장음표시 사용
251쪽
ar DE LOCIS INFAsT Issacilius viventium auxilijs iuuentur. Quarunt illi profana, tanquam sibi magis conuenientia: ea
dem satis humanis purgandis ) conuenientia sunt, si subsidium praestent.
Non eadem ratio temporum , & locorum est; ut quemadmodum per se sacra loca fugiunt Da mones ; ita sacra fugiant tempora. Alia longe est conditio locorum consςcratorum I alia temporum. Sunt loca sacra cόnsecratione summorum Pontificum ; de Ecclesiae sacris orationibus , illa DarmonibΗs interdicuntur. Sunt tempora sacra; verumtamen nulla consecratione; nullis exorcis mis: sola Dei atque hominum voluntate. Forte tamen, quia non solum res sacras ; sed &signa rerum sacrarum Daemones detestantur; &quicquid demum sacrum redolet; sacris temporibus, tanquam non suis; sed profanis, tanquam magis conuenientibus, insolentiores & molestiores erunt: & nisi aliunde molestandi occasiones habeant, sacris se continebunt, minusque molestierunt.Sed ut hoc cum ratione dicitur: ita cum ra
tione potest negari. Quid porro ex dictis omnibus 3 Ex disserentia
tempnum , vel nullum certum iudicium fumi pro Damoniorum Spiritibus , vel admρdum in ruium. Hoc tamen examen praetereundum nobis non erat,
quod per se infirmum est, id cum firmioribus indicijs coniunctum, robur & vires accipit, mapis que persuadet.
252쪽
An ex conditione Horum SpiriιBum, qui, prae careris, certos quos avi homines perseqhuntur, tu dictum: de Spiritibus posit accipi, qGod vel humani simi, vel Da nom. Vbium non est quo Gm esse Spiritus. qui certis hominibus , prae catera , ut molestiores. Illa ipsa loca,quae ratione hominum, Spiritibus infesta elle diximus, nobis in hac causa suffragantur: sed quia de hoc alia , hic non plura. An Spiritus hi Daemones tantum sunt ian aliquando Spiritus hominumZAn semper hominum nunquam Daemonum 3 Molestiarum,quae ab his afferuntur: malorum item, quae infli Funt, hic rationem non habemus.
Illa alijs discussa sunt locis ; & quid ad Spirituum
discretionem faciant,demostratum. Solorum Spirituum habetur ratio. Quaeritur, an qim viventes certos insequuntur siue graues multum sint, siue non sint, parum huius inter est) Daemones sint, relhumani Spiritus. Et aliquando hominum esse Spiritus , qui has molestias afferunt, videtur esse extra controuersiam. Probant hoc suo exemplo Spiritus matris Neronis : Spiritus virginis Byzantinae Cleonice, Spiritus imperatoris Galbae ; ut alios quamplurimos omittam, quorum I. cap. & alus , facta est
Exemplis his facilius creditur; quod ratio, quae hanc rem impossibilem esse doceat, nulla sit: graues autem sint causa ; quae, ut quandoque fiat, egregie probent.
253쪽
Qui pluribus aliquando molesti sunt Spiritus,
an non unum aliquem insequi pollunt i Nisi sorte ijs legibus diuinitus astrictos elle dicere velimus Spiritus,ut & uno tantum loco viventibus adsint, molestique sint ;& praeterea nunquam molestare valeant, nisi pluribus molestias afferant: quae quis dixerit Z dicenti quis crediderit λConueniens quoque est,& iustum; ut huniani Spiritus molesti sint, & homines molestijs insequantur. Purgandi enim, si ab his nulla, ab illis multa exspectant solatia; an non hos insequentur, illos deserentὶ Damnati,cum male ijs velint, qui ipsorum malorum fuerunt authores, & promotores; cur eosdem molestijs insequi non valebunt ξVerumtamen Daemonum Spiritus , ut plurimum, esse crediderim, qui homines insequuntur. Causa praecipua huius est, quod quicunque insequantur, ijdem sere persequantur: persecutio verb, quamuis ab alijs esse possit Spiritibus, non tamen semper tanta, quanta plerunque affertur,esse potest: & ut possit,tamen non ad humanos, sed Daemoniacos propris Spiritus pertinet, quemadmodum cap. 29. dictum est.
