장음표시 사용
491쪽
probentur. Et pro his, quemadmodum pro Reliquijs atque Cruce,sunt prodigia & portenta, nonnis singulari Dei virtute atque prouidentia , ad
harurn rerum usum peracta. Accedit quod res
proprib Dei dici debeant , ut quae a naturali suo
Vsu per consecrationem, quodam modo translatae sunt ad diuinum, Id natura multo superiorem: &quibus tanquam diuinae .lementiar quibusdam suasi instrumentis, Deus humanis necessitatibus
Vnus restat Exorci min. In hoc nihil esse, quod ar. damnari merito possit, alias demonstratum est: multa este,quae probentur, Deoque grata sint, uetiam diximus, confirmant omnia, ut quorum in Exorcismo usus est praecipuus. Sunt igitur res hae grata Deo. Sunt igitur ingra- 23. ta, & odio , damnatorum hominum Spiritibus. fugient igitur ipsas,detestabuntur. non serent,d sinent ad harum praesentiam mortalibus esIe infesti, pacem reliquent. Est &, praeter iam fusius explicatam rationem, 2 alia, cur contra damnatorum hominum Spiritus plurimum valere credi debeat machinas, quibus Daemones expugnantur illa videlicet, quod inismile sit nunquam damnatorum hominum Spiritus nobis molestos elle, nisi Daemonibus egregie ad laborantibus ; si non omnia peragentibus: ut ob id credi debeat hos Spiritus ab infestando desistere, si locis, ubi in sestant, ipsi Daemones pro scribantur,& profligentur. Nam primum credi potest, damnatorum ho- uminum Animas , si quando rebus viventium autoprosopos personaliter intersunt, Daemonum
492쪽
que ita ipsis semper assistere, ut ne latum quidem unguem,ab ijsdem discedant.An deserere possitiatiam in suam potestatem traditas λ Illi praesertim Spiritus,quibus studium fuit continuum;vi qua tum Angelus cuiusque tutelaris pro viventium bono fuit sollicitus, tantum ipsi incommodarent3
ad vitiorum latas vias pertraherentΘCorpora verb,quorum hic usus est,omnino opera quaedam sunt Daemonum:& a D monibus non tantum formantur; verum etiam ne dissoluantur,
sustentantur. Non credibile est illas damnatorum Spirituum esse vires, ut ex aere corpora sibi aptare valeant, atque sustentare. Maioribus hic opus est, Angelorum scilicet, non quidem bonorum, quorum obsequijs damnati indigni; sed malorum, in quorum infelicem societatem miseri asscripti.H csuperius demonstrata sunt Capite I9.24.23. Quae cum ita sint, nouas hic rationes , quibus ab humanorum Spirituum molesti js liberemur, quaerere necesse non est.Illae ipsae, quibus contra Daemones confligimus, seruire possunt. Quom do porro contra hos Spiritus valere dici debeant:& Vtrum aequales omnium sint vires;an una ait ra praestantior, explicandum esset, nisi quae superius dicta su ni,hic seruire crederemus,de breuitati
Is imus modos, quibuου parti u
493쪽
67 pugnatur. duo alij quidam esse vid/ntur, qui tam purgandis , quam damnatis possunt esse communes. Horum altero Spirituali de functorum nec tali subuenitur: altero temporali. In isto impenditur beneficium ab luti inis ab excommunicatione confracta a viventibus, in hoc exhibetur siepultura, qua defune forum corpora carent Virumque anIequam erius progrediamur, examinare operae pretiis e . N AP V T LXXXVI. an si ultura defunctis exhibita, ipsorum Spiritus pro'hibeat ad vivent a re ne , ii emblb Ilos esse. -
Vorundam illa sententia est, ut in septi torum Spiritus tamdiu existiment quiete sua, atque proprijs sedibus carere, dc inter viventes errare , excitatisque tumultibus molestos esse ; quamdiu corporibus sua Sepultura. impensa non est: ea verb impensa molestias Omnes desinere. Hinc Poeta Aeneidos 6. Non ripas datur horrendas .nec rauca suenta Tra 'arrare prius, quam sedibus os a quie=i t. Et Porphyrius, teste Benedicto Perierio cap. 9.de Magia; 4ni a. inquit, carentium sepultura circa corpora moramur. Quo ιrca,addit,qui vaticinantιδεω animalium influuarisbi anima optant, praecipua illo'rum membra deglutientes, praebentes; bi faciunt animam, Dei ritu vaticinante. Talu exim a lina,vn, tum
sui corporis integra sumptiove, in corpus humanum sepcnitui Haec Porphyrius.
