Loca infesta, hoc est, De infestis, ob molestantes daemoniorum et defunctorum hominum spiritus, locis, liber vnus. In quo spiritum infestantium genera, conditiones, vires, discrimina, opera, mala qua viuentibus afferunt rationes item quibus partim co

발행: 1599년

분량: 572페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

461쪽

non fuerint, a caelorum regno exesus sint miseri 3 Haec praecipua praesentis argumenti capita. . Primum caput distinguendum est. Vel enim vi- 9 uentium quadam culpa accidit, cur minus pere--.grinatio promissa persoluta sit,uel nulla ipsorum hic est culpa. Si nulla viventium interuenit culpa, nec iacturam salutis faciunt, cum ex hac vita di Dcedunt: nec dispendium aliquod huius nomine patiuntur. Si culpa interuenit: pro qualitate ipsius, reatus est poenae.Etenim si mortifera esl,desperata est salus:Si venialis, purgatoria poena eXpiatur. Atque ut purgatoria poena defunctoiu expiari Iopotest culpa haec; ita pol si uiuorum subsidio tolli. Quidni in hac re vivorum siti Tragia proderunt d functorum Spiritibus, quae in quibuscunque alijs leuamen afferre pol sunt ξ An deterior hic mortuorum,quam in alijs conditio est 3Possunt in hoc negotio iuuari pib desuncti fi- U. deles. Et quidem iuuari possunt peregrinationibus

etiam iustorum, quas destinctorum nomine vivi suscipiunt; no propterea solum, quod sic votis suis per amicos defuncti dicantur satisfacere; ver unetiam, quia peregrinationis hoc osscium sine comporis molestia non suscipitur, & cum oratione semper coniunctum est: quae utraque, quam defunctis prosint, ex supra dictis manifestum est. Atque ita secundo capiti responsum sit. Caeterum, Quid si peregrinatio nulli suscipiatur, Ia. miseri ne semper erunt defunctorum Spiritus,qui easdem promiserunt 3 Hoc tertio loco explicandum est. Respondetur vero breuiter,quod res est, Non semper fore miseros. Nam cum pro qualitate

delicti poena purgatorij sustineatur, tum demum E e et ipsius

462쪽

ipsius erit finis,quando pro negligetia satisfactum

erit,ex qua peregrinatio debita intermilla est. Quam misera esset Spirituum conditio, qui evhac vita discedunt , si requiem habere ante non possunt,quam persoluerunt vota,ad quae sese,cum viverent,obstrixerunt Z Nonne aut perpetuo purgatoriae illis poenae sunt subeundae ; aut omnibus facultas facienda,ut ad vivos redeant, & vivorum patrocinia implorent Z Quis haec credat Praeterea nec iustitiae leges seruarentur, si mox ut peregrinatio debita a vivis,defunctorum nomine perfecta est, defuncti poena liberaretur.Etenim fieri potest,ut leui negogo peregrinatio perficiatur;

negligentia vero, propter quam intermista est,m iorem mereatur poenam. Et rursam,laboriosa admodum sit peregrinatio, negligentia autem,ex qua

intermissa est, iit admodum leuis, leuitque poena expianda. At iniquum est, ut grauis negligenti leui poena , & leuis negligentia graui expiatur . supplicio. Quocirca quemadmodum peregrinatione viii rum votis horum Spirituum fieri potest satis ; ita potest quibusque operibus pietatis, quorum s pius mentionem fecimus. Quod si tamen quidam sint Spiritus, qui peregrinationes pro se fieri postulant; non ita postulare credendum est, quas alias ad optatam requiem peruenire nequeant : sed quod hic plures rationes, quibus iuuentur, aliquando concurrant.

463쪽

43 CAPUT LXXXI.

An, ct qua ratione purgandi Spiritus iurientur cereis ct accensis luminibus. Urgandos Spiritus accensis cereis &luminibus iuuari ex ipsorum circa momtuos usu non immerito quis suspicabitur. Neque enim hic pa/um est,neque sinplex. Nam

mOX,ut animam exspirarunt, cadaueri nunc plures,nunc pauciores pro vivorum facultatibus apponuntur. Ornant deinde pompam senebrem. Sis.