In ex conditione eorum , qui persequentes Spiritus patiuntur,post colligi, humani ne sint Spiritus, qui molessi sunt, vel
Num hic supponimus, alterum est explicandum : tertium definiendum. Supponimus quosdam viventium pati, piae
254쪽
caeteris hominibus, infestantes Spiritus. Explicandum quid per conditionem ho inum intelligamus. Definiendum, an ex conditione hominum, qui molestias Spirituum sustinent, possit coniectura fieri, utrum humani sint, vel Daemoniorum Spiritus, qui molestant. Primum illud supponamus. & ob id pluribus persequendum non est. Exemplis abundamus: alias quoque idem demonstratum est hoc iussistimis de causis fieri.Vide huius Disput.cap. I . & IT.&c. Conditionem viventitim , intelligiti ius statum vi tae, in quo ipsi degunt & veri tur: verumtamen non quemcunque, sed qui cum imp soba vel honesta vita coniungitur: ita videlicet, ut mortales
duplicis conditionis dicere possim Vs:alios,qui sobrie, pie,& iuste vitam vivunt Christianam: alios, qui in grauibus volutantur peccatis, & pro per- ditae salutis habentur hominibus. Quaestio igitur est, An ex his Oidinibus, si inse- stantes Spiritus pati hos contigerit, deprehendatur; Sitne humanus, qui perseqhituri Spiritus an dimbolicus. Et forsitan , mox quis suspicabitur, malos non nisi a malis, bonos non nisi a bonis infestari: sed tamen rem exactius consideranti aliud videbiatur dicendum. Nec male. Extra omnem controuersiam est ex probis ct bonis hominibus certum iudicium peti non posse. Quid ita Z Quia neque omnes,qui probos homines persequuntur, humani fiant Spiritus: neque omnes Spiritus Daemoniorum.
Quam integris moribus fuit sanctis limus Iob 3 quanta eius in sacris literis commendatio Dicitur vir simplex, ct rectus O timens Deum, O recedens a P i malo
255쪽
mala: dicitur non similis ei in terra: & tamen grauissimas a Spiritibus molestias sustinuit. An a b nisin humanis tantum,homo bonus & humanio sinus 3 Impijssimus Satan fuit, qui virum sanctis
Sic de integritate vitae Germani Capuani Epia scopi dubitare non possumus. Dat ipsi B. Gregorius testimonium insigne probitatis: & hic Spiritus expertus est, quamuis non ita molestos. An bonus vir malos Daemoniorum Z Nequaquam: sed bonus bonos desunctorum hominum.
Et quid est,quaeso, cur probi homines aut persequentes Daemones pati dici non debeant; aut molestantes Spiritus humanos Θ An Daemonum Spiritus ipsis male velle non pollunt Z aut homunum ipsorum opera nequeunt iuuari 3 Possunt hi purgandos intelligo si aliquorum , horum certe opera iuuari. Pollunt illi male ipsis velle, illi inquam iuratissimi bonorii omniti hostes & inimici. Ex bonis igitur distinctio peti non debet. An debet ex malu Z Debet magna: si non absoluta &omnimoda. Dubium vix elle potest, solos esse malos,qui malos sequuntur, insequuntur, ct persequuntur Spiritus: probabile admodum, ex malis, Damoniorum fere esse, non hominum. Bonos purgandorum Spiritus malis se desierata salutis hominibus molestos esse negamus. Quam ob rem essent 3 Aliorum salutis curam crederent habere, qui omnem propriae deposuerunt 3 sed & hi vel non credunt Spiritus defunctorum viventium
subsidiis iuuari: aut, si credunt, iuuare nolunt; &si vellent, parum eorum saepe subsidia, tanquam Dei hostium,apud altissimum Deum possent.
