicut Prophetae denuntiando inducebant ut obseruaretur lex Moysi. Vnde denuntiatio praecedenti ian
fuit praeparatio ad legem Moysi quae fuit fundamentum qumidam
denuntiationis sequentium ' Prophetarum. fuit eminentior quant ad ea quar ordinarituo ad: denuntiationem ; quantum ad miracula quidem, quia fecit signa ad conuertio- . nem de instructionem totius generis. Alii verb . Prophetae fecerunt particularia signa ad speciales per nas & specialia negotia. Quantum ad eminentiam reuelationis iri omnibus signis atque portentis, sicut fecerat in terra .Egypti Pharao ni & omnibus seritis eius; & ita magna mirabiliaquae fecit Moyses co tam uni uciso lsrael. Q intam etiam ad audaciam apparet emi Iitentissimus; quia in sola virga dencendit in AEgyptum , non solum . id distantiandum verba Domini, sed
ad flagellandum AEgyptum & po-' pulum liberandum.
Nota quod Dahild dieitur esse excellentissilinis Prophetar 'm . quia expressiillime Prophetauit de Christo sine aliqua imaginaria visione. Ad i. R. qu bd quamuis illa miracula fuerint maloia miraculis CAp. XII. I f. 8.
Moysi quantum ad sebstantiam fa- , tamen illa Moysi fuerunt maiora quantum ad modum faciendi; quia facta sunt toti populo, & ad populi instructionem in noua lege& liberationem ; illa verb fuerruit ad aliqua particultria negotia. . Ad i. R. qubd eminentia Eliae pnecioue in hoe attenditur qubdal morte immunis conseruatus miti, 'etiam multis aliis Prophetis emi nentior fuit, quoad audaciam de . magnitudinum signorum, ut ibidemi habetui.
4 Ad 3: R qndd cum Moyses aliis
praefebrur', intelligendum est de Prophetis vereris aestamen ii, quia
tunc praecipuε Prophetia fuit in suo statu quando Christus , ad quem
omnis Prophetia ordinabatum, ex pee ahatur venturus. Ioannes ad nouum pertinet Testamentum; vnde Lex Prophetae inae ad Dan. Mati,
In nouo tamen Testamento se est m. nifestior reuelatio, unde dI-citur A Os .ititem reuelatί facie , ubi L. Cori
pressE Apostolus se & alios Apo-- stolos Moysi praefert. Et tamen non sequitur , si Ioanne Baptisti nullus fuit maior , qudd propreti hoe nullas fuerit eo excellentior in gradu Piothetiae ; quia cum Pro-: phetia non sit donum matiae ν ' tum facientis, potest esse potior ins Prophetia qui cst minor in merito.
Idem locus explicatur supra Gem
404쪽
Inuenei ut hominem cossirentem ligna. in die Sabbati. :λ s
Lle qui co ligeoat ligna in Sab- bato , lapidatus fuit tanquam
legis violaror, quae sabbatumoni cruari praecipiebat in commemorationem fidei novitatis muri virde occisus fuit tanquam infidelis.
Loquere filiis fruel dices αδ oni lfaciant sibi Ambrias per angulor'
palliorum , ponentes in eis vittas Dacinthinas.
ARguitur . memoria mandato inrum Dei non pertinet ad cor pus , sed ad cor et, incor enim ierigitur praecipitur , quod praecepta Dei quasi ' visam sua , de qubd scriberent in limine ostiorum ξ, dc quM per angulos
palliorum sacerent firmarias in quiabus ponerent vittas i acinthinas in memoriam mandatorum Dei, ut patet in textu.
