장음표시 사용
441쪽
licet unigenitus Dei filius , idque per Ecclesiam, cuius charitas&deuotio Deo gratissima; vel per ipsum,verius, unigenitum Dei nitum. Idem enim hic offerens Sc res oblata ;& eadem quoque oblatio. Qui enim semel pro peccatis Deo se obtulit, nunquam se osterre desistit: quamuis una cum ipso, ipsa quoque Ecclesia per suos ministros ipsum offerat, suasque preces & vota cum hoc Sacri cio
Hinc quoque est, ut Sacrificium hoc pro defuimctis oblatum vires; magnas habuerit, quamuis reuera defuncti non essent, pro quibus offerretur. Id insigni exemplo ostendit Ioannes Eleemosynarius, Episcopus Alexandrinus, quemadmodum invita eius docet Leontius Neapoleos Episcopus. a Persis quidam abductus capi laus, aiebat, iκ cti Io-dia, qua appellatur Lethe. seruabatur vinctus. Lex autem erat apud Pe/μου , ut qrei coniecti essent in eam custodiam, nunquam reuocarentur ea ratione consentaneum estheam fuisse vocatam Letheni. obliuionem.)Illinc autem cum quidam a fugissent, ct in Cyprum venissent,asi marun,: parentibus adolescentis, eum in castodia mortuum esse. Illi igitur tres, quotannis S naxes celebrabant,ranquam eo mortuo. matuor avm praetc-rierant: ct ecce si ' idinc aufugien , red;t domuin. uuem cum parentes non tanquam qui fugisset e custodia,sed tanquam qui surrexisset e mortuis cum magno
stupore alpex et,ctfuissent ine fabili voluptate repleri
retulerat,quod du ei mortuo quae sunt mortuis, focerint Iusta. indicates quoque dies factor u Epiphani νῶ salutaris rasiba andia Petecontes, quibus eadem perfecerunt. Haec cum ille audiisset,ct in memoria reu
442쪽
relaxatus a vincκlis, aduentu cuius ain, quiram a Dinpadem, omni se utate perfunctus: diebus amrem siquentibia rursus vinculis, sicut prius,coni Irictus. Haec Lentius. Simile exemplum apud Gregorium Magnum homilia 37. in Evangelia est videte. AD fert quoque pro eodem argumento aliuiunon minus prodigiosum, Venerabilis Beda libro His
Angl.cap. ao.quod ipsius verbis referimus In pra- fato, inquit, pratio, quo occisus est Rex Enuinus, memorabile quoddam factum esse conflat, quod nequaquam silentio praetereundum arbitror, se multorum
saluti, si referatur, fore proscium. Occisus est ibi isteν
alios de militia eius iuuenis, vocabalo imma. Qui cum die illo, ct nocte sequente, inter cadauera occisorum, sinulis mortuo, iaceret: tandem recepto stiritu reuixit, ac xesidens sua vulnerarat potuit; ipse alligauit. QVM dum faceret, inuentus est, ct captus a piris honlisis exercitus, ad Dominum ipsorum, Comitem videlicerfide ire dι Regis adductas. Ille suscipiens eum, curam pulneribus egit. Et ubi sanari coepi nocta eum, ne au fugeret , vinciri praecipit. Nec tamen vinciri potuit. Nam mox, ut abiere, qui vinceravi, eadem sol eius vincula soluta. Habebat enim germanum statum,cui nomen erat Tunna, presbyterum 9 Abbatem: qui cum eum in pugna peremptum audisset, venit quarere, si forte corpus eius inueniri posset: inuentumque alium,
illi per omnia finitimum putauit ipsum es, qu- σα Monasterium suum deferens, honorifice sepeliuit: ct
pro absolatrone anima eius saepe Missas facere cura προ quarum celebratione factum est, quod dixi, ut nastus vinc/re posset, quin continuo solueretar. Interea C mes, qu eam ten bat, mirari ct interrogare inpit, qV
re ligari non posset: an forte silerri solutorias , de
443쪽
