장음표시 사용
171쪽
P i. ' suos, limitans sibi et partibus suis crementum et alia accidentia naturalia, sic se habet nedum divinitas Christi extrinsecus sed humanitas eius intrinsecus ad sanctam matrem ecclesiam unde blasphemum est cogitare quod subest potestati humane posse celebrare divorcium inter Christum et matrem suam, sicut carnaliter maginamur de defectu in carnali coniugio.
Ecclesia enim est virgo spiritualiter intelligendo sicut tota multitudo celestium civium agnum seque iacium uti dicitur Apocalyps XIV', i), unde tales virgines possunt post corrupcionem recuperare Virginitatem, sicut non contingit de virginitate carnali, quamvis semper Os Sunt esse Virgines. Nam eo ipso, quo predestinatus habet celibatum, recipiens a sponso ecclesie semen fidei, i 5 gignendo filium Dei est virgo, sponsa Christi, et per
consequens, soror et frater eius german Us et per idem,
mater eius, cum gignit Christum spiritualiter ex semine sponsi in anima conversa ad Christum. Et istam materiam pulchre tangit decretum ex doctrina Augustini, , Ut patet XXVII q. prima mpciarum, ubi dicitur quod ecclesia tota virgo est, cum Apostolus IIJ Corinthiorum XI dicit Aptavi vos uni viro virginem caStam exhibere Christo. Et ab illo viro cum vivit perpetuo, non licet recedere spiritualiter fornicando, ideo con- , 5 iugatus manet Spiritualiter virgo. Q Sed dubium est tactum in quarto argumento de unitates Christ an d
numerali ecclesie utrum Christus et quodlibet membrum his members
ecclesie sit eadem ecclesia in numero, et videtur quod burcii. sic ex triplici conveniencia numerali Primo, inquam, 36 Videtur quod quantumcunque partem anima hominis adequat actuaverit, quantumcunque materia cor-7. A in marg. Sponsa Christi. 4. sponso semen fidei gignendi. I. A B II Cor. X. A in marg. Crr Cor. XI. 24. 25. B: idem coniugatus. 26. A in marg. Dubium A B in marg. Utrum Christus et quodlibet membrum ecclesie sit eadem ecclesia in deest)numero B manu reci . o. anima deest.
172쪽
IOHANNIS NYCLIT. CAP. VI.porea varietur, manet continue idem homo, ut hic supponitur Quare ergo non sic de homine ecclesie cuius forma est Christus manens in ternum Secun 2 dum exemplum naturale est quod anima cuicunque membro copulata fuerit remanet tam anima quam membrum eadem persona hominis. Quare ergo non sic de Christo et ecclesia, sic quod quodlibet membrum eius sit Christus, ut sonant multe auctoritates Tercior videtur quod sicut Christus mansit eadem persona innumero pro tempore mortis sue, tam in sepulchro omortuus quam in inferno vivus, ita videtur eandem personam ecclesie disiunctive regnantem in celo et peregrinantem in mundo, et sic Christus assumpsit ypostatice personam ecclesie peregrinantis in beata Virgine. 5we must Hic oportet prudenter intelligere unitatem persone
of person octo generibUS Unitatum quas exprimit beatus Hern-hardus, ut recitatur in proximo capitulo in responsione ad tercium argumentum. Et tunc loquendo adsensum doctorum concedenda videtur sentencia cuius et olibet horum trium argumentorum. Nam primo concedi potest quod manet continue eadem ecclesia que est collecti omnes predestinati et singillatim singuli, ac singulus eorundem omnes uniti in Christo capite, sed tunc oportet intelligere personam ut caput, basim 2 a tocius compositi et quodlibet membrum suum confuse tamquam absorptum in Christo absconditum, sic quod ecclesia Christi dicat Christum cum quocunque fideli sibi incorporatum. Si enim papa dicitur ecclesia propter virtutem quam influit in ecclesiam, o
ii. Hic verbum omissum esse videtur. 6. A in marg. Responsio. Nota quomodo omnia membra Christi sunt Christus cum correspondenciis. Aboveo 7 without mar o reference.ὶ
173쪽
