Cl. Galeni De Hippocratis et Platonis dogmatibus libri 9. Iano Cornario ... interprete. His accedunt ultra editiones caeteras, dispositiones argumentorum ad sua quaelibet capita, adnotationes praeterea quaedam, eorum quae praestantiora uisa sunt cum

발행: 1550년

분량: 742페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

681쪽

vniuersum constitutioncitum de rhetorica disseruit: in Philebo vero exactissime tota hanc rem pertractauit: eX qua ego orati ne, quod ad propositum maxime facere videatur,ascribam: id eiusmodi est: So. Voκ profecto nobis quae ex ore exit,una est.Est item infinita rursus multitudine cunctorii, ,, ct singuloru.Pro.quidnit So. Et ex neutro horum,sumus sapietes,nequel infinitam, neque quod unam eam esse cognoscimus, .

sed tantum quod & quales,' quot sint voces tenemus: hoc enim Vnum quemque nostrum grammaticum reddir, Pro verissimum est. So. At vero musicum hominem nonne idem facitiPro. quo modo' So. Vox enim fanh etiam illa in arte Vna est. Pro. Quidni So. Duo item statuamus necesse est,graue &acutum:&teritu insuper quod medium inter Vtraque tenorem habuerit: dio nonne ita Pro.ita profecto. So.nondum tamen si haecsola cognoueris, musicae euadesperitus: sed nisi cognoueris, nullius, Ut ita dicam,quantum ad haec spectat,pretii aestimaberis.Pro.nullitis sanb. So. Sed ubi ὁ

mice acceperis,quot interualla numero vocis circa acutu ' graue,' qualia sint: ne non interuallorum terminos. quotque ex. his constitutiones iniciantur: quae veteres

682쪽

D o o M A T I B V s L r s. IX. silconspicientes, postcris nobis tradidere, ut harmonias concentus fluc appCIaremi a-

liasque quasdam huiuscemo si affectiones,'

in corporis motionibus cxistere deprchen derunt, quas numeris dimensas , numeros vel rhythmos, modulos Vocitandas censuerunt: cogitandumque nobis reliquere, ita de unaquaq; re,quatenus vel unum vel . multa crasse contemplandum. Clim haec O ita acceperis, tunc sapiens doctusque euasisti. Cum etiam aliquid aliud qualibet in re Arte hae hac ratione comprehenderis, in eo prudes coem ad sapiensque efficieris. Infinitas vero singu- omnia. lorum, & multitudo, in singulis expertomte sapiendi,nequedomam,iaeque numerosum reddit: quippe cum nullum in num rum , aliqua in re Via quam respicias, Pro. Praeclare haec o Philebe mihi videtur So-

, o crates diXise. Phi. mihi quoq;: sed quid ad nos haec oratio dicta est quidue sibi vult

Soc . recte hoc a nobis Protarche qtiresiuit Philebus.Pro.prorsus. respode igitur ipsi. Soc.faciam,sil tamen pauca quaedam de sis adhuc subiunxero. Nam quemadmodum si quis unum aliquid , quodcunque tandem sumpserit,is ut diximus, non in infiniti naturam continuo, sed in numerum aliquem spectare debet: ita e contrario cum quis

N in

683쪽

ss DE HIPP. ET PLATONIS infinitum prius accipere coactus fuerit, eri non ad unum statilia, sed ad numerum quedam, multitudinis alicuius capacem intendere opus est,ac demum in unum desinere: rursus vero hoc quod dicimus,licet in litoris contemplari. Pro. quo modos Soc.posteaquam infinitam vocem animaduertit

sue deus, siue diuinus quida homo ille suit ut fama est Thetissi quendam apud Aegy- Infinito ptios huiusce rei inuentore suisse, qui pri- Ioarox, mus vocales in infinitate non unum csse, sed plures considerauit: rursus alias ex his non vocis, sed soni cuiusdam esse participes cognouit:atque has quodam in num ro esse.tertium inde literarum genus distinxit, quae nunc mutae a nobis appellantur: postremo mutas, ct soni immunes, ad Vnuusque diuisi, simili modo vocales, ct in dias , quo ad earum in sngulis quibusciae:

ct uniuersis, certo comprehenso numero, o elementum nominaret.animaduertzS preterea. neminem nostrum Vnum ex his per

seipsum sine cunditis aliis perceptum suisse, Vinculum, hoc quasi unum quoddam, atque omnia haec unum quodammodo cia sciens,excogitauit: unamque his grammaticam artem perfecit. Haec Plato in Philebo De constitutione artium scripsit,ea vi-