quibus fabula ferunt, apred se haberet, propter quas ligari non posset. At ille re ondit. Nihil se latium artium nosse sed habeo fratrem inquit,presbyterum in ea pro uincia 2 scio quia ille, me interfectum putans, pro me Missis crebras facit nunc in alia vita essem, ibi
anima mea per intercesiones eiu3 solveret' a poenis. Multi itaque accensi una in fide ac deuotione piEtatis ad orandum, vel eleemosinas faciendas ct elendas Domino victimas Sacra Oblationis, pro ereptione seu rum, qui de seculo migrauerant. Ivtellexe unt en , quod Saoscium salutare ad redemptiomia valere animae ct corporis sempiternam. Hactenus Beda Tor
tium refert ex Petro Cluniacensi Thomas Ponti lib. i S. cap. a. de Notis Ecclesuae. Et hoc Petri Clu- .ri iacensis verbis asicribimus: Es in Gratianopo Oano Episcopatu locus in venis furei rameis, Nurimvm ferri habens; quod multo incolarum 2 rustico Nili sudore Uidue eruitur, as fornacibus coctum 2 expurg tum , per circumiacentes terras fabris fena; tu vel q- busibet, pro lucro venditur. Inde O vistasti m nil em
homines iuxta incolunt, Ferraria nuncupan r. Soloni
autem huiusmodi homines, dum terrae abdita sod PMdo perscrutantur iste maioris lucri longius proce rari per subterraneos specus pertjvaciter maiorem ferrι mat riam perscrutari., Huic operi, dum quodam tempore Runicus indes ivi instaret ; ct intima terrae fodienda longius procederet ,repente maxima moles terra delapsa,a in per quem ingressassuerat, Obttiravit. Opia tamen fodrendo longius procu rat; ac multam post se spatij exhausta terra inane reliquerat, mort d euasit. velut in domo cla a, a validis munitionibus armisque circuius ea, egredi quidem non potuit, in colymis r mon permanst. Sed tehubris tam tenebros carceris D d circum
444쪽
i8 DE LOCIs INFESTI scircumseptus , ste omni euadendi sublata, ac vetat in amplo sepulchro sepultus, mortem ipsam adhuc uiuens, iam se cernere existimabat. Hunc iam per aliquot dies non apparentem uxor sua mortua credens, ad animam eius Spiritualibus beneficiis adiuuandam conuersa est. Vnde per annum integrum omni hebdomada unam ei Musam a Sacerdotibas celebrari faciens; ct pro eo P xem , ct Candelam osserens , lutari sacramento, ut mos est Ecclesa,anima defuncti mariti subuenirestagebat. Vna tamen, anni, hebdomada exstitit, qua mulier,alijs intenta negoti,s,Missam, ut proposuerat, ma-γito prouidere neglexit. Ecce vero totius anni pene. O
mens statio,rursusfossores, metalli oscio assueti,irr quieti instantes ad locum, in quo iam dictus Rusticus adhuc riuenslatebat, paulatim fodiendo perueniunt. suorum dum voces, ct malleorum sonitus iam appropinquantiam Rusticus inclusus audisset ; quanto potuit nisibus vociferari caepit. Cuius illi vocem audientes, ct ri pote artis illius periti homos subterranei esse cognoscentes; sese inuicem cohortati sunt:ct ad eum tamdem,ps multum fugionis laborem peruenerunt.Quem accensis luminibus curiose circum stirientes; istum esse, quem anno iam praeterito ibidem Obrutum esse sciebant agnouerlint. Admirati,ct ut par erat, tanta rei nouita te stupefacti, quomodo illic vivere potuisset,instant iam de inquirebant. At ille respondit, Iso, quem modo romouistis,terra obi e foramini,per quod intraueram, lecto;cum hoc carcere, quem videtis, retentus fuissem, atque aliquantis diebus sine cibo c lumine permans seni subito mihi iam pene de cienti cum Pane u is lumine quidam astitit,qui me confortatus, ct ad cibum capiendum admonens, retras tenebras illa Candela, quam ferebat, clarifine illustrabat. Eo Pane, pers trim
