장음표시 사용
361쪽
tantum illa sunt temporibus data;sed nostris quoque: & non ab ijs conscripta, quorum fides sus
pecta sit ; sed ijs, de quorum fide dubitare parum
Ex multis aliquot produximus Disputatione de Daemoniacis,hic contenti stianiisse cinctiis oesudariu D Pauli; de quibus S. Lucas cap. i9. historiae Apostolorum, in hunc modum: Virtutes non quaslibet faciebat Deus per manum Pauli, ita ut etiam super languidos deferrentur a corpore eius fudatia, O semicinctia, O recedebant ab iis languores, ct Spiritus Nequam egi ediebantur. Addimus sequens ex Theodorem, ipsius Theodoreti verbis: quod quem a Lmodum argumentum nostrum confirmat, ita pli
ribus locis,in hac Disputatione potest seruire. Ex
crandin,linquit, Marcio, multas dini; impieratis semianauit in Regione Vrbis Cyri. fas cum conaret euellere radicitus, noctu venit quidam Damon ex rialis, clamans,ct tingua utens Cyriaca: Cur,inquiens, tu bellum geris cum Marcione λ Cur hanc pugnam aduersius
eam suscipis Θ Quanam is te unquam assecit molestia Z Desine belligerare, desue a malevolentia: aut disces experientia, quantum bonum sit quies. Scias, quod te iam pridem confodissem, nisi chorum Martyrum te custodiantem vidissem, cum Iacobo. Hac ego audiui , ct dixi cuidam ex familiaribus, qui prope me dormiebat: Audis, inquam, qua dicuntur ξ Ille ver): Omnia, inquit,audiui,ct cum vellem surgere, O reficere,osire quis loqueretur, tua causa quievi, quia te putarem quiescere. Ambo itaque furientes,refleximus, neque Via Ium, qui moueretur,vidimus, nec qui loqueretur, audi- simus. Illa verba alij quoque, qui noliscum habitabant , audiuerunt. Intellexi igitur, quod Martyrum,
362쪽
336 DE LOCIs INFESTIS quidem chor vi dicebat lecytham olei Mart)rum, qui cum a multis Mart)ribus collectam haberet benedictionem pendebat in meo lecto. Sub meo autem capite erat magni Iacobi vetus amictus; qui qtionis clauIlio ad
mantino fuit mihi validior. Ita Theodoretus histor. Sanct. Patrum, cap. M. de ex ipso Caesar Baroniust Tomo s. hist. EccleL circa annum Domini a .Sed illustrius exemplum resert Beda lib. 3.Histi Anglorum , cap. II. quod quia etiam pluribus locis huic Disputationi potest seruire, etiam ipsius verbis a scribimus: Monasterium nobile fuit in prouincia Lim disti,nomine Beardanum. Huc quodam tempore hostes venit,qui siolebat nocturnis saepius horis repente ab immundo Spiritugrauisiime vexari. Cum igitur benigne
sesceptus post coenam in lecto membra posuisset ubii. a
Diabolo arreptus xclamare, dentibus rendere, oum re,ct diuer* motibus coepit membra torquere. Cumque
a nullo vel teneri, vel ligari petat et,cucuirit Minister, o pulsans ad ostium nuntiauit abbatissae. At illa aperiens ianuam, exiuit cum Pna Sanctimonialiumforminaram ad locum virortim: ct euocans Presb rerum,rogauit secum venire ad patientEM. Vbi cum venientes, viderent inultos assuisse, qret vexatum tenere,ct motus eius insanos Comprimere conati, nequaquam Palebant, dicebat Presb)ter Exorcismum o qVacunque poterat,
pro sedando misera furore agebat. Sed nec ipse, quamuis multom laborans, procere aliquid valebat. Cumque nihil salutis furenti superesse videretur, repente venit in Mintem Abbatissa puluis ire praefatas istissi-ge cineres S. O uualdi Martyris) statimque iugit i emini ram, o capsellam, in qua erat, adducere. Et cum illa asserens ixtrasset atri in domus, in cli:uonteriori-biis D vioniosus torquebatur, conticuit illa bito, intent lue
363쪽
. PARS TERTIA. 337renisque ora tenebant reliqui,quem res exitum haberet
Iolicite expectantes. Et post aliquantum horas actum resedit qui vexabatur,segrauiter sustirans: Modo, i quit, fanum sapio: recepi enim seu una animi mei. At isti sedulo sciscitabamur : Qqρm lo hoc contigisset:
quibus ille: Mox ut virgo hac cum capsista, quam pomtabat , apprinquauit aer o domus huius, discesseruna Omnes, qui me premebant, Spiritus maligni ct me relicto nusquam comparuerunt. Hactenus Beda. Habet
