Cl. Galeni De Hippocratis et Platonis dogmatibus libri 9. Iano Cornario ... interprete. His accedunt ultra editiones caeteras, dispositiones argumentorum ad sua quaelibet capita, adnotationes praeterea quaedam, eorum quae praestantiora uisa sunt cum

발행: 1550년

분량: 742페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

non ita Chrysippe horum causas ignorare se inquit: sed probat admittitq; veteru H-cta, quς postea recensebo.Tu verὁ,cu neq; eausas 4 veteribus adductas commemores,

neq; aliam quampiam ipse inueneris, soluta quaestione satis putas, si causam te ignorare latearis. Atqui id quod totii hunc rationalium quaestionu,' curatoriu pcrtum bationum tractatu continet,nihil aliud estio quam si causas,unde &existunt 'sendatur perturbationes,inuenerimus.nam ct demuratione fieri posset, ut& ortus eam impedire,& ipsas, ubi extitissent, sedare optime sciremus .s quidem una clim causis,' ortus' incrementa reru, te medio tolluntur.inde etiam est, ' tu in libro de perturbati

nibus, no habes quid nobis huiusmodi seribas,cui animum intendentes,' ne oriatur perturbationes cauere, ' Vbi exortae suerint,eas curare vaJeam vi cum Plato hac de

re,diuina admodum scripserit:vi ctia Posidonius fgmseat, qui hominem admir tur,diuinumque appellat.eiuso, tum de affectibus, tum de animae facultatibus dogmata, eaque insuper quae ab eo se prohibeta p-

turbationum origine, ' ortu earum sedando conscripta sunt, summis praeconiis celebrare non desinit. Imo his, omnem de vir-

332쪽

tutibus , ac finibus disciplina annexam cs.ser atque pinnia denique moralis philosophiae decreta hinc,id est, ex animae lacultarum c0gnitione,tanquam ex funiculo uno dependere affirmat.Necnon ipse ex ira,&cupiditate surgere perturbationes docet, curque temporis mora, eaedem subsidant, Iicci opiniones,' iudicia manserint, quibus vel adesic iam mali aliquid vel euenisse decernimus,luculentissime demonstrat. IO Qua in re, Chrysippi etiam testimonio φtitur,qui in secundo de perturbationibus, ita scriptum reliquit. Moerore aute quasi saturatiaeode pacto nonnulli videntur desistere.Quemadmodum de Achille Patrociuiugente,haec poeta inquit.

Ast ubi iam satis est, flendo oblectatus Achilles,

Concepit animo rursus, membrisque Vlgorem, et stad consolandum Priamum animum adi cit, moeroris irrationalem vexationcm Ostendens. Inde postea subiungit. Quam

ob causam, neque desperandum es , cum iam inueteratae fuerint res, perturbationisque inflammatio resederit, poste fieri, ut ratio subintret, ' quasi loco suo rece Pto

333쪽

DOGMATIBVs LI s. III et asypto perturbationis temeritatem ante Ο -los proponat. Manifeste enim hic Chrysippus latetur, tum perturbationum infammationem,res ante adhuc opinione, tempore remitti,acrcsidere, tum homines motionibus illis perturbatis saturari. atq; ea ob causam, intermittente paulisper quiescenteque perturbat ione,rationem inualescere.Quae quidem omnia, sicut verissi inato sunt. ita positionibus ipsius repugnant. Quem adinodum' illa quae sequuntur hoc pacto: Ea quoq; de perturbationum mutatione dicta sunt. Nempe celer tristis satias solet esse dot

Ploratuiq; grauis. Itein ea de moeroris illectatione . quippe cum in miseria constitutis hominibus f re' deplorare calamitates,iucundum quo

da modo & delectabile videatur . post haec Q iteiri illa: Sic satus , cunctis plorandi incussit am

rem. Et, i tΙntcgrat atque iterum Philomelae flebile

carmen.