CA Vl J DE ECCLESIA Lybi. y ut dicitur XXIVR q. prima Quodcunque, et VIIJ, . prima Scire debes, multo magis primus papa admirabilis dominus Jesus ChristuS. Iterum, si procedentes carnaliter ab Adam Primo The predesii dicuntur fuisse ipse in quo originaliter peccaVerunt, 'rii ',uid o multo evidencius descendentes a secundo Adam dicentur Chyk i fore secundus Adam in quo finaliter requiescent. Nam semen fidei quod est veritas est magis communicativum Uum Semen corporeum. Iterum, si combustibile velio ignibile ut lignum, carbo vel ferrum dicitur post ignicionem vulgariter esse ignis, cum alium ignem non percipimus hic nobiscum, multo magis spiritualiter comestus a Christo et plene digestus ab eo usque ad quartam digestionem que est glorificacio ille ergo cuit vivere Christus est, sicut sunt omnes sancti qui vivunt Deum manifestum videtur ad hunc sensum quod sunt vita eorum que Christus est. Et patet quomodo verum est quod benefaciendo vel persequendo membra Christi, ut sic taliter respiciturdio ipse Christus ut patet Matthei XXVψ, et Act. IX', ).2Patet secundo quod martire nunquam possent Sustinuisse tot passiones et fecisse tot mirabilia nisi per incorporantem et assimilantem membra capiti loquentem et operantem in eis dominum Jesum Christum. a Et patet tercio causa quare Christus precepit suis o statu his
declinare a mundo et sensibilibus et proicere totum Christ e must
non asSimuantur ibi, qui nichil plus obstat assim1-lacioni cordi, capiti et corpori ecclesie quod est Christus, Jo quam mundana alfeccio. Ipse enim sepe in evangelio Vocatur regnum celorUm, corpus quod sequuntur aquile, et vita omnibus ipsum viventibus. Et patet
I A in marg. Papa quomodo dicitur ecclesia. 4. B ab deest. i6. Deum hic aliquot verba excidisse videntur. 28 20. B assimulantur ... SSimulacioni.
I. Comp. Decreti Sec pars cauS XXIV q. I, c. VI, et cauSa
174쪽
IOHANNIS WYCII F. cAi VI. quomodo dicendum est ad secundam racionem et i VRterciam, concedendo sentenciam catholicam, in qua manu ducunt, et cavendo diligenter ab errore intellectus et scandalo auditorii Posset enim seductus credere quod omnis christianus foret idem personaliter cum Christo secundum corpus et animam, ita quod non forent dispares persone esse iacie vel nature, quod foret
This nenes Unde ne darem scandalum scole ' distuli cistam 14
ber does no materiam Aliquis enim est participative Christus ut to
Christ' sep a quodlibet membrum eius et aliquis personaliter ut
a bead solum ipsum caput, et illi qui non capiunt istam distinc cionem, non capiunt sensum huius scripture Qui adheret Deo, unus spiritus St, et quomodo vinculum caritatis vel gracie est forcius quam in i 5 culum naturale, ut dicit Augustinus in libro De Vera Religione XCI', et tactum est cap. proximo in solucione tercii argumenti. Et patet quomodo intelligendi sunt a doctores sancti, concedentes istam sentenciam, ut AUgustinus, Crisostomus et Bernardus cum aliis qui os apiunt Deum et legem scripture. Et patet secundo tiquomodo tolli debent argumenta sophistica in ista materia, ut hi instant, si beati singuli sunt persona Christi, tunc sunt personaliter ipse Christus, et sic tantum Christus est homo, et omnis homo est omnis ab homo, cum aliis arguciis multipliciter in materia de trinitate. Sed hi non considerant quod multa possunt esse eadem persona communicative, participative vel secundum esse intelligibile, licet non personaliter, et patet quod consequencie multiplicate non procedunt. 3o
equivoce concedentibus et negantibus eandem propo-3 in mare. Error intellectus et scandalum sunt cavenda. 9. A in marg. Christus dupliciter dicitur a. A B: Salomon. A corr. in marg. Solum ir B de una religione. i. A in marg. Contra dicta. et in Sed iis .