gonuntur ipsorum sepulchris. Adhibentur sata rijs,& orationibus, quae pro ipsis,in Ecclesia

die tertio, septimo,trigesimo,& anniuersario peraguntur. Saepe etiam extra haec in defunctorum memoriam, nunc pro viventium pietate, nunc ex defunctorum ultima voluntate,in templis, ad Dei honorem accenduntur. Nec nostris tantum temporibus haec obseruantur;obseruata quoque fuerunt priscis,& temporiabus Maiorum: & quidem apud homines pietate, doctrina, sapientia atque nobilitate illustres.In f nere B. Virginis cereos ardente que faces, perlatos fuisse, testatur Nicephorus , lib.2. cap.22. Refert Theodoretus, lib.J. cap.3J. cucurrisse per pelagus, quasi per terram populum Christianum. Lampadibus 9 cereis omnia impleuille, ubique laetitiae a gumenta reliquille, quando B. Chrysostomi co pus translatum est. Gregorius NaZianZenus , oratione de laudibus Caesari j, ad piam pompam, qua corpus fratris elatum fuit, putat pertinere, quod mater es festarit incenso. Centurio, quem D. E e 3 Petrus L

464쪽

38 DE LOCIs IN FEsTIS Petrus an uertit, moriens congregatis omnibus Christianis,cum presbytero Eunomio,cum Cereis accensis sepelitur,ut narrat in eius vita Metaphrastes, apud Laurentium Surium, die is. Septemb. Meminit lampadum atque cereos B. Hieronymus:

dum illustrem Paulς his verbis describit pompam,

Tom. I.epist.22.c.i3.ad Eustochium: 'aula, inquit, trans. ita Episcoporum manibus 9 ceruicem feretio sublimentibus, cum abj Pontifices lampades cereo que praeferrent, iiij choros psallentium ducerent, O c. De Constantino Imperatore haec scribit Eusebius in eius vita,lib. . Cadauer,inquit, in capsula collat m, ct purpureo tegmine coopertum,Constantinopolim

latum est,ct in basilica sub altissimis gradibus depositum, luminibus super candelabris avreis circ&m circa

accenses. In sepultura Danielis Stylita: quem Zeno Imperator sui Imperii oraculum dicere solebat etsi in ipsa basi,& pede suae columnae sepeliretur, nec usquam fumus esserretur; tamen praesente Euph mio Episcopo, stabant ex utraque parto tu milli,

clerici, qui faces ferrent,& lampades tenerent manibus;& ea canerent,quae cani solent in decestu. Haec in eius vita Simeon Metaphrastes. Sic cum cereis terrae mandatu esse corpus Clottidis, Resinae Francorum,testatur Gregorius Turonensis,ho. I. Cap. q. Historiae : quemadmodum cum ij idem

corpus Regis Clodoti ei, eodem Gregorio teste, lib. 8. Et si in hac re D. Augustini sententia locum habet, qua ad traditionem Apostolicam illa refert, qua in Ecclesia obseruantur 9 a Concilijs definita, Ocο ituta non sunt, nec sacraril Scripturarum authoritate cohfirmata, profecto hunc cereorum usum ab

Aposto

465쪽

Apoiolis esse prosectum,aut probatum, vel pos sumis credere,vel suspicari debemus.Quem enim aliun horum primum authorem constituimus λS'd prosuntne purgandorum Spiritusὶ Existimo A. perlape t 'tuorum esse solaria, & quemadmodu pi

ra lie alia pompam senebrem ornare. Esse etiam egugia monumenta, qtiae viventes de magnis robii admoneant. Este putatu argumenta,quibus viui imorem suum erga defunctos testantur. Deni-

qte purgandorum Spirituum aliquando grata sus*dia ct Ableuamina. Quando verδ 3 Ex 'ne hoc eorum, qui lumina scoastituunt,& cereos accendunt,definiendum est; iam ex ipsis cereis aut luminibus. Cerei per se ad populsandas tenebras faciunt, quoscunque alios fres habent 3 pro hominum,nunc vitiorum, nunc detinctorum voluntate sortiuntur : qui quema mesum rebus adlaphoris omnibus , ita cereis at- qui luminibus fines dare post uni. Itque ut ad varios fines cereos seruire velle poς sum, variasque ob causas accendere: ita possunt

veli prodeste purgadis Spiritibus ijs, qui nominuiuistigijs iturari. Quidni in pietatis studio prod

runt γie in Christo desunctis, si cum viventium saepe ravi detrimento seruiunt in rebus profanis tVeum tamen non quaecunque hic vivorum in- 7. tentios iiicere videtur. Quid si simpliciter,ut d sancti, prosint, nulla alterius habita ratione accendaitur 3 Cultus diuini hic rationem habendam existinumus, si prodesse illis debeant:ut quemadmodum eleemosyna pro destinctis erogata, tunc defunctu prodest, cum in usum cedit pauperum: ita tunc des inclis prosint accensi Cerci, quando

