장음표시 사용
81쪽
rent. Quotidie, inquit Chrysostomus, fui ct alios rcos ad supplicia duci vident ict ijsdem se, propter quatili puniuntur, peccatu inuoluunt. Praeterea, quod si id fieret: progressu temporis res in contemptum veniret:& no magis mortui nos,quam vitai commonerent, ut eodem loco Chrysolicamus inquit. Denique, quod ea res multorum errorum causa
esse pollet ; dum Daemon fingens se alicuius mor- tui animam este, homines ludiscaret,& quidquid vellet, illis persuaderet, ut Tertullianus, Chryso- stomus de Athanasius argumentantur. Nam ct climi sciamus, inquit Chrysostomus, mortuorum animas, non redire : tamen sepe Daemon per quietem o som- mum qua una ratione potest; animarum de ' 'cloium γpe onam fumit quid factioum fuisse,si animas re- ire sciret. Ita dicti P tres Quid nos AE: Libenter his conc dimus. Spiritus Daemoniorema' optinopos ad superos redire, ij demque molestos elle. Ratio fieri polle docet. Probant quotidiana exempla Communis hic Omnium conspirat con- lanius. Nec est, quod contrarium demonstret. Damus 'lito e his , Non semper adesse humanos spiritus, etiam tunc , quando omnino adeste vi- i. dentur. Quot modis hominum sentibus postunt illude e D. emones Z Quoties nunc hos, nunc illos exhibent', quando neutri autopros pos adsunt: Quoties tumultus, tragoediaique excitant , quae ipsis authoribus junt, & tamen Spiritibus huma
Nunc in Angelos lucis se transformant Nequa:
Munc Dei simulatii personam: nunc Sandior uni hominum ; quemadmoduat alias dictum eia ' i qui Eo r. pq uiit personam eisingere,atque dis simula
82쪽
' sinulare ; non poterunt Spirituum vel purgando rum, vel damnatorum hominum Z Non minor est Daemonum virtus,quam bono rum Angelorum; si quid beneficio naturae habent, attendamus: t Angelos, & hominum, e Christi, Dei peribi iam sustinuis te tam est certum,quam quod certissimum. Quidni igitur persenam pyx gandorum Spirituum, atque damnatorum humi
nitari reserant aliquando Daunones ZBeatissimus Augustinus, libro de Cura pronao . tuis agenda,cap.13. quod probamus, probat; & ex illo colligit, quod Ondem Spiritum quandoque eodem tempore in diuerses, maximi que di tantibus locisa parsi se certa expetientia probatum sit: in quibus tamen locis ipsum mei reuera Hille. personaliter non facile quis dixerit. Et quis eos Spiritus auto. prosopos rebus viventium adeste aut intereste di- 'xerit, tuos Necromantici ad vivos reuocare se ex stimanti Quales suerunt ; quos O si hanes,Necr manti. et nobilissimus proselior,apud Plinium, lib. dio .cap. a. reuocauit: illi etiam, quos Appion per Cynocephaliam herbam, quae in Egypto voc
aisi c. s. ad a. a nobis su iit dicta aeterum quamuis haec ita sint, sici tamen non del)et, bs; nos Diriris, tam purgandos, quam damnates, vim ui in autoprosopos, ad superos redire. vi-
u ntibusque excitatis tumultibus & strepitu esse
83쪽
P E Lo Cis IN pzs T a smolestos. An sorti: loca, quibus ob merita destinati stant, exire non permittuntur λ an exire quidem permittuntur ; sed virum infirmitate proedita,exire nequeunt An si & hoc solstitit,& illud lacet; frustra ad vitios,redirent; quia nullam nec gratam, nec aduersiam, cum ijsdem pollent habere communionem. ia, Primum dici non debet. Non est ipsis omnis cuia iras hac loca egrediendi adempta. CVestium Spiri- , siue bonorum Angelorum proprius locus caelum est, no minus atque purgatorium purgan- . dorum , & damnatorum hominum infernus ve- . rum tamen hi curam nostri gerunt in terris Idem caelum proprius locus es
Et rursus. Cuin diabolud Od mones ubin ret e toto orbe vagentur, si re marurespos e fusionem
Π- orte his concedi tui ficultas,quia sunt.
