장음표시 사용
441쪽
D gvTE R. Cap. s. m 29. det eos talem habere mentem, ut timeant me '
nitentiae non sit ex timore; poenitentia enim incipit in displicentia peccatorum 1 sed hoc pertinet ad charitatem , ergo plenitentia magis oritur ex amore quam
a. Ad poenitentiam homines prouocantur Per expectationem regni coelestis, secundiim illud Paeniten. tiam agite , appropinquabiti enim regnum calorum e sed regnum coeliariun est obiectiun spei , ergo panitentia magis proceditex , quisn
3. Timor est quidam actus interior hominis et poenitentia autem non videtur in nobis esse ex opere hominis, sed ex opere Dei, secundum illud Postquam eonvertista me, egi paenitentiam 3 ergo poenitentia non procedit ex timore. Sed contra est quod dicitur Sicut γα concepνt, cum 'propinquauerit ad panum, dolensi Gamat .n Muribasseis: sicfata semus, scilicet per poenitentiam. Et postea subditur secundiim aliam literam A timore tuo Domine concepimus . quasiparturivimus
m peperimus spiritum baiares , id est, poenitentiae salutaris , Ut per praemissa patet . ergo poenitentia procedit ex timore Dicendum quod de poenitentia loqui possumus dupliciter i uno modo quantiim ad habitum ;& sic immediatE Deo infunditur sine nobis principaliter operantibus; non tamen sine nobis dispositiuε cooperantibus pςr aliquos /ctus.
Alio modo possiimus loqui do mitentia quantiin ad actus, qui
s Deo operanti in poenitentia cooperamur. Quorum actuum primum principium est Des operatio conuertentis cor ; secundum illuA
Conuerte nos Domine ad recX coam Niemus. s.
Secundus achias est more, fidei. ' Tertius in motus innovis seruilis,
quo quis timore suppliei oriun i
peccatis retrahitur. Quartus actus est motus spes, quo quis sub spe veniae consequendae assutnu propostum emendandi. Quintus motus ut actus charitatis, quo alicui peccatum displicet secundumseipsum, .& non iam propter sipplicia. Sex tus actus est motus timoris filialis, . Poem- quo propter reuerentiam Dei alia quis emendam Deo voluntatius offert.
Sic igiter patet qubd actus po
nitentiae a timore seruili procedit sicut a primo motu affectus ad hoc ordinato ; timore autem filiali sicut ab immediato & proximo pri icipio.
Adi. R. qubd peccatum prasi incipit homini displicere maximε: peccatoriὶ propter supplicia, quae
tespicit timor seruilis, quam propter Dei offensam vel peccati tu pitudinem , quod pertinet ad cha
Ad a. quod in regno coelorum i ppropinquante , intelligitivi aduentus regis, non tum praemiantis, sed etiam punientis. Vnde Ioannes Baptista dicebat, Pragenies vj- Matth perarum quis demonstrauit obis fur s. v. T
Ad 3. R. qu.d ipse etiam motus timoris nocedit ex.actu Dei comucrinuru cor, ut patet in textu El.
442쪽
ideo per hoe quddi poenitentia a timore procedit , noin exelliditur quin procedatex- actu Dei eonue tentis cor. 3. p. q. 8s. an. L
D5v TE R. Cap. s. v. q. Audi Ulael, Dominus Deus inus, Deus unus est.