494쪽
8 os 1 o C r IN prs TisSententia haec , quamuis pernitiosos errores quosdam contineat ; non tamen per omnia falsa
est , nec damnari a Christiano homine potest. Nos,postquam vera a falsis distinxerimus,ad praecipuum,quod hic propositum est,cap.respodimus. Verum est defunctorum Christianorum in primis) doderare, aut certe probare, ut qua dum
vixerunt, foverunt corpora , suam habeant Sepulturam. Bonum hoc aliquod ipsorum est:& bonum est, Philosopho teste, quod omnia appetunt. Antiqui si iusti, inquit Beati August. lib. de cura pro mortuis
agenda cap. i3. dum viverent desepeliendis, ut transferendis corporibus ovis filiis mandarunt: o mortui, virum sepulta sint vel insepulta non curabuntὶ Ad iniuriam & contumeliam deiunctorum
omnes pertinere existimant, si Sepultura corporibus negata esset.In veteri lege, quando in aliquos Deus grauius voluit animaduertere, ad alias pc nas etiam hanc adiecit, ut sepultura in lices care rent, & corpora cederent in escam aut caeli volucribus, aut seris canibus. Apud Graecos,teste Alexandro ab Alexandro libro 6. genialium dierum cap. 19. tanta cura Sepultara fuit, ut decem Praetores, quod bello nauali apud Arginusas, vi tempestatis acti, destinctos in acie non sepelii*nt,ab Atheniensibus capitis accersiti, & vltimo suppli- cio affecti fuerunt. Lacedaemonij dum contra Messenios ducunt, ne milites, qui bello ceciderat, insepulti manerent, telleras hi brachijs insculptis nominibus habuere. Inoleuit mos Athenis, ut singulae tribus lingulas arcas, in quibus cadauera, &dispersas reliquias illorum qui bello ceciderant,siae cuiusque tribus , inquisita origerenti inexpe-- ditione
495쪽
ditione vehiculis vexerint. Hinc non quibus iis, sed sceleratis, Sc ob insi- s. gnia crimina notis beneficium sepulturae non impendebatur. Dranni, inquit idem Alexander ii, dem qui male de Repub.meriti supplicio essent assecti
out qui laqueo aut morte inhonesta,aut malo letho o
cubuissent, insepulti abiiciebantur. Et apud A Jptios, s quem prauis moribus vixisbe contigisset, eiectum catadauer in vastis solitudinibus exponunt. Et Perse damnatorum corpora feris o canibus olliciebant. Eandem ob causam criminis loco habebatur olim defunctorum Sepulchra violare : quod Sepulchris illata vis,sepultis illata censeretur. Qui sepulchra violant, domos defunctorum: inquit Constat tinus lib.i. C. te violate sepulch.)geminum videntur facinus perpetrare. Nam ct sepultos stoliant destiuendo, ct riuospolluunt fabricandor unde ct laesa Mai
Sed & graues in Sepulchrorum violatores sta- 7. tutae poenae.Rei Sepulchrorum violatorum,si co pora extraxissent, vel ossa irruissent humilioris quidam sertunae summo supplicio assiciebantur, honestiores in insulam deportabantur: ali s autem relegabantur,aut ad metalla damnabantur. Si autem cadauera spoliastent: si quidem armaj id egissent,capite plectebantur: si sine armis, usque ad poenam metalli procedebatur.L. Sepulch. is de
Sepulch. violat, &c. Quocirca Barbarorum ritus non immeritb illi Ahabiti sunt,quorum Bruno, libr. . se Caeremonijs meminit, qui deianctorum corpora vulturibus aut canibus dilanianda obiecerunt; aut in maria
tque fumina, saludesque proiecerunt. Sed ill i rum
496쪽
DE' LOCIs IN FEsTIsrum maxime, qui senio consectos primis impie mactabant,deinde mactatos crudeliter deuorabat. 7 Porro quemadmodum hoc verum, ita sellium est, & a Catholica religione alienum, Usnctis ad sedes suas aditum non patere,nec requiestui,donec corpora sepultura demandata fuerint.Quis, inquit Beatus Augustinus, lib. de Cura pro mortuis agenda, cap. b.Cor Christianum inclinet hispoetuis, fabulosisque Amen isscilicet, quod, Nec ripas datur horrendas,nec rauca exta P Trasportare prius,quam sedibus usa quieriniλQuis inquam cor Christianum bis poeticis fabulosique figmentis inclinet cum Dominus hortetur.Christianos, ne timeant eos,qui occidunt corpus, ct postea non b bent amplius quid faciant. Qui ex hac vita in Dei offensa excedunt, mox