Ad argum. R. quia, Dominus iussit ut in quatuor angulis pallio . rum hyacinthinas fu rias facerem, ad populum Isiael dignoscendum ab aliis populis ν unde per hoc se esse Iudaeos profitebantur:& ideo pet aspectum huius signi inducebantur in memoriam suae legis. sci autem dieitur, I gabis ea in manu tua , er erum semper ante oculos tuos, Pharisau male interpretabantur scribentes in membranis
decalogum Moysi , & ligabant in XV. Vers 31.er . s. m. yy
fconte quasi coronam, ut ante ocu- . los moueretur; cum tamen Intentio Domini mandantia fuerit vi ligarentur in manu , id est, in operatione; Messent ante oculos, id est, in meditatione In hyacinthinis autem vi ius, quae palliis inserebantur , significatur calestis intentio , quae omnibusi operibus nostris debet adiungi. Po-
ille. carnalis erat, de durae ceruicis oportuit etiam per huiusmodo sensibilia eos ad teras obseruantiam.
excitari. I . q. IO2. art. 6. ad sevi Linum i eNvMEROR vM Cap. XVI. v. 26. ueedite a tabemacubs hominum impiorum.
.maticorum non iit con- . ueniens ut excommunicemur ; excommunicatio enim max ε. separat hominem a Cam- .munione Sacramentorum ' sed baptisma potest recipi a Sci navem ergo videtur quod cxcoin unicatio non est conueniens poena Schis.
di. Ad fideles Christi periinet ut eos qui sunt dispersi, reducant: v de contra quoidam dicitur, mod EMAE.ia tectum est non reduxistis se quod rierat non quoi 's: Sed schisinatici
conuenientilis reducuntur per si . quos qui ei, communicent , ergo videtur qubd non sim excommuniis candi.
3. Pro eodetii peccato non insti i . , gitur duplex poena secundum illud Non iaάιcabit Deas ias is ιdipsum a soluas.
405쪽
sed pro peccato schismatist aliqui
pona temporali puniuntur non ergo sunt puniendi per excommuni
cedite a ta . maculιs hominum impion qui scilicet schisma : fecerunt
Et noIιte tang re ea quae ad eos perti nensi ne seruoluam ιni 3npeccatis eoxum,
Dieendum quod Per ' a 'ecca quis, per ea d ὲer puniri: schismati cus autem in duobus pectat; in uno quidem, quia separat is i communione membrorum Ecclesiae,&quantum ad hoc conueniens poena ischismaticorum est ut excor muni- . centur: in alio verbquia subdi rga cusant capiti E eclesiae dc ideo: quia coerceri nolunt per spirituaIem potestatem Ecclesiae, iustum est ut Potestate tepaporali cocrceantur. - Ad i. R. qubd baptismum a schi D'nathcis recipere non licet , nisi marticulo necessiratis I qvia Felius . est de hac vita clim signo Christi exire, a quocunque detur, etiamsi sit Iudaeus, vel paganus)quam sine
hoc signo , quod per baptismum
Ad a. m. quod per excommunicationem non interdIcitur illa communicatio per quam aliquis salubribus monitis diuises reducit ad Ecclesia unitatem, cum etiam ipsa separatio quodammodo eos red ' eat, cum de sua separatione consus quandoque ad poenitentiam redu
Ad 3. R. quod poenae praesentis
vitae sunt. medicinales t & ideo quando una poena non sufficit ad coercendum Bominem, superadditur altera, sicut & medici diuersas medicinas corporatis appomui, A P. XVI. Versquando una non e k efficax. Et ita Ecclesia , quando aliqui per ex- commimicationem noli sufficienter reprimuntur; adhibet coercitionem brachii secularis i se si unx poena sit suffciens, vori debet alia adhibat. 11. q. 3'. t
Dirupta est teria siub scd bus eorum. 37 Idet tu quod peccatnm non sit
