장음표시 사용
671쪽
I . DE HIPP. ET PLATONI stuberatio quae prius in brachii summa parte, tabat,re vera interiit. id quod in auulsionibus minime est. cu enim summus humerus,sursum exierit, falsam quanda humiliationis loci illius speciem exhibet. At Vero melius sortasse est,ut una aliam ex libro de articulis sumptam oratione,subiungamus, in qua in una eademq; affectione, timilitudinem & dissimilitudine, plerosq; medicos fallentem ostendit Hippocrates. . Cum enim aliqua vertebra,in anteriorem parte luxata suerit,sedes ea, in spina deps ia humilisq; apparet.interdu etia posterioribus vertebram processibus fractis,ex s-bus scilicet spinae summa extuberatio, existit,cauus ac depressiis locus, ide cernitur, non secus atq; in luxatis,in anteriore partem vertebris.Cum tame hic morbus, curatu quam facillimus, alter si perniciosia simus habeatur. Inquit igitur Hippocra- Qtes, medicos quosdam esse,qui horum differentia ignorata,sacile se luxationem in anzeriorem partem curasse opinantur: hunc autem in anteriorem partem exitum non solum hoc modo appellat,Verum etiam in interiorem partem dici clim videlicet intus profunditas corporis, seris superficies extima intelligatur, ct in anteriorem,
672쪽
posteriorem partem .Est autem oratio ubi ista conscripta habent, haec. A posteriore vero parte, in interiorem huiusmodi prolapsio fieri,nisi per qua graue aliquod pondus ingruat,no facile potest. ossibus emquae extra prominent, talis Unu quodque est naturar,ut prius frangeretur, si introrsum inclinationem aliquam magna admitteret:& copulis violenter abductis,& arti- . culis qui alternati inter se sunt: tarsualis Q prςterea medulla laboraret,s ex paruo spacio, inflexione haberet, tali elapsu egressa vertebra: tu Vertebra q cxillisset, medulla comprimeret,si non etiam abrumperet. at ea compressa ct interclusa, multis magnis ct nobilibus partibus,torporem induceret ut in multa ct ingentia alia mala infestet: medico,quo modovertebram dirigat,curare non liceat.quin neq; fieri pose,ut repollo natur, neq; dequassando, neq; alia quapia
ratione, perspicuum est misi quis disiecto
homine, atque in Ventrem manu iniecta,
intrectando ab interiori parte, ad exteriorem retrudat. at hoc mortuo quidem feri potest,uiuo non potest. S cd quorsum haec scribo ut intelligamus nonnullos est e,qui curasse se eos homines arbitrantur, quibus
ab interiore parte , vertebrae prolapsae
673쪽
DE HIP P. ET PLATONI sarticulos omnino transilierint. quinct d stortionem hanc curatu facillimam,nulloque indigere repositione, sed sponte sanori opinantur. ignorant quide multi, atque ex eo quὁd ignorant, lucrantur. suadent
enim aliis hoc ipsum, ct ipsi falluntur, hac de causa. Spina ea quς hac in parte spinae
eminet,Vertebras ipsas esse autumant:propterea quod rotunda ac teres, attrectanti apparet.nessi aduertunt ossicula esse illa,li 1 overtebris procedentia, de quibus paulo an te dictum est. at vertebrae multo anterius' abeut.angussimu enim ex omnibus animalibus homo,pro magnitudine ventrem habet, a posteriore in anteriore partem, praesertim ad pectus. in agitur aliquod ex his eminentibus ossibus valide confractu fue- . xit,sive Vnu,siue plura:ea in parte,depres sior locus efficitur,quam hinc & indevideatur.ac propterea isti vertebras intro abiis- Eo se existimant,ac decipiuntur.
