Loca infesta, hoc est, De infestis, ob molestantes daemoniorum et defunctorum hominum spiritus, locis, liber vnus. In quo spiritum infestantium genera, conditiones, vires, discrimina, opera, mala qua viuentibus afferunt rationes item quibus partim co

발행: 1599년

분량: 572페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

481쪽

mn est in morte, qui memor si tui: in inferno autim quis confitebitur tibi λ quasi dicat: Nullus sane Nulla ratione fieri potest,ut quis tibi aliqua lo confite

tur, ad te conuertatur, poenas illius loci euadat. Tertio, dictis astipulatur Isaias Propheta, cap. 73. vltimo. Verm:s eorum damnatorum non moritur, Og us eorum non exstinguitur. Si eorum est vermis; si eorum est ignis ; ipse autetii vermis non visiritur, O tignis non exstinguitur, omnino nec este est & il los, quoru est vermis, atque ignis, perpetuo in igne misere vivere, & Perme torqueri.

Audiamus Dominum: Bonum est tibi inquit ille, i .

Marc. 9. claudum introire in vitam aeternam ; quam iduor pedes habentem mitti in gehennam ignis inexstingvabitis ubi vermis eorum non moritur,oe ignis non e stlinguitur. Idem clarius, Matth.as. Disceditsta me anale icti in ignem aeternum,qui paratus es diabolo,o Angelis et ud. Et ne quis crederet isnem aeternum,&non aeternum in igne cruciatu, stibi ungit. Et ibunt hi in supplicium aeternum,iusti autem in vitam aeterna. FCum Domino consentit discipulus, Domino di- Is lectus;in reuelatione sibi diuinitus facta, edoctus, Apocal. ro. Diabolus,inopuit,qui seducebat eos, missi σ

οι in stagnum ignis, ct sulphuris ubi bestia sepseudo

' prophetae cruciantur die ct nocte,in saecula saeculorum. Hinc communis illa Ecclesim uniuersalis, cum Isti B. Athanasio,confessio. QEicunque vult saluus esse,

ante Omura opus est, ut teneat Catholica filem.Quarii illam Θ Qui bona egertint, ibunt in vitam aeternam. quirero mala in ignem aeternunt Et pulchre Innocetius III. libro de Contemptu mundi, cap. io γ υm est. inquit, ri quod imp ijs it suo pravaricatur aer emo, D u. xl scatur in sto aeterno.

482쪽

ues DE 1 oc Is IN FEsTIsi . Atque hinc esse dicam,ut oratio, tuae pro damnatis instituitur,stustra dicatur suscipi. Qui me mde, inquit B.Augustinus ex sententia Magistri, in .dist. s. per dilectionem operante disce erunt , stastra istu a siuu pietatu oscia impenduntur. Idem a . Moral. habet B.Gregorius.18. Quid, quod ipsa etiam prohibita sit 3 Est pecco

tum ad morte, inquit finctiuimus Theologus Ioannes,I.cap.I. non pro illo dico, ut roget quis λ Et B.Gr gorius Bonifacio habetur I3. quaest.2.cap.Pro o euntibus) non licet pro defunctu impjs,quamuis Christianis fuerint,oblationes osserre,o c. 19. Quocirca bene B. Augustinus, lib.3. cap.ra. se loquitur: Noti dicere, noli crederes retia Chrissianorum pro iis, qui non baptiz ati de corpore exierunt, erenda. s vis esse Christianus. Et ipse: Si scirem, inquit, matrem meam esse in inferno,non magis pro ista orarem, quam pro diabolo, teste Soto in A. Sententi dist. s. quaest.2.artic.2. aQ- Itaque, ut cum B. Gregorio loquar Dialon cap. .) Non orant sancti homines pro hominibus iam suetibus,impii que defunctu quia pro ijs ytiqlie, quos aeterno deputatos supplicio iam nouerunt, ante illum iudicis iusti consseelum orationis sua meritum cassari refugiunt. Ita Gregorius.

Ex dictis non solum hoc colligimus, sustragijs

nostris damnatorum Spiritus non iuuari, sed se stra quoque elle, atque cum animae nostrae detriai mento his Spiritibus f tagari reae , atque of

Colligitur secundδ, in graui eos versari errore, qui damnatorum Spiritus aliquando ex suppliciis. quae grauissima perpetiuntur, putam eripiendos.

483쪽

quo nomine,cum quibusdam,non bene audit Origenes; qui nescio quos animarum itus o reditus,ut B. Augustinus loquitur, excogitauit. Huius erroris originem notant Epiphanius, Epist. ad Ioannem Hierosolymitanum, Hieronymus in capit. . Ionae. Gregorius '. Moralium capit. F. & ώ. & libr.3 .