445쪽
tium septem aut octo dierum ut mihi videbatur res ctus , totidem diebus illa Candela istu ratus, ct famis
periculum euadebam,o huiusfossae tenebras euitabam. PHi septem dies vero vel odio, rursus iste,qui prius cum recenti Pane,ct renouato lumine adueniebat, ei mihi dimittes recedebat. Hoc per unius ot mihi videbatur anni excursumaequo pene teporis interuasto nunquafacere destitit. excepto unius hebdomada latio, quo mihi praesentiam suam,munusque sobtu,nescio qua de causa subtraxit. Hoc illi ab eo audientes, O quod pro illo uxor
eius,per totum issum annum fecerat, in memoriam revocantes cuncta ei protinus exposuerunt: deinde hominnem de cauernuis illis subterraneis educentes uxori pro
pria , vicinis omnibus ct populo ad tantum 1 ectaculum concurrenti mirum dictu, post annuam sepulturam incolumen reddiderunt. Qui mul congregati, θqκod pro eo mulier fecerat, ct quod ille de se narrabat,examinantes, eisdem diebus Panem, quo reficieba-rur , ct Candelam, qua iror batur, o in illo specu oblata fuisse inuenerunt, quibus mulier pro eius requie, O Missam celebrari faciebat, Osacerdoti Missam cel brante Pan simu ct Candelam osserebat. Hi c Cluniacensis:& ex Cluniacensi,Boetius. Sunt &hic exempla illorum,qui Missa Sacrificio adiuti fuere. Produximus primo capite hominem quendam, pro quo verisimile est salutarem hostiamelle oblatam,qui,ut B.Gregorij verbis utar lib. . Dialog cap. 39. Ireuersus ad .ιalneum eum minime inuenit.Huic addimus, quod in vita B.Anselmi legitur,ipsum integro anno institisse Sacrificiis quotidianis , pro amico defuncto; qui tandem apparens se Sancti precibus adiutum esse testatus est. Tertium ex Beati Gregorij lib. 4. Dialogor. D d a cap.
446쪽
cap.1 .licet adiungere. Iussit ille 3o.diebus contianuis Sacrificium altaris offerri pro Iusto Monacho, ct hic postea apparens cuidam eiusdem professi
nis homini, illud sibi profuisse ad libertatem a
poenis,est testatus.Quartum praebet S.Bernardus,
qui & ipse pro quodam ex suis, quem cognouerat in alia vita expiari, Sacrificium altari obtulit, & ut alij offerrent praecepit: eundemque post aliquot dies a poenis purgatorijs intellexit esse absolutum. Ita in vita eius libr. I. cap. Io. Vvilhelmus Abbas. Quintum suppeditat Malachias, Hyberniae Epis.copus,qui cum in somno percepistet per dies quadraginta sororem defunctam nihil gustasse ; inte lexit cuius escae inedia laboraret: & diligenter diLcusso numero, cognouit illo triginta dierum sp ciose pro sorore non obtuliste hostiam altaris ii cruentam.Repetit igitur Sacrificia, & post visa est eidem soror in pulla veste solum peruenire ad trumen Ecclesar, nec ulterius posse. Intelligit ergo vir Sanctus, necdum pro defuncta fatisfactum. Rurses igitur prioribus pietatis exercitijs insistit M post illa rurius apparet soror; sed iam in candida veste,&in Ecclesiam introire. Quia tamen altare prohibebatur accedere; necdum sibi iudicabat a Sacrificio cellandum. Quid ergo Z Reuertitur ad eadem ossicia iam quari & ab omni cognouiti' cena sororem tandem liberatam 1, postquam ean dem coetui Sanctorum vidit allociatam: Berna