Posset sane innumera elia alia, a poetis colligi testimonia et moerore,lachryinis ploratri

334쪽

tu,luctu,victoria,honore.omnibtisq; id genus rebus,satiari homines ostendui. in quibus causam inuestigare, cur tempore sedetur perturbationes, inq; appetitum inuale ' scat ratio haud difficile negocium est. Na eum affectus animae, propria quaedam appetibilia habeat,quae affectet, ubi ea est cosequutus,repletur,saturq, efficitur. Atque ita si,ut motum illum suum qui gnimalis appetitionem superabat, I secum quocuq; io serebatur, rapiebat, moderetur ac sedet. Cause igitur sedationis perturbationu min ime,ut Chrysipp' dicebat, abstruse, imὁ 'nisi quis studio cum veteribus certandi ac contendendi id faciat, apertae satis clareq; habentur.Quid enim euidentius, quIm in animis nostris,esse facultates. quae natura altera voluptatem,altera dominiu, vict riamq; appetant quas quidem etia in alitianimalibus aperte conspici, idein Posido- .nlus affirmat. sicut ' nos statim,in exordio primi libri demostrauimus. Ibi qiroq;

iure Chrysippum reprehendit.cu ait: Fo rasse etiam si haec permaneat,reliqua,qu dam alia superueniente affectione,minime obtemperant. fieri non posse inquiens, ut

335쪽

toto Boc M A TIB vs LIB. III t. t Ieausa impediatur.Vnde etiam cum inquit ita enim' flentes des mini,& qui flere nolunt stent, cum non easdem species, subiectae res ipsis exhibuerint: causam hic qua rit Posidonius,quid tandem sit,cur pleriq; cum nolint,saepenuinero Reant, lachry inasque inhibere minime valeant, alii vero,cunere velint,prius desistant. idque euenire ait ex perturbatis motionibus. tum nimiuingruentibus atque urgentibus,ut a voluntate coerceri nequeant tum prorsus sedatis ac pacatis, ut no amplius excitari a nobis possintiatq; ita rationis pugna, dissensioque cum perturbationibuε inuenietur,nec non animae facultates euidenter seruabuntur. non scilicet ut Chrysippus inquit, ob caiisas aliquas abstrusas hoc fit, sed ob eas quae a veteribus satis sunt explicatae. Non emodo enim Aristoteles& Plato ita opinati sitiat, sed multo ante, cum alii nonnulli, tum Pythagoras a quo primo, Vt idem re- fert Posidonius, dogma hoc institutuin, a Platone postea confirmatum, perfectiusq; μ' absolutum fuit .Hinc vero est,st consuetudo,de demum tempus maxima vim ad perturbationum motus,habere videatur.consuetudine enim fit, ut animae irrationalis

vis in eo in quo as assuetueriinensim inole

336쪽

scalaepore Vero,Vt superi' dictu est,quies sedatioqi perturbationum,efficitur irrationalis animae facultatibus his quae appet bat,expletis. Rationis aut cognitiones, stiudicia,& in V niuersiam scietiae oes,ctartes solo tepore, neq; tenaces firmaeq;, Vt per- turbationii assuetudines reddutur:neq; mutari,cesareq; sicut moeror, aliique affectus

facile postini.Quis enim cum bis duo,qua in

' tuor esse cognoscat,teporis processii satiatus ab ea opinione unqua destitit Quis ab Ca,POmnes a cetro ad ambitu circuli lines sint aequales,mutatus est,aliterq; sensitIn singulis deniq; speculationibus nemo reperietur, si satiatus Vetere opinione deposuerit,pinde ut flet',ut dolor ut gemit',ploratusq; & luctus deponicosueuere,licet ecdude rebus,tanqua malis permaneat opiniones.Quanqua vero satis sunt haec, ad ea argumeta quae Chysippus iu de animae per , o turbationibus, tu de his quae ipsas efficiut facultatibus,no recte scripssit, in quinto taia me libro de iis iisde disserere constitui, ut plerisq; aliis pretermissisdola ea cometnore in quibus vel sibiipsi aduersatur, vel iis

atq; ibi sit qua a Polutonio contra

pum dicta fuerint,non supprimam.