At in selices non inimis sunt Daemones,
quorum proprius locus, insemuS; qui tamen , uti l D Hieronymus loquitur, roto orbe vagantur. Prae-
ea , quemadmo limi illorum non in hoc posita
quem si una, quocunque deueniunt, circumseruti Scio Chtim lege dc sententia purgandis pus a- una, damnatis Spiritibus in sernum esse desti
84쪽
natum: sed exceptionem illa admittit; quemadmodum lex omnis , omniumque principuim sententia. Bonum publicum legissatoti semper pro post tum est. Hoc si lege praetenta obtineri potest, legis ratio magna non habetur. Secundum quoque dici non debet. Virium im- lectritate non impediuntur Spiritus humani, cur minus loca sua deserere valeant. Esto, sit grauissimum, quod sustinent, suppliciuin, vires tamen miserorum no stangit,aut de ilitat. Vruntur igne,
non exuruntur;cruciantur, non moriunt9r: Quocirca cum quae in Spiritibus omnibus est, in ipsis non desideretur, se, nouendi facultas, virium inii initate ne ad nos redeant, non prohibentur. Et hoc non de ijs tantum Spiritibus dictum v6im lumus, qui ad aethereas sedes quandoque transse rendi sunt.Omnes,etiam damnatorum hominum t
Spiritus, oratio nostra comprehendit; etiam eos, qui in tenera aetate ex hac vita discesserunt; bus hic facultas non fuit, sua, quibus, ut ita dicam vestiti fuerunt, corpora, circumserendi; illi
a corporibus expediti,se facile huc,illucque trans
Praeterea quamuis viribus Spiritus vel omnes, vel aliqui ellent destituti, autoprosopos nihilomi nus viventium rebus intereste possent. Nunquid aliorum opera pollent transferriZSi damnati mox, a corporibus egress , a Daemonibus rapiuntur ad inferos: si igandi a bonis Angelis deducuntur 'ad loca purgatoria,quid prohibet, cur minus viri que locis viventium per eosdem restituantur . Forsitan nuli in elim vitiis pollunt habere cona- i ic. munionem hi Spiritus ut ob id ipsos redite credi
85쪽
non debeat, quod frustra venirent. Tertium hoc impedimentum infimabatur superius. Sed Si hoc nullum ei L Pusant habere cum riuis communionem: o quidem non e riuani Quid jta Possunt se i ta corporibus, qua: circumferunt viventibus exhibere: Possunt tumultus excitare: Pollunt mole a alli cere: Pollunt his similia haud pauca prae stare,quae capite i3. susius prosequemur. Et ut ipsi nullam communionem haberent magna: tamen & grades cauis pollunt elle,cur ip-
os Deus Opt. Max. d vivos aut prosopos redire vellet: qine locum non haberent, ii, quaecumque Spectra conspiciuntur Damaonia lint; ii quicum- que tumultus excitantur, a D nil, is excitentur; ii quae cumque molestia: afferuntur , D. Em nes habeant autores : has causas hic repetere ne cesse non est, alibi easdem prosecuti sumus.
Nihil igitur est, ubdi hibet auid ro spi- ritus hos mortalium , vel viuentium ν ius in re e. Quid quod multa ostendant eo idem saepius in- tersui te Θ Omitto pro hac rae inmunem populi Chri litan vocent grauissimam, doctorum homi noni sententiam iii pzimis B Anguilini,qui lib. de
Cura pro mo tuis age ad capit. l .i6. ait, non nisi
Nolanis apparuille testatur sibi conii omitto etiam exempla, Samuelis, quem sacrae literae offerunt, alior' in , quo probata hiilori: e suppeditant: hisa quorundam Spirituum species atques ima, vox & oratio, ossicia, halque similia magnum cepe argumentum praebent , ut omnino autopros , 'os Spiritus de nactorum no-
86쪽
bis adesse credere debeamus. Nec Abrahami ad Lazarum facta oratio nobis hic contradicit, in qua tamen plurimum praesidij quidam ponunt. Non enim respondet Abraliam non posse, aut non solere ad hanc vitam redire mortuos; quemadmodum ante responderat. Et in his omnιbus inter nos 2 νοιι Mos magnum sim tum est ; ut hi, qui volunt hinc transre ad vos ion po D sed tespondet , Habent M sen ct Prophetas, O c. Constitutam ergo hoc capite sit,& Daemoniorum Spiritus ad viuentes autoprosopos reuerti, molestosque elle: reuerti etiam autoprosopos defuncto- .rum hominum , sue ignibus infernalibus ad tempus , siue perpetuo sint adiudicati. Sed qui stequentius Θ Hoc frequenti capite definiendum.