dus haec invita Malachiae. Pluribus opus non est. Nis Catholica Ecclesia, inquit Isidorus lib. i. de Olb-cijs,cap. i8. crederet fidelibus defunctis dimitti peccara,n pro eorum Spiritibus vel Eleeruosnamfaceret, vel Deo Sacrisclym ossurret Ex
447쪽
Ex dictis manifestum est, nonsiora hoc factim
cium pro defunctis peragi. Verum hoc non de illo, tantum dictum volumus:quod a Sacredotibus,integrae & probatae vitae perficitur; verum etiam illis , quorum mores minus probantur. Non ossicit hic Ministrorum indignitas: propterea,quod principale agens in hoc Sacriscio hoc Deus sit, aut E clesia; ipsumque Sacrificium ex opere operato, ut in scholis loquimur,suum habeat valorem. Sed tamen ut hoc certum : ita certum dignit tem Ministri hic plurimum valere: & ellicere, ut quod ex se,& opere operato meritorium est,& satis. factorium ,etiam ratione persons offerentis,& mianistrantis fiat meritorium & satisfactorium.
st 'It ratione Eleemosina liberant a rnose iis, qui pargandi Spiritus quandoque asserunt. Vam rationem tenuimus, ut probar mus pie defunctorum Spiritus iuuario- ratione,& salutari sacrificio; eandem in Eleemos)nae, pro hac te , virtute demonstranda si quimur. Pro ipsa est primum Catholicorum consentus. Videmus plerumque, si quando pinguioris sertunae homines ex hac vita discedunt, mox largas a defunctorum amicis,pro defunctorum salute, seri Eleemosynas 1, easdemque repeti primo, tertio, septimo , trigesimo , atque anniuersario do
positionis die. Sed& ipsi defuncti antequam ex hac vita discedant, jllud, Lucae i6. facite vobis Dd 3 amicos
448쪽
amicos de mammona iniquitatis, ut cum defeceritis& ad se putat pertinere; & ob id pauperum haud
postrema in extremis habent curam.
Est secundo pro id eadem re studium Maiorum ; qui nos praecellerunt, eademque nobiscum Christianam legem sunt professi.Rem, quamuis certa est, paucis tamen exemplis illustrasse non oberit. Primum sit Pammachij, cui testimonium dat s. Hieronymus,ad eundem; quod uxoris suae sinciam fauillam,ossaque veneranda, Eleem Inarum balsamis rigant; sciens scriptum: Sicut aqua exstinguit ignem, ita Eleemos)na peccatum, Eccles 3. Alterum est Hugonis Gratianopolitani Episcopi; qui diem obitus matris atque patris Eleemosnis, quoad vixit, celebrem duxit. In vita eius Gui-go V. Prior primae Carthusiae. Tertium est coniugis Otthonis it: quae Romae agens ; in Aposto lorum templo mariti animam, & orationibus, dc Eleemosynu, quas faciebat, Deo cupiebat este commendatam. Ita in vita S. Adalberti Martyris de Episcopi Pragensis, apud Surium Tomo 2.Qua tum est Henrici Imperatoris;qui cum in vita molestior sui siet Herberto ArchiepiscopoColoniensi, ipsum destinctum voluit prosequi largis Eleem Pnu,alijsque Christianae pietatis exercit ij .Hoc Ru-
pertus a uitiosis in vita eius apud Surium,Tom. .
Quintum est Babergensis populi; qui pro Praesule
suo Babone orationes ad Deum fudit,& in pauperes insignes fleemo Inra profudit,quemadmodum legere est in actis eiusBabonis apud Suriu,Tom. ., Est tertio pro Eleemossva eorum exemplum, qui in veteri lege claruerunt Iubetur Tobias, a
patre , panem 2 rinum super Iepulturam iussi constia
449쪽
mere cap. q. Quam quaese ob causam λ serte
in desunctorum gratiam, ut habeant, quo se reficiant λ cui hoc, vel per semnium,in mentem venit 3 Voluit pater filium instruere conuiuium, atque pauperes vocare; ut illi post acceptam Eleemostra gratiam , defunctorum animas Deo commendarent,& pro ipsorum salute orarent.