i EmisiammEde veri h virusi est: secundam enim quia aliquid se haberi ad indivisionem, ita
se habet ad unitatem; quiaens diciatur unum ini eoequod non diuiditur. Etia illii quaeiunt indiuisa perie verius iam. unum qualis illai quae sunt indivisaper accidens, sicut a bus; dc sortes , quae sunt immiti per
diuisa sunpliciter , Mn quae nindiuisa respectu alicuius vel gen ris, vel spiaci, vel proportionis: unde etiam non diuuntur si puciter unum starenti nisi ingeriere,ves in hiscidia, via proportione. Et quod in sinplicitet induitatin chur simpliciter unum , quod est
mas quantitatis , imb ire enitur in cimnibus entibus sicut Deus esten , non aliquo esse, quod non sit ipse, ita etiam est unus, non aliqua unitate quae non sit ipse, sed pere Mntiam suam , & ideo maximε
Loquendo autem dd uno quod es principium numeri, non potest transumi in diuinam praedicatio nem quantum ad genus suum, quod est quantitaς; sed quantum ad dinferentiam sirum , quae ad perfectionem pertinet; sitat indivisibilitati& prima ratio mensuraruli, ves aliquid huhismodi. Dice nilui potest diei unum, nisi quod est in se terminatum, dei distinctum ab aliis, unde unitas consequitur adium formae terminantis: sed Deus non potest dici in se te
R. qubd Delis, est aliquid idete manatum in se, alias non possunt de ii o nemi, conditiones, aliorumentium .. Needlairiir determinatu'ens, quia aliquo termino finitus uti; sed quia , per ex lentiam sui est e. quod estisimplicissiminis additionciri non recipiens; ab: omnibu aliis: distinguituti r. fori Disto
Aadi Uraia, Dominus Deus iuviunus DPer diuinam legem homines ad. rectam fidem obligantur. Sicuti enim armonis corporalis principiuniuesti visio quaestes, per oculum corporalem; ita etiam dile ctionis spiritualis initium esseopo
tet visonem intel bilam, diligibilis spiritualist Visin autem diligibilis spirRualis , quod est tDeus, in praesenti haberi non potest nobis nis per fidem; eo quM
naturalem rationem excedit , de
443쪽
praecipue secundum quod in eius i ament & desiderent Deum; oportet quod ex lege diuina homines
se ostrarie nostia beatitudo consistit,ag trirex lege diuitia in fide in rectam
Item , lex diuitia ad hoc ordinat hominem, ut sit torali per subditus Deo: sed sicut homo subditur Deo
amando quantu ad voluntatem ita credendo quantum ad intellectum, non autem credendo aliquid nusum ; quia a Deo qui est veritas, nullum fassum homini proponi potest: vnde qui credit aliquod fallui non credit Deo.ex Iem igitur diuina
ordinantur hinnines ad fidem recta Adhuc, quicunque errax circa aliquid quod est de essentia rei, non
cognoscit illain rem: sicut si aliquis apprchenderet animal irrationale aestimans. hoc esse hominem, non cognosceret hominem. Secus a tem esset si erraret circa aliquod accidentium eius : sed in compositis qui errat circa aliquod principi xum ess ntialium, etsi non cognos murem simpliciter, tamen cognosciti eam sic dum quid ; sicut qui ςxistimat hominem esse animal i rationale , cognoscit eum secumdum. genus sinii n): in sinplicibus autem hoc non potest accidere; sed
quilibet error totaliter excludit cognitionem reLDeus aurem est maxime simplex; ergo quicunque errat circa Deum, non cognoscit Deum: sicut qui credit Deum esse corpus , nullo modo
cognoscit Deum; sed apprehendit aliquid aliud loco Dei. Secundum autem quod aliquid cognoscitur, secundum hoc amatur & desideratur: qui ergo errat circa Deum, nec amare potest Deum, nec desider
re ipsum ut finem : clim igitur lex diuitia ag hoc tendat, ut homines
obligentur ad rectam fidem habendam de Deo. Ampillis, falsa opinio ita se habet in intellirabilibus sicut vitiumvirruti. opysitum in moralibus; nam bonum intellectus est verum: sed ad legem diuinam pertinet vitia prohibere ergo ad eam etiam pertinet falsas opiniones de Deo & delus quaesulat Dei excludere. I Hi Inc est quod dicitur, Siκe fiet ossibile estplacere Deo. Et intex- M. v. c. tu , antequam alia praecepta legis ponantur , praestituitur recta fides de Deo cum dicitiiri Audi Lyraeci e. Per hoc autem excluditur error quorundain. dicentium quddmhi l refert ad salutem holuinis cum quacunque fide seruiat Deo. Comi Gentiles ὼb. 3. cap. lis. . in Israel Dominus. D- . tua ynus est. videtur quod Deus noti sit unus dicitur enim , , .cPridem i.Cre 1. μου di, multi . Domini multi. . v. 3. M Vnum. quod cst principium numeri , non potest praeclicari de Deo, cum nulla quantitasHe Deo
praedicetur e similiter ne ' unum quod conuertitur cum ento , quia importat prauationem , & omnis priuatio imperfectio cst , quae Deo non comperit , non est igitur dicem dum subd Deus sit mus. . .
Sed contra est quod dicitue ita totu. Dicendum qudd I curti esse
unum , ex tribus demonstratur.