256쪽
Malos Spiritus malas homines sequi, persequi quid
mirum Θ Sequuntur ut secij: insequuntur ut promotores: persequuntur ut tortores & carnifices. Gaudent malorum societate mali Spiritus: facit hoc similitudo morum&studiorum. Etiam omne
animal, inquit quidam, miligit bt Ie. Qui ve-rd omnes percipiunt a Deo elle alienissimos; pos sintne eorum societatem fistidire, non expetere; qui ultro suis prauis studijs, se a Deo auertunt Ad Daemonum castra confugiunt 3 Promouent & impiorum studia impij Spiritus. Non satis ipsis est mortales elle miseros; miseros cupiunt esse miseriores:miserrimos. Quid si igitur his molestijs miseriores reddere pollunt Z an sibi deerunt Θ Forte nequeunt his molestijs miseriores reddi 3 At posse, haud obscure, quae capi. 13. dicta
Sed & tortores hil molestiis mali Spiritus eostendunt. Hoc quidem ipsi aflectant: sed magno
cum consilio, Deus Optimus nunc permittit,nuc praecipit.Quorundamitam insignis est improbitas atque malitia ; ut etiam in hac vita debeat vindi cari: quod melius, quam persecutionibus, quas mali Spiritus perditis his hominibus afferunt, d monstrari non potest.
Mali igitur Spiritus malis hominibus molesti
sunt. An verb mali qilicunquePan tantum Daemoniorum ξ an etiam damnatorum hominum Z Et Daemouum Odamnatorum. De D emonibus res clora est. Pro damnatorum hominum , sunt Spiritus Bysantinae Virginis: matris Neronis Imperatoris,& Imperatoris Galbae: alios tanquam ex superioribus notos omitto. Verum
257쪽
Verumtamen, quia mali malos Spiritus potissimum patiuntur in ultionem scelerum, peccatorum,& perditae,quae agitur, vitae ; ut plurimum si non semper in existiurauerim esse Damoniorum Spiritus qui molesti sunt, ut qui hic osticium exequiit tur, quod sicuti ab humanis alienum est,ita ipsis,
quasi proprium, tribui potest. Quod si forma humana Spiritus hi quandoque
conspiciuntur, & illa etiam,quae certorum hominum esse cognoscitur, quemadmodum fuit Blaetantinae Virginis, atque matris Neronis Imper toris, illam ego simulatam dicerem,& non a Spiritibus destinctorum hominum circumferri: sed ab ipsis Daemonibus,qui&illius sint authores,&sub illa ipsos Spiritus defundiorum,veluti in quadam imagine ostentent.
De rationibus & notis, quibus distinguuntur, & cognoscuntur Spiritus humani, qui loca infestare solent. me humanorum Spirituum a Darmonibus distinctio petenda
sit, quantum ratione se coniectura consequi potuimus, diximus: Nunc qua ratione humani sunt enim gunticis con
258쪽
hos internoscere necesse es eum, qui fuliciter in
liberandis,a Spirituum infe atione ocis versari vilis :propterea quod non iisdem rationibus cum purgandis se damnatis agendum es. n horum autem discrimine inuectigando
idem, qui superius seruandus es ordo: ut se
forma , quibus apparent se orationes, quasso'mant: se mala , quae asserunt: se in D, qu exercoit se locorum qualitates,atque his similia scrutemur diligenter es quid hos mel illos Spiritui purgandos inquam,vel damnatos
prodat, iotemus. Res quemadmodum dis utitatem labet non paruam,ita non caret sua utialitate ct voluptate. Sequentia facilius intelligentur ι singula cum praecedentibus iam explicatis avonibus conferantur, sed ad rem. Aforma di incipium instituimus. 2 A P V T X XXVIII. an, ct αε forma humanos inter se Spiritin, hoc est,
purgandos a damnatis distinguat. Ori omnes sormae Spirituum, sub quiabus conspiciuntur, hoc loco nobis disicutiente sunt: quouiam non inter quos cunquιSpiritus,qui se viventium oculis oferunt, iii scrimia inquirimus. Solum inspicienda est illa, quam ni manorum Spirituum propriam diximus, cap.26. I,Vtrurn in ipsa, aliqua distinctio sit, qua human Spiritus differant,& cognoscantur, inquirendu : rosterea, quod qua ratione sol am humani inter scdiscriminentur, hoc loco quaeramus. .