quoque hic locum quod de pelle ii guinaria a ciuitate Treviren si depul si scribi t G regorius 1 ur nensis in libello vitae S. Nicetij, verba eius haec
stanti Cum lues inguinartiι Treuericum popuiam in circuitu ciuitatis valde va taret, o sacerdos Dei Niacetius) pro ovibus commis seri misericordiam imploratet a d factio est sonio dc nocte magnus tanquam, tonitruum validum si per pontem amnis,ita ut putaretur,urbs ipsi absorberi. Cumque stannu populus exterr ius in lectulis resedisset, laetiferum sbi intentsim operiens,audita est in medio vox una cateris clarior dices:
Et quid hic. . se ij faciemus. Ad unam enim. portam
Eucharius sacerdos obseruat: ad alterata Maximinus excubare in medio vo fatur Nicetius: Nihil hic ultra praeualere possumus, nil sinamin hanc urbem eorum ruit dini. Hac audita voce statim morbus quieμit, nullusque ab ea ultra destinctus est. Quae autem & quata haec pestis inguuaaria fuerit, docet Paulus Diaconus. Vide Bazoni j Ton . l. ma. Vrrum quamuis in hoc aduersarij nobiseum
consentiant, negant tamen reliquias ad Daemones
profligandos adhiberi posse quod constant i siti ne admittunt, agnoscunt, & confit tur Catholici. . Hinc rei utar proscribun abiiciunt, Vulcano Y tradunt,
364쪽
338 DE LOCIs INFESTIS tradunt, in cineres redigunt;&, ut omnino extra omnem mortalium sint conspectum , procurant.
Hi eassem studiose conquirunt, diligenter conse uant, religiose venerantur, & magno habent in
Si ab illis causam suae opinionis,& s.cti scisciateris , respondent usum rei ηiarum, qui in Darmonibus profligandis positus est , superstitiosiim esse,& cum summa Creatoris contumelia coniunctum. Quocirca docent non idcirco Daemones reliquias non sustinere; quod illas oderint, detestentur & sugere cogantur, sed ut fuga homines ad reliquiarum cultum, & impiam superstitionem invitent. Fingunt,inquiunt,fugaminon coguntur fugere, nec fugiunt inuiti. Contraria Catholici ratione ad contrariam opianionem,& factum inducuntur. Credunt Darm nes non fugam fingere, sed fugere coactos: retia quiarum eam vim elle & poyestate, ut in ipsarum praesentia nequeant co mi eie versipelles Spiritus Et prosectb, quamdiu in ea cogitatione atque sententia ha tent aduersarij, ut credant superstitiosum esse reliquiarum usum, reliqMjs ad Daemones profligados uti nec possunt, nec debent:quamuis etiam certum esset,vsu reliquiarum ipsos a maximis Daemonum polle liberati molestijs; de aliter liberari non posse: propterea, qu bd omne quod ex fide non est aeccatum sit ;ctomue, quod contra conscientiam est, aediscet ad gehennam ; peccatum. autem ob nullius, vel boni consecutionem, vel mali depulsionem permissum sit. . Sed ut hunc errorem deponant caeci:intelligant
etiam, quam procul a superstitionis crimine ab- ' sut
365쪽
P A n. 9 T E ii T i A. t 339 sint Catholici, duo demonstranda sunt. Primum, reliquias reuera molestas esse Damonibus, eosdemque torquere,ut ob id ipso, non fugam fingere, sed co-achos fugere credendum sit. Deinde dici ni poste, Daeviones, fuga siua, ad reliquiarum cultum holmines allicere; qliam uis etiam reuera quod tainen se iurii est Inon torquerent. Vbili ec duo in gratiam Aduersatiorum demonstrata fuerint . nostra pro
. sequemuri Torqueri ad reliquiarum praesentiam Damone L, 9.ptimo disert Patrum sanetiissimorum hominum sentetia est. Vnius nobis sufficit auctoritas Chry- stomi. Reliquiae Sanctorum inquit ille diit. ad populum Antiochenum Damones 1 tunso torquent:9 vinctos ab illis fluunt saeuisii mi, vinculis. Et libro contra Gentiles, de vita S. Babitae, Antioche ni Episcopi & martyri : Ea,inquit,est Sanctorum po
testas, ut illorum superstitum Daemones, ne umbras quidem, aut peIIes; vita autem defunctorum , o loculos quoque reformident. Rursus, sermone in adoratio- . iaem catenarum S. Petri: uas catenaae, inquit, poteri '. tiarum , qua ab ipso defecerunt, Princeps exhorruit, O nunc etiam exhorrer ct multo cum tὶmore agas kόλ- ter fugieIs. comprimitur. Has aerea Spirituum multi tredo Mettiens ac tremens, iaculisque inde eum is per
cussa, longius profugatur, &c.