Sunt quoque Sanctissimoru Eccles Pr sulum, pro hac re tabulae,& codices. Oportet, inquit Cis mens Apostolorum distipulus, Epist..i. ad Iacob.
statrem Domini,pro mortuis fleemosinas dare.Et B. Chrysostomus, Hom. 2o.3ι voluerimus, inquit, momtuo benefacere,Eleemo senas demus. Et Ho. i. in priorem ad Corm. Iuuetur, inquit, mortuus non lachry
Philip. Pauperibin,inquit,pro 3 s indesinenter Eleem filas demus. Et Ho.ri.in Acta, Non frustra Eleemo-h flu)t pro defunctu. Et B. Ambr.lib.a.de Excessu fiatris satyri,hortatur,paretes ut portione hoe iatatis, quae ad filios mortuos pertine bat, iritibus ipsorum,per Eleemosynas pauperum transmittant. Eleemosynae quoque praestantia ; & quam in Scripturis habet commendationem, facile ostendit, cuod probamus, sed duo maxime. Alterum,
quod Dominus. docet nos recipi materna tabem cula p reos,quibuι Eleemosina1 conferimus. Lucae IQ
Alterim,quod illa ita peccatum dicatur exstinguere. quemamodum ignem aqua, Eccles 3.Vtroque enim indiguat hi Spiritus;ut scilicet, & in aeterna tabernacul. recipiantur:& a peccato, id est, poenis peccator , absoluantur. Quocirca optime Theophiuchiasin ra. Luc. Distributiones,inquit,9 oblationes,qi p/ efunctis fiunt, non parum conducunt etialse,
450쪽
qui in grauioribus delictis mori'i sunt. Exempla eorum, qui Eleemosnis adiuti sinat; nulla proferimus: quia res clara est. An frustra panem Ur vinum siti per sepulturam iusti positit Tobias3. Frustra Pammachius olla uxoris Eleemosynarum balsamis rigauit 3Frustra ad Eleemos nas pro defun-.ctorum salute faciendas hortati Clemens, Ambrosus, chrysostomusὶ Frustra easdem fecerunt Hugo Episcopus GratianopolitanusZHericus imperatorλConiux Otthonis I IZCiuitas BambergensisPOpti-mξ dixisse credendum est Isidorum lib. i. de Olscijs capit. i3. quando sic loquitur. Nis Caibolica Ecclesia crederet fidelibus defunctis dimitti peccata, non pro eorum Spiritus pel Eleemo nam faceret, vet Deo sacrificium osserret.
Porro quemadmodum non una oratio orationum omnium, quae pro defunctis fiunt: ita neque una Fle mosina. Alia illius est conditio,quael riuato nomine suscipitur, citra ullam notitiam Sc volun talen ius, pro quo offertur: alia illius,quae ex commissione fit defuncti ; qui in vitiis constitutus, salutis suae causa pecuniam aliquam assignat quae poenam purgatoriam per ministros redimat. Elee-- na primo inbdo suscepta, nisi ab eo sat,cui iri gratia est, parum pro defuncto esscit. Deo elim, quod ex gratia & charitate ortum non est,abbbate
gratum non est:tametsi ex liberalitate in ra; cperaniora ter tantum bona mirifice interdum remaneret. At quae secundo modo sit, nihil de valori per die, quamuis etiam in grauissimis peccatis si, qui ex voluntate defuncti Eleemosynas largitur. E emosyna enim haec non tam est illorum , qui pr x ime erogant;quam dominorum,qui donant.