259쪽
Vnam autem formam humanam diximus, quae humanos Spiritus prodat: illam videlicet, liae ita humana est, ut peregrinum , & ab humana alienum habeat nihil; nullaque ratione, vel nodo ab humana degeneret. Haec enim,ut humanosSpiritus prodit;ita utrisque communis est; & ijs, qui perpetuis inserui cruciatibus addicti sunt ,& qui alicubi, ob peccatorii suorum demerita purguatur. Sed tamen non ita una est has forma, qtin dis crimina & differentias multas admittat.Quemadmodum enim una est omnium hominum,qui vivunt,forma; Sc quaedam in hac sunt, que distinguunt virum a se mina, senem a iuuene, udaeum
a Christiano, aegrum a sano, ita in una sub qua humani Spiritus latent, forma ; quae ho ab illis distinguunt, possunt esse discrimina. Quintuplicia autem liqc discrimina puauerim,
unum a quantitate petitur: alterum a qualia terreliqua tria ex mentis affectu,cuius elle videatur indicia: primo disterunt parui & magni alter, albi de nigri: tertio laeti & tristes, graues & leve; truces .& amabiles: Haec discrimina viai eidemqueformae humanae possunt accidere. An ver omni Spiritus discriminant Z Id definiamus.
Ov3 a quantitate disse/ίntia fremitur,vistus non dicti diit. Nec paruitas damnatorum tantim Spirituum index est,& magnitudo purgandon m meccontra, magnitudo damnatorum, paruies purgandorum. Polliunt sub forma parua esse amnatorum , & purgandorum : ijdem quoque'offunt esse sub forma magna. Quinimo,quando in quantitate excessis est ni-m us,vel nimius defectus;non hominiim,ed Da
260쪽
monum latere Spiritus,alias docuimus.Nec male. Quoniam cum idcirco rebus viventium intersint humani Spiritus, ut cognoscantur; apparere ea forma credi debent, quam ipsi dum corpora vegetarunt , habuerunt, quod non nisi ex hac cognosci queant. Qui vivi procero corpore suerunt,sub magna, 7 mortui, dum conspiciuntur, apparent figura: qui paruo; sub forma nani. At pollunt feliciter mori, & ob id non damnari, illi: possunt quoque hi.
Similiter, pollunt illi cum praesentis vitae morte, mortem incurrere aeternam: possunt quoque hinani. Magnitudo igitur, siue paruitas, etsi humanos Spiritus distinguat quandoque a D monibus; non tamen humanos inter se distinguit. Disiimilitudo qualitatis in forma, plurimum valet ad diiudicandos Spiritus humanos. Pro purgandis, nisi nox candorem vultus obnubitet,magnum argumentum est color albicans ; siue nativus, quem vivi habuerunt: pro damnatis militat niager, clara praesertim in luce: Non idcirco solum, quia communis id hominum habet sensiis;verum etiam, quia ut niger damnatis Darmonibusque conuenit, Sc sub hoc stequenter damnati conspecti sunt: ita albicans conuenit bonis, beatisque;& sub hoc conspecti, qui purgatorios ignes sustinuerunt. Seruit hic exemplum Isidori, quod ex Eui rato in Prato Spirituali, capit. 39. refert Caesar
Baronius Tomo 6. sol. 6rs. circa annum Domini
sis. Isidorus hic genere Meliticien is, Monachusfiit Monasterij Philoxenies in emporio Cypri
Dade dicto: S cum Seueriani dogmatis aliquando fuistet assertor,vxori Catholicae,quae clam ipso