V g auius , ex. eo quod maiorrbono opponitur; quia charitas secundum Apostolum est maior fide M spe, odium autem quod opponi 'in rur charitati, non est grauius peccatum quam infidelitas & despcratio, quae opponuntur fidei &spei; non ergo. peccatum est grauius quod maiori viriuti opponitur. ,14. bd aliquis sciens vel ig --ns peccet accidentestat se habet ad bonum cui rapponitur peccartima ; si ergo ei: hocmnum peccatumesita alio grauius quod maiori bono ' opponitur , sequeretur qubd non grauius peccaret qui sciens peccat, quim qui cc. at Ignor I, iquod
. Quantitas pcenae irespondet quantitati culpae : sed quaedam peccata quae sunt in proximum, graetulas lNuntur punita, quam PCccata in Deum commissae, scut peccatum blasphemiae , quod est peccatum in Deum ι punitum est smplici lapidesione; peccatum autem schismatis punitum est per inconsuetam mortem multorum, ut patet in textu; ergo grauius est peccatum quod i committitur in proximum , quam quod coinmitti-rur in Deum 8, cum tamen malori
406쪽
Die dum qubd grauitas peccari potest pensari ex duobus : uno modo ex parte ipsius actus ; alio
modo ex parte agentis. Ex parte autem amas est auo considerare, scilicet speciem actus , & accidens eius: -s autem speciem habet ex obiecto. Grauitas ergo poccati quam habet ex specie sua, attenditur ex parte obiecti fluo materiae. Et secunaum hane considerationem, grauius peccatum dicitur ex sito genere , quod maiori bono virtutis opponitur di unde cum honum virtutis eonsistat in ordinatione amo ris , Deum autem super omnia dialigere debeamus ; peccata quae sunt
in Deum, sieut idololatria, blasphemia de huiusmodi, secundum tuum genus sunt reputanda grauis
Inter peccata autem quae sunt in proximum, tanto aliqua sunt aliis grauiora , quanto maiori bono proximi opponuntur. Maximum autem bonum proximi est ipsa vita hominis , cui opponitur peccatum
homicidii , quod tollit actualem
hominis vitam : & peccatum luxu viae quod opponitur vitae hominis in potentia , quia cst inordinatio quaedam circa actum generationis . humanae. Vnde inter omnia pece in quae sunt in proximum , grauius est homi eidium secundum genus suum ; & secundum Iocum tenet adulterium, Sc sornicatio , & huiusmodi peccata carnalia. Tertium
autem locum tenet furtum Ac rapina & huiusmodi, per quae in exterioribus bonis laedirur proxi
In singulis autem horum generum sunt diuersi gradus. in quibus Ap. XVI. 30smensuram peccati secundum etem υsui rixa oportet accipere, secundiunquod bonum oppositum m a'is vel minus per cliaritatem dcbot amari. Ex parte autem circunstantiae est etiam grauitas in peccaro , non ex specie sua, sed accidentalis Similiter etiam ex parre agentis attenditur grauitas in peccaro se cundi, quod magis vcl minus vo
luntaritis peccat; voluntas enim cst causa peccati Sed haec grauitas non competit peccato secundum suam speciem : de ideo si grauiraς peccati attendatur secundum spu-ciem eius , tanto Inuenitur peccatiun grauius , quantb maiori bono opponiti t.
Nota qubd in peccato ini nitur duplex boni ademptio, una formalis per quam tollitur ordo virtutis. Et quantum ad hanc non refert utrum primo vel secundo pecce homo ; quia secundum peccatum potest plus priuare de ordine virtuistis in actu quam primum, Alia vero est ademptio boni quae est effectu peccati , scilicet priuatio gratiae dc gloriae. Et qmmum ad hanc , pi imum peccatum pliis tollir quam secundum. Sed hoc est per accidens, quia secundum non inuenit quod
prlinia in inuenit ; per ea autem quae sunt per accidens, non est rum cium de rebus sumendum.