ad supplicij loca rapiuntur. Nec insepulta corpora aut prohibent, cur minus vel ad supplich loca r piantur , vel supplicia in his locis, peccatis debita
patiantur.Demonstratum est hoc cap.8 . . Qui pie in Domino moriuntur, nec maculasyllas, quas eluere necesse est, habent, mox ad caelorum regna transvolant: tantumque abest, ut ins pulta corpora felicitatem suspendant, ut quand qu augeant.Et hoc alias demonstratum est
Qui pie in Domino moriuntur: sed tamen perfecte purgati hinc nondum discedunt,a Caelorum
quidem regno aliquantulum arcentur ; veruntamen non ob negatam Sepulturam. nec hanc inter
mortales errando urgent, sed peccatis debitas alia cubi poenas persoluunt, ut tandem inueniantur expoliti lapides,apti caelestibus aedifici :s. Quam esset .misera conditio sanctissimorum hominum,
497쪽
PARs TERTIA. 47i hominum, si quamdiu corpora,carent sua Sepvit ra , Spiritus a diuino conspectu prohiberentur Z&errare inter mortales oporteretὶ cum ipsorum plurimi canibus obiecti Θ quidam in altillima maria demersi Θ alij in rotas atque cruces acti, in escam cessierint feris terra: ., atque volucribus caelii post
quod quidam in cineres redacti, in ventos sint dispersi λ
Sed & neceste esset maximam errantium Spiri- I . tuum esse multitudinem. Neque enim pauci aut olim sunt reperti, aut nostris temporibus rei' riuntur, quibus Sepultura beneficium vel suo vel viuentium malo, aut iniquo casu negatum est. Si verb omnium horum Spiritus inter viventes o-'berrarent, ijsdemque ob sepulturam, qua carent, molesti essent, nonne perpetuum cum mortuis es
set bellum ξPossent etiam summae crudelitatis argui Magi- is. stratus Ciuiles atque Ecclesiastici ; dum quosdam
Sepultura. volunt esse priuatos. An non summa ii humanitas, ne quid grauius dicatur, post alias via uentibus inflictas poenas, ipsorum Spiritus caelo proscribereZomni quiete priuareὶ
Et si nulla spes quietis est Spiritibus, quamdiu cinsepulta iacent corpora: nunquid semper miserierunt errones ὶ Miseria haec quibusdam omnino erit subeunda. quia ea quorundam corporum est conditio, ut Sepultura ipsis nulla possit impendi, quamuis ellent,qui impendere vellent & postent. Quocirca errant, qui si quando sibi defunctorum Spiritus molestos esse intelligunt, mox eorundem corpora Sepultura destituta existimant.
Multi possimi esse molesti, qui & Sepulturam - Gg - habent,
498쪽
Gamaliel, qui idem pro se, atque Protomartyre Stephano, & Nicodemo expetijt a Luciano pres bytero. Barnabas, qui hoc nomine ter molestus fuit Anthemio, Salaminae Episcopo, Zacharias Propheta,qui Calomerio:Thyrus cum quadraginta Martyribus, qui Pulcheriae Augustae The dos,
Imperatoris sorori atque alij, quorum mentionem facit Bogius lib. 13. de Notis Ecclesiae, cap. 6. Sic nec uniuersim negauerim eos aliquando,qui M. Purgatorio carcere detinentur; eos etiam, qui infernalibus cruciatibus sunt addicti, Sepulturam postulare. Quid impedit,cur minus Sepulturam,quam res alias,cum ad vivos redeunt, expetant Z praese tim cum utrique illam desiderare possint: atque alia etiam, propter quae tamen ad vivos non rodeunt, petant quandoquet Veruntamen ut hoc nomine omnes, qui Sepul- ar. ivra carent ad vivos redeant, haud est verisimile. multo minus.quod ubi Sepulturam consecuti sunt, viventes molestare defrnant. Aliae sunt causς,quas propter viventium rebus intersunt Spiritus: ut
lias a nobis explicandum est. Itaque si Sepulturam expetunt; aliquid praeter suum ossicium praestant.