Cum Origene coniunxero, quos idem B.Augu- 23. stinus refutat, ri. de Ciuitate Dei, cap.7.& sequentibus: qui in nouissimo iudicio propter intercessiones Sanctorum, neminem hominum putant esse damnandum: eos quoque, qui impunitatem omnium peccatorum promittunt aliquando , etiam Ha

reticis propter participationem corporis Chiisti: denique illos, qui non omnibus, sed ijs tantum, qui apud Catholicos sunt regenerati , etiamsi postea in multa crimina, erroresque proruperint, indubgentiam pollicentur, &c. de quibus plura loco cistato Beatus Augustinus. ru omnino damnatis sto

salutis reliqua est. 3Nec allertioni nostrae repugnat,quod Psalm.76. 1 dicitur: Nunquid obtiuiscetur miseri Deus, aut comtinebit in ira sua misericordias suas: De vinis enim

est sermo Prophetae, qui quamdiu spirant, sperare possunt ; sibique Dei misericordiam promittere. Mortuorum longe alia est ratio: Misericordia illi prorsus indigni, qui misericordiae tempus turpiter

neglexerunt. Quamquam β.Augustinus libr.ai.de Ciuitate Dei, cap. et . ad probos solum velit pertudere, quod a Propheta dicitur , Deum misericordias suas in sua ita non contenturum.

484쪽

Iisdem rariiρ ibus proscribi Spiritus hominum Dianatorum: eorumque i festationes atque mole ii s tolli,quibus Spiritu Damon: psorumque' in olestiae pro Pri,untur tostuntur On prodesse damnatorum . hominum Spiritus suffragia,quibus purgandae animae iuuantur; nec hisce ab ipsc u mol si ijs, quas alterunt, viventes liberari demonstratum est. Antillis machinis oppugnandi sunt, quibus contra Darinone depugnaturὶ Ita omnino cem semus :Iicet vitalemiamu ,h:c tam firmis argi metatis, ut rhi , non inducamur. Atque haec 2.no-ibu sisertio est; quam sequet tibus, & explicamus

Et principi haud obscurum est, pro nobis tams mi Mas At hic, ut ibi non esse. ibi exemplorum abundamus sylva; quibus probabamus S Reli

qui arinae, Sancta Crucis, & rerum consecrat ruinaviii. Daemones prostigari. Ecclesiae praeterea nitebamur authoritate; quae hoc ipso probat rorum, harum alias cotra Da rnonum valere intuitus; . ltibilioc nomine consecrentur, consecratae verbChristiano popoelo in Eunc finem offerantur; alias Daemonibus: per se esse molestas hic utroque viii mur destituti. Neque enim exempla obuia iunt. Orationes etiam atque Exorcismi, quibus contra spirituum molestias Ecclesia utitur, contra Dinnaoni ortina Spiritus tantum in stiriata videntur. Nihilominus etiam his machinu et pio sus j lem l parua; immtitatu contra damnatoitim ho iv μ/ Spirii μι

485쪽

Spiritus feliciter nos pugnare posse credimus: credi, que nobiscum, qui quae & machinarum illarum ratio , & quae Spirituum horum conditio sit, dilia . .

genter secum expendere velit.

Incredibili & Vatiniano odio Deum Opt. Max. .

prosequutur damnatorum hominum animae. Haec ipsarutonditio.Macrina nostrae quibus contra Daemones pugnandii docuimus,Deo vehementer placet.Haec ratio machinarii. Quid ex utroqueZ Damnatorum hominu Spiritus illas fugere atque detestari 3 Quomodo verb λ Quia ita natura compar tum est, ut quoru odio flagramus, quosve detest

mur; eorum non solum non praesentiam feramus,

sed neque quidquam ipsorum,quae ipsis vel chara, vel quomodocunque coniuncta sint, sustineamus. Quod inferimus, recte inserri quiuis facile in ligit. At non ita facile,quod ponimus; odio V

tiniano Deum prosequi damnatorum hominum Spiritus : Machinas item, quibus contra Daemones pugnamus, Deo vehementer placere,& gratas esse:

At non minus utrumque certum est.