Deinde, idem, ut caetera omittam, docent retia i .
quiae S. Babitae martyris. Nonne ob eius sepulchri . viciniam, oraculum Apaelinis fluit 3 Nonne ut loquelam idolum reciperet, arcam martyris remoueri iussit apostata Iulianus λ Volunt Centuciat m
366쪽
3 o DE Locis INFἴsTIsnis indyceret: sed quam id praeter omnem rationem dicant, sequens miraculum clare ostendit: quod,ViX arca martyris abducta,ignis de caelo descendens, idolum, unde diabolus oracula redd bat,totum consumpserit.Vide Bellar.tom.I.COnt. ultima,lib.2.cap.r Vetus hoc exemplum est,quod . .
produximus. Recens est illud Thomae Faetelli iabro decimo, prioris Decadis rerum Sicularum: cui tanquam oculato testi fidem merii adhiberi.
licet. Et inquit, Ag3ra, D. Philippi s Petri Apost lorum principis hic discipulus fuit, Siculis ab eo- - dem ad Christi Euangelium praedicandum mi
sus in te plum, miraculorum stequentia celeberrimum: hic anno salum is r. lanni D. Philippi festo duc ras pene arreptitias ossendi. Ea ut Diui Imaginem exhibitam con exerunt, mox ac si hostis capitalis ades , iset, illius a pectum formidantes, vocesublata, vestia menta scindere,crines vessere,vinculisque, quibus striia dissime impediebantur Gractis,quaedam etiam e custodum manibus elabi caeperunt: quorum deinde inusi- rati clamores, omnique gemitu maiores, veluti regitus . immanes, ita toto templo vicini que agris personuere, ut e propinquo bellum ingens ac saeuum, cruent imumque praelium committi videretur.Quomodo eae-
dem ibidem liberatae:quomodo &alijs rationibusvis liquiarum ibidem confirmata, pluribus ostendit, quae hic referre noluimus. Commodio- rem locum habent illa in de Daemoniacis Dispu
Si vox mentis indicium est,etiam ex ro quam Daemones estingunt, aliquod argumentum, pro ipsorum tortura accipitur, Neque enim maligni Spiritus ad resilatara praesentiam voces exci-
367쪽
P s TERTIA. s rtant, quae hilaris atque exultantis animi indicium snt, sed quae angustias mentis, & summas mole - stias produnt. De ijs sic S. Hieronymus epistri lo mitur de S.Paula) Cernebat variu Dan ones rugire cruciatios; ct ante sepulchra Sah itim 'lulare
homines more luporsm, vocibus latrare canum , stemere leonum, sibilarM, Opentum mugire taurorrum,atios rotare caput, ct post tergum terram vertice tange, cf 'eois pede Divinis τὸ Istes desuere in faciem. Ita
Hiexonymus. ' ' Dubium non est,quii, Daemonibus imolesti sue- 11. tint sancti Dei homines dum y uerent, quorum iam mortuorum , eliquias fugiunt. At cur v j ii mi testi fuerunt, mortui non item ξ Nequet enim tantatum, quod in ipsis vivebat, D emonibus molestiam asserebat: afferebat molestiam, atque adebtorquebat, quod cum Uiu is erat coniunctum : . micinctia, verbi gratia, atque sudari a sancti Pauli. Si vero hoc vivorum Poterant semicinctia at tu sudaria; in quibus tamen vivorum animus hun- quam resedit: non torquebunt onuiseque erunt
ossa, in quibus Spicitus aliquando sedes sua, habuerunt 3
Naturale ouillibus est, quos inuidia atque odio is.
prosequuntur, eorum nec aspectum serant, nec praesentiam: detest entur etiam imagines, mores,
amicos. Ipsorum qiuicquid est ; graue est, molestum est, tortura est. An odio sancti homines non prosequuntur Daemones Θ non .ijs inuident 3 Si v ro prosequuntur & inuidelit, possunt aequis oc lis intueri cadauera ξ sustinere reliq8iasy vestes
368쪽
3 2 DE LOCIS INFEsTIsmin hominum opus, ut eos mortuos ament, &non persequantur atque detestentur, a quibus via uu graues iniurias sustinuerunt. Plerique omnes . in mortuis ulciscuntur, quorum vitiorum iustii uerunx potentiam: At quanta quidam Daemonum a sanctis viventibus passi λ Et quod vix optimu* .aliquis ; harum iniuriarum ipsi nequissimi
Nequam obliti, mortuos non detestabuntur ξ non .