466쪽

pro defunctorum incolumitate ad Dei cultun o seruandum, atque amplificandum accendun ur. Hinc eli ut optime dixerit B. Athanasius, se mone in eos,qui obdormierunt scitatus a Dima- sceno in sermone, Quod qui in fide hinc merarunt, sacris operationibus, & vitiorum benescijs multum iuuentur) tum plurimam retributiorem habere,& defunctis prodesse oleum & ceram,* do holocausti rationem induunt. Verba eius hec sunt: Si quis, inquit, diem obifrit, licet in aeremi

pouatur inhumatus, ne ominis oleum ct ceram, im cato Clui Io Deo, ad sepulchrum accendere. Acce taenim sunt Deo plurimaemque secum referunt retri s tronem.oleum enim se cera holocaustum est incrueita autem horia oblatio propitiatio es quod vero in pa peres collocatur benescium, omnis bonae retributiinis argumentum est.

. Atque hoc fine accensos Cereos purgandis epiritibus prodesse Christianus homo duoitare ron potest. Si enim stipes in pauperes erogata, prolesthisce Spititibus,quando pro ipsorum incolumi te, a Viventibus, erogatur; quidni ijssem presesi sent cerei ad Dei altissimi hono in atque cutum accens λ , Orationem plurimum his defunctis Spiriibus prodesse , alias docuimus. At vel oratio quedam siet a Chriistianis accensi in defunctorun gratiam Ceret, vel certe non sunt sine orationi, proderunt igitur ipsis. Omnino, quemadmodum ieiunium, mod ad carnis aflictionem facit per se non defundis, sed vivis prodest: prodest autem defunctis: si filii hoc

ipsis prodesse per modum sufragi, velintua quae a

467쪽

. PARS TERTIA. vivis accenduntur Iumina & Corei, quamuis non per se: pro vivorum tamen voluntate atque intentionό, in desunctorum utilitatem atque emolumentum cedere possunt.

Bonum a Christianis nullum suscipi potest,

quod non, si velint,& peccatum nullum obstet,in proximorum & desanctorum possint conferre emolumentum. At bonum quoddam est, ad Dei

gloriam, diuitiique nominis cultum Cereos accendere. pollunt igitur id, & non frustra ad deni chorum conferre subsidium atque solatium. Ex dictis colligitur duobus madis purgandos Spiritus ex Luminibus & Cereis accensis fructu capere. Primo; si ad huuc finem ipsi dum in vivis ad huc agerent, sumptus faciunt, Oleumque, Ceram atque Lumina procurent: Deinde, si hac ipsorum iam defunctorum nomine praestent alij. In hoc posteriori necesse est,ut qui defunctorum causa haec faciunt,in gratia sint;nulliusque mortaris criminis sibi conscij, si quidem Spiritibus ipsa

velint proficere. In priori hoc necessarium non est. Eadem huius,quae Eleemosynarum,quae a diuersis conserri possunt ratio. De qua cap.77.

CAPUT LXXXII.

In Missae Sacrificio, prae reliquis,plurimum praesidi, adiuuandos pie defunctorum Spiritus piniisse Maiores. Odos, quibus purgandi Spiritus a poenis ;& viventes ab ipsorum molestia liberantur, explicauimus. Vnum dictis adiiciendum. Ostendendum scilicet, pra reliqui

E e i princi

468쪽

principem locum obtinere Sacrificium Missa. quamuis enim hoc Catholici facile intelligant; quia tamen quidam, tantum abest, ut credant, ut potius plurimum putent obeste; vel ut his os obstruamus, pro Missa, pauca adiicienda sunt.

Vno vero, uno quod a Maiorum exemplo stamitur , contenti erimus argumento. Hi ptarimu modis Misiae praestantiam atque dignitatem , yra retiquis, quibus pie defuncti iuuantur praesidios, de

clarant.

Principio hoc demonstrant, quod ipsa apostolorum aetate Sacrificιum straro, pro defunctu, obiu- Ierint. Oblationem pro defunctis, annua die Iacimus,

inquit Tertullianus, Scriptor aut i quissimus, de Corona Militis. Similia habet lib. de Monogamia; de in exhortatione Castitatis; de in a. lib. ad Uxorem. Sed clarius hoc probant Liturgiae Iacobi Apostoli, atque Marci Euangelistae; quae & viu

rum,& mortuorum necessitates Deo commendant.