Et iustius hanc petere possunt ij, qui purgantur
adhuc, quam qui damnati sunt. Neque enim conuenit, ut corporum horum melior sit conditio,
quam Spirituum. At illorum corpore idcirco honore assicienda sunt, quod in ipsis digni poenitentia: fructus olim sint perfecti: quod domicilia fuerint Spiritus Sanctualiquando etiam gloria atque splendore super solis claritatem sint decoranda. Quandocunque verb petunt, ossicium miseri- 1 .cordiae praestant viventes, dum ipsis Sepultura be-
499쪽
neficium impendunt, qualescunque etiam sint Spiritus,qui expetant; siue illa sint digni, siue indigni.Tum sol sim prohibentur, quando eadem quia dam, iustas ob causas, per Magistratum sunt priuati,ut sunt per Ecclesiasticam censuram excommunicati; & qui ob flagitia in escam cedunt volucribus coeli, piscibus maris, aut seris animantibus
Ex his manifestum est, quid ad exemplum D d i, quod post exhibitam honestiorem Sepulturam Plinius docet non redi ille ad vivos, nec, ut solebat antea, molestiam eis attulille, respondendum sit. Vel enim priuatum est,& singulare; quod non probet omnes, quibus Sepultura negata est,illam
excitatis tumultibus, apud viventes, urgere: vel,
quod verisimilius est, non humanus suit Spiritus, sed Diabolicus: qui quamuis post Sepulturam honestiorem molestus elle de iij t; non tamen Sepulti rae officium a viventibus, sed aliud quippiam quar-suisse credendus est. Sed exemplum Plini, verbis hic libet asscribere. Erat, inquit, Athenis stati a ct capax domus ,sed infamis O pesti&ns. Per lentioni noctis sonus ferri, O si attenderes acrius, strepit a vinculorum longius primo, deinde proximo reduebatur: mox apparebat Idolum , senex macie qualore confectus,proinissa barba horrendus capillo, cruribuis compedes, manibus catenm gerebat, quatiebatque. Insie in bab: tantibus tria es di, aque noctes per metum vigilabamur. Vigiliam morbus, ct crescente Dimidine mors sequebatur. Nam interdiu q oqoe, quamuis ab celsi rati mago, nemoria imaginis ocul inerrabar longiorisque timoris care a timor erat. Des ria inde damnata soluturi ne domi otaeque illi Mon ro relicta; proscribe-
500쪽
PARs T E R T s 7,ἷatν tamen seu quis emere,aut quis conducere,ignarus tanti mali, vellet. Venit Athenas Philosophus Athenodoruw.legit titulam,audito que pretio, quia se lecta ν tilao,percunctatus, omnia docetur ac nihilominus, ini tanto magis conducit. Vbi coepit advesterascere, iubet
sternimi in prima parte domus. Poscit pugillares, stitutu, lumen. Suos omnes in interiora dimittit, ipse adscribendum animum, oculos,manum intendit, ne vocua mens audita simulachra,O inanes Hi metus Ingeret. Initio,quale ubique lentium noctis, deinde concuti ferrum, vincula moueri. Ille non tostere oculos, non remittere stilum; sed θ rmare animum, auribusque manum praetendere. Tum crebrescere stagor, aduentare etiam,ac iam ut in limine; iam ut intra limen audiri.
Restiat, videt,agnoscitque narratam sibi e giem. Stabat ; innuebatque digito similis vocanti: hic contra ut paululum e lectaret,manu significat, rursusque ceris Ostiis incumbit. Ista scribentis capiti catenis in Mιat resticit rursus idem quod prius innuentem nec in ratus tollit tamen, o jequitur. Ibat illa lento gradu, qua grauis vinculis. Postquam deflexit in aream d min. repente dilapsa deserit comitem: desertus herbas ct folia concerpta signum loco pqnit. Postera die adit
Magistratus; monet ut illam locum esti iubeant. Imueniuntur ossa inserta catenis ct implicita ,qua corpus aeuo terraeque putrefactum, nuda ct exesa rectiquerat vinculis. cellecta publice sepeliuntur. domus post a rite conditis manibus caruit. Haec Plinius lib. 7. Epistolarum, Epist.27.