Primὐ quidem ex eius simplicitate: manifestum est enim quia HI 'unde ali nudi singulare est hoc aliquid. nullomodo est multis immia munieabse ; illud enim iunde
tra est homo multis communicata
potest : sed id vita est hic homo, Disiti eo by Corale
444쪽
aron potest communicari nisi v nitantum. Si ergo sortes per id esset
homo , per quod est hie homo ; sicut non post tesse plures Sortes, ira non possent esse plures homines. Hoc autem conuenit Deo I quia lDeus est idem qudd sua essentia vel
Ad cuius intellectum sciendam est quod in rebus compositis ex materia & forma,Necesse est quod disiferant natura vel essentia & suppositum; quia essentia vel natura com- sprehendit tantum illa quae cadunt in diffinitione hominis ι his enim
homo est homo : & hoc significat humanitas, scilicet illud quo homo lest homo. . . . . lSed materia indiuidualis cuini accidentibus omnibus indiuiduantibus ipsam, non cadit ici d mitione speciei ; non enim cadunt in diffinitione hominis hae carnes, & haec
Ossa, aut albedo vel nigredo , vel laliquid huiusmodi : Vnde hae caris nes, & haec ossa & accidentia desi- mantialianc materiam non inelu- sduntur in humanitate ; & tamen in leo quod est homo includuntur: unia de id quod. est homo, habet in se laliquid quod non habet humaniras. Et propter hoc non est totaliter idem homo& humanitas et sed humanitas significatur ut pars forma- llis hominis a quia principia dissi-nientia habent se formaliter recpectu materiae indiuiduantis. In his igitur quae non fuit composita ex materia & forma, in quibus Indi uiduatio non est per mate- ltiam indiuidualem, id est, per hanc lmateriam ; sed ipsie formae per se lindiuiduantur : oportet qubd ipsae formae sint supposta subsistentia. Viade in eis non differt suppositum.
Et se clim Deus non sit eompositus ex materia & forma; est en inpurus achiis non habcias aliquid de potientialitate; oportet qtibd Deus
sit sta deitas, sta vita, & quicquid aliud sie de Deo praedicatur:& percorisequehsa seeundum idem est Deus , dc hic Deus; impossibile est inar esse plures dixis. '
Secutido veri, ex infinitate eius perseetionis : nam Deus comprehendit in se totam perfectionem essendi; quia sunt in eo persectiones omnium rerum r quicquid enim persectionis est in effectu, oportet inueniri in causa effectiva ; vel secundum eandem rationem , si sit agens univocum, ut homo generat hominem r vel eminentioli modo. si sit amns aequivocum , sicut in Mle est limilitudo eorum tquae generantur per virtutem solis. Manifestum est enim quod effectus praeexistit virtute in . cauta
agente i praeexistere autem in virtu- a causae agentis, non est praeexistere imperfectiori modo , sed perfectiora i licet praeexistere in potentia causae materialis , sit praexistere imperfectiori modo; eb quod materia inquantum huiusmodi est imperfecta ἱ agens. . vero inquantum huiusmodi, est perfectum. Cum crgo Deus sit prima causa effectiva rerum , oportet omnium rerum persectioncs praeexistere in Deo secundum eminenti Iem -- dum: si ergo essent plures dii, oporteret eos differre aliquid ergo conueniet uni quod non alteri de si
hoc csset periectio , alteri eorum deesset :& sic ille in quo esset primvatio,n6 esset simpliciter perfectus; impossibile est ergo plures esse Deos.
445쪽
Adi. R. quod dicuntur daa ni - ab aliqua creatura potest totaliterti secundum errorem qu undani l diligi. qui inultos deos coleb- , existimantes planetas LM Hiias stellas ἀρdeos , vel etiam singulas partes mundi. Vnde sobdit, Nobis ante
Ad x. R. qubd unumsecundunari,iod ςst primo pium numelu , imo praedicatur de j o ; sid ssus, debis quae habent esse in ma tria. Vnum snim quod est principium a. Sic diui lux est infinitabita & diuina bonitas i sed lux diuina
ratione suae infinitatis comprehendi non potest intellcctu , ut totaliter videatur . ergo nec dicina bonis. is potest commetiendi assectu, ut i liter diligatur. 1 . il ;-Deus in tun min. diligit pluia quamiotaliter ,s em aliqua cre t uita totaliter Deum diligore posset. numeri, est de genere mathemata- l dilectio alicuius creaturae ataqua... m retur dila ovi diuitiae , quod Est .