175쪽
,' sicionem sensibilem, ut unus catholice negat quod In many cases
ipse est Christus sicut recit aptista, quia non Q Ult may be aflirm V . . . . . . e Or dented
personaliter ipse Christus et alius concedit quod ace ordiragio ine
omnis qui Christum induit est Christus ut patet de the are used. sanctis predictis . Unde captandum est auditorium cui sic varie est loquendum, nec videtur esse concedendum quod omnis christianus sit Deus licet omnis res sit Deus, et omnis substancia secundum esse
intelligibile est Deus ut patet in materia Deci deis , ut
io omnis homo est idem Christo quia eadem species, et Christus est deitas, et tamen non est idem deitati. Et ista sentencia tangitur in decretis, De Consecracione, d. II ' Quia passus, ubi Augustinus dicit quod Christus in eucaristia commendavit corpus suum quod clami 5fecit nosmet ipsos. Nec aliter digne accipimus quoad beatitudinem, nisi simus predestinati ad corpus eius, ut vivamus in ternum ut exponit Augustinus super Joh in omelia). Glosa ergo sic distinguit Non, inquit, fecit nos corpus suum quod natum est de virginesto et sumitur in altari, sed corpus Suum spirituale quod est ecclesia. Et illa unio est pure res huius sacramenti ut dicam alibi). Videtur tamen planius dicendum et modo loquendi sanctorum conformius quod idem est corpus in numero quod est ecclesia, et et corpus in sacramento ac natum de virgine, cum sit ipse Christus. Aliter tamen est Christus ipsum corpus quia personaliter, et aliter christianus quia sacramentaliter, unus proprie et alius participa
tive et sic credo ego propheciam Christi intelligi
i 3. B in marg. man. reo. Unio Christi cum ecclesia est res pure sacramenti. 26. B in marg. Corpus est Christus personaliter. at B in marg. Christianus sacramentaliter et participative.
I 3. Non extat p. Augustinum, et est fortasse ab ipso Beda ad I Cor. io collectum ex tract. 26, 27, Ug. in Joan. Vide notam 4b, Fried bergit ad Decr. II, p. De Consec. c. XXXVI. Corp. tur can. I, 326.
176쪽
138 IOHANNIS WYCLIF. CAP. VI. Matth. XXIV0, 5 Multi enient in Omine meo, dicente i quia ego sum Christus, et mullos Seducent. Non enim reor aliquem christianum Vel pseudoapostolum dicere quod ipse est Christus personaliter, sed sacramentaliter per incorporacionem in corpus Christi misticum; nam 5 Ephesiorum ' 27, scribitur Dic autem Sacramentum magnum in Christo et ecclesia. Illa autem retensio solum nuncupative ' ecclesiasticorum seducit plurimos. obiectioni Septimo et ultimo arguitur contra dicta de gracia V
Dii scutites in . . . . . a. u.
the doctrine of predestinacionis que Si Solubile ligamentum mem-io
brorum ecclesie Mirum iamque videtur multis quomodo aliquod accidens absolutum non potest perdi, quomodo ipsum stat cum mortali, et quomodo ipsa semper rectificat verum dominium, sic quod verum dominium stet cum mortali sicut stat cum rescito ibad tempus iustificacio. Aussi eri Hic dicitur quod quicunque posuerit sentenciam in radwar doctori profundi in correlari XXIII ' cap. libri primi,
o God' scilicet quod Deus non potest quicquam noviter dili-
plus vel minus. Quicunque, quam illud concesserit habet ponere graciam predestinacioni. ad sensum expositum. Unde non credo quemquam posse falsificare hoc fundamentum, quia in dubie si est falsum est summe ab hereticum. Nam dato quod Deus quemquam redestinavit, sicut oportet ex fide scripture concedere Rom. VIII ', o, de quadruplici gradu assimilacionis membrorum ecclesie, scilicet Ocacione, predeStinacione,
i. A: Matth. XXI deest et ab lacunam. 6. A V deest. 8 Al false eccleSiaSticorum sacramentorum. . A in maIg. VII. obieccio. II. B in marg. man. ali. Gracia predestillacionis non potest perdi. Stat cum mortali. 13. B ipsa non Ai habet ipsum. Sed rectius A ipsa scit gracia). 6. A, B iustificato. 7. A in marg. Responsio, utrum predestinaci Stat in eodem cum mortali. Abovet 7 without mar os referetice. 18. In codd. XXXII; vide supra pag. 79. in marg. De re destinacione. i8. c. Brad Wardini V supra Pag. 9.
