장음표시 사용
231쪽
minum stomachum subire, i isque alimenti esse I
co volueris 3 forsan ne ut Sacratione tuum prodas gaudium,quod in teipso habes, quod Dei simul & hominis sis filius 3 An ut significes, fore ut Deus esse desinas,cum esse desines homo ani ut hinc intelligamhs,parui te facere, quod gen
ratim humanae te naturae in mysterio incarnationis tradideris, nisi simul in Eucharistia uniis cuique nostrum singulatim & copiose te donares O abyssum amoris Io chai itatis fornaeemio beneuolentiae torrentem s Laudent te coelum
ac terra,te homines sint ut & Angeli,fecula prae terita &praesentia ob extraordinariam hanc&incomparabilem bonitatem benedicant. Bonus . totus sis oportet, ut huiusmodi habeas affectus; quin & totus potens & omnipotens,ut tales proinducas effectus,totus denique sapiens, ad modum excogitandum. Millies ac millies ergo benediaetiis sis dulcissime Iesu,& rursus toties, quoties
in diuino hoc mysterio sacramentaliter & spiria tualiter recipieris: Sis inquam sine fine obi lem dignationem benedictus. Ad huiusnodi
charitatis ardorem anima mea colliquescat: stant sensus mei omnis sensus expertes, & natur ii stinctione fungi, visa tam naturali & superia turali communicatione desinant: Non vitiam posthac aliter, quam ut mihi moriar, mihique deinceps moriar,ut semper vivam tibi. Quando tempus erit,quo sim totus tuus quando dies an fulgebit,quo, sicut te totum tradis mihi, ita vita mea totaliter & sine exceptione in tua abscoh- datur. Cibus non est: quod ante erat, postqua mis se caloris
232쪽
quod eram,cum hooiri sacramento ad me vici ebus venias, non ut ipse muteris in me, sed me in te conuertas & transformes γ Hoc quaeso Domite,& animarum nostrarum sponse, perteipsum& propter teipsum praesta. pim tam tuum sit accipere, quam dare, me tutum tibiaccipe uti te totum mihi das. Id te per merita , per desi- -4a tua & per ineffabiIis charitatistuae, quam in incomparabili hoc mysterio patefacis, exita ses rogo Mobtestor.
insinutione & semitriis extremo iam antis 'mino in gratiarum istionem de more di
cto, demptor,comitantibuyundecim Aposto-- hae o est, & trans torren tenet Ceia .eniun villam mortis Oliveti, cui nomen 'octo suorum relictis,cum tribus feliquis, Petro, Ioanne Sesacobo hortu ingressus est urbi vicinum. Hic animi sui affinio : aperuit, ac facietristior ait: Tristi est
233쪽
Dominus cum esset a discipulis remotiis quan- . tum iactus est lapidis , Rcidit ingenua, & vultu in tarra m prostrato ait: Pater mi, si postibiis est. transeat a me calix iste: verumtamen non mea,sed tua voluntas fat. quasi diceret a si fieri potest Pater, ut, diurnae iustitiae decreta non infringendo aut violando, passionis hic calix transeat a me, ne libam illum,fiat quaeso & obsecro: sin minus, ne facias quod naturalis mea voluntas iuxta inclinationem suam desiderat, sed quod ipse fieri vis. Hac oratione facta redijt ad suos,quos cum dormientes intienisset,excitauit & ait, ac Petro praesertim qui maiorem ceteris feruorem praes rebat : Non patuis. νυ hora pigilare mecum vigilate ct orate, ne intretis in teistationem : etsi enim Spiritus sit promptus, caro autem infirma est . Deinde ad orationis locum reuersus eadem Patrem , & quidem maiori vehementia Masi
eius ardore orauita credibile porro est dixisse illum, quod apud Marcum legimus, Abba Pater, omnia tibi st ibitia sunt transfer calicem hanc a me,sed non quod ego volo,st quod tu. o a