Sed conuae, dryges Dumanaria ine Hoc seruabitur ad minus in patria, ergo Deus potest ab homine totalis
. Diuendumqubd. ad dilectionen tria concurrum os ilicet dilisens. dilectio, Be cinctum di, re caulibet horum respondet sinis modus. H bet enim res dilecta modum quo est diligibilis, de diligens modum oest dilectilius , id est, natus dilige. re : sed . dilectionis modus attaud tuti in comparatione diligentis ad dilectum ; quia inlectio media est inter vinamque Et siciliteo etiam inde visione. 1j i, Ei ergo toraliter dicat modum mi dilecta Muisti ; sic uicti Deum totaliter diligivit qui iunt in patria ac totaliter intant; quia, sicut nihil estde sua est tia quod novi videand & di l igant , propter quod dicuntur.
tum videre dc diligςre i ita etiam nilial de modo quo Deus in, Iem net ab cis non uisum, aut non dio lectum : unde totaliter vident dc diligunt; quia vident de diligunt torum quod Deus est. 3Similiter aetiam s totaliter dicat
modum uigentis . quia struundum
forum, mae h bent esse in m teria; sed sent secundum rationem a m seria abstracta Vnum verb quod conuertinui cum ente, est quoddam metaphysicum, quod secundum esse non dependet i materia. Et licet in Deo Non si aliqua priuatio ι tamen secundum modum apprehensionis Nostrae non cognoscitur nobis nisi Per modum: priuationis & remoti Dis. , Et se nihiι prohibet aliqua priuatiuἡ dicti de Deo praedicam scut..quod est incorporeus , infirmius .:-dii iter de Deo dicitur
φω sis unus. .r. p. f. II. απ. 3. U. Lib. I. ccina Gentil. σαρ. Ast.. Idem locus explicatur sapra .
tota Mer diligi kdiloctio enim cognitioncmi praesiipponat ri sed
446쪽
totum modum suum ,scilicet secundum suum totum posse diligera &videbunt l, nihil suae potentiae sub- realientes diuinae visioni de dilectioni: & sic inus intelligitur diligere ex toto corde. Si autem dicat modum dilectionis, sic neque toraliter diligent neque totaliter videbunt ε quia modus dilectionis&visionis attenditur in comparatio-
. ne diligibilis & visibilisad diligena
Modus aurem quo Deus diligi-ibilis est; & visibilis, meedit modum quo homo diligere & videre potest, quia lux de bonitas eius in infinita.& ideo non totaliter videtur & di ligitur ab aliis; qiua non dili situr itae intensεω feruentet: nec via Ir itae
clare, sicrit est diligibilis de vis,-us; nisi 1 seipso; & ita ipse solus se
comprehendit amando dc videndo. Lib. 3 Am. Dist. ιγ q. s. art. a. simile
Dιliger De Dia.. Modus etaritatis quodammodo in praecepto cadit, de quodammodo non. Dicitur enim homo ad mandata teneri dupliciter: vno modo ita quod nisi impleamiiς hoc ad quod tenemur, sumus omissionis vel transgressio-i is rei' secundum 'hoc tenemur ibitim ad substantiam mandati, non
. Alio modo sta, quod fr non impleamus id ad quod tenemur, non percipimus mandati fructum : oc sic tenemur ad substantiam operis de ad modum. sine quo quam uncunque homo substantiam operis exequatur, ad vitam: non peruetrici. Constat enim qubat praeceptum potest dupliciter eonsiderari I uno modo inquantum imponitui s cundum iacccssi atem quandam is . 1 I I C AP. V I. s. 6 splenti : M sc nihil debet imponi alicui, nisi quod statim est in ipso ut implear, quod si non implet, punitur quia sic lux habet viin coa ctivam. Alio modo quant lim ad intenistions a legislatoris , qui per lcgis praec pra intcsedi ad Virtatem perducerc. Et sic quamuin ad intentionem legislnoris modus virtutis cadit sub praecepto, non quantun ad obligatio dein legis L b. s. 1 m.
dem est animum ordinare ad virtutem S cohibere a peccato: sed lex Mosaica ordinat animum ad virtutem , Vr paret in te xt δ ὲ ergo videtur qudd δέ ipsa etiam ςohibet am
Ad argument. R. qudd lex praec piis assit matiuis 8c negati uis animum ordinabat ad virtutem, & avitioeretrahebat: non tamen contra , t trans retaxes'. huiusmodi praece- ptorum, poenam aliquam ordinare poterat, secundum qIam cohibere , vel cogere dicitur;& ideo non sequitiir qtibd animum' cohiberet. Lib. 3. Is di. dist. o. qu.ess. I.