Ad i. R. qu bd fides &spes sunt
praean bula ad charitatem : Unde infidelitasquα opponitur fidei, de desperatio quae opponitur spei, maxim/ opporriantiu chalitati; quiara licitus eam cucllunt: Ad i. R quod aliquem mecam. scientem vel ignorantem, licet accidat xlicui peccato speciali, putὶ furto quantum ad species ; et iis ta-LI D d
407쪽
inera quantum ad rationem gencris, id est . inquantum est peccatum, non accidit, quia de ratione peccati est ut sit voluntarium. Vnde ignOrantia quae diminuit voluntarium, diminuit etiam rationem peccati.
runtur a Deo in satura vita, respondent grauitati culpae, sed poenae quae in praesenti vita infliguntur, siue a Deo, siue ab homine , non semper respondent grauitati culpae. Interdum enim minor culpa grauiori poena punitur temporaliter, propter maius periculum euitandunt ἱ poenae enim praesentis vitae quasi medicinae adhibentur. Peccatum autem schismatis perniciosissimum est in rebus humanis, quia ditatuit totum regimen humanae societatis. In D p. q. a. de
Vide supra Exodi cap. 32. v. 27. NuMERORVM Cap. XVII. v. Io I fer Aaron in tabernaculum testimonis, ut reseruetur in signum
rebellium Fltorum Prael. ΕXplicatur supra Exodi cap. 2O.
NuMERORvM Cap. XVIII. v. s. Locutus est Dominus ad Aaron, ecce dedi tibi custodiamprimι-
ΕXplicatur supra Exodi cap. l .
MMERORUM CU. XVIII. v. tia Ribi Leui dedi omnes decimas IF uelis in posses ionem pro ministerio qu simiunt mihi an tabem naculo foederis.
clericis dandae, Levitis enim in veteri Testamento decimae tabebantur quia non habebant aliquam partem in possessionibus populi,sed clerici in nouo Testamento habent possessiones , dc patrimoniales interdum, de Ecclesiasticas i, recipiunt
insuper primitias & oblationes pro vivis & mortuis ; superfluum ergo est qubd eis decimae dentur. A. Contingit quandoque quod aliquis habet domicilium in una parochia, Se colit agros in alia. Vel aliquis pastor ducit gregem per
Unam partem anni in terminis unius parochiae. Et alia parte anni in terminis alterius : vel habet ouile in una parochia, & pascit oves in alia. In quibus & consimilibus casibus non videtur posse distingui quibus clericis sint decimae soluendae; ergo non videtur qudd aliquibus clericis determinate sint decimae soluendae. 3. Generalis consiletudo habet in quibusdam terris quM militcs decimas ab ecclesa in nudum tenent. Religiosi etiam quidam decimas accipiunt, non ergo videtur quΘd sollim cleticis curam animarum habentibus decimae debemur. Sed contra est quod dicitur intextur filiis autem Levi succedunt clerici in nouo Testamento ; ergo solis elericis decimae debentur. Dicendum qubd circa decimas duo sunt consideranda, scilicet ιρ-
408쪽
Deei- sumius accipiendi decimas;&ip- ς clem sae res quae nomine decimae dantur. Ius autem accipiendi decimas spi-ς in x - , eonsequitur enim illud debitum quo ministris altaris debentur sumptus de ministerio; quo seminantibus spiritualia de bentur temporalia; quod ad solos
clericos pcrtinet habentis curam' animarum : & idco eis competit hoc ius habere. Res autem quae n mine decimarum dantur, Corporales simi: unde possunt in usum qu rumlibet ectare; S sic etiam posisunt ad laicos permenire. Ad i. R. quod in veteri lege specialm quaedam decimae deputaban-rur subuentioni pavpkum : sed in noua lege decimae dantur clericis non solum propter sui sustentationem, sed etiam ut ex eis subueniant pauperibus ; & ideo non super- suunt; sed ad hoc necessariae sunt possissiones Ecclesiasticae, & oblationes dc primitiae simul cum deeia
Ad 2. R. quod decimae per nales debentur Ecclesiae in cuius parochia homo habitati decimae vel δpraediales rationaliter magis vetiantur pertinere ad Ecclesiam in cuius terminis praedia sita sunt. Tamen iura determinant quod in hoc seruetur consuetudo diu obtenta. P stor autem qui diuersis temporibus
in duabus parochiis gregem pascit,
debet proportionaliter utrique Ecclesiae decimas soluere. Et quia ex pascuis fructus gregis proueniunt,nrigis debetur decima gregis , Ecclesiae in cuius territorio grex paccitur; quam illi in cuius territorio ovile locatur. Ad se R. quod sicut res nomine decimae acceptas potest Ecclesia XVIII. Vers 1 .erv. 24 cre alicui laico tradere : ita etiam pol test ei concedere ut dandas decimas, ipsi accipiant, iure accipiendi ministris Ecclesiae reservato; siue pio necessitate Ecclesiae s sicut quibusi iam militibus decimae debentur, in seudum pet Ecclesiam concessiae sue etiam ad subuentionem paupei rum , scut quibusdam religiosis, laicis , vel non habentibus cur Mnt animarum , aliquae decimae sunti concussae per modum Eleemos nae. t Quibusdam tamen religiosis com-netit accipcre decimas ex eo quod
habent curam animarum. G7.art. r.