177쪽
CΑΡ. VI. DE ECCLESIA. 39V ιν iustifcacione et glorifcacione, patet quod est dare correspondenter ad predestinacionem Dei eternam unam predestinacionem passivam que incepit sicut incepit esse, quod iste est predestinatus. Et illa predestinacio cum
sit recipuum donum Dei gratissime datum cum nemo redestinationi . . is God' chiel potest mereri suam predestinacionem, eo quod non gist, an front
potest inesses nisi sit primo instanti predestinati. anno be
ide patet ex communi Sermone dicto de gracia quod tales carried
illa predestinacio est gracia precipua, sed dicitur adio aliquid, sicut sciencia, meritum et multa talia que vocantur qualitates. Nulla enim qualitas est res absoluta, potens per se existere, et sic conceditur quod non potest perdi, cum sit fundamentum glorificacioni vel beatitudini, que nec eciam potest perdi. i5Nam si alterum istorum perditur, ipsum fuit, et si unquam fuit, cum non potest esse accidenter pre- destinacio vel beatitudo ipsum semper erit, et per consequens, non perditur, ideo si perditur, non perditur; et patet ad primum mirum. uo ad secundum dicitur, cum nemo dubitat quin The predesti-
nauit predestinati peccarunt mortaliter, tam peccat mortuit Aoriginali quam actuali, ut patet de David Petro et Paulo, et predestinacio non potest perdi iuxta dicta, manifestum est quod gracia predestinacionis stat cum peccato mortali, 25 erumptamen repugnat peccat in spiritum sanctum, sicut gracia resciti secundum presentem iusticiam repugnat dampnacioni, licet aggregatum ex illa gracia et presciencia inserat necessario dampnacionem ut patet XXXIlI', . quarta, Vasis ire, et capitulo sequenti 3o ex testimoni Augustini). Unde concedendum est quod Deus infinitum plus diligit Petrum quoad moreseciam dum negat eum, quam diligit carioth dum est
. B principium domini. 7. A nisi nisi. 27. A repungnat. 28 A A, patet deest.
29. Decr. II pars Causa XXllI, . IV, c. XXIII.
178쪽
CAP. VI in gracia, quia cum necessario semper eque diligit, i. semper diligit Petrum ad beatitudinem, cum scit eum finaliter converti, Icarioth autem semper diligit ad penam perpetuam, cum ternaliter videt omnia preterita vel futura sibi res encia, ut hic supponitur. Et patet quod gracia predestinacionis quam quidam 1
Vocant graciam prevenientem est quantumlibet melior but the have quam fracia iude secundum ire sentem iusticiam
grace of sinat quam quidam vocant ' graciam comitantem. Sed a
optima est gracia qua homo naliter perse Verat, que ioducit ad confirma cionem et gloriam quam quidam vocant graciam consumantem. Et istes gracie sunt 3 naturarum disparium, cum preter bonitatem supernaturalem dicunt elacionem ad mercedem. Nec est negandum quin rescitus habet graciam prevenientem, bconcomitantem et clam consumantem opus aliquod bonum, sicut predestinatus habet graciam secundum presentem iusticiam. Sed sic contendens equivocat gratis eciam in signis nec effugiet, volens concordare
in principiis fidei de modo diligendi Dei et metha diophisica de qui ditate gratie, quin proporcionaliter ut
Grace is no a Deus diligit hominem est ipse gratus Deo, et propor- qualit by bicli cionaliter habet graciam, non quod illa aracia sit res Que
io Q posset per se existere, Ut grosse et heretice concepit Pelagius, sed quod gracia sit qualitas spiritualis vel denomi di bnacio qua quis est formaliter gratus Deo. Et patet quod homo potest esse episcopus, dominus et minister ecclesie, eciam rescitus, existens in gracia secundum presentem iusticiam, sed homo non est cum hoc membrum sancte matris ecclesie Unde sicut heres Soparvulus caret dominio, dum tamen tempore suo sit
2 B ad peccatum . . A in marg. Nota de gracia triplici, B in marg. man ait : Gracia predeStinacionis reveniens. o. B in marg. comitantem. 6. B in marg. Consumantem lai A in mar : Quid est gracia. I. B ut deus habet deest.28. B et prescitus. i. B tempore, alio deest.