Diliges Dominum. Videtur qubdchalitas semel habita non possitam tti; nam dicitur, Omnis qui natus I. acan. est ex Deo, peccatum non fac t , quois 'niam Iimen ipsius ιn eo m neι, ct nompotest peceare et quoniam ex Deo natusent sed charitatem non habunt nis1 filii Dei ; ergo ille qui habet chariatatem , non potest cambri amittete
1. Plus homo per charitatem oamat Deum , quam per naturalem iamorem amet seipsum : sed amor ipsius nunquam amittitur set
447쪽
3. Liberum arbitrium nom inclinatur in peccatum nisi per aliquod in otiuum ad peccandum : mortuum a tem ad omni 1 peccata est amors at quem chalitas excludit qui habet charitatem V non ergo potest
peccando eam amittere. . li 4. Si aliquis cliaritatem amittit, ut amittat epm dum haber, aut dum non habet: sed dum habet non amittit cara per peccatum; quia si 'au: esset peccatum' cura charitate. Neque etiam amittis eam cum Mon habet quia quod non habetur amit xi non potest ; ergo chari eas nullo modo potest amitti .i . t i C; rue Charitas accidens est quoddam in animat Accidens au GDqu UT modis potest tleticerem mitti quidem ρο odo per 'corruptionem subi .
sed per hunc modum charitas de ficine non potest, cum intima mana quae est subicinam citis incorruptibilis. Secm da deficit aliquod accidens per desectum cause, sicut lumen destit ab aere per absentiam solis. i Sed linc modo cha ritas deficere non potest; quia causa eius est indeficiens scilicet Deus. Ten δ modo deficit accidens aliquod deliciente obiecto, sicut pa- ternitas deficit per mortem filii. 6ed nec hoe modo defieii charisas; quia chariis tas nullo modo porest deficere is
s. Pectarum est malum quoddam rationalis naturae, r. ilum nonam nisi virmie boni : bonum autem non conrnatiatur bono, &ita non potest i uiri comunpetre ; esurivim in quodque corrumpatur a seciconitatio Icharitas ergo per peccatum non potest corrumpi. 7. Sicharitas a peccato corrum-ι pitur, aut a peccato exustente,' aut: a non existe e i sed non a peccata
. existente; quia sic peccatum mortale similesset cum charitate. Neque iterum a peccaro non existent quia ori en ager non pocin Icrgo cha tirps nullo modo potesse amitti per
ῖ. Siehὸritas per peccatum amittitur, aurcharitas & peccatam sentui eodem instantiin anima, aut itam . t alio: sed non in eodem, quia tunc: Pisit ' simul essent: tk qire it amina id de alios quia oportυα qnod esset tempus mediu ci in quo homo neque peccatum, neque charitalcm haberct , quod est inconueniens'; non ergo potest charitas per peccatum
9. . SicuC sei habet . intellectus ad . cognitionem, veri, ita de voluntas ad amorem boni : sed intellectus cognoscendo quodcunque i verum,
eii=s obiectum est bonum aeternum, i cognos rit primam veritatem Pergo quod est Deus. ciano modo deficit amatulo quod cimique bonuin,amat aliquod accidens per actionem con- silmmam bonitatem. Sed nimintrarii agentis, sicut frigiditas aquae quam peccat qui amat, nisi conuer- deficit istacti olim caloris. Sed nec i lcndo se per amorem ad bonum hoc modo charitas deficere potest, i commutabile erso in omni pe cima sit sortior peccato; quod vide- cato homo. amat summain bonitatur in contrarium agere, secundum rem, cuius amor est charitas. Nun- iiii id, fortis est te mors dilemo. Et i quam igitur charitas per pcccatum iteIum aqua mutae non possunt i ainatu potest, '
448쪽
Io. Sicut in genere cauta efficientis est agens uniuersale& proprium, Fla& in genere causae fitialis : sed gens proprium scinper agit in virtute uniuersalis agentis, ergo finis proprius semper mouet Voliinta lcm in virtute finis ultimi 2 sed finis