Secunda oratione finita ad Apostolos Dominus eadem qua prius mansuetudine,reuersus est: quoes cum denuo somno oppressos vidisset, illorum infirmitatem miseratus & dormire sinens, tertio ad orationem accessit, &.qigbem orauit prolixius cum enim faetus esset in agonia teste Eliangelista, & tristitia mentis adobrutus, inst i tςr & sine relaxatione Mest. Deus Pater filium tanta in angustia videns,' quantopere de illat solicitus est et, quodq; z1uIOrati Ol1ςmno wl
234쪽
ng ORATIONE IN HORTO intemneret, ostenderet, AngeIum illi ad solatIum Ee confortationem misit. Probabile porro est,ex s. Thomae Aquinatis φpinione, eundem hunc gelum fuisse, qui olim incarnationis mysti num annuntiauit. At Redemptor rationibus. brielit auditis,prolixius strauit, S agoniae uis
morique habenas laxans tali anxietate correptus fuit, ut quam copiosissime sudaret, Ss qui dem sudorem quemdam spissum, cuius guttae e sent velut sanguinis, in terram decurrentis. f rati hoc conflictu transacto,ab oratione surgens tertio ad suos discipulos accessit; quos rursus sopore grauatos, cum reperisset, &excitasset ait :Dormite iam O requissicite, suscit venit hora ,
eccesilius hominis tradetW in manus peccatorum.
ET s r Dominus menti in angustia esset cois stitutus,& passionis suae horam instare sentiret, discipulos tamen suos adhortari non de- sijh, & hvmnum pro more dicere, & in soIitudinem, quam orationi fundendae semper seligere
solebat,concedere. Noster hinc arguitur tepor& neu ligentia,cum vel minima occasione, qu cumque demum impedimento occurrente, solita pieta is , ac praesertim orationis exercitia omittimus Sc potissimum tunc, cum maxime Ο- .rationi instare opus haberemus. Porro hine patet, quod, sicut suam in horto homo Adamo ex arbore vetita comedente, libertatem perdidit, ita alio in horto nostra I bertaς redeat , & animarum nostrarum redemptio incipiat, Secundo Adamo coelesti,in crucis arboris susceptione as.
sensu pbente.in primo malignustetauit spiritus, hic bonus cosolatur Anger: ibi Eua malu suggerit,hic Maria ad redetione cooperatur. II.
235쪽
Duo initio passionis fecit Dominiis,quae eam- Minnimi una quantum aggratiarunt amaramqye reddiderunt;Primo,quod inferiore animae parte
omni sensibili gaudio priuarit,quin &il Io,quod
pars superior in ipsam defluere poterat: Secudo, quod voluntarie in seipso cotrarios taedij, timoris, tristitiae sensus, affectus & passiones excitarit, facultatibus appetiti uis potςstate facta, ut in obiecta, quae imaginatio naturae contraria illi magna cum apprehensione repraesentabat, cum vel mentia,poenosos suos sensus & motus producerent. Gaudium solatiumq; quod suis in tη- mentis experiebantur Martyres dolores ipsoruleniebat; quod cum Domino deesset, dolorum ipse calicem purum bibit. III. Τimor,quo Dominus correptus erat ad tormet quae morte eius sequebantur, referebatur: qipse mortem veluti iam praeseme experiebaturi quaeque hunc misso tremorem & formidinem, qui pauor dicitur,simul & maximam angustiam interiorem,quae agonia dicitur causabatur tardium, fuit extraordinarium qu ddam rerum omnimi mundanarum fastidium, nullum iri ei1-dem solamen lenimenq;inueniens.Τristitia, auitas quaedam & interior fuit ob mala instantia, rectae rationi aduersantia, & carn is inclinationi
repugnantia I afflictio : Obversabatur & menti eius lanctissimae Matris suae dolo Apostolorum fuga, Iudae proditio, Petri negatio, omnium qui in ipsum crediderant scaodalum, Iudaeorum ingratitudo,Gentilium coecitas,peccata pr terita, praesentia, S futtira,Vitae quam exponebat excel
236쪽
. claui, laneea, infimamrelicti O,N animae suae separattin Haec o fa
νὴ si quem egra in hac Domihi mei tristitia & . afflictione eliςere Fructum vo Iu o. redendtur, mihi est quod & verissimum est me agoniae hii.