684쪽

delicet, ius rationali quadam methodo,no diuturna obseruatione,eae singulorum pGxitia in unum collecta coscitur. Eam sanδrationalem artium constitutionem,no posse sine exercitatione diuisonis ' composition is fieri, ex his quae a me nunc commemorata sunt,manifestum esse arbitror pes totum itaque Philebo,ille re ipsa methodi hac ossedit, seinceps de voluptateverba ta . cies, omnesq, eius disserentias conumeras.

iis diuisionis oe compositiorus docetur eae Hippocrate, qui in plura distinxit morboru medicamentorumquegenera,qua unum ab imperitu iudicabantur,quo doctu es in literati mos ho.qiu νt cognoscι eurarique positi obstruata illius varietate,paueu exHippocratis sentetia perstringit Galenus.

,, Iinqu*que Hippocrates. in libro De

A visita in acutis morbis,multo ante praeuertit,Gnidios medicos reprehedens, quippe qui morborum differentiam secundum genus,& species ignorabat: ipse vero distinctiones quasda tradit,quibus id quod unuvidetur esse,non ta in morbis si in aliis o n nibus si secetur,plura esse deprehedatur: in quo pleriq:,ves maximδ illustrium medico ruetia in remedita ipsis,errasse inuentiatur

685쪽

s6s DE HIPP. ET PLATONIS

siquidem nonnulli, ad singulares ipsorum

utilitates deuenientes,inertem quanda omni ratione methodoque carentem do trinam effecerunt:alii contra comunia sectati.prima quidem fronte artificiosissimam,re autem vera, prauissimam discrtationem instituerunt. Inde etia inter se dissensere nonnulli de certo aliquo morbo,verbi causa Iam lateris teris dolore, sententiam proserentes, eius dolore se medicamentum , alii sanguinis missionem tentu . est alii purgationem dicunt: non secus somentum, alii spongiis, alii iis qui a me dicis marsypi,& sacculi appellantur,vel a liquo alio contendunt esse faciendum. Eoi dem modo etiam de lotione,& illuuie,de aceto mulso,de aqua mulsa,de aqua de vino dissentiunt, de ptisana item nihilominus. vel enim succum tantum oecolatum,vel so lam hordeaceam substantiam exhibendam censςnt: alii etiam cibos non subtrahunt, cum alio modo, alius ' aegrotantium de relatorum differetias distinguat, ipse quibus

indigere remediis lateralem morbum sentiat, semonstrat.Quod quemadmodum ipse dic t inordinatius paulo, utpote qui pri

laus id inuenerat, in comentariis De victu acutorii exposui. Que librii nonulli coira

Gnidias sentetias,alii de ptisana inscribui,

Prau

686쪽

DOGMATI B. V s LIB. IX.

Praue Virique.Ego Verὁ,quo hac etiam in xo,breuibus explicatam sententiam habeat, studiosi,capita non grauabor referre. Cu. enim primum laterales morbi oriuntur, solereque latus incipit, quia nondum manifesta est affectio, calefactionibus sementisq;

quae appellantur,periculum laciendum esse iubet.materiamque ipse exponit.deinde si minime ita sueri olutus morbus,consi- i oderandum praecipit, nuperne comederit, aluus deiecerit,necne: quidque sit faciendudocet,si neque hac ratione cesserit langor, distinctiones quasdam tradit eorum, Vel qui sanguinis misssione, vel qui purgatione indigeant , in quibus item mulsa aqua, vel mulso aceto,vel aqua utendumst, nullo modo usque ad iudicium exhibito alimeto. Quibus etiam succum ptisanae,quibus hordeum ipsum,quibus cibos firmiores,co Q tempore dare debeamus.Non secus de vini

exhibitione definit, quibus dandum, quibus non, quando , & quale:simili modo de balneis, aliisque id genus.

Dut liciter in diuisionibus peccatur , defeesu In diui- atqηe excessu. R eprehenduntur ab Hippocrate sionib. duprimum qui in morborum diuisionibus pecearut plex pfς- excessu deinde qui defectu in remediorum d-- catum

687쪽

DE HIPP. ET PL ATONI spone errarunt.

CVm vero duplex sit peccatum , in dia

uisionibus, propterea quia alii deficiunt,alii accedunt, in multitudinem non Propriam rei,de qua agitur,secante sorti trunq; Hippo.in principio libri reprehedit:atq; ita inquit. Diuersitates tame morborum nonnulli, multimodasque eom d Disones non ignorarunt: sed cum numerusingulorum morborum voluerint eviden- ter explicaremon recte id scriptis tradid runt.neque enim numero comprehendi hi facile possunt:s huic argumento fides praestanda est. quod aegrotantiu morbus, alius ab alio in aliquo differt:neque idem est,n si nomen etiam idem habuerit. De rem diis vero & medicamentis contra, Vtpote in desectis peccantibus, in hunc modu scribit.Et non modo eam ob causam illos non Approbo,Ver etiam quia paucis admo-

dum numero medicamentis utuntur.' ARGUMENTUM CAP. xl.