I. Cf. Hus, De ecclesia, opp. tom. I, 2oo'.
179쪽
CAP. VI. DE ECCLESIA. X i. 8 dominus omnium, Sic predestinatus in mortali caret
dominio, dum tamen alio tempore habet dominium, cum Deus ternaliter vult quod illud habeat pro suo
Et si queratur, quare repugnat dominium in re A predestinate
clestinato peccante mortaliter, dicit Ur Uod PS Si mortalin sor-
tunc expers stici et cuiuscunque Vari Uil mora S, et ion o the
Per conseqUens, expers dominii quod oportet fundari in iusticia morali. Habet tamen iusticiam naturalemio ad membra et omne quod placet Deo ut habeat, sicut et habet rescitus, et supra hoc habet iusticiam in predestinacione fundatam quam ad tempus obscurat piaculo. Unde non audeo dicere quod omnis peccans mortaliter non sit tunc membrum ecclesie, sicut videturi, decretum dicere De Consecracione d Ι, ECClesia, quia tunc esset tanta vel maior ambiguitas de relatis, utrum sint membra ecclesie, sicut est de eis, ponendo Solum predestinatos esse membra ecclesie, quia Suspicionem probabilem habemus de mortali, qualem non et habemus quod repositi sunt resciti, et periret obediencia prelatis, cum non sic debemus honorare membra diaboli nec dare eis elemosinam, cum scimus quod egenis membris Christi est debita sic enim vacaret beneficium intrusoris cotidie tam de iure quam dei, facto, et sic contra testimonia sanctorum nimis perturbaretur ecclesia. Alia autem sunt dubia concernencia ecclesiam que patent alibi, ut quod Christus existens humanitus fons vivus plenus gracie est quantumlibet melior moraliter quam totum residuum 3 corpus ecclesie, cum gracia unionis sit alterius racionis quam gracia posteris derivata.
5. A in marg. Nota. b. A in marg. Utrum omnis peccans mortaliter non sit tunc membrum ecclesie B in marg. Episcopus inmortali non est protunc membrum ecclesie. 8. o. habet rasuram: su Spi . . . bilem o B cum deest.
I 3. Dec. III. p. dist. I, c. VIII.
180쪽
A dominandἡ COI Venim Us ex mandato domini regis ad dicendum i 8' Α - hou i secundum Videres nostrum veritatem in casu nobis
ea; la id e fore Spo Sit ad Onorem Dei, ad iro lectum ecclesie et ad stabilimentum prosperum regni nostri, et hec tria in tractatu nostro se invicem consequuntur. Casus
autem nobis expositus in compendio fuit iste Duo viri armorum, homines ' legii regis nostri fuerunt ii8 inobedientes regi et legibus suis, et per conseqUens toregno, in redempcione unius captivi Huspaniensis, filii comitis de De ne in cuius custodia et redem p
cione rex noster secundum leges suas debuit habere precipuum interesse. Unde quia noluerunt reddere regi nostro captivi custodiam per quem captivum regnum ibredimeret multos milites suos in Hispania captivatos, mandati sunt per regem et regnum luciori regis carcere mancipari. Sed secundo superaddentes inobediencie priori exierunt contra mandatum regis violente de carcere et prostrat custode carceris intrarunt septa et oWest monasterii, in quibus vendicarunt omnino eximia subieccione regis ex illius ecclesie libertate. Et tercio,
a B ad dicendam. 4. D Code Dublin. et stabilimentum. 6. Ain marg. Casus. 9. B: fuerint. i. 22. A A, B exui a.
i. The Continuatio of the Eulogium Historiarum ives an account agreein with Wyclis Ipsi timentes perdere redemp-cionem sui prisonarii noluerunt ipsum producere ad domini regis an .iatum. Re per concilium eius obiecit eis quod ipsi
fecerunt carcerem in domibus suis in se regnum suum contra suum mandatum et Voluntatem; et misit eos ad turrim Londonie. Ipsi vero prostrato eorum custode sugierunt ad west monasterium. Constabularius turris Venit, ut eos reduceret et Johannes Haule resistens intersectus fuit . . . . tamen Ricardus hakille ibat cum eo. Eul Hist. III, 34 com p. olis o Partamen vol.