ius tempore illius memoriae mentiq; praesentem obuersatum esse, omnia illum peccata mea VL 'disse,ingratitudines me iconsiderasse, non prς. teritas modo,sed & praesetes SP stitiiras,ob quas . nimiopere contristabatur&affligebatur. Hinc
statua una cum ipso dolere, lyarum qualitatem, uantitatem de d eritu perpendens,enormit, ', em inquam, multitudinem& qualmeruerant, nam sempiternam:firmiteri; proponam,pόe- catum quodlibet detestari, quod tantam benignissimo es dulcissimo Redemptori meo tristitiam astrulla ; hinc re discam de proximi bono udoeria iii lim isdem compati; cum videa blatis non eue domino proprias intueri poenas , , sed re ob alienas non secus ac ob proprias, velle
inii fit,hisce verbis,Trisio est anima mea
'ad mortem,cor nostrum non config. λ quibus tan- .
tuniciem ipse ait, ac si diceret, Eisdem animae mea vertatur in angustijs, in quibus qui mortem sibi 1mminentem sentiunt & reipsa subeune r vel, tristitia quam sentio, tanta est, ut ea se ad mortem mihi inferendam satis. &fane me en 'caret, nisi ad maiorea me cruciatus reservarem. N e M
237쪽
Apostolis porro sitam Dominus Deriebat tristi tiaira, Primo, ut sita hoc pacto nobis i terio,
patefaceret. Secundo, ut hominem se ostende ' . ret papori se & tristitiae subi jciendo. fertio, vemutuum disceremu non contemnere se latiuis .
l quos habet carissimos , quales filio suo Petrus, Ioannes, Sc Iacobus prae reliquis Apostoli e Sant.QMinto,ut hinc mynifestum fieret, coiissil- tionem desolaticini, i tationem auxilio stip uenienti ipsum attemperare. Tres hi Apostoli in , . monte Thabor Dymis )tramqrant, gloriam a manitatis eius admirati v g u-d experti erant; ut quidam ipsorum bonum este diceret ergo & desipiariqn is partem habero aequum erati νtrumque tei'pus 'xendo in fide confortari . inque e dem & alios
ci . i. cum ςristitiam leniturus ad orationem' dmptor confugiat,suosq;Apostolos ad eamdem .invitet, ne sortὸ in tentationem incidant l. hinc ψisto, non sine ratione S. Iacobuln Trastatur liquis in vosiis, oret , & gntea Redem si semin sua Patri sui orandi formola pri*ria' .pnite, ut diceremus: si ne nos induis in tent ,- rion νι Non ait, Ne permittas nostentari. e. pedit quippe intςxduni, tentari, sed, ne sinas . nos in tentationem incidere. Adeo ut qua ria aut tristitia opprimimur , aut tentatione. impetimur, maiori nobis femorς orationi instandum, & cum iesu Christo vigilandum sit. .. . Num-
238쪽
DA ORAT, IN HORTO, Numquam porro cum i=m vigilamus, qdin vidici sibi se vigilet nobiscium: numquam ci oramus, suin pro nobis ipse Sr nobiscvii,
. si forte per imperfectiones nostras interdu . nobis recedere cogatur , non minus dolet 'anx hic in hortis,cum ab Apostolis recessit,patrem oraturus. Quem Euangelista dolorem expressit his verbii: Axulpus est abras,quasi diceret, nonnisi maximo cum dolore ab eis recessit, &
rauissime illum modica haec ab eis successio an
xit. Illius ob amorem ab ubere&lacte mundi diutus nos auellamus,& coelestes nobis non de