Ex superioribus exemplis constat qu/ntam vim babeat similium dissimi liumque dignotio. ideoque diligeuter obseruandum cuiqui arti mo,smiles ne res sint an disimilis in quibus versatWr. Utque reddatur promptior hac in re exercebitur in mustis ναι que exempli s,ab ijspo
674쪽
tissimum petitis qui optime in bae arte elaborarunt. tales sunt Plato G Hippocrates. Exempli hic a Platone propositum diuersos indicat medi corum sues .proprius es,corporis sanitati consulere. quid aliud in sua arte respiciant, perdunt medici nomen: appellanturque et sus, humani,vel ambitiosi. Triasunt diligenter notanda. Primum, ut in rebus communia disceris Damus a propriis. Secundum miles nesint res I O an disimiles quae comparantur. Tertium, quid
in ipsis idem pi diuersum. MAximam habere vim similiu ac dis
similium dignotionem, unumque- unique . - que item artificem res in quibus versatur, q- oras similes ac dissimiles discernere debere, ex ce res ira hoc exemplo facile constat. Cum enim in quib. ver ercitatione, praecipua huius cognitionissatur' se pars collocata sit non in uniuersalibus exemissis ac
piis spectare,sed in pluribus,& variis Ger dissimilis
'ceri opus est,ab his praesertim authoribus remm qui arte hanc optimh tractarunt, Hippo-Mere ex crate ' Platone exemplis depromptis. igitur in primo reip. Plato,cum allis pluribus exemplis,tum nauium gubernatorum ct medicorum, demonstrasset artifices, iis quibus imperant, ct quos tractat, non sibi utilitates comparere,deridens hoc Thrasymachus opilionum,st bubulcorum metim
675쪽
Dll HIPΡ. xT PLATONI snem facit,qui suae,iton ovium, & bou utilitati consulunt. at Socrates horu diuersum esse scopum, ac finem ostendit. alium eoru qui in pastoritia arte,nihil aliud prster uiuin,' boum utilitatem spcctant,. alium eorum qui vel ad venditionem, vel epuluanimalia, ea saginare consueuerunt. ape tum cst igitur,medicum etiam, qua medi- Exercita cus est,corporis sanitati consulere,qua vetio Gale- ro ob aliud quid hoc agit, aliam habitum ion, ducta esse appellationem.quippe cum nonnulli, a similitu hacri causa, medicinam cxerceant. quidam diue pia ob sibi .legibus concessam immunitatem, σε itu. ac reipub. Vacationem, alii humanitate 'copulsi gloria alii,& honore allecti. Quat nus itaque sanitatis opifices sunt, medici
omnes comuni nomine vocabuntur. quatenus vero diuersos ob fines,munus illud tractant, alius humanus,alius ambitiosus,gloriosus hic, ille quaestuosus appellabitur. ,, Quocirca medicorum fisis, quatenus sunt medici,minime est, ut Menodotus Empiricus scriptum reliquit,gloriosus, aut utilis. Sed ipsi Menodoto talis prosecto suit. Diocli vero nequaqua,sicut neque Hippocrati, aut Empedocli,aliisq; copluribus ex Veteribus, qui humanitate & benignitate,
hominibus medebantur. Si quis isitur in
676쪽
huiuscemodi exemplis se exercuerit, sunt autem apud H ippocratem & Platone, pe qu2m multa,facile tum propria,tum communia uniuscuiusq; artis perspiciet.adue sus Thrasymachia,siquidem m primo reip. libro Socrates, disserens de opilionibus, ct bubulcis, in eo communicare eos ostendit, quδd sunt opilionesin bubulci,at s ille ut lucretur,hic ut ardat,pecudes saginat, in eo Q vero quam plurimum discrepare. At in libro de fracturis, Hippocrates pluribus docuit, nos communia discernere a propriis. Et ubi de artibus, hoc est de medici officio
tractat,an similia sint,aut dissimilia.tres Gnim hae considerationes,potestate unum&ldem suntlae propriis inquam, ct communibus speculari.tum discernerc similianean dissimilia sint,ea quae conseruntur. tertio quid dem ' quid diuersum sit in rebusio considera. Solent quippe graeci, similia interdum appellare, quae aliquid quod idem
sit,in se habuerint. Exempla quoque in rebus quae conseruntur,per idem facienda ess Plato praecepit.