EXplicatur supra Gen. .cap. I .
Levitae deeimarem oblatione eoπ- renti erant. Videtur quod per acce-l ptionem coronae aliquis renuntiet b; remporalibus bonis; ipsi enim dicunt cum coronantur , Dominus
pars haeredituis meae 1 sed Domi nus cum istis icmporalibus pars fi ri dedignatur ;. ergo abr nuntiati rumporalibus.
a. Iustitia minissetorum noui Testamenti debet abundare super inbi nistros veteris, ut patet: sed mini: s. v. o.
t stri vetet x Testamefiti scilicet te-iIitae non acceperunt partem haereditatis cum fratribus tuis'; ergo nec ministri nolii Testamenti habere debent. Sed contra est qi diu Hiezen fias Ηἰὸν m. suit de ordine sacerdotali, ut paret: ν. v. g.
sed ipse habuit possessionem ex hast. Hurem. reditatis tute, ut patet, ergo clerici possunt habere patrimonialia bona.
409쪽
quod coronam accipiunt, non renuntiant patrimonio , neque aliis rebus temporalibus ; quia terreno rum pol scisio non contrariatur diuino cultui, ad quem clerici deputantur ; sed nimia eorum solici
Ad i. R. quod Dominus dedignatur pars fieri, ut ex aequo cum
aliis diligatur , ita scilicet quod aliquis ponat finem suum in Deo,& in rebus mundi: non tamen dedignatur fieri pars eorum qui resimundi ita postident, quod per eas aeultu diuino non retrahuIMur.
Ad L. R. quod Leuirae in veteri Testamento habebant ius in haer ditate paterna: sed ideo non acceperunt partem cum aliis tribubu , iqudd erant per omnes tribus dispergendit, quod fieri noli potuisset, si v nam determinatam partem rer accepissent, sicut aliae tribus. - Notaqubd si sint indigentes ci rici ad sacros ordines promori,Epin Copus qui eos promouit, debet eis prouidere , alias non tenetur et ipsi autem ex ordine suscepto tenentur Ecclesiae ministi are. Lib. q. sent.
cceperitis a filiis Israel decimviquas dedi vobis , primitias earum
VJdetur quod elerici teneantur
decimas dare ; quia de tute communi Mesesia parochialis debet recipere decimas praediorum quae in retritorio eius fiant. Contingit autem qubd quandoque cle rici habent in territorio alicuius parochialis Ecclesiae aliqua praedia propria , vel etiam aliqua alia E clesia habet ibi possessiones ecclesiasticas, ergo videtur qudd clerici teneantur dare praediales decimas. a. Aliqui religios sunt clerici,
qui rasaeia tenentur dare decimas Ecclesiis ratione praediorum, qua etiam manibus propriis excolunt. . et go vidctur quod clerici non sititiminimes a solutione ducimarum.
3. Sicutin textu praecipitur quod Levitae a populo decimas accipiant, ira citatu piaecipitur quod pia dentd inras sumnio Cicerdoti , ergo ratione laici debent dare decimas clericis , eadem ratione clerici debent dare decimas si no Pontiasci. . Sicut decimae debent cedere in sustentationem clericorum , i etiam debent cedere in subuentionem pat*erum, si ergo clerici excusantur a solatione declinarum, pari ratione excissantur & pauperes : hoc autem est fusum ; ergo dc primum.