Pro impiorum Spirituum, erga Deum odio gra- 6.uissima est sacrarum Scripturarum authoritas,Omnium Patrum calculo confirmata. Superbias dicitur Psal.73. eorum,qui te oderunt,ascendit semper.Hanc enim sententiam , quamuis ad alios pertinere dubium non sit; in damnatos tamen hominum Spiritus: atque item Angelicos conuenire maxime, constans omnium sensus est & consensus. Sed & si ad voces damnatorii hominu attedamus, pquod dicimus, facile probabitur. Plenae sunt damnatorum hominum voces blasphemiarum: plenarirarum: plenae conuitiorum. An blasphemiae ab amico

486쪽

so DE Lo Cis IN STIs amico animo in eum, in quem inuomuntur & ex

pectorentur, proficiscuntur 3 Forte in Deum blas. phemi non sunt damnatorum hominum Spiritus

Sunt maxime. Maleuicent, inquit Innocentius II Llib. s. de Contemptu mundi, capit. io. ait imo, oblasphemabunt excelsum e conquerentes eum esse mal gnovi qm creauit eos in poenam : ct nunquam inclia natur ad veniam. Audi Ioannem in Apocabo capite ι .dicentem: Grando magna descendit de caelo in homines , ct blasDemauerunt homines Deum propter pia gam grandinis: quoniam magna facta est vehementer.

Ita Innocentius.

Scrutemur odij causas.Multae & magnae in da natis Spiritibus inueniuntur.O iuur,inquit Gregorius Nissenus 8. in Ecclesiast. est auerso ab eo, quod molestia ascit.Quanta vero molestia miseros damnatorum Spiritus assicit Deus3 Privat bonur grauat tu quantis quorξ

omniata, donu . quibus in hac vita frui potu runt, priuati sunt damnati. Quod si quaedam, quae

natura concessit, retinent, illa ipsa malorum &poenarum sunt seges & materia, sed hoc maximum spuenam damni vocant Theologi) quod Dei Opt. lax.conspectit frui ipsis negatum est. Qui circa Sanctus Augustinus, postquam plura damnatorum damna recensuisset: Absentia inquit,praesentia Christi, quoad visionem eius, sola emnia praedicta mala fuerat, ct omnibus paenu e t intolerabilior. Ita ille de ii iplici habitaculo, cap. a. Sic torrente malorum omnium obruti sunt: quae cum secra: literae satis explicare nequirent; quibus potuerunt, vel huius vitae grauibus poenis,uel quae grauium poenarum essent indicia adumbraruntavi sunt

487쪽

sunt exteriores tenebra, dentium stridor. litus , t- ius ct eiulatus , agnum ardens igne o su bare, Irigora niuis, nimius calor, desiderum mortis, tribulatio, qualis non fuit ab orbe condito, Oc. Easdem quodam modo adumbrat Cassianus, in ii Consess.Theologica,part.3. QMis, inquit, dicere valeat,quae impiis, or male vi nitibus tormenta mi p=a parata λ In ipso enim continua mortis loco, qui infe

nus appellatur quid aliud nisi iugii flamma, pers erans tribulatio ct perpetua poena, atque in ira totius mali calamitas esse ρ otest Z igneus autem fluuius, ct fu da palis comptit Omnia. Iti fan. atroces Angeli conmmorantur . quorum brachia sunt, vi capita draconum, quorum oculi igneas ex se sagittas emittunt: quoiam dentes, ut Elephantis, preminent, ctstimulant ad rommentum, ut cauda scorpionum. quorum assectus tremorem inducit o dolorem atque mortem. Atq&e PItha in

mors post in bis subuenire angustiis. Sed quod est ho

ribilius ad hoc vivit in tormentis positus, ut cruciat bus gubernetur, ad hoc re integratur, virosus serpe; ι-ribus , ct iteratis subnixe,iterumque reperitis mors usattrectetur. I ιc vlulatus ct planctus, gemitus 9 magitus continae sonant: simulque clamor confusus ubique attollitur, ubicunqhetormentorum vis exagitat, O incendi, arsura extorquet. Et quae sequuntur. Sed duo sunt, quae hanc poenam augent; acem irabitis,atque duratio. Intensi ima est,quam miseri patiuntur. Nihil est chiragra in manibus; nihil cli lica in venire; nihil podagra in pedibus; nihil dolor dentium in ore; calculi in renibus; si cum poenis insernalibus, vel illorum malorum aliquod, vel omnia simul conferantur. Et his morbis unum aliquod membrorum affigitur. Quid si omnes morbi

488쪽

morbi iam dicti hominem crucientὶ quid si in omnibus membris crucient λ radiane res propemodum intolerabilis. Rursus, cum hic patiuntur, non d sunt colloquia amicorum, commoditas lecti, aliaque vitae solatia. At ibi nulla pars, vel membrum, a tortura vacabit: nulla unquam consolatio. Prolecto candens stratum: pro refrigerante aere,ignis; pro suavi odore , foetor suffocans : pro amicorum solatio, irrisiones, contumeliae, maledictae

Daemonum.