Quae via diuisiva inueniuntur, affinia sunt his qua adsimi In dissimilisque cognitionem spectat Meibodi itaque diuisoria exerta multa profert Galen
677쪽
DE HIPP. ET PLATONI sGalinus: primum ex Platone, deinde ex Hippocrate. methotas ista compositoria veI diuisoria ad artium conjsitutionem imprimis nece F ria in qua dupliciter exercemur vel ageneralis
smis per mediis diffferentias ad stetialissima descendendo aut aspecialissimis ad primumgenus
HV ic autem speculationi, amnis quo indam modo etiam illa est,que diuisiva diuisua. appellatur methodus. cuius exercitatione 3ς Plato in sophista,& ciuili tradidit.vsum vero non hic modo , sed euidentissime atque absolutissime in Philebo,& Phaedro, in repub.quoque, aliisque quibusdam tractatibus demonstrauit. In sophista igitur & ci- uili, docet quomodo quis loco appellationis & nominis, breui ct dilucida oratione,
significatum eius interpretetur.Quae or
Orati' tio postea definita,& definitio a recentiori mita- bus per descellentiam fuit nucupataan Plii 'lebo,& Ph aedro,ad artium constitutionem dii iidendi ct componendi artem , ostendit esse quam maxime necessariam .duobusque modis nobis praecipit in ea esse exercendii. Vno ut a primo, maximeque generali, ad ea quae nullam amplius sectionem admittunt descendamus,per medias differentias,quibui definitiones specierum, constare in so-λ ι - ' . phi
678쪽
phista, ct ciuili ostenderat. altero vi a specialisilinis quae multa sunt,ad primum genus componendo ascendamus. Vna siquideutrorunque via est,iter vero duplex,ab altero extremo, ad alterum vicissim transeuti. te quibus in Phaedro ita loquitur. So.mihi videntur sane caetera per lusum re Vera esse dicta. sed si quis duarum harum specierum,quarum modo sorte sortuna menti io ne secimus,Vim ipsam arte posset coprehedere,esset no tu iucundu .Phae.quarii specie rut So.ut scilicet in una id ea sormamq; intuens,ea quq multifariam dispersa sunt,cogeret,quo singula definiendo, planum saceret identidem quicquid docendum suscepisset,quemadmodum nos in praesenti a de Gmore agentes, cum definiuimus. quod siue bene siue maledictum sit,diluciditatem ta-,omen,& conuenientia attulit orationi .Phet. alteram vero speciem quam dicis ὁ S Oct test S o.ut econtrario secundum species possit articulatim pro rerum natura, res ipsas diuidere, neque instar mali coqui frangere membrum aliquod aggrediatur.
Exempla diuisoriae ct compositoria methodi subiiciuntur. primum ex Platone de arte rheto-
679쪽
rica que iuxta illam methodum distentia ess,no
per experientiam aut consuetudinem. Vatit eadem seruata methodita in omnium artium compositione. Exempla bie bases grammatices musices.Grammatica ars primum ex literis in-Menta est.
HAec generatim de diuisua ac compo
sitiva methodo, a Platone dicta sitiar. transiens deinde ad rhetoricam artem, noenim hoc exemplo,totius tractatus erimus i φDicedis contenti,haec subiungit. So. Quando dicericultas ais facultas,animae allectatio quaedam est, ilq di alle qui orator futurus est, quot animae sp ις iotio, cies sint, cognoscat necesse est . tot igitur sunt ac tor,talesque ac tales,unde illi tales, hi tales cssiciuntur his ita distinctis, oratio Duin item tot ac tot, ratetque ac tales sunt species. tales igitur homines, talibus ora- tionibus, talem ob causam, ad talia facile persuadentur.tales contra,ob talia dissicut rorer. Oportet igitur,eum qui haec fuerit spe. latus,postea cade in actionibus ipsis sp . ctare,celeriterq; sensu percipere, alioquin nihil amplius quicquam habebit quam ea, quae a doctoribus audiuit.at cu satis idonee potest dicere. qualis, qualibus orationibus suadeatur, inci aliquis accesserit,persen- . tit talem eum esse,&secum,haec,inquit na
680쪽
tura nunc re adest, qua de sermo ante habebatur, S: haec oratio ad hos persit adendos, est adhibenda. haec omnia consecutus,si dicendi ct tacendi insiper opportunitate adiunxerit breviloquii itidem, tum mmmiserationisin vehementiae,atque amplificationis,caeterarumq; orationis partium,quas didicit , occasiones ct importunitates cognouerit,tunc demum recte,atq; absolut FO artem hanc erit mecutus.prius vero mini- . me.in quocunque autem horum suis des cerit vel dic do,vel doccndo. vcl scriber- do. licet ex arte se verba facere dicat, non ipse,sed qui non persuadetur,vincit. Hac de rhetorica discruit, doces quomodo quis eam methodo Vsus consequeretur . non Vt plerique saciunt,experientia,' consuetudine.ad haec inserius,ubi utilia multa connumerauit,summatim ea colligens, sc ad ver
Qbum scribite So. Quare,si aliud quid de a
te docendi afferes, audicinus: sin minus, iis quae disseruimus,acquiescemus.ut nisi quis auditorum naturas discreverit, in species. . que res ipsas distinxerit in in unam ideam colligere sngula idoncus scierit,nondum is dicendi artem, quoad homini licet, sue rit assecutus. Hoc cquidem indibro coim