vltimus est Deus; & sic idem quod
l. Omnis motus cst secundum exigentiam praedominantis r sed charitas prae minatur tin corde l. prccare quantum est ex vii ipsius .charitatum habenxi . , quia totum chalitatis , scat neque aliquis h cor sibi occupat, ut patet in textu: belu aliquam formaan ex . vi illius cetiissime liberantur quicunque liberantur. busdam autem Spiritus - Sanctus pro suo acbairio dat quidem ut ad tempus mouean irmotu dilectionis in Deum ; non autem dat eis v x ia Itoc pQrseuerent
loecunda consideratid est .de chiaritate secundi i in porcitatam ipsius charitatis. Et qirantum ad trocnullus habens charitatem pol stcrgo ι uotus omn:, tabe tis chiaristatem est. secvudum. clia it non ergo per pecca una amitti por
plex considui alio do cliai itate ha-neri '. Prima quidem ex paris βμ- ritus fiancti m emis animam ad dilectionem Dei θ pro im - Et 'riamum μd hoc, necesse est dicere quod moti Q Spiritus - Sancti semper est et scax secundum suam i 'te't O- Dena. Opera ac enim in ratus-Sasechus d uidcias isngillis prout vult. Et idcu quibuβ Spir3- . Ius-sai ctus pro suo arbittio vult dare perseuetrantcm diuinae dilectionis motum ' in his pec tuin .charitatem excludens esse Ron pR-test. Dico nqn pQsic *xPR te. λs tutis . nioltu. V RRanniis pota nx. parte 'veri ibilitatis liberi arbitrii .i missi potest operati contra for 'matri illam ; scut initidum ex vi c
. Tertia cons. aiiosst de charitate*Σ part*y luntatis inquantum ei subiicitur, 3stiateria formae. Vbi attenciendum csic quod qirando fomma impii;t rotam potentiat, alcm, .
Rateria p*tentia ad aliam formatu: unde illam formam inamissibiliteri habet , sicut patet dc materia coelesti. aedam vero . forma est quae replet totam potentialitatem nasteria , sed reni3nci potentia ad aliam formam, & tunc illa forma
riae vel subiccti, sicut patet in somauis elementarinna corpo Ium. i. Cliaritas auium implet potentia
habetur. in statu autem. .vytaeci λ-
449쪽
tatem animae quae non semper i . Tunc ergo contra habitum cha- actualiter inouetur in Deum , om- ritatis nullus agere poterit , quianiam ipsum actuali intentione re- l nullus potest habere aliam existifereris Et ideo charitas vitae amic mationem de fine & obiecto charisibilitet habet ur quanthm cst cxparte subiecti. irra consideratio est de cliaritate ex parte subiecti prout comparatur specialiter adipsam charitatem sicut ectentia ad ha bithim. Vbi considerandum est quod habitus virtutis inclineti hominem ad rechε agendum, sec-- .dcim quod per ipsam homo habet rcctam extimationem de fine; quia qualis unusquisque est , talis & finis videtur ei. Sicut enim: gustus iudicat de sapore secundum quod est affectus aliqua bona vel mala l dispositione , ita id quod est conueniens homini, secunddm habitualem dispositionem ei inhaerentem bonam vel malam ν extimatur ab eo ut bonum: Quod attemab hoc disi
- -- pugnans. Vnde dicitur quod . nι- malis homo nis percipit ea q/ e bunt spiritus Dei Contingit tamen quandoque quod id quod videtur alicui secun- sim inclinationem habitus ξ, non videatur ei secundum aliquid aliud, sicut luxurioso secundum inclinationem proprii habitus vide ur boriunt delectatio carnis : sed secun-dsim rationis deliberationem vel auctoritatem scripturae, videtur ei contrarium. Et ideo habens habitum luxuriae ex hac aestimatione, contra habitum quandoque agit. Et similitet habens habitum virtutis, quandoque agit contra inclinationem proprii habitus , quia aliquid ei alitei videtur secundum aliquem alium modum . puta per passionem, vel taliquam seductionem.
