Veritas consilii Burgofonte initi ex ipsa hujus executione demonstrata, seu verum systema Jansenismi et evolutio mysterii iniquitatis, opus Gallico primum sermone conscriptum, nunc pubblicae utilitatis caussa latinae redditum. Tomus 1. 2. Tomus 1. qu

171쪽

agant , qui eorum Iabores , . quodnam ne8 tium sit. O quantum igitur tota Europa 1 cundae Sancyrani imaginationi debeti ad tempora usue hujus Abbatis ignorabat illa, quodnam esset tot Jesultarum consilium , quidva sibi propositum haberent,quos singuliS annis ex omnibus prope Galliae , atque aliis Europae portubus in Asiain, Africam , & Americam

vela iacςre videbat: reipsa compertum habebant omnes , non esse oram & regionem hactenus cognitam, quantumcunque barbaram , in Guam non hi Patres secum nomen

JEsu Chrini intulerint , ibique vexillum Cr cis defixerint. Quamobrem nemo erat, qui non crederet, Dicitas ob id ibium dissicillimis , dc poriculosissimis itineribus illas oras petere, ut nostram sanctam religionem ibidem promulsent; atque hac unica pulche rima causa se setari in suis laboribus, & vel ad ipsum etiam sanguinem pro JEsu Christo &animarum salute sundendum animari .Sapiemtissimus Pontifex Benedictus XIV cum toto reliquo orbe non aliud sibi persuasum habuit,& hanc mentem suam verbis, quae icum summa horum Patrum laude & honore con uncta stat, perspicue exposuit in Decreto II Sept. 17 a edito in ea a Beatimationis se Coonizationis , seu Declarationis Mamoris Venerabilium Servorum DEI , Ignatii Azeveri , triginta novem aliorum e Soci tale PE u. Sanctissimus Pater inter alias r tiones , quibus ad condendum hoc decretum

adductus fuisset, affert etiam decus insigne

172쪽

religionis , quam pradicti Servi DEI ortiti, ac professi Aunt, de Sede Aposolica, F fide

Catholica optime meritor , utpote quam fuso largiter non sudore modo, verum etiam, ubi opus es, sanguine fortiter tuetur. Itaque manifestum & evidens est, quae fuerit semper, dc etiamnum plurimorum de Jesultis, transmarinarum regionum Mission riis persuasio sit. At Sancyranus, postquam ea, quam dixi, via in veram rei notitiam Venit , putat se posse , aC debere eam in omnium conscientiam adducere, & falsa hactenus specie deceptiS errorem suum eximere, Nonet ergo , & docet, Jesultarum i tanta

animi & corporis contentione mundum Con- Cursantium , non eum scopum esse , ut animas JEsu Christo lucrifaciant, sed ut quaestu

lucro eX commerciis domos Societatis suae in Europa locupletent ; hinc habere eos in potioribus opulentiorum civitatum emporiis mensas argentariasi, & collybisticas, unda naves mercibus onustas in Indias, & omnes alias maritimas regiones emittere seleant. Md rursus enumerem , inquit, non jam spiritualia, sed prorsus temporalia eorum mercimonia . pluribus locis insitata, unde naves in oras Indicas , D' variorum marium reis giones desinarunt. Res haec tam nova, hucusque nunquam audita, Sancyrano tamen

adeo certa & perspecta visa est , ut abuti tempore , & lectoris patientia se crederet, si a sumentis & exemplis eam confirmaret: &

173쪽

nritas Consilii Armo te initi

nutus commercii bullim mis suis decimati Lumnium oculis, & odiis exponat.' Non omnes tam debili, aut peremo mente sunt, quanta opus est, ut eiusmodi emoti animi delirationibus fides habeatur. Neque ipse Sancyranus tam hebeti & obtuse ingenio erat, ut non cogitatione praecipe ret, tam tetris coloribus , quibus Jestutas pingeret, non apud alios fidem iisdem , Acavssoritatem detractum iri, quam quibus facultas deesset, &occasio, eorum murςS ,

instituta penitius cognostendi. Frat quidem in hoc aliquod operae pretium rua illos deprimere adlaborabat; at nocendiesiderio exile nimis, & tenue. ' Videbat mpientissimos Praesules insipidas has calumnias explωere , porro pergere horum Patrum operii uti', eosque singularibus suae in iis fiduciae, & aestimationis testimoniis prosequi. Rem modum, ac Viam tollendi hunc conlilii sui, quae stracissimo ipsius fraudum inge-

Eo in ipsi vestigio se ipsem obtulit. Ea erat

in eo, ut maledico ore & calamo pre ideret Episcopos , qui Jesultis se benevolos exhibςrent, eorumque laboribus pretium p nerent ; praecipue autem illis palam objic ret, quod se ab his Pap ibus duci, regique sinerent, ex qua injurti acerbum ane d loris sensum capere solent, quicunque ea mira firmitate non ' valent, ut obtrectantium

174쪽

Demonstrata. Rursu linguas possint contemnere atque obiecto hoc

probro efficeret, ut singuli Episcopi ex metu , ne iclem in se maledictum provocent, statuant demum nulla posthac Jesultarum opera ac ministerio uti. Subsidium hoc quidem violentum , at 8enio novatoris consentaneum erat;& ut discipuli sui ex Magistri exemplo dila

rent, in ejusmodi casibus neminem revereri,mse scopum insectationum suarum Praesulem sibi selegit, omnium , qui Galliam tum ill strabant, illustrissimum, sanetiam & celebrem Virdinalem Franciscum tRupitumidium.