Q 'i ex mole Zantibus Spiritibus sequentius a Aroprosopos rebus viventium inter ni, qui rarius.
Vod coniectura , rationeque consequi possumus in proposita quaestione, id tr a bus membris concludimus , stequenti me rebus viventibus interesse autoprosopos Spiritus Damoniorum; Rarius Spiritus purgandorum 1, Rari se e 'Spiritus damnatorum hominum, In his astruendis eadem nobis hic seruiunt rationes, quibus stare i rius, capite quinto docuimus rarisime molestos. Hi e Spiritus hos postremos, stequentius secundos, . ., 'sirequenti, me prim OS. Ed de Damoniorum Spiritibus res clara est multis δε, argumen
87쪽
argumentis. Primb, quia etiam quando plerique humanorum adsunt, ipsi non desunt:& saepissime ipli Sc suo priuato nomine molestant, & nomine . Spirituum humanorum, quando omni rid necesse est ipsos in propria persona adesse. Deinde litotieicumque sub brutorum animantium forma conspiciuntur Spiritus ; quotiescumque monstra exhibentur, lubium non est autopyo- popos a desse Darmoniorum Spiritus.Hae sorme humanis hion conueniunt, comi euit ut tamen mul-
tis, iustisque de causis Spiritibus Daemoniorum. Quoties veri, sub his formis cospiciatu Speci raὶ Tertiis, cepissime in ilia tali is, & tales su- stinent viventes , in Spirituum in sellationibus;
ut per humanorum Spirituum Vires non posse vi deantur afferri. Hic si quandoque autoprosopos humani Spiritus adsunt,proselistb non absunt spiritus Damoniorum Quod si iam ingenium Daemonum attendamus, .
esatius, quod asserimus, intelligetur. Clipiunt ipsi viventibus elle molesti quocirca de ij dem adesse Defunctoriim hominum alia , id est damnati, ma- , limi hominibus esse ignoti alii quamuis cognosci non refugiant, molesti tamen elle nollent, si aliis rationibus necessitates suas explicare poli et in Molesti igitur qui iunt qmque conditionem tuam in- notescere cupiunt ut plurimum Daemones ei unt. I litoque potest velle , ut ijdem s. episti me 'biis mortalium intersint, partim ob grauia, in improbis vindicanda iusit delicia: partim St, prosectum proborum , quorona per Daemones virtutem exercere solet. Vtraque enim suam uisai: is rationibus, Pet infestantes tamen D erti.
88쪽
nes ob plurimas causas perficit. Nam in improborum d elictis vindicandis, in- telligunt mortales pe torum suorum grauit.
tem: desectus suos atque errata non latere Deum in caelis: suturae vitae extremam miseriam: infelicissimam si iam, nisi resipiscant,conditionem. De-
tuque non fabularum loco habenda, quod de s iturae vitae, per D. rmones afferendis grauissimis thr- mentis Sactae paginae recensent, quando eorum etiam in hac vita obseruant , & expetiuntur,
Eadem possunt intelligere in proborum exe citio : Sed illud praeterea, quod Metisanae ab Ap stolo dictum iit, cuabolum circi re, anquam leonem rugietem, q rere quem deuout hoc inquam pota sunt intelligere , quando non ex in ii iijs tantum,& occulte nos adoritur, sed palam quoque iniis stationibus , molestijs & terriculamentis oppugnat, de exagitat. Hinc tot exempla in stati' num Daempniacaerum, non Ecclesiastici solum,uerum eti in profani Scriptores litetis consigi aiunt, & posteritati tradiderunt.Hinc tot nostris temporibus si non apud probos, quor in minor numqru certe apud im-robos D emonum,'unc ludificationes, nunc in- . .