Dicendum quλd idem non potest esse causa dandi de recipiendi, sicut
Nec causa agendi dc patiendi: Contingit autem ex diuersis causis, Screspectu diuersorum eundem esse dantem εc recipientem, sicut agentem δc patientem. clericis autem inquantum sunt
ministri altaris , spiritualia populo seminantes, decimae fidelibus do
bcntur: unde taIes clerici, inquantuin clerici sunt, id est, inquantum habent ecclesiasticas possessiones, decimas soluere non tenentur. Ex alia vero causa, scilicet propter hoc quod possident proprio iu-μ, vel cx successione parentrum, usi Diqilige
410쪽
ex emptione , vel quocunque bu- liusmodi modo , sunt ad decimas i. solliendas obligati. Vnde patet R. ad s. quia elarici de propriis praediis tenentur soluerudecimas parochiali Ecclesiae, scut& alii, etiamsi ipsi sint eius km Ecclesiae clerici, quia aliud cih habe- Te aliquid ut proprium , alivd ut commune. Pr dia verb Ecclesiae lnon sunt ad decimas soluendas lobligata , etiams sint intia terminos alterius parochiae.
Ad 1. R. qiidd religiosi qui sunt
clerici, si habeant curam animarum , spiritualia populo dispensantcs. non tenentur decimas dare, sed possunt eas recipere. De aliis verbreligiosis, etiam si ilat clerici, quia non dispensant populo spiritualia,
est alia ratio. Ipsi enim tenentur de aure communi decimas dare : habent tamen aliquam immunitatem secundum diuersas concessiones
. .eis a sede Apostolica factas. Ad ι. R. qubd in veteri legeri-NvMBRORvM Cap. XIX. v. L. Praeeipe fi ijs Urael 've adducant ad te
vaccam rufam aetans integrae, in qua astustasis matuti.
N v ME RO R VM Cap. Imm T. commacudatus erit usque ad vespertim.
VI detur qubd Sacramenta Vesetcris legis non purgabant ab immunditiis carnis; aut viaim illae immunditiae sunt purε corporales, aut spirituales: a corporalibus puri non mundabant, inad magis inquinate videbamur. Similiter ωc a spiritnalibus ; quia spirituales ab anima an corpus fiunt , quia non inquinatur corpus, nisi prius anima miriet debebamur sacerdotibus, de- l inquinata saerit : dicta autem Saximae autem Levitis Et quia subscramenta animam non mundabant, sacerdotibus Leuit erant.Dominus i cum gratiam non conferrent , ergo mandauit Hipsi loco primitiarum neque carnem siluerent summo sacerdoti decu a. Inter Omnia Sacramenta vel malu decimae Unde nunc eaderi, ris legis magis erat purgatiuum cia Tatione tenentur clerici summo nis vitulae aspersus: sed hic magis Pontifici decimam dare. si exigeret; immundabat quam purgaret i, quia etiaturalis enim ratio dictat , ut illi sacerdos qui vitulum immolauerar, qui habet curam de communi inni- immundus esistebatur, ut patet in istudinis statu, prouideatur , unde textu Mergo nec alia Sacramenta possit exequi ea quae pertinent ad purgabant. communem salutem. 3. Saeramenta nouae legis sunt Ad A. R. qubd decimae debent es maioris inicaciae quam Sacramentadere in subuentionem pauperum. veteris legis ἔ Saciamenta autemper dispensationem Hericorum Et ' novae legis non purgant ab irregu- ideo pauperes non habent cata accipienssi decimas , sed tenentur eas dare. 21. 87. art. 4. veteris legis I Saciamenta autem nouae legis non purgant ab irregularitatibus . t ergo nec Sacramenta veteris legis ab eis purgabant.