337쪽

CL. GALENI DE

Mintio liber duabus expa ri:bm eo stat. VMa , quae superiori appendet ista latui de a sectibus. Altera,qua ad Platonis dogma , de tribuι - - masae ultatibus transit.Copreliendit pars prior locos sex. In primo persequitur capi im quaesis nem de asecribu iuduia uesint,ansequatur ea: νel sint potius ni tus irratiovabilium faculi tum anima,iras ibilis o concupisibilis. Alteν est Quomodo A babent imprudentum ac stulto . o rum animi,in affectibus oe antea sectas, colimtione facta ad eorporis habitum, debilem vel infirmum. Oritur bine prolixa quaepio, de pro . portione animae ad corpus in assectibus , mortiso sanitate. DefinitArprimum,quid morbusν-neraliter,deinde quis morbus corporis,quisitem

338쪽

44 DR HIPP. ET 1 LATON spondeat. confundit anima sanitatem,cum pulchritudine alijsque in rebus peccat,ob quas iure reprehenditur. Te1 tim locus de sede a sectuu ei. una tantum in anima particμla sint, ut Chr3- fppim decuit an potim in pluribus,ut cesti Plato. Rursum venit in repribensitonem Chrψρραι dum allectus in ratione collocans,doeere nequit, quomodo affectibus mederi, aut ne oborianitie caueripsit.Idem cum affectus disiuxerita preeantibus iudiciis, iterum eos in mutua iudicioru i opugna, affirmat consipere. Quartus locus es de lectibus puerorum,quo pacto i μὰ natura in si quadam ad voluptatem propensio, er a dolare alienatio. ad modo assct s dignoscantur, ex varietate regionu σ eorporum . qui item etiratusaeiles sunt, aut dissiciles. I euiter attingitur quaestio de virtutibus iis taxatu qui virtutes exsimant sei rati ad vel fallittates oe. abutu Iocus,affectuum causas tradit'quauta sit utilitas eo nouisse declarat. Postremus docet, a turnitate ce diuturni motus fatigatione e lectuum vehementiam frangi,ut ad rationem redeat imperium. los finem imponit distulationi qua contra Grasinum de asctibus seerat i situta. Altera huim libri pari s ectat 'a Platanu dogmata desacultatibus anima, quas tres esse numerο,σ a se inuicems statia actionibusque diuersia adhibitis demonstrationibαι os editri

339쪽

Plato ocem primum,coneupiscibilem distincta

aratiocinante deinde irascibilem abam,ὰ eoi cupiscibili σ rationali. Postremo pultare explicatiram rationi additam, tanquam adiutrice contra cupiditatem. multumque opitulari dummodo non sit deprauata ira. Iude conclusurus librum duobus aliis argumentis irascibiu dissinguit a ratione.Priora, quod cupiditas quibusdainsit,brum nempe σ infantibus, in quibus nulla est ratio.Altero,a testimonio Veterum poeta-I O rum ρο oratorum Isibus qMatenus νti liceat. breuiter o utiliter exponi t. ARGYMEN TYM C A P. I.

Oeeasionem sendit qua tu bane disputatio in m de assedi ibim de ludius est. Oblatam sciliceta Chusippi sedi cor b s,qui omnes a se ius ani, ma,in coria collocabant ad prataodum,ibidem esse ratiocinandi facultatem. Paucis repetuturi qua superius de asseclitas sunt dicta, iudicia ne sint,au tu succedentia aut potius iuxta Plato

nem motiones quadam irrationabilium Dein λtatum,quarum vi concupiscibilis altera ira-

340쪽

2 6 DE HI PP. ET PL ATONI sE animi perturbationiblis necessaria quide etiam per se nobis erat dissertatio , loge tamen in agis,eam Chrysippei necessariam reddire. quippe qui ad demonstranduin locum,in quo antime principares. insideret,ea usi sint. Cirm enim probarent

omnes ut ipsi putant ut ver res se habet

solos iracundiae assemas,in corde existere, deinde assumerent, ubi cssent affectas ani Omae,ibidem quoque ratiocinantem partem consistere, tum demuin rationalem facultatem in corde inesse conficiebant. At nostrae quidem motus, rnde ortum habere,verum esse a sleueramus, non tamen concedi Tnus aut in uno eodem que loco irastibile rationale existere necesse esse , aut

unius eiusdem; secultatis iram' ratiocinationem esse operationes seu assestiis sed dehaostradum ipsis esse censemus , sicut a lia quae ad ratione spectant, ira hoc, idem scilicet & allas itu,& ratiocinationis debere esse principiu.Chrysippus igitur in pri mo de perturbationibus libro .affectus, iudicia quaedam esse rationalis partis, nititur priare. Zeno non iudicia ipsa, sed iudiciis superuenientes contractiones αsolutiones, elationes item ct deiectiones ani

SEARCH

MENU NAVIGATION