tatis , quam secundum inclinationem charitatis. Hoc autem erit in
atria, ubi ipsa Dei essentia vide-itur quae est ipsa essentia bonitatis Unde sicut nunc nullus potest aliquid velle nisi sub communi ratione boni : nec bonum sub ratione boni potest non amari: Ita & tunc huc bonum , quod est Deus , nullus poterit non amare. Et propter hoc nullus videns Deum peressentiam,potest contra charitatem agere. Et inde est qubd charitas primae est inmissibilis. Sed nunc mens nostra non videt ipsam essentiam bonitatis diuinae: sed aliquem effectum eius qui potest videri bonus, & non bonus secundum diuersas cosiderationes . sicut bonum lpirituale aliquibus vi- tr r non bonum, inqirantum contrai latur delectationi carnali incii- .itis concupiscentia Pnt. Ideo clinritas vitae potest amitti per peccatum mortale.. Ad I. R. qu bd verbum illud est
intelligendum secundum potestatern Spiritus-Sancti mouentis antismum , qui indeficienter operatur quod vult.
Ad x. R. qu bd eum in homine sit duplex natura , scilicet intelle- istiua quae principalior est, & sensitiva quae minor esto ille verὸ seipsum diligit qui se amat ad bonum rationis ; qui aut ri se amat ad bonum sensualitatis , contra bonum rationis magis se odit quam amat, propriε loquendo secundum illud,
' Q.i diuit iniquitatem odit animam N. Io.
suam. Et secundum hoc amor verus ερ l
450쪽
sui ipsius muttitur per peccatum contrarium, sicut&amor Dei. Ad 3. R. quod charitas excluditonanc moliumn peccati secundum suum propositum ; pertinet enim hoc ad rationem charitatis ut velit non concupiscere , nec inordinate se amare : sed quandoque, accidit
contrarium propter veta abilitatem& corruptionem naturae,secundum
illud Apostoli ; Non enim quod Oto bonum hoe ago Ued quod ossi malum id facio. Nota quod quandiu aliquis sequitur motionem Spirituq-Sancti non peccat; sed quet iido resistit tunc
Ad 4. R. quod amissio ita se habet ad rem habitam , sicut corruptio ad rem existenteni et unde sicut corruptio incipit a re existente, &let minatur in eius non esse ; quia eius mutatio est de esse in non Etae: ita etiam amissio clim sit etiam mutatio de habere in non habere; incipit enim tu habere, & termina- uir in non haberet. Et ideo princia pium amissionis charitatis est quando charitas habetur ; finis autem quando non habetur.
Ad s. R. qudd charitas aliquomodo desinit elle in anima secundum illa quatuor: subiectum enim charitatis quamuis sit incor . uptibile secundina substantiam, sit tamen indispositum ad hanc sormam per contrariam dispositionem peccati. Similiter quamuis cauti charitatis si incorruptabilis ; tamen influxio huiusmodi causae imp ditur per peccatum , quod diuidit inter nos& Deum. Et ex hac etiam ratione ex parte obiecti deficit charitas, inquantum voluntas se auertit a bono incommutabili. II CAp. VI. Vers. 4'yDefinit etiam per contrλrium motivum ad I cccandum quodli- .cet simpliciter loqvcndo sit debilius quini charitas ; tamen in casti potest esse fortius, quando scilicet , charitas in actu non ope alur, &motivum peccati mouet, in aliquo particulari opere I sicut a pallionepotest vinci scientia , quamuis sit
tortissima ; inquantum non est acca
agens, sed in habitu ligato per pasisonem. Et sicut scientia est sortissima in uniuersali, passio aurem in particulari operabili r ita charitas est fortissima circa finem ultimum & motivum peccati habet sortitudinem in aliquo particulari opere. Ad 6. R. qudd bonum unius
virtutis non contrariatur bono alterius virtutis et sed in naturis bo-mun contrariatur bono: utrumque
cnim contrariorum est quoddam bonum naturae. Bonum ergo quod movet appetitum ad peccandum, contrariatur bono diuino quod est obiectum charitatis inquantum in .eo constituitur finis. Sic enim non
est possibile esse nisi unum sinem
ultimum: sicut & in regno in quo non potcst esse nisi unus rex; contrariatur regi qui se regem facit secundum illud,Omnir qui se regem fa- '.
Ad . R. quoὸ charitas non ex pellitur peccato sicut ab agente;
sed sicut a contrario: unde ipsa superuentio peccati est expulsio charitatis; sicut aduentio lucIs cxptIlsio est tenebrarum, lux enim expellit tenebras in ipso suo fieri: sed mctiuum ad peccatum expellit secundum quod praecxistit in apprehensione animae.