odio piin equetur ξ non cum molestia sustinebunt 3 Dubium non est tortos elle Chrisii praesentia diabolos: ipsorum in promptu est confessio. I enisti,ihquiunx quidam illorum,ante tempus torquere nos. Matth, . Velum cur de sortura conqueruntur Zquia scili ita verebantur, ne sedibus fuis pellerentur. Qia in porro debuit Dominus torsisse iam eie- si, quando solus timor, qudd eiiciendi ellent, toxiit a At plurimi sanctorum , Daemones locissuri,det sed Mysi eiecerunt. Non igitur non polluntiis graues & molesti elle sancti. . , Hinc clarum est inepte dici Damones fuga7n simulare: ad gam pulla vi cosi. i torquent San-chqruila reliquiae; si molestae 'ista: quomodo Spiritus fugam ad ipsarunt praesentiam si-
mu nid quomodo non sugere. cogyntur . Nonne
a js, qui molesti esse solent, si postlimus, quam
citissime nos expς limus: Nonne apud ipsos filmina cum diei ultate retinemuri, Sed aci altatum caput do eamus dici non postemtauo s ad τε qziarum quitum fuga sua intutare,
atque a et re mortales. I locvero ex illo certum est, quoi cultus reliquia1μm in earum rerum generest,quae per se bonae sunt: Daemonum autem hoc ingenium, ut ad bonum inuident neminem. Quid
369쪽
enim hie dubium 3 quid non certum ΘClarius propositum nostrum ostendunt partim
Hala Uaae reliquiarum intuitu mortales declinant, parties bona, quae cum reliquiarum cultu coniun-
ista sciat. Ab illis enim Spiritqs Nequam non pocsunt auocare mortales. Ad likc non possunt invia tare. Sed quae mala declinantur λMala haec plurima sitiat. Nos summa capita re- imserimbs. Est superbia,quae hoc nomine mortalibus' . . displicere incipit,quod etiam corpora atque cineres eorum in honore habeantur,qui hostes sup biae,& humilitatis studios sectatores sucrunt. Et amoi congerendi diuitias, quas intelligunt ijs coim tem tendas,qui arduum atque dissicile ad caelum iter ingrediuntur.Est luxuria, cuius illecebras tan- . to migis detestantur,quato maiori in honore sent a non apud Deum solum,uerum etiam homines;qui corpora sua mortificauerunt propter Deum. Est ira, cuius non possint no frangere impetus,qua P do in memoriam venit venit auto ad eliquiarum
intuitumὶ summa Sanctorii mansuetudo, qui etiam pro persecutoribus suis Deo supplicariit. Est gula, a qua sibi cauendum censent ipsorum exemplo,
quorum clim pignora vident,has voces audire via dentur: Usque in hanc horam ct esurimus,ctfuimus. ct nudi sumus. Est inuidia quam detestantur recor- datione charitatis , quae in ijs flagrauit, quorum coram intuentur & veneratur reliquias. Est acedia, quam cane peius & angue putant fugie adam, si ad canum peruenire cupiunt,exemplo eorum,quibus Vnum hoc praecipuum fuit studium, ut cum Deo ' .essent quam saepissime,sedula & ardenti oratione, ierumque diuinarum contemplatione.
370쪽
.3 έ DE LOCI s' INF rs T Isio. Sed non ad mala solum declinanda reliquia1um Culta urgentur mortales, etiam inuitantur ad ' cienda ιν na. Quae verδ ξ Ad omnium propem dum virtutum exempla. Quarum quaeso Z Ad comi temptam utumarum, quas reliquiarum honori potius,quam sibi seruire volunt. Ad a diones comporum , quibus nunc susceptis peregrinationibus, nunc absti nentia eu ieiunio,nunc alijs ration busvis insertur. Ad humilitatem, cuius maximaindicia ad Sauctorum sepulchra reliquias .exlibet stur. Ad cui uatem, quae saepe hoc nomine sutilpitur,quia illorum remiMa in honore habentur qui ob castitatem Deo placuertit.Ad orati μ studi quae ad Sanctorum reliquias propemodii est con inua, omitto breuitatis studi5 reliquas. - . c ae. Haec rum reliquiarum cultu coniuncta. An haec iproposita sunt Daemonibus in reliquiarum saga, i. quam dissimulare dicuntur Z Quaerunt Nequam, Ut castrig. vitiorum deserant, de ad virtutum arces confugiant multates ξ id est, sua castra relinquant, de ad hostium, id est, Dei, properentio. Non quaerunt hoc nequissimi. Placet ipsis superbia . omnium vitiorum mater & origo. Placet. auariti , qua plurimos illaqueant. Placet luxuria. quam in omni etate, cuiuslibet imp bitatis, turpitudinis nouerunt elle escam. Placet ira , ut ques homines sensibus integru, ut beatus Chrysostomus loquitur, homilia decimaoctaua in Mat- thaeum) fa it insant e. Placet gula, quae eodem
Chrysostomo authore homilia quinquagesima. bctava homines ellicit sues, imo ipsis suibus deteriores. Placet inuidia, quae staternae charitatis apertissime iura Violat. .