Caeterum, ut Daemoniaci Spiritus frequentissi- Io me : ita ransiime autoprosopos a sunt viii a damnatorum homonum. Neque enim ipsi causas e bent , cur, ut ad vivos redeant, affectarrdebeant. Neque ut Deus Opt. Max. ipsos identidem redire ἰ , velit, rationes iustae inueniuntur. Neque per Da 2 mouea , sub quorum potestate sunt, redde fro
89쪽
quentius coguntur. H. cc , quia superius docuimus, hic repetere non est yeces te. u. At non ita raro autoprosopos viventiam resus in-ie sum Spiritus purgandi. Quae enim cause prohibent damnandorum hominum Spiritus redire: illa: hos ad reditum prouocatit. Arcet illos supc bia: at hi Spiritus humilitatis sint alumni, & ho, noris per hunc reditum vel iacturam non faciunt, vel si faciunt, tanti non faciunt, quanti bonum, cuius cons quendi spe lactantur. ii. sonum his proprium magnum eia propositani
libertas videlicet a grauissimis poetiis; oc illi spe
rare non poliunt. Quocirca hi,non illi in hoc suo . reditu singularem Dei clementiam agnoscunt
Est & aliorum ipsis bonum propositum , quibus se exhibent; os partim de futura vis supplici js instruunt, partim ad opera misericordiae Spiritualia cum magno ipsorum emolumem inuitar Neutrum propositum est damnatis , licet iritus alia quando eueniat. 13. Volet eosdem etiam sepius ad hos redire De t. Max. non propter iam dictas causas tantum; .
verum etiam quia filiorum loco habet,dignosiue
censet, quibus' uberiora suae clementiae argumenta aliquando exhibeat. At haec in damnatorum hominum Spiritus non conueniunt. . Nec eadem nece fr.ite lii Spiritus ad purgatoria
loca,qua illi ad infernum alligati sunt. Huius ut haud leue est argumentum , quod bis nulla si spes infernum aliquando relin uendi; illi certi ilina i sint, quod purgatori) locis perpetuo concludi
H. I xc eonfirmant ipsoruin Spirituum, qui ple-
90쪽
rumque molestat confesto. Exorcismis enim adiu rati plurimi ; ut qui sint, quasve 'b causas ad Viuos redierint, prodant ; miseriam suam explicauerunt , seque suffragiorum obtinendorum causa adesse professi sint, de fidem verbis suis fecerunt; quia pos sui stagia exhibita, omnis per illos allata molestia & infestatio conquieuit.
Ati,2 unde p iit con tare SpiritVs humanos aut ostro pos rebus vitiem sum inter se On propositum nobis eli hoc loco ex plicare, quae res Spiritus humanos prodant: id ad tecundam huius Di putationis partem pertinet: ibique. multis capitibus do cetur: inquirendum est. Qui 's Ilam, iis et oti ip it aut rosiopos re u uiui Muri r x I. Vithum differunt Spiritus humanos a lege, bc .io G λλο obosa esse. Ad ei se pollunt, dc tamen non aut apros, pos adeste. Neque hoc mirum alicui debet videri: quia Iebeatorum hominum Spiritu , qui cum c hi se bincaelis degunt, epe mortalium rebus i tere i l guntur, quad0 tamen a tostro opus asso ille dicen inon sint. Cuius D. Augustinus libr. dcc m. pro mortuis agenda, cap. 13. hoc non leue ceri et elle argumentum, quod eundem Spiritum quandoque eodem tempore in diuersis, ma .imeque distantibus locis apparuisse certa experientia probatum sit, in quibus ocis ipsum aut v os os suille nemo facile dixerit.. Et Christi apparitiones quaedam, nobis hic pa- trocinantur. Saepe ille aliquibus legitur ad sutile,