Nulla ab aliis medicis no obseruata animaduertit Hippocrates in hac quaestione Cur in acuriis morbu tam vadast tmedicorum sientelia, ut quidam non pereιlatam ptisanam exhibeant: alii non nisi percolatum praebeant succum. ρορονο mirandum viditur , medicos tam diuersa iu-- h t, dica

688쪽

DOGM ATI Bus L et n. IX. scs dicare in rebus quae ab experieutia pendent. contra non ita mirum est,in philosopbia nondum Iedaias controue uinutpote a sensius iudicio se

Post haec clim praesumpssset, id quod

quaestioni utilissimu est,non explicathpostea solutione eius scripsit: atq; idcirco tota quaestionis vis,suit a plerisque medicis, ignorata. Ego sanἶ,licet tota hanc oratio-I o nem,in primo De Victu acutorum comentario enarrauerim, nunc quoq; tamen breuiter dicendum de vi eius, mihi esse arbitror. Ipsam quaestionem his verbis scripsit Hippocrates: Digna ut scribatur mihi via detur esse,praecipue ea quae vel no animaduersa a medicis junt, cu tamen per qua portuna eoru cognitio sit, vel magna aut emolu meta.aut dana asserre consueuerui. De pii ι- non animaduersa sunt haec. Cur in acutis na eYM- O morbis,alii medici,chm perpetuo non co- bitionetis latam ptisana cxhibeant,relie se medicina acutuexercere existiment:alii vero in primis id morbis. dent operam,ut nihil hordei deuoret aegrotus, magnam quippe id noxa assere putat, sed per lintheum succuin excolatum exhibeant: nonnulli alii vero,neq; crassam pii- sanam, neque siiccum dent: atq; id alii usiaque ad septimussie,alii semper quoad mor

689쪽

bus ipse iudicetur. Sane neque huiuscem di quaestiones proponere, neque fortasse Propositas soluere,cdsueuerunt medici VerUm maximam uniuersa ars, apud impcritos ct popularcs,calumniam patitur, Ut ne In acutis medicina quidem ulla,esse videatur. QUI- morbis re in acutis quidem morbis, adeo inter se opificum opifices discrepat, ut quod alter attulerit, discrepa- optimum utilissimilinque esse affirmans,

alter perniciosum esse contendat. Et paulo ψpost. Affero profecto optimam esse considerationem hanc, plerisque in arte rebus, atq; his utilissimis affinitate quadam con-n am : nam aegrotantibus omnibus ad sanitatem,sanis ad tutelam, exercentibus ad bonum habitum, atque ad quodcunque aliquis voluerit,plurimum facit.Hanc de artificum dissicusione considerationem , non solis languentibus magnam vim habere inquit,ad sanitatem recuperandam, Verum- ao etiam sanis, ad tutelam, eiusdem videlicet sanitatis.& exercentibus ad bonu corporis habitum,ut& acquirant ipsum,& ut perseueret plurimum valere. deinde subiunxit, ct ad quodcunque aliquis voluerit, ut significet,non tam ad medicinam, quam ad omnes etiam alias artes, vim suam porrigere. Admiratione sane dignum videtur, quam

690쪽

quamobrem sat,ut medici qui artem eam tractant,in qua an admota remedia profuerint,an laeseruat, experientia potest iudicari,nihilo secius tam e de iis quae iuuant vel nocent,maximi' inter se repugnantes sen-tutias protulerint. Nam si in philosophia, nondum sedatae suere discordiae, nihil mirum esse debet: quippe clim de rebus eius modi sint,quae cui senti experimento iudito cari minime possunt:atque idcirco effectu est,ut abi ingenitum esse mundum,alii genitum prodiderint: alii nihil extra munducontineri,alii esse aliquid affirment: atque ex his nirsus, qui aliquid extra esse aiunt, nonnulli vacuum, nulla praeditum substantia,ibi esse dicti ni,nonnulli mundos alios, nullo tamen numero comprehensos, Ut in . ii nitu progrediatur multitudo.Huiusmodi enim res, nullo cui lenti sensuum iudi-

ne medicamentorum, quae corpori exhibentur nihil simile est: quae tamen in taniam controuersiam, inter medicos Venerer

quasi experietia ipsa quid iuuaret, quidve offenderet, iudicare facillime no possent.

SEARCH

MENU NAVIGATION