Magnus hic Praesul omnes ordines retia pioses singulari semper henevolenti compi Gebatur , omnemque , quam poterat dabat

operam , ut in Gallia fama & existimatione florerent et id , quod Sancyrano satis cauta erat, ut ei non parceret. Praecipue sanctus hic Praesul lesiuitis favebat, nec ullum tene ximi in eos sensita ac studii genus unquam Praetermittebat atque hoc illud delictum erat, Cujus jancrianus ipsi gratiam facere non poterat, non secus , ac hodio adhuc ejus sectatores ad illud condonandum inexorabiles sunt. Quibus ergo modis eum accepit, &multavit Sancn anus 3 nempe quibus volebat tractari a discipulis suis eos omnes, qui eodem cum Rupisucaldio ixigenio, indole, &moribus essent. Tractavit, iisque verbia marignum hunc Cisdinalem aggressus est, quibus penitus a Jesultis alienari debuerat, nisi singillari animi constantia omnibus major i , iuriis,

Rochelaireauit.

175쪽

s1 o minas an ii Pur iste miti juriis: de exisset , & fiuida aure praeteriisset, quicquid apertus hic Ecclesiae hostis conixa

- . Posteaquam Cardinalis Rupilucaldius suisse Epistopatu ' Silvanectensi abdicaverat, ni--hil moratus est Sancyranus obsequi genio sito , .& maledicendi libidini; cumque eum petu dantissime probris appeteret, ac proscindere nihilominus Episicopos Galliae revereri, & colere videri voluit. Non est Rupifucaldius , . inquit, amplius' ita puSGalliae, neque in--ter Episcopos Iocuri habet; & hinc ejus in quam Episcopi ratio habenda non est: est tradi tum Ecclesiae Romanae Presbyter Cardinalis

Din Disicopum, nec semopi meum jam isne Ra habe e , nec Episcopum censeri, sed

a Minalem Mele in Aomam. 'esbterum. Est is Sancyrano bonus quidem senex, sed ita, devinctus & illaqueatus a Jestatis cum deci mento ac neglectu eorum, quae debet EMG sitae, ut si etiam adhuc esset Episcopus, nihil attendi oporteret i ad illius sententias in ca vis, quae pertinerent ad D tas r et Nee -- , verba ipsius sivit, δε uiri pus esset, disiuim ejus magnopere 'ectandum erat in cauissa duntaxat Resultari- , auosv jam pridem grandaevum senem ita statim alligatum, ita prater victrium communis Melesia parentis

176쪽

Demonsωα Rara H. IAEI immense ae singulariter mancipalinu esse comsat, e Iluribus ejus factis pullice declaratum est , ut a quocuniue homine in quacunque ye itica controversa iudicium ejus retitissi

me defugi p P. Est Mectu & studio in JG

suitas adeo obcaecatus, ut non satis mentis , & intelligentiae habeat ad agnoscenda mala, quae asserunt Ecclesiae, & aestimandam bonam operam eorum, qui student eosdem deprimere.

Otho Me fatis ab eis disjunctos Babere oculos, tit vere videat , vere dijudicet, quid in illis mali infit adversius alios , quid in aliis adverius eos bonr: Est praevaricator, qui CX in i iusto, quo in Jesiuitas fertur, amore ingravissiinis necessitatibus Ecclesiae causem destituit. Et quoniam novarum sectarum Architectis nullum nefas nimium, & ad omnia audenda frons serrea est, Sancyranus atrocis hujus satyrae contra Cardinalem Rupis caldium ipses Episcopos , qui tamen magnum hunc virum parentis loco observabant, de Colebant, authores facit. Episcopi, inquit, rem indignissimam esse arbitrantur , Cardinalem Ecclesiice curam in suis necessitatibus

abjicere , & ex iniquo in solam quandam noxiorum hominum Jesultarum secietatem assectu, Catholicam fidem periculo exponere , cum tamen neminem magis, quam

ipsum Cardinalitia sua dignitas ad illam tuendam adstringeret. Ob Protules illuseri mi

177쪽

ouo in unicam familiam Nam, ω .nocenten. .

amore negligi , atque abies , ab εο poti . -- , propter Me a Romani dum tu sem ritu aserrimum vindirem esse deo Meo

in Cardinalem Rupisucaldium acerbitatem an fingit, quorum tamen nullus unquam illan in ipso probrosam praevaricationem agnovit, λaut su iratus est, quam eidem hic novator tribuit. Postquam vero venerando praesuli turpissimam hanc labem aspersit , ad carpe eos ipsius mores transit, quos nemo non integerrimos semper fuisse novit: at finxit tamen sibi quidpiam in iis haeresiarcha, quos morderet. Compellaverat author quispiam ordinalem Rupisucaldium observantissimum α tenaei um aequitatis. Sancyranus haere Erba in scurrilem jocum vertens , tantum indulget maligno ingenio suo, ut dicat, om-mno co tenacismuim esse , sed non omne a uitatis. Deinde eundem subdolis quidem'

'tectas, attamen verbis ita claris, ut nemo 'advertere non possit, simoniae arguit, quanquam reipsa aliquantum ab ea culpa expur g et , eum rem omnem consiliis Jesultarum

Id scribit. Audacter asserit, Praesulem hunci iluaninensi Epistopatu tum se abdicasse eum Jesultae suum illi successorem iam de

178쪽

Quantumcianque honorificae sint hae contumeliae, propterea, quod a maligno eiusmodi

dente , ac calamo proficishantur; magno i 'men & excelso animo opus ea: ad hoc, ue quis aniet, & tueatur eoas, quqrum eiusmodi probra inserunturi At antimae semper supi magnae, & si quando

denti consilio & ratione rebus pretium p nere, & studium suum addicere coeperint , nulla tam injuriosa & mordax uuae eos facile terrere , & a concepta animi te tentia dimovere possit, utpote quos Virtus omnibus convitiis & injuriis infinite siperi

caraenalis Rupifutadius hac indese, liti

moribus erat e videbat firmo & tra Millo ηnimo in Petro Aurelio. iacta in se acerba ducieria: intelligebat, quae sibi ponerentur p dicae , dc inlidiae pararentur ; at p geban tamen amare , aestimare & protegere figmuliam religiosam, a qua non ob aliud eundem evertere c*nabatur inimicorum malignitas, quam quod illa Ecclesiae rationibus,& obsequiis ex asse addicta esset. Sancyranus, si aliquamdiu adhuc vitam produxisset, non sine mUna mimi aegritudine videre potuisset pretiosulimum tenerrimi in Jesiuitas amoris documςDrum , quo magnus hic Cardinalis post mortem sitam

cor ipsiis suum testamento legavit. c

179쪽

i Veritu Consilii Burg onti inita

sine dubio legitimum vindictae genus est, quod doceat, quo loco & numero haereticorum iniuriae habendae sint.

Dignus Cardinalis Rupisucaldii in Episcopatu Silvane tensi successor Nicolaus ' Sanguentus eadem , qua Antecessor , benevolentia Iesultas prosequebatur : itaque & ipsum quoque a Sancyrano depecti oportebat; &Vero non lminore in eum , ac Cardinalem , malignitate & inssilentia invectus est. Pos quam audax hic homo sumptis pravo in genio suo coloribus Cardinalem depinxerat ,1 aginem hanc tam tetro penicillo expressam

aptat Episcopo ipsius successori, & ait see)idem fere dici potes de Reverendissimo Diu

so Misanectens. Et quid .illud Θ eadem nempe sortitudine, ac magnitudine animi Epi sic pum Silvanectensem perserre acerbos morda cis scriptoris ictus , qua Cardinalis pertulerat. Suo loco videbimus , Sancyrani discipulos , quanquam res ita male cederet Magistro , nuhil tamen ab ea agendi ratione absterritos umquam stylum mutasse, aut animum, sed sem- per formam ac viam, quam ipsis idem signa- at, secutos esse, ut Jesultas ad procura dam animarum salutem ineptos redderent. Et quo tandem eventu ξ omnes illum sciunt,& vident. In illud ipsum tempus, quo Sancyranus . totus erat in elucubrando suo Petro Aurelio , l

180쪽

'et Demonserat Pars id potissimum laborabat, ut DBitis omnem fidem S existimationem detraheret, incidit pius obitus P. Caroli a Lotharingia Praesul hic singulari sita pietate , quam summi generis natalibus illustrior, postquam Virodunensem Dioecesin quinque annis magna sapientia rexerat, a summo Pontifice facultatem obtinuerat dimittendi Episcopatum suum, ut Romae tirocinium Jesilitarum sta-hiret. Europam , & praesertim Galliam in admirationem rapuit tam rarum Principis exemplum in contemnendis mundi bonis, fortunis & honoribus. Mortuus est, relicto post se suavi sanctitatis odore, Tolota 18 April. 163I , postquam undecim annos in Societate exegerat. Fama de ipsius obitu revocavit audientibus in memoriam hostiorem illum , quem vir tantus Jesultarum Societati habuerat, Cum eam unam deligeret, in qua vitae sanctimoniae, & virtutum persecti xii supremam: manum imponeret. At Principem e domo Lotharingica opulento se Episcopatu abdicasse, ut Jesultarum institutum amplecteretur ; inter eos 'sancte vixisse, & sancta itidem morte desinctumresse ; quam gravia & acerba haec raum adiuncta erant hom i ,. qui Jesultarum rui

nam consiliorum stiorum executioni necessariam judicabat Z maj6 rem tum, quam V quam alias , necessitatem sibi impositain credebat Sancyranus , ut suum Petrum Aurelium tu Iucem emitteret biISGga ardens,