1;. Auget & miseriam eius duratio. Perpetua mis rorum est poena, Cremabit, inquit B. Cyprianus, lib.ad Demetrianum, addictos ardens semper gehenna ct xivacibus flammis vorax poena. nec erit νnde tormenta vel requiem p int habere aliquando vel sinem. Seruabuntur cum corporibus suis amnia infinitis cru- . riatibus ad dolorem. Et B. Bernardus lib. Meditati num cap. 3. Procul,inquit, a beata patria exulati, sectabuntur in gehenna perpetua: Nunquam lucem vi- furi, nunquam restigerium a epturi: se per midia millium annorum, in inferna , cruciandi: nec inde nunquam liberandi , ubi nec qui torquet aliquando fatigatur, nec qui torquetur aliquando moritur. Sic enim ignis ille consumit, ut semper reseruet: sic t

menta aguntur, ut semper renoventur. I , Quantum vero huius aeternitatis cogitatio cruciat ξ In hac vita, quidquid diuturnum est, moi ' stum est, & grave. Et si grata quies; tamen si sano i duos annos in lecto molli continenter cubandum esset, non ferret diuturnae quietis laborem. Quid si verb unius anni graues calculi labores serendii quanta haec miseria ξ At ad poenas inferni nihil huius vita: doloresmihil feruens oleum constactio

489쪽

PARS TERTIA.

ossium: scorpiones, & sexcenta grauissima mala. Quae igitur miseria n perpetuum, infernalia tolera e suppliciat Nimium longum, quod aeternum. Bona esset conditio miserorum; si tot millibus annorum insernales poenae essent sustinendae, quot unquam fuerunt solia in arboribus; quot sunt arenae inlittore maris; quot guttae in vastissimo mari. Sed in

aeternunt pati, nudum annorum via Iadibus absoluitur. Neque ex his Oatum damnatorum Spirituum er- ij. ga Creatorem suum, tantum crescit, Verum etiam

ex omnibus, quae ipsis diuinitus collata sunt, ben ficiis ; qualiacessaque etiam illa sint. Praebent materiam maioris odij erga Deum bona fortuita,quibus dum corpora fouerent, abundarunt. quoniam haec ad maiora ipsis seruiunt supplicia. Praebent bona corporis, atque animae; quae dolent se a Deo, iam male expensorum rationem exigente , accepist e. Praebent bcu. ί;.ι quaecunque In uniuersum genus Filius Dei triginta, de pluribus, quibus nobiscum annis versatus est , contulit: quoniam Ihaec poenarum augent acerbitatem. Magnum igitur odi u damnatorii hominu erga Io. Deum.Et poterunt hi Deum qquo animo ferre poterunt quicquam, quod Deo clarum, gratumquest, probaret poterit placere, quod ille probati Sed forte alma quibus contra Daemones piigna' i7.tur, Deo grata non sunt. Forte non placent. Sunt gratifima. place ut vehementissime. Docemus de

singulis, sed pro instituti ratione, breuissime. Pro Crucis signo sunt infinita , quae per illud is.

Deus Opt. Max. operari dignatus est, omnibus omnino temporibus : quae quam sint vera; quam magna, locet de Det moniacis Disputatio. Addo & hoc

490쪽

-6 DE LOCIS INFESTIs nomine placere, quod memoriam refricet amaris

simae Filii eius passionis;quam cupit ille, apud nos;

iugem esse, atque perpetuam: quod de diuinis r bus mentem admoneat, quae non potest ipsi non placere, qui mortalium cogitationes cupit esse ab stractissimas a rebus terrenis, & coniunctis limas

diuinis. Quid, quod Crux Filij Dei triumphum,

vel maxime sit exornatura ξ Quando enim cum male tale magna atque potestate venturus est, rationem cum mortalium genere uniuerso positurus. Tunc, inquit Dominus, patebit signum Fili, b minis in caelo. Matth.2 . Similia pro Retulujs afferre possumus. Neque enim quemquam clam est,quem sint omnem propemodiim fidem humanam superantia quae ad Sanctorum Reliquias Deus fieri voluerit. Docet &haec de Daemoniacis Disputatio. Potest-ne Deus non eorum magni facere pignora; quos promisit se benedicturos λ glorificaturosὸ omnibus malis erepturos λ quibus virtutem miracula patrandi in hac vita con tulit λ ct quidem tot,ac tanta, quanta Filius eius nou patrauit Z quos uniuersus mundus Iudices in extro via ita expectatrie λ quibus datum accumbere in Regno caelorum, ubi ministrum agit Filius Dei3 Placere Deo orationem dubitat nemo. Ipse illam consulim ipse praecipit, ipse modum orandi prae crabit. Sed Ic ad orandum inutiat studiosissime. Quibus vero rationibus i suo exemplo : maxima promisit

rebus maxim:s orat:one vel consectis, vel impetratis ut interim pulcherrimarum virtutum cumulum omittam , quae cum oratione coniunctae sunt.& Deo plurimum placent. Forte dubium. de Rebus consecratis , num Deo

proben

SEARCH

MENU NAVIGATION