Secundo, quod Sacriscium etiam pro defunctis docuerim osserendum. Licet hoc quidem ex recepta a Maioribus consuetudine colligere, sed tamen di serta est, hic etiam S.Clementis oratio, lib.6.Constitutionum Apostolicarum, capit. i9. Pro statribus, inquit ille, qui in Domino moraui sunt, oserie in Ecclesiis veliris. Accedit his Sanctus Ambrosius, qui lib. a. Episi ol. 8. ad Faustinum, de obitu Sororis, docet ipsam non tam deplorandam , quam pros quendam orationibus, nec moestificat adam Faustini lachrymis, sed oblationibus animam eius Domino commendandam. Accedit Ioannes Eleemosynarius, qui Synaxes iubebat pro ijs celebrari, qui in Domino pie obdormuissent sterens defunctis plurimam

469쪽

imm prod F ; quae pro ipsis fierent commem rationes , atque Sancta Ministeria ; quemadmodum de ipso scribit Leontius Neapoleos Epist pus , in vita Ioannis. Tertid, quod crediderint O docuerint. Hoc ex Apostolica traditione profectum esse. susscerent hic Liturgiae Iacobi, atque Marci: sed placet adscribere, quod habet Dionysius, capit. . Eccles Hierarch. De prece, inquit, pro defunctis facienda, ex diuinu ducibus, id est Apostolis, traditio peruenit ad nos. Chrysostomus in eandem sententiam loquitur. Non fustra, inquit,ab Apostolis Hom.3.ad Philip.

Sancitum e ut in celebratione venerandorum Misi

riorum, memoria fiat eorum,qui hinc decesserunt. Haec totidem verbis, Hom. 96. ad Populum Antiochenum. Cuct Chrysostomo B. Augustinus consentire videtur. Sic enim habet, de verbis Apostoli, sa. Serm. Hoc a Patribus traditum uniuersa obseruat E clesia, ut pro ip. qui corporis se sanguinis Christi communione defuncti, cuni ad ipsum Sacrisicium sua I co commemorantur,oreturiacpro illis quoque id Gerri

commemoretur.

Quarto, quod hoc beneficium nullo modo putarint disserendum, sed mox pro salute defunctorum per gendum. Etenim Missae Sacrificium fiebat etiam

pro defunctis, antequam ipsorum corpora tumulo mandarentur, praesentibus corporibus, & orantes ad intentius orandum impellentibus. Docet hoc Dionysius Areopagita, quemadmodum testadiar lib. I.cap. 23. Duranius, de ritibus Ecclesiae. Sic Constantinum cum Liturgia sepultum esse testa- tur Eusebius, lib. . de Vita Constantini, capit.TI. D. Bernardus de Malachia, nondum sepulto, cap.

470쪽

DE, LOCIs ἹNFEs T sas.vitae eius) Interim, inquit, parantur exequia, e tur pro eo Sacriscism, consummantar ex more omnia,cum summa deuotione.

Quinto , quod omnibus temporibus, omnibusque locis, condianter ab ipsis celebratum sit. Pro hoc clarissimum est testimonium Damascent. Eius haec oratio est Oratione, quod qui in fide hinc migrarunt, &c. Diat autem Apostoli. :nquit, discipuli OLuato γ, qai totum mundi circulum unum, coepere pra- Ucat: ι verbo, quod suis oculis videraut intremendis, praepollutis, vita blique Sacramentis,memoriam eorum,

qui sideliter obdormiuerunt, habendam edixerunt:

od adhuc firmiter, atque adeo sne contradictione 6 feruat Apollotica Ecclesia 9 Dei, a finibus xsque adsiclis terra, ab eque tempore usique in prasens, is msMm mundi r que. Ex eodem capite ostin dit con- fretudinem Sacriscandi pro defunctis este Apostolicam Traditisnem , Isidorus his verbis libro 1. de Ecclesiast. Ossicin cap. 18. Sacriscitem pro Melthm

defunctorum requie offerre, vel pro ijs orare, quia perrarum orbem custoditur, crediviva quod ab ios apo-

soli, i adiitim st. Sed & hic seruuint nobis Coi Cilia, quae in omnibus propemodum Christiani orbis Prouinciis celebrata sunt, dc Sacrifici j pro defunctis tanquam receptissimi & usitatissmi pr

claram faciunt mentionem. Pro Oica est Concilium H I. Carthaginente, cap. 29. I III L cap. 79. Pro Hi stanti' Bra carense I. cap. M A 39. Pro Gallia Cabilonenio ut habet Canon: Visum est: de Con

V Pro I talia Concilium VI sub Symmacho.Pro Graecia cap. 79.Capitiatarum ex Graecis Synodis,coli ctorum a Martino Bracarens Episeopo.

SEARCH

MENU NAVIGATION