Quinque in Domini mei oratione imitanda voto. Primo, quaerit solitudinem , ut cum Deo quiete & secreto ageret. Secundue, profundam reuerentiam , quam magna diuinae maiestatis aestimatio,&humanitatis suae, in quantum crea-.tura, vilitatis. cobsideratio causabatur. Tertio, orandi modum statui, in quo tum vesabatur conformem, cum enim alias,& saepius quidem, stans Iorasset, modisin erram pronus se prosterilit tri- 'stitia adobrutus, humiliationem a Patre immis- isam libenter, gratanxerque λdmittens. inarto, insignem confidentiam & amorem, quem hoc verbo Pater mi,indicat: alias Pater duntaxat dicebachic vero Patremn Quinto, insignem pr0priari voluntatis abnegationem, & integram in diuinam resignationem: cum enim onera, & la-- bores horrendi forent, & vehemens ad eoidem declinandos inclinatio naturalis, interior men iis angustiae inaudita, insignis sane & generosissimae virtutis actus fuit, se ad ea quae Deo circa i-
239쪽
.' Super pau Ia herba, gratia & lumine si sancti accedente, longam & feri lentem irrisu se orationem, meditas 'nem vel contemhi-nem, Domini mei exemplo possum , quo pauculorum verborum scissum plus quain lspatio o 'auin, uti ex eri quodPetro doli ni Miait: Non potuisti una hora pigrire mecumγωlibrereris Ita& Fraciscus nocte tota haec vin Dem meus ct omnia identide repexedo,hi sigiliis Cleuatus,traduxit. IX Ny E verbis quae Dominiis ait,&ὶ re1gerata di scipii lorum dormitantium compei latione disca primo, etsi taritus promptus sit & feruens, nisi caro debilis & infirma ab oratione mutatui cile illa superari. Secundo , ita me oratioἀRmentis recollectioni studere debΦre, ut tamen
officio meo,&ad quod ex conditione teneo nodesim. Tertio distam neminem acriter acerbe
' que reprehendere, pinsistim dum e malitia non delinquit. Quarto, circa sensus me meos, em - bare debere, ne forte negligentiae sopore obru- 'tus ih tentationem incidam: quientin Deum de serit 'mediabolus non deserit. Quinto recor dab Me imprimis inter fidos Dei feruos & infidos diserimen esse, quodlii tempore tentationis animumabiiciant,serubducant, coepta vir tutu deserat exercitia, Iesumsolu deres inquant, ipsum exspectare nesciant, in orando taedio d ficiantur,peccati sumno inuoluantur,&sine ulla resistentia tentationibus si tumbant: at veri fidique Dei famuli eo Deo arctius unianturmno
240쪽
Dg ORATIONE IN HORTO. 2 3 amplius grauiusque tentantur, preces ingeminent, corpus affligant, sacramenta frequentent, aliorum preces deposcant,diligentius excubent, non diffidant, in sui humiliatione confortentur, crucem portent nec onus sentiant: hinc uti eam ferunt, ita& ab eadem feruntur, & licet ipsis multo redderetur grauior, illi tame ultro ei ob
Diam procedunt, idque Domini Iesu exemplo, qui in i micis suis obuiam prodiit.
Dei filius tertia vice maiori orauit instantia &fe ore quam orarat hactenus, Patri in mentem reuocans, omnia illi esse possibilia, illique supplicans, ut a se passionis calix transiret,&in Omnes mundi populos effunderetur; credam quo' niae, illi tum me praesentem obuersarum & mei si ngulatim illuni in precibus memoriam fecisse.
Vnde statuam orationem meam deinceps cum o- athone, quam tum quidem Dominus fecit, conlis IIungere, eamque in eius orationem transfusam , illiqueita unitam, Dei Patri offerrer
Qua vero necessaria modo Iesu Christi passio erat,cu filio suo respodere noluerit Pater, peteti . ut si fieri posset,passi6nis a se carix trasiretpQuod ad ipsuam adu nobis etia nobis esse stimulus de bet,cu de bono ipse nostro ita & ta costater soli citus sit, ut fit ij sui id comodis praeponat,& qui de 3 pro hominibus in fama eius volutate coplenda adeo refractariis & immorigeris.
. si tertio Dnnatantequa ab Angelo c6so latione accipiat, video quid est v expostule cu ta cito noexaudio Prima